Skocz do zawartości

Ranking użytkowników

Popularna zawartość

Treść z najwyższą reputacją w 09.08.2018 uwzględniając wszystkie miejsca

  1. Asi 1600 mm pro 50 x 20 sec L ,RGB po 20 x 20 sec
    10 punktów
  2. Zdjęcie może nie jest super ale co tam, pokażę. Postanowiłem naświetlić tą naszą "królową kulek". Nie wiem czy dobrze zrobiłem ale materiał zbierało się naprawdę fajnie bo to mega jasny obiekt. Zebrałem ponad 2000 klatek luminancji i po 1000 klatek RGB ale zestakowałem tylko 25% najlepszych bo chciałem mieć naprawdę dobrą rozdzielczość (przy mojej skali). Seeing był przeciętny ale przy takiej ilości klatek zawsze można coś wybrać Największy problem mam ciągle z obróbką gwiazd. Wychodzą czasami takie kaszowate nawet bez odszumiania. No i tło takie sobie. Jeszcze sporo nauki przede mną. Tak czy inaczej obiekt jest, spora skala też jest. Ale chyba jednak wolę galaktyki Newton 250/1250 na NEQ-6 + ASI 178MM-C + Baader LRGB Kompozycja LRGB L - 500 x 1,5s (gain 72%), nieguidowane RGB - 300 x 2s (gain 80%) na kanał Offset - 50 300 darków na kanał skala setupu - 0,41''/pix? Wszystkie fotki to 100% + lekki crop. Skala natywna, nie zmniejszana. Poniżej trzy wersje - pierwsza mocno wyciągnięta i to przepaliło najjaśniejsze gwiazdy. W pozostałych próbowałem to naprawić używać gwiazd z mniej wyciągniętych wersji ale wyszło jak wyszło. Kolorystyka też leciutko modyfikowana. A na samym dole wersje bez mocnego "strechu" i dodatkowo upsize 150% (!) w celu pokazania zasięgu i rozbicia w centrum. i crop na środek - lekki stretch
    6 punktów
  3. Pogoda w dniu 07.08. br była wymarzona. Przez cały dzień pojawiały się dosłownie pojedyncze chmurki o niewielkich rozmiarach, a na wieczór i one zniknęły całkowicie. Temperatura również była śródziemnomorska oscylując w okolicach 30 stopni. Już nie mogłem się doczekać pierwszych po dwuletniej przerwie konkretnych obserwacji. Zacząłem równo z godziną 21.00 od Marsa. Niebo było jeszcze stosunkowo jasne, w związku z czym można było zaobserwować dość mocną aberrację. Mogło to być spowodowane świeżo założoną lornetą, która jeszcze nie osiągnęła temperatury otoczenia. Podobna historia spotkała mnie przy Jowiszu, gdzie pobawiłem się ustawianiem ostrości lornety aby osiągnąć jak najlepszy efekt. Przy planecie stwierdziłem trzy księżyce, jeden po lewej a dwa po prawej jej stronie. W końcu przyszła pora na główny drogowskaz dzisiejszej obserwacji, mianowicie Saturn. Historia się powtórzyła, jak przy poprzednich planetach - duża aberracja i iskrzenie. Trzeba jednak wziąć pod uwagę fakt, że jest to raczej "budżetowa" lornetka o parametrach 25x100mm. Trzeba przyznać, że w miarę obserwacji, niedogodności te zniknęły całkowicie. I w końcu pojawił się on - główny bohater dzisiejszego wieczoru - "jego gwazdzistość" Strzelec. Napisano już całe tomy na temat tego gwiazdozbioru, więc nie będę przytaczał Wikipedii ani innych źródeł na temat historii gwiazdozbioru. Ogólnie, będę starał się unikać dosłownych cytatów na temat obserwowanych obiektów. W założeniu ma to być blog o tym co widać i jak widać przez rzeczoną lornetkę 25x100mm. Po kilkukrotnym lustrowaniu planet, już po godzinie 22, zabrałem się do odszukiwania obiektów z katalogu Messiera leżących w obrębie tego gwiazdozbioru. Na