Ranking użytkowników

W tym odcinku pozostaniemy przy gwiezdnych żłobkach (jak w grudniu, gdy na warsztat trafiła NGC 1579), a jednocześnie postaram się nawiązać do kapitalnego odcinka sprzed kilku lat, moim zdaniem jednego z najlepszych w historii tego cyklu. Jego autorem jest niejaki Panasmaras, odnośnie którego czekam, aż mu się w końcu odmieni i raczy wrócić do astro. Marek, długo jeszcze? Najpierw może starhopping ? znów zaczynamy od litery ?L? utworzonej z gwiazd Atik, Menkib i o Per, po czym odbijamy kawałeczek (ok. 3 stopnie) na wschód od tej ostatniej. Po drodze mijamy jakieś tam Barnardy z początkowymi numerami katalogowymi (Marku, widzisz, jak przydałaby się tu twoja obecność? ), o których istnieniu przekonamy się widząc (a raczej nie widząc) ponadnormatywnie mało gwiazd w okularze czy szukaczu. Warto zatrzymać się na chwilę tuż ?pod?, czyli na południe od o Per, gdzie przyczaiła się malutka, lecz bardzo wyraźna gromada otwarta, powiązana z mgławicą; to zresztą też rejon gwiazdotwórczy. Nawet w małym teleskopie nie da się przeoczyć mgiełki, którą otulone są nieliczne gwiazdy. Wszystko świetnie widać także w lornecie 100 mm - choć oczywiście apertura i powiększenie są wskazane, bo nie jest to specjalnie rozległy obszar. Większa lorneta wystarcza też do namierzenie naszego aktualnego celu; NGC 1333 przy stumilimetrowych obiektywach nie wypala może oczu, ale pod w miarę sensownym niebem nie sprawia problemów. Dość ulotna i zwiewna mgiełka dotyka ?doklejonej? od jej północno ? wschodniego krańca gwiazdki TYC 2342-624-1 o jasności 10.6mag ? i to tyle. Numer 1333 z pewnością nie jest trudniejszy do wyzerkania od NGC 1579, więc jeśli ktoś podszedł z powodzeniem do tamtej, w tym przypadku także nie powinien napotkać trudności. NGC 1333 została odkryta w 1855 roku przez Eduarda Schönfelda. Zlokalizowana jest w zachodniej części Obłoku Molekularnego Perseusza i aktualnie uznawana za obszar najbardziej aktywny pod względem gwiazdotwórczym w tymże obłoku. Mgławicy towarzyszy ciemny Barnard 205. Masa materii skondensowanej w rejonie NGC 1333 szacowana jest na ok. 450 mas Słońca. Wewnątrz mgławicy (odległej o jakieś 1000 lat świetlnych od Ziemi) znajdują się liczne nowopowstałe gwiazdy, zgrupowane w dwóch klastrach. Rzecz jasna, ich blask w widzialnej części widma jest blokowany przez obszary pyłowe, jednak od czego mamy podczerwień i kosmiczny teleskop Spitzera: źródło: http://www.spitzer.caltech.edu/images/1523-ssc2005-24a1-NGC-1333-in-the-Infrared Generalnie, sporo się tam dzieje, przy czym jak dla mnie najciekawsze są obiekty Herbiga ? Haro, będące zjawiskiem zarówno spektakularnym, jak i bardzo krótkotrwałym w kosmicznej skali czasu. Czym są obiekty HH już kiedyś wspominaliśmy, zatem wracamy do przywołanego na wstępie odcinka OT. Od siebie dodam tylko, że obiekt HH został zidentyfikowany po raz pierwszy w XIX stuleciu przez Amerykanina S.W. Burnhama podczas obserwacji gwiazdy T Tauri, jednak ich prawdziwą naturę odkryto dopiero kilkadziesiąt lat później, dzięki badaniom panów George'a Herbiga i Guillermo Haro. Tak widzi je teleskop Hubble'a (w podlinkowanym artykule podano nieco informacji odnośnie HH 7 do 11): źródło: http://www.sci-news.com/astronomy/hubble-herbig-haro-objects-ngc-1333-06773.html Dobra, pora na wrażenia z obserwacji średniodużym, czternastocalowym lustrem. W małych powerkach (50-70x) widać tylko mgiełkę, dość jednolitą - jeno znacznie wyraźniej niż w przypadku lornety. Nie umiałem dostrzec w niej żadnych niejednorodności. Dopiero wzrost powiększenia do stu kilkudziesięciu (APM 12.5 mm), a najlepiej ponad dwustu razy (Pentax XL 7 mm) pozwala ogłosić jakiś tam sukces przedsięwzięcia, a mianowicie pojawienie się detalu. Z góry zaznaczam, że pod moim podmiejsko ? kiepskowiejskim niebem za cholerę nie da się wyzerkać tego, czego pożądałem najbardziej, a mianowicie obiektów Herbiga ? Haro oznaczonych numerami 7-11 (kompleks) i 12. Z tego co wyczytałem jest to możliwe w teleskopach 16-20? (choć widać je dość słabo), więc będę jeszcze próbował w lepszych warunkach (Bieszczady lub Beskid Niski). Przy powiększeniu dwustukrotnym (źrenica wyjściowa 1.7 mm) w okularze robi się ciemnawo, a sam obszar mgławicowy przestaje być oczywisty, natomiast w rejonie jego południowo ? zachodniego krańca wyłazi jedno dość słabe, ale wyraźne pojaśnienie z zatopioną w nim słabiutką gwiazdką; kolejne pojaśnienie, baaardzo malutkie i jeszcze bardziej ulotne, również z towarzyszącą mu gwiazdką (nieco jaśniejszą od poprzedniczki) odnajdziemy bliżej TYC 2342-624-1. Najjaśniejsza wizualnie część mgławicy, owalna, choć o nieco eliptycznym kształcie (rozmiar to jakieś 9x6'), rozciąga się na południowy ? zachód od wspomnianej na wstępie gwiazdki 10.6 mag, w kierunku gwiazdy TYC 2342- 234-1 o jasności ok. 10 magnitudo. Filtry w żaden sposób nie pomagają, a wręcz przeciwnie ? taki Astronomik UHC na przykład ?zarżnął? obraz, no ale tego w przypadku mgławicy refleksyjnej raczej się spodziewałem. Na poniższej focie zaznaczyłem żółtą strzałką to, co udało się wyłuskać, zaś w czarnych ramkach są obiekty HH, których niestety nie zaliczyłem. źródło: www.sky-map.org To jak, spróbujecie i dacie znać jak poszło? Szczególnie zainteresowany byłbym raportami obserwatorów dysponujących lustrami w okolicy dwudziestu cali. Wiem, że takowi są, szkoda, że się ukrywają i rzadko kiedy coś napiszą... Sam przymierzałem się ostatnio do lusterka 500 mm, ale niestety ? wyjazdowo raczej bym tego nie ogarnął. Co innego gdyby zamieszkać gdzieś na wsi...

