Książki, które przeczytaliście i najbardziej sobie cenicie

[Ekolog]

Na mnie największe wrażenie zrobiła i bardzo zmieniła moje życie bezwzględnie najważniejsza w nim (moim życiu) książka.
"Hipisi w poszukiwaniu ziemi obiecanej" Napisana przez polskiego psychologa. Kazimierza Jankowskiego.

Najważniejsza konkluzja z niej płynąca była taka, że mądry człowiek nie zabiega o prestiż, nie dba o opinię (pomijając bardzo rzadkie sytuacje wyjątkowe - jak na przykład szukanie nowej pracy => odpowiedni ubiór i wygląd) oraz nie obraża się na innych.

Dba o wartości podstawowe, oczywiste takie jak zdrowie, umiarkowane przyjemności fizyczne, poznawanie, pomaganie innym (także przyszłym pokoleniom [np ekologia] albo poprzez dobre wychowywanie swojego dziecka).

Opisy (zachęty różnych wydawców bywają jakie bywają) ale w rzeczywistości jest to bezcenna myśl polskiego psychologa o nie przesadzaniu z dbaniem o przesadnie rozbudzoną, bynajmniej nie wrodzoną, tak zwana "potrzebę uznania".

"Dzieło Jankowskiego, mimo że napisane trzydzieści lat temu, nie straciło nic ze swej aktualności, a jego waga wręcz wzrosła,..."

Książka przedstawia konkluzje tego polskiego naukowca na tle pewnych wydarzeń wiele lat temu.

Pozdrawiam

[FunkyKoval35]

Na mnie najwieksze wrazenie zrobila książka "Boska cząstka" - autorami są Leon Lederman, Dick Teresi.

 

Opis wydawcy:

 

Leon Lederman przejdzie do historii fizyki co najmniej z dwóch powodów. W roku 1988 za badania nad cząstkami elementarnymi otrzymał Nagrodę Nobla. W roku 1993 napisał najzabawniejszą książkę o fizyce, jaką kiedykolwiek wydano: Boską Cząstkę - błyskotliwą opowieść o poszukiwaniach najdrobniejszych składników materii oraz roli, jaką odgrywają one w wyjaśnianiu tajemnicy narodzin i ewolucji Wszechświata.

"Czytając tę książkę będziesz śmiał się tak głośno, że nawet nie zauważysz, jak wiele w tym czasie się nauczyłeś" - pisał w recenzji Boskiej Cząstki dziennikarz "San Francisco Examiner".

 

Od siebie:

Książka całkowicie zmieniła moje postrzeganie otaczajacego nas swiata - tego fizycznego swiata. Napisana prostym i bardzo zabawnym jezykiem - wielokrotnie wybuchalem smiechem czytajac ta ksiazke :) Tytuł jednego z rozdziałow "Papiez do Galileusza: Spadaj!" mowi sam za siebie :) Czytałem ja pierwszy raz majac 15 lat - jakies 20 lat temu, ale wielokrotnie do niej wracalem. Polecam :)

 

 

 

[Seba]

Bardzo dobry temat ekologu.

 

W sumie nie tak dawno, bo z pół roku temu, przeczytałem świetną książkę, którą dosłownie zjadłem w 2 dni.

"Ślepi obstrwatorzy nieba" Rockyego Kolba, bo o niej mowa, to książka opisująca historię odkrywania kosmosu. 

W bardzo ciekawy sposób opowiada jak ludzie w starożytności tłumaczyli sobie różne zjawiska na niebie. 

Opisuje także kulisy odkrywania kosmosu, czyli zawiera mini biografię Tycho Brahego, Keplera, Galileusza czy Kopernika. Jak doszło do tego, że zainteresowali się astronomią oraz ewolucję ich odkryć.

Bardzo ciekawa książka, którą czyta się przyjemnie a chronologiczny bieg wydarzeń sprawia, że ciężko jest sobie powiedzieć, że to już ostatni rozdział i przerwa :)

[Mikołaj]

Na mnie najwieksze wrazenie zrobila książka "Boska cząstka" - autorami są Leon Lederman, Dick Teresi.

[...] 

