Ranking użytkowników

Kwietniowy nów to idealny okres na obserwacje astronomiczne. Noc jest jeszcze długa, z reguły bywa cieplej niż zimą zaś do dyspozycji mamy resztki zimowego nieba wieczorem, Pannę i Lwa przez całą noc, Wielką Niedźwiedzicę w zenicie a dla wytrwałych czeka nagroda w postaci letniego nieba nad ranem. Dlatego też postanowiliśmy z kolegą z sąsiedniego forum wybrać się na astro wyprawę. Początkowo celowaliśmy w Bieszczady jednak niekorzystne prognozy i grafik w robocie zmusił nas do zmiany planów. Ostatecznie jednak muszę przyznać, że wyszliśmy na tym bardzo dobrze ? Jeśli nie Bieszczady to gdzie? Może okolice Siemiatycz? Będzie dużo bliżej a niebo wg map LP niewiele ustępuje temu bieszczadzkiemu. Wystarczyło ledwie kilka minut buszowania po google maps bym znalazł pierwszy nocleg pod ciemnym niebem. Na dodatek tuż obok była polna droga którą można było wjechać jakiś kilometr w głąb pól. Okazało się jednak, że miejscówka nie funkcjonuje ? remont. Na szczęście kolega znalazł inny nocleg kilka km dalej, w Gołubowszczyźnie i tam też się udaliśmy. A propos map LP, dane dla naszej miejscówki: SQM 21.85 mag./arc sec2 Brightness 0.197 mcd/m2 Artif. bright. 25.9 ?cd/m2 Ratio 0.151 Bortle class 3 Elevation 168 meters Na miejsce dotarliśmy w Poniedziałek po 22. W około zero świateł, wszystkie latarnie pogaszone, krótko mówiąc istny raj. Mimo zapalonej (jeszcze) lampy przed naszym domkiem pierwsze zadarcie głowy w górę utwierdziło nas w przekonaniu, że trafiliśmy pod dobry adres. Gospodarz powitał nas ciepłą kawą, po krótkiej pogawędce zabraliśmy się za rozpakowanie auta i rozstawianie sprzętu ? do dyspozycji mieliśmy achromat 120/600, Dobsona 8 i lornetki. W raz z postępującą adaptacją przybywało gwiazd, te jaśniejsze dosłownie dawały po oczach. Próbny strzał w Tryplet Lwa ukazał trzy piękne i jasne galaktyki. Również grupa M96 wyglądała lepiej, niż zwykle. Potem odpaliliśmy kilka klasyków dla gospodarza, który był wyraźnie zaciekawiony tematem ? M13, M44 czy Gromada Podwójna chyba jednak nie zrobiły na nim piorunującego wrażenia. Za to mnie z nóg zwaliła tutejsza M81 i M82. Tak ogromnej Galaktyki Bodego chyba jeszcze nie widziałem, była gdzieś o połowę większa niż na naszych mazowieckich miejscówkach (SQM z reguły ok 21.30-21.50). W Dobsonie 8 z okularem 28mm była wręcz ogromna, wyglądała jak na sterydach, po prostu odlot. Gdy gospodarz poszedł, zabrałem się za coś nieco ambitniejszego ? pierwsze podejście do M83. Z racji bardzo niskiego położenia nad horyzontem nie spodziewałem się fajerwerków, ale Messier to Messier, musi być odhaczony. Po dłuższej chwili odnalazłem subtelne pojaśnienie o owalnym kształcie. Szybki check w Sky Safari potwierdził, że to właśnie poszukiwana emka. Dłuższe przyglądanie się nie ujawniło żadnych szczegółów, ot taki rozmazany, niewyraźny placek z nieco jaśniejszym środkiem. Za to gdzieś w Grecji czy na Teide galaktyka musi wyglądać rewelacyjnie. Następnie odświeżyłem sobie parkę, którą bardzo lubię a na obserwacje której w Polsce nie ma zbyt wielu okazji. Chodzi o Antaresa i M4. Przy zestawie 120/600 + okular 23mm oba obiekty z dużym zapasem mieszczą się w polu widzenia. Chyba jeszcze lepiej wyglądało to jednak w dobsie z okularem 28mm ? w M4 wyraźnie widać było wewnętrzny ?słupek? gwiazd, który wyglądał jakby jakaś kolumna podtrzymująca całą konstrukcję. Z kolei na drugim krańcu pola widzenia intensywnie świecił pomarańczowy Antares, gwiazda tak ogromna, że gdyby umieścić ją na miejscu Słońca to pochłonęła by Jowisza. W międzyczasie warunki zaczęły dawać się nam we znaki, było z 7 czy 8 stopni na minusie zaś wilgotność wg ICM była na poziomie ok 85%. Kapitulacja optyki była więc tylko kwestią czasu. W zasadzie moim głównym celem tego wyjazdu było porządne czesanie galaktycznych pól w Pannie i okolicach, skierowałem więc teleskop w stronę słynnego Łańcucha Markariana. Pierwsze spojrzenie w okular 23mm (rzeczywiste pole widzenia 3,15 stopnia) przyprawiło mnie o lekkie palpitacje. Początkowo nie byłem pewien, czego jest więcej ? gwiazd czy galaktyk. Ok, tylko spokojnie. Szybki check w Sky Safari i już wiemy co się dzieje ? trafiłem od razu w sam środek łańcucha. Na pierwszy plan wybijały się jasne M84 i M86, dość dobrze widoczne były także pobliskie NGC 4388 i NGC 4438. Dalej rozciągał się cały łańcuch subtelnych mgiełek prowadzący do jasnych M88 i M91, zaś nieco w bok od najciekawszej części łańcucha bardzo łatwo można było namierzyć Virgo A czyli M87. Niestety nie zdążyłem policzyć wszystkich widocznych galaktyk ? soczewka teleskopu w końcu powiedziała dość, zaś próby ratowania jej w domku tylko pogorszyły sprawę. Na szczęście Dobson kolegi dzielnie opierał się wilgoci. Trzęsąc się z zimna spojrzałem jeszcze na NGC 4565 ? Igła jak to Igła, zawsze robi wrażenie. Tym razem dość wyraźnie widać było pas pyłowy, który sprawiał że galaktyka wyglądała jak przecięta na pół. Potem szybki strzał w Czarooką czyli M64, ukazałą nam się duża, jasna galaktyka z ciemnymi kłaczkami wokół centrum, bardzo fajny obiekt tym bardziej na tak ciemnym niebie. Następnie kolega wycelował jeszcze w Bliźnięta Syjamskie (NGC 4576 i 4568), jednak w tym momencie zimno i zmęczenie brały już górę nad ciekawością i na tym zakończyłem pierwszą, bardzo udaną noc. Jak miało się okazać kolejna miała być jeszcze lepsza. Druga część relacji już niedługo ?

