Ranking użytkowników

Załóżmy, że mamy teleskop, do którego umocowaliśmy ekran. . Jesteśmy członkiem SOS PTMA i zarejestrowaliśmy się na stronie sekcji. Ze strony, z działu download pobraliśmy szkic wraz z raportem dziennym. Mamy odpowiednią wiedzę, jeśli chodzi o znajomość powstawania plam i pochodni i ich wyglądu, przynależności do danej grupy. Na niebie są odpowiednie warunki do przeprowadzenia obserwacji Słońca: ( seeing, widoczność, wiatr) Seeing Określa stabilność atmosfery. Aby zobaczyć przez teleskop na tarczy Słonecznej więcej szczegółów, atmosfera musi być stabilna. Seeing zaznaczamy cyframi od 1-5, gdzie: 1- bardzo dobry 2- dobry 3- słaby 4- bardzo słaby 5- zły Kolejnym czynnikiem wpływającym na to, czy nasza obserwacja będzie dobra, czy zła Jest; widoczność. W tym parametrze zawarte będzie wszystko co dotyczy widzialności samej tarczy słonecznej na naszym szkicu .tzn. Czy plamy te najdrobniejsze widoczne są podczas wyregulowania okularu, Czy obserwujemy ruch tarczy słonecznej na jej brzegach i czy obraz nam nie faluje. Ten współczynnik jak i Wiatr oceniamy również w skali 5 -cio stopniowej: od 1 do 5 podobnie jak przy seeingu. W niektórych sekcjach zagranicznych podaje się tylko seeing. Skoro znamy już warunki pogodowe, pobraliśmy szkic, to udajemy się do naszego teleskopu i zakładamy szkic , wsuwając w ekran ( jeśli nie posiadamy ekranu możemy posłużyć się kawałkiem kartonu, do którego spinaczami przypinamy szkic , lub wykorzystać wieczko od pudełka po butach. Pamiętajmy, że mamy do czynienia z bardzo silnym światłem, jakie emituje nasze Słońce i każde spojrzenie w okular może skończyć się przynajmniej utratą wzroku. Jeśli nie posiadamy folii Badera ND 5 do szukacza to proponuję nie montować go do teleskopu, a zastosować moją metodę obserwacji cienia Słońca wpadającego do teleskopu. Na czym polega ta metoda? Otóż, kiedy już zgramy ustawienie teleskopu z wysokością Słońca odkręcamy śruby blokujące montaż tak, aby teleskop był bezwładny i delikatnymi ruchami w lewo, w prawo, w dół i w górę, doprowadzamy do sytuacji, kiedy tarcza Słoneczna znajdzie się w polu okularu a także na naszym szkicu. Wtedy blokujemy śruby i już pokrętłami zgrywamy obraz tarczy Słonecznej z narysowanym kołem na naszym szkicu. Są przynajmniej dwie techniki zaznaczania plam: jedni zaznaczają tylko położenie grup licząc plamy w nich zawarte, a inni szkicują grupy i wszystkie plamy, również je licząc. Ważne jest abyśmy właściwie ocenili przynależność plam do grup. Grupy, szczególnie w okresie maksimum bywają bardzo rozległe i nie jednokrotnie skomplikowane. Nawet najlepszym zdarzają się pomyłki we właściwej ocenie grup. Na początku możemy sobie pomóc obrazem z kamery SOHO zamieszczonym na naszej stronie. Po zaznaczeniu położenia jednej z plam odczekać kilka sekund i w wyniku obrotu Ziemi, zaznaczyć drugie jej położenie np. krzyżykiem. To zaznaczenie przyda nam się do wyznaczenia kierunków na tarczy Słonecznej ( o tym jednak opiszę w osobnym artykule) Innym kolorem możemy zaznaczyć pola pochodni ( to jaśniejsze miejsca na Słońcu), na miejscach, których mogą powstać plamy. Można naszą tarczę na rysunku podzielić na 4 połówki i policzyć pola pochodni w każdej połówce. Jeśli mamy inny okular dający większe powiększenie możemy policzyć ilość półcieni ( jaśniejszy obszar okalający plamy) z plamami a następnie ilość plam leżącymi poza półcieniami. A więc znamy już ilość grup ( g ), ilośc plam ( f ), ilość półcieni z plamami ( p ) i ilość plam bez półcienia ( s ). Wszystkie te dane wpisujemy na naszym szkicu do zamieszczonej tabelki. Także warunki dotyczące pogody i dokładności wykonania szkicu ( T ). Datę oraz godzinę w czasie uniwersalnym UT. Pamiętajmy, że latem od czasu bieżącego odejmujemy 2 godziny a zimą 1 godzinę. Taką przykładową obserwację przedstawiam poniżej. Mając wszystkie dane obliczymy liczbę Wolfa. Liczba ta została przedstawiona przez Rudolfa Wolfa w 1848 roku i stanowi prosty powszechnie zaakceptowany sposób określenia aktywności Słońca Wyrażana wzorem: R = k ( 10 x g + f ) gdzie: k - współczynnik obserwatora ( w SOS przyjmujemy =1 ) g - ilość grup f ? ilość plam Innym przejawem aktywności jest liczba Pettisa uzależnioną od budowy półcienia a przedstawioną przez Pettisa w 1978 roku. W oryginale brzmi to ( The Pettis Sunspot Numer ), w skrócie SN. Liczbę tę wyraża się poniższym wzorem. SN = 10 x p + s Gdzie: p ? ilość półcieni z plamami s ? ilość plam bez półcienia Wszystkie te dane przepisujemy do raportu na stronie SOS PTMA. Nie zawadzi, a wręcz pomoże przeczytanie instrukcji wypełniania raportu zamieszczonej w profilu użytkownika. Po dokonaniu wpisu klikamy / Zapisz / Po zakończeniu obserwacji w danym miesiącu klikamy na / Wyślij / Wypełnianie raportu bezpośrednio na naszej stronie jest absolutną nowością. Jak utworzyć taki raport i prawidłowo wypełnić przedstawię w kolejnym artykule. Tadeusz F. W kolejnych artykułach dowiemy się między innymi: Jak wyznaczyć kierunki na tarczy słonecznej Jak utworzyć nowy raport na stronie i go wypełnić Jak wprowadzić nasz szkic do programu ? Solaris? Jak korzystać z programu ? Solaris ?? Oraz Jak zbudować ekran do obserwacji Słońca. Jak zmodyfikować okular plastikowy do przeprowadzenia projekcji.