Od siebie:

Książka całkowicie zmieniła moje postrzeganie otaczajacego nas swiata - tego fizycznego swiata. Napisana prostym i bardzo zabawnym jezykiem - wielokrotnie wybuchalem smiechem czytajac ta ksiazke :) Tytuł jednego z rozdziałow "Papiez do Galileusza: Spadaj!" mowi sam za siebie :) Czytałem ja pierwszy raz majac 15 lat - jakies 20 lat temu, ale wielokrotnie do niej wracalem. Polecam :)

Popieram - bardzo dobry kawał książki o Kosmosie. Dzięki niej można nauczyć się spoglądania na Wszechświat z nieco innej strony niż zwykle - często wyobrażamy sobie ogrom otaczającego nas Kosmosu, mówiąc o supergromadach galaktyk, czy nawet wielu Wszechświatach w Wieloświecie. Tutaj bardzo zasłużony badacz (EKSPERYMENTATOR) i przy tym noblista, wyjaśnia mechanizmy rządzące tym wszystkim z perspektywy najsubtelniejszych cząstek elementarnych, nie omieszkując wspominać co jakiś czas o wyższości fizyków-eksperymentatorów nad teoretykami ;) Kolejna rzecz, która z pewnością bardzo pozytywnie wyróżnia tę książkę od innych podobnych, to znakomite poczucie humoru autora. Tytuł najzabawniejszej książki o Kosmosie moim zdaniem zdecydowanie się jej należy.

Ja właśnie jestem w połowie książki, podchodząc do niej już drugi raz. Można więc powiedzieć, że pierwszą styczność z "Boską cząstką" miałem w podobnym wieku co FunkyKoval :)

Wszystkim, którzy chcą przyjrzeć się drobinką, z których zbudowany jest Wszechświat, a przy tym śmiać się do łez, czytając książkę o fizyce, gorąco polecam przede wszystkim najnowsze wydanie lektury - powiększone o rozdział lub dwa względem poprzedniczki z okazji odkrycia Bozonu Higgsa.

A tutaj okładka najnowszego wydania książki:

[matti_94]

Świetny pomysł na temat :)
Ja mogę polecić wydaję mi się że jedną z najlepszych książek jakie kiedykolwiek czytałem, a mianowicie "Teleskop Einsteina". Książka ta głównie opisuję soczewkowanie grawitacyjne, wszelkiego rodzaju. Choć tematyka jest szeroka gdyż ma nas wprowadzić w bardziej skomplikowane pojęcia soczewkowania. Może podam niektóre tytułu rozdziałów: "Z czego zbudowany jest Wszechświat", "Kosmiczna Ekspansja", "Teleskop Einsteina" , "MACHO i WIMP", "Zimna ciemna materia", "Fale grawitacyjne". Autorka książki często w sposób bardzo prosty opisuję dosyć skomplikowane zjawisko. Czytanie ksiązki wymaga skupienia, gdyż często w czasie czytania trzeba wytężyć mózgownicę:D. Ja po przerwie od książki po powrocie do niej zawsze po krótce przypominałem sobie treści poprzednich rozdziałów, gdyż wiele wiadomości się ciągnęło za sobą, powielało. Myślę że to podstawowy tytuł dla ludzi próbujących, chcących zrozumieć budowę Wszechświata, co to właściwie jest ta ciemna energia i materia i mających ochotę przybliżyć sobie kilka wiadomości o soczewkowaniu grawitacyjnym które jest bezpośrednio związane z badaniem zawartości wszechświata, hipotezy ciemnej materii, WIMP, MACHO itp.

[Alien]

Piszcie będę wiedział co kupić.

[tranox]

Ja od siebie mogę polecić "Czarne dziury, czyli uwięzione światło" autorstwa Kitty Ferguson.

 

Książka wg. mnie bardzo dobra na rozpoczęcie przygody z astrofizyką, ale nie tylko! Więc jeśli jesteś w tym lepszy, to i tak powinieneś ją przeczytać- jest po prostu genialnie napisana :)

Bardzo dobrze, a przede wszystkim w przystępny sposób, tłumaczy, czym tak naprawdę jest grawitacja, posiłkując się m.in. prostymi przykładami, które lepiej pozwalają to wszystko zrozumieć i zapamiętać!

 

Polecam!

 

 

 

 

P.S. Nawiasem mówiąc dodam, że wczoraj zacząłem czytać "Księga nieskończoności" Johna D. Barrowa którą jakiś czas temu gdzieś wygrałem- czasu mam mało, zobaczymy czy "przebrnę", to napiszę- czy warto ;)

[Panasmaras]

O, widzę że seria "Na ścieżkach nauki" mocno się trzyma w społeczeństwie!

