Skocz do zawartości

Ranking użytkowników

Popularna zawartość

Treść z najwyższą reputacją w 13.04.2019 uwzględniając wszystkie miejsca

  1. Hej. Nigdy tak jeszcze nie miałem. Materiał zbierany w 3 różnych miejscach. 50xL@5min u Teściowej ~20xRGB@5min u Pawła R. 7xHa@15min na RODOS IOptron CEM60-EC, TS APO100Q, QHY695A Kilka nowych chwytów w obróbce i sporo doświadczenia po zabawie z ta galaktyczką. Uczę sie nowej matrycy. Wszystko jest nowe i mam nadzieje ze sie podoba Ciuteczkę do poprawy prostopadłość matrycy. Pozdrawiam i pogodnych nocy! Tomek
    11 punktów
  2. Kolejna dawka fotonów z galaktyk. IOptron CEM60-EC, TS APO100Q, QHY695A łacznie ok 8h materiału @5min sub. częściowo zbierane na RODOS. może uda sie dozbierać wodorek w czasie najblizszej pogody, poniewaz mam wrazenie ze warto.
    6 punktów
  3. W primaaprilisowe okolice starczyło jeszcze czasu na zebranie luminancji do dwóch galaktycznych kadrów - jeden to doskonale znana NGC2903 przed lwią głową. Drugi to trochę mniej znany duet M85 + NGC4394 w Warkoczu Bereniki. Podmiejskie niebo nie pozwala niestety na szaleństwa i ciężko bardzo jest zarejestrować światło z zewnętrznych rubieży takich galaktyk. Trzeba polować na przewiane niebo i mieć nieco szczęścia z seeingiem. Tutaj się to udało połowicznie. M85 jest dość ciekawym obiektem, bo część badaczy upiera się wciąż, że to galaktyka eliptyczna, choć większość się zgadza, że to jednak galaktyka soczewkowata. Przy pewnej dozie dobrej woli można w niej dopatrzeć się niewyraźnych wewnętrznych struktur. 31.03,01.04.2019, Meade ACF 10" f/10, AP CCDT67, EQ6, QHY163M, L 290x60 sekund, gain=100, niebo podmiejskie. Przejrzystość dobra, seeing dobry. 30-31.03.2019, Meade ACF 10" f/10, AP CCDT67, EQ6, QHY163M, L 360x60 sekund, gain=100, niebo podmiejskie. Przejrzystość dobra, seeing średni.
    6 punktów
  4. I jeszcze kilka fotek ze zlotu MC Klucha i DJ Virus Zdobycz Kluski W piątek część osób zdecydowała się na "piknik z jajkiem". Ponoć wodzirej Irek dał czadu I "profesjonalny" montaż za dużych filtrów słonecznych za pomocą pianek ochronnych na tranzyt ISSa I timelaps z 04.04. P4040361.MOV .
    6 punktów
  5. Dziękuję Wszystkim za kolejny udany zlot, w spaniałej atmosferze. Do zobaczenia we wrześniu. Moje "wypociny" z sobotniej nocki i inne fotki.
    5 punktów
  6. Poniżej link do mojej krótkiej relacji z Zatomia. Tak żeby nie zginęło w czeluściach internetu, https://astrofotografiaszymon.blogspot.com/2019/04/xviii-zlot-miosnikow-astronomii.html#more
    4 punkty
  7. NGC3628 Zatom. 5-6.04.2019 EdgeHD8", Lepus 0.62, QHY163M 160L x 60s
    3 punkty
  8. W miarę skromnych możliwości (umiejętności)
    2 punkty
  9. Wczorajszy Księżyc w Bliźniętach+Procjon.
    2 punkty
  10. Ależ piękny wieczór księżycowy był wczoraj obraz żyleta normalnie. Alpy, Mons Piton wraz z długimi cieniami, Archimedes wyłaniający się z cienia, no i klasyka kratery od Ptolemeusza do Walthera co tam się dzieje . 50% księżyc to zawsze uczta, można siedzieć i siedzieć tyle tam tego.
