Skocz do zawartości

Ranking użytkowników

Popularna zawartość

Treść z najwyższą reputacją w 21.10.2018 uwzględniając wszystkie miejsca

  1. Abell 82 to mgławica planetarna, którą można znaleźć na liście najczęściej fotografowanych obiektów - ale raczej na jej zupełnym końcu Na niebie odnaleźć ją można w konstelacji Kasjopei, niedaleko gromady otwartej NGC7789 - Różna Karoliny. Rozmiary kątowe mgławicy podobne są do rozmiarów mgławicy Pierścień, ale obserwowana jasność jest kilkaset razy mniejsza. Abell 82 nie jest zbyt dobrze zbadanym obiektem. Wg strony https://www.aanda.org/articles/aa/full_html/2011/02/aa13984-09/T4.html jej gwiazda centralna jest typu widmowego K0, a gwiazda taka nie emituje wystarczająco dużo energii w zakresie ultrafioletu, żeby pobudzić mgławicę do świecenia. Gwiazda K0 nie mogła też zrodzić mgławicy planetarnej, ponieważ po odrzuceniu zewnętrznych warstw stałaby się białym karłem. Ciężko znaleźć więcej informacji na temat tej mgławicy - choć podejrzewam, że lukost już na nią polował Na wycinku zdjęcia w pasmie Ha widać podobieństwo kształtu do Hantli 30.09, 10.05.2018, Meade ACF 10" f/10, AP CCDT67, EQ6, QHY163M, RGB 35:25:30 x 30 sekund, Ha 95x300 sekund, Oiii 45x300 sekund gain=100, niebo podmiejskie. Przejrzystość średnia, seeing średni. Sygnał Ha, wycinek w skali 1:1
    13 punktów
  2. Jesteśmy dalej w temacie gromad otwartych tym razem Messier 37. Jest najjaśniejszą gromadą otwartą w gwiazdozbiorze Woźnicy. Odkrył ją Giovanni Batista Hodierna przed rokiem 1654. Od 2 września 1764 znajduje się w katalogu Messiera. Według różnych obliczeń M37 jest oddalona od Ziemi o 3,6-4,7 tys. lat świetlnych. Jej średnica (w zależności od przyjętej odległości) waha się od 20 do 25 lat świetlnych. Wiek gromady szacuje się na ok. 300 mln lat. M37 jest największą spośród trzech gromad w południowej części gwiazdozbioru Woźnicy (M36, M37 i M38). Zawiera ponad 150 gwiazd o jasności obserwowanej powyżej 12,5m (wszystkich prawdopodobnie ok. 1800). Przynajmniej 12 z nich to czerwone olbrzymy. Dane sprzętowe: 2018-09-20T00:53UT, NEQ6, CT8, Atik383L+ L1x120s 10x120s Opis. Mapka położenia.
    7 punktów
  3. Kolejny wyleżany obiekt, a raczej obiekty Mozaika z dwóch paneli. Na każdy panel 45 klatek po 10min. NEQ6, SW150/750, QHY8L
    7 punktów
  4. Nie ma tego złego... Czasami zbliżające się pogorszenie pogody potrafi nadać dramatyzmu prozaicznej koniunkcji Księżyca z Marsem Czystego nieba!
    5 punktów
  5. Dzisiejszy 91,1% tarczy P900, stack 10x1/250s ISO100 PIPP, RegiStax 6, PSE9
    5 punktów
  6. Korzystając z ostatnich dni dobrej pogody, dzisiejszy zachód. W październiku z mojej perspektywy, Słońce chowa się za horyzont w dość ciekawych okolicznościach przyrody Canon 450+Tamron 70-300.
    5 punktów
  7. Pamiętajcie drodzy Koledzy o nowych forumowiczach. Ja mam tylko jeden rok, a na pewno chcę mieć kolejne. To jest jedyny kalendarz, którego nie wyrzucę na koniec roku.