pierwszy ogień poszła Mgławica Laguna M8 . Przy użyciu filtrów UHC zawartych w lornetce można było stwierdzić delikatną mgiełkę w okolicach środka obiektu. Była ona bardzo ulotna mimo dobrych warunków. Mój licznik SQM-L notował wartości od 20,40 do maksymalnie 20,59 [mag/arcsec2] , co odpowiada wartości ponad 5,5 mag do 5,8 mag. Uważam, że jest to dobry wynik jak na warunki podmiejskie (okolice Dębicy). W tym samym polu widzenia można zauważyć Mgławicę Trójlistna Koniczyna M20 i gromadę otwartą M21. Przy Mgławicy M20 kompletna porażka. Nie widać kompletnie nic w miejscu, w którym powinna być słynna koniczynka. Filtry UHC na niewiele się tu zdały. Mimo moich wielokrotnych prób nic się nie zmieniło aż do końca obserwacji. Może jakiś bardziej doświadczony czytelnik podzieli się swoimi doświadczeniami i spostrzeżeniami na temat tego obiektu. Była to największe rozczarowanie dzisiejszego wieczoru. Nad Koniczynką leży gromada otwarta M21 . Jest to delikatna chmurka gwiazd na godzinie 10 od Mgławicy M20. Następnie od Laguny M8 skierowałem się w dół i w lewo w kierunku korpusu Strzelca. Jest to obszar bardzo bogaty w gwiazdy, a właściwie całe kłęby gwiazd. Znajdujemy się wszakże w samym sercu naszej Drogi Mlecznej. Pierwszym obiektem, który zwróci naszą większą uwagę jest delikatna chmurka gwiazd - gromada kulista M28. Znajduje się ona nieopodal gwiazdy Kaus Borealis. Kontynuując najazd w lewo, zaraz za gwiazdą niemal tuż za polem widzenia lornetki zauważyć można kolejną gromadę kulistą - M22 . Jest ona o wiele większa niż M28 i sama "wpada" w pole widzenia. Jest to jedna z najjaśniejszych i najbliższych Ziemi gromad kulistych. Powróciłem do Saturna i skierowałem lornetkę pionowo w górę, skanując i kontemplując mrowie gwiazd, jakie przesuwały się przed moimi oczami, aż napotkałem już całe chmury gwiezdne, to był słynny Gwiezdny Obłok Strzelca M24 . Odbijam w prawo i docieram do gromady otwartej M23 . Jest ona dość ciężka do znalezienia w tym całym mrowiu gwiazd. Ale już nabieram wprawy w wyłapywaniu obiektów różniących się od ogólnego tła . Trzeba przyznać, że te dwa lata przerwy sprawiły, że czuję się jak nowicjusz - dopiero poznający niebo. Wracam do okolic M24 i kontynuuję najazd w górę. Napotykam tam bardziej znaczne obiekty. Są to M17 i M18 w jednym polu widzenia. Są to Mgławica Omega M17 , która w mojej lornetce wyglądała jak ukośny pasek przypominający \. M18 to z kolei mała chmurka gwiazd poniżej Omegi z kilkoma jaśniejszymi punktami gwiezdnymi. Minęło już 3 godziny moich dzisiejszych obserwacji. Szyja mnie już boli, nogi mnie już bolą... ale jestem zadowolony. Napatrzyłem się na gwiazdy, stwierdziłem, że entuzjazm jeszcze jest, tylko teraz więcej czasu wolnego, no i pogodnych nocy. Stwierdziłem, że muszę zaopatrzyć się w konkretny statyw lornetowy oraz krzesełko, bo jednak stanie, robienie przysiadów i rozkroków jest jednak trochę męczące. Do następnego razu... Pozdrawiam Wojtek
    5 punktów
  4. Witam Zdjęcia wykonane TLAPO804 + niemod. Canon 1200D Pelikan i Mur 2h i 40min. materiału + filtr UHC-S Trąba Słonia 3h i 20min. materiału + filtr UHC-S Fajerwerki 2h materiału /Fajerwerki - czy gwiazdki w rogach sugerują zwiększenie odległości flattener matryca?/ /Pelican, Słoń - filtr Badera 1,25 włożony pomiędzy flattener i matrycę - Pojawiły się jasne obwódki wokół gwiazd i czubek na gwiazdkach w rogach, dlaczego?/
