Ranking użytkowników

Mam i ja swój Księżyc GSO 10" z okularem 30 mm + Xiaomi Redmi 3s W ogóle ten wąziutki sierp w bino, jeszcze ze światłem popielatym... Miodzio, widok normalnie jak w kinie 3d, rewelacja! Cała dzisiejsza noc była bardzo udana

I kolejny Muniek :) Samsung S7, 1/33s, ISO 640

Mgławica M27 ma dla mnie specjalne znaczenie. To był mój pierwszy obiekt fotografowany przez teleskop na matrycy elektronicznej. A potem za każdym razem, kiedy w moim zestawie coś się zmieniało jak najszybciej starałem się fotografować Hantle, żeby mieć porównanie Kolejna, nowa baryła dotarła do mnie niestety tak późno, że sezon na Hantle już był zakończony. Ale i ona doczekała się swojej M27, a efekt poniżej. Nie wiem czy można o tej mgławicy coś jeszcze napisać więcej Lipiec/sierpień 2018, Meade ACF 10" f/10, AP CCDT67, EQ6, QHY163M, HaORGB 100:30 x 5 minut, 50:30:40 x 30 sekund, gain=100, niebo podmiejskie. Przejrzystość dobra, seeing średni-dobry. Poniżej fragment około 2/3 kadru, zmniejszony do 50% (po kliknięciu). A poniżej ewolucja moich Hantli 2011 - GSO newton 150/750, HEQ5, Canon 20D 2012 - GSO newton 150/750, HEQ5, Canon 20Dmod 2013 - GSO newton 150/750, HEQ5, Atik383L+ 2014 - ATM newton 200/800, EQ6, Atik383L+ 2016 - TS APO 130/910, EQ6, Atik383L+ 2018 - Meade ACF 10", EQ6, QHY163M

IC1805 czyli w tym przypadku klapnięty "Wacek" Dla mnie od zawsze się tak kojarzył.Jak ktoś woli wersję stojącą to proszę sobie zrobić flipa :). Wersja na razie polowa. LRGB - 100 + 20+20+20 po 2min UGain. ASI 1600mmc, TS Apo 65q ,iEQ45, Baader LRGB?

Powtórka z rozrywki. Tym razem lecą na pokazy do Kleine Brogel w Belgii. Polecieli przed pracą, uff barlow out, pełen zestaw na matrycy 07 września 2018 L984 IFO-EBBL IŁ76 UR-78820 FL320 G0828 + 2x Su27

Zanim posypią się zatomskie fotki wrzucam moją gromadkę. Pamiętam, że nie miałem pomysłu na kadr i przy wyborze zasugerowałem się jedynie nazwą gromady. "Dziura w gromadzie". Pisząc tego posta zerknąłem jeszcze na FA czy ktoś już tam celował. Okazało się, że Radek był tam w 2015 roku Mało tego, chyba przy wyborze obiektu kierował się tymi samymi kategoriami. cyt. "I tak przypadkiem natknąłem się w Stellarium na intrygującą nazwę "Dziura w Gromadzie" czyli gromadę otwartą NGC6811 w konstelacji Łabędzia." A to już moja fotka. Dane: Data 18,19-05-2018 Obiekt NGC6811 Teleskop SW 150/750 Detektor ATIK 383L+Mono Czas L 36x180s; RGB 9x180s (na kanał)

Sześćdziesiąt minut z maleńkim hakiem po zachodzie słońca,ostre piękne kolory to chyba zwiastun zimnego pogodnego poranka. Panorama z dwóch fotek z bezlusterkowego EOSa,15mm,f8, ISO? ,20sek, Pozdrawiam

Ciiii... Łoglądamy gwiazdy.... ?

Piękna sprawa. Mi by pasowało - wszystko - z wyjątkiem ceny (jak sądzę )

To moja pierwsza tego typu udana fota nieba. "Na ślepo" celowałem w Andromedę. Pożyczony aparat Canon EOS600D z obiektywem 50mm 1.4. Ustawiłem czas 10 sekund, ISO 3200 i przysłonę 8 (na mniejszych nie umiałem ostrości złapać). Dłuższa ekspozycja nie miała sensu, zdjęcia wychodziły czerwone. Czerwieni pozbyłem się w Photoshopie. Całość ustawiłem na zmodyfikowanym pod lornetkę docelowo statywie mikrofonowym. Zdjęcie robiłem blisko centrum Katowic.

