Ranking użytkowników

Panorama Księżyca składająca się z 20 paneli Panel to avik średnia z 30sek SW300/1500 F/5 ASI120MM filtr R gso 25.02.2018

Tak przed chwileczką - troszkę zamsz na niebie. Canonek 450D z Tamronkiem 70-300 ISO200 1/320s.

kolejny zakamarek . Laptop mi przymarzł tak że mam tylko jeden avik z tą doliną (wąwozem ) SW300/1500 F/20 25.02.2018 ASI120MM

Fotony zbierane na raty w lutym. Łącznie wyszło ponad 3 godziny materiału. Do tego kolor. Jak na tak krótkie okienka pogodowe to i tak nie jest źle. A na zdjęciu tak jak w tytule M105 wraz z sąsiadkami. Dane: Data: luty 2018 Obiekt: M105 Teleskop: SW 150/750 Detektor: ATIK 383L+Mono Czas: L 37x300s RGB 5x300s (na kanał)

A tu jeszcze ćwiartka z tej akcji co powyżej .

Fragment Księżyca z dnia w którym ukradli Andebarana 23.02.2018 SW300/1500 F5 ASI12mm filtr R GSO mozaika 4 panele . Niestety na tarczy były nieznośne delikatne chmury . Nieco później jasność wzrosła bo chmurki na chwilę odpłynęły dlatego mozaika nie kompletna .

Jak sobie w CdC włączyłem katalog WDS, to jest cała masa gwiazd podwójnych tam oznaczonych. Tylko pewnie większość z nich to gwiazdy podwójne wizualne i sporo wymaga jeszcze weryfikacji, czy rzeczywiście one krążą wokół siebie. Alph2 CVn, STF1692AB Meade ACF 10", QHY163M, G 100x0.02s Sampling : 0.4444 Delta Matrix : 4.18 -=-= ACVN =-=- RA:12 56 02 DE:+38 19 06 theta = 229.15 (sigma:0.35 Med:229.18) rho = 19.266 (sigma:0.083 Med:19.266)

Po dwóch latach snucia planów w końcu się udało. Zapraszam na Warsztaty Astrofotografii, które będę miał przyjemność prowadzić z Michałem Kałużnym z astrofotografia.pl Serdecznie zapraszam! http://nightscapes.pl/blog/szlakiem-gwiazd-warsztaty-astrofotografii/

Znamy, ale jakoś tak się wymskła

Ej, Panowie, nie mówcie, że nie znacie nazwy Vallis Alpes...?!

Słup słoneczny z dziś.

Pisałem przecież, że nie chodzi tyle o zwykłe newsy tylko o zapowiedz zjawiska (w jakiejkolwiek widocznej formie), aby nikt nie pominął w razie czego. A tu nerwowa reakcja: forum nie jest od tego, takie rzeczy sprawdzaj sobie gdzie indziej.

Ja się nawet nie nastrajałem do obserwacji zakrycia nie liczyłem na pogodę, bo non stop padał śnieg od rana, a potem na przemian Słońce śnieg aż do samego zakrycia, ale się udało zobaczyć odkrycie gwiazdy Aldebaran, co więcej, każda osoba interesująca się Astronomią powinna mieć plan lekcji taki planem lekcji są Efemerydy Astronomiczne na rok 2018, w dziale Zaćmienia. Zakrycia i inne niezwykłe zjawiska było wspomniane o zakryciu gwiazdy Aldebaran przez Księżyc, były podane większe miasta takie jak Szczecin, Gdańsk Suwałki, Poznań, Warszawa, Rzeszów, każdego roku zamawiam, bo nie zawsze człowiek ma czas zaglądać po programach astronomicznych a tej broszurce jest napisane opisane, co ma być, a kosztuje jedynie 5zł 60groszy.

Jeszcze kilka zdjęć z wczorajszego wieczoru Kamera ASI 224MC - 40% z 500 klatek Programy: PIPP, AutoStakkert 2, ImPPG, PaintShop Pro - opis Krater Maginus A Krater Archimedes oraz Aristillus Księżycowe Morze Zimna - Mare Frigoris

Fotka Księżyca ze światłem popielatym. Bardzo lubie wtedy fotografować Księżyc, bo wychodzą przy nim także gwiazdki.

