Skocz do zawartości

Ranking użytkowników

Popularna zawartość

Treść z najwyższą reputacją w 05.06.2014 uwzględniając wszystkie miejsca

  1. Pierwsza kometa jaką uwieczniłem na fotografii dlatego cudów nie ma ;) Zdjęcie zrobione 21.05.2014. MN190/1000, NEQ6, 32x120s, ISO 800, Canon 1100, guidind (TS60, QHY5L II) Animacja składa się z 32 zdjęć i prezentuje ruch komety w czasie 90 minut
    8 punktów
  2. Maj się skończył, więc takie małe zestawienie obrazów Słońca z wszystkich dni w jakich udało mi się je sfotografować. Warunki bywały różne więc i jakość się różni ;)
    5 punktów
  3. Po dłuższej przerwie spowodowanej zachmurzeniem Słońce dziś trochę wyjrzało :) Niestety niemiła niespodzianka-"padł" wężyk spustowy i trzeba będzie kolejny kupić. Ale skoro sprzęt miałem już zmontowany popróbowałem z ręcznym zwalnianiem migawki co oczywiście poskutkowało tym że większość klatek była poruszona, mimo skrócenia czasu. Coś tam się udało wybrać w miarę ostrych klatek, więc biorąc pod uwagę sposób wykonywania zdjęć nie jest nawet najgorzej ;) 35 klatek, ISO 800, czas 1/1250 s.
    4 punkty
  4. Superziemia z wodą w stanie ciekłym w towarzystwie gwiazdy Kapteyna Międzynarodowy zespół naukowców kierowany przez astronomów z Uniwersytetu Królowej Marii w Londynie donosi, że gwiazdę Kapteyna okrążają dwie planety. Dlaczego to odkrycie jest dla naukowców takie ważne? Gwiazda Kapteyna znajduje się w gwiazdozbiorze Malarza i jest jednym z najbliższych nam słońc - od Ziemi dzieli ją odległość 12,75 lat świetlnych. Charakteryzuje się niewielkimi rozmiarami (jej promień wynosi około 0,3 promienia Słońca) i masą (0,274 masy Słońca). Jej nazwa pochodzi od nazwiska holenderskiego odkrywcy, astronoma Jacobusa Corneliusa Kapteyna, który odkrył jej wyjątkowo duży ruch własny. Dzięki nowym badaniom i obserwacjom, m.in. z wykorzystaniem spektrometru HARPS z obserwatorium La Silla należącego do Europejskiego Obserwatorium Południowego, udało się ustalić pewne parametry planet okrążających gwiazdę Kapteyna. Okazuje się, że masa planety Kapetyn b pięciokrotnie przewyższa masę Ziemi, a jej pełny obieg wokół gwiazdy trwa 48 dni. Badacze ustalili, że panujące na niej warunki sprzyjają występowaniu wody w stanie ciekłym. Kapteyn c jest zdecydowanie większa - podobniej jak jej odległość od słońca. Wynika z tego, że na powierzchni mogą panować bardzo niskie temperatury. http://nt.interia.pl/raport-kosmos/astronomia/news-superziemia-z-woda-w-stanie-cieklym-w-towarzystwie-gwiazdy-k,nId,1437263
    3 punkty
  5. Pierwsze Słońce z PST DS i od razu jakiś potwór? Tutaj go zaznaczyłem, też to widzicie?
    3 punkty
  6. Szanowni Państwo, mam zaszczyt zakomunikować, że czwarta edycja Toruńskiego Zlotu Miłośników Astronomii odbędzie się w dniach 14-17 sierpnia 2014 r. na toruńskiej Barbarce. Więcej szczegółów wkrótce! POCZUJ MAGIĘ TORUŃSKIEJ ASTRONOMII!