A teraz mamy relaks :)

A321 [VQ-BDB] S7 Airlines _ VAR-DME

Za to ja już spakowany

Prawdopodobnie każdy amator astrofotografii zbierający materiał przez filtry wąskopasmowe musiał kiedyś podjąć ważną decyzję - jak to wszystko połączyć w kolorowy obraz? Możliwości jest wiele, począwszy od klasycznego HST, poprzez kombinacje dające bardziej "naturalny" kolor, a skończywszy na sporej ilości opcji dla posiadaczy ograniczonej ilości filtrów. W tym wpisie chciałbym się skupić na mapowaniu wąskich pasm na ich "naturalne" barwy. Cel taki możemy chcieć osiągnąć, kiedy na przykład łączymy sygnał z klatek naświetlanych przez filtry wąskopasmowe z sygnałem otrzymanym przez filtry RGB. Wąskie pasma naświetlamy zazwyczaj dla mgławic emisyjnych. W zależności od składu mgławicy w pochodzącym od niej świetle możemy znaleźć linie emisyjne pochodzące od (najczęśćiej) wodoru, tlenu, siarki, azotu i helu, a także dużo słabsze sygnały od innych pierwiastków. Tej najpopularniejsze linie na widmie rozkładają się tak: Na podstawie http://www.atlasoftheuniverse.com/nebulae/ngc3372.html Weźmy na pierwszy ogień wodór. Kiedy rejestrujemy obraz przez filtr H alfa, przepuszczane przez niego światło ma oczywiście kolor czerwony. Ale emisja wodoru występuje również w innych liniach występujących w widzialnym zakresie promieniowania. Przy długości fali 486 nm znajdziemy linię H beta, której intensywność to około 1/3 intensywności linii H alfa. Wciąż w paśmie widzialnym znajdziemy również linie H gamma (431nm) oraz H delta (410nm), których intensywność jest już jednak bardzo mała. Jeśli teraz chcielibyśmy jedynie na podstawie sygnału H alfa określić kolor mgławicy promieniującej jedynie światło pochodzące od wodoru, należałoby jakoś proporcjonalnie zmiksować barwy pochodzące od poszczególnych linii wodorowych. Najpierw należy określić kolor odpowiadający wybranej długości fali - możemy to zrobić używając różnych kalkulatów online (np https://academo.org/demos/wavelength-to-colour-relationship/) albo w programie MaxIm DL używając funkcji Blend Narrowband Images. A następnie zmieszać w odpowiednich proporcjach wybrane kolory. W przypadku linii H alfa i H beta intensywność tej drugiej to około 1/3 linii H alfa. Uzyskany kolor mgławicy po uwzględnieniu jedynie linii emisyjnych wodoru prezentuje się tak: Dla porównania poniżej obraz tej samej mgławicy uzyskany przez filtry RGB pod ciemnym niebem i skalibrowany na gwiazdę G2V: Łatwo zauważyć, że uzyskany syntetyczny kolor wodoru jest bardzo podobny do barwy uzyskanej na skalibrowanym obrazie RGB. Odcień mgławicy w modelu HSL to w obu przypadkach wartość około 342. Na zdjęciu poniżej pokazano osobno kanały RGB obrazu mgławicy Kalifornia. Możemy zaobserwować, że najwięcej sygnału obecne jest w kanale R - odpowiada za to głównie emisja w linii H alfa. Również w kanale B mamy całkiem sporo sygnału, pochodzi on głównie z linii H beta. Znakomita większość sygnału z Kalifornii umieszczona jest w kanałach R i B, stąd też wynika jej naturalna barwa - nie czysto czerwona, ale wpadająca w fiolet. Sygnał w kanale B mógłby także pochodzić od sygnału Oiii, ale wtedy byłby on również obecny w kanale G (ponieważ sygnał Oiii przepuszczny jest przez zarówno przez niebieski jak i zielony filtr CCD) - a tak nie jest. Sygnał w kanale G jest bardzo słaby, a jego źródłem może być niewielka obecność Oiii w widmie, a może również pochodzić od słabej emisji światła odbitego od mgławicy (jeśli w Kalifornii występują jakieś pyły, to w pewnym stopniu jest ona również mgławicą refleksyjną). Czy stosunek intensywności linii H alfa do H beta zawsze będzie wynosił 3:1? U źródła tak. Natomiast na skutek selektywnego pochłaniania światła przez materię międzygwiazdową, promieniowanie o mniejszej długości fali (niebieskie) będzie osłabione bardziej od czerwonego. Wtedy odcień byłby przesunięty w stronę koloru czerwonego. Ale w przypadku stosunkowo blisko położonej Kalifornii zjawisko to nie wpływa zauważalnie na jej barwę. W następnej części dołożymy sygnał Oiii na przykładzie mgławicy IC1396, gdzie tlenu jest trochę więcej, niż w Kalifornii. Kolor takich mgławic w których obecny jest sygnał Oiii nie będzie już taki "buraczkowy"

XVII zlot uważa się za otwarty ?

