Poznajemy Księżyc

[Alien]

Witam wszystkich serdecznie w nowym wątku, który zatytułowałem Poznajemy Księżyc.

Chciałbym aby fotografie i ich opisy przybliżyły wszystkim tego najbliższego i jakże urokliwego naszego naturalnego satelitę.

Zapraszam Was do zamieszczania w nim fotografii z ciekawych - znanych i nieznanych miejsc Księżyca wraz z opisami.

Życzę miłej lektury i zarazem zdobywania wiedzy o tym wdzięcznym obiekcie.

Jednocześnie przepraszam Wszystkich za zamieszanie, które wywołałem takim samym tematem jak temat Pawła Barana - ,,Księżycowe Zakamarki"

Dane co do aktualnie wykorzystanego sprzętu będą zamieszczane w podpisach do zdjęć.

Na początek ogólna mapa powierzchni naszego satelity z podpisami niektórych formacji.

Mozaika widocznej strony Księżyca (Image Credit: GSFC / Arizona State Univ. / Lunar Reconnaissance Orbiter NASA)

http://cseligman.com/text/moons/moonmap.htm

[M.Rudy]

No i bardzo ładnie:) A teraz przerzuć tu swoje zakamarki i bedziemy miec tu poukładany, ciekawy, profesionalny wątek o Ksiezycu :)

[Alien]

Wszystko leci od nowa.

Montes Caucasus ? poszarpany łańcuch górski w północno-wschodniej części widocznej strony Księżyca. Jego współrzędne selenograficzne wynoszą  38,24 N 10,0 E, a nazwa, nadana przez niemieckiego astronoma Johanna Heinricha von Mädlera pochodzi od gór Kaukaz leżących na granicy Rosji z Gruzją i Azerbejdżanem.

W Kaukazie, zwłaszcza w pobliżu jego południowego krańca, znajduje się kilka przerw, przez które wtargnęło pobliskie morze księżycowe. Po wschodniej stronie gór leży krater Calippus, a także pozostałości krateru Aleksander, na południe od Eudoxusa.

Oficjalnie średnica Kaukazu wynosi 445 km, jednak niektórzy obserwatorzy podają, że długość pasma wynosi do 550 km. Najwyższe szczyty osiągają wysokość 6 km; żaden z nich nie otrzymał dotąd własnej nazwy.

Wiki: http://pl.wikipedia.org/wiki/Montes_Caucasus

Eudoxus ? wyraźny księżycowy krater uderzeniowy położony na wschód od północnego krańca Kaukazu, a na południe od dużego krateru Arystoteles, w północnej części widocznej strony Księżyca. Na południe od niego leżą pozostałości krateru Aleksander, a na południowy zachód mały krater Lam?ch.

Pierścień Eudoksosa posiada wiele tarasów po wewnętrznej stronie, natomiast zewnętrzna strona jest poorana bruzdami. Brakuje centralnie położonego szczytu, jednak w pobliżu środka krateru leży skupisko niskich wzgórz. Pozostała część wnętrza jest stosunkowo płaska.

Wiki: http://pl.wikipedia.org/wiki/Eudoksos_(krater_księżycowy)

Calippus - to mały księżycowy krater, który znajduje się na wschodnim brzegu Gór Kaukazu (Montes Caucasus) w północnej części Księżyca. Leży na południowy-zachód od krateru Aleksandra, na północny-zachód od Serenitatis Mare.

Zewnętrzna krawędź Calippus ma nieregularny wygląd, z wybrzuszeniami na północnym wschodzie, a zwłaszcza na zachodzie, gdzie istnieje wewnętrzna półka osuwu materiału. Na zewnątrz ma niewielki wał, który jest otoczony przez nierówny teren górzysty.

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Calippus_(crater)

Krater Alexander  jest kraterem księżycowym położonym na północ od Mare Serenitatis.

Kompleks krateru Alexandera jest mocno zniekształcony biegiem czasu i przypomina pofałdowana (chropowatą ) nizinę. Obręcze krateru leżą wzdłuż północnego zachodu, zachodu i południa, a wschodnia jego strona jest otwarta. Ściany, które zachowały się maja prawie prostokątną formę.