Podczas porządkowania notatek z ostatnich obserwacji, przyszedł mi do głowy pomysł rozpoczęcia dyskusji na temat zapisywania efektów naszych obserwacji. Przyznam, że przygotowanie listy obiektów do obserwacji, a tym bardziej spisywanie ich efektów na papierze sprawia mi ogromną przyjemność. I trwa to zwykle dłużej niż czas spędzony przy teleskopie. Z perspektywy czasu nieocenione są informacje o widoczności wybranego obiektu w danej miejscówce czy innym sprzęcie. Ważne dla mnie w podejmowaniu decyzji sprzętowych są też notowane sporadycznie spostrzeżenia co i jak widać w teleskopie, okularze etc. Zaglądanie do dawnych notatek pozwala też doskonalić sposób raportowania, a czasem jest sentymentalną lekturą na pochmurny wieczór. Czy zapisujecie efekty swoich obserwacji? Gromadzicie je na papierze, czy jednak w formie elektronicznej? Co notujecie? Uważam FA za ostoję polskiego wizuala, dlatego szczególnie liczę na Wasze spostrzeżenia, a może nawet przykładową stronę z Waszego dziennika obserwacyjnego lub jego szablonu? Moja technika jest chyba najprostszą z możliwych ? notuję w brulionie A5, po zakończeniu obserwacji poprzez uporządkowanie i spisanie notatek sporządzanych na gorąco. Zakres moich zapisków obejmuje podanie: daty, godziny, lokalizacji, sprzętu, numeru porządkowego sesji i bardzo luźnych uwag o szczególnych warunkach obserwacyjnych. Dalej znajduje się krótka informacja o planie obserwacji (np. ?obserwacja zakrycia Aldebarana?, ?ocena jasności gwiazd zmiennych?, ?obserwacja brakujących galaktyk w Pannie z listy H400?). A dalej już tylko luźny opis każdego zaobserwowanego obiektu. W obecnym dzienniczku zmieści mi się jeszcze najwyżej kilka sesji i zastanawiam się, w jakiej formie poprowadzić go dalej. W Internecie można znaleźć różne przykłady formularzy, ale te, choć na pierwsze rzut oka wyglądają fajnie i estetycznie, wydają mi się bardzo niepraktyczne. Każda sesja jest inna ? czasem tylko przez kwadrans rzucam okiem na Jowisza z balkonu, a innym razem zaliczam kilkadziesiąt obiektów głębokiego nieba w ciągu całej letniej nocki. Dlatego zwykle większość miejsca w formularzu postałaby pusta. Zachęcam do dzielenia się spostrzeżeniami

Zamieszczam dwa szkice Księżyca zrobione 23.02.2018r czyli w zeszły piątek. Jak się później okazało, o czym nie wiedziałem, sesję rozpocząłem zaraz po wyjściu Aldebarana zza tarczy Księżycowej. Konkluzja. Nie trzeba było tyle siedzieć w pracy! Napewno bym wtedy zdążył bo jak policzyłem to spóźniłem się jakieś 40min. Ech mimo to jestem bardzo zadowolony z tej 1.5h przy teleskopie. Tyle wytrzymałem na 7 st. mrozie. Całą akcję przeprowadziłem koło domu pod latarnią, czyli praktycznie w centrum miasta. Ludzie wychodzący z psami zatrzymywali się i pytali. Czy coś przez to widać? Kiedy odchodzili mieli na twarzy szeroki uśmiech i zdumienie. Same szkice były robione dość szybko i niezbyt dokładnie, ale dostarczyły mi sporej frajdy. Szkicując wybrany fragment sprawdziłem później w domu co one przedstawiają. Okazało się że okolice "Rupes Recta". Wielka szczelina musi wyglądać imponująco z samej powierzchni Księżyca. Pozdrawiam wszystkich.

