Ranking użytkowników

Dzisiejszy tranzyt pogoda piękna, ale atmosfera niestabilna brak aktywności na słońcu bardzo utrudnia ostrzenie ale coś tam widać Trzy najlepsze klatki z filmu 1080p/60fps 20.04.2018 11:45:10s Rozmiar ISS 50.66" odległość 549.62km czas tranzytu 0.68s Nikon P900 + ND5

10 minut temu nad Ustką z Canona 550.

Znowu oglądałem i znowu miałem sekundę lepszego seeingu:) Jowisz dziś od godziny 2:00 uspokoił się dość fajnie i można było dostrzec jasną przerwę między WCP a pasem atmosfery, nie była to przerwa na całej długości, na środku nie mogłem ich rozdzielić ale to pewnie przez turbulencje. Generalnie widok duużo stabilniejszy niż ostatnio, wiele razy widziałem i teraz jestem tego pewien, małe 2 bądź 3 (zależy jak liczyć) pasy między głównym a pociemnieniem biegunowym. Jest główny pas, potem cienki biały, potem ciemny również cienki a nawet cieńszy od białego i znowu biały, zaraz za nim pociemnienie biegunowe w którym znowu był biały pas ale ten widoczny był na granicy percepcji chwilami i jego nie potwierdzę na 100%. Pojawiła się również sekunda dobrej widoczności i główny pas, ten na którym nie ma WCP zaczął pokazywać wyraźne zawirowanie ale szczerze powiedziawszy zanim porządnie skupiłem wzrok żeby porozdzielać szczegóły już zniknęły:) M5 w bino i BCO 18 mm pokazuje pojedyncze gwiazdki:) Można nie wierzyć ale oprócz jasnego jądra reszta jest rozbita, ciemna i trzeba się mocno skupić ale normalnie w okularze są rozsypane gwiazdki, jestem pod wrażeniem. Nie mogę się doczekać kiedy wsadzę bino do dużego lustra u któregoś kolegi i skieruje na jakąś kulkę. Naoglądałem się AstroLife i stwierdziłem, że spróbuję znaleźć coś z galaktyk Panny. Znalazłem galaktykę wiatraczek, nie mam długich okularów dlatego nie oczekiwałem wiele no i wiele nie zobaczyłem, ot, szara kulka. Potem chciałem znaleźć coś jaśniejszego od niej i wcelowałem się w galaktykę M49 i o dziwo pokazała mi się w szukaczu 9x50 SW:) w okularze nic ciekawego nie zobaczyłem oprócz kulki z jaśniejszym środkiem. Oby wreszcie trafić na porządne warunki na Jowisza, nie mogę się doczekać.

Kilka fotek ze zlotu:)

Sezon tranzytów uważam za rozpoczęty 19kwi18 Malbe-Dimex-Nukro THY1287 ESB-TXL B738 TC-JVN FL380 G1645 I 6 minut później: 19kwi18 Babko-Biglu AFL2503 VLC-SVO A320 VP-BLP FL370 G1651

Widać że spajki się poprawiły A tu moja świeża klateczka z paprochami(jutro odkurzanie)

Galaktyka Wir L300s CT8.

Ja też czekam aż Łysy zajdzie, a póki co zakulałem się do M13 - Meade ACF 10", QHY163M, EQ6, 180s luminancji. Niebo podmiejskie, przejrzystość średnia, seeing dobry, rożek Księżyca.

Dziś pod koniec obserwacji skierowałem moją Synte 8" na Saturna, który był całkiem wysoko nad horyzontem, i prezentował się całkiem nieźle. Pierścienie wyraźnie odcinały się od planety, jednakże przerwę Cassiniego nie byłem w stanie dostrzec, ale za to dostrzegłem jednego z jego towarzyszy, a mianowicie Tytana. Generalnie są to moje początki obserwacji, ale za każdym razem jest coraz lepiej. Pozdrawiam. A tutaj moje pierwsze kiedykolwiek zrobione zdjęcie planety :

Słynna popielata bestia

Na północy Munio jeszcze wysoko, temperatura - jest 23:00 +19,6. kamerka ma -15. Poleciałem wiec po klasykach bo szkoda pięknego wreszcie nieba TS T APO 90/600 z QHY183C + AS 60/240 z QHY5 180s. Pierwsza klateczka, +19,6*C, 0 wiatru, ciśnienie 1010, wilgotność 43%.

Wczorajszy cokolwiek to znaczy ... Księżyc. Nikon D40 przez Synta 10" Dobson. Dwa kadry złożone w mozaikę.

Wspomnienie ze środowej luźnej koniunkcji Księżyc-Wenus-Hiady-Plejady. Przepiękny spektakl nad północno-zachodnim horyzontem przy zapadającym zmroku. Niestety, "Antyksiężyc" w bonusie prawdopodobnie od Canona 50/1,8.

