Ranking użytkowników
Popularna zawartość
Treść z najwyższą reputacją w 12.01.2020 uwzględniając wszystkie miejsca
-
Spektroskop LowSpec nie doczekał się jeszcze niestety widoku gwiezdnego nieba. Ostatniej nocy wystawiłem go jednak pod chmury, żeby zdjąć widmo mojego podmiejskiebo nocnego nieba zanieczyszczonego światłem i sprawdzić co tam świeci. Wynik wyszedł dość oczywisty z małą niespodzianką. Widmo promieniowania tła nocnego nieba zanieczyszczonego światłami miejskimi Dwa najbardziej oczywiste twory to charakterystyczny dzwon z pikiem w dół przy długości fali 589nm oraz linia emisyjna 569nm. Ich źródłem są wysokoprężne lampy sodowe. Widać też kilka linii Hg pochodzących od żarówek rtęciowych. Tzw. naturalny airglow pochodzący od tlenu występuje przy 578 oraz 630 nm. Pierwsza z tych linii jest ledwo widoczna, drugiej nie udało się zarejestrować. To co w tym widmie nie jest całkiem oczywiste, to dwie linie absorpcyjne przy 486 oraz 656nm. To dość charakterystyczne długości odpowiadające wodorowi alfa i beta - ale skąd się wzięły w promieniowaniu nocnego nieba jako linie absorpcyjne? Przez chwilę miałem zagwozdkę, ale potem przypomniałem sobie, że poprzedniej nocy oglądałem jasny Księżyc. A Księżyc jak wiadomo odbija światło słoneczne, i linie te pochodzą od światła słonecznego odbitego od Księżyca i rozproszonego na chmurach. Dodatkowym dowodem na to jest słabo zaznaczony, ale obecny tryplet magnezowy przy 516 i 518nm - charakterystyczny twór w widmie Słońca. Widmo powyżej zostało zarejestrowane przy 100% zachmurzeniu.16 punktów
-
Zakurzona chmura kosmiczna jest widoczna na bogatych polach gwiezdnych na południe od Mgławicy Coalsack i Krzyża Południowego. Rozciągając się na około 3 stopnie przez tę scenę ciemna mgławica kończy się na południowym krańcu (na dole po lewej stronie) przez kulistą gromadę gwiazd NGC 4372. 31x6min., iso 1600, Canon 6D, FSQ106mm, f5.7 punktów
-
Moim zdaniem, kawałek półcienia u dołu Księżyca się utrwalił (górne zdjęcie; zakładam, że to faza maksymalna), więc gratuluję Nad Toruniem chmury wisiały przez większą część zaćmienia. Dopiero po 20:30 zaczęło się przejaśniać, a ok. 21:00 Księżyc dawał się łapać w kadrze. Mój plon jest więc skromniutki, ale ostatki półcienia majaczą po prawej stronie księżycowej tarczy5 punktów
-
Trasa przelotów niektórych z tych długodystansowych samolotów z Dubaju i Abu-Dhabi przechodzi nad północną częścią jezior Miedwie i Dąbie, akurat wtedy mam okazję cyknąć fotkę jak jest pogoda. Dzisiaj już z chmurami ale akurat mijały się w tych okolicach dwa A380: Lot EK237 z Dubaju do Bostonu, A380-842: Lot EK226 z San Francisco do Dubaju, A380-861: Chwilę później załapał się jeszcze Boeing 777 3FX(ER) w locie z Abu Dhabi do Toronto:4 punkty
-
W ubiegły wtorek w galaktyce M100 odkryta została supernowa typu Ic. SN 2020oi została zgłoszona przez ZTF (Zwicky Transient Facility). Według informacji z dnia dzisiejszego jej jasność wzrosła już do około 14m. Zobaczymy co będzie dalej. Supernowe w M-kach nie są obserwowane zbyt często (średnio 1/rok). Co ciekawe, ostatnia obserwowana była również w M100, prawie rok temu i miałem przyjemność ją odkryć. Opisywałem to w tym wątku. Linki dotyczące SN 2020oi: https://wis-tns.weizmann.ac.il/object/2020oi https://lasair.roe.ac.uk/object/ZTF20aaelulu/4 punkty
