Ranking użytkowników

Mamy wybuch SS Cyg

Wreszcie udało mi się zebrać trochę materiału a dokładnie 2 godziny 4 minuty i 30 sekund! Zdjęcie jest prawie finalne, bo obecne jest na darkach robionych w temperaturze 18 stopni. A wczorajszą sesje robiłem w temperaturze 8-10 stopni. Rożnica spora i więc darki raczej nie zrobiły swojej roboty - bo troszkę szumu jest..... Ale samo zdjęcie mi się podoba - fajny obiekt z paroma galaktyczkami w tle;) 83 lighty po 90s (temp 8-10 st) masterdark (temp 18 st) EQ6R-Pro, TS APO 100Q, Canon EOS 200D niemod, ISO 1600

Wczorajszy zachód z bonusem. A tu bonus - A380-841 Frankfurt-Seul OZ542 Asiana Airlines, 10668 m, 970 km/h. A380 - wielka rzadkość na moim niebie, większość lata jakieś 70-90 km na SW ode mnie na linii Iława-Ostróda-Olsztyn. Tym bardziej się ucieszyłem?

Trafił mi się dzisiaj miedzy chmurami i w pięknym kontraście A340-642 Lufthansa Munich - Tokyo 10,058m 976km/h

A spróbuj coś zrobić z tłem. Nie pytaj, jy...,sis, k...wa, ja p..... Spróbuj co 15 klatek przesunąc kadr o kilka pixeli. Chciałbym pomóc.

Dzisiaj zdążyłem - jest miedzy drzewami Canonkiem 550D z kiciakiem złapany.