Obserwacje z środy na czwartek (18-19.04), duża wilgotność, zasięg 5.6 w zenicie, spore łuny LP. W 16" w okularze 26mm i polu 1.1 stopnia świetne 2 igiełki, tło za jasne i trzeciej nie widać. Najlepszy widok w Delosie 14mm (źrenica 3mm), wszystkie trzy jeszcze zmieściły się w jednym polu. Natomiast N4222 najbardziej ulotna smużka światła. N4216 (ta najjaśniejsza) w 190x smukła, szersza po środku, wyraźnie odcięta z jednej strony, tuż koło jądra gwiazda tła, która wygląda trochę jak supernowa. Niestety pasma brak, nie te warunki , ale widok i tak świetny. Próbowałem też w bino Denka (105x): widać wie igiełki, trzecia to już ekstremum i tylko migła ze dwa razy.

Mi również, przydarzył się "Jowisz życia", a było to w nocy z środy na czwartek. W sumie całą sesję poświęciłem na obserwacje galaktyk w Warkoczu Bereniki i Psach gończych, ale duża wilgotność spowodowała, że z nieba zrobiło się mleko za sprawą LP, także szału nie było. W sumie tak tylko zerknąłem na Jupka nie spodziewając się cudów, w końcu był tylko jakieś 20 stopni nad horyzontem. I pamiętam to pełne zaskoczenia " o k*#$!!!" Tylu szczegółów nigdy jeszcze nie widziałem, najlepsze były takie zielono- niebieskie wirki blisko środka tarczy, poza tym sporo mniejszych czerwono- brązowych. W ogóle to trudno mi to wszystko opisać. Bawiłem się różnymi powiększeniami i delektowałem się widokiem. To była niewątpliwie gwiazda wieczoru .Oczywiście najlepiej było w bino Denka i OCS 2.5x ,powiększenie 155x (Celestron ultima 30mm) , mimo, że niewielkie to tarcza dość duża. Jednak przydało by się coś mocniejszego:), też myślałem o tych BCO 18mm. A, obserwowałem Taurusem 16" jednak obraz był za jasny i gubiły się szczegóły, więc od jakiegoś czasu wożę ze sobą taką przysłonę z kartonu. Otwór o średnicy ok 18cm jest umieszczony pozaosiowo, co daje F10 i świetne obrazy. Co do warunków, to już któryś raz trafia mi się dobry seeing, kiedy jest bardzo wilgotno lub wręcz mglisto. Fakt, nie trafia się to często, ale jak już to ehhh!

No dziś jest zdecydowanie lepiej na niebie, a nóż widelec coś z tego będzie! Pozdrawiam i czysto na niebie dla wszystkich niech będzie!!!!!!!

Jest piątek i czyste niebo, mogę wreszcie obserwować całą noc. Niebo wschodzie całe porozcinane przez samoloty, miejmy nadzieję że przed nocą wszystkie te smugi się rozwieją

Dariusz Nowakowski, Łukasz Socha - proszę o pilne przesłanie zdjęć marcowych [email protected] Pozdrawiam Mariusz Kulma

To i mój malutki z ręki. Canon 40D + Tamron 18-200@200.

Z przed godzinki 16.8% tarczy P900 1x1/60s f/6.5

Dla jednych lornetka, dla innych teleskop, a ja je najbardziej lubię gołym okiem obserwować. Często właśnie one otwierają moją sesję obserwacyjną: rozsiadam się na swojej miejscówce i kieruję wzrok w ich kierunku. Najczęściej widać je zerkaniem już od razu, jako rozjaśnienie tła, które z biegiem czasu zaczyna przybierać kontrastu. Później (o ile warunki dopisują) obie gromadki zaczynają się separować, ich centra przybierają lekkiego blasku, okoliczne gwiazdy lekko jędrnieją, błyszczą niczym małe perełki. Z wolna obracam wzrok, jeszcze trochę akomodacji i już widać chichoty niemal na wprost. Po plecach przebiega lekki dreszczyk: idealnie obrazując ogrom wszechświata, Chichotki oglądane gołym okiem zdają się być jego centrum.

Według mapy u mnie powinno być czyste niebo a wisi jakiś tiul czy welom. O kant to wszystko potłuc.

Zgadzam się z Tobą Jacku w 100%.

URWAŁ NAĆ!!!!!

Dwa samoloty na Słońcu w 6 minut

Nie ma co narzekać. Noc pt/sob była doskonała.

Druga nocka była już lepsza, choć ta wilgoć pogarszała trochę ligcht polupion W połowie nocki postanowiliśmy odwiedzić naszego zatomskiego dęba. Tej nocy powstało tez ujęcie z napisem ZATOM XVI ale nie będę się już powtarzał. Siedzieliśmy aż do samego świtu i z Prestonem oglądaliśmy planetki cdn pozdr

Dla takich zdjęć i zlotowego klimatu warto TAM być! Wkrótce wrzucę więcej.