Zbyt długo czekałem by ponownie złapać ISS. Dzisiaj w końcu się zebrałem bo przelot był dość długi, jasny i co najważniejsze dość wysoki. jasność: -3.8mag odległość od ISS: 422km (zdjęcia 3 i 4) wysokość: 78 stopni equip: 10"/1200mm, barlow TeleVue Powermate 2x, Pentax K-5, ISO400, klatki 1/400 plus collage ze wszystkich zdjęć:

Gromada otwarta w Raku jest każdemu zanana więc nie będę się o niej rozpisywał. Dobrze wspominam czasy kiedy oglądałem ją swoim Newtonem 350 a teraz pozostaje tylko astrofotografia. Fotografowałem ją już kilka razy poczynając od Canona 350 D poprzez QHY 8L, QHY 9M w połączeniu z teleskopem Newtona 200/1000 i APO 65Q. Teraz przyszła pora na TS APO 130 i kamerę QHY 163M. Poniżej przedstawiam fotkę wykonaną tym sprzętem z której jestem bardzo zadowolony. Materiał zbierany zdalnie i złożony z kanałów LRGB o łącznym czasie 8 godzin.

Dorzucam do kolekcji NGC3178 wraz z przyległymi maleństwami. Galaktyka spiralna oddalona od nas o 52 mln ly. Kolor może uda mi się w jakiś sensowny sposób złożyć. AP155xQSI690xDDM85 3,75H L w klatkach po 15min.

