Ranking użytkowników

Pragnę opisać moją przygodę z deszczem meteorów, Żyrafoid. Powiem tak nie było drobnicy..ale były dwa hiperbolidy! Ale od początku: Budzik na 3.30 czyli 1.30 UT Canon mocno dokręcony na głowicy PZO, uzbrojony w EFS 18-55 zawisł na wysokości 1,5m 8) Przeżyłem traumę nigdzie nie można było kupić kasku, a do remizy nie chcieli mnie wieczorem wpuścić..dysponent przez domofon krzyknął coś w stylu: przyjdź pan jak się będzie palić! Przyjdę przyjdę- pomyślałem w duchu jak wam bolid remizę rozwali...przyjdę jako ekspert >:( Wkroczyłem więc z odsłoniętą głową na podest tarasu Pierwsze co mnie uderzyło to hiperboloid lecący ze wschodu, miał dziwnie zagięty kształt nie zmieniał gwałtownie położenia więc leciał pewnie na mnie...żadnej kakofonii nie słyszałem -musiał być daleko! Następnie zobaczyłem inny....jakby rozdwojony pewnie rozpadł się w stratosferze! Żaden z nich nie doleciał do ziemi, nie poczułem też wstrząsu uderzenia, potem przyszły chmury nie znam ich dalszego losu.... Żyrafoidy uważam za zaliczone! Pięknie jest popatrzeć czasem na tak urokliwe zjawisko!

Filip, chyba złapałem tego samego w 300s klatce. :) ST8300C+Vixen Polarie i obiektyw 18mm Canona.

Hej :) Całą noc fotografowałem, powstało z tego trochę wirówek (star trailsów) które można zobaczyć tutaj, oraz dwa filmiki (time laps) które się wrzucają na Dropboxa. Przejrzałem foto, i z tego co widzę, złapałem jednego Camelopardalida, a może, nie łamiąc sobie języka, Żyrafoida ;) Może coś jeszcze przegapiłem, bo było trochę sporadycznych i satelit- ale ten jest ładny i jasny, choć krótki- co odpowiada opisom wizualnym kolegów z for astro. Enjoy! Canon 1000D 18-55 @18mm EDIT: Oba filmiki można obejrzeć tutaj :)

Skoro dziki założył taki wątek, to skorzystam i się przywitam. Spełnione zostało moje wielkie marzenie - mam teleskop. Teraz będę uzupełniać wiedzę astronomiczną u Was i obserwować. Może kiedyś i zdjęcia będę robić. :)

żródło: http://deervalleytimes.com/wp-content/uploads/2012/10/meteor-shower-pic.jpeg

Taka chmurka nad Rumią :) Trochę się wyróżniała i zwróciła moją uwagę :D

U mnie dawno takiej wichury nie było , waliło non stop , oto kilka zdjęć . Na pierwszych zdjęciach nie mogłem za chiny ludowe ustawić ostrości ale potem się udało.

Ani Radocyna, ani Zalew Klimkówka nie wypaliły. Próbowałem dzisiejszej nocy złapać Camelopardalidy, ale znów się nie udało. Gołym okiem udało mi się złapac raptem 4 sztuki, ale na zdjęciu nic się nie złapało. Po złożeniu wszystkich klatek wyszło coś takiego :) Uwaga, zdjęcie ukazuje po raz pierwszy Jety Gwiazdy Polarnej ! :P Pozdrawiam

Dwa dni temu pojawiła się ZAJE**STA informacja :) Tanie linie Norwegian poinformowały o otwarciu nowych tras. Od 28 i 29 października można będzie w bardzo dobrych cenach lecieć bezpośrednio z Warszawy na Teneryfę i Gran Canarię! Loty na Teneryfę w każdą środę, na Gran Canarię w każdy wtorek. Na ten moment loty na listopad/grudzień to niecałe 500 zł w obie strony. ^_^ ^_^ ^_^

Hej! :) Nigdy tego nie robiłem, ale chyba wyszło całkiem nieźle, prawda? Canon 1000D + 18-55 @18mm Z klatek przed zmianą baterii- bodajże 222 ujęcia 30 sekundowe Z klatek po zmianie baterii: i to co wyżej + kolejne, już świtało ;) P.S. Te trzy krechy, to linie energetyczne :P P.P.S. Zrobiłem też z tych ujęć "time lapsy", wrzucają się na Dropboxa :)