Wierzchołek krateru jest bardziej gładki i ciemniejszy od podstawy.

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Alexander_(crater)

[Jacek E.]

No to wracamy do nauki- a egzamin na Zlocie Wiosennym  :)

Dawaj Zdzichu  8)

[Alien]

No to wracamy do nauki- a egzamin na Zlocie Wiosennym  :)

Dawaj Zdzichu  8)

Spokojnie wszystko musi być w miarę dopracowane  ;)

[pmamot]

Ale fajny temacik napewno będzie się działo. Już zacieram ręce do ciekawej lektury u Zdzisia nie ma LIPY. :)

[MrVinquer]

Temat mi się podoba. Jak u mnie chmurki pójdą w cholerę to też porobię zdjęcia Księżycowi i powrzucam.

[Alien]

Mitchell jest kraterem księżycowym, nazwanym również Maria Mitchell. Jest on połączony wschodnim brzegiem z większym i bardziej widocznym kraterem Aristoteles. Górna część krateru jest szorstka i nieregularna, niska w środkowej części. Ściana zachodnia natomiast została całkowicie wchłonięta przez obrzeża Aristotelesa.

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Mitchell_(crater)

Egede to pozostałość krateru księżycowego, który został zalany przez lawę, pozostał po nim jedynie lekko wystający nad powierzchnię Księżyca wielokątny obwód. Znajduje się na południowym skraju Mare Frigoris, na zachodzie znajduje się Aristoteles. Na południowym zachodzie znajduje się łuk niskich gór zakrzywioną między kształtami Aristotelesa i Eudoksosa . Górna część Egede jest płaska i prawie bez zagłębień i rys. Jego kontury sięgają na maksymalną wysokość 0,4 km nad powierzchnię.

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Egede_(crater)

O Alpine Valley wkrótce.

[Alien]

Rima Ariadaeus ? rów na powierzchni Księżyca, mający długość około 250 km. Znajduje się na współrzędnych selenograficznych  6,4 N 14,0 E. Nazwa tego kanału została nadana w 1961 roku przez Międzynarodową Unię Astronomiczną i pochodzi od pobliskiego krateru Ariadaeus znajdującego się na wschodnim końcu kanału. W przeszłości Rima Ariadaeus mogła być otwartym rowem wypełnionym lawą lub też podziemnym kanałem, który zapadł się w wyniku ustania przepływu lawy.

Wiki: http://pl.wikipedia.org/wiki/Rima_Ariadaeus

Boscovich - jest kraterem, który został prawie całkowicie zniszczony uderzeniami. Znajduje się na północny zachód od krateru Juliusza Cezara, i południowy wschód od Manilius. Góra krateru posiada ciemny odcień co sprawia, że stosunkowo łatwo go rozpoznać. Współrzędne 9,8 ° N 11.1 ° E, Średnica 46 km, Głębokość 1.8 km

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Boscovich_(crater)

Juliusz Cezar ? krater księżycowy położony na zachód od Mare Tranquillitatis i na południe od Mare Vaporum. Ma średnicę 90 km i głębokość około 3,4 km - Juliusz Cezar jest zalany lawą księżycową i otoczony niskim ,,murem?, nieregularne i mocno zniszczonym.  Niski grzbiet przecina cały północny wschód krateru. Położenie 9.0°N 15.4°E

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Julius_Caesar_(crater)

[Alien]

Barocius jest jednym najstarszych kraterów uderzeniowych, który znajduje się na wyżynach południowych Księżyca. Leży on na południowym wschodzie od krateru Maurolycus. Na południowy-zachód jest położony Clairaut, a na południowy wschód leży Breislak.

Obwód Barociusa jest w znacznym stopniu zniszczona. Spośród nich najbardziej zauważalną częścią jest Barocius B, który leży w całej północno-wschodniej części i łączy się z Barocius C. Na wewnętrznej koronie krateru znajduje się niski centralny szczyt przesunięcie na północ od środka górnej części.

Współrzędne - 44.9°S 16.8°E , Średnica ? 82 km, Głębokość - 3,5 km

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Barocius_(crater)

Gemma Frisius - krater, który znajduje się na wyżynach południowych Księżyca. Leży na północ od ścian krateru Maurolycus, i południowy wschód od mniejszego krateru Poissona.