Bardzo przyjemny kadr i sporo kłaczków się załapało w tle. Pewnie ktoś się doczepić może błękitnej łuny spoza kadru, ale dla mnie taka łuna z odległości wielu lat świetlnych jest jak najbardziej na miejscu

Tak ja już wspomniałem M109 z Canona 700D ISO 800 79x5m . Munio już przeszkadza no i tło to masakra ale i tak jestem zadowolony bo myślałem że dużo mniej detalu się pokaże a tu całkiem nieźle wyszło.

Autostakker najbardziej popularny. Tak PIPP jest do wstępnej obróbki, ale nie zawsze się go używa. U ciebie wystarczy debayeryzacje z resize programem DDP potem złożyć AS. A resztę w np PS. Wszystko zależy co jak i z czym działasz nie ma gotowych recept. Co do balansu jak tak bardzo chcesz Ja miałem zawsze w aparacie ustawione auto. Tu masz fajny tutek https://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/6914-obróbka-zdjęć-księżyca-z-lustrzanki/

Nie ma sprawy Przemek Ja bym rozłożył avika na klatki i ręcznie powybierał najlepsze. Wiem sporo pracy, ale program zawsze może dodać nie takie.

Zgodnie z obietnicą na PW, naszywki do Piotrka i Tomka dzisiaj pojechały

Wyobraź Sobie Zdzichu że mi coś przymarzł laptop i była dalej lipa . Ale w FireCapture na podglądzie zrobiłem sobie zoom x200 i ta szczelina była widoczna czasami doskonale na realu . Szkoda że nie avikowałem ale ale niestety w tym momencie nie było czym . Dzięki Zdzisiu za wpis .

Robisz mi chęci na dokończenie Lunar 100. Mi się nie udało zarejestrować tego wąwozu. Brawo!

No i pozamiatane

Balans bieli jest zapisany również w pliku raw, tzn są tam surowe dane o obrazie plus info o balansie (oraz wielu innych rzeczach, jak sposób debayeryzacji i odszumianie chociażby). "Wywoływanie" pliku raw, które jest konieczną operacją (i np DSS robi ja "w locie), polega na zaaplikowaniu tych dodatkowych informacji do surowego obrazu i przekształcenia w "normalne" zdjęcie. To w czasie wywołania robiona jest debayeryzacja i uwzględniany balans bieli. Przeglądarki zdjęć, które po prostu wyświetlają rawy, również robią operację ich wywołania w locie, bo inaczej pliku nie da się wyświetlić. Plik raw daje oczywiście możliwość zmiany tych dodatkowych danych, jak balans bieli. Czyli zapisane jest to, co w aparacie, ale na pc zawsze możemy tym dowolnie manipulować. Czyli możemy albo ustawić poprawny balans w korpusie, albo zrobić to już na pc. Teoretycznie to wygląda prosto, ale w praktyce wszystko zależy od użytych programów i w efekcie często robi się niemałe zamieszanie z dziwacznymi kolorami...

Ja tam gdzieś czytałem że w ogóle nie ustawiamy balansu bieli ma być tylko to co rejestruje matryca i tyle.

Zabieraj ją do Zatomia

Cześć, Dziękując wszystkim za udział w dyskusji chciałem zakończyć informacją, że finalnie zakupiłem używaną Kowę Genesis 8.5×44 xd Prominar Pozdrawiam Kuba