Jak ważna jest kolimacja teleskopu dla prawidłowych obrazów oglądanych czy fotografowanych obiektów nie muszę nikomu udowadniać. Mamy w tym dziale o kolimacji teleskopów w systemie Newtona i SCT ale nie zauważyłem poradnika na temat kolimacji bardzo popularnych i cenionych ,,MAKów" - Jakoś mi to umknęło (choć kilka razy tutek na PW wysyłałem) ::) No to nadrobimy :) - Nasz Kolega Marcin polaris swojego czasu ,,popełnił" na AstroNoce.pl bardzo czytelny i prosty tutorial dla posiadaczy tej konstrukcji. Pozwoliłem go sobie kiedyś ,,spedeefić" - zamieszczam w załączniku z życzeniami - ostrych obrazów jak nowa żyletka, po wykonaniu czynności opisanych przez Marcina 8) Kolimacja teleskopu w systemie Maksutow.pdf

Oczywiście chciałbym realizować się wszędzie. Ostatnio Nasza sekcja dostała zaproszenie na seminarium Uniwersytetu we Wrocławiu. Ma tam się odbyć moja prelekcja, na którą bardzo liczą, oraz wspólne obserwacje i wykłady profesjonalistów. Musicie wiedzieć, że przez lata pracowałem jakby w podziemiu na polu astronomii, ograniczając się jedynie do robienia raportów ze swoich obserwacji i korespondencji listowej. Nie sądziłem, że to nad czym przez lata pracowałem stanie się znów takie popularne. Sukcesywnie będę zamieszczał tu swoje autorskie artykuły. Pozdrawiam wszystkich forumowiczów.

Ok. Stosowne artykuły będę umieszczał w dziale SOS PTMA na tym forum. http://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/1372-sos-ptma-amatorskie-obserwacje-slonca/page-2 Jestem koordynatorem sekcji a więc czeka mnie co miesięczny raport z obserwacji naszych członków . Należy do mnie również administrowanie strony sekcji. Prowadzę również od jakiegoś czasu popularyzację wśród gimnazjalistów naszego gimnazjum oraz mieszkańców wsi. Dlatego wybacz jeśli nie od razu wszystko tu umieszczę. planuję również wydanie swoistego poradnika do obserwacji Słońca.