35mm, ISO 800, F/1.4

Artykuł o naszych planach w Głosie Wielkopolskim

Jak znajdziesz bardzo dobrze zaciemnione miejsce, z 2 km od świateł starczy schowany za lasami, z lekką mgłą przy nogach. I poczekasz z 20 minut to obrazy które idzie zobaczyć gołym okiem już są naprawdę zadawalające. Cała nasza Droga Mleczna wygląda pięknie.. a jak spojrzysz przez lornetkę to widać tylko tak jakby niebieską pajęczynę utworzoną z gwiazd Drogi Mlecznej. No i koło 2-3 nad ranem Galaktyka Andromedy już jest widoczna, widać ją gołym okiem ale z Twojej lornetki będzie lepiej. Tylko się nie spodziewaj za dużo! Nie zobaczysz pięknej spiralnej galaktyki (zobaczysz ale trochę inaczej, jak są na większości obrazkach). No i polecam gromady kuliste i otwarte to jest chyba najpiękniejsze co widziałem jak narazie. Dalszych mgławic jeszcze nie znalazłem, ale też dopiero się uczę wszystko przede mną ^^.

W zeszłym roku tez próbowałem czegoś podobnego na kwiatach w ogrodzie:) wyszło mi coś takiego :) Właśnie, Hampel, czym składałeś klatki? Ja to zrobiłem w Windows movie Makerze i zrobiłem z tego filmik... Moze jest jakiś mniej pracochłonny sposób? ;)

Timelapse należy do jednej z moich ulubionych form przedstawiania obrazu, zaraz po tradycyjnych "statycznych" fotografiach. W bardzo krótkim czasie możemy zaobserwować coś, co trwa godzinami, dniami itd. i głównie dlatego oglądanie timelapse jest takie fascynujące. Normalnie nie jesteśmy w stanie dostrzec procesów, które zachodzą wokół nas z racji ich powolności. Za to po przyśpieszeniu wyglądają fenomenalnie! I tak, mamy dwie techniki tworzenia filmu poklatkowego: - zrobienie wielu zdjęć i połączenie ich w płynną animację - nagranie filmu i przyśpieszenie jego odtwarzania w edytorze Obie wymagają poświęcenia sporo wolnego czasu, bo pamiętajmy, że skupiamy się na długotrwałych procesach, z tym, że druga opcja jest o wiele łatwiejsza niż pierwsza :) Podstawa to solidny statyw i pilot. Zarejestrowanie np godzinnego materiału, gdzie wykonujemy zdjęcie co 15 sekund wymaga zrobienia 240 zdjęć, które MUSZĄ być w idealnie równych odstępach i bez poruszenia aparatem. Więc ręczne klikanie co 15 sekund odpada zupełnie! Ważne jest także przemyślenie ustawień aparatu, bo nie będzie możliwości korygowania ich w trakcie zbierania materiału. Zbędny jest zupełnie autofocus - ostrość ustawiamy manualnie, ponieważ autofocus mógłby ostrzyć co kilka zdjęć inaczej, a na finalnym materiale widać to jak na dłoni i uwierzcie mi, baardzo psuje cały timelapse. To tyle z teorii, mi timelapsowanie wkręciło się na maxa. Mam już za sobą kilka prób udanych i nieudanych. Wrzucam taki mały zachęcacz/teaser z tego materiału, który mam obecnie i który się nadawał do pokazania :)

Na niefiltrowanym obrazie CCD 4-klatkowym odkryty przez H. Nishimura z Shizuoka-ken w Japonii,22 Maja 2014 roku odkryto słabą gwiazdę nową w gwiazdozbiorze Wężownik,chwili odkrycia miała jasność 12.1 mag. Tymczasowe oznaczenie to PNV J17292916 +0054043. Sprzęt który był wyposażony to użyto obiektyw 200mm F.3/2 + aparat cyfrowy. Współrzędne położenia gwiazdy nowej: (J 2000) RA 17:29:29.48 DEC +00:54:04.3 Fotka: http://meineko.sakura.ne.jp/ccd/PNV_J17292916+0054043-140523.jpg

Czytaj więcej ? Wyświetl pełny artykuł

Jak pisałem- tak zrobiłem ;) Ruch komety na tle gwiazd między 23:48 a 1:49 Zrobione w Maximie Zapraszam do oglądania :) https://www.dropbox.com/s/1auasox9bb2w5vg/animate.avi

Wstyd się przyznać ale ... w Movie Makerze :D Jest to bardzo proste, krótko opiszę jak to wygląda: Najpierw obrabiam zdjęcia w Lightroomie - robię to w ten sposób, że obrabiam pierwsze zdjęcie i jeżeli efekt mnie zadowala synchronizuje z nim wszystkie pozostałe. Odpalam Movie Maker i ładuje do niego wszystkie wcześniej przerobione zdjęcia. Zaznaczam wszystkie (klikam w pierwszą fotkę, na ostatniej klikam z wciśniętym shiftem, najszybszy sposób) i wchodzę w opcje Video Tools -> Edit Zmieniam czas wyświetlania na wartość z przedziału 0,08-0,05 - to w zależności od odstępów w jakich były robione zdjęcia. Odtwarzam całość i koryguję wartość czasu wyświetlania klatki aż uzyskam zadowalającą płynność :) I gotowe. Są specjalne programy do obróbki timelapse, niektóre z nich dodają automatycznie dodatkowe klatki z lekkim poruszeniem, żeby jeszcze bardziej upłynnić ruch, ale jeszcze się z nimi nie zapoznałem. M.Rudy świetny pomysł z tym kwiatkiem! Często na filmach przyrodniczych widzi się takie ujęcia. Jakbyś zrobił więcej zdjęć i krótsze czasy wyświetlania w Movie Maker to wyszłoby jeszcze lepiej bo ruch byłby płynny :)