    3 punkty
  8. Hej. Moje starcie z tym obiektem zaczęło sie rowno 3lata temu. Majac ED80+QHY8L zrozumiałem ze trzeba palic wiecej niz 5-10 klatek na obiekt. Stara M33. Doświadczenie w astroobrobce bylo na poziomie pierwszych krokow w PS - błądzenie po omacku przez pierwsze 3 miesiace. Tym razem trzeba bylo sprawdzic jak zachowa sie obecny steupik ze zbyt dużą ilościa subow. Nie żalowalem sobie. Ostatnie dni mocno rozpieszczały pogodą. Nie bylo żalu i cisnienia, ze zabraknie nocy/pogody Poniżej prezentuje wersje LRGB, crop na krawedzie po stacku, resize do zastosowan internetowych. Do koloru podchodzilem 2 lub 3 razy w rozny sposob i za kazdym razem wychodzilo mniej to samo. Nigdy tego nie robie, ale tym razem chciałem spróbować i przejrzeć sieć w poszukiwania referencyjnego koloru. Niestety nic nie udało mi sie znaleść. Postanowilem, wiec sie niczym nie sugreowac i obrobic material tak jak mi wychodzi. Bez sztucznego naciagania i podciagania pod czyjąs wizję tego obiektu. Zastosowałem również nowy sposob odszumiania. W połączeniu ze starymi technikami przynosi fajne efekty. L mocno kontrastowa, aby nie stracic struktur podczas łączenia z kolorem. CCD QHY9m, TS APO100Q, NEQ6 L @10min, RGB @5min koniecznie muszę dopalic wodór!
    3 punkty
  9. 2 punkty
  10. Tymczasem u podnóża wszechświatów równoległych...
    2 punkty
  11. 2 punkty
  12. Dla odmiany zachód Słońca z Kołobrzegu, sprzed kilku dni.
    2 punkty
  13. Jak wczoraj jak się kladłem to miałem piękny widok na Plejady. Wszystkie prognozy obiecywały chmury. Na ranem było już tak:
    2 punkty
  14. KjPn8 - kiedyś "odkryłem" tego dziwaka przy okazji fotografowania Bańki (poszukajcie na swoich fotografiach, możliwe że się załapała też) i chciałem ją jakoś efektowniej uwiecznić. Okazała się to być droga przez mękę. Nie dość, że mgławica jest ulotna jak oddech jednorożca (szczególnie pod moim niebem), to sprzęt jeszcze wyjątkowo stawał w poprzek w czasie tych sesji i koślawił mi gwiazdki. KjPn 8 (PN G112.5-00.1) to dość nietypowa mgławica planetarna w konstelacji Kasjopei częściowo zanurzona w otoczce wodorowej mgławicy Bańka NGC7635. Jej rozmiary kątowe to 14x4', a odległość do niej oceniana jest na 5200 lat świetlnych. Badacze (Steffen and Lopez Astrophys. J. v508, 696-706, 1998) sugerują, że jej kształt jest wynikiem działania strumienia materii z obiektu centralnego, który to strumień zmieniał kierunek z upływem czasu. Mógł on powstać w wyniku dwóch osobnych wybuchów z podwójnego układu gwiazd o podobnych masach. Jeden wybuch odpowiedzialny jest za powstanie długiej struktury w kierunku NW-SE. Drugi rozciąga się w kierunku NE-SW pomiędzy jaśniejszymi bąblami widocznymi na zdjęciu w odległości około 4 minut kątowych od siebie. Jądro mgławicy (widoczne jako jasny obiekt w jej środku) ma średnicę 4 sekund kątowych. 20.09, 29.09, 30.09, 10.04.2018, Meade ACF 10" f/10, AP CCDT67, EQ6, QHY163M, RGB 50:35:40 x 30 sekund, Ha 150x300 sekund, gain=100, niebo podmiejskie. Przejrzystość średnia, seeing średni. Sam sygnał Ha, negatyw, wycinek kadru w skali 1:1
    2 punkty
  15. Z okna Łysy, Mars i jakiś farfocel po samolocie
    1 punkt
  16. Zapraszam do lektury recenzji czwartego tomu The Night Sky Observer's Guide (NSOG): http://www.astronoce.pl/recenzje.php?id=127
    1 punkt
  17. Dzisiejszy zachód. Miał być timelapse (i to ładny), ale rozładowana bateria skutecznie pokrzyżowała plany
    1 punkt
  18. Nie mam jakiegoś bogatego doświadczenia obserwacyjnego, ale też coś postaram się wymyślić i napisać, chociaż to bardziej pod koniec tygodnia/weekend, bo wtedy troszkę luźniej na uczelni mam.
