ssvir

Dałem jej dziś 4.3 mag.

Fajny dokument Piotrze! Nowa zachowuje się bardzo ciekawie, podobnie jak powolna nowa HR Del = N Del 1967.

Średnia z ostatnich 10-ciu ocen wizualnych na AAVSO wynosi 4.43 mag! Można spokojnie próbować ją oceniać na ranem. Krzywa jasności wg obserwacji AAVSO

Jasność nowej nadal rośnie. Średnia z ocen na AAVSO z ostatniej nocy wynosi 4.5 mag!

Wiadomo, że Sheliak zmienia (wydłuża) okres w tempie ok. 20 s/rok. Proponuję, dla porównania, zrobić wykres dla najbardziej aktualnej efemerydy z Suhory: Mo = 2452510.37, P = 12.9408. Minima wypadną "tam gdzie trzeba".

R Cas jest najjaśniejszą mirydą w gwiazdozbiorze Kasjiopei. Według GCVS dotychczasowe, rekordowe maksimum wynosi 4.9 mag. Tymczasem ostatnie obserwacje AAVSO i nasze wskazują, że jej jasność wynosi 4 - 4.5 mag. Przeglądnąłem krzywą jasności R Cas ze wszystkich obserwacji z bazy AAVSO i wygląda na to, że tak jasnej tej mirydy jeszcze nigdy dotychczas nie obserwowano. Na złość u mnie od wielu dni nie ma pogody a chętnie (mimo zakazu) zobaczyłbym to wydarzenie! Kto ma pogodę niech obserwuje! Krzywa jasności R Cas z naszych obserwacji.

Wyliczmy fazę delty Cep na godzinę 20:00 UT 5.09.2014 ( u nas 22:00 czasu letniego). Data juliańska dla tego momentu wynosi M = 2456906.3333. 1) dane z GCVS: Mo = 2436075.445 (24.08.1957 22:49 UT) - bazowy (zerowy) moment maksimum, P = 5.366341d - okres. Od Mo do M mamy M - Mo = 20830.8883d. Dzieląc M- Mo przez P otrzymujemy (M-Mo)/P = 20830.8883/5.366341 = 3881.7675. Oznacza to, że od Mo do M delta Cep wykonała 3881 pełnych cykli i 0.7675 cyklu 3882. I to jest właśnie faza (0.7675) czyli ułamek okresu jaki upłynął od poprzedniego maksimum. Moment maksimum cylku 3882 (mówi się dla epoki E = 3882) otrzymamy za wzoru: M(E) = Mo + P*E Mmax(3882) = 2436075.445 + 3882*5.366341 = 2456907.5808 (7.09.2014 1:56 UT). 2) Dane z VSX (AAVSO): Mo = 2436075.455, P = 5.366266d (M-Mo)/P = 3881.8209 czyli E = 3881 faza 0.8209 Mmax(3882) = 2456907.2896 (6.09.2014 18:57 UT) Widzimy, że maksimum wyliczone z danych VSX wypada o 7 godzin wcześniej niż wyliczone z danych GCVS. Która wartość jest bliższa prawdy? Okazuje, że ta z VSX dla aktualniejszego i krótszego nieco okresu P. Cefeidy wykazują powolne (tzw ewolucyjne) zmiany okresu pulsacji, jedne wydłużają a inne (między nimi delta Cep) skracają okres. Poniżej zameściłem wykresy fazowych krzywych jasności delty Cep z moich obserwacji wizualnych wykonanych w 21 wieku. Na pierwszym, otrzymanym z efemerydy GCVS widzimy maksimum przesunięte w lewo wzglądem 0 (1) o ok 0.055 okresu co odpowiada tym 7 godzinom różnicy pomiędzy obliczeniami z efemerydy GCVS i efemerydy VSX. Na drugim wykresie, otrzymanyn z efemerydy VSX maksimum wypada prawie dokładnie w 0 (1).

Przeglądnąłem całą krzywą jasności chi Cygni z obserwacji AAVSO. Podobnie niskie, choć na oko ciut wyższe niż obecne, maksimum miało miejsce w 1937 roku. Być może obserwowaliśmy najniższe maksimum w całej historii obserwacji tej mirydy. Ja moment obserwacji, niezależnie od okresu, podaję z dokładnością do 1 min. To w obserwacjach wizualnych wystarczająca precyzja. W JD jest to czwarte miejsce po przecinku.