kilka zdjęć z dzisiejszej burzy. Miejsce - Skwierzyna

Obawiam się, że niewiele możesz przez nią zobaczyć. Co więcej - to, jak zobaczysz może zniechęcić Cię do obserwacji nieba. Obraz w nocy będziesz miał bardzo ciemny, dodatkowo nie podejrzewam twojej lornetki o dobrą jakość. Niemniej - powalcz z co jaśniejszymi obiektami. Na pewno możesz zerknąć na Księżyc, Jowisza (jasna kropa w zachodniej części nieba) z czterema największymi księżycami, po dokupieniu folii ND5 możesz posmakować Słońca. A jeśli chcesz popróbować obiektów spoza Układu Słonecznego, zacznij od odszukania którychś z poniżej wymienionych obiektów: M44, M39, Ruprecht 173 (gromady otwarte) M3, M5, M13, M92 (gromady kuliste) M27 (mgławica planetarna) Darmowy atlas znajdziesz tutaj: http://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/2510-atlas-nieba-dla-poczatkujacych/ W razie jakichś dodatkowych pytań pisz, ale miej na uwadze, że wyszukiwarki nie gryzą :) A najlepiej będzie, jak zgłosisz się do nas z nleco większą lornetką (np. 10x50) - wtedy lista będzie znacznie dłuższa. Teraz zaczęły się białe noce, więc możesz na spokojnie do sierpnia zbierać kasę na chociaż odrobinę lepszy sprzęt.

Poleciłem Koledze Tabelę Wimmera ;)

Widzę tutaj zakładkę kalendarz, może by dać opcję, żeby każdy użytkownik mógł wpisywać i informować co będzie się działo w następnych dniach. I dodatkowo dodać miniaturkę na przykład na głównej stronie po prawej w tej kolumnie na samym dole. I informować nas co dzieje się w danym miesiącu (np. o kometach, rojach lirydów, opozycjach planet czy nawet kwadrach księżyca) albo po prostu tydzień do przodu ^^. Myślę że ułatwiło by to dużo takich przypadków jak "przegapienie czegoś" lub nawet poinformuje nowych w astronomii co będzie się działo w następnych dniach. Większość pewnie ma taki swój kalendarz, ja dostałem z delta optical mogę poprzepisywać różne rzeczy, ale możemy zrobić taki jeden wspólny. Myślę że to może naprawdę ułatwić przygotowania do obserwacji, czy ułatwić wybranie odpowiedniego terminu. Co o tym myślicie? Idzie coś takiego zrobić?

Gdy słyszę lub czytam słowko timelapse natychmiast przychodzi mi do głowy POLSKI MISTRZ w tej technice Patryk Kizny http://fotoblogia.pl/2010/11/12/polskie-wideo-hdr-ktore-zapieraja-dech-%E2%80%93-prezentujemy-filmy-patryka-kizny Parę lat temu ten Gość dość dokładnie tłumaczył jak powstają jego dzieła i to bardzo dokładnie,niestety nie mogę jakoś tego wylukać obecnie w sieci >:( Wystarczy wklikać w szukajke imię i nazwisko a pojawi się wiele Jego timelapsów jak i o nim i technikach które stosuje.Dla mnie odlot,miłego odbioru i pozdrawiam :)

Wiedziałem że oczymś zapomniałem , to zależy gdy zastosujesz ciemne filtry i ustawisz przesłonę na 11 lub 12 to czas 2-5s ,Najlepiej przetestuj czasy rzędów 1-5s albo mniej lub więcej .

Świetna aplikacja na smart fona. Wykonałem 112 klatek co 5s. Mało tego, ale jestem w pracy i więcej poprobuje w domu :) https://db.tt/ZTuuiwMN Ps: piszę z telefonu więc nie wiem czy będzie to działało :/

Mam pytanie jak : mgła, zachmurzenie , temperatura powietrza, wilgotność powietrza , mogą wpłynąć na obserwacje nieba? Bardzo dziekuję i prosze żeby mi ktoś pomógł :) zależy mi bardzo na czasie ... :D

Serio, myślisz o jesieni? Taka oferta sprawia, że można spokojnie się zmieścić w kwocie poniżej 2000zł za wszystko. Kto chętny na przyszły rok? :)

Ja bym z chęcią zobaczył, jak to robisz w Windows Movie Maker. Ja, na W XP sobie nie poradziłem z tym szajsem, i złożyłem mojego timelapsa w programiku "Startrails" - tam to banał :)

6 s.