Od siebie dorzucę "Alchemię nieba" Kena Croswella - książkę opowiadającą o historii postrzegania Drogi Mlecznej - od czasów starożytnych, przez wizję hershlowską po współczesne rozumienie, czym jest nasza Galaktyka.

Chociaż czuć, że książka ma ok. 20 lat (w momencie pisania znano np. jedynie dwie egzoplanety), wiele informacji w niej jest wciąż istotnych. Co więcej, książka prowadzi od odkrycia do odkrycia, dzięki czemu kolejne elementy łamigłówki, jaką jest wszechświat pięknie splatają się w całość (szczególnie godne polecenia dla laików, którzy uważają, że astronomowie coś sobie zmyślają, dodając nowe rzeczy, zamiast upraszczać).

Kapitalna lektura!

 

 

 

 

PS.

Świat stanął na głowie.

Ekolog zakłada temat o dupie Maryni (proszę zwrócić uwagę na tytuł jego książki), a wyście strollowali mu temat, sprowadzając go do astronomii!

Nicponie! :D

[Paweł Baran]

Juto Wam napiszę, jakie książki ja mam i czytałem a które ja polecam i chętnie do nich wracam, jeśli chodzi o książki astronomiczne. ;)

[Paweł Baran]

Moje Książki, które ja czytałem astronomiczne

1) Niebo Nocą. Jak obserwować i zrozumieć tajemnice nocnego nieba. Młodzi odkrywcy.1994.*

2) Kierunek Księżyc. Kulisy amerykańskiego programu księżycowego. Ze wstępem  Neila Armstronga. 1994*

3) Astronomia dla Każdego. Detlev Block. Warszawa 1995.*

4) Encyklopedia szkolna  LAROUSSE Wszechświat.1995.

5) Czarne Dziury i Wszechświat. Igor Nowikow. Warszawa 1995.

6) Od Gwiezdnego Pyłu do Planet. Harry Y McSween,J R. Warszawa 1996.*

7) Fizyka Podróży  Międzygwiezdnych. Lawrence M. Krauss. Warszawa 1996.

8) Kosmiczne Katastrofy. Dana  Desonie. Warszawa 1997.*

9) Galileusz. James Feston, JR. Warszawa 1998.*

10) Inne Słońca inne światy. Dennis L Mamlana. Donald W. Mc Carthy, J R. 1998.*

11) Wędrówki Niebieskie. Jarosław Włodarczyk. Warszawa. 1999.*

12) Czarne Dziury. Czyli uwięzione światło. Kitty Ferguson. 1999.

13) Komety. Od starożytności do współczesności w mitach, legendach i nauce. Warszawa 1999.*

14) Zaćmienie. Co gdzie kiedy, dlaczego i jak. Poradnik obserwatora zaćmień Słońca i Księżyca.. Philips S Harrington. Warszawa 1999*

15) . Nieziemskie Skarby Andrzej S. Pilski Warszawa 1999.*

16) Kosmiczne Związki. Carl Sagan. Warszawa 2000.

17) Miliardy , Miliardy. Rozmyślania o życiu i śmierci u schyłku tysiąclecia. Carl Sagan. Warszawa 2001.

18) Fotograficzny Atlas Księżyca  pod redakcją  Jeremy?ego Cooka. Warszawa 2001.*

19) Łowcy Planet w poszukiwaniu nieznanych światów. Ken Roswell. 2002*

20) Historia Naturalna gwiazdozbiorów. Jerzy Dobrzycki . Jarosław Włodarczyk.2002*

21) Mała Księga Wielkiego Wybuchu. Craig J. Pogan 2003*

22) Kosmologia Kwantowa. Michał  Heller. 2003.*

23) Kosmiczny Alfabet. Stanisław Bajtlik. 2004*.

24) Kalendarz Astronomiczny na XXI wiek. Roman Karol Jamniczek, Jan Mietelski, Marek Zawilski.2004*

25) Tablice Astronomiczne z przewodnikiem po gwiazdozbiorach. Jan Desselberger. Jan Szczepanik.

26) Meteoryty Oblicza Gości z Kosmosu. Andrzej Maniecki.2010*

27) Poradnik Miłośnika Astronomii Marek Substyk. 2010

28) Na własne oczy o samodzielnych obserwacjach nieba i Ziemi. Andrzej  Branicki.2014*

Polecane książki zaznaczyłem gwiazdką, w sumie każdą z nich ja bym polecił aby każdy kto ma i ten co nie ma sobie kupił poczytał o dziejach Astronomii.