Najmniejszym sprzętem, jakim widziałem M101, była lornetka 7/35 niskiej klasy (Tasco), ale jestem niemal przekonany, że można ją dostrzec w mniejszych dwururkach. W 10/50 jest banalna, o ile nie obserwujemy z zaświetlonej miejscówki, a w 15/70, jeżeli niebo jest wystarczająco ciemne, można się pokusić o jej bliską sąsiadkę NGC 5474 należącą do grupy M101, lecz jest to już wyzwanie dla tej apertury; 16-17 marzec 2015 - lornetka SM 15/70. Widoczna gołym okiem gwiazda 7.10mag. "Śmiało rozstawiłem sprzęt i osłaniając się kapturem od bijącego czerwienią światła anten, usiadłem na krzesełku. Żuraw i zenit okazał się zbawienny dla moich celów. Jednym z nich była galaktyka NGC 5474 obok M101, która pojawiła się dość żwawo i bez większych kłopotów. Była słabym, małym, mglistym obiektem widocznym niemal cały czas. Pobliski Messier 101 wyglądał przy niej, jak potężne miasto przy małej wsi." Jakiś rok wcześniej zapisałem, że w 15/70 widać było, jakby jaśniejsze jądro (centrum) w M101 względem całości. Dla tych, którzy widują przez teleskop tylko mglistą plamę światła, dobrym sposobem może być to, aby skupić się nie na głównej galaktyce, ale na jej otoczeniu. M101 ma bardzo bogate towarzystwo, więc jest do tego idealna. Oczywiście główną przyczyną, która sprawia, że widać więcej, jest czas, jaki poświęcimy obiektowi. Niemniej jednak otoczenie sprawia, że skupiamy główną uwagę na maleńkich i słabych celach, tymczasem potężna M101 przechodzi po cichu metamorfozę i rozrasta się jak kwiat. Ciekawostką dla mnie była widoczność tuż przy M101 maleńkiej galaktyki PGC 49919. Choć jej jasność, z tego co gdzieś widziałem, to tylko 14.9 mag, wcale nie była wyzwaniem dla 12". Pewno dlatego, że to zwarta, mała pchełka. Poniżej zapis z mojej najlepszej obserwacji M101. Choć głównie dotyczy on otoczenia, sama M101 odsłoniła wówczas wiele struktury i kilka obszarów H2. Wiosna 2016 - 12" "Messier 101 to bez wątpienia jeden z najefektowniejszych zestawień, jakie miałem przyjemność obserwować podczas całej sesji. Od dawna chciałem się tu rozejrzeć i powiem szczerze, że trochę się tu obłowiłem. Pierwszy przystanek to NGC 5474, należąca do grupy M101. Ta galaktyka, prawdopodobnie przechodząc około 250 milionów lat temu w pobliżu M-ki, namieszała co nieco w Wiatraku, powodując tam wzrost aktywności gwiazdotwórczej, co szczególnie widać po północno-wschodnim ramieniu, bogatszym w młode, błękitne słońca. W 12 cali, NGC 5474 jest jasną okrągłą plamą światła z jądrem widocznym na boku. Czyżby miała z tym coś wspólnego gigantyczna sąsiadka? Następny punkt to magellaniczna galaktyka spiralna NGC 5477, również wchodząca w skład grupy. Jest ona dosyć wymagającym celem. Była widoczna całkiem słabo i nie przez cały czas, a żeby było trudniej, ma przy sobie dwie słabiutkie gwiazdki przeszkadzajki. Trzeba uważać, by nie pomylić ich ze słabym, rozmytym obłoczkiem. Malutkim zaskoczeniem okazała się być leżąca tuż przy Messierze galaktyka PGC 49919. Ile razy spoglądaliście na M101, nie wiedząc, że tak blisko leży mała galaktyczka z katalogu PGC? Ależ oczywiście nie było by w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że jest banalnie łatwa. No dobra, przynajmniej w moim teleskopie była widoczna właściwie natychmiast. Nieco na północ od M101, świeciła podłużna NGC 5422, a potem zahaczyłem o jasno świecące i wyraźne dwie wyspy - galaktykę eliptyczną NGC 5473 i soczewkowatą NGC 5485. Tuż przy tej drugiej dało się zobaczyć słabiutką, ale oczywistą NGC 5486. Zaplanowałem tutaj także maleńką NGC 5484, na wypadek, gdyby okazała się być widoczna. Okazała się być widoczna, ale wymaga ona cierpliwości od obserwatora. Słabizna z niej okropna, w końcu jej jasność to tylko 14.7mag, niemniej była dostrzegalna momentami całkowicie pewnie. Nieopodal świeciła oczywista PGC 50395, a w pobliżu M-ki padła PGC 49822, która była z kolei widoczna bardzo słabo, tuż przy gwiazdce. Te kłaki powodują, że M101 to naprawdę wielka i dorodna galaktyka. Widać w niej pełno nieregularności i obszarów H2. Dla przykładu, bardzo wyraźnymi regionami były NGC 5471, NGC 5462 czy też NGC 5461. Po raz pierwszy chyba tak doceniłem widok tej galaktyki. Wielka zasługa w okolicznych skarbach, zdobiących potężny Wiatrak." Źródło - http://www.starkeeper.it/M101WF_Deep_Mid.htm Kwiecień 2017 - 12" "W okularze zaświeciła na moment pięknie skrząca się gromada kulista M53, jasna i znacznie rozbita, a po niej przeskoczyłem do M101; przypominała trochę różę, sprawiała wrażenie mocno porozrywanej. Przy swej szarej i znacznie nieregularnej strukturze, miała bardzo dobrze widoczny zarys spiralny. Widziałem również kilka obszarów H2 tej galaktyki."

Jedna z ostatnich duzych galaktyk na mojej liscie. IOptronCEM60EC, TSAPO100Q, QHY695A L 70x5min, RGB20x5min, Ha 12x15min łącznie ~14h materiału

Optymalnie byłoby mieć tak ze trzy okulary. Np ten ES 24mm da ci duże pole widzenia przydatne do dużych obiektów takich jak Galaktyka Andromedy. Potem średnia ogniskowa - np ES 14mm lub 11mm - do mniejszych obiektów DS. I trzeci okular z krótką ogniskową do Księżyca, planet i niektórych DS (małe ale jasne jak np mgłwice planetarne). Skorzystaj z tabelki którą podesłał kolega M.K., to ci dużo rozjaśni.