Nadszedł czas na Tom IV - Wiosna przewodnika po wybranych obiektach DS - https://www.astropoludnie.pl/viewtopic.php?f=45&t=905&p=3552#p3552 To już ostatni Tom i przeogromny! Miłej lektury i użytkowania. Modyfikujcie, dodawajcie, zmieniajcie, usuwajcie co nie potrzebne lub z czym się nie zgadzacie niech służy... Tom I - Lato znajdziecie tutaj https://www.astropoludnie.pl/viewtopic.php?f=45&t=436 Tom II - Jesień znajdziecie tutaj https://www.astropoludnie.pl/viewtopic.php?f=45&t=437 Tom III - Zima znajdziecie tutaj https://www.astropoludnie.pl/viewtopic.php?f=45&t=438 CZYSTEGO NIEBA!!!

No tak, 790 mm bez możliwości wydłużenia (bo jakiekolwiek barlowy to byłaby zbrodnia) pozostawia lekki niedosyt. No to ewentualnie EdgeHD 14" + Hyperstar. Ale się rozmarzyłem... No Jarek, z tą tubą w Twoich rękach to goście z ASSASN mieliby się czego bać

Bo ja wiem.... Sam Idasek tej wielkości 1000zł

Tak, to piękne cacko. Ale czasami by mi brakowało ogniskowej Musiałby być drugi jakiś w tandemie

Cło na optykę było zazwyczaj 4.5%. VAT normalnie - 23%. Drogie dość te filterki :(

Kawa z obiektywu

No a na tym CEMie takie cuś: https://www.celestron.com/products/36-cm-rowe-ackermann-schmidt-astrograph

Uff, czyli tu była pułapka Nawet nie wiedziałem, że są takie dolary.

Kiedyś niechcący popełniłem wyżej cytowaną Kalifornię w m.in. Hb, sygnał jednak był b.słaby :

Napisz Łukasz jeszcze pod fotkami jaki to był setup.

I to jest fotografia Hantelka. Skala, gwiazdki, tło, detale, kolorki.

Jolo widać "efekt jojo" , w 2012 mocno przytyły, potem sukcesywne zrzucanie "wagi" aż w 2018 załamanie i roztycie

Z tego co czytałem i uświadomił mnie kiedyś kolega Rokita to jest to ten sam obraz - przynajmniej u źródła, czyli przy mgławicy. Później stosunek intensywności linii może być zaburzony przez selektywną ekstynkcję międzygwiazdową. Dodatkowo też normalne (6-7nm) filtry Ha łapią również pasmo azotu, przez co zarejestrowany sygnał Ha jest sumą Ha + NII. Ale zazwyczaj sygnał od NII jest słaby. Filtry 3nm potrafią już oddzielić te dwa pasma. Czasem faktycznie taki kolor wychodzi, ale często też jest krytykowany

poprawka do M100 tło trochę za jasne ?

Przepraszam że dałem dwa zdjęcia. Nie mogłem się zdecydować

Muniek z nocki, projekcja okularowa wykonana telefonem, 1/60s, ISO 800

Ależ dzisiaj niebo !! Dlaczego Was tu jeszcze nie ma? Zdjęcie wykonane telefonem leżącym na dachu auta ;) - jeszcze "ciepłe", bez obróbki 10s, ISO800

A321 [OH-LZR] Finnair _HEL-HER

Długoterminowy projekt na to lato - Hantle. Wyczekuję na dobry seeing i zbieram po kawałku. Mam już RGB, Ha i trochę tlenu - w sumie przez siedem nocek po trochu dozbierane. Z tego co widzę, to w M27 nie ma jednak jakoś detalu w małej skali i jedyny zysk z dobrych warunków to małe gwiazdki. Celem jest zarejestrowanie otoczki mgławicy, która troszkę świeci w Ha, ale głównie w Oiii. Poniżej Ha złożone i wyciągnięte, zmniejszone do 50% (po kliknięciu). Lipiec/sierpień 2018, Meade ACF 10" f/10, AP CCDT67, EQ6, QHY163M, Ha 100x5 minut, gain=100, niebo podmiejskie. Przejrzystość dobra, seeing dobry.