Zewnętrzna ściana krateru zostało poważnie zniszczona przez uderzenia, zwłaszcza wzdłuż północnej i zachodniej strony. Mniejsze satelitarne kratery D, G i H są popaczone z jego powierzchnią. Jak niektórzy obserwatorzy zauważyli, ta formacja kraterów nosi pewne podobieństwo do widoku łapy z trzema palcami, a krater Goodacre tworzy czwarty.

Południowo-wschodnia krawędź krateru jest zniszczona , a wewnętrzna krawędź zsunęła się niemal na jedną trzecią powietrzni wewnętrznej. Pozostała część jest na poziomie podstawy.

Współrzędne - 34.2°S 13.3°E, Głębokość ? 4,7 km

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Gemma_Frisius_(crater)

Buch ? stary zniszczony krater, który znajduje się na wyżynach południowych Księżyca. Leży na północnym wschodzie od dużego krateru Maurolycus porównywalnego wielkościowo do Büsching.

Krawędzi krateru jest lekko wydłużona w kierunku północnym tworząc kształt jajka. Krawędź jest zaokrąglona i zniszczona - tworzy jedynie niskie depresje w ziemi. Wnętrze górnej części krateru jest dość płaskie i nijakie, bez centralnego szczytu w punkcie środkowym.

Kiedyś sugerowano, że jest to krater wulkaniczny, ale później wykazano ,ze jest typowym kraterem uderzeniowy.

Współrzędne - 38,8 ° S 17,7 ° E, Średnica - 54 km, Głębokość - 1.4 km

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Buch_(crater)

[Alien]

Phocylides to krater znajdujący się w pobliżu południowo-zachodniego brzegu Księżyca.

Zewnętrzna ściana Phocylides jest zniszczona od erozji, szczególnie wzdłuż zachodniej krawędzi.

Północna krawędź jest pokarbowana i nieregularna. Phocylides jest zalany lawą w środku i stosunkowo gładki. Współrzędne 52.9°S 57.3°W, Średnica 114 km, Głębokość 2,1 km

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Phocylides_(crater)

Hainzel jest południową częścią trzech łączących się kraterów. Hainzel C na północnym wschodzie i Hainzel A na północy. Hainzel jest najlepiej zachowanym kraterem, a także najmłodszym z nich.

Ściana między Hainzel i Hainzel C jest nienaruszona, tworząc cypel od południa.

Hainzel i C mają centralne szczyty. Współrzędne 41.3°S 33.5°W, Średnica 70 km, Głębokość 3 km

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Hainzel_(crater)

Wargentin jest kraterem uderzeniowym, który został wypełniony do wierzchołka przez lawę bazaltową,

tworząc podniesiony płaskowyż. Obrzeże krateru jest zniszczone i pokryte kilkoma małymi kraterami.

Zewnętrzna ściana ma wysokość około 0,3 km. Krater ten znajduje się też na liście LUNAR 100 pod nr 43

http://the-moon.wikispaces.com/Lunar+100 i tu http://astronomiaamatorska.blogspot.com/2009/04/lunar-100.html

Współrzędne 49,6 ° S 60,2 ° W, Głębokość 0 km, Średnica 84 km

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Wargentin_(crater)

Schickard - krater uderzeniowy z gładkimi ścianami. Leży w południowo-zachodnim sektorze księżyca. Na jego północnej krawędzi znajduje się mniejszy krater Lehmann, a na północnym wschodzie jest jeszcze mniejszy Drebbel. Schickard ma wytarte brzegi, przykryte w kilku miejscach przez mniejsze kratery. Najbardziej znanym z nich jest nieregularny E Schickard na całej południowo-wschodniej krawędzi. Krater ten znajduje się na liście LUNAR 100 pod nr. 39 http://the-moon.wikispaces.com/Lunar+100 i tu http://astronomiaamatorska.blogspot.com/2009/04/lunar-100.html

Położenie 44.4°S 54.6°W, Średnica 227 km, Głębokość 1,5 km

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Schickard_(crater)

[Jacek E.]