    2 punkty
  11. Jak nie było jak była. Od 1:15 do białego ranka foto DS a później obserwacja Merkurego A na dodatek przecudnej urody WIELKIE BOLIDZICHO gdy chmurwiaczki rządziły nockę uatrakcyjnił. Jedna klateczka przyszłej IFNki 120 sekundowa, a jest ich spoooro
    2 punkty
  12. Moi drodzy. Za chwilę na moim blogu pojawi się fotorelacja z Zatomia, w której chciałbym wykorzystać wasze fotki. Jeżeli ktoś nie wyraża na to zgody proszę o info na PW. Przy okazji chciałbym wszystkim bez wyjątku podziękować za wspólnie spędzone chwile. Za niecałe pół roku znów się widzimy!!!
    2 punkty
  13. No to prezentuje moje nocne ujęcia Niebo nad Pyrlandią Krepuskularne Łysy 32 godziny Zodiakalne M51 120sek 400mm M81 M82 120 sek 400mm M101 120sek 400mm M66 120sek 400mm M104 Sombrero 60 sek 400mm Mgławica Płomień, tylko trzy klatki 400mm M42 10x60sek 400mm No i trochę krajobrazów poza polem W chwili wolnej pokażę coś jeszcze z dziennych Pozdrawiam
    2 punkty
  14. @Mirek - piszesz i masz Dzięki za świetny zlot, dobrą pogodę i jak zwykle super ekipę gościńcową!
    2 punkty
  15. Po ponad pół roku walki ze sprzętem, oprogramowaniem i pogodą. Powstała w końcu fotka którą chyba można pokazać na forum:) Z braku złączek (w produkcji) co za tym idzie korektora komy, gwiazdki trochę jajowate. Użyty sprzęt w stopce + IDAS P2 i guider - OLYMPUS. Lokalizacja jedna z dzielnic Katowic (miłe zaskoczenie, że tak się da). Czas: 15x300s.
    1 punkt
  16. Mój pierwszy w tym roku Jowisz avikowany wczoraj o 5:35 na jasnym już niebie. Warunki fatalne, drgająca atmosfera plus niskie położenie planety. Do tego z kominów pobliskich kamienic unosi się dym i ciepłe powietrze. Ze zrobionych sześciu avi tylko ten jeden stack nadaje się do pokazania SCT 8", ADC ZWO, ASI 224 MC. Pozdrawiam Paweł.
    1 punkt
  17. Nie było rewelacyjnego nieba na RODOS tej wiosny, ale coś tam się namagnesowało. Chyba nikt nie zrobił całości zaplanowanego materiału. Poniżej luminancja do Messiera 104 - fotografowanie nisko nad horyzontem przy wiszących cirrusach było możliwe tylko dzięki specyficznym cechom montażu ASA który nie reagował na braki w guidingu. I tak wyszło nienajgorzej. FS 128 i ATIK 6.0 na ASA DDM 60. 30 x 600 sekund. Kolor pewnie w Broku dorobię.
    1 punkt
  18. NIKONY DWA A NAWET CZTERY ? TEST PORÓWNAWCZY Dzięki uprzejmości firmy Nikon CEE Oddział Polska miałem możliwość porównać dwie lornetki dachowe o popularnych, uniwersalnych parametrach: 10x42. Pierwsza lornetka klasy ?średniej wyższej? to Nikon Monarch HG. Druga lornetka z bardzo popularnej, średniej półki cenowej (~2000zł) to Nikon Monarch 7. Dodatkowo - jako miłośnik lornetek porro - niektóre ich parametry skonfrontowałem z moimi ulubionymi, klasycznymi Nikonami: E II 8x30 i 10x70IF HP WP. Myślę, że dla wielu czytelników będą stanowiły dobry punkt odniesienia przy porównaniu . Wyniki testu przedstawia poniższa tabela. PARAMETR NIKON HG 10x42 NIKON MONARCH 7 10x42 NIKON E II 8x30 NIKON 10x70 HP Komplet fabryczny Z lornetką otrzymujemy w komplecie: miękki materiałowy futerał bez żadnego dodatkowego usztywnienia; dobrze przylegający do okularów deszczochron; prawidłowo zabezpieczające obiektywy dekielki z opaskami na tubusy oraz bardzo wygodny, miękki i elastyczny pasek neoprenowy na szyję. W komplecie z lornetką