Statki uzupełnione i już jest komplet od stycznia do grudnia - niebawem ankieta roczna!

A tak wygląda " okiem " mojego Veloce. Niestety, miałem za mało czasu i jest sporo szumu.

Chodzi o to, że jest bardzo wiele inicjatyw / spotkań astronomicznych, zarówno lokalnych jak i krajowych. Wystarczy wsiąknąć w temat i możesz wybierać, gdzie chcesz jechać To nie jest zamknięta grupa. Wystarczy się rozejrzeć, popytać na forum i już masz gdzie i z kim jechać. Uwierz, że nikt nie lubi sam obserwować. Nie ma nic lepszego niż pogawędzić przy okazji obserwacji z kimś o podobnych zainteresowaniach. Niestety w praktyce bywa tak, że ciężko zgrać wszystkie wytyczne u każdej z osób A to Księżyc w pełni, a to weekend zajęty, a to chmury, a to inny powód Wtedy też zapewne zauważysz, że zorganizować to jedno, a mieć pogodę i warunki to drugie Ponadto, aby być popularyzatorem tego typu przedsięwzięć należy mieć sporą wiedzę w temacie, o doświadczeniu nie wspomnę. Inaczej może być ciężko. Spójrz chociażby na Karola Wójcickiego, czy też profil Astrolife lub Astrofaza. Najpierw musisz zarazić innych wiedzą / hobby. O ile z całym sercem wspieram każdą inicjatywę mającą na celu przybliżanie nieba innym, tak tutaj mam mieszanie uczucia. Zaczynając od zbiórki (do tego na sprzęt) w mojej ocenie strzelasz sobie w stopę. Najpierw daj innym coś od siebie, sprzęt wtedy sam się znajdzie.