No i jak zakwalifikować dzisiejszą sesję? Zachód Słońca czy ... Znowu bonus, ale nieco inny. Księżyc 3.7 %, 380690 km. Taki dzisiaj bonus?

Księżyc często wybacza słabsze warunki i małą źw, gorzej z planetami. 4mm w 150/750 daje powiększenie 187,5x przy którym można już zobaczyć na prawdę sporo detali. No i na łysym nie trzeba dużej wprawy jak w wypatrywaniu mgiełek na granicy percepcji, po prostu widzisz te wszystkie kratery, góry itp

9. To ja ze swojej strony poproszę o wykonanie zdjęcia gromady otwartej NGC 7160 w Cefeuszu. Rozmiar kątowy ok. 5' Rektascencja: 21h 53m 40s Deklinacja: +62° 36? 12? Obiekt jest mało fotografowany, a jest bardzo jasny - 6,1 mag. Na Astropolis znalazłem jedynie szkic tego obiektu. Patrząc na zdjęcie wykonane przez innych astrofotografów, to wygląda ona interesująco: Teoretycznie obiekt powinien być łatwy, bo jego jasność to aż 6,1 mag. Z drugiej strony nie wiem, czemu nie znalazłem polskich zdjęć tej gromady...

Filtr Solar Continuum wyciąga więcej granulacji.

Ja działałem tym kolorowym klonem w połączeniu z Luntem. Nie jestem jednak zadowolony, lepsze wyniki otrzymywałem z DMK mono. Wyżej są pewnie jakieś moje fotki z jednej i drugiej kamerki.

Tak. Możesz próbować to usunąć w Pixie, ale myślę, że lepiej zebrać materiał od nowa.

1. Nie ma sensu bo pasmo h-alfa to tylko czerwień. Tracisz dużo czułości. 2. Nawet tego nie rób bo spalisz sobie cały sprzęt. Filtry h-alfa mają poniżej 0,1nm więc wymienione prze Ciebie nie spełniają warunków obserwacji Słońca w tym pasmie.

Urzekająca na fotografiach, zwrócona do nas "twarzą??", a zarazem potrafiąca napsuć krwi niewprawionemu obserwatorowi?????. Odkryta przez Pierre`a Mechaina w ?1781 roku, opisał ją słowami " ?mgławica bez gwiazd, ciemna i dość duża o średnicy 6" do 7", między lewą ręką Wolarza a ogonem ?Wielkiej Niedźwiedzicy?". To właśnie Pierre poinformował Charlesa Messiera, który następnie dodał ją jako ostatnią do swojego jakże sławnego katalogu pod numerem sto pierwszym. Musiały minąć 64 lata, bo właśnie wtedy w 1845 roku trzeci Lord Rosse obserwował M 101 przez 72 calowy reflektor. On jako pierwszy zauważył aż dziewięć skupisk obszarów zjonizowanego wodoru rozrzuconych po spiralnych ramionach galaktyki. Poniżej jego szkic, któż by nie chciał zobaczyć takiego widoku na swoje oczy: Galaktyka Wiatraczek jest o 70% większa od naszej rodzimej galaktyki, oddalona od nas o 21 mln lat świetlnych. Jej jasność to aż 8 mag, a rozmiary na niebie to 24,5` x 23,4`. Choć ma dość sporą jak na galaktykę jasność, to i tak by zobaczyć więcej niż jasne jądro potrzebujemy jak to przy takich obiektach ciemnego nieba i miejscówki. Podobno przy bardzo dobrych warunkach galaktykę można dostrzec już lornetce 10x50, na ile to prawda ciężko powiedzieć, może ktoś z Was ją widział w takim sprzęcie. Na pewno dostrzeżemy ją w 6 i 8 calowym newtonie, pojawi nam się jako jasna plamka z niewyraźnym halo. Zabawa zaczyna się w większych lustrach, w nich możemy śmiało podziwiać spiralną budowę galaktyki. W galaktyce możemy zaobserwować obszary zjonizowanego wodoru (HII), które mają swoje oznaczenia w New General Catalogue: źródło:NASA No to jeszcze jak odnaleźć naszą bohaterkę, zaczynamy od odnalezienia Mizara, następnie kierując się po jasnych gwiazdach począwszy od UMa83 (4.6mag), kończąc na HD 1222007 (6.9mag), od tej ostatniej dzieli nas tylko już odległość 55`. Widziałeś naszą bohaterkę? Może dopiero planujesz ją zobaczyć... w każdym bądź razie daj znać jak Ci poszło!