znajduje się: miękki materiałowy futerał bez żadnego dodatkowego usztywnienia; dobrze przylegający do okularów deszczochron; dekielki obiektywów zintegrowane z tubusami, trochę zbyt lekko zakleszczające się na ogumowaniu tubusów oraz pasek materiałowy na szyję. Obiektywy Posiadają powłoki o specyficzny, przyjemnym w odbiorze kolorze niebiesko-zielonym. Pod ostrym kątem kolory powłok wydają się być bezbarwne. Kolor powłok jest fioletowo-niebiesko-zielony. Pod ostrym kątem kolor zanika. Okulary Kolor powłok fioletowo-niebiesko-zielony. Wygodne w kontakcie z oczodołami. Posiadają 4-stopniowy klick-stop oraz pomysłowo rozwiązaną korekcję dioptrażu z blokadą w prawym okularze. Kolor powłok fioletowo-niebiesko-zielony. Obudowy okularów wygodne w trakcie obserwacji. Posiadają 4-stopniowy klick-stop oraz indywidualne ogniskowanie w prawym okularze Pokrętło ostrości Lekko karbowane; obraca się bardzo płynnie z idealnie dobranym oporem. Pełny zakres obrotu do około 600o. Lekko karbowane; obraca się bardzo płynnie z minimalnie mniejszym oporem niż w HG. Pełny zakres obrotu do około 530o. Wyjście statywowe Jest, wygodne w użyciu. Jest, wygodne w użyciu. Obudowa Wizualnie ? piękny, proporcjonalny wygląd. Niestety ogumowanie obiektywów posiada płytką, ?śliską? fakturę, która powoduje odczucie, że lornetka zaraz wyśliźnie się z ręki. Po dłuższym użytkowaniu ten dyskomfort na szczęście mija. Wizualnie ? przysadzista, grubo ogumowana, niezbyt urodziwa. W praktyce idealnie leży w ręce. Wyprofilowania pod kciuk i pozostałe palce oraz właściwości ogumowania tubusów sprawiają, że lornetka wydaje się przyspawana do ręki dając czystą przyjemność użytkowania w każdych warunkach. Masa (z kompletem dekielków) - pomierzona 730 g ? pomimo filigranowego wyglądu, Monarch HG jest porządnie zbudowany 695 g ? jest minimalnie lżejsza od Monarcha HG, chociaż odczucie w trakcie użytkowania jest inne Zakres regulacji rozstawu oczu ? pomierzony 55-76 mm 57-74 mm Średnica okularów ? pomierzona 23 mm 23 mm Wyniki testu latarkowego 39 mm ? lornetka nie korzysta z całej powierzchni obiektywów. W zależności od ustawionej odległości oczu widać ?miękką? diafragmę okularów lub ?ostrą? diafragmę obiektywów (lub korektora krzywizny pola). 39,5 mm ? lornetka nie korzysta z całej powierzchni obiektywów. W zależności od ustawionej odległości oczu widać ?miękką? diafragmę okularów lub ?ostrą? diafragmę obiektywów. Ostrość minimalna ? pomierzona 1,6 m 1,9 m Głębia ostrości przy ustawieniu na ? 60 m - ? 50 m - ? 60 m - ? 40 m - ? Ostre pole widzenia w obserwacjach dziennych 90-95% - przy diafragmie lornetka traci ostrość powoli i łagodnie ? można obserwować igły na sośnie do samej diafragmy 85-90% - przy diafragmie lornetka traci ostrość znacząco? igły na sośnie na ostatnich kilku procentach pola widzenia są rozmazane 70% - przy diafragmie lornetka traci ostrość znacząco, obraz jest mocno rozmazany 95-100% - przy diafragmie lornetka traci ostrość w minimalnym stopniu ? wyraźnie widać oczy i dzioby wróbli i sikor Ostre pole widzenia na gwiazdach 85-90% 80-85% 70% 90-95% Wielkość pola widzenia pomierzona na gwiazdach Odległość od ?Her do ?Her to 6,65o a odległość od ?Her do ?Her to 6,9o. W polu widzenia lornetki pierwsza para gwiazd mieści się z minimalnym zapasem a druga nie mieści się ?na