O choć jeden nie próżnował  :o - no Zdzichu aleś roboty odwalił -  kiedy ja to wszystko przyswoję  ???

[Alien]

Staram się aby to miało jakąś oprawę tekstową bo wiadomo wtedy na co się patrzy.

[Alien]

Billy znajduje się na południowych krańcach Oceanus Procellarum, na zachodniej półkuli Księżyca. Leży w południowo-wschodniej części podobnego co do wielkości krateru Hansteen. Wnętrze krateru zalała bazaltowa lawa, pozostawiając ciemną powierzchnię. Część obrzeża jest wąska i niska, z cienką ścianą wewnętrzną. Współrzędne 13.8°S 50.1°W, Średnica 45 km, Głębokość 1,2 km

Crüger - krater, który znajduje się w zachodniej części Księżyca. Najbardziej charakterystyczną cechą tego krateru jest bardzo ciemna powierzchnia wnętrza, posiada jeden z najniższych współczynników odbicia światła na Księżycu (Albedo ? współczynnik odbicia światła). Powierzchnia została pokryta bazaltową lawą i jest prawie gładka. Zewnętrzna ściana jest niska i prawie okrągła nie zniekształcona uderzeniami. Położenie 16.7°S 66.8°W, Średnica 45 km, Głębokość 0,5 km

Liebig to księżycowy krater, który znajduje się na południowy-wschód od krateru Mersenius i na zachodzie Mare Humorum w południowo-zachodniej części Księżyca. Na jego południowym ?zachodzie znajduje się nieco mniejszy krater de Gasparis. Obręcz ma niską, a wnętrze prawie gładkie. Położenie 24.3°S 48.2°W, Powierzchnia 37 km, Głębokość 1,5 km

Rimae Sirsalis ? grupa rowów na powierzchni Księżyca o średnicy około 426 km. Znajduje się na współrzędnych selenograficznych  15,7 S 61,7 W. Nazwa tego systemu kanałów została nadana w 1964 roku przez Międzynarodową Unię Astronomiczną i pochodzi od pobliskiego krateru Sirsalis.

Wiki http://pl.wikipedia.org/wiki/Rimae_Sirsalis

[Alien]

Cavalerius to typowy księżycowy krater uderzeniowy, który leży na zachodnim skraju Procellarum Oceanus w zachodniej części widzialnego Księżyca, na południu prawie łączy się z północną krawędzią Heweliusza . Obręcz Cavalerius jest stosunkowo wysoka ?miejscami do ponad 3 km. Istnieje szczeliny w północnej i południowej części obręczy i ścian wewnętrznych. Części wewnętrzne strony są dobudówką. Wnętrze posiada liczne wzniesienia. W środkowym dnie krateru jest niski centralny szczyt, z sąsiednimi grzbietami na północy i wschodzie. Na północny wschód od tego krateru jest miejsce ( Planitia Descensus), gdzie wyładowała radziecka sonda Luna 9 jako pierwszy pojazd ziemski na Księżycu. Współrzędne 5.1°N 66.8°W, Średnica 58 km, Głębokość 3km

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Cavalerius_(crater)

Reiner jest kraterem uderzeniowy leżącym na Oceanus Procellarum, w zachodniej części Księżyca. Ma prawie kołowy kształt, choć wydaje się, owalny. Obręcz krateru jest dobrze zachowana i nie zniszczona uderzeniami. W środkowym nieregularnym dnie krateru jest główny szczyt. Poza obręczą krateru ciągnie się pagórkowaty wał na pół średnicy krateru. Współrzędne 7.0°N 54.9°W, Średnica 30 km, Głębokość 2,6 km

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Reiner_(crater)