Właśnie wróciłem z krótkich obserwacji. W Blizinach w SW 120ED ramion dziś nie wypatrzyłem. Galaktyka była wyraźna i duża, ale ramion brak. Podejrzewam, że gdyby oko było bardzie wprawione a niebo ciut lepsze to może i ramiona by były widoczne...

7. Jacoby 1 Przeglądając IDSA na granicy Wolarza ze Smokiem napotkałem bohaterkę wyzwania. Nie znalazłem za dużo informacji o tej planetarce, ledwie kilka zdjęć z krótkim opisem. Uwe Glahn opisał ją jako bardzo dużą, rozproszoną o pierścieniowatym kształcie po jej obserwacji w 27" lustrze (113x, filtr OIII). Mgławica otacza gorącego białego karła o temperaturze 140000K, ma ok. 60000ly a odkrywcy - Panowie Jacoby oraz van de Steene - dokonali tego w 1993 roku. Rozmiar: 1.43 x 1.08 deg (miał być duży obiekt to jest ) RA: 15h 20m 06.027s Dec: +52° 12' 42.970" Źródło obrazka: http://astro.neutral.org/imagehtml/20160331-jacoby-1-pne.html

jeszcze trochę jaśniej

Trochę się pobawiłem materiałem, zrobiłem DBE, szału nie będzie, ale na razie wersja finalna. 1100D mod, Sonnar [email protected], 10x300s. Bez klatek kalibracyjnych.

Nic dodać, nic ująć !!! Sam mam podobny teleskop (vide stopka) z okularami 8, 13 i 25mm. Najczęściej patrzę przez 13mm. Zrobiłem Ci dodatkowo tabelkę z ww. okularami, żebyś porównał, jakie pola widzenia, powiększenia i źrenice wyjściowe są z tymi okularami:

Bardzo zimna ale za to jaka gwieździsta noc! Guiding działa, w dekilnacji trochę leci, szkoda, że nie da się guidować. Jedynie może pomóc kwestia ustawienia na polarną, wspomagałem się PHD ale i tak ciężko to ustawić idealnie. Rogi za to dalekie od ideału ?no ale cóż... Na szybko obróbka bo już prawie 4:00 w nocy. 1100D mod, Sonnar [email protected], 10x300s. Bez klatek kalibracyjnych.

Dzisiaj w końcu złapię pierwsze światło. Kabelkologia zdecydowanie wersja alpha, tak samo jak montaż guidera