styk?. Pole widzenia lornetki wynosi więc 6,75o-6,8o i jest minimalnie mniejsze niż deklaruje producent. W polu widzenia lornetki na styk mieści się para gwiazd ?Her i ?Her o seperacji 6,65o . Rzeczywiste pole widzenia jest w granicach błędów pomiarowych zgodne z deklaracjami producenta. Dystorsja Przy obserwacji budynków pionowe krawędzie zaczynają się ?krzywić? po przekroczeniu 95% promienia pola widzenia. Przy obserwacji budynków pionowe krawędzie zaczynają się ?krzywić? po przekroczeniu 60% promienia pola widzenia. Aberracja chromatyczna Na środku pola widzenia - praktycznie brak. Na brzegu pola widzenia ? na poziomie pomiędzy minimalnym a małym. Na środku pola widzenia ? na poziomie minimalnym. Na brzegu pola widzenia ? na poziomie średnim. Na środku pola widzenia ? na poziomie minimalnym. Na brzegu pola widzenia ? na poziomie średnim. Na środku pola widzenia - praktycznie brak. Na brzegu pola widzenia ? na poziomie minimalnym. Koma Zaczyna się po przekroczeniu 90% pola widzenia i przy diafragmie jest mała. Zaczyna się po przekroczeniu 80% pola widzenia i przy diafragmie jest znaczna. Astygmatyzm Na znikomym poziomie. Na minimalnym poziomie. Wierność oddania kolorów Prawidłowa ? kolory żywe; gwiazdy zgodne ze swoją barwą widmową. Prawidłowa ? gwiazdy zgodne ze swoją barwą widmową. Ostrość w centrum pola widzenia w skali 1-6. 5,5 4,5 5,0 5,0 Odblaski od silnych źródeł światła poza kadrem Występują ale są to słabe, nieuciążliwe refleksy. Występują sporadycznie, w specyficznych warunkach, są mało uciążliwe. Spadek kontrastu przy patrzeniu pod Słońce Występuje, jest zauważalny ale mało uciążliwy. Występuje na minimalnym poziomie Występuje, jest zauważalny ale mało uciążliwy. Występuje na minimalnym poziomie. Podsumowując, chciałbym napisać że obie testowane lornetki dachowe spodobały mi się, każda na swój sposób. Nikon Monarch HG to klasyczna elegancja. Większość wad optycznych koryguje bardzo dobrze, nie znalazłem żadnej znaczącej wady. Obraz w centrum jest bardzo ostry i kontrastowy. Mechanika na bardzo wysokim poziomie. Pozostaje mieć nadzieję, że tak pozostanie nawet po wieloletnim użytkowaniu w terenie. Z kolei Nikon Monarch 7 to ?wół roboczy? w najlepszym tego słowa znaczeniu. Z wyglądu trochę przysadzista i nieurodziwa, w praktyce świetnie leży w ręku. Optycznie ustępuje dwukrotnie droższej kuzynce naprawdę niewiele. Mechanicznie jest również wykonana bardzo dobrze. Klasyczne Nikony porro idealnie wpasowały się do towarzystwa swoich dachowopryzmatycznych kuzynek. Ich konstrukcje i właściwości optyczne pomimo upływu lat wcale się nie zestarzały. Jedynie 51-stopniowe pole Nikona 10x70 okazało się klaustrofobiczne w konfrontacji z szerokim około 70-stopniowym polem pozostałych lornetek. Każda z testowanych lornetek powinna zadowolić nowego najemcę. O wyborze konkretnej będą zapewne decydowały gusta i zasobność portfela.
    1 punkt
  19. Podobnie jak Ty, niedawno szukałem pierwszego teleskopu. Nie obyło się bez prawie rocznego czytania pod tym kierunkiem artykułów, forów, opinii. Niedawno zakupiłem ten pierwszy wymarzony. Zachęcam do przeczytania moich pierwszych wrażeń, może to pomoże, naprowadzi. Może warto trochę poczekać i jednak zwiększyć trochę budżet? Jeśli masz ogródek to Synta 8" może być dobrym wyborem (koszt używki +/- 800zł).