Grimaldi wygląda jak duży basen - znajduje się w pobliżu zachodniej strony Księżyca. Leży na południowy-zachód od Oceanus Procellarum i południowy wschód od krateru Riccioli. Między Oceanus Procellarum jest Damoiseau, a na północy Lohrmann. Wewnętrzna ściana Grimaldi została tak mocno zniszczona uderzeniami, że tworzy niski, nieregularny pierścień wzgórza - grzbiety i szczyty, a nie typową krawędź krateru. Jednakże istnieją pozostałe szczyty, które osiągają wysokości ponad 2 kilometrów. Powierzchnia wewnętrzna jest najbardziej charakterystyczną cechą tego krateru, jest płaska i stosunkowo gładka o bardzo niskim stosunku odbicia światła. Jej ciemny odcień kontrastuje z jaśniejszym otoczeniem, co czyni go łatwym do zlokalizowania. Poza kraterem są rozproszone i zniszczone pozostałości zewnętrznej ściany, które tworzą średnicę 220 km. Na Grimaldi zachodzą niezbadane zjawiska - sporadyczne błyski światła, występowanie barwnych plam, i obszarów mgły. Położenie 5.2°S 68.6°W przybliżona średnica wewnętrznej krawędzi wynosi 140 - 173 km, Głębokość 2,7 km

Krater znajduje sie na liście LUNAR 100 pod nr. 36 http://the-moon.wikispaces.com/Lunar+100

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Grimaldi_(crater)

Reiner Gamma leży na zachód od krateru Reiner Centrum. Jest bardzo ciemnym kraterem, o gładkiej powierzchni. Występują w jego obrębie anomalie magnetyczne, spowodowane duża ilością opiłków żelaza na powierzchni i magnezu w podłożu (prawdopodobnie) tworzy to określone wzory jego powierzchni. Sondy przelatujące nad tym terenem rejestrują dość silne pole magnetyczne. (Siła magnetyczna Reiner Gamma to około 15 nT, mierzona na wysokości 28 km.)

Położenie 7.5°N 59.0°W, Średnica 70 km.

Krater znajduje się na liście LUNAR 100 pod nr. 57 http://the-moon.wikispaces.com/Lunar+100

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Reiner_Gamma

Jak tylko będzie okazja to wykadruje lepiej tu zarejestrował się przez przypadek.

[Jacek E.]

Zdzichu w chmurne niebo zacznij projektować okładkę do polskiego atlasu swojego autorstwa - kolejne Gratulacje  :)

[Alien]

Zdzichu w chmurne niebo zacznij projektować okładkę do polskiego atlasu swojego autorstwa - kolejne Gratulacje  :)

Z pomocą kolegi trochę to ogarniam ale jest przy tym trochę pracy i nie raz oczy bolą od monitora.

[MrVinquer]

Reiner Gamma leży na zachód od krateru Reiner Centrum. Jest bardzo ciemnym kraterem, o gładkiej powierzchni. Występują w jego obrębie anomalie magnetyczne, spowodowane duża ilością opiłków żelaza na powierzchni i magnezu w podłożu (prawdopodobnie) tworzy to określone wzory jego powierzchni. [glow=red,2,300]Sądy[/glow] przelatujące nad tym terenem rejestrują dość silne pole magnetyczne. (Siła magnetyczna Reiner Gamma to około [glow=red,2,300]15 Nt[/glow], mierzona na wysokości 28 km.)

Położenie 7.5°N 59.0°W, Średnica 70 km.

Krater znajduje się na liście LUNAR 100 pod nr. 57 http://the-moon.wikispaces.com/Lunar+100

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Reiner_Gamma

Jak tylko będzie okazja to wykadruje lepiej tu zarejestrował się przez przypadek.

Jakbyś mógł to ten błąd popraw. I nie 15 Nt tylko 15nT. Ale jeśli chodzi o zdjecia to dobrze ci wychodzą. Robisz z jednego klipu, czy obrabiasz kilka i potem wszystko złączasz jako still frame'y?

[Alien]

Jakbyś mógł to ten błąd popraw. I nie 15 Nt tylko 15nT. Ale jeśli chodzi o zdjecia to dobrze ci wychodzą. Robisz z jednego klipu, czy obrabiasz kilka i potem wszystko złączasz jako still frame'y?

Zgłoszone do moda dzięki każdy z nas robi błędy tylko tego nie widać nie omijając Ciebie  ;), każde zrobione jest z jednego klipu.