Oczywiście :) Matti trzyma równą formę :D

Proponuję wrzucać tu nasze obrazki wykonane obiektywem krótkoogniskowym. Mój pierwszy wycinek nieba (z pod domu) z ogniskowej 55mm ok 3 minuty Canon 450D + eq5 z napędem w RA Są to oczywiście okolice Wegi. W tym kierunku świata mam jeszcze względne niebo. Zdjęcie bez jakiejkolwiek obróbki -bez resiza- skompresowane do JPGa .

Super wirówki wrzuciliście :D turanga jakie czasy naświetlania dałaś?

Leniwy poobserwacyjny poranek w Baranie? Nic z tych rzeczy! Praca wre:

Potwierdzam. Będziemy tam jako goście albo... To się jeszcze okaże :-D

Zachęcam do posłuchania http://spaceweatherradio.com/ - Wydaje się że teraz częstotliwość "pojawiania" się meteorów jak by wzrosła.

Mają tam maszynę, która robi "PING"? :D

Na razie pytań nie mam, pewnie pojawią się po pierwszej nieudanej sesji ;-) A Twoje podstawy podstaw robią wrażenie, mi się bardzo podoba animacja u góry tematu ;-)

Myślę, że w tym referacie warto napisać także o tym, jak atmosfera pochłonia sporą część promieniowania elektromagnetycznego, co jest prostą drogą do uzasadnienia budowy kosmicznych obserwatoriów.

Pierwsze Słońce z PST DS i od razu jakiś potwór? Tutaj go zaznaczyłem, też to widzicie?