-
W tym odcinku pozostaniemy przy gwiezdnych żłobkach (jak w grudniu, gdy na warsztat trafiła NGC 1579), a jednocześnie postaram się nawiązać do kapitalnego odcinka sprzed kilku lat, moim zdaniem jednego z najlepszych w historii tego cyklu. Jego autorem jest niejaki Panasmaras, odnośnie którego czekam, aż mu się w końcu odmieni i raczy wrócić do astro. Marek, długo jeszcze? Najpierw może starhopping ? znów zaczynamy od litery ?L? utworzonej z gwiazd Atik, Menkib i o Per, po czym odbijamy kawałeczek (ok. 3 stopnie) na wschód od tej ostatniej. Po drodze mijamy jakieś tam Barnardy z początkowymi numerami katalogowymi (Marku, widzisz, jak przydałaby się tu twoja obecność? ), o których istnieniu przekonamy się widząc (a raczej nie widząc) ponadnormatywnie mało gwiazd w okularze czy szukaczu. Warto zatrzymać się na chwilę tuż ?pod?, czyli na południe od o Per, gdzie przyczaiła się malutka, lecz bardzo wyraźna gromada otwarta, powiązana z mgławicą; to zresztą też rejon gwiazdotwórczy. Nawet w małym teleskopie nie da się przeoczyć mgiełki, którą otulone są nieliczne gwiazdy. Wszystko świetnie widać także w lornecie 100 mm - choć oczywiście apertura i powiększenie są wskazane, bo nie jest to specjalnie rozległy obszar. Większa lorneta wystarcza też do namierzenie naszego aktualnego celu; NGC 1333 przy stumilimetrowych obiektywach nie wypala może oczu, ale pod w miarę sensownym niebem nie sprawia problemów. Dość ulotna i zwiewna mgiełka dotyka ?doklejonej? od jej północno ? wschodniego krańca gwiazdki TYC 2342-624-1 o jasności 10.6mag ? i to tyle. Numer 1333 z pewnością nie jest trudniejszy do wyzerkania od NGC 1579, więc jeśli ktoś podszedł z powodzeniem do tamtej, w tym przypadku także nie powinien napotkać trudności. NGC 1333 została odkryta w 1855 roku przez Eduarda Schönfelda. Zlokalizowana jest w zachodniej części Obłoku Molekularnego Perseusza i aktualnie uznawana za obszar najbardziej aktywny pod względem gwiazdotwórczym w tymże obłoku. Mgławicy towarzyszy ciemny Barnard 205. Masa materii skondensowanej w rejonie NGC 1333 szacowana jest na ok. 450 mas Słońca. Wewnątrz mgławicy (odległej o jakieś 1000 lat świetlnych od Ziemi) znajdują się liczne nowopowstałe gwiazdy, zgrupowane w dwóch klastrach. Rzecz jasna, ich blask w widzialnej części widma jest blokowany przez obszary pyłowe, jednak od czego mamy podczerwień i kosmiczny teleskop Spitzera: źródło: http://www.spitzer.caltech.edu/images/1523-ssc2005-24a1-NGC-1333-in-the-Infrared Generalnie, sporo się tam dzieje, przy czym jak dla mnie najciekawsze są obiekty Herbiga ? Haro, będące zjawiskiem zarówno spektakularnym, jak i bardzo krótkotrwałym w kosmicznej skali czasu. Czym są obiekty HH już kiedyś wspominaliśmy, zatem wracamy do przywołanego na wstępie odcinka OT. Od siebie dodam tylko, że obiekt HH został zidentyfikowany po raz pierwszy w XIX stuleciu przez Amerykanina S.W. Burnhama podczas obserwacji gwiazdy T Tauri, jednak ich prawdziwą naturę odkryto dopiero kilkadziesiąt lat później, dzięki badaniom panów George'a Herbiga i Guillermo Haro. Tak widzi je teleskop Hubble'a (w podlinkowanym artykule podano nieco informacji odnośnie HH 7 do 11): źródło: http://www.sci-news.com/astronomy/hubble-herbig-haro-objects-ngc-1333-06773.html