    2 punkty
  7. Seeing średni liczyłem na lepszy stack . Saturn z 04.06.2014 21:01 UT ogniskowa 7000 SW300/1500 ASI120MM Barlow4x kanał R pierwsza fotka to 6x 60s druga przesadne ostrzenie w celu uwypuklenia szczeliny Cassiniego
    2 punkty
  8. Do napisania tej recenzji zabierałem się od dawna, musiałem jednak spędzić z teleskopem kilkanaście sesji obserwacyjne by nabrać o nim zgrubnie pojęcia, a więc: Zawsze podobała mi się najjaśniejsza gwiazda w Woźnicy - Capella. Króluje ona zwykle jesienią w miejscu gdzie mam najmniejsze zaświetlenie horyzontu. Dlatego zamawiając teleskop docelowy - nazwałem go właśnie od tej gwiazdy. Pod tą nazwą kryje się teleskop Columbus 409/1800 UL. Capella to po łacinie znaczy "koza" a Columbus ma dosłownie takie dwa sterczące, czerwone rogi i trochę mi kozę przypomina -tak więc wszystko pasuje :D Zamówiłem go oczywiście u Jarka Leskiego (JaLego) bo jego oferta wydała mi się najatrakcyjniejsza pod względem zarówno konstrukcyjnym jak i oczywiście (co w dzisiejszych czasach ważne) finansowych. Konstrukcja była Jalego ale lustro..... hmm... to miał być teleskop docelowy stąd nie chciałem chińskiej masówki. Uznałem, że moje lustro musi być zrobione przez Polaka w Polskim warsztacie! Najlepszy szlifierz luster jakiego znam to Pan Stefan Płocieniak. Z optyką było troszkę perturbacji bo w tym czasie (czerwiec-lipiec) warsztat Pana Jerzego Gomuły był zamknięty i Pan Stefan wysłał optykę do innego ?naparowywacza? Tamten (naprędce znaleziony warsztat) oczywiście spieprzył sprawę bo po pierwszym rzęsistym deszczu i mojej kiepskiej (czytaj: spóźnionej) reakcji na ów opad... aluminium zaczęło złazić z LG tworząc czarne plamy - dlatego jak tylko Pan Jerzy otworzył warsztat na nowo optyka trafiła zaraz w jego ręce! Później wysłałem też LW bo kolega nieopatrznie przetarł je na zlocie szmatką ? ładnie je przez to przeszlifował ? moim zdaniem lustra nie były utwardzone. A teraz po interwencji Pana Jerzego, po kilkunastu sesjach obserwacyjnych jest OK. ?nic się nie dzieję. Przyznam Wam nawet...że nieprawidłowo w Zatomiu w asyście kilkunastu z Was przetarłem (doraźnie) lustro mikrofazą i płynem Baadera, zaryzykowałem bo tonęło w kurzu (nigdy tak nie róbcie i nie bierzcie ze mnie przykładu lustro tak umyte zawsze mikroskopijnie traci na wydajności ?robi się pajęczynka widoczna pod silnym światłem puszczonym od tyłu) Ale napylenie z utwardzeniem Pana Gomuły jak zwykle rewelacyjne chroni lustro nawet przez takimi szkodnikami jak ja. [glow=red,2,300]Lustra i dokładność: [/glow]Pan Stefan dostarczył mi wykres badania lustra z którego wynika, że maksymalna dokładność to 1/10 Lambda czyli mamy do czynienia z lustrem dobrej klasy! [glow=red,2,300]Konstrukcja: [/glow] Chciałem by konstrukcja mojego notabene docelowego teleskopu była kompaktowa i funkcjonalna- i taka jest. Możemy ją złożyć niemal do kompaktowych rozmiarów ? tak że z powodzeniem zmieści się do bagażnika mojego niewielkiego SUVa ! zajmując mu niespełna 2/3 powierzchni, z powodzeniem też po spakowaniu teleskopu mogę tam jeszcze dołożyć kilka walizek, neseser i jakąś podręczna torbę. Tak wygląda Capella 41 po złożeniu. Całość osadzona jest na dwóch drewnianych okręgach ? których wygląd budzi mieszane skojarzenia ;) To jednak fajnie obracające się w poziomie łożyska ślizgowe wykonane z teflonu. Lustro spoczywa w celi zrobionej na wzór pływającej ale od góry przytrzymywanej obejmami.. zgaduję więc, że to jakaś hybryda. Podparta w 3 miejscach na 18?punktach. Największym atutem teleskopu jest swobodna kolimacja od góry, w tej materii Jarek poczynił ogromne postępy. Pamiętam boje z Columbusem 13? starszej generacji, którego właścicielem był?