    4 punkty
  5. A propos nagród w konkursie. Nasz Kolega Marcin z kraju pachnącym żywicą lub jak ktoś woli klonowego liścia, ufundował mały-wielki rarytasik, który wyszedł w nakładzie tylko 7000 egzemplarzy na cały nasz świat Okolicznościowa koperta z blankiecikiem walorów numizmatycznych (dla niewtajemniczonych znaczków pocztowych ) podstemplowanych srebrną pieczęcią kanadyjskiej poczty. Wydany z okazji 150 rocznicy Royal Astronomical Society of Canada. Kto otrzyma??? Zdecyduje Darczyńca lub Darek jako tegoroczny organizator konkursu Na żywca wygląda superancko - mam w domciu
    4 punkty
  6. Długoterminowy projekt na to lato - Hantle. Wyczekuję na dobry seeing i zbieram po kawałku. Mam już RGB, Ha i trochę tlenu - w sumie przez siedem nocek po trochu dozbierane. Z tego co widzę, to w M27 nie ma jednak jakoś detalu w małej skali i jedyny zysk z dobrych warunków to małe gwiazdki. Celem jest zarejestrowanie otoczki mgławicy, która troszkę świeci w Ha, ale głównie w Oiii. Poniżej Ha złożone i wyciągnięte, zmniejszone do 50% (po kliknięciu). Lipiec/sierpień 2018, Meade ACF 10" f/10, AP CCDT67, EQ6, QHY163M, Ha 100x5 minut, gain=100, niebo podmiejskie. Przejrzystość dobra, seeing dobry.
    4 punkty
  7. Spróbowałem swoich sił z kamerką ASI120MM, w nocy z 8 na 9 udało mi się złapać kilka meteorów, najciekawszy z nich był ten. Niestety przeleciał w troche pechowym miejscu, na rogu kadru. Zastanawiam się jak najlepiej ustawić gain i czas naświetlania. Czy dobrą taktyką jest ustawienie ekspozycji na 5 sekund z maksymalnym gainem?
    3 punkty
  8. Widok z mego okna, na wschód Słońca nad Bałtykiem.?
    2 punkty
  9. A to nie wiedziałem.. no tak dla Amerykanów o uproszczonym systemie umysłowym zawsze robią najpierw
    2 punkty
  10. Skończone! Temat zaczęty 13 Maja 2017 doczekał się finalizacji między innymi dzięki też Waszym poradom. Skonstruowałem swój kontroler astro z HUB'em 3.0 na pokładzie. Podstawowe elementy kontrolera to: Procesor HUB USB 3.0 firmy Microchip USB5537B (4 gniazda USB3.0 + 3 gniazda USB2.0) Do urządzenia można podpiąć 4 urządzenia USB 3.0 Mikroprocesor Atmega 328P (Arduino) Gniazdo do sterowania Focuserem (poprzez Arduino) Konwerter USB-UART do komunikacji arduino z komputerem poprzez zainstalowany HUB wykorzystuje wewnętrzne gniazdo 2.0) Pomiar temperatury i wilgotności zewnętrznej Gniazdo do sterowania grzałką (przez Arduino w oparciu o warunki pogodowe) Pomiar temperatury wewnętrznych układów urządzenia i wiatrak do chłodzenia Wyjścia prądowe dwa po 12VDC i jedno regulowane (u mnie to 13.5VDC) HUB'a testowałem przy przechwytywaniu obrazu z kamerki ASI178MM (10ms pełna rozdzielczość), pracującej kamerce internetowej, w czasie kopiowania plików z pendriva i podłączonej klawiaturze. Wszystkie 4 gniazda były zajęte a w tle pracowała komunikacja arduino przez wewnętrzny port szeregowy (czyli w sumie wykorzystałem 5 gniazd). Prędkość obrazowania z ASI178 to 288 Mb/s przy pracy w wyżej wymienionymi urządzeniami. Bez HUB'a mam taką samą prędkość więc ewentualnym ograniczeniem jest mój laptop Poniżej zdjęcia Astro Kontrolera, ekran testowy i finalne schematy No i chyba to tyle ....
