Skocz do zawartości

Znajdź zawartość

Wyświetlanie wyników dla tagów 'Caldwell 14' .

  • Wyszukaj za pomocą tagów

    Wpisz tagi, oddzielając je przecinkami.
  • Wyszukaj przy użyciu nazwy użytkownika

Typ zawartości


Forum

  • Obserwujemy Wszechświat
    • Astronomia dla początkujących
    • Co obserwujemy?
    • Czym obserwujemy?
  • Utrwalamy Wszechświat
    • Astrofotografia
    • Astroszkice
  • Zaplecze sprzętowe
    • ATM
    • Sprzęt do foto
    • Testy i recenzje
    • Moje domowe obserwatorium
  • Astronomia teoretyczna i badanie kosmosu
    • Astronomia ogólna
    • Astriculus
    • Astronautyka
  • Astrospołeczność
    • Zloty astromiłośnicze
    • Konkursy FA
    • Sprawy techniczne F.A.
    • Astro-giełda
    • Serwisy i media partnerskie

Szukaj wyników w...

Znajdź wyniki, które zawierają...


Data utworzenia

  • Od tej daty

    Do tej daty


Ostatnia aktualizacja

  • Od tej daty

    Do tej daty


Filtruj po ilości...

Dołączył

  • Od tej daty

    Do tej daty


Grupa podstawowa


MSN


Website URL


ICQ


Yahoo


Jabber


Skype


Zamieszkały


Interests


Miejsce zamieszkania

Znaleziono 1 wynik

  1. Caldwell 14 (h i X Persei ) , NGC 869 i NGC 884, Tytułem wstępu: Postanowiłem uzupełnić swój dawny opis chichotów o więcej informacji i wrzucić je do Caldwella Ma wiele nazw Hihoty (h i X Persei ) gromada podwójna, NGC 869 i NGC 884, Caldwell ..Co tu dużo mówić - jest cudowna To prawdziwy klejnot północnego nieba. Chyba każdy ją zna. Na pokazach nieba często laicy pytają mnie co to za biała chmurka na północy. Gdy mówię "Chichoty" często z uśmiechem- zawsze podobne reakcje adwersarza- ta nazwa wywołuje zwykle pozytywne emocje, a czasem chichotanie- szczególnie u dzieci! Według O?Meary jasność składników (NGC 869 i NGC 884) to kolejno 5,3 i 4,5 Mag , Uranometria podaje zaś 5,3 i 6,1 , Visual Astronomy of the Deep Sky: 4,4 oraz 4,7 mag. Obserwujemy te gromady również przez grube warstwy międzygalaktycznego pyłu naszej Galaktyki. Bez tego ośrodka tłumiącego światło z pewnością były by jaśniejsze Oddalone są od nas o 7.300 lat świetlnych, ASOD podaje że : każda z nich ma różne odległości NGC 869 ma 7.200 a NGC 884 7.500 lat świetlnych Znajdują się w spiralnym ramieniu naszej galaktyki ? tzw. ramieniu Perseusza, leżącym dalej od centrum galaktyki niż ?nasze? ramie Oriona. Sformowały się prawdopodobnie 13-14 milionów lat temu z pojedynczego obłoku gazu i pyłu. Znane przez starożytnych Babilończyków i Greków pod nazwą ?mglistej gwiazdy? na starożytnych rycinach przedstawiającym Perseusza. Obiekt jest tym, że orężem, szablą mieczem lub jak to woli archaicznym ?bułatem? z damasceńskiej stali, którym Perseusz ściął głowę Meduzie . Już Ptolemeusz określił je jako ?gęsta masa? (gwiazd?) a następcy obserwujący gołym okiem mawiali o tym duecie jako ?Nebulous Entities? co w wolnym, tłumaczeniu może znaczyć mgliste istoty lub twory ;) Największa zagadką jest jednak fakt że Hipparchos z Nikei obserwując je 1900 lat p.n.e. widział jako podzielne obiekty, jego następcy potwierdzali rzekome dostrzeżenie rozdzielności tych dwóch gromad. My wciąż.. patrząc na nie widzimy przeważnie jak Ptolemeusz zbitą masę. Nie wiadomo czemu też Messier pominął ja w swym katalogu. Gromada podwójna zawiera przecież dużą cześć wycinku nieba bo około 25?i porównywalna jest wielkością Księżycem w pełni, całość wypełnia delikatna poświata Drogi Mlecznej która niweluje przerwę miedzy składnikami A ta nasza nazwa: ?Chichoty?? W starych atlasach pierwsza gromada p. była uznana jako 869 ?h? a 884 jako ?X? czytaj (chi) O?Meara twierdzi, że po głębszej obserwacji możemy wyłowić z tego konglomeratu gwiazd nawet gołym okiem 7 magowe okazy. Lornetka 10x50 zdradza istnienie gwiazd znacznie ciemniejszych np. 10 mag lezących