Kiedy pierwszy raz zobaczyłem Filary Stworzenia sfotografowane przez HST to przez tydzień chodziłem szorując opadniętą szczęką po podłodze. Aż w końcu niedawno pierwszy raz w życiu wziąłem się za bary z tym obiektem. Nie jest to łatwy cel, bo u nas szoruje nisko nad horyzontem, a dodatkowo z mojej astroszopki w sprzyjającym okresie w roku jest około godzinne okienko, kiedy przemyka pomiędzy drzewami a turbulencjami z zazwyczaj rozgrzanego dachu. I trzeba jeszcze trafić na przyzwoity seeing, żeby nie wyszły same flaki. Ale na początku lipca udało mi się nakapać 115 minut przez filtr Ha w klatkach 5 i 2 minutowych, z których jestem nawet zadowolony - widać i paluchy, i rogi ślimaka, i globule. I to w tym roku na tyle - kolejne kanały w przyszłym sezonie Lipiec 2018, Meade ACF 10" f/10, AP CCDT67, EQ6, QHY163M, Ha 15x5 + 20x2 minuty, gain=100, niebo podmiejskie. Przejrzystość dobra, seeing dobry.

I znowu klasyka - Pierścień z falbanką. Samą falbankę w postaci 3.5h Ha zebrałem niecały miesiąc temu, a około 2 tygodni temu w dwie krótkie nocki zebrałem nieco LRGB. Potem przyszedł czas, żeby to wszystko poskładać do kupy. Falbanka okazała się bardzo ulotna i ciężko było ją pokazać w sąsiedztwie tysiące razy jaśniejszej mgławicy, więc proporcje są na pewno zaburzone, choć starałem się, żeby nie były zupełnie nierealne Przy okazji w tle trochę flaczków się pokazało. Maj-czerwiec 2018, Meade ACF 10" f/10, AP CCDT67, EQ6, QHY163M, HaLRGB 42x5 + 50:24:18:20x1 minuta, gain=100, niebo podmiejskie. Przejrzystość dobra, seeing średni-dobry. Zdjęcie poniżej to około 2/3 całego kadru nieco zmniejszone (do około 80% pełnej rozdzielczości).

Hickson 68 to grupka pięciu galaktyk, z których cztery zostały odkryte przez Williama Herschela przez jego 18.7" teleskop, a NGC5358 odkrył Édouard Jean-Marie Stephan w roku 1880 używając teleskopu o średnicy 31". Grupa położona jest około 100 milionów lat świetlnych od nas i prawdopodobnie leży w nitce galaktyk łączących gromadę Virgo z gromadą Coma (Abell 1656). Maj 2018, Meade ACF 10" f/10, AP CCDT67, EQ6, QHY163M, L 140x1 minuta, gain=100, niebo podmiejskie. Przejrzystość dobra, seeing średni.

Trochę jeszcze mniej popularnych klatek czeka na dysku, ale na chwilę wróciłem do starszego materiału z oklepańcami. Igły nie trzeba nikomu przedstawiać, miałem trochę kłopotów z opanowaniem koloru (to przez te niezwykłe upały prawdopodobnie), ale w końcu udało się całość zbalansować jakoś w miarę poprawnie chyba. 18-19 kwiecień 2018, Meade ACF 10" f/10, AP CCDT67, EQ6, QHY163M, LRGB 100:15:12:15 x 2 minuty, gain=0, niebo podmiejskie. Przejrzystość dobra, seeing średni-dobry.

NGC6765 (PK 62+9.1)- mgławica planetarna w Lutni, choć na moje oko to nie wiadomo co to jest Średnica 38 sekund, jasność 13mag, odległość 7600 lat świetlnych i nie została odkryta przez Herschela, a przez Alberta Martha w roku 1864. Astronom ten urodził się w roku 1828 w Kolbergu (obecnie Kołobrzeg) i przypisuje mu się odkrycie 583 obiektów z katalogu NGC. O samej mgławicy nie udało mi się znaleźć zbyt wiele informacji - np dlaczego wygląda jak wygląda... Czerwiec 2018, Meade ACF 10" f/10, AP CCDT67, EQ6, QHY163M, LRGB 40:15:12:15 x 2 minuty, gain=100, niebo podmiejskie. Przejrzystość dobra, seeing średni. W Lutni i Łabędziu przy każdej skali obrazu w kadrze jest masa gwiazd I wygląd samej mgławicy:

Barnard 347 to gęsta, ciemna mgławica położona na tle IC1318, w jej wschodniej części. Szukajka forumowa nie znalazła mi nigdzie tego Barnarda, więc choć pewnie jest na wielu zdjęciach, to nie został nigdy uwieczniony jako osobny obiekt Maj 2018, Meade ACF 10" f/10, AP CCDT67, EQ6, QHY163M, Ha 50x5 minut, gain=100, niebo podmiejskie. Przejrzystość średnia, seeing średni, Księżyc w pobliżu pełni.