    1 punkt
  20. Wiesiu, mam ES 6,7/82st. Latem możesz się pobawić i sprawdzisz czy Ci pasuje.
    1 punkt
  21. XVIII Zlot Miłośników Astronomii Czytaj więcej ? Wyświetl pełny artykuł
    1 punkt
  22. Nie wymieniając tańszych opcji to z tych lepszych okularów miałem ES-y 82, miałem LVW i skończyłem na Pentax XW, Panopticu i Naglerach...? A w głowie kiełkuje Ethos-SX 3,7mm... Powiem tak-warto!
    1 punkt
  23. To nie tylko Twoje zdanie. Nie pamiętam gdzie, ale gdzieś czytałem, że 82 stopnie i 100st są lepiej skorygowane niż inne. Ile w tym prawdy, to inna sprawa. Ale i 82 i 100 stopniowe ESy to bardzo dobre okulary. Jednak, jeśli trafisz na giełdzie stare Naglery, to moim zdaniem są one lepsze. Mam starego Naglera 13mm, miałem też ES 14mm 82deg. Stary, mocno zużyty Nagler 13mm, był wyraźnie lepszy od ESa 14mm i co śmieszne ma większe od niego pole. Morpheus ma dobre opinie, jednak nigdy nie miałem ich do dyspozycji.
    1 punkt
  24. Hmm, a co robi w tym zestawieniu Hypcio? Do f/4.5? Oszczędź mu tego. Tych ESów 62* nie miałem nigdy w wyciągu, ale to ponoć konstrukcja bazująca na superplosslach Meade serii 5000 - a to były bdb szkła, nawet w f/5.
    1 punkt
  25. Tło do wyrównania, ale mościk jest:-)
    1 punkt
  26. Zła kolimacja zniekształca gwiazdy w różnych miejscach kadru w różny sposób. Jeśli w całym kadrze gwiazdki są zniekształcone tak samo, to jest to wina optyki (jeśli wyeliminujemy guiding). No to faktycznie coś z optyką. Obróć LG w celi i zobacz czy kształt gwiazdek też się obróci. Jak tak, to będzie LG, jak nie, to LW. Zrób też zdjęcia krążków dyfrakcyjnych (możesz na sztucznej gwiazdce), choć przy Twojej skali potrzebny będzie chyba barlow. Sprawdź jak wygląda lekko rozogniskowany obraz gwiazdy z jednej i z drugiej strony płaszczyzny ostrości. Wywal oczywiście korektor komy na czas testów - on też może tak zniekształcać gwiazdy, jeśli jest np za mocno ściśnięty (miałem tak z flattenerem do APO130).
    1 punkt
  27. NGC2158 - pewnie każdemu ten symbol gdzieś dzwoni w głowie, ale może nie każdy pamięta dokładnie. Choć większość fotografujących ma ten obiekt w swojej kolekcji - niejako przy okazji To ta niepozorna sąsiadka od gromady M35 w Bliźniętach Odkryta przez Herschela (kogóż by innego), położona jest w odległości całkiem sporej, bo około 16500 lat świetlnych od nas. I jest też sporo od M35 starsza, jej wiek ocenia się na około 2 miliardy lat, co jak na gromadę otwartą jest wartością dość znaczną. Stąd też wynika jej barwa - głównie żółta, pochodząca od starych gwiazd, ponieważ błękitne młodziki już dawno się wypaliły. 01.04.2019, Meade ACF 10" f/10, AP CCDT67, EQ6, QHY163M, LRGB 80:40:30:40 x 30 sekund, gain=100, niebo podmiejskie. Przejrzystość dobra, seeing dobry.