Według prognoz chi Cygni w najbliższych dniach (wg AAVSO 25 czerwca) powinna osiągnąć maksimum jasności. Będzie to trzynaste maksimum w XXI. W średnim maksimum osiąga jasność 5.2 mag, podczas gdy w chwili obecnej ma jasność wizualną ok. 7 mag. Wygląda na to, że maksimum może być mocno opóźnione lub może być najniższym w XXI wieku. Obserwujmy...

Średnia z 10-ciu ocen wizualnych SN 2014J z ostatniej nocy (baza AAVSO) wynosi 10.66 +- 0.14 mag. Z przebiegu krzywej jasności wydaje się, że jest to już maksimum.

Zgodnie z brzytwą Okhama: "nie należy tworzyć bytów ponad konieczną potrzebę" uważam, że to nowe forum nie jest konieczne, by nie powiedzieć zbędne. Tak jak Krzysztof uważam, że powinniśmy skoncentrować się i rozwijać to co już isynieje tym bardziej, że jest nas, obserwatorów gwiazd zmiennych niewielu. Ja nie obiecuję rejestrować się tam ponieważ nie jestem zwolennikiem powielania tych samych treści w różnych miejscach.

W końcu niebo zlitowało się i mogłem wykonać obserwację SN 2014J. Przy użyciu gwiazd porównania 10.6 i 11.2 mag oceniłem jasność supernowej na 10.8 mag.

Supernowa SN 2014J ciągle jaśnieje. Średnia ocen wizualnych z ostatniej nocy na AAVSO wynosi 10.6 +- 0.2 mag. Szkoda, że pogoda dd.

Dobra robota Alien! Wizualnie wychodzi mi z tej fotki dla SN 201J 11.4 mag.

Supernowa PSN J09554214+6940260 otrzymała łatwejszą nazwę SN 2014J.

Ja dla del i miu Cep używam mapki: Zet Cep ma tu 3.4 mag i tej wartości użwam do oceny jasności. Amplituda jej zmian jasności 0.04 mag nie wpływa istotnie na oceny wizualne.

Gwiazdy oznaczonej na powyższych mapkach jako 4.23 nie można używać jako gwiazdy porównania ponieważ jest to gwiazda zmienna, dobrze znany czerwony nadolbrzym miu Cep chętnie obserwowany przez miłośników gwiazd zmiennych.

Nowa, po spadku jasności do 4.5 mag, ponownie pojaśniała i formuje nowy szczyt, wyższy od poprzedniego. Oceny z ostatniej nocy wynosiły nawet 3.3 mag!. To tyle co beta Lyr w maksimum. Zobacz krzywą jasności pod linkiem w poprzednim poscie.

Wygląda na to, że południowcy mają ciekawiej niż mieliśmy my. Zobacz krzywą jasnosci V1369 Cen z obserwacji AAVSO. No i zobaczmy ją na APOD.

No to mamy najjaśniejszą, jak dotąd, nową w XXI wieku!. Ostatnie oceny na AAVSO to 3.6 - 3.7 mag. Można tylko pozazdrościć południowcom. Nowa otrzymała oznaczenie V1369 Cen.

W 2008 roku udało mi się w czasie jednej nocy wykonać obserwacje pełnego cyklu zmian jasności W UMa: Obserwacje te zostały wykorzystane jako ilustracja artykułu o W UMa opublikowanego w AAVSO, niestety bez ujawnienia obserwatora.

Od kilku tygodni utrzymuje się niemal stała jasność nowej na poziomie 11-11.2 mag. Niestety radykalnie zmalało zainteresowanie tym obiektem i z 21 obserwatorów na posterunku pozostało trzech wytrwałych, którzy polując na przerwy w zachmurzeniu wykonują obserwacje. Sezon skoków narciarskich się rozpoczyna, to i skocznia gotowa. ;D Krzywa jasności nowej do złudzenia przypomina profil skoczni narciarskiej.

To niewątpliwie duży sukces Tomka Krzyta. Ciekawe co skłoniłogo do wybrania akurat tej gwiazdy do systematycznych obserwacji?

Ciekawy artykuł, podsumowujący dotychczasowe obserwacje i wiedzę o V339 Del pojawił się na AAVSO: http://www.aavso.org/nova-delphini-2013-story-so-far