    1 punkt
  19. Zajebisty cykl, szkoda żeby umarł ? Sam nie mam zdolności do pisania, ale mogę obiecać, że jeżeli teraz we wtorek zdam egzamin w szkole, to choćby nie wiem co skrobnę przynajmniej 1 "odcinek" OT.
    1 punkt
  20. Wyczyściłem cache forum, zresetowałem indeks wyszukiwania sprawdźcie czy coś pomogło?
    1 punkt
  21. Nowe obiekty to jest dobry kierunek. Jest ich trochę na Forum (astropejzaże, wielkoskalowce Łukasza83), mogę też pogadać z fociarzami działającymi pod niebem dalekiego południa.
    1 punkt
  22. Tak sobie rozmyślam - może zrobimy ankietę na najlepszą relację z obserwacji na koniec roku? Będą chętni? A i jakieś nagrody pewnie by się znalazły.
    1 punkt
  23. ....zróbmy kalendarz ze zdjęciami fajnych dziewczyn gapiących się w niebo ? A tak na poważnie, żeby kolejna edycja była atrakcyjna nie powinna raczej zawierać kolejnych zdjęć Andromedy, mgławicy Oriona czy Rozety. Może jakaś inna szata graficzna by się przydała. Niestety nie mam na nią pomysłu, może ktoś z Was ? Druk, skład, wysyłkę mogę wziąć na siebie. Dobór zdjęć i nowa szatę chętnie zostawię Wam.
    1 punkt
  24. Tutaj problem polega na tym, że wyrównywanie tła zrobiłeś na etapie, w którym miałeś już obcięte tło (histogram z lewej ucięty). Z pustego i Salomon nie naleje, jak mawiają Czyli jak tła już nie ma (jest wycięte), to go nie odzyskasz. Stąd powstał ten jednolity kolor, bez faktury takiej jak środek zdjęcia. Czyli po protu zrób wyrównywanie tła na zdjęciu bez obciętego histogramu - po delikatnym wyciąganiu.
    1 punkt
  25. Piotrku, świetne zdjęcie. Brawo !!! ??
    1 punkt
  26. I tu dochodzimy do bardzo ważnego parametru czyli źrenicy wyjściowej - aż dziwne że kjacek jeszcze o tym nie wspomniał Parametr ten mówi nam jak jasny będzie obraz w okularze a liczy się go następująco: ogniskowa okularu/światłosiła tuby Pomijając pewne wyjątki akceptowalny zakres ŹW to 1-5mm. Im większa ŹW tym jaśniejszy obraz a co za idzie tym ciemniejsze obiekty możemy oglądać. I tak w Maku 90 w okularze 25mm wyjdzie nam ŹW ok 1,8mm, zaś w 80/400 z tym samym okularem otrzymamy ŹW 5mm. Można oczywiście dobrać dłuższy okular do Maka, ale większość z nich jest w standardzie 2" zaś małe Maki mają wejście 1,25" - dla okularu 40mm (dłuższych 1,25" nie kojarzę) ŹW wychodzi 2,8mm czyli wciąż daleko nam do 4-5mm niezbędnych np do obiektów mgławicowych. Podsumowując: 80/400 = małe powiększenia i szerokie pole Mak 90 = średnie/duże* powiększenia i małe pole * z tym też nie przesadzajmy, ta tubka wyciąga tak do 120x i to tylko na Księżycu
    1 punkt
  27. No tak, tylko ten pozorny sukces jest mocno naciągany. Obrazek ma wycięte tło i nie ma w ogóle szczegółów o mniejszej jasności. Nie tędy droga Panowie. Histogramu nie powinno się przycinać . Z lewej strony powinien zaczynać się od zera, jak poniżej
    1 punkt