    1 punkt
  28. No to ja także dołożę 3 grosze i poranne obserwacje Merkurego
    1 punkt
  29. Czuję sie wywołany do tablicy - bez "ubogiego ninja","inwertowanych grochów","poczwórnego makaronu" i "kwadratowych korb z ośmiokątnymi kołami" nie ma Jungle speed! W Zatomiu byłem pierwszy raz i było to co lubię na zlotach: kameralna atmosfera, dobre niebo i piękna przyroda wokół - dorzucam kilka fotek. No i podziękowania dla Polarisów za przyjęcie na kwaterę
    1 punkt
  30. Chciałbym bardzo bardzo podziękować wszystkim, dzięki którym zrobiłem milowy (a to chyba mało powiedziane jeszcze) krok w kierunku mojej fotografii obiektów wysoko ponad moją głową Na tak daleko idący postęp nawet nie liczyłem.. Było Was naprawdę sporo (a nie chcę pominąć nikogo) więc postanowiłem że nie będę wymieniał. Raz jeszcze BARDZO BARDZO DZIĘKUJĘ Super jest spotkać taką fajną społeczność jak ta z FA dla nieobecnych mowa o tym: Wielu z Was pytało (niestety zawrotność netu w Pyrlandii nie pozwalała na odszukanie linka) więc proszę, kupiłem to na znanym portalu zakupowym, a konkretnie tutaj: https://bit.ly/2VuQEOn IMHO oświetlenie się sprawdziło. Pomimo dość sporej aktywności przy moim 'stanowisku' nikt trójnogu nawet nie dotknął Pozostawiony zestaw też był dobrze widoczną przeszkodą: A cena wręcz śmieszna
    1 punkt
  31. Ja też żałuję, bo własnie w sobotę miałem przytulić Twój obiektyw i też spróbować zrobić taka ładną DM A to moje zabawy lustrzankowe. Macie takie skarby jak Polaris czy też Mizara w szerokim kadrze Irys M3 M35 M44 M81+ Mały Wóz Mizar, Alkor koniec zimy w 10mm tradycyjny Orion w 50mm Polaris
    1 punkt
  32. Jak ja żałuję, że musiałem w sobotę jechać do domu :(. Poniżej pojedyncze klatki tylko wyciągnięte w Pixie. Milky Way nad Zatomiem M13 w dwóch skalach M101 w dwóch skalach M27 M35 M57 NGC7000 Jeszcze dużo nauki przede mną żeby to jakoś lepiej wyglądało. Dzięki wszystkim za super zlot i do zobaczenia na kolejnym :).
    1 punkt
  33. Światełko machnięte na 2 minutowej ekspozycji. Prowadzone na Omegonie.
    1 punkt
  34. Podobno nie ma sprzętu docelowego, ale po tych dwóch latach z Samyangiem 135 f/2 ED mogę śmiało powiedzieć, że spośród moich obecnych posiadanych astrogratów, jest to ostatnia rzecz jaką bym chciał sprzedać. Dlatego podrukowałem trochę gadżetów, żeby pozbyć się kabelkologii i ubrać szkiełko w szyte na miarę rozwiązanie: Do zamocowania pozostaje jeszcze silniczek do ustawiania ostrości. Ale to jak się trochę odrobię Pudełko zawiera hub USB3.0 z regulatorem napięcia 5V i rozdzielacz napięcia na wyjścia 12V i PWM z prostym filtrem zasilania. Dodatkowo jest wyjście zasilania 7.6V do lustrzanki. Szukacz 6x30 wymagał obcięcia 20mm tuby, a w tej pękatej części jest jeszcze zamontowany filtr Fringe Killer na toczonym pierścieniu. I to w sumie tyle. I jeszcze kilka ostatnich zrobionych nim i kamerką QHY163M fotek:
    1 punkt
  35. IC1795 Rybia Głowa (ang. Fish Head) albo Niedźwiedź Polarny to doskonale wszystkim znana wodorowa chmura położona w Kasjopei przy mgławicy Serce. Jest częścią złożonego obszaru formowania gwiazd oddalonego od nas o około 6000 lat świetlnych. Stosunkowo jasna i łatwo dostępna przez wiele miesięcy w roku jest popularnym celem wśród astrofotografów. Ja skierowałem na nią teleskop korzystając z dość przypadkowej pogodnej nocki w styczniu tego roku. Niestety Księżyc zbliżający się do pełni pozwolił tylko na napalenie wąskopasmowego wodoru. 19.01.2019, Meade ACF 10" f/10, AP CCDT67, EQ6, QHY163M, Ha 100x3 minuty, gain=100, niebo podmiejskie. Przejrzystość średnia, seeing dobry, Księżyc w pobliżu pełni.
    1 punkt
  36. Korzystając z wczorajszej pogody zebrałem po 30x120s dla S i O. W mojej interpretacji ( czytaj - przy moich umiejętnościach obróbki ) wyszło coś takiego.
    1 punkt
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.

© Robert Twarogal * forumastronomiczne.pl * (2010-2023)