Teleskop też dostał od Gwiazdki upominek Zależało mi na tym, żeby pomiędzy sesjami w okresie marnej pogody teleskop mógł wisieć w szopce i być chronionym od kurzu. Dodatkowo okazało się, że każdorazowe zdejmowanie odrośnika i odłączanie grzałki, żeby zamontować dekiel jest dość upierdliwe. Tak więc dzięki Markowi ( @gryf188 ) powstał kubraczek dla teleskopu. Jest lekki jak piórko, a przy tym nie jest wiotki - tylko dość sztywny, tak że nakłada się go bardzo wygodnie. Dolna część zapinana jest na zamek. Wykonany jest z materiału, który chroni przed kurzem, ale jednocześnie jest oddychający, dzięki czemu nawet jeśli po sesji zostanie nieco wilgoci, to bez problemu odparuje. Podziękowania dla Marka, który z takich bazgrołów: potrafił stworzyć takie zgrabne uszyte idealnie na miarę ubranko:

Koledzy poszli w opisy , jak w rysunek.. Jest niejasny? U1 + U2 w obu przypadkach równe jest 12 V. U1 jest tym większe, im większy prąd płynie prze rezystancję przewodów zgodnie z prawem Ohma gdzie U = I x R. Im większy spadek napięcia na przewodach, tym niższe napięcie " dochodzi" do odbiornika.

Jolo (jak zwykle) dobrze prawi - dąży się do tego aby woltomierze miały jak największą rezystancję wewnętrzną aby podczas pomiaru napięcia jak najmniej obciążać układ - są to wartości rzędu M Ohma. W tym momencie układ jolo jest idealny - połącz sobie układ złożony z konektora akumulatora, przewodów wtyczek itp (to wszystko są rezystancje ) jeżeli do tego podłączysz woltomierz przez cały układ popłynie znikomy prąd, który spowoduje że spadki napięcia na dodatkowych oporach będą pomijalne - dlatego napięcia będzie praktycznie równe (no chyba że masz naprawdę dokładny woltomierz) napięciu zasilania . Wystarczy jednak do obwodu podłączyć odbiornik o niewielkiej rezystancji np. grzałkę, montaż itp przez układ popłynie prąd rządu kilku A i wtedy straty są już zauważalne (U=I*R). To tak jak w instalacji samochodowej przy podłączeniu rozrusznika wystarczą kiepskie klemy akumulatora (duża rezystancja) problem niezbyt dokładnego połączenia i już masz problem z rozruchem auta - to właśnie dlatego... Każdy przewód ma jako parametr rezystancję właściwą (straty na samym przewodzie), do tego dochodzą spadki napięcia na samych połączeniach kiepskiej jakości łącza i tlenki jakie wytwarzają się w reakcji z tlenem z atmosfery (to dlatego pokrywa się styki złotem) i mamy problemy gotowe a im większe obciążenie (tzn.większy prąd płynie w obwodzie) tym będą bardziej widoczne..

No właśnie nie do końca... nie wiem jak to jeszcze wytłumaczyć Możesz sobie wyobrazić każdy przewód i każde złącze jako opornik, tylko o małym oporze. I tak idąc od zasilacza masz na przykład jedno złącze, metr kabla, rozdziałkę, drugie złącze, dwa metry kabla, trzecie złącze (na montażu). To są jakby połączone szeregowo oporniki. Złącze 5.5 może mieć np opór 0.05 oma, metr kabla 0.1 oma, drugie złącze i rozdziałka 0.1 oma, dwa metry kabla 0.2 oma i trzecie złącze 0.05 oma, czyli w sumie np 0.4 oma. I teraz masz sytuację jakbyś miał zasilacz i odbiornik połączony ze sobą po prostu przez opornik 0.4 oma. A spadek napięcia na oporniku to R * I. Jak mierzysz multimetrem to I jest prawie zerowe i spadek napięcia jest prawie zero. Jak podłączysz odbiornik, który pobiera 2A prądu, to spadek napięcia będzie 2 * 0.4 = 0.8V. Jak podłączysz 2A odbiornik i zmierzysz napięcie na podłączonym odbiorniku, to pokaże 11.2V (zakładając, że zasilacz daje 12V). Jak podłączysz 2A odbiornik na końcu i podłączysz multimetr do rozdziałki, to spadek napięcia w tym miejscu będzie wynosił (0.05+0.1+0.1) * 2 = 0.5V, czyli miernik pokaże 11.5V.