ś.p. Robert Bodzoń. Z Szymkiem Ozimkiem bezskutecznie próbowaliśmy pozycjonować lustra na polu obserwacyjnym ?ponieśliśmy klęskę. Nowy teleskop JaLego to chyba najprzyjemniej kolimowalna konstrukcja z jaką miałem w swej historii do czynienia, nawet po złożeniu i ponownym rozłożeniu trzyma ?pobieżnie? kolimację. Starczy tylko z lekka wyregulować zwykle jedną ze śrub by móc ?z grubsza? obserwować. Sami wiecie jakie to istotne na polu obserwacyjnym ?gdy nasze wyczekane czyste niebo może się za chwilę pokryć chmurwami ;) Dół konstrukcji wykonany ze sklejki jest na tyle lekki, że mogę go z powodzeniem przenosić bez większego wysiłku. Pręty kratownicy przytwierdzamy także w 3 miejscach do skrzynki na identyczne z kolimacyjnymi śruby. Atutem jest to, że są spięte razem, w nocy zatem nie można pomylić ich kolejności , starczy tylko oznaczyć który z nich ma być przypięty w które miejsce na podstawie. Do ich transportu używam futerału od nart. Góra konstrukcji jest wycięta z aluminium laserem. Stanowi łączone trzpieniami dwa okręgi wykonane z ciętego laserem aluminium... Polakierowana na czarno lakierem proszkowym (co daje nam wyjątkową wytrzymałość na otarcia) i daje wspaniały futurystyczny efekt. Pająk przyczepiony jest od góry na ?łącznikach? okręgów. Wyciąg GSO z mikroruchami przykręcony jest do dwóch okręgów. JaLe Zamontował standardowo dwie stopki na szukacze. Dokupiłem sobie szukacz GSO 9x50 pasujący kolorem do konstrukcji. Nie wykluczone że dokupię pointera lub telrada. Górna cześć konstrukcji przytwierdzana jest do prętów zaciskami na bazie mimośrodu. Pozwala to na swobodne regulowanie docisku. Oto elementy potrzebne do montażu. Teleskop złożony sam w sobie można też swobodnie przenosić za uchwyty transportowe wycięte w dolnej skrzynce. Jak przystało na konstrukcje kratownicową, Capella 41 ma uszyty na wymiar ?płaszczyk? To oczywiście jest pokrowiec spełniający rolę osłony LG przed wilgocią i światłem pobocznym ? bardzo dobrze przemyślany. Materiał dzięki przyczepionym do dolnej skrzynki zatrzaskom (prawie) nie wchodzi w apreturę teleskopu. Innym narzędziem na górnej części konstrukcji jest osłona LW przed odblaskami przyczepiana na rzepy. Choć wolał bym by był raczej tam odrośnik, dlaczego? Teraz mankamenty: Pająk z lusterkiem umieszczony tak wysoko naraża LW na większe roszenie. Dlatego postarałem się o elektryczną grzałkę na LW bo w moim zaroszonym ogrodzie szybko sprzęt staje się mokry! Największym...mankamentem konstrukcji jest jednak troszkę utrudniona regulacja w pionie. Całość mimo odchudzenia konstrukcji jest odrobinę ciężka (ale w porównaniu z LB to i tak o 50% mniej ) . Teleskop jest dobrze wyważony ale podkładki teflonowe nie do końca się sprawdzają przy tak małej podstawie. Gdy teleskop nie jest dobrze wypoziomowany (podstawa stoi na kilku nóżkach) co jest trudne w terenie, całość ciężko regulować góra-dół przy śledzeniu obiektu, chodzi opornie szczególnie w zenicie ?bywa, że podstawa przemieszcza się razem z kratownicą (gdy stoję na stołku i operuję górną częścią) muszę wtedy użyć siły by unieruchomić dolną sześć. Ale to makament do którego można się przyzwyczaić, można też ztuningować podkładki z teflonu. Dopiero się uczę operować tą konstrukcją. [glow=red,2,300]Wnioski końcowe: [/glow] Ogólnie konstrukcja Jarka ma więcej zalet niż wad. Jest przemyślana, dopracowana i bardzo estetycznie wykończona. Połączenie czerni i purpury daje bombowy efekt! Sam sposób wykonania kratownicy, jej funkcjonalność i mobilność oraz możliwość rozłożenia do kompaktowych rozmiarów jest bezcenna! Inne rzeczy można zmienić lub się do nich