30 tys. zdjęć na dwóch rzutach Ziemi. NASA stworzyła selfie całej planety W jakim miejscu na Ziemi jesteś w tym momencie?" - pytała z okazji Dnia Ziemi amerykańska agencja kosmiczna. NASA zwracała się do internautów o przesyłanie autoportretów i informacji, gdzie je wykonano. Z kilkudziesięciu tysięcy nadesłanych wybrano 30 tys. i sklejono w jedno. "Selfie" planety wykonano na podstawie rzeczywistego obrazu, dostarczonego przez satelitę meteorologicznego. Pytanie agencji o lokalizację nawiązywało do obchodzonego na całym globie Dnia Ziemi. Chodziło o zachęcenie do wzięcia udziału w zabawie skierowanej do użytkowników Twittera, Instagrama, Facebooka, Google+ and Flickra. By dołączyć do ogólnej zabawy, wystarczyło umieścić swoje zdjęcie, tzw. selfie i otagować je dopisując "#globalselfie". Zatrudnieni przez NASA graficy mieli z nich stworzyć mozaikę przedstawiającą kulę ziemską. Ponad 50 tys. zdjęć Do projektu zgłosili się mieszkańcy ze 113 różnych krajów i regionów. Graficy mogli przebierać spośród ponad 50 tys. nadesłanych autoportretów, spośród których wybrano 36 422 fotografii. Zdjęcia przesyłano m.in z Antarktydy czy Gwatemali i Pakistanu. Nie zabrakło portretów z Mikronezji na Oceanie Spokojnym oraz z Malediwów na Oceanie Indyjskim. Ziemskie giga-selfie Połączono je tworząc dwustronny portret Ziemi, wiernie oddając rozkład chmur nad kontynentami z 22 kwietnia 2024 roku. Grafika w rozdzielczości 3.2 gigapikseli stworzona w systemie GigaPan umożliwia na połączenie dziesiątek mniejszych zdjęć w całość, nie tracąc na jakości obrazu. Dzięki temu zachowana jest możliwość oddalenia lub przybliżenia obrazu. Mozaikę można obejrzeć na stronie GigaPan. Kosmiczny portrecista Zdjęcie, na podstawie którego zestawiano ze sobą ponad 30 tys. fotografii, dostarczył Visible Infrared Imaging Radiometer Suite (VIIRS). Instrument znajduje się na pokładzie satelity Suomi NPP (Suomi National Polar-orbiting Partnership). Jest źródłem informacji o atmosferze i czynnikach klimatycznych z którego korzystają meteorolodzy NOAA. Wraz z 17 pozostałymi satelitami meteorologicznymi na ziemskiej orbicie pomaga naukowcom "spojrzeć na ziemską atmosferę, lądy i oceany z pełnym zrozumieniem rządzących nimi praw" - podkreśla NASA. Rok przełomowy - Rok 2014 jest szczególnie przełomowy dla nauki - podkreśla NASA przypominając, że w lutym na orbicie znalazł się satelita Global Precipitation Measurement (GPM). Współpracując z obecnymi już w przestrzeni urządzeniami dokonuje szczegółowych pomiarów opadów atmosferycznych na całej planecie. Agencja planuje kolejny przełomowy krok 1 lipca. Tego dnia zaplanowano start Orbiting Carbon Observatory-2 (OCO-2), który będzie mierzył stężenie dwutlenku węgla w atmosferze. Ziemskie giga-selfie Połączono je tworząc dwustronny portret Ziemi, wiernie oddając rozkład chmur nad kontynentami z 22 kwietnia 2024 roku. Grafika w rozdzielczości 3.2 gigapikseli stworzona w systemie GigaPan umożliwia na połączenie dziesiątek mniejszych zdjęć w całość, nie tracąc na jakości obrazu. Dzięki temu zachowana jest możliwość oddalenia lub przybliżenia obrazu. Mozaikę można obejrzeć na stronie GigaPan. Kosmiczny portrecista Zdjęcie, na podstawie którego zestawiano ze sobą ponad 30 tys. fotografii, dostarczył Visible Infrared Imaging Radiometer Suite (VIIRS). Instrument znajduje się na pokładzie satelity Suomi NPP (Suomi National Polar-orbiting Partnership). Jest źródłem informacji o atmosferze i czynnikach klimatycznych z którego korzystają meteorolodzy NOAA. Wraz z 17 pozostałymi satelitami meteorologicznymi na ziemskiej orbicie pomaga naukowcom "spojrzeć na ziemską atmosferę, lądy i oceany z pełnym zrozumieniem rządzących nimi praw" - podkreśla NASA. Rok przełomowy - Rok 2014 jest szczególnie przełomowy dla nauki - podkreśla NASA przypominając, że w lutym na orbicie znalazł się satelita Global Precipitation Measurement (GPM). Współpracując z obecnymi już w przestrzeni urządzeniami dokonuje szczegółowych pomiarów opadów atmosferycznych na całej planecie. Agencja planuje kolejny przełomowy krok 1 lipca. Tego dnia zaplanowano start Orbiting Carbon Observatory-2 (OCO-2), który będzie mierzył stężenie dwutlenku węgla w atmosferze. Ziemskie giga-selfie Połączono je tworząc dwustronny portret Ziemi, wiernie oddając rozkład chmur nad kontynentami z 22 kwietnia 2024 roku. Grafika w rozdzielczości 3.2 gigapikseli stworzona w systemie GigaPan umożliwia na połączenie dziesiątek mniejszych zdjęć w całość, nie tracąc na jakości obrazu. Dzięki temu zachowana jest możliwość oddalenia lub przybliżenia obrazu. Mozaikę można obejrzeć na stronie GigaPan. Kosmiczny portrecista Zdjęcie, na podstawie którego zestawiano ze sobą ponad 30 tys. fotografii, dostarczył Visible Infrared Imaging Radiometer Suite (VIIRS). Instrument znajduje się na pokładzie satelity Suomi NPP (Suomi National Polar-orbiting Partnership). Jest źródłem informacji o atmosferze i czynnikach klimatycznych z którego korzystają meteorolodzy NOAA. Wraz z 17 pozostałymi satelitami meteorologicznymi na ziemskiej orbicie pomaga naukowcom "spojrzeć na ziemską atmosferę, lądy i oceany z pełnym zrozumieniem rządzących nimi praw" - podkreśla NASA. Rok przełomowy - Rok 2014 jest szczególnie przełomowy dla nauki - podkreśla NASA przypominając, że w lutym na orbicie znalazł się satelita Global Precipitation Measurement (GPM). Współpracując z obecnymi już w przestrzeni urządzeniami dokonuje szczegółowych pomiarów opadów atmosferycznych na całej planecie. Agencja planuje kolejny przełomowy krok 1 lipca. Tego dnia zaplanowano start Orbiting Carbon Observatory-2 (OCO-2), który będzie mierzył stężenie dwutlenku węgla w atmosferze. http://tvnmeteo.tvn24.pl/informacje-pogoda/ciekawostki,49/30-tys-zdjec-na-dwoch-rzutach-ziemi-nasa-stworzyla-selfie-calej-planety,123895,1,0.html