Koniec Wielkiej Czerwonej Plamy? 2018-02-26. Krzysztof Kanawka Jest możliwe, że w ciągu zaledwie 10-20 lat zniknie najbardziej znany huragan w atmosferze Jowisza ? Wielka Czerwona Plama. Wielka Czerwona Plama (WCP) to największy huragan w Układzie Słonecznym. WCP istnieje już przynajmniej od początku XIX wieku, choć niektóre dawne zapiski astronomiczne sugerują, że ten huragan był mocno rozbudowany nawet w XVII wieku. Od lat 30. zeszłego wieku astronomowie raportują kurczenie się WCP. Pod koniec XIX wieku średnica tego huraganu sięgały 41 tysięcy kilometrów w najszerszym przekroju. W 1979 roku było to ?zaledwie? 23 tysiące kilometrów. Półtorej dekady później, w 1995 roku, kosmiczny teleskop Hubble (HST) zmierzył średnicę WCP ? było to już 21 tysięcy kilometrów. Pod koniec zeszłej dekady, w 2009 roku, średnica WCP wynosiła tylko 18 tysięcy kilometrów. Natomiast w 2014 roku średnica WCP wyniosła zaledwie 16,5 tysiąca kilometrów. W lipcu 2017 roku sonda Juno wykonała przelot nad WCP. Sonda wówczas przeleciała ponad centralną częścią tej formacji na wysokości około 9000 kilometrów. W trakcie przelotu wszystkie instrumenty badawcze sondy prowadziły obserwacje, poszerzając naszą wiedzę o tym huraganie. Wyniki z przelotu, wzbogacone o obserwacje z dalszych odległości, przedstawiono w grudniu 2018. Przede wszystkim udało się określić jak głęboko sięga WCP w atmosferę Jowisza. Pomiary z Juno wykazały, że ?grubość? WCP to około 300 kilometrów. Pomiar grubości wykonano za pomocą instrumentu Microwave Radiometer (MWR) sondy Juno. Poniższe animacja przedstawia strukturę wewnętrzną WCP. Animacja powstała z danych z sondy Juno. Jak na razie nie jest znany mechanizm ani przyczyny kurczenia się WCP. Nie wiadomo też, czy to kurczenie się nie zatrzyma, choć niektórzy naukowcy uważają, że ten proces będzie trwać aż do zniknięcia tego huraganu. Dlatego też pomiary z sondy Juno mają duże znaczenie, gdyż obserwacje WCP z bliska są wciąż bardzo rzadkie. Glenn Orton, jeden z głównych naukowców misji Juno, uważa, że WCP będzie nadal się kurczyć. W przeciągu dziesięciu lub dwudziestu lat WCP stanie się bardziej ?okrągła? niż ?owalna?. W ciągu kilku kolejnych lat doszłoby do szybkiego skurczenia się pozostałości WCP aż do wchłonięcia przez któryś z pasów chmur Jowisza. Siódmego lutego Juno wykonał już dziesiątą orbitę naukową wokół Jowisza. Misja powinna zakończyć się we wrześniu tego roku, jednak wszystkie systemu pokładowe tej sondy są w dobrym stanie. Jak na razie nie nastąpiła znacząca degradacja instrumentów naukowych wskutek promieniowania. Dlatego też NASA analizuje możliwość przedłużenia misji Juno. Decyzja powinna zapaść w ciągu dwóch najbliższych miesięcy. (NASA, SA, NSF) http://kosmonauta.net/2018/02/koniec-wielkiej-czerwonej-plamy/

Przysiadł z ptakami na gałęzi

Ale piękny seeing mi się trafił, księżyc wygląda niesamowicie. Szczególnie ładny jest krater Kopernik, chyba pierwszy raz w życiu widziałem go tak wyraźnie.

Sam chciałbym mieć do niej numer Bluzy niedługo będą, negocjuję warunki z dostawcą.

Mój pierwszy tranzyt ISS, nie do końca udany kiepska ostrość, ciężko ją ustawić na czystym Słońcu, ale i tak jestem zadowolony, zwłaszcza że pstrykałem kompaktem Dane z ISS Transit Finder bardzo dokładne, bardziej martwiłem się o pogodę, ta o dziwo dopisała, tylko ten mróz. Stacja złapała się na trzech klatkach, ta jest najlepsza: 25.02.2018 12:09:56s Rozmiar ISS 35.51" odległość 785.05km czas tranzytu 1,06s Nikon P900 + ND5 1x1/640s ISO 100 f/6.5

Pierwsza wirówka. Za szybko padły baterie przy -12 i trochę wiatrzysko drzewem poruszało. Zaprogramowałem wężyk spustowy na 50 s, niestety nie dałem na bulb i ostatecznie wyszło 30s x 110 klatek, ISO 400, f/2.0