przyzwyczaić. Wielkie brawa więc dla konstruktora za te pozytywy! http://www.forumastronomiczne.pl/smf/capella/plaszcz.jpg [glow=red,2,300]Obrazy: [/glow]Lustro pana Stefana jak zwykle rewelacyjne. Widok M31 rozbitej w pył w powerze 225x bezbłędny! M57 jako wielki obarzanek z dostrzegalna zerkaniem gwiazdą centralną. Kompleks Veila z nieosiągalna w 30cm strukturą włókien, pasm i farfocli. Galaktyki 13 Mag dostrzegalne z powodzeniem pod niebem wiejsko miejskim. DSO przybrały zupełnie inny wygląd i pokazały niesamowity detal ? nieosiągalny dla Chińskich luster seryjnych. Wierzcie mi warto zainwestować w ręczną robotę doświadczonego, krajowego szlifierza luster. Takie lustro mimo pozornych i nic nie znaczących niedoskonałości w postaci ?rys konstrukcyjnych? na powierzchni jest niewspółmiernie lepszym narzędziem obserwacyjnym niż produkt seryjny! Ogólnie polecam teleskopy Jarka Leskiego i optykę Stefana Płocieniaka ? obaj panowie reprezentują obecnie sobą spory standard i jakość wykonania! Żadna też seryjna konstrukcja nie da mi takich możliwości jak teleskop Robiony w Polsce i niemal całkowicie polski (prócz oczywiście kilku azjatyckich akcesoriów -wyciąg, szukacz)
    1 punkt
  9. Dowcipy zrozumiałe... Ja odniosłem wrażenie, że pytajniki odnoszą się do obrazka :ph34r: :D PS. drugi dowcip nawet mnie rozśmieszył ;)
    1 punkt
  10. Jedzie facet taksówką i chwyta taksówkarza za ramię żeby zasygnalizować, że już może się zatrzymać. Nagle jednak auto skręca i wpada w poślizg i ledwo wyhamowuje bez wypadku. - Panie co pan taki nerwowy - pyta klient - Ja dopiero pierwszy dzień na taksówce. Do tej pory robiłem w zakładzie pogrzebowym. Prezes ambitnej firmy zatrudnia dyrektora finansowego. Zgłosili się ekonomista,filozof,matematyk i prawnik. Wszystkim zadaje to samo pytanie: Ile jest 2+2. Ekonomista: 4 ale jeśli popatrzymy na to od strony kosztów to ... ... - Dziękuję. Filozof: To zależy co znaczą te dwójki. O jakim systemie mówimy ... ... - Dziękuję. Matematyk: Cztery. - Dziękuję. Prawnik podchodzi do okna zaciąga żaluzje, wraca, siada, nachyla się do prezesa i cicho mówi: A ile ma być? Dwie przyjaciółki w sklepie: - Jak myślisz, która kartka jest lepsza: "Dla mojego zajączka" czy "Dla mojego tygryska"? - A o co chodzi? - Jutro ten mój osioł ma urodziny.
    1 punkt
  11. Godzinek, godzinek... i tak wszyscy zasługują na uznanie, niezależnie od wyniku... :)
    1 punkt
  12. Zdjęcie, które ukazuje "najbardziej kompleksowy" obraz Wszechświata NASA opublikowała niezwykłą fotografię zrobioną przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a, który pokazuje "najbardziej kompleksowy obraz rozwijającego się wszechświata, jaki kiedykolwiek został zmontowany". Spektakularne zdjęcie jest wynikiem badania Ultra Głębokiego Pola Hubble'a (HUDF), podczas którego teleskop Hubble'a wymierzony jest przez dłuższy czas w stosunkowo pustą przestrzeń i rejestruje światło z gwiazd i galaktyk, które znajdują się miliardy lat świetlnych od nas. Naukowcy twierdzą, że zdjęcie to stanowi brakujące ogniwo w formacji gwiazd. - To najgłębszy panchromatyczny obraz nieba w historii - tłumaczy Rogier Windhorst, profesor w School of Earth and Space Exploration na Uniwersytecie Arizona. Skrawek nieba widoczny na zdjęciu został wcześniej przestudiowany w podczerwieni, w serii ekspozycji wykonanych w latach 2004-2009. Teraz, z dodatkiem światła ultrafioletowego, astronomowie mogą również zobaczyć galaktyki odległe nawet o 10 miliardów lat świetlnych od nas, czyli w kluczowym okresie, podczas którego rodziło się większość gwiazd we Wszechświecie. Zdjęcie ukazuje około 10 tys. galaktyk w różnych formach