Troszke fotek.

A spodnie?? Ty to jednak kozak jesteś

Dzięki Dawno nie łapałem solo bo się na tranzyty wkręciłem i jakoś tak zeszło. Bałem się, że nic z tego nie wyjdzie bo byłem mocno zmęczony (praca plus dwie ostatnie nocki obserwacyjne) i oczy mi się same zamykały. O widzisz, zapomniałem o godzinie. Przelot był między 20.09 a 20.15 (20.12 - górowanie). To jeszcze taki miks z trzech ujęć:

Melduję, że ja też na miejscu...

Galaktyka Igła w 20" Niutku wczoraj rozwaliła mnie na kolana. Nie widziałem do tej pory nic co by na mnie wywarło takie wrażenie, totalna petarda, wypełniła cała 60 stopniowe pole Pentaxa XF 12 mm, który okazał się najlepiej ją wyciągać, ten ciemny pył przecinający ją na pół, normalnie odlot Skończyliśmy o 4 nad ranem, jestem zmęczony ale zadowolony.

To spróbuj wyobrazić sobie, jak to wygląda w 100 stopniach ? Wrażenie niesamowite...

Sporo obiektów złapaliście, pogratulować takiej nocy ? Czy po spojrzeniu do Sky Safari nie psuła się wam adaptacja wzroku, ja ostatnio jakoś po 30 minutach zabawy z DSC i sky safari postanowiłem jednak wyciągnąć papierowy atlas ?

.Z tego co piszesz to wygląda dobrze ,a rozglądać się na boki to trzeba już przy 70 stopniach co dopiero mówić przy 82 Dzięki i pozdrawiam

ER jest dość duży, w granicach około 15mm, ale jeśli chcesz obraz zobaczyć w całym polu to musisz patrząc w okular rozglądać się jakby "po kątach", tak jakbyś rozglądał się na boki patrząc przez okno. Okular nie jest wrażliwy na nieosiowe patrzenie, tak przynajmniej jest u mnie w Bresserze. Jeśli patrzysz w centrum pola to po bokach gwiazdy jakby minimalnie rozjechane, ale jeśli wzrok kierujesz bok to w tym miejscu gwiazdy na powrót są punktowe. Generalnie w tym okularze gdzie skierujesz wzrok to masz ostry obraz. Mnie ten okular naprawdę przypadł do gustu i zamierzam mój okularowy zestaw zmienić na Explore Scientific. Myślę jeszcze o 6,7mm i 4,7mm i też 82°. W każdym bądź razie okular wart swojej ceny. Pozdrawiam!!!

A w zeszłym miesiącu nie było przypadkiem banera na głównej? Teraz widzę tylko Henia

To podejrzewam są te nowe szkiełka z dynamicznym polem widzenia - im dłużej używasz, tym pole widzenia większe

Melduje swoją obecność, za chwilę przyjadą @klucha @towerfox @Rzepa Mony i Pawła jeszcze nie spotkałem.

A wiec po namyśle zdecydowałem się na Explore Scientific 11mm 82° 1'25". W przypadku mojego refraktora to jest 42x powiększenie, źrenica około 2,5 mm i pole teleskopu to 1,95° więc prawie 2 stopnie. Waga jak się trzyma w ręku to już czuć, że coś leży w dłoni. Porównałem z Plosslem 9mm (pow. 51x, pole to 1°, narazie w ciągu dnia) i.......właściwie nie było co porównywać. Obraz w ES jest bardziej kontrastowy i przyjemniejszy dla oka. Pozdrawiam!!!

Dzisiejszy przelot ISS z 17:04, -3,67mag P900 1/400s ISO400 ostrzenie ręczne

Jeśli wygląda jak wąż i cały czas zmienia położenie to zapewne wąż. Jego natura jest niepoznana i nieopisana.

Marku, ale mnie tym razem "rozczarowałeś" . Już myślałem, że rozpracowujesz może Tybet albo Hindukusz (co najmniej) i niedługo zamiast popularnych astro wycieczek na kanary będziemy latali gdzieś pod azjatyckie niebo .