[Alien]

Briggs - księżycowy krater, który położony jest w zachodniej części Oceanus Procellarum, na wschodzie z dużą murów Struve zwykłego. Leży na północny-wschód od Eddingtona, i północno-północny-zachód od krateru Seleukos. Krater nazwany na czesć angielskiego matematyka Henrego Briggs. Zewnętrzna krawędź krateru nie jest całkiem okrągła, z zewnątrz wybrzusza się na północny-północny wschód i południe. Na środku dna krateru wznosi się centralne wzniesienie, rozciągające się na północ. Lat: 26.5°N, Long: 69.1°W, Diam: 37 km, Depth: 1.2 km

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Briggs_(crater)

Seleucus jest księżycowy krater uderzeniowy znajduje się w zachodniej części Oceanus Procellarum. Do jego zachodniej części dotyka lawa z krateru Eddingtona. Na południowym zachodzie znajduje się krater Krafft, na północnym zachodzie leży Briggs. Obręcz Seleukosa jest dobrze wykształcona, wewnątrz tarasowa z lekkim wałem. Wnętrze jest stosunkowo płaskie, z małym centralnym szczytem. Około 50 kilometrów na południowy-wschód od Seleukosa na Procellarum Oceanus znajduje się miejsce lądowania radzieckiego statku Luna 13. Lat: 21.0°N, Long: 66.6°W, Diam: 43 km, Depth: 2.87 km

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Seleucus_(crater)

Schiaparelli to mały mały księżycowy krater znajdujący się na zachodniej części Oceanus Procellarum, na zachód od krateru Herodota. Obręcz ma stosunkowo ostrą i niemal nie zniszczoną. Wnętrze krateru jest nieregularne tworząc charakterystyczne wieloboki, dzięki czemu jest łatwy do zidentyfikowania. Niski grzbiet biegnie od północnej krawędzi krateru na północy. Wewnątrz krateru jest niski centralne wzniesienie. Lat: 23.4°N, Long: 58.8°W, Diam: 24 km, Depth: 2.19 km

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Schiaparelli_(lunar_crater)

Lichtenberg samotny księżycowy krater znajdujący się w zachodniej części Procellarum Oceanus. Najbliższy krater Briggs położony jest na południe. Lichtenberg jest stosunkowo młodą formacją z charakterystycznymi promieniami rozchodzącymi się na północ i zachód od krateru. Koronę tworzy lawa bazaltowa, której wiek określany jest na około 1 mld lat (stosunkowo młoda). Brzegi krateru są okrągłe i ostre, o znikomym zużyciu. Zarówno korona i wnętrze wykazuje stosunkowo wysokie albedo (współczynnik odbicia światła), które jest zwykle oznaką młodego krateru. Lat: 31.8°N, Long: 67.7°W, Diam: 20 km, Depth: 2.77 km

Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Lichtenberg_(crater)

[Alien]

Harpalus jest młodym kraterem uderzeniowym, który leży na Mare Frigoris, na wschodnim skraju Sinus Roris. Jego korona jest ostra bez oznak zużycia lub erozji. Nie jest idealnie okrągła, i ma kilka wycięć i występów, zwłaszcza wzdłuż strony wschodniej .Wewnętrzna powierzchnia pofałdowana. W pobliżu środka jest system niskich centralnych grzbietów. Lat: 52.6°N, Long: 43.4°W, Diam: 39 km, Depth: 3.6 km

http://en.wikipedia.org/wiki/Harpalus_(crater)

J. Herschel to duży księżycowy. Znajduje się on w północnej części powierzchni Księżyca. Na północnym zachodzie znajduje się krater Anaksymander. Na południe jest mały krater Horrebow. Krawędź krateru mocno mocno erozji, w niektórych miejscach rozpadła się. Wnętrze jest stosunkowo płaskie, ale nieregularne. Lat: 62.0°N, Long: 42.0°W, Diam: 165 km, Depth: 0.9 km

http://en.wikipedia.org/wiki/J._Herschel_(crater)

Babbage jest starym kraterem księżycowym, który znajduje się w pobliżu północno-zachodniego brzegu Księżyca, Jest on dołączony do południowo-wschodniej krawędzi krateru Pitagoras. Zewnętrzna krawędź uległa erozji i zniszczeniu przez wiele uderzeń, aż pozostał tylko pierścień zaokrąglonych wzgórz. Lat: 59.7°N, Long: 57.1°W, Diam: 143 km, Depth: 1.39 km

http://en.wikipedia.org/wiki/Babbage_(crater)