i stadiach życia. Światło ultrafioletowe pochodzi z najgorętszych, najbardziej masywnych i najmłodszych gwiazd. Obserwując długości ich fal, badacze uzyskali bezpośredni wgląd w proces, w którym galaktyki tworzą gwiazdy i, co równie ważne, w których miejscach one powstają. Studiowanie uzyskanego obrazu galaktyki pozwala badaczom zrozumieć, jak galaktyki, takie jak nasza Droga Mleczna, rozwinęły się od małych zbiorów bardzo gorących gwiazd. Teleskop Hubble'a został wyniesiony na orbitę 24 kwietnia 1990 roku przez prom kosmiczny Discovery. Jest on dziełem współpracy amerykańskiej agencji NASA i Europejskiej Agencji Kosmicznej. W tym roku mijają 24 lata od umieszczenia go na orbicie okołoziemskiej. http://wiadomosci.onet.pl/nauka/zdjecie-ktore-ukazuje-najbardziej-kompleksowy-obraz-wszechswiata/2q2l9
    1 punkt
  13. Wkrótce spotkanie Księżyca i Marsa na nocnym niebie W nocy z 7 na 8 czerwca dojdzie do spotkania Księżyca z Marsem - poinformował dr hab. Arkadiusz Olech z Centrum Astronomicznego PAN w Warszawie. Jak przypomina astronom, Księżyc na swojej drodze na sferze niebieskiej przesuwa się na tle gwiazd i planet, zbliżając się do wielu z nich. Zjawiska takie wyglądają najbardziej efektownie, gdy dana gwiazda lub planeta jest jasna lub gdy mamy do czynienia z bliskim spotkaniem, w którym Księżyc świeci tuż obok danego obiektu. Do najbliższego takiego spotkania dojdzie w nocy z soboty na niedzielę, kiedy to Księżyc będący po pierwszej kwadrze spotka wciąż jasnego po kwietniowej opozycji Marsa - zapowiada dr Olech. Do największego zbliżenia dojdzie o godzinie 1.31 naszego czasu. Wtedy Srebrny Glob od Czerwonej Planety będzie dzielił dystans tylko 1.5 stopnia. - Z obserwacjami nie warto jednak czekać do tej godziny, bo o tej porze Księżyc z Marsem znajdują się niziutko nad zachodnim horyzontem. Koniunkcji tej lepiej więc wypatrywać około północy lub trochę przed nią, kiedy oba ciała znajdziemy kilkanaście stopni nad południowo-zachodnim horyzontem - radzi naukowiec. Zjawisko to będzie doskonale widoczne gołym okiem. Warto jednak użyć lunety lub teleskopu, bo dzięki nim dojrzymy szczegóły tarczy Księżyca, jak i samą tarczę Marsa - dodaje astronom. http://wiadomosci.wp.pl/kat,18032,title,Wkrotce-spotkanie-Ksiezyca-i-Marsa-na-nocnym-niebie,wid,16660933,wiadomosc.html
    1 punkt
  14. Kolejny etap budowy. Czytaj więcej ? Wyświetl pełny artykuł
    1 punkt
  15. Wokół czerwonych karłów nie ma życia Czerwone karły są najbardziej rozpowszechnionymi we wszechświecie gwiazdami. Krążących wokół nich egzoplanet jest bardzo dużo, ale najprawdopodobniej na żadnej nie istnieje życie. Zespół astrofizyków z Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics pod kierownictwem Ofera Cohena przeprowadził symulacje otoczenia planet z ekosfery czerwonych karłów. W ich trakcie okazało się, że gwiazdy urządzają planetom śmiercionośną kąpiel, nie pozwalając na rozwinięcie się jakichkolwiek form życia. - Stwierdziliśmy, że na planetach okrążających czerwone karły muszą panować ekstremalne warunki. Jeżeli przysuniesz planetę blisko gwiazdy siła wiatru słonecznego będzie tak duża, że może pozbawić ją całej atmosfery. Chyba, że planeta od samego początku ma silne pole magnetyczne lub grubą warstwę atmosfery - powiedział Cohen. Astrofizycy obliczyli, że jeżeli na powierzchni planety krążącej wokół czerwonego karła miałaby znajdować się woda w stanie ciekłym, planeta musiałaby znajdować się w odległości 15-30 mln km od gwiazdy. Jest to niewielka odległość. Dla przykładu - od Słońca Merkurego dzieli 58 mln km, a Ziemię 150 mln km. Czerwone karły są mniejsze i chłodniejsze od gwiazd takich jak Słońce, ale ciśnienie promieniowania jest takie samo. Gwiazdy te emitują więcej promieni X i ultrafioletu, a także mają zmienne pole magnetyczne. Warunki panujące wokół czerwonych karłów nie sprzyjają rozwojowi życia. http://nt.interia.pl/raport-kosmos/astronomia/news-wokol-czerwonych-karlow-nie-ma-zycia,nId,1436764 Wokół czerwonych karłów jest wiele planet, ale bez życia /materiały prasowe