Wczoraj zanim niebo się zachmurzyło zdążyłem odwiedzić kilka układów podwójnych gwiazd, żeby zebrać trochę materiału do testów z programem Reduc. Tym razem wybrałem jaśniejsze nieco gwiazdy w ten sposób, że z teleskopem 10" czasy naświetlania wynosiły poniżej 0.1s. Seeing był dobry, ale nie bardzo dobry. Skala zestawu to 0.446"/px. Testowałem kilka różnych metod pomiarowych, ale jednak okazało się, że przy tak krótkich czasach naświetlania trzeba mieć więcej klatek. Ja zebrałem 20-30 sztuk, ale teraz celowałbym w przynajmniej 100-200. Przy czasach naświetlania 3-5s i więcej seeing uśrednia obraz gwiazdy i rozrzut danych pomiarowych jest niewielki. Przy klatkach z czasami poniżej 1s seeing miota obrazem po pikselach i rozrzut jest zauważalny. Dlatego warto mieć dużo takich krótkich klatek. Warto też wtedy stackować zdjęcia - w programie Reduc jest to bardzo proste. Na pierwszy ogień poszła Algieba, dość łatwa do rozdzielenia. Wg moich pomiarów r=4.79" +-0.12", PA=125.8* +- 1.1*. Stelle Doppie podaje na dziś r=4.74 i PA=127.3 http://www.stelledoppie.it/index2.php?iddoppia=46768 Następna gwiazda to już większe wyzwanie - 38 Lyn. Wg moich pomiarów r=2.49" +- 0.05", PA=221.2* +- 0.25. Steppe Doppie podaje na dziś 2.6" i 224* http://www.stelledoppie.it/index2.php?iddoppia=43135 A potem już dość twarda sztuka - 57 Cnc. W tym przypadku korzystałem z metody modelowania powierzchni, i w ten sposób udało się zmierzyć tę nie do końca rozdzieloną gwiazdę. Wg moich pomiarów r=1.39" +- 0.24", PA = 310.2* +- 0.45*. Stelle Doppie podaje 1.5" i 310* http://www.stelledoppie.it/index2.php?iddoppia=41500 . Szczególnie w tym ostatnim przypadku widać, że przydałoby się więcej klatek pomiarowych. Przy najbliższej okazji przetestuję takie podejście.

Nie postrzegałbym forum dyskusyjnego jako źródła newsów. Paweł w swoim wątku AWI odwala kawał dobrej roboty i chwała mu za to, kto czyta ten wie, a jak ktoś nie ma czasu na czytanie, to raczej nie powinien mieć pretensji do kogoś, kto nie miał czasu na pisanie. Albo, o zgrozo, pretensji do kogoś, kto coś jednak napisał. Nikt się nie buntuje przeciwko innym kanałom, które oferują newsy i ciekawostki, ale taka działalność nie jest sensem bycia forum dyskusyjnego. Podobnie jak dyskusje nie są (delikatnie mówiąc) mocną stroną FB.

No comment - a ja spodziewałem się takiej odpowiedzi - bez obrazy. Szanowny Kolego - napiszę raz jeszcze - ilu zarejestrowanych ludzi ,,postuje" na forum czy gdzie indziej konkretnie w tym naszym wspaniałym hobby..... Poczytaj te jak napisałeś ,,ciekawostki" Pawła - masz wszystko na tacy z opisem. Tylko wśród młodzieży teraz moda - jak coś ma więcej niż jedno zdanie i jest pisane pełnymi wyrazami to jest do dupy a nie informacja. W astronomii będzie to długooo niemożliwe.

Ten pierwszy film był taki rozgrzewkowy, tak jak pisałem. Dwie pierwsze części już są online, zarówno po polsku jak i po angielsku. Cała lista AstroLinkowych filmów dostępna jest pod adresem http://astrojolo.com/astrolink-4-0-mini/astrolink-4-mini-video-tutorials/

Dzisiejszy zakamarek 22.02.2018 Aristoteles SW300/1500 F20 ASI120MM

Moim zdaniem nie będzie widać różnicy. Co innego jak byś chciał łapać ekstremalnie słabe obiekty to wtedy tylko okular z jak najmniejsza ilością szkła.