29)Śniegi Olimpu Artur C. Clarke

30) Astrofotografia. czyli  jak i czym fotografować  nocne niebo  i ciała niebieskie. Wiesław  Skórzyński. 1998.

[FunkyKoval35]

Od siebie dorzucę "Alchemię nieba" Kena Croswella - książkę opowiadającą o historii postrzegania Drogi Mlecznej - od czasów starożytnych, przez wizję hershlowską po współczesne rozumienie, czym jest nasza Galaktyka.

Tez mi sie podobala. Zawiera duzo informacji - wiedza zdobyta po przeczytaniu tej ksiazki pozwolila mi bez trudu zdac egzamin z Astronomii Galaktycznej - jakies 10 lat temu :)

 

Moje Książki, które ja czytałem astronomiczne

Pawle, tu bardziej chodzi o ta jedna ksiazke, ta ktora zrobila na nas wyjatkowe wrazenia, a nie o liste ksiazek ktore przeczytalismy ;)

[Ekolog]

No ale od reguły jak raz czasem zajdzie wyjątek to nie ma sprawy. Los zresztą spłatał figla bo mrugnął (przez ciemne okulary) przy jednej z książek przeczytanych przez Pawała  8)

 

A tak poważniej:

 

Spoooro ich przeczytał - szacun i zazdrość z deczko bierze :)

 

Pozdrawiam

p.s.

To przy okazji. Drugą książką co mocno wspominam są "Astronauci" S.Lema

pewnie dlatego, że czytałem ją bardzo dawno temu - jak byłem młodszy nawet od Tranoxa czy Mikołaja.

[Paweł Baran]

A wiecie, a może nie wiecie, nie warto chwalić jedną jedyną książkę, bo pozostałe zjedzą mole książkowe. :D ;)

[Panasmaras]

Bryan Gaensler - "Potęga i piękno"

 

 

Z przedmowy wydawcy:

 

W swojej książce cieszący się międzynarodową sławą australijski astronom Brian Gaensler opisuje, jak dalece Wszechświat wykracza pod każdym względem poza wszystko, co jesteśmy sobie w stanie wyobrazić. Tematem ?Potęgi i piękna? są niewyobrażalne temperatury, masy, wielkości i siły, które potrafimy zmierzyć i opisać, jednak trudno uznać, że jesteśmy w stanie je pojąć. Umiejętność dokonywania pomiarów i zrozumienia, czym są wypełniające Wszechświat obiekty, jest zachwycająca, ale to, co tam napotykamy, jest tak odległe od skali zjawisk, do jakich jesteśmy przyzwyczajeni, jak to tylko możliwe. 

Stając wobec Wszechświata z pokorą godną wielkiego badacza, autor przekonuje, że nawet jeśli liczby opisujące kosmos są zupełnie niepojmowalne dla naszych ludzkich umysłów, piękno, różnorodność i elegancja, które kryją się za tymi wielkościami, zasługują na nasz najwyższy podziw, zdumienie i szacunek.

 

Jestem co prawda na początku lektury, ale chyba już mogę mocno polecić ją osobom, które zajmują się popularyzacją astronomii, mają kontakt z młodzieżą, która lubi zadawać pytania o najbardziej efekciarskie i ekstremalne zjawiska. A o tym w głównej mierze traktuje ta książka. Oczywiście natura zjawisk, w których dochodzi do takich ekstremów są wyjaśniane, choć odnoszę wrażenie, że mogłyby być wyjaśniane na nieco głębszym poziomie. Niemniej, jako uzupełnienie i skarbnica obrazowych porównań wydaje się być niezastąpiona.

 

Na zachętę - dwa małe fragmenty książki:

 

W ciemną jesienną noc na półkuli północnej można zazwyczaj dostrzec na niebie niezbyt jasną wydłużoną plamę, kilka razy większą od Księżyca w pełni. To Galaktyka Andromedy (nazywana również M31), gigantyczna galaktyka spiralna dość podobna do naszej Drogi Mlecznej, ale oddalona o 2,5 miliona lat świetlnych. Andromeda i Droga Mleczna są dwiema największymi galaktykami zbioru kilkudziesięciu galaktyk, które krążą wokół nich. I choć to niewiarygodne, one również krążą po gigantycznej, wydłużonej orbicie wokół siebie.