    1 punkt
  16. Stratus nebulosus - są to niskie chmury warstwowe, osiągające wysokość 0-600m - opadają aż do ziemi, więc dla obserwatora stanowią również mgłę. Powstają w wyniku ochładzania się wilgotnych mas powietrza. Zwykle oprócz mgły towarzyszą im małe opady, lub tzw. "kapuśniaczek". Dziś takie chumrzyska tłoczą się przez moją miejscowość, a ja postanowiłem spróbować je uchwycić robiąc 3 ekspozycje i łącząc w HDR. Przy tej technice najlepiej je widać. Gdy obserwujemy je, nie wykazują żadnych struktur - są jak mgła. Przy HDR można wyciągnąć więcej poprzez duży zakres tonalny i ostatecznie po połączeniu zdjęć uwidoczniła się ich struktura. Ciekawostką przy występowaniu tych chmur jest bardzo dobra nośność dźwięku! Słyszałem doskonale w moim domu, jak sąsiad rozmawia z kimś u siebie za domem, co na co dzień się nie zdarza (nie żebym sąsiada podsłuchiwał :D ). Jeżeli akurat u Was występują te chmury, polecam przekonać się na własnym uchu :)
    1 punkt
  17. Dzięki :) To jeszcze jedne wyłowione z szumów i artefaktów dalekie światy. Tym razem w okolicy Sowy i M108 znajdziemy takie cuda: W prawej części jest opis obiektów - krzyżyki oznaczają galaktyki jaśniejsze niż 21mag (w filtrze zielonym SDSS). Większość galaktyk w tym obszarze dla których wyznaczono przesunięcie ku czerwieni ma tą wielkość w zakresie 0.058-0.067 co się przekłada na odległość 800-900 milionów lat świetlnych. Najprawdopodobniej część tych całkiem słabych jest położona dalej, ale też nie znalazłem danych o odległości dla tych maleństw. W tym samym kadrze ale jakieś 15' na północny wschód od poprzedniego wycinka znajdziemy takie obiekty: Jasna galaktyka po prawej odległa jest od nas o około 500 milionów lat świetlnych. Grupa galaktyk w lewej górnej części ma przesunięcie ku czerwieni również 0.058, czyli odległość około 800 milionów lat świetlnych, czyli podobną do tej z poprzedniego fragmentu. Może to wskazywać na istnienie w tym rejonie jakiejś większej supergromady, albo kawałka galaktycznej ściany. Zmierzone wartości przesunięcia ku czerwieni dla kilku obiektów w grupie w prawej, dolnej części wynoszą około 0.14, co się przekłada na odległość około 1.9 miliarda lat świetlnych, a więc znacznie dalej. Na niebiesko zaznaczyłem kolejny kwazar zidentyfikowany przeze mnie - to [VV2006] J111654.8+553117 o jasności wizualnej około 20mag i przesunięciu ku czerwieni 3.27676 czyli około 11.9 miliarda lat świetlnych. Zarejestrowane światło zostało wyemitowane z tego obiektu, kiedy wszechświat miał mniej niż 2 miliardy lat, ciekawe jak wyglądało wtedy nasze najbliższe otoczenie... Technikalia: newton 150/740, Atik383L+, 60x5 minut L CCD, niebo podmiejskie. Pierwsze zdjęcie skala 1:1, drugie to powiększenie 150% (odpowiednio 1.5 oraz 1.0"/px).
    1 punkt
  18. żródło: http://deervalleytimes.com/wp-content/uploads/2012/10/meteor-shower-pic.jpeg
    1 punkt
  19. U mnie Słońca jak na lekarstwo i na dodatek nie ma czym focić, bo sprzedałem ;-/ Coś tam wygrzebałem z ostatniego tygodnia kwietnia, dla mnie to jednak Słońce na dziś, bo lepszego nie mam ;-D Baader SC, TS65Q, EOS 600 I LS35THa + IDS
    1 punkt
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.

© Robert Twarogal * forumastronomiczne.pl * (2010-2023)