    2 punkty
  11. Poranne chmury " zebry" ?
    2 punkty
  12. No to zaczynam drugą część moich astrowakacji. Pogoda jest, sprzęt się chłodzi. Tym razem dwa zestawy: FS 128 z ASI 1600 na ASA DDM 60 - 0.7 arcsec/piksel i drugi FSQ 106 z STL 11000 na Taku EM-11Z- 3,5 arcsec/piksel.
    2 punkty
  13. Żniwna chmurwa... Sorka za jakość, zdjęcie robione tel w czasie jazdy.
    2 punkty
  14. Wreszcie program na Androida dla lunetek iOptronka, TAKa, MEADEka i innych. W Italii mi pokazano a wczoraj przetestowałem. Fixa łapiemy i mamy gdzie Polarisek powinien być w naszej lunetce. Tam widziałem z MEADE u siebie sprawdziłem z moim Zequsiem wskazuje idealnie Nie trzeba już wyszukiwać funkcji w pilocie pokaż pozycję Polarnej. Mamy ją błyskawicznie i bez zagłębianie się w opcje ustawiamy już tylko śrubami osiek i moncik gotowy do pracy https://play.google.com/store/apps/details?id=appinventor.ai_kechko.Polaralignment
    1 punkt
  15. Mapka która również polecam do korzystania.
    1 punkt
  16. NASA chce uratować Międzynarodową Stację Kosmiczną przed zniszczeniem 2018-08-09 Losy Międzynarodowej Stacji Kosmicznej jeszcze nie są ostatecznie przesądzone. Trwa wojna pomiędzy NASA a rządem, który zamierza ją zniszczyć za 6 lat. Donald Trump jakiś czas temu ogłosił swoje wielkie kosmiczne plany, w których znalazła się budowa portu kosmicznego na orbicie Księżyca (zobaczcie tutaj), kolonii na Księżycu i Marsie czy misje badawcze na fascynujące księżyce Saturna i Jowisza. Wszystko wskazuje na to, że największym pierwszym kontrowersyjnym kosmicznym projektem 45. prezydenta Stanów Zjednoczonych będzie likwidacja Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS). Trump miał nakazać NASA sprawdzenie, czy kosmiczny dom dla astronautów ma jakąś wymierną wartość badawczą dla Stanów Zjednoczonych i w jaki sposób można ją usunąć z budżetu do roku 2025. Biuro Inspektora Generalnego NASA kilka dni temu przygotowało raport w tej sprawie. Nie powinno być dla nas zaskoczeniem, że agencja uważa, że zniszczenie stacji za niespełna 6 lat nie jest dobrym pomysłem, a przekazanie jej prywatnym firmom nie jest takie proste ze względów logistycznych. W raporcie możemy przeczytać, że na razie nie ma chętnych firm, które dysponują tak wielkimi budżetami na utrzymanie stacji i prowadzenie na jej pokładach ważnych dla ludzkości eksperymentów, i to nawet ze wsparciem środków federalnych. Do tego dochodzi jeszcze fakt potrzebnych stałych inwestycji w ISS, gdyż zwyczajnie się ona starzeje i za niedługo trzeba będzie dokonać wymian poszczególnych jej części. NASA rocznie wydaje na utrzymanie