NASA oddaje amatorom pełną kontrolę nad sondą kosmiczną NASA po raz pierwszy w historii swojego istnienia dobrowolnie oddała kontrolę nad statkiem kosmicznym. Władza spoczywa obecnie w rękach pasjonatów, którzy w czerwcu spróbują połączyć się z latającym w kosmosie "zabytkiem" - 36-letnią sondą ICE. Sonda International Cometary Explorer (ICE) została wystrzelona w kosmos 12 sierpnia 1978 r. Była częścią międzynarodowego programu współpracy NASA i ESA. Celem jej misji było zbadanie interakcji między polem magnetycznym Ziemi a wiatrem słonecznym. Historyczny gest W planie nawiązania połączenia ze statkiem nie byłoby nic dziwnego, gdyby podjęli się tego naukowcy jednej z dwóch agencji kosmicznych. Oni jednak całkowitą kontrolę nad sondą oddali w ręce cywilów. Drzwi do centrum kontroli sterowania po załatwieniu formalności stanęły otworem dla amatorów. Taka sytuacja ma miejsce po raz pierwszy w historii istnienia agencji. Nigdy przedtem nie zrezygnowano z "władzy absolutnej" nad żadnym obiektem znajdującym się w kosmosie. Pasja u sterów Władzę nad 36-letnim statkiem posiadają obecnie członkowie ISEE-3 Reboot Project. Pierwszy człon nazwy grupy nawiązuje do pierwotnej nazwy statku - International Sun/Earth Explorer. By opłacić projekt, grupa zorganizowała publiczną zbiórkę w kwietniu, gromadząc łącznie kwotę 125 tys. dolarów. W skład zespołu ISEE-3 Reboot Project wchodzą członkowie stowarzyszeń naukowych Space College, Skycorp, i SpaceRef. Pomocna dłoń NASA chętnie współpracuje z grupą pasjonatów, dostarczając wszystkich danych technicznych dotyczących sondy i instrumentów na jej pokładzie. To cenna wiedza dla zespołu, planującego zainstalować nowe oprogramowanie na sondzie. Jeśli wszystko się uda, "zabytek" wróci do życia w służbie kształcenia przyszłych pokoleń naukowców. Będzie narzędziem naukowym, którym przyszli naukowcy będą mogli testować swoją wiedzę i rozwiązania w praktyce. Rozmiar ma znaczenie By zwiększyć szanse na sukces zespół zdecydował się wykorzystać potencjał obserwatorium w w Portoryko. Znajduje się tam największy na świecie radioteleskop o pojedynczej czaszy. Składa się z 38 778 aluminiowych paneli o rozmiarach 1 na 2 m ułożonych w leju krasowym nieopodal miejscowości Arecibo. Dzięki rozmiarom czaszy szanse na połączenie znacznie rosną. Sonda znajdzie się najbliżej Ziemi w czerwcu. Właśnie wtedy zostanie wysłany sygnał z nowymi komendami. Pionierka zbliżeń Jeśli nie uda się nawiązać połączenia, 36-letnia sonda minie Księżyc i wróci na swoją dotychczasową trajektorię. Nie oznacza to, że "zniknie z oczu" badaczom - lot pierwszego w historii instrumentu naukowego, który zbliżył się do komety, będzie dalej śledzony. Instrumenty pokładowe ICE zgromadziły cenne dane, gdy 11 września 1985 ICE znalazła się w warkoczu komety 21P/Giacobini-Zinner. Od powierzchni lodowo-skalnej bryły o średnicy 2 km dzieliło ją zaledwie 7862 km. http://tvnmeteo.tvn24.pl/informacje-pogoda/ciekawostki,49/nasa-oddaje-amatorom-pelna-kontrole-nad-sonda-kosmiczna,123809,1,0.html