Dobra, pora na wrażenia z obserwacji średniodużym, czternastocalowym lustrem. W małych powerkach (50-70x) widać tylko mgiełkę, dość jednolitą - jeno znacznie wyraźniej niż w przypadku lornety. Nie umiałem dostrzec w niej żadnych niejednorodności. Dopiero wzrost powiększenia do stu kilkudziesięciu (APM 12.5 mm), a najlepiej ponad dwustu razy (Pentax XL 7 mm) pozwala ogłosić jakiś tam sukces przedsięwzięcia, a mianowicie pojawienie się detalu. Z góry zaznaczam, że pod moim podmiejsko ? kiepskowiejskim niebem za cholerę nie da się wyzerkać tego, czego pożądałem najbardziej, a mianowicie obiektów Herbiga ? Haro oznaczonych numerami 7-11 (kompleks) i 12. Z tego co wyczytałem jest to możliwe w teleskopach 16-20? (choć widać je dość słabo), więc będę jeszcze próbował w lepszych warunkach (Bieszczady lub Beskid Niski). Przy powiększeniu dwustukrotnym (źrenica wyjściowa 1.7 mm) w okularze robi się ciemnawo, a sam obszar mgławicowy przestaje być oczywisty, natomiast w rejonie jego południowo ? zachodniego krańca wyłazi jedno dość słabe, ale wyraźne pojaśnienie z zatopioną w nim słabiutką gwiazdką; kolejne pojaśnienie, baaardzo malutkie i jeszcze bardziej ulotne, również z towarzyszącą mu gwiazdką (nieco jaśniejszą od poprzedniczki) odnajdziemy bliżej TYC 2342-624-1. Najjaśniejsza wizualnie część mgławicy, owalna, choć o nieco eliptycznym kształcie (rozmiar to jakieś 9x6'), rozciąga się na południowy ? zachód od wspomnianej na wstępie gwiazdki 10.6 mag, w kierunku gwiazdy TYC 2342- 234-1 o jasności ok. 10 magnitudo. Filtry w żaden sposób nie pomagają, a wręcz przeciwnie ? taki Astronomik UHC na przykład ?zarżnął? obraz, no ale tego w przypadku mgławicy refleksyjnej raczej się spodziewałem. Na poniższej focie zaznaczyłem żółtą strzałką to, co udało się wyłuskać, zaś w czarnych ramkach są obiekty HH, których niestety nie zaliczyłem. źródło: www.sky-map.org To jak, spróbujecie i dacie znać jak poszło? Szczególnie zainteresowany byłbym raportami obserwatorów dysponujących lustrami w okolicy dwudziestu cali. Wiem, że takowi są, szkoda, że się ukrywają i rzadko kiedy coś napiszą... Sam przymierzałem się ostatnio do lusterka 500 mm, ale niestety ? wyjazdowo raczej bym tego nie ogarnął. Co innego gdyby zamieszkać gdzieś na wsi...3 punkty
-
Amatorzy. Profesionalista od razu rozpozna sprzęt do rejestrowania przelotów UFO.3 punkty
-
3 punkty
-
3 punkty
-
3 punkty
-
Witam wszystkich , jako że coś zaczęło być widoczne na moich zdjęciach pozwoliłem sobie stworzyć ten temacik w którym będę publikował swoje jak dotąd dość nieudolne prace, z powodu sytuacji rodzinnej nie jest mi dane jeździć pod gwieździste niebo prawie w ogóle (max 2x w roku) Więc trzeba się cieszyć z tego co się ma- czyli balkon/taras na ostatnim piętrze w bloku w północnej dzielnicy Gdyni . A więc wszystko co będę tu publikował powstało na balkonie słówko o sprzęcie SW 150/750 canon 550mod -montaż heq5 synscan używam też filtra astronomik eos clip. i to chyba na tyle w celu wyjaśnienia. Pierwsze zdj. które prezentuje jest z 06.07.2019 ogólnie powstało przypadkowo gdyż łapałem klateczki do mgławicy orzeł jako że orzeł już chował się w sodówkach mojego pięknego miasta a jeszcze z pół h można było postrzelać więc trafiłem w hantle, parametry 25x60s iso 1600 obróbka PS2 punkty