Nie mam co prawda Powermate, ale na dniach będę miał barlowa TMB 1.8x ED ,czyli też górna półka. Mam Delosa 14mm, ale czy wyjdzie z tego Delos 7,8mm w F4.5 nie wiem. Do porównania mam Parksa GS 7.5mm, klon Celestrona Ultimy, o bardzo dobrej transmisji i ostrości obrazu. Jak potestuję to dam Ci znać.

Z tego co mi wiadomo jest zapotrzebowanie na filmy Nie zawsze jest czas na wgłębianie się w pisemną instrukcję, a poza tym, jak wiadomo - filmów nie da się odzobaczyć Dzisiaj pierwszy filmik, dość długi, opisujący podstawowe funkcje i ustawienia AstroLinka mini. Kolejne filmiki będą krótsze, będą dotyczyły konkretnej funkcjonalności i będą dostępne również z angielskim dubbingiem

Wydawanie sporej kwoty na lornetkę ma taki sam sens jak wydawanie na teleskop, komputer, samochód, telewizor, sprzęt grający, rower, mieszkanie, buty czy cokolwiek innego. Ja na przykład mam kilkunastoletni, 20" telewizor kineskopowy i nie widzę sensu zamieniania go na inny.

Kolejna porcja kraterów księżycowych. Akurat nad Wielkopolską zrobiła się szczelina którą oczywiście wykorzystałem. Kraterki : endymion , langrenus , Patavius , Cleomedes , Condocet , Furnerius. SW300/1500 ASI120MM F/20 filtr R

Jeszcze jedna porcja zakamarków Okolice Claviusa. Okolice Anaxagorasa: I jeszcze jedno ujęcie Copernicusa wraz z kraterami poniżej: Reinhold i Lansberg

Kolejny kawałeczek. Bardzo mi się podoba to zdjęcie, muszę się wziąć i je opisać A na zdjęciu: Proste Góry, krater Plato, góry Alpy , Vallis Alpes ( Dolina w Alpach). Setup ten sam co w poście wyżej. Panorama z dwóch paneli.

Jeszcze raz ten sam obiekt tylko już w skali z którą najlepiej się dogaduję GSO 10" na NEQ6, GSO 2,5x, ASI224, GSO red

Startrails z ostatniej nocy. Kadr ten sam co kilka postów wyżej z grudnia 2016. Różnice widać na pierwszy rzut oka. Panowie z melioracji wygolili zarośla na łyso. Pogoda dopisała, rozpocząłem po 23 jak już wyłączyli lampy przy ulicy. Akumulatory starczyły do godziny 4, więc jest to ok 4,5 godz materiału w klatkach po 50s. Canon 50d + Samyang 14mm f/4.

Tym odcinkiem kończę serię podsumowania Photoshopa dla początkujących Na koniec serii omawiam obróbkę barwy gwiazd. W związku z tym odcinkiem za tydzień pojawi się jeszcze jeden odcinek omawiający obróbkę pokazanego zdjęcia M51 w wersji "Krok po kroku" bez komentarza. Możliwe, że jeszcze za tydzień przypomnę o pojawieniu się tego odcinka. W przyszłości planuję nakręcenie odcinków w osobnej serii PS o tematyce bardziej specjalistycznej. Niestety, ze względu ma ciężki rok akademicki, najprawdopodobniej nie znajdę na to czasu jeszcze do najbliższych wakacji (optymistycznie patrząc znowu gdzieś w okolicy września), ale będę czekał na Wasze sugestie jakie tematy mam jeszcze poruszyć. Możecie zostawić propozycje w tym temacie, przynajmniej będę wiedział gdzie tego szukać za rok. Pozdrowienia i powodzenia! Dziękuję za zainteresowanie i feedback.