Przy tym wielkim oddaleniu grawitacja, jaka łączy ze sobą Drogę Mleczną i Andromedę, jest ekstremalnie słaba i odpowiada przyspieszeniu grawitacyjnemu zaledwie 0,0000000000013 kilometra na sekundę. Kamień rzucony w tym słabiutkim polu grawitacyjnym, spadając przez sześć godzin, przebyłby odległość równą zaledwie grubości ludzkiego włosa.

 

I jeszcze jeden, również o ekstremalnie słabym przyciąganiu grawitacyjnym między dwiema galaktykami - w tekście (dla uproszczenia) nazwanymi Napoleon i Józefina:

 

Gdybyśmy znaleźli się w pobliżu Napoleona i zrzucili kamień w kierunku Józefiny, trzeba by mu się przyglądać przez 50 000 lat, żeby przyspieszył do prędkości około 2 centymetrów na sekundę, nieco większej niż ogrodowy ślimak. Jeśli poczeka się mniej więcej kolejne 4 miliony lat, przyspieszy mniej więcej do prędkości piechura.

[Alien]

Brian Greene

Ukryta rzeczywistość. W poszukiwaniu wszechświatów równoległych

 

 

Z przedmowy wydawcy:

 

Na początku XX wieku Einstein pokazał, jak znaleźć wszystkie wszechświaty niesprzeczne ze znanymi prawami fizyki oraz naturą oddziaływań grawitacyjnych, odtworzyć ich przeszłość i poznać przyszłość. Jednak w praktyce okazało się to wcale nie takie łatwe. Od tamtego czasu astronomowie, matematycy i fizycy zadają sobie wiele trudu, by uzyskiwać kolejne rozwiązania skomplikowanych równań Einsteina odpowiadające poszczególnym wszechświatom. ?Ukryta rzeczywistość? przedstawia ich wysiłki i możliwości, jakie się dzięki nim stopniowo otwierają. 

 

W książce Briana Greene'a napotkamy wszechświaty, w których prawa fizyki zmieniają się w czasie i przestrzeni, wszechświaty z ukrytymi wymiarami czasoprzestrzennymi, wszechświaty, które są wieczne, wszechświaty znajdujące się wewnątrz czarnych dziur, wszechświaty, których ewolucja nieoczekiwanie dobiega końca, wszechświaty zderzające się ze sobą, wszechświaty inflacyjne oraz wszechświaty, które powstają z czegoś innego ? albo i wręcz z niczego. 

 

Brian Greene ? fizyk teoretyczny, specjalizujący się w teorii strun, profesor Columbia University i jeden z najbardziej znanych popularyzatorów nauki. Autor bestsellerów ?Piękno Wszechświata? i ?Struktura Kosmosu?.

 

[M.Rudy]

 ?20 sierpnia i 5 września 1977 roku dwa niezwykłe statki, noszące nazwę Voyager, zostały wysłane w przestrzeń kosmiczną?

Tak zaczyna się fascynująca książka Carla Sagana ?opisująca cele i przygotowania do misji sond kosmicznych Voyager 10 i Voyager 11, które wyruszyły w głąb bezkresnego kosmosu, jako emisariusze Ziemi.

 

 

Do każdego z Voyagerów została przymocowana miedziana, pokryta warstwą złota, płyta gramofonowa-jako wiadomość dla ewentualnych obcych cywilizacji?

Każda płyta zawiera 118 fotografii naszej planety, nas samych i naszej cywilizacji, prawie 90 minut muzyki, dźwiękowy esej ewolucyjny zatytułowany  The sounds of Earth (dźwięki Ziemi) oraz pozdrowienia niemal sześćdziesięciu ludzkich językach (także w polskim), łącznie z pozdrowieniami od prezydenta Stanów Zjednoczonych i sekretarza generalnego ONZ.

 

Książka napisana przez autorów płyty- wyjaśnia, dlaczego podjęto decyzje o wysłaniu wiadomości w kosmos, przedstawia przesłanki, którymi kierowano się przy wyborze repertuaru oraz zawiera szczegółowy opis zawartości płyty.?