Pythagoras to typowy krater uderzeniowy znajduje się w pobliżu północno-zachodniej krawędzi Księżyca. Leży tuż na północny-zachód od nieco większego krateru Babbage. Krater ma owalny wygląd z powodu skośnej kąta widzenia. Tylko zachodnie część wnętrza można oglądać z Ziemi, krater ma sześciokątny kształt. Wnętrze płaskie z nieregularną pagórkowatą powierzchnią. Istnieją dowody na zejścia lawin na całym obwodzie. W centrum jest ostre, górzyste wzniesienie z podwójnym szczytem, które wznosi się 1,5 km nad powierzchnią krateru. Lat: 63.5°N, Long: 63.0°W, Diam: 142 km, Depth: 5.25 km

http://en.wikipedia.org/wiki/Pythagoras_(crater)

[Alien]

Alpine Valley to spektakularna księżycowa dolina dzieląca pasmo Alp. Ciągnie się na długości 166 km od basenu Mare Imbrium w kierunku wschód-północny wschód aż do krawędzi Mare Frigoris. Dolina jest wąska na obu końcach i rozszerza się do maksymalnej szerokości ok. 10 km wzdłuż środkowego odcinka. Współrzędne selenograficzne tej formy wynoszą  48.5 N 3.2 E.

Dno doliny stanowi płaska, zalana lawą powierzchnia podzielona przez niewielką rozpadlinę. (Rysa ta jest granicznym punktem możliwym do obserwacji przez teleskopy na Ziemi). Brzegi doliny wznoszą się od dna do otaczającego ją wyżynnego terenu o blokowatej, nierównej powierzchni. Południowa część doliny jest bardziej prosta niż północna część, która jest nieznacznie wygięta i nierówna. Bardziej postrzępione krawędzie doliny znajdują się na wąskim zachodnim-południowo-zachodnim końcu, który przecina łańcuch górski. Ta dolina najprawdopodobniej jest rowem tektonicznym, który został później zalany przez magmę.

Ta dolina została odkryta w 1727 roku przez Francesco Bianchiniego.

Znajduje się na liście Lunar 100 pod nr. 19 http://the-moon.wikispaces.com/Lunar+100

Wiki: http://pl.wikipedia.org/wiki/Vallis_Alpes

[Jacek E.]

Fajne te Twoje wycieczki - Alpy jak ze śniegiem na szczytach  ;)

[Alien]

Mons Rümker ? samotna formacja wulkaniczna, położona w północno-zachodniej części widocznej strony Księżyca, na północy Oceanus Procellarum (Oceanu Burz), na południe od Sinus Roris (Zatoki Rosy). Góra tworzy dużą kopułę o średnicy 70 km, wznoszącą się na wysokość 1,1 km ponad otaczającą równinę. Jej nazwa, nadana w 1935 roku upamiętnia niemieckiego astronoma Carla Ludwiga Christiana Rümkera.

Mons Rümker składa się z 30 kopuł, łagodnie wznoszących się na kilkaset metrów. Są one pozostałością wulkanów tarczowych, z których wypłynęła wolno stygnąca lawa. Niektóre z nich mają mały krater na szczycie.

Góra jest oddzielona skarpą od okalającego ją morza. Płaskowyż wznosi się na 0,9 km na zachodzie, 1,1 km na południu i 0,65 km na wschodzie. Jej powierzchnia jest stosunkowo jednolita; analiza spektroskopiczna wskazuje na jej pochodzenie z morza księżycowego. Szacuje się, że Mons Rümker powstała z 1800 km? lawy.

Wiki http://pl.wikipedia.org/wiki/Mons_Rümker

Proste Góry to łańcuch górski położony w północnej części widocznej strony Księżyca, na północy Mare Imbrium. Nazwa pochodzi z łaciny, a została nadana przez angielskiego astronoma Williama Radcliffe'a Birta (1804-1881).