Każda książka posiada swój skarb wiedzy a szczególnie o Astronomii, w każdej książce można znaleźć coś, co jest interesujące, mnie się spodobała, więc dlatego napisałem o tym Wam wszystkim, oczywiście masz race, jak wiecie, od czasu do czasu mam spotkania w szkole koło domu z dziećmi a dzisiejszym świecie bez pokazania i wytłumaczenia czegoś młodszemu pokoleniu nie ma mowy. Więc książka będzie używana właśnie dla tych dzieciaków, co zapragną wiedzieć, co ciekawego dzieje się nad naszymi głowami we Wszechświecie. :)

Równik słoneczny i południk centralny wyznaczymy podczas obserwacji metodą projekcji, polegającą na rzutowaniu obrazu tarczy słonecznej na ekran. Ekran ustawiamy w pewnej odległości od okularu. Odległość ta zależy od średnicy lustra i od średnicy tarczy, jaką chcemy otrzymać. Takie ustawienie obrazuje nam poniższe zdjęcie. W moim przypadku odległość ekranu od okularu wynosi 30 cm, a średnica tarczy Słońca to 150mm. Z przodu tubusu dla uwydatnienia i zwiększenia kontrastu plam zakładam diafragmę, która dla średnicy lustra 200mm wynosi 120mm. Otwór diafragmy jest umiejscowiony powyżej środka wlotu do teleskopu. Poniżej dekielek tubusu z wyciętą diafragmą. Przejdziemy teraz do wyznaczenia kierunków na naszej tarczy z obrazem Słońca. Podczas prowadzenia obserwacji zaznaczamy najlepiej widoczną plamę punktem ( A ) i po upływie kilkudziesięciu sekund w wyniku jej pozornego przesunięcia zaznaczamy drugie położenie tej samej plamy punktem ( B ) i prowadzimy linię przechodzącą przez oba zaznaczone punkty A i B. Tak jak na poniższym rysunku. Następnie rysujemy drugą linię prostą równoległa do linii AB ale przechodzącą przez środek koła naszego szkicu. Kolejnym krokiem będzie narysowanie linii prostej prostopadłej również przechodzącej przez środek naszego narysowanego na szkicu koła. Teraz wchodzimy na naszą stronę i korzystając z generatora efemeryd odczytujemy kąt P dla danej daty i czas w UT. Jeśli kąt jest ze znakiem ( + ) to odchylamy go zgodnie ze wskazówkami zegara a jeśli ( ? ) to w przeciwnym kierunku. Kreślimy linię przechodzącą przez środek. W ten sposób wyznaczyliśmy kierunki na Słońcu i możemy policzyć grupy północne i południowe, a także pokusić się o wyznaczenie współrzędnych plam. Jak to zrobić pokażę w następnym artykule. Opracował: Tadeusz Figiel

Dzisiejsze obłoki srebrzyste nad Wałczem :) Godz. 0:30 Canon 40D, Sigma 18-35 1.8@35 2.8 ISO 400 3.2 sek.

Forum tematyczne jest i tak najlepszym sposobem komunikacji medialnej, lepszym niż fejsbook i stronki autorskie razem wzięte, dobrze indeksowane w google i często odwiedzane (nie niszowe) forum daje ludziom najwięcej pożytku bo oprócz informacji związanej z baza danych daje możliwość dyskusji!

Pozdrawiamy Astronomów i dziękujemy za obserwacje pięknego Saturna:)

Panowie i Panie dziękuję za przybycie i miłe towarzystwo,było naprawdę super,Saturn dziś wyjątkowo piękny.

Nadchodzą dni kulminacji, północ i północny-zachód 22.30 ::) Jak żyć ??? ??? :-[

A mi jakoś najbardziej kojarzy się z DO Entry. Prawdę mówiąc chyba nic nie można powiedzieć na podstawie tych (nie)danych. Powłok nie pokazali, o pryzmatach ani słowa (choć jak słusznie zauważył Ignis, brak informacji zwykle oznacza Bak7), strategicznie jedno zdjęcie. A to, że wygląd nie odstrasza (czy może nawet wydaje się być w miarę zgrabny), może oznaczać tyle, co w przypadku nowych lornetek z Delty (serie Discovery) - czyli nic. Ot, ładny wygląd, ale optycznie lornetka plasowana między Entry (budżetowość) a Voyagerami (wow! budżetowość very!). Tutaj może być podobnie. Nie zdziwiłbym się, gdyby stary poczciwy Bresser 10x50 aka Lidletka była optycznie o klasę lepsza... BTW, wciąż do kupienia w normalnym sklepie za jakieś 150zł. PS jak przeczytałem, że porównujecie toto do Nikona (i to Ex!), to mi się wszystkie lornetki w futerale obróciły... Jacku, żądam, żebyś natychmiast przeprosił swoją 12x50! :D

Wracaj szybko do zdrowia.Pozdrawiam Michał.

Dziewczyny i Chłopaki - Udanego obserwo-grilka :) I fotki poproszę :)

A wykonywanie zdjęć? W tym także tych w ultrafiolecie (CaK) i H-alpha? :)

Dla dzieci - owszem. Dla nas... hmmmm, chyba raczej nie.