 

Książkę udało mi się zakupić w Kołobrzegu na kiermaszu książek. Z początku podszedłem do niej dość niepewnie, wydawało mi się mało interesujące dochodzenie skąd pochodzą i jaką mają genezę zdjęcia, utwory i przemówienia zawarte na płytach Voyagerów, bardziej interesowały by mnie aspekty techniczne misji. Ale jak zacząłem zagłębiać się w lekturę, okazało się, że Książka jest po prostu fascynująca?

 

 

Każde zdjęcie, każdy dźwięk wysłane w kierunku obcych cywilizacji zostały starannie dobrane. Każdy szczegół przemyślany? nie ma na płycie Żadnej zbędnej informacji. Książka  wciągnęła mnie tak bardzo ze niej mogłem się od nie oderwać. W ciągu krótkiego 5 dniowego urlopu znalazłem czas aby przeczytać 263 stronicowy opis misji Voyager i zapoznać się z zawartością płyty z przesłaniem dla barci z kosmosu.

Nieco więcej na moim blogu http://mrudy1212.blogspot.com/2014/11/szepty-ziemi-carl-sagan.html

[Panasmaras]

Michio Kaku

"Kosmos Einsteina. Jak wizja wielkiego fizyka zmieniła nasze rozumienie czasu i przestrzeni"

 

 

Lekka i przyjemna literatura popularnonaukowa, a jednocześnie zostawiająca sporo w głowie. Śledząc życie słynnego naukowca poznajemy problemy, które go nurtowały i które naprowadziły go na jedną z najbardziej rozpoznawalnych teorii fizycznych w historii ludzkości.

Michio Kaku na samym początku pisze:

"[Einstein] Często powtarzał, że jeśli podstawą jakiejś nowej teorii nie jest obraz tak prosty, że mogłoby go zrozumieć nawet dziecko, to jest ona prawdopodobnie bezwartościowa". 

Sam Kaku zdaje się czynić to zdanie również swoim motto - w prosty i obrazowy sposób cierpliwie tłumaczy podstawowe zagadnienia związane z teorią względności a także z teorią kwantową (co jest potrzebne choćby w takim zakresie, żeby móc zrozumieć, dlaczego te obie teorie się "gryzą").

Książka składa się z trzech części - pierwsza opisuje tło fizyki przełomu XIX i XX wieku oraz dojście do szczególnej teorii względności. Druga część wciąga w to grawitację, a więc - OTW. Trzecia to rys konsekwencji STW i OTW a także opis zmagań Einsteina z opracowywaniem teorii wszystkiego. W ostatnim rozdziale Kaku pozwala nam odczuć swój entuzjazm odnośnie teorii strun i nadzieje z nią związane. 

Całość czyta się fantastycznie.

Polecam.

 

Pedro G. Ferreira

"Teoria doskonała. Stulecie geniuszy i bitwa o ogólną teorię względności"

 

 

Pisałem o tej książce w innym wątku, ale warto mieć zebrane wszystko w jednym.

Książka nie tyle o samej teorii względności, co o historii teorii względności. Ciekawy i wciągający rys historyczny o tym, do jakich wniosków doprowadził przewrót Einsteina i jak wśród naukowców przebiegała batalia o to, jak dziś postrzegamy naszą kosmiczną rzeczywistość.

Samej teorii jest tu stosunkowo niewiele - więcej można znaleźć w mniej obszernej pozycji Michio Kaku. Ale jeśli ktoś ma już choćby podstawową wiedzę o najważniejszych teoriach fizycznych, z pewnością wciągnie się w historię największych sporów i debat fizycznych XX wieku.

Polecam - szczególnie tym, którym się wydaje, że naukowcy "cośtam sobie wymyślają" i niepotrzebnie komplikują widzenie rzeczywistości.

 

Dodam na sam koniec, że obie książki świetnie się uzupełniają i obie można polecać zarówno początkującym, jak i nieco "zaawansowanym" czytelnikom. Mimo czytania jednej książki zaraz po drugiej, ani przez chwilę nie przemknęła mi myśl "ale to już byłoooo" :)

[Astro-Sky21]

Witajcie,

Ostatnio czytałem książkę która mi się bardzo spodobała, mianowicie Granice nauki - Michał Heller. Książka jest na tyle ciekawa, że wiąże aspekty religii. Jeżeli ktoś z Was czytał niech pisze śmiało, bardzo interesują mnie odczucia innych czytelników ?

https://www.poczytaj.pl/ksiazka/granice-nauki-michal-heller,289267

Pozdrawiam