To już tej nocy! Ulewa meteorów. Zrób sobie selfie ze spadającymi gwiazdami [PORADNIK] Podpowiadamy, gdzie wypatrywać spadające gwiazdy oraz jak zrobić sobie z nimi zdjęcie. Życzymy udanych łowów! W sobotę nad ranem Ziemia przedzierać się będzie przez strumień cząstek pozostawionych w kosmosie przez kometę 209/P LINEAR. Wpadające do atmosfery drobiny wywołają rój meteorów potocznie nazywany deszczem spadających gwiazd. Tym razem będzie to jednak zjawisko wyjątkowe, bo przecinany strumień jest stosunkowo młody i świeży - nietknięty wcześniej przez naszą planetę. Będzie obfitował więc w olbrzymią ilość cząstek - w chwili maksimum optymiści spodziewają się nawet 1 tys. spadających gwiazd na godzinę, to średnio jeden meteor co 4 sekundy! 1. Wybierz wygodne i ciemne miejsce Wszystko, co trzeba zrobić, to położyć się wygodnie na leżaku lub kocu i czekać. Wpatrując się uważnie w rozgwieżdżone niebo, prędzej czy później dostrzeżemy krótki, szybki błysk - to właśnie meteor. Na obserwacje warto wybrać miejsce oddalone od silnych źródeł światła. Najlepiej wyjechać za miasto, ale większy trawnik w miejskim parku też się nada. Ważne, aby w polu widzenia nie mieć żadnych latarni ulicznych, podświetlenia reklam czy reflektorów przejeżdżających samochodów. Wzrok musi jak najbardziej przyzwyczaić się do ciemności. Dzięki temu zobaczymy więcej spadających gwiazd. Kamelopardalidy Majowe to rój meteorów, który swoją nazwę zawdzięcza Żyrafie, bo to właśnie z tego gwiazdozbioru meteory będą "wylatywać". Po łacinie żyrafa to Camelopardalis i stąd Kamelopardalidy. 2. Znajdź gwiazdozbiór Żyrafy, ale nie patrz prosto w niego Żyrafa to ciemny gwiazdozbiór, trudno go rozpoznać. Znajduje się na północnym niebie tuż obok Wielkiej i Małej Niedźwiedzicy, a to zdecydowanie ułatwi orientację. Gdy już znajdziemy okolice Żyrafy, to nie patrzymy na nią. Tak, tak - brzmi to nielogicznie, ale patrzymy wszędzie, tylko nie na ten gwiazdozbiór. Bo meteory prawie nigdy tam się nie pojawią. Będą lecieć kilkadziesiąt stopni na lewo, na prawo i do góry od Żyrafy. Gdyby jednak w wyobraźni przedłużyć linie rysowane przez nie na niebie, to przecięłyby się one w punkcie nazywanym radiantem i będzie on właśnie w Żyrafie. Im dalej od radiantu, tym, na skutek perspektywy, spadające gwiazdy będą dłuższe. Nigdy nie wiadomo, gdzie dokładnie się pojawią, więc trzeba omiatać wzrokiem jak największy obszar nieba północnego, wschodniego i zachodniego. Przyjęcie pozycji leżącej pozwoli nam uniknąć uciążliwego bólu karku. 4. Selfie z meteorem. Jak robić zdjęcia? Meteory z roju Kamelopardalidów będą jasne i stosunkowo wolne - poruszają się w atmosferze z prędkością ledwie 15 km/s. To wbrew pozorom mało - listopadowe Leonidy mkną z prędkością 72 km/s! Niewielka prędkość Kamelopardalidów i ich duża jasność ułatwi obserwacje oraz da możliwość wykonania efektownych zdjęć. Wystarczy użyć aparatu (małe kompakty cyfrowe raczej się do takich celów nie nadają) umieszczonego na statywie. Ręcznie ustawiamy ostrość, maksymalnie otwieramy przesłonę, ustawiamy dużą czułość ISO i odpalamy ekspozycję trwającą od kilkunastu do kilkudziesięciu sekund. Na zdjęciu z pewnością uchwycą się gwiazdy. Jeśli w tym czasie w polu widzenia pojawi się jasny meteor, to prawdopodobnie też złapiemy go na zdjęciu. Ciekawym pomysłem może być zrobienie modnego ostatnio w internecie tzw. selfie. Tego typu zdjęcie w takich warunkach będzie trudne do wykonania, ale efekt może być oszałamiający! Trzeba pamiętać o jednej rzeczy. Z powodu długiego czasu naświetlania powinniśmy długo pozostać nieruchomo. Drobne poruszenie spowoduje rozmycie nas na zdjęciu. Sprawę można uprościć, programując w aparacie błysk flesza na początku ekspozycji. Zostaniemy co prawda oślepieni na kilkadziesiąt sekund, ale na zdjęciu wyjdziemy wyraźniej. Kamelopardalidy Majowe będą prawdopodobnie jednorazowym zjawiskiem. Warto więc poświęcić im trochę uwagi dzisiejszej nocy. Pogodnego nieba i udanych łowów! Ciekawym pomysłem może być zrobienie modnego ostatnio w internecie tzw. selfie. Tego typu zdjęcie w takich warunkach będzie trudne do wykonania, ale efekt może być oszałamiający! Trzeba pamiętać o jednej rzeczy. Z powodu długiego czasu naświetlania powinniśmy długo pozostać nieruchomo. Drobne poruszenie spowoduje rozmycie nas na zdjęciu. Sprawę można uprościć, programując w aparacie błysk flesza na początku ekspozycji. Zostaniemy co prawda oślepieni na kilkadziesiąt sekund, ale na zdjęciu wyjdziemy wyraźniej. Kamelopardalidy Majowe będą prawdopodobnie jednorazowym zjawiskiem. Warto więc poświęcić im trochę uwagi dzisiejszej nocy. Pogodnego nieba i udanych łowów! http://wyborcza.pl/1,75476,16018482,To_juz_tej_nocy__Ulewa_meteorow__Zrob_sobie_selfie.html#ixzz32ZA8AHIR Gdzie wypatrywać spadających gwiazd