Warunki były okropne ale jedna sekunda w przeciągu 3 godzin obserwacji od 22:00 do 1:00 zaważyła nad tym, że nie żałuję zmiany maka 127 na 150 (na początku żałowałem bo widok Łysego taki sam a i planety nie pokazały za dużo). Oglądałem Jowisza i kilka kulek M5, M53 i M3. Jowisz do północy był tak słaby, że przy 60x falował okropnie pokazując tylko dwa pasy i WCP. Kulki próbowałem atakować jednoocznie i z bino. Co najfajniejsze najlepszy widok kulek miałem w BCO 18:) Pomimo sporo mniejszej źrenicy i większej krotności niż w LET 28 mogłem ciekawiej przestudiować strukturę kulek. W bino jest potencjał na kulkach ale to muszę się zaopatrzyć a 32 mm plossle a najlepiej w Newtona 8 cali:) Jednak nie o tym chciałem napisać. Jowisz wczoraj pływał okropnie, czasami nawet z ledwością widziałem dwa pasy. Dopiero od 24:00 do 1:00 zaczęło się nieco poprawiać, WCP zaczęła odcinać się od pasa, jest biała przerwa między plamą a pasami, pierwszy raz to zobaczyłem własnie wczoraj. Myślę, że to dzięki sporej krotności z jaką obserwowałem, około 200x w bino. W maku 127 nigdy tego nie widziałem ale też nie oglądałem WCP powyżej krotności 120x którą uważam za seeingo-odporną. Dwa pasy w chwilach dobrej stabilności atmosfery doskonale widoczne ze zgrubieniami chmur gdzie kolor przechodzi w ciemnobrudny. Pociemnienie biegunowe przecięte dwoma (tak mi się wydawało, że dwoma ale nie jestem pewny) białymi pasami. Drugi biegun również łapie kolor. Były to chwilami ciekawe widoki i czułem potencjał w stosunku do mniejszego maka. Oglądałem w większości w Plosslach Omni 12.5 mm, ciekawe i wystarczające na tą chwilę okulary dla mnie dające sporą krotność i nie siejące odblaskami od Jowisza jak BCO (niestety ale to prawda). Delektowałem się widokiem i wtedy stało się. Przez jedną jedyną krótką, może niepełną sekundę powietrze stanęło w miejscu... Tak jak moje serducho. Jowisz stał się tak ostry i oczywisty że miałem wrażenie jakbym nigdy go nie oglądał. To było jak zdjęcie, zdążyłem przez tą sekundę jedynie spojrzeć na pociemnienie biegunowe, które pokazało się cholernie ciemne, ciemne jak nigdy dotąd z białymi owalami, pasem i nawet z nieregularnościami w kolorystyce poszczególnych obszarów tak jakby zawirowania w atmosferze. Nie mogłem się opanować, aż mnie ścisnęło w sercu dlaczego nie ma u nas dobrych warunków do obserwacji, stabilnej atmosfery. Ten obraz był jak migawka, już sam nie wiem czy to widziałem naprawdę czy naoglądałem się zdjęć Jowisza i mi się przysnęło przy okularze. To był tak cholernie bogaty w detale widok. Na co nam sprzęty za grube tysiące skoro atmosfera niszczy wszystko? Chyba dla takich krótkich sekund, które potrafią zmienić przeciętne obserwacje w nadzwyczajne doświadczenie.

Jeszcze trzy wczorajsze Austrian Airlines - OS64/AUA64 - PEK-VIE - Boeing 777-2Z9(ER) - 11.582m - 853km A tu jeszcze kilka maszyn z zeszłego roku

Pierwszy tranzyt zanotowany 26.03.2018 - 00:44 w Kawnicach koło Konina (pierwszy sprawdzian piera) ... TS80Q + RisingTech GCMOS USB2.0.

Bardzo lubię te gromady, jedne z pierwszych obiektów które nauczyłem się odszukiwać na niebie. W SW 130/900 były bardzo ładnym widokiem. Jednak prawdziwy opad szczęki nastąpił kiedy zobaczyłem tą parę przez Synte 12" i okular szerokokątny pod ciemnym niebem

Mój tranzyt ISS na Muniu z poniedziałku Niestety tylko animacja jest warta pokazania. Miałem jakieś zaćmienie myślenia i ustawiłem za długi czas naświetlania pojedynczych klatek. Do tej pory żałuję bo to mój pierwszy tranzyt na Księżycu. NEQ6, GSO 10", ASI 224

Wczorajszy tranzyt 5 km od domu. Jak zwykle 10"/1200mm, Pentax K-5, ISO100, 1/8000, filtr Baader ND3.8, pojedyncze klatki 20 czerwca 2017 / G16h11m54,08" Rozmiar ISS 45,79" Odległość do stacji 606, 28km, czas tranzytu: 0,89s 27 czerwca mam świetny tranzyt ze stacją o 60" rozmiarze. Oby była pogoda!