kosmicznego domu 3-4 miliardy dolarów, a przez ostatnie 20 lat obecności w kosmosie wydała na jego utrzymanie 90 miliardów dolarów. Kolejną bardzo ważną kwestią są też prowadzone na ISS ważne eksperymenty. Dotyczą one opracowania nowych i skuteczniejszych leków na najgroźniejsze choroby świata oraz opracowania technologii potrzebnych do odbywania bezpiecznych misji kosmicznych. NASA wylicza, że do roku 2024, nie uda się zakończyć 6 z 20 zaplanowanych testów nad czynnikami zagrożenia zdrowia ludzkiego oraz wykonać 4 z 40 planowanych testów opracowywanych technologii. Agencja więc chce wciąż utrzymywać Międzynarodową Stację Kosmiczną, ale ze zmniejszonym budżetem i wynajmować moduły prywatnym firmom w celach badawczych, aby na tym zarabiać. Inspektorzy napisali w raporcie, że najbezpieczniejszą opcją byłoby kontynuowanie finansowania ISS przynajmniej do roku 2028. Wówczas prywatny sektor przemysłu kosmicznego jeszcze bardziej się rozwinie i będzie szansa, że uda się im przejąć kosmiczny dom i zmienić go w dobrze prosperujący obiekt badawczy. Minusem takiego planu jest kontynuacja finansowania ISS przez rząd, a to z kolei sprawia, że będzie mniej budżetu na przygotowania do załogowych misji na Księżyc i Marsa oraz budowę tam kolonii. Najlepszym pomysłem dla NASA, Kongresu i prywatnego sektora będzie stopniowa, częściowa komercjalizacja stacji. Źródło: GeekWeek.pl/NASA/SpaceNews / Fot. NASA http://www.geekweek.pl/news/2018-08-09/nasa-chce-uratowac-miedzynarodowa-stacje-kosmiczna-przed-zniszczeniem/
    1 punkt
  17. Mam już trzy prace skończone 1. Kometa 21P Giacobini- Zinner 2. Mgławica Kokon ic 5146 3. Ciemnotki B 143 i B 142 w Orle Testowo popełniłem też coś takiego, co mnie powaliło - Tamron SP 17-50 na pełnej dziurze ma taką komę że aż strach ! Wybaczcie jakość ale DSLR to nie moja bajka. To taka próba przed rejestracją Perseidów.
    1 punkt
  18. Przy okazji Star Adventurer-a zainstalowałem na Androidzie Polar Finder i tam również IOptron jest.
    1 punkt
  19. Chmury sfotografowane kiedyś telefonem
    1 punkt
  20. Gratulacje Rafał! Projekt był całkiem poważny i udało się go dociągnąć do końca. A wykonanie - miód malina Co dalej? Może kamerka CMOS? Wchodzę w to!
    1 punkt
  21. To teraz uświadom ludziom ile czasu, nerwów i pieniędzy kosztuje prototypowanie. Spory procent uważa, że urządzenie powinno kosztować tyle, co części + PCB ostatecznej wersji + na flaszkę dla Ciebie za lutowanie
    1 punkt
  22. A ja Ci Łukaszu powiem jedno, nie wiem po co Hubbla na orbitę "tachali" mogli poprosić Ciebie o parę fotek i mieliby taniej - Super Hantle Łukaszu .