Czyli jesteś mocno początkujący, jak się od początku wydawało. Zawsze myślałem, że za popularyzację biorą się ludzie mający już spore doświadczenie w temacie. Sorry, ale ten temat zniknie dziś z forum.

Przeczytałem ten projekt i stwierdzam: Piszesz, że na Pustyni Błędowskiej z dala od świateł miast. Byłeś tam kiedyś? Widziałeś i wiesz co to mapa lightpollution? Wiesz kiedy jest najbliższy tranzyt Merkurego (bo o Wenus nawet nie pytam). Chcesz obserwować obok ogniska? Dziwnie to jakoś brzmi, jakbyś... ze szwagrem siadł w sobotę przy piwku, potem poczytał 40 minut neta i stwierdził, że robicie interes Niby piszesz, że od lat się interesujesz. No kurde nie czuć tego ale oczywiście życzę powodzenia i obyś szedł do przodu i nie spaprał ludziom tematu, bo wielu z nas udziela się całkiem za friko i organizuje mniejsze i większe pokazy

Taki też mam zamiar, choć akurat filtrów tego typu za dużo nie mam. Ale na zlocie można bez problemu przetestować to, co akurat będzie, wiele czasu to nie zabiera. Dokładnie - taki mam plan. A oprócz tego dodatkowo jeszcze zdjąć widmo tła nieba bez Księżyca i też bez chmur.

Materiał zbierany z balkonu na Wilanowie na przełomie listopada i grudnia, kamerą ZWO ASI 183 MM Pro, teleskopem TS71SDQ na montażu HEQ-5. L - 85 x 90s R, G, B - 35 x 150s Obróbka: PixInsight 1.8 oraz LE (jeszcze się z płatną wersją nie dogadałem, więc posiłkowałem się wersją LE), PS

Przed chwilą (23:51 czasu lokalnego), idąc do obserwatorium zauważyłem przepiękny bolid w zachodniej części nieboskłonu, dość nisko nad horyzontem, poniżej gwiazdozbioru Lwa. Intensywnie zielona barwa. Zarejestrował się na dwóch moich kamerach. Załączam trochę słabe zdjęcie z jednej z nich. Z drugiej kamery (AllSky) będzie film. Bolid jest tam dużo lepiej widoczny. Pokażę go jak zrzucę z rejestratora. Ogólnie warunki trudne bo blisko pełni, ale coś jednak się zarejestrowało. Dodane z kamery AllSky: Bolid_16_04_2019_21_51UT.mpg

Wydaje mi się, że powinieneś zacząć jednak od tego:

Cześć. To ja może zaproponuję Koledze, żeby się kiedyś wybrał z nami na obserwacje, choćby do Glanowa. Mamy fajne towarzystwo i też jest miło, niebo też lepsze niż w Krakowie czy na Pustyni Błędowskiej. Przy okazji Kolega popatrzy czym i co my obserwujemy i jak to wszystko się odbywa, a później pomyśli nad sprzętem i dalszą realizacją swojego przedsięwzięcia, które wydaje się nieco pochopne i nie do końca przemyślane.

Zdania warto zaczynać z dużej litery. Nic się nie szykuje.

Zdjęcie z 21 grudnia 2019 zrobione z samochodu stojąc na czerwonym świetle. Odnalezione w telefonie ?

W ubiegły wtorek w galaktyce M100 odkryta została supernowa typu Ic. SN 2020oi została zgłoszona przez ZTF (Zwicky Transient Facility). Według informacji z dnia dzisiejszego jej jasność wzrosła już do około 14m. Zobaczymy co będzie dalej. Supernowe w M-kach nie są obserwowane zbyt często (średnio 1/rok). Co ciekawe, ostatnia obserwowana była również w M100, prawie rok temu i miałem przyjemność ją odkryć. Opisywałem to w tym wątku. Linki dotyczące SN 2020oi: https://wis-tns.weizmann.ac.il/object/2020oi https://lasair.roe.ac.uk/object/ZTF20aaelulu/