Montes Recti składają się z nieregularnych grzbietów i tworzą rzadko spotykaną prostą linię, rozciągającą się ze wschodu na zachód. Mają 90 km długości i tylko 20 km szerokości. Szczyty osiągają wysokość do 1,8 km. Współrzędne selenograficzne pasma wynoszą  48,0 N 20,0 W.

We wschodniej części gór leży mały krater Le Verrier B. Na zachodzie znajdują się Montes Jura, a na wschód Montes Teneriffe.

Wiki http://pl.wikipedia.org/wiki/Montes_Recti

[M.Rudy]

Kawał dobrej roboty Zdzichu:)

[Alien]

Kratery w  szerszym polu, część opisów można znaleść w poprzednich wpisach.

Aristarchus ? krater uderzeniowy na powierzchni Księżyca, znajdujący się w obrębie Oceanus Procellarum. Po zachodniej stronie krateru Aristarchus znajduje się krater Herodotus. Krater ten ma 39,99 km średnicy oraz 3 km głębokości, a jego centrum znajduje na współrzędnych selenograficznych  3,7 N 47,4 W.
Nazwa krateru pochodzi od Arystarcha z Samos (310?230 p.n.e.), greckiego astronoma
Wiki http://pl.wikipedia.org/wiki/Aristarchus_(krater_księżycowy)

 

Reiner Gamma leży na zachód od krateru Reiner Centrum. Jest bardzo ciemnym kraterem, o gładkiej powierzchni. Występują w jego obrębie anomalie magnetyczne, spowodowane duża ilością opiłków żelaza na powierzchni i magnezu w podłożu (prawdopodobnie) tworzy to określone wzory jego powierzchni. Sondy przelatujące nad tym terenem rejestrują dość silne pole magnetyczne. (Siła magnetyczna Reiner Gamma to około 15 nT, mierzona na wysokości 28 km.)
Położenie 7.5°N 59.0°W, Średnica 70 km.
Krater znajduje się na liście LUNAR 100 pod nr. 57 http://the-moon.wikispaces.com/Lunar+100
Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Reiner_Gamma

 

 

[Alien]

Szerszy kadr.

Grimaldi wygląda jak duży basen - znajduje się w pobliżu zachodniej strony Księżyca. Leży na południowy-zachód od Oceanus Procellarum i południowy wschód od krateru Riccioli. Między Oceanus Procellarum jest Damoiseau, a na północy Lohrmann. Wewnętrzna ściana Grimaldi została tak mocno zniszczona uderzeniami, że tworzy niski, nieregularny pierścień wzgórza - grzbiety i szczyty, a nie typową krawędź krateru. Jednakże istnieją pozostałe szczyty, które osiągają wysokości ponad 2 kilometrów. Powierzchnia wewnętrzna jest najbardziej charakterystyczną cechą tego krateru, jest płaska i stosunkowo gładka o bardzo niskim stosunku odbicia światła. Jej ciemny odcień kontrastuje z jaśniejszym otoczeniem, co czyni go łatwym do zlokalizowania. Poza kraterem są rozproszone i zniszczone pozostałości zewnętrznej ściany, które tworzą średnicę 220 km. Na Grimaldi zachodzą niezbadane zjawiska - sporadyczne błyski światła, występowanie barwnych plam, i obszarów mgły. Położenie 5.2°S 68.6°W przybliżona średnica wewnętrznej krawędzi wynosi 140 - 173 km, Głębokość 2,7 km

Tłumaczenie z wiki http://en.wikipedia.org/wiki/Gassendi_(crater)

Mare Humorum (łac. Morze Wilgoci) ? morze księżycowe znajdujące się po widocznej stronie Księżyca, w pobliżu Mare Nubium. Jego średnica równa jest 389 km.

Wiki http://pl.wikipedia.org/wiki/Mare_Humorum

[Alien]

Opisy w poprzednich postach i mozaika z szerokich kadrów.

[Jacek E.]

A Ten znów przywalił kolejną część atlasu  8)

[M.Rudy]

Czapke sciągam. miętole ja w dłoniach i nie śmialo zapytuje czy nie moznaby zazanczac kadru coś w ten deseń? Ale jak nie mozna to oczywiście moze być kropka... ;)