    1 punkt
  23. To moje max dziesiąte w życiu zdjęcie. Poprzednie cykałem Canon'em 450 2 lata temu przez Sky-Watcher N150/750. Obecnie ASI1600MM-C, 65Q, AZ-EQ-6. Podczas urlopu Księżyc w okolicy pełni, na niebie często chmury, więc jestem zadowolony, że mam cokolwiek od 2 lat Stack z około 550 [edit 167] zdjęć bez filtrów i wybierania w Maxim'ie - co zrobiłem, to zestackowałem. ZERO doświadczenia w obróbce. Ciągnąłem Pix'em tak, aby mi się podobało. Klatki na unity gain, 60s, bez guidingu. PS Dziękuję Kolegom bujarek i .zombi. za program PAT - odkrycie roku jak dla mnie! POLECAM!! No dobra, bijcie M33_16bit.tif M33_16bit_crop.tif
    1 punkt
  24. Chyba więcej nie wycisnę... Mars w RGB z 6-7 sierpnia (ostatnia nocka przed afrykańskimi upałami). SCT 8"+ Firefly + barlow 2x. Kolor z filtrów wizualnych 23A (czerwony), 80A (niebieski) i Solar Continuum (jako zielony). Wersja normalna + drizzle 1,5x. I różne wersje RGB (jeszcze był filtr zielony 56A i ciemnoniebieski 23A)
    1 punkt
  25. Napiszę tylko jedno - PAT (Practical Astrophoto Tools) bujarka ponad wszystko! Rewelacyjny soft, który upraszcza i umila proces ustawiania na Polarną. NIE KLĘCZYSZ przed lunetką. Wszystko za sprawą PlateSolve'a. Jest super dokładny, PoleMaster odpada w przedbiegach. No i knockout wynikający z PlateSolve'a - nie musisz widzieć bieguna, ustawiając na Polarną zdjęcia walisz w dowolny fragment nieba. Bez dwóch zdań - POLECAM!!
    1 punkt
  26. W poszukiwaniu pyłowych sekretów na Marsie 2018-08-08. Redakcja AstroNETu Ostatnie dwa miesiące na Marsie były ? i nadal są ? dla naukowców nadzwyczajne. Wszystko zaczęło się 28 maja, kiedy narodziła się mała, lokalna burza piaskowa, która z czasem powoli rosła, aż ewoluowała do rozmiarów globalnego zjawiska. Jak często zdarza się coś takiego? Dzięki poprzednim obserwacjom ustalono, że raz na około 6-10 lat ziemskich (czyli od trzech do czterech okrążeń Czerwonej Planety dookoła Słońca). A jak długo trwa? Badacze uważają, że zjawisko potrwa jeszcze kilka tygodni czy nawet i miesięcy. Naukowcy pracujący nad tą misją chcą poznać szczegóły burzy ? gdzie wiatr się wznosi a gdzie opada? Jak możemy porównać temperaturę atmosfery do tej teraz i tej z bezwietrznego roku? W jaki sposób stają się one globalne? Służą im do tego różnorakie urządzenia na Marsie i wokół niego. Burza ma szczególnie duży wpływ na łazik Opportunity, który od 2004 roku bada powierzchnię Marsa. Pojazd ten zasilany jest dzięki energii słonecznej, podczas burzy jednak niemożliwe jest ładowanie go z paneli, ponieważ do powierzchni Marsa nie dociera wystarczająco światła. Dlatego łazik jest w stanie hibernacji do, czasu kiedy pył przestanie unosić się w atmosferze. Od 18 czerwca nie dostaliśmy od niego odpowiedzi, ale na podstawie burzy z 2001 roku naukowcy przewidują, że już w październiku łazik będzie w stanie wysłać ?wiadomość do domu?. Kiedy pył opadnie, przykryje panele słoneczne łazika, które nie będą w stanie się naładować poprzez warstwę piasku na nich. W tej sytuacji bardzo by pomógł silny podmuch wiatru jednak naukowcy nie wiedzą, kiedy znowu powieje na Czerwonej Planecie. Co