Ja proponuję 5. NGC 2859 - galaktyka soczewkowata z poprzeczką i pierścieniem w Małym Lwie. Jestem ciekaw czy szanowne Jury ten obiekt zaakceptuje. Nie jest oklepany, bo chyba nie ma ani jednego zdjęcia na forum, a opisów z obserwacji jest malutko. Obiekt jest widoczny nawet w 4" teleskopie. Przypomina w małych aperturach gromadę kulistą. Często opisywany jako kulka z delikatnym halo. Żeby dostrzec wyraźnie pierścień trzeba już dużej armaty i wprawnego oka. Zaczerpnięty szkic z astropołudnie.pl wykonany na podstawie widoku z 27" teleskopu wyrazie pokazuje pierścień i poprzeczkę: Obiekt ma poprzeczkę typu "ansae" i drugą poprzeczkę prostopadłą do pierwszej. Te struktury otoczone są delikatnym pierścieniem wewnętrznym. Następnie jest wyraźny pierścień zewnętrzny. Mamy tu wyraźne i jasne elementy, które kontrastują z delikatnymi i ulotnimi. Podejrzewa się, że galaktyki pierścieniowe powstają, gdy duża galaktyka spiralna zderzy się z mniejszą. Ciekawe co się wydarzyło, że mamy aż dwa pierścienie i dwie poprzeczki prostopadłe do siebie w tej galaktyce. Czy ktoś będzie wstanie pokazać wszystkie detale powstałe w wyniku dramatycznej kolizji? Foto Challenge to pokazanie delikatnych i ulotnych szczegółów nie prześwietlając jądra.

Przegapiłem zachód Ale widok tuż po też chyba ładny Canonkiem 550D z kiciakiem złapany.

Lubię ten obiekt i często do niego wracam. Pod niebem 21.50mag i lepszym w 10x50 jest widoczna bez problemu jako całkiem spora i wyraźna mgiełka. W achro 120/600 pob niebem ok 21.80mag ramiona wciąż niewidoczne, w tym samym miejscu w Dobsie 8 dało się je już wyzerkać. W 12" pod niebem w okolicach 21.30mag ramiona widoczne ale słabo. No i w końcu w 16" pod niebem ok 21.60-70mag to już był odlot, wszystko się pięknie kręciło choć nie pamiętam czy wypatrzyłem obszary gwiazdotwórcze.

Fajny opis, ale moim zdaniem nieco, hmm, zbyt optymistycznie podszedłeś do możliwości lornety 100 mm względem lustra 250 mm. Owszem, sam mam odczucie, że gromady otwarte są lepsze w lornecie, ale galaktyczny detal to już domena większych apertur. Również to co piszesz o mgławicach planetarnych tyczy się tylko tych jaśniejszych, jak M57. W mojej ocenie te sprzęty nie konkurują, tylko się uzupełniają - lorneta 100 mm potrafi "dogonić" duże lustro tylko na jasnych klasykach. A, zapomnianym, jest jeden apsekt, gdzie bezapelacyjnie wygrywa - ciemne mgławice. Tu duże lustra odpadają w przedbiegach (poza kilkoma wyjątkami jak B72 - Snake).

Moja wizja M 101 I przewodnik po okolicy

Kwietniowe ptaszki. On robił zdjęcia mi a ja jemu 05kwi19 SPFTD C402 SP-FTD 5900ft G1413 18kwi19 Lenov-Baben SVA041 JED-LAX B77W HZ-AK43 FL320 G0843 18kwi19 Meban-Biglu AUA51 VIE-NRT B772 OE-LPF FL350 G1840 20kwi19 Lenov-Kolob SVA041 JED-LAX B77W HZ-AK41 FL320 G0827 21kwi19 Galki-Pobox xxx NHD-OSL C17 02 FL340 G1726 21kwi19 WAW-Evina-Roxup-Kelel LOT531 WAW-BUD DH8D SP-EQB FL230 G1818

Ładnie nasze Słoneczko dzisiaj strzelało / Lunt 60 +T7/

Ostatnio straszna bieda na Słońcu jeśli chodzi o aktywność. Nawet w h-alpha cisza i spokój . Dzisiaj złapałem taką malutką protkę - pierwsza sesja w tym roku a już mamy kwiecień . Chyba minimum słoneczne rozkręciło się na maksa Bresser 152/1200 + barlow TV x2 + ASI 178MM-C a tutaj zrzut z GONGa, zobaczcie jakie to maleństwo (na godzinie 3) http://halpha.nso.edu/

Polecam też artykuł o SS Cygni na AAVSO: http://www.aavso.org/vsots_sscyg