-
Taki też mam zamiar, choć akurat filtrów tego typu za dużo nie mam. Ale na zlocie można bez problemu przetestować to, co akurat będzie, wiele czasu to nie zabiera. Dokładnie - taki mam plan. A oprócz tego dodatkowo jeszcze zdjąć widmo tła nieba bez Księżyca i też bez chmur.2 punkty
-
2 punkty
-
2 punkty
-
Ostatecznym potwierdzeniem tego wniosku będzie zdjęcie widma nocnego nieba przy braku księżyca i porównanie. Na dodatek @wessel ma absolutnie rację, można to zrobić bez względu na pogodę. Olewamy chmury !!2 punkty
-
To teraz Jolo możesz eksperymentalnie potestować wszelkiego rodzaju filtry przeciw LP i dowiemy się, który wycina to co powinien wyciąć Do tej pory musieliśmy polegać na tym co napisał producent i jak subiektywnie filtry oceniają użytkownicy.2 punkty
-
2 punkty
-
Dokładnie. SN 2020oi jest na tyle jasna, że można na niej poćwiczyć spektroskopię niskiej rozdzielczości. Jednocześnie nie jest aż tak łatwa dla spektroskopii bezszczelinowej (Star Analyser 100/200) bo znajduje się blisko jądra galaktyki (dużo bliżej niż moja SN 2019ehk). Ze spektroskopem szczelinowym można sobie jednak z tą bliskością poradzić. Dobra pogodo, wróć !!2 punkty
-
Tak jak Kolega wyżej napisał,każdy fascynat fotografii i obróbki będzie miał co robić nocą w polu a przy okazji poluka w niebo. Zebrać odpowiednią ilość klatek Księżyca potem zestakować i "upiększyć"nieco odpowiednim programem zabawy co niemiara,podobnie i startrialsy,a i samoloty w dzień też sporo wymagają od fotografa zanim wpadnie w rutynę Teleskop o aperturze 10 cali to już bardzo fajny sprzęt. Powodzenia i jak najwięcej radości2 punkty
-
Gratuluję! Myślę, że to dobry wybór. Ja mam cztero i siedmiolatka więc nie mam problemu z powtarzaniem tego samego. To nie tak, że Twój mąż nie może mieć też frajdy z tego teleskopu. Podsumuję co według mnie ma sens. Podpięcie lustrzanki do ogniska głównego teleskopu i: Zdjęcia Księżyca: Samoloty na wysokich pułapach: Idealnie... Bo jak jest Księżyc i dzień to Ty raczej nie będziesz używać teleskopu. Ponadto jak Ty się bawisz teleskopem to on może pobawić się w Startrails: Plus szepokie kadry Drogi Mlecznej o czym już pisałem.2 punkty
-
2 punkty
-
2 punkty
-
2 punkty
-
Po podsumowaniu astro czas na samoloty. Top 10 2019 roku: 1. Korean Air chowający się za smugą. 2. B748 tureckiego rządu z prezydentem tego kraju na pokładzie w drodze na sesję ONZ w NY. 3. Ukraiński IŁ76 w towarzystwie dwóch Su-27. 4. Air India na B77W. Piękno samo w sobie. 5. Inauguracyjny lot ANA z Wiednia i od razu w malowaniu SW R2-D2. 6. MD11 Lufthansa z przepiękną iryzacją. Zdecydowanie strzał roku. 7. IŁ62. I tyle wystarczy. 8. Dreamliner American Airlines, długo wyczekiwany i wreszcie pojmany. 9. Tranzyt A388 na tle Słońca. 10. Atlas Air w klimatycznym ujęciu.2 punkty
-
Kochani! Już jutro (10 stycznia) zaćmienie Księżyca, więc lecimy ze stosownym filmem Pogodnego nieba!1 punkt
-
Ano, ładne. Świetnie prezentuje się ten kompleks w polu widzenia lornetki 10x50 czy 15x70 - ciemne pasmo jest wyraźne (choć nie aż tak oczywiste jak Worek Węgla), a i kuleczka nie stawia oporu, bo jest dość jasna.1 punkt
-
Marianowski, pmchocki dziękuję. Nie każdy mąż jest na etapie że wie czego chce i wie że chce poświęcić temu masę czasu. Narazie to tylko zabawa. Jak dojrzeje zapytamy o więcej. ?1 punkt