poza naszym wzrokiem i rozdzielczością oka! Co tu wiele mówić....są naprawdę przepięknym obiektem do obserwacji gołym okiem. Urzekają w lornetce. Przysłowiowe zęby pokazują dopiero - większej apreturze, pod ciemnym niebem. To obrazy mogące wywołać (w sprzyjających warunkach) opad szczęki! Na uwagę zasługuje tez ich kolory! Gwiazdy najjaśniejsze NGC 869 są to błękitne, młode olbrzymy i nadolbrzymy klasy B natomiast w sąsiadce NGC 884 najjaśniejsze są stare białe nadolbrzymy typu B i młode typu A, jak również gwiazdy typu M kolorze czerwonym, co czyni NGC 869 gromadą stosunkowo młodszą w obecnych formach jednak ma 6 a druga prawie 14 mln lat. Układ gromady nie jest jednak przypadkowy: leżą one centrum tzw. Perseusza OB 1 czyli w związku czy jak wolicie w grupie supergigatów i błękitnych gwiazd je otaczających. Wg. NSOGa w NGC 869 w teleskopie o aperturze 8-10? można pod ciemnym niebem wyzerkać nawet kilkaset 8-14 magowych gwiazd i kilka 6,5mag, osadzonych w głównej koncentracji gromady.... dostrzegalna ciemna linia zaś oddziela gromadę od sąsiedniej z północy na zachód. Sąsiadka zawiera 150 gwiazd od 6,5-14 magnitudo i jest większa ale nie tak jasna ja pierwsza.. W NGC884 najjaśniejsze gwiazdy są położone na południowym zachodzie a większość gwiazd jest luźno rozrzucona na północny wschód . W 12? pierwsza gromada (NGC 869 ) jest zauważalnie lepiej skoncentrowana od drugiej z widocznymi przeważnie dwoma setkami jawnych białych i białobłękitnych gwiazd z wyraźną przerwą separująca gromady. W sąsiadce (NGC 884) widać ok. 175 mocno białych i biało błękitnych gwiazd a w tym trzy supergiganty w kolorze purpury, tworzą przepiękny kontrast. Wiele też gwiazd leży poza obiema koncentracjami! Szkic listopadowy (2012r) czyli teraz wg Ignisa ;) Jesienią, w listopadzie, w godzinach popołudniowych znajduje się w miejscu gdzie mam (w mym ogrodzie) najmniejsze naświetlenie nieba, wisi na tyle nisko, że do Capelli 41 nie muszę używać stołka a na tyle wysoko, że obraz nie ulega zniekształceniu! Piękne, klasycznie, niemal rasowe gromady. Uwielbiam szczególnie tą z lewej (niżej) NGC 869 (w obrazie Newtona). Pierwsze co się nam rzuca w oczy to dwie jasne gwiazdy z majaczącymi spajakami, jedna z gwiazd obsypana jest kaskadami słabych gwiazdeczek a jej szczyt wieńczą dwie złamane gwiezdne podkowy! Dla mnie to bombowy efekt. Obie gromady możemy wpisać w kopnięta ósemkę lub jak podobno uważał Bayer literę "X", widział w tej literze światła połączonych gromad bliźniaczych. Do szkicu użyłem Mojego Newtona, oraz dwóch okularów SWAN 40mm oraz UWA SW 22mm oba o polu 70 st! Szkic to właściwie kompilacja wrażeń estetycznych i wyłapanych szczegółów w powerach 82 i 45x Obserwacja gromady : pozwala wyłowić mnogość gwiazd nawet widzianych w wprost, niemal z doskoku, bez większej akomodacji wzroku. Drugie tyle możemy wychwycić po uspokojeniu fotonów na naszej źrenicy a zerkaniem jeszcze więcej.. Wyzerkiwałem szkicując nawet 11tki pod moim niebem wiejsko-miejskim! Nanosiłem je może z 20 minut, wyłuskując sukcesywnie z czeluści! W domu patrząc na zdjęcie długoczasowe zauważyłem, że ciężko określić które z nich to te jaśniejsze a które te ulotne; tym bardziej, że nie odwzorowałem perspektywicznych odległości (faktycznych względem siebie ). Jednak ogólny kształt tej wspaniałej parki myślę oddałem! Celowo nie ingerowałem graficznie w kształt gwiazd (tylko inwersja)- w przypadku gromad to trochę nieetyczne Toż to by było zabójstwo szkicu tej cudownej gromady! Zachęcam do obserwacji Chichotków -warto! Źródła wykorzystane: 1) Deep-Sky Companions: The Caldwell Objects I(Stephen James O'Meara) 2) The Night Sky Observer?s Guide
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.

© Robert Twarogal * forumastronomiczne.pl * (2010-2023)