To co pisze Tomasz jest prawdą...Pan Burmistrz dr Arkadiusz Świderski jest człowiekiem konkretnym i dośćć dalekowzrocznym, bo dostrzega w powstawaniu takich inicjatyw szanse dla swej gminy. Nie zamierzamy więc zawieźć oczekiwań Pana Burmistrza ;) Generalnie jesteśmy wstępnie umówieni w przyszłą środę o godz. 18.00 będziemy wybierać teren (działkę) pod lokalizację naszej bazy. To jest bardzo konkretna decyzja, która będzie rzutowała dosłownie na całokształt tego co będzie się działo w Oddziale. Wiec jeśli macie chwilkę czasu wpadnijcie do Izdebna na godzinkę lub dwie to jest rozmowa niezwykłej wagi, nie dajmy naszym kolegom podejmować decyzji z nas...będzie się liczyć każda opinia! Pan Burmistrz zaproponował nam długoterminowe użyczenie ok 10lat, na które oczywiście się nie zgodzę. Grunt musi być nam przekazany ...bo zostawiamy tam "infrastrukturę pokoleniową". Dziś również Jacek Pala przesłał mi wstępną wycenę oraz projekt. Był czas, że karmiłem się myślą że można wybudować taki obiekt tanim kosztem ...nadzieje okazały się złudne ;) Jeśli ma być to obiekt, który przez długie lata ma służyć mieszkańcom naszego regionu nie może być to byle buda z płyty paździerzowej. Ja myślę raczej o tym! Koszt oczywiście też nie będzie mały! Ale dlaczego nie mielibyśmy dać rady :) To wizualizacja projektu Jacka...przyznam bardzo mi się podoba! W sercu pod kopułą o śr. 3m stać będzie montaż RB100 z 16" Newtonem! Musimy być w środę w Izdebnie! O:-)

Mały obiektyw x duże powiększenie,to lornetka do obserwacji w dzień,ale Księżyc zawsze możesz zahaczyć...

Zdejmij dekielki z okularów i obiektywów, przystaw ją do oczu to zobaczysz - bez tego nadal będziesz zadawał to pytanie :D

Pojechałem dzisiaj ustrzelić zachód Słońca, jednak chmury przeszkodziły. Tak więc przymierzyłem się do króciutkiego timelapsa... 60 klatek co pół minuty = 30 minut zapisu, a po przerobieniu 4 sekundy materiału. Już teraz widzę, że zrobiłem błąd z autofokusem. Powinien być ustawiony manualnie :(

Na to pytanie bardzo łatwo odpowiedzieć. Trzeba budować te i te. E-ELT to zupełnie inny typ teleskopu (pod względem przeznaczenia oczywiście) niż JWST i porównywanie ich nie ma najmniejszego sensu. Innymi słowy, JWST jest zbudowany do czego innego niż teleskopy naziemne. Tam gdzie on ma przewagę tam nie mają jej teleskopy naziemne i na odwrót. Barier związanych z wpływem atmosfery się nigdy nie przeskoczy więc buduje się teleskopy kosmiczne, ale żeby maksymalnie wykorzystać te pieniądze dedykuje się im takie zadania jakie szczególnie są ograniczone przez wpływ atmosfery. Najdoskonalszym tego przykładem są teleskopy rentgenowskie, czy gamma. Przypuszczam, że dobre zdjęcia ultragłębokiego pola są poza zasięgiem jakichkolwiek naziemnych teleskopów zarówno z powodu seeingu jak i obcięcia części widma. Teleskopy kosmiczne dobrze współpracują z naziemnymi, mają większe pole widzenia, bo optyka adaptatywna na Ziemi je ogranicza, zaś naziemne mają większą jakby to ująć moc. Zbierają więcej światła, można wyłapać linie widmowe w dalekiej galaktyce. Fakt jest taki, że następnym razem rząd USA 10x się zastanowi przed budową nowego teleskopu kosmicznego po przygodach finansowych z JWST. Podejrzewam, że dopiero za jakieś 30 lat może więcej doczekamy się następcy JWST, szczególnie, że nadchodzą kiepskie czasy ogólnie dla gospodarki USA.

Niestety wyglada na to, ze nie wszyscy tam wchodza. Ale dobra, to byla tylko taka wolna mysl ;)

A ja myślę, że skoro podczas rejestracji na Forum, z tego co pamiętam są jakieś pytania, można by na koniec dać taki napis w stylu "Jeśli rozpoczynasz swoją przygodę z Astronomią, to polecamy lekturę tego i tego" i link do tych materiałów. Można by też dodać, "Jeśli poszukujesz swojego pierwszego teleskopu uważnie przeczytaj te wątki" i przekierowanie do odpowiedniego działu. Może chociaż 10% nowicjuszy zerknie i wyciągnie jakąś wiedzę, mniej by było pytań o fajny sprzęt za 100 ,-