  28. Olu, Pawle dzięki za info o atlasie. Wydaje się to być idealny pomysł na list do Mikołaja. Byłem grzeczny więc jest spora szansa, że znajdę go pod choinką Pawle dziękuję Ci za tak obszerną odpowiedź. Linki się napewno przydadzą. Listy gwiazd podwójnych też. Mieszkam w Trójmieście, a tu na północy, przez dwa miesiące w lato gwiazdy podwójne to najlepsza forma rozrywki No i jest też już jasne, że notatki muszą być... My jesteśmy w podobnym wieku, ale na zupełnie innych etapach. Ty masz po prostu ponad dziesięć razy dłuższe doświadczenie w obserwacjach. Ja nadal jestem na etapie wstępnej fascynacji. Oczywiście chcę się rozwijać w tym hobby i jak widać podejmuję kroki, aby nie powiało nudą. Jednak na razie chyba nie zależy mi na stawianiu wyzwań w tej dziedzinie. Obserwacje, czytanie o kosmosie i obcowanie z nim pomagają mi raczej spojrzeć z zupełnie innej perspektywy na wyzwania w pracy i w życiu osobistym. Obserwacje pomagają mi nabrać odpowiedniego dystansu do wielu rzeczy. Większość zakupów robię z ciekawości i pod wpływem impulsu. Bo jak wytłumaczyć kupno 120mm EDka w momencie zbierania na dużego Newtona? Była okazja i stwierdziłem czemu nie spróbować refraktora... najwyżej Newtona kupię później. Podobnie odkryłem okulary BCO. Oczywiście nie kupuję, rzeczy w ciemno, ale na tym etapie nie mam wyznaczonego celu i każdy nowy zakup daje wiele satysfakcji i doświadczenia. Myślę że kiedyś będzie ten moment, kiedy będę wiedział co mi się najbardziej podoba i przyjdzie czas na specjalizację... Teraz gonienie króliczka wydaje się fajniejsze niż jego złapanie.
    1 punkt
  29. Niestety poranki tak u mnie również wyglądają. Mnie już od połowy tygodnia skręca, bo nocą niebo niestety jest ołowiane, a tabela Wimmera leży obok z zaznaczonymi obiektami do znalezienia :/ Ale co się odwlecze, to nie uciecze :) Dzisiaj o dziwo udało mi się natrafić na 30 minutową dziurę pomiędzy chmurami, wykorzystałem ją na obserwację Księżyca, zawsze coś :) Jutro niby ma być lepiej i tego się trzymam :D
    1 punkt
  30. 1 punkt
  31. Wczorajszy zachód (19/10/18). Foto z telefonu. Trzy ostatnie przez Nikona 10/50. Na żywo Słońce w Nikonie było nieporównywalnie lepsze; ostre z pięknym kolorem.
    1 punkt
  32. Łuk okołozenitalny, 18.10.2018 r., ok. godz. 10, Kraków
    1 punkt
  33. Jak dla mnie bomba zdjęcie kandydat na astrofoto roku, Kopernik byłby zadowolony Jeszcze poproszę o parametry zdjęcia i czym robione?
    1 punkt
  34. Dzisiaj kolejny raz obserwowałem gwiazdę podwójną Almach w Andromedzie (żółta jaśniejsza gwiazda i słabsza niebieska). Złudzenie było takie jakbym obserwował Słońce i naszą Ziemię z orbity Neptuna Polecam
    1 punkt
  35. Gromada otwarta NGC7086 w Łabędziu. Położona dość daleko od nas (jak na gromadę otwartą), bo w odległości około 4200 lat świetlnych. Z tego też powodu jest dość kompaktowa i mieści się w polu widzenia 10" baryłki. Rzadko fotografowana, całkiem możliwe, że to krajowa premiera. 27.09, 05.10.2018, Meade ACF 10" f/10, AP CCDT67, EQ6, QHY163M, LRGB 50:30:20:25 x 60 sekund, gain=100, niebo podmiejskie. Przejrzystość średnia, seeing średni.
    1 punkt
  36. Dalej ASI1600mmc + Pentacon F4 miejscówka j/w ASi1600mmc miejscówka j/w
    1 punkt
  37. Mówisz? 70x5min Ha ASI1600mmc / Wawa/Praga/balkon
    1 punkt
  38. Halo czy to Słońce? Halo widoczne było wczoraj, czyli 2018-09-13 o godzinie 14:46. Foto Aparat szybko bieżny złap Coolpix rób zdjęcia, Nikon Coolpix L.23.