Spektroskop LowSpec nie doczekał się jeszcze niestety widoku gwiezdnego nieba. Ostatniej nocy wystawiłem go jednak pod chmury, żeby zdjąć widmo mojego podmiejskiebo nocnego nieba zanieczyszczonego światłem i sprawdzić co tam świeci. Wynik wyszedł dość oczywisty z małą niespodzianką. Widmo promieniowania tła nocnego nieba zanieczyszczonego światłami miejskimi Dwa najbardziej oczywiste twory to charakterystyczny dzwon z pikiem w dół przy długości fali 589nm oraz linia emisyjna 569nm. Ich źródłem są wysokoprężne lampy sodowe. Widać też kilka linii Hg pochodzących od żarówek rtęciowych. Tzw. naturalny airglow pochodzący od tlenu występuje przy 578 oraz 630 nm. Pierwsza z tych linii jest ledwo widoczna, drugiej nie udało się zarejestrować. To co w tym widmie nie jest całkiem oczywiste, to dwie linie absorpcyjne przy 486 oraz 656nm. To dość charakterystyczne długości odpowiadające wodorowi alfa i beta - ale skąd się wzięły w promieniowaniu nocnego nieba jako linie absorpcyjne? Przez chwilę miałem zagwozdkę, ale potem przypomniałem sobie, że poprzedniej nocy oglądałem jasny Księżyc. A Księżyc jak wiadomo odbija światło słoneczne, i linie te pochodzą od światła słonecznego odbitego od Księżyca i rozproszonego na chmurach. Dodatkowym dowodem na to jest słabo zaznaczony, ale obecny tryplet magnezowy przy 516 i 518nm - charakterystyczny twór w widmie Słońca. Widmo powyżej zostało zarejestrowane przy 100% zachmurzeniu.

Hej, jest rok 2020 a ja czyszczę spady z 2019. Niestety pogoda była mega niełaskawa, dlatego prezentuję kolejny projekt, który docelowo będzie w kolorze, a na razie udaję jakby to było już gotowe zdjęcie Zdjęcie palone w Oleszycach (nasze polskie RODOS), niebo tam cudne, niestety akurat wtedy schowane za cienką warstwą cuirrusów, więc materiał nie jest pierwszorzędnej jakości. Obiekt znajduje się w gwiazdozbiorze Żyrafy w takim miejscu, że powiedziałbym, że Żyrafa go bacznie obserwuje - 8 mln lat świetlnych od Ziemi, jej rozpiętość to około 50 tys lat świetlnych. O dziwo ta galaktyka jest częścią Grupy Galaktyk M81. NGC 2403 powstała w wyniku zderzenia galaktyk, a jej ramiona poruszają się z różnymi prędkościami, co może być związane z obecnością dużej ilości ciemnej materii. lum: 30 x 600 sek dark, bias, flat NEQ6 mod, TS APO 115/800 f/6.95, QHY9, oryginalna skala zdjęcia: 1,39"/px Siedzi w tle trochę drobnicy: Szkoda że nie wszystkie kłaki są opisane, te najmniejsze fascynują mnie najbardziej Poniżej crop 1:1