ciekawe, wiatr nie jest w 100% potrzebny do przebudzenia Opportunity: łazik ma zmagazynowaną energię, która pozwoli mu na oczyszczenie solarów. Na szczęście NASA ma pewność, że temperatura na powierzchni nie spadnie tak nisko, że mogłoby to zagrozić pojazdowi, ponieważ piasek zachowuje się jak izolator. Sam łazik nie jest w stanie za bardzo przybliżyć nas do odpowiedzi na pytania na temat marsjańskich burz i schematów pogodowych, nad którymi zastanawiają się naukowcy w NASA. Jednak na pomoc przychodzą inne misje kosmiczne, które badają planetę i są w stanie wysyłać dane na ziemię: ? Mars Odyssey to sonda dzięki, której naukowcy śledzą marsjańską temperaturę powierzchni i atmosfery, a także ilość piasku i pyłu w atmosferze. Pozwala im to na zaobserwowanie wzrostu, ewolucji a także w późniejszym etapie rozproszenia burzy. ? Misja Mars Reconnaissance Orbiter bada Czerwoną Planetę na wiele sposobów za pomocą różnych wbudowanych urządzeń. Pierwsze z nich, Mars Color Imager, codziennie tworzy mapę planety, na której podstawie możemy stwierdzić w jaki sposób burza się zmienia. Kolejny, Mars Climate Sounder, mierzy temperaturę, wilgotność i obecność pyłów w atmosferze. ? Misja MAVEN, która rozpoczęła się w 2013 roku, bada wpływ burzy na wyższą atmosferę Marsa (100 km nad powierzchnią) ? Łazik Curiosity bada burzę z powierzchni Marsa. Dzięki instrumentom, które posiada, jesteśmy w stanie określić obfitość drobin piasku, oraz jak rozpraszają i pochłaniają światło. Łazik mierzy także zmiany w ciśnieniu. Artykuł napisała Zofia Wojtkowiak. https://news.astronet.pl/index.php/2018/08/08/w-poszukiwaniu-pylowych-sekretow-na-marsie/
    1 punkt
  27. Co noc przybywa zjawisk, dziś (7/8.08) na 3 kamerach złapało się 123 zjawiska, w tym 70 PER, czas odkurzyć leżaczek i przygotować się do zliczeń, nie tylko w maximum, które będzie 12/13.08. I na deser najładniejszy Perseid z ostatniej nocy (7/8.08) o 22:45
    1 punkt
  28. Mriję mam i ja. 06sie18 L984 ADB213F GML-LEJ An225 UR-82060 FL340 G1700
    1 punkt
  29. No i pierwszy strzał gotowy. Do tego sporo materiału na następne dwa obiekty, no w końcu dwa setupy pracują równolegle Kometa 21P Giacobini-Zinner z setupu FS 128 i ASI 1600 MM-C No
    1 punkt
  30. Dzisiejszy A350-941 Lufthansy w nowej szacie MUC - HND 10,668m 915km/h
    1 punkt
  31. Pora obiadowa- drozd śpiewak właśnie konsumuje robala :) Tata wyskoczył polatać: A tu wielkie napięcie - dosłownie i w przenośni - i oczekiwanie co upolują rodzice. Trzy dzioby - będzie 2x 500+ !!!
    1 punkt
  32. Przed chwilą : Jowisz w koniunkcji a Alfą Wagi, zestaw fotografuje a ja czekam na NLC Zamiast NLC widzę Milky Way
    1 punkt
  33. Zachęcony działaniami Piotrka ( Duser - tutaj) popracowałem nad M 16 w wersji HaLRGB. Do tej pory zawsze starałem się maksymalnie wykorzystać użyteczny sygnał, no ale jak widać z dyskusji nie zawsze daje to zadowalający efekt końcowy. Tak więc wykorzystałem małą część sygnału Ha, dusząc jego poziom i kontrast. Wynik poniżej:
    1 punkt
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.

© Robert Twarogal * forumastronomiczne.pl * (2010-2023)