    1 punkt
  39. Jolo widać "efekt jojo" , w 2012 mocno przytyły, potem sukcesywne zrzucanie "wagi" aż w 2018 załamanie i roztycie
    1 punkt
  40. Mgławica M27 ma dla mnie specjalne znaczenie. To był mój pierwszy obiekt fotografowany przez teleskop na matrycy elektronicznej. A potem za każdym razem, kiedy w moim zestawie coś się zmieniało jak najszybciej starałem się fotografować Hantle, żeby mieć porównanie Kolejna, nowa baryła dotarła do mnie niestety tak późno, że sezon na Hantle już był zakończony. Ale i ona doczekała się swojej M27, a efekt poniżej. Nie wiem czy można o tej mgławicy coś jeszcze napisać więcej Lipiec/sierpień 2018, Meade ACF 10" f/10, AP CCDT67, EQ6, QHY163M, HaORGB 100:30 x 5 minut, 50:30:40 x 30 sekund, gain=100, niebo podmiejskie. Przejrzystość dobra, seeing średni-dobry. Poniżej fragment około 2/3 kadru, zmniejszony do 50% (po kliknięciu). A poniżej ewolucja moich Hantli 2011 - GSO newton 150/750, HEQ5, Canon 20D 2012 - GSO newton 150/750, HEQ5, Canon 20Dmod 2013 - GSO newton 150/750, HEQ5, Atik383L+ 2014 - ATM newton 200/800, EQ6, Atik383L+ 2016 - TS APO 130/910, EQ6, Atik383L+ 2018 - Meade ACF 10", EQ6, QHY163M
    1 punkt
  41. Mgławica Omega (Messier 17) w palecie HST. S 12x180s H 25x120s O 25x180s gain120, offset70, temp. -10 Obraz oryginalny po złożeniu kanałów i drugi po obróbce w mojej interpretacji Newton GSO 203/800, EQ-5, kamera QHY163M
    1 punkt
  42. Długoterminowy projekt na to lato - Hantle. Wyczekuję na dobry seeing i zbieram po kawałku. Mam już RGB, Ha i trochę tlenu - w sumie przez siedem nocek po trochu dozbierane. Z tego co widzę, to w M27 nie ma jednak jakoś detalu w małej skali i jedyny zysk z dobrych warunków to małe gwiazdki. Celem jest zarejestrowanie otoczki mgławicy, która troszkę świeci w Ha, ale głównie w Oiii. Poniżej Ha złożone i wyciągnięte, zmniejszone do 50% (po kliknięciu). Lipiec/sierpień 2018, Meade ACF 10" f/10, AP CCDT67, EQ6, QHY163M, Ha 100x5 minut, gain=100, niebo podmiejskie. Przejrzystość dobra, seeing dobry.
    1 punkt
  43. Kiedy pierwszy raz zobaczyłem Filary Stworzenia sfotografowane przez HST to przez tydzień chodziłem szorując opadniętą szczęką po podłodze. Aż w końcu niedawno pierwszy raz w życiu wziąłem się za bary z tym obiektem. Nie jest to łatwy cel, bo u nas szoruje nisko nad horyzontem, a dodatkowo z mojej astroszopki w sprzyjającym okresie w roku jest około godzinne okienko, kiedy przemyka pomiędzy drzewami a turbulencjami z zazwyczaj rozgrzanego dachu. I trzeba jeszcze trafić na przyzwoity seeing, żeby nie wyszły same flaki. Ale na początku lipca udało mi się nakapać 115 minut przez filtr Ha w klatkach 5 i 2 minutowych, z których jestem nawet zadowolony - widać i paluchy, i rogi ślimaka, i globule. I to w tym roku na tyle - kolejne kanały w przyszłym sezonie Lipiec 2018, Meade ACF 10" f/10, AP CCDT67, EQ6, QHY163M, Ha 15x5 + 20x2 minuty, gain=100, niebo podmiejskie. Przejrzystość dobra, seeing dobry.
    1 punkt
  44. Jesień przyszła, zdjęcie z wczoraj
    0 punktów
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.

© Robert Twarogal * forumastronomiczne.pl * (2010-2023)