DANE ZA MIESIĄCE STYCZEŃ-GRUDZIEŃ Zdjęcia które otrzymały najwięcej głosów:? Lukasz83 Galaktyka Wir - M51 wraz z NGC5195 (maj) 60 tayson.82 Pozostałości supernowej Simeis 147 (grudzień) 59 tayson.82 NGC7000, IC5070, IC5068 (sierpień) 54 Lukasz83 Koniunkcja Księżyca i Jowisza (listopad) 54 tayson.82 Pozostałości SNR G65.3+5.7 (wrzesień) 53 Pysiak Droga Mleczna (luty) 52 Pav1007 Messier 16 - Mgławica Orzeł 49 Lukasz83 NGC1501 Mgławica Ostryga (luty) 48 Lukasz83 Obszar aktywny AR2736 (marzec) 42 Pav1007 Messier 8 Laguna bikolor (lipiec) 42 iro Orion (listopad) 42 tayson.82 NGC6888 (czerwiec) 41 tayson.82 IC5070 Pelikan w SHO (lipiec) 41 iro Ciemne mgławice Byka i Perseusza (wrzesień) 40 wessel Wolf Rayet 134 (październik) 40 jolo Galaktyka NGC2903 (kwiecień) 39 Rafał 123 Gromada w Herkulesie M13 (maj) 38 Lukasz83 NGC7009 Mgławica Saturn (styczeń) 38 wessel Galaktyka M104 Sombrero (maj) 37 miron Tranzyt ISS na tle Księżyca (styczeń) 35 Autorzy, których zdjęcia otrzymały w sumie w skali roku najwięcej głosów: Lukasz83 481 wessel 402 tayson.82 350 Rafał 123 292 iro 200 jolo 167 Pav1007 150 miron 94 dziki 81 DarX86 79 Autorzy, których zdjęcia uzyskały średnio najwięcej głosów (co najmniej dwa zdjęcia w konkursie): Pav1007 37.5 (4 zdjęcia) Lukasz83 32.1 (15 zdjęcia) tayson.82 29.2 (12 zdjęcia) Pysiak 27.5 (2 zdjęcia) pkoczan 26.0 (2 zdjęcia) iro 23.6 (7 zdjęcia) kenny 19.5 (2 zdjęcia) miron 18.8 (5 zdjęcia) wessel 16.8 (24 zdjecia) dziki 16.2 (5 zdjęcia) Klasyfikacja olimpijska (złoto / srebro / brąz): Lukasz83 4 / 3 / 3 tayson.82 3 / 3 / 0 Pav1007 2 / 1 / 0 wessel 1 / 2 / 4 Pysiak, jolo 1 / 0 / 0 iro 0 / 2 / 2 Rafał 123 0 / 1 / 2 miron, kenny 0 / 1 / 0 pkoczan 0 / 0 / 2 gryf188 0 / 0 / 1 Autorzy, którzy umieścili w konkursie najwięcej zdjęć: wessel 24 zdjęć Rafał 123 22 zdjęć Lukasz83 15 zdjęć Do tej pory w konkursie w 2019 roku 33 różnych autorów zaprezentowało 175 prac, a 223 różnych jurorów oddało w sumie 2841 ważnych głosów. Najbardziej sumienni jurorzy, którzy głosowali w każdym miesiącu to (kolejność losowa): prestoneq, keram167, Hagen, Pawcio, Lukasz83, Anva, Ossek, ivonia, Manieksky, mebelek, Pemo77, M.K., sferoida, miron, BlackAdder, Jacek E., cyberboss, Fobek, MichalKaczan, Przemek_K - gratulacje!

Dzięki, uwierzcie mi nie jestem wrogiem. Link zamieściłem w celach rozpowszechnienia zbiórki co wciąż uważam za szczytny cel. Osobiście nic na tym nie zarobie, chodzi o rozpowszechnienie astronomii i dobrą zabawę nawet bez szybkich rezultatów. Będę śledził forum i wpadnę na najbliższe wasze spotkanie.

Ok, widzę, że temat rozwija się w sensownym kierunku, więc robimy tak: nie usuwam go, ale wywalam link do zbiórki zamieszczony w pierwszym poście.

Proponuję jak najszybciej spakować teleskop w karton i odesalc na gwarancję ze stanowcza informacja o wymianie na inny egzemplarz! Taki bubel nie ma prawa opuścić fabryki, a co dopiero trafić do klienta.

30 sekund w Google https://appuals.com/how-to-fix-msstdfmt-dll-is-missing-error/

Łukasz, jest jeszcze jedno wyjście: https://www.skyandtelescope.com/astronomy-resources/observing-with-astrovideo-cameras/ Też mnie czasem korci coś większego, tak 20"-24". Waga już się robi kosmiczna, więc tylko z takim lustrem: https://www.cloudynights.com/topic/591263-lightweight-mirror-blanks/

No i mamy nowy obiekt do obserwacji o którym nawet nie pomyślałem. Jak pogoda pozwoli i uda się zebrać naszą szanowną drużynę ziemi Łódzko-Sieradzkiej w piątek lub sobotę to będzie lusterko 22 "caluszki". Wtedy się zobaczy. Tylko ta pogoda.

W astrofoto nie ma drogi na skróty, ale podążanie nią dostarcza naprawdę sporo frajdy - powodzenia!

Zakurzona chmura kosmiczna jest widoczna na bogatych polach gwiezdnych na południe od Mgławicy Coalsack i Krzyża Południowego. Rozciągając się na około 3 stopnie przez tę scenę ciemna mgławica kończy się na południowym krańcu (na dole po lewej stronie) przez kulistą gromadę gwiazd NGC 4372. 31x6min., iso 1600, Canon 6D, FSQ106mm, f5.

Może nikt nie spotkał się z tym problemem. To jest plik systemowy... Próbowałeś tego: https://appuals.com/how-to-fix-msstdfmt-dll-is-missing-error/

może się nie znam, ale powinieneś reklamować ten teleskop za kształt gwiazdek

Szkoda cokolwiek pisać.