-
1 punkt
-
A Ty wiesz z jakimi prędkościami takie planety potrafią zasuwać po orbicie? Dobrze jest się na to przygotować, a nie się ze wszystkiego wyśmiewać.1 punkt
-
Popatrzmy na to od praktycznej strony - to nowa gałąź naszego hobby pozwalająca na zabawę 365 dni w roku i 24 godziny na dobę Brawo Jolo!1 punkt
-
Określenie "szybki"jak widać nie zawsze znaczy to samo w odniesieniu do teleskopu.1 punkt
-
Nie porównujcie lekkich drgań po dotknięciu w miarę solidnych montażach, a tym co ma Michał. Bo miałem trochę większego brata tej zabawki (60/700) na takim samym montażu i obraz trząsł się praktycznie cały czas - nawet nie trzeba było nic dotykać. Możnaby to porównać do obrazu z lornetki trzymanej w rękach. Nie mówiąc co się działo po dotknięciu czy podmuchu wiatru... Później już tą tube sadzalem na AZ 3, co znacząco poprawiło obserwacje. Znacząco obraz poprawiło też włożenie do wyciągu normalnego szklanego okularu zamiast zestawowego plastikowego Kelnera. Ale koniec końców brakowało znacząco apertury (i pewnie też i jakości obiektywu, w końcu ludzie mają też małe APO i są zadowoleni) i jak na AZ 3 trafiła większa tuba (120/600) refraktorek 60/700 przestał być użyteczny nawet jako traweler.1 punkt
-
To dobra okazja na chrzest bojowy spektroskopu - przynajmniej w Twoim przypadku, bo specjalnie do tego celu został zrobiony. Trzymam kciuki za pogodę!1 punkt
-
Hmmm... Ja to porównuje zawszę do czegoś takiego: Szukam wozu sportowego, ale mój mąż chciałby też przewozić meble... Wisual i AstroFoto to dwa różne światy. Co ja bym zaproponował: Kupcie Syntę na Dobsonie dla Ciebie. Niech mąż kupi to co proponuje kolega @polaris tutaj: Bo Twój mąż aparat i statyw pewnie już ma. Co on z tego będzie miał? - niezapomniane chwile spędzone ze swoją żoną pod gwiazdami. Powodzenia!1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 Autor: Michał Rakowski Data: 23.11.2019 Obiekt: Duży Obłok Magellana Miejsce: El Morado na południowy wschód od Santiago (Chile) Instrument: Samyang 135 2.0@f/2.8 Detektor: Nikon D750 (niemodyfikowany) Montaż: Star Adventurer Ekspozycja: 30 sek. x 168, ISO 1.600 Obróbka: Sequator, Photoshop Akceptuję regulamin konkursu1 punkt
-
2 Autor: Maciej Kapkowski Miejsce: Warszawa Data: 21 grudnia 2019r. Obiekt: Kometa PanSTARRS C/2017 T2 w Perseuszu Instrument: Takahashi FS 128 Detektor: ATIK ONE 6.0 Montaż: ASA DDM 60 Ekspozycja: L: 24x300 sek,RGB: 8x300 sek każdy kanał. Obróbka: PixInsight, Adobe PS CS 5 Akceptuję regulamin konkursu.1 punkt
-
1 Autor: Maciej Kapkowski Miejsce: Warszawa, Oleszyce Data: 16 października 2019r. Obiekt: Duch Kasjopei - mgławice IC 63 i IC 59 Instrument: Takahashi FS 128 Detektor: ATIK ONE 6.0 Montaż: ASA DDM 60 Ekspozycja: Ha: 30x1200 sek, LRG: 24x300 każdy kolor , B: 60x300. Obróbka: PixInsight, Adobe PS CS 5 Akceptuję regulamin konkursu.1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
Nieco odkopię temat 29wrz19 Padka-Dibed GTI 8276 HHN-KBP B744 N489MC FL350 G1132 23wrz19 Binka-Regto UAE36 NCL-DXB B77W A6-EPT FL350 G1652 27paz19 Lenov-Lusid THY31 IST-ATL B789 TC-LLD FL360 G1426 17lis19 Lenov-Kolob ETD11 AUH-JFK A388 A6-APE FL360 G1259 w malowaniu ADNOC - Choose U.K.1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt