Ranking użytkowników

Cześć, poniżej, moja pierwsza próba z nowym setupem - TS APO 65q + Canon 1100D mod. Materiału jest tylko ok. 3 godziny: klatki 36x300 sek. + 33x30 sek., zbierany przy ISO 800. Walka ze stackiem była trudna, szczególnie z gwiazdami w kształcie przecinków - korektor pola w refraktorku jest ściśnięty i dopiero będę go ustawiać z pomocą MateuszaW. Do tego jest trochę szumu w samej mgławicy, który podejrzewam wynika z małej ilości materiału. Będę wdzięczny za konstruktywną krytykę. Mogę udostępnić stacki do zabawy jeśli ktoś zechce. Pozdrawiam, Astrotuvoc

Recenzja GSO Classic Cassegrain 6" Recenzja, jak to dumnie brzmi ale do recenzji to jeszcze trochę brakuje. Dziś postaram się Wam trochę przybliżyć dosyć świeży produkt ze stajni Taiwańskiego producenta teleskopów, czyli Klasyczny Cassegrain z lustrem głównym 150 mm i ogniskową 1800 mm. Odkąd dowiedziałem się o jego istnieniu zwyczajnie zachorowałem na jego punkcie, uwielbiam testować różne konstrukcje teleskopów i szukam swojego wymarzonego zestawu. Liczę, że konstrukcja klasycznego Cassegraina przypadnie mi do gustu. Budowa. Budowa teleskopu jest nader przyjemna dla oka. Pod różnymi brandami są sprzedawane w innych kolorach, wersja GSO jest czarna i taka mi się bardzo podoba. Teleskop ma na wyposażeniu tradycyjny wyciąg GSO z wysuwem 35 mm jednak po mocniejszym poluzowaniu śrubki blokującej wyciąg (ta od teleskopu) dostajemy kolejne 5 mm, razem 40 mm regulacji (jeszcze niedawno o tym nie wiedziałem ). Wyciąg chodzi płynnie, bez luzów, mikroruchy również, 1.5 kg zestaw mu nie straszny, oczywiście mówię tu o zastosowaniu wizualnym Za te pieniądze taki wyciąg przyjmuję z otwartymi rękami. Oczywiście okulary mocowane za pomocą clamping ringów. Lustro Główne nie jest ruchome jak w bliźniaczych konstrukcjach czyli SCT i MCT, ma to swoje plusy dodatnie i plusy ujemne Dużym plusem jest stała ogniskowa układu, pozwala to na trafny dobór okularów czy innych akcesoriów. Również stała odległość LG od LW jest kluczowa dla uzyskiwanych obrazów, bo jak wiemy taki układ luster działa najlepiej jeśli są w pewnej ściśle określonej odległości. Myślę, że również brak "Mirror shift" jest znaczący, jednak kolimacja w obserwacji US to ważny aspekt. Minus takiego rozwiązania to niestety ale brak zapasu ogniskowej ale o tym później. Do zestawu dostajemy również przedłużki, którymi możemy regulować odległość wyciągu od tuby, są trzy sztuki, jedna 50 mm i dwie po 25 mm. Wkręcają się równo, wyglądają na solidnie zrobione a przede wszystkim równe i trzymające osiowość układu. Nie testowałem dużo (fan nasadek bino ) ale wg mnie jedna przedłużka 50 mm, może nawet 25 mm powinna wystarczyć do obserwacji mono, z Meade UWA 24 mm brakowało mi wyciągu bez przedłużki i pomagałem sobie lekko wyciągając okular. W środku tuby jest 8 plastikowych bafli, tuba jest wyczerniona w standardzie GSO, czyli jest całkiem OK. Wnętrze dzięki otwartej konstrukcji nie będzie miało problemów z chłodzeniem i wentylacją tuby jednak jest jeden minus... zakurzenie LG, jak widać na fotce, kilkumiesięczne GSO zdążyło się już delikatnie zakurzyć. Kolimacja LW odbywa się standardowo, przy użyciu 4 śrub, 3 do ustawiania kąta i jedna kontrująca, raczej nic nowego dla właścicieli Newtonów i SCT. Lustro Główne kolimowane jest podobnie do MCT, czyli za pomocą 3 par śrub, po jednej kolimującej i jednej kontrze. Standard. Moje jak widać nie ruszane ale to się zmieni bo niestety nie jest dobrze skolimowany, może do DS wystarczy ale na US to za mało, ewidentnie cień LW jest przesunięty. Przelot optyczny na wyjściu z tuby wynosi około 35 mm więc dużo więcej niż konkurencyjne maki 127 i 150 mm ze stajni SW. Nie zmienia to jednak faktu, że nie zrobimy z niego szerokokątnego wymiatacza DS. Taki przelot wystarcza na komfortowe użytkowanie takiego okularu jak 24 mm 82 stopnie, być może z dobrym skutkiem uda się skorzystać z okularu typu 40 mm RKE? Jednym z minusów tej konstrukcji jest jego środek ciężkości, jest daleko z tyłu i pomimo zastosowania szyny typu Vixen na całej długości tuby, mi osobiście jest trudno go wyważyć. Gdybym obserwował mono może nie było by problemu, jednak nasadka bino i parka ciężkich Morfeuszy robiła za całkiem dużą przeciwwagę. Koniecznie muszę uzbroić się w przynajmniej 500 g magnesu na przód tuby (przyda się również do GSO 10"). Sam teleskop też do najlżejszych nie należy bo waży około 5.5 kg. Współpraca z nasadkami bino. Temat dla mnie bardzo ważny i tu niestety są komplikacje. Nasadka bino WO z zastosowaniem kątówki SW 2" wyostrzyła dopiero po użyciu soczewki barlowa 2x ED GSO wkręconej w redukcję nasadki kątowej. Niestety nawet zestawowy barlow WO 1.6x nie dał rady wysunąć ogniska na tyle dużo, brakowało kilka mm. Nie mam normalnej jakości kątówki lustrzanej 1,25" żeby przetestować taki układ ale postaram się w nią uzbroić. Jako, że to typowo sprzęt pod US nie jestem tym jakoś przerażony jednak chciałbym zejść z powiększeniem do tego sensownego minimum 100-120x z nasadką bino. Czarnym koniem testów okazało się bino Maxbright w parze z pryzmatem Baadera i tuleją 2" do pryzmatu od strony teleskopu (unikamy tu redukcji 2/1,25 która też ma kilka mm). Nie wierzyłem w ten zestaw a tu niespodzianka, ostrzy bez barlowa z kilku milimetrowym zapasem ostrości. Bardzo przyjemny zestaw jednak ogranicza zastosowanie korektorów i wymusza kupno kolejnych parek okularów, coś za coś. Obserwacje. Jakie obserwacje ? Brak pogody skutecznie uniemożliwia spróbowanie sprzętu w praktyce jednak coś zdążyłem zerknąć. Niedługo po tym jak go odebrałem dostałem prezent w postaci kilku godzin czystego nieba około godziny 4:00, tak więc przed pracą udało mi się popatrzeć, sprawdzić kolimację i właśnie pracę z nasadkami. Pomimo słabej kolimacji obraz Księżyca nareszcie był przyjemny dla oka, zero koloru, przyzwoita ostrość pomimo słabego seeingu, fajny kontrast, brak problemów z odblaskami (choć bino lubi błysnąć swoim duszkiem na Księżycu). Zarówno w Meade UWA 24 mm jak i większych powerach w bino, nie zauważyłem nieostrości na brzegu pola widzenia (mówię tu o komie, która powinna być widoczna), przyjrzę się temu dokładniej przy najbliższej okazji. Sprzęt stał całą noc na balkonie czekając na mnie i po rozpoczęciu obserwacji o 4:00 rano i kończąc o 5:40 nie miałem najmniejszego problemu z wilgotnością LG i LW co mnie bardzo cieszy. Zostawiając sprzęt na mroźnym balkonie uwidoczniła się jedna z upierdliwych wad GSO... przykrywka od frontu teleskopu, wystawiona na działanie mrozu staje się tak luźna, że wiatr potrafi ją zdmuchnąć, to samo mam w GSO 10". Po tych obserwacjach sprzęt stał w pokoju w oczekiwaniu na lepsze czasy dla niego, udało mi się zerknąć jeszcze tylko na M42, która pokazała się wyraźnie i z wieloma szczegółami, 150 mm apertury robi już całkiem fajną robotę. Mój mały achromat 100 mm nie ma za dużych szans w tym starciu. Przykro mi ale to tyle... mam go od jakiegoś czasu a oczywiście pogoda i inne uwarunkowania sprawiają, że nie mam okazji sprawdzić go lepiej. Na wiosnę mam zamiar sparować go z 100 mm ED F9 od SW.

NGC 5466 (również GCL 27) ? gromada kulista znajdująca się w gwiazdozbiorze Wolarza. Została odkryta 17 maja 1784 roku przez Williama Herschela[2]. Gromada ta należy do gromad kulistych Drogi Mlecznej. Znajduje się w odległości ok. 52,2 tys. lat świetlnych od Słońca oraz 53,2 tys. lat świetlnych od centrum Galaktyki. Gromada NGC 5466 jest uważana za źródło strumienia gwiazd odkrytego w 2006 roku, a nazwanego Strumieniem NGC 5466. 2019-04-14T21:06UT, NEQ6, CT8, Atik383L+, L20x200s Mapka położenia.

Serdecznie zapraszamy na oficjalne otwarcie pierwszego w Polsce salonu firmowego Astroshop! Odbędzie się ono w sobotę 01.02 w godzinach 10:00-14:00 przy ulicy Kruszewskiego 2 w lokalu U1 (wejście od strony ulicy Majdańskiej). Na otwarciu będą obecni specjalni goście: swoje zdjęcia zaprezentują astrofotografowie Tomasz Zwoliński i Maciej Zakrzewski. gościć będziemy również redakcję magazynu Astronomia - miesięcznik dla miłośników nocnego nieba. Dzięki stałej współpracy nasi klienci będą mogli skorzystać z prenumeraty magazynu na preferencyjnych warunkach. Każdy z gości obecnych na otwarciu otrzyma jeden z numerów ?Astronomii?. Ponadto będzie można otrzymać ulotkę z kuponem rabatowym 5% na zakupy w Astroshop.pl Więcej informacji znajdziecie na naszej stronie na Facebooku: https://www.facebook.com/astroshop.polska/ Zapraszamy!

Tomek, to nie jest najlepsze porównanie. Telefon po dwóch latach jest uważany za grata, nawet jeśli jest w 100% sprawny, bo technologicznie to dinozaur. Teleskop po dwóch latach to wciąż nowy sprzęt. A czasami po dwunastu i dwudziestu też.

Poskładałem bohatera wątku do kupy i czekam na polakierowane tubusy W międzyczasie ustawiłem "osie optyczne" wyciągów idealnie równo, obciąłem za długie rury i poskręcałem górne deski na gotowo do profili. Nastąpiła też mała zmiana kosmetyczna - elementy lornety są dopasowane kolorystycznie do montażu. Jak już dostanę w łapy tubusy to będę mógł zwymiarować osłony przed nieproszonym światłem i dać materiał do uszycia krawcowej. Swoją drogą już wszystkie śruby w konstrukcji montażu i lornety są wymienione na nierdzewne

Z wczoraj, 27 stycznia. Stack z 540 klatek, kamerka Datyson.

Taaaaaa... no prawdę napisałeś. Te gwiazdki wyglądają jak wybuchające petardy. Dlaczego one są takie wielkie?

Do mnie wczoraj doszła malutka, słodziutka paczuszka z maczkiem (ciiiicho, wiem że nielegal) a tu radomskie niebo śniegiem sypnęło ? A jeszcze choinkę trzeba rozebrać, bo potykam się o nią gdy do teleskopu chcę dojść ? uroki mieszkania w bloku.

Witajcie, Przedstawiam kolejny etap mojej astrofotograficznej przygody początkującego. Obiekt zapierający dech w piersiach. Nie mogłem od niego oderwać oczu. Zebrany materiał był kolejnym krokiem w doskonaleniu swojego warsztatu pracy. Uzupełniłem go o kilkudniową sesję (którą przeprowadziłem pierwszy raz) oraz wprowadzając dithering co 30 klatek. Wciąż mocno rzuca się w oczy koma. Na korektor komy oszczędności się zbierają. Pokazały się też najpewniej błędy w prowadzeniu, bądź zbyt długi czas naświetlania jak dla mojego montażu. No cóż nauczę się na błędach. Kiedyś się może dorobię guidingu i jakiegoś komputerka do zarządzania tym wszystkim. Otrzymałem już wiele przydatnych rad od użytkowników Astropolis. Ciekaw jestem co też przeczytam od Was tutaj. Materiał z dwóch nocy pomiędzy 24-26.01.20. Zbierany w okolicach Pruchnika. Na pojedynczych klatkach wyraźnie można zauważyć moment wygaszenia latarni w okolicznych wioskach w tym w Pruchniku, co znaczącą poprawiło widoczność. Technikalia: Canon 200Dniemod. + Newton 150/750 + LXD75 890x15s + 195 Dark + 500 Bias (flatownica w drodze, następne fotki już z jej wykorzystaniem będą) DSS + PS Format pomniejszony dla wygody oglądania oraz minimalnie poprawiony względem pierwotnego z uwzględnieniem już otrzymanych rad. Mam nadzieję, że się spodoba!

Pierwszy śnieg tej zimy

A rzeczywiście zapomniałem dodać informację o ISO. A wynosiło ono 3200. Niegłupi pomysł z tą latarką, aczkolwiek flatownicę mam już zamówioną taką porządną, zatem kolejne sesje już pewnie będę robił z porządnymi flatami. Tutaj wolałem już nie bawić się w sztucznego flata, żeby sobie nie zjechać mgławicy. Darki tak czy inaczej robię teraz tak jak klatkę light. Zatem czy jest jakaś różnica pomiędzy darkami a dark flatami? O ile dobrze pamiętam to darki robię z takimi samymi ustawieniami jak lighty, a flaty na takim samym iso ale przymkniętej przesłonie do 1/4000? Czy po prostu tak ustawiam czas naświetlania tak aby histogram był po środku gdy flatownica będzie świecić? Z tego co piszesz moim błędem pewnie było jeszcze zostawienie darków i biasów na sam koniec. Kiedy temperatura względem początku sesji była pewnie ok. 3 stopnie niższa. Lepszym rozwiązaniem pewnie byłoby robienie klatek kalibracyjnych co jakiś czas. Prawda? Póki co skupiam się na DSS. Polegam na jego parametrach kalibracyjnych. Wrzucam jeszcze raz fotkę. Pozbyłem się zieleni. Fiolet nawet mi odpowiada. Nie wiem czy różnica będzie bardzo rzucała się w oczy ale minimalnie jakaś jest.

Gratulacje

Nie ma to jak oko doświadczonego kolegi... Zazdroszczę i jednocześnie zastanawiam się kiedy ja będę umiał odróżniać takie szczegóły.

Eee tam. Ja dopiero co oglądałem mgławicę w czarno- białej wersji okulara dobsona.... Takie foty zawsze mnie ruszają... Nawet jak są amatorskie i niedokładne... Kiedyś też chciałbym robić takie zdjęcia.. Ale to kiedyś Póki co będę cieszył oczy Waszymi! Pozdrawiam

Piękna fotka!

Z refraktorów też jest ok, ale trzeba mieć już wtedy te nieszczęsne EMSy albo kombinować z asymetrycznym designem i dodatkową regulacją rozstawu oczu na potężnych zawiasach albo coś... Mimo wszystko Newtony łatwiej przerobić, a takie 8 cali już by było sensowną aperturą

Ładnie z tymi wiatraczkami i zielonymi polami wyszło.? A u mnie na balkonie zima zima zimaaa pada pada śnieg ?

Jest na bank aktywny, zasilany kabelkiem z wtykiem jak przy telefonach komórkowych, obciąłem odpowiednią długość od zasilacza i przylutowałem ,,naszego" wtyka DC5.5-2.1 aby do jola Astrolinka 4 wpiąć zasilanie.

Ja ostatecznie zdecydowałem się na D-Linka i jak na razie jestem zadowolony. Jacku, oglądam ten Twój. Z opisu widać, że niezły i na pewno jest OK jeżeli go "przećwiczyłeś", ale przyznam się, że nie bardzo rozumiem. W tytule aukcji napisane jest że "aktywny", a w opisie, że "pasywny" Oglądając zdjęcia to wnioskuję, że raczej jednak to drugie. Potwierdzasz ?

Ja bym brał GSO. Ze względu na fokuser i okulary.

Mój nowy, zielony przyjaciel?( duże bydlę)

No niestety Feniks zdechł. Olsztyn bardzo słabo udziela się astromiłośniczo - dziwne bo miasto z tradycjami, planetarium i obserwatorium oraz rzeszą studentów. Gdyby jednak ktoś kiedyś coś to niech pisze na forum wcześniej. Podpowiem tylko żeby na miejscówkę szukać jakiejś łysej górki na którą można wjechać samochodem i rozstawić sprzęt. Oczywiście otwarte południe jest wskazane

Obstrukcjami się nie przejmuj. Jak dla mnie bino raczej do małych powiększeń więc dasz większe LW. No chyba, że do planet będziesz stosował to dawaj małe. Korcisz tym binoscopem, aż rozrysowałem projekt z dwóch refraktorów 102/500 ale chyba prościej wyjdzie binonewton z dwóch 8" synt/gso.

Hej Wy wszyscy na forum!!! Taki konkurs odłogiem kuźwa leży a Wy w ch.... walicie!? Co z Was za ludzie!!! Kopnij jeden drugiego i myszy w łapę!!! Co to dla Ciebie, dwa gwizdki! Na boisko!!! Nakrzyczała Łapówka na Lagunę! Na Was też trzeba!?

chyba wstales dzis lewą nogą. nie ma, bo taki jest rynek w Polsce. np w dzisiejszych telefonach jakos nie mozna wymienic baterii, obudowy i nikt nie placze tylko kupuje kolejny jak sie stary popsuje. czujesz analogie? mam wrazenie ze nie dojdziemy do wspolnego zdania, ot poprostu dwa odmienne punkty widzenia. hej.

Nie każdy producent tak ma, sytuacja powoli się zmienia, ale to jest napędzane przez klientów. Np moje i Jacka kontakty z iOptronem są wzorowe (natomiast ze sklepem w którym zakupiliśmy w Polsce sprzęt iOptrona były żenujące i bezczelne). Podobnie moje kontakty z serwisem Atika w UK - wymiana szybki, uszczelki, gniazda USB, czyszczenie i przegląd. Dwukrotnie kamerka była wysyłana do Atika i za każdym razem koszt naprawy był bardzo przystępny, a w paczce powrotnej lądowały zapasowe uszczelki czy pastylki osuszacza. Da się, ale w naszym dzikim kraju wciąż najlepiej rozmawiać z producentem. Gadanie ze sklepem/pośrednikiem zazwyczaj tylko opóźnia sprawę, bo mało który ma zaplecze na takie naprawy, a na pewno żaden nie ma zaplecza na naprawy gwarancyjne. Wcześniej padło porównanie do USA - wg mnie trochę nietrafione. W Stanach mieszka połowa (najprawdopodobniej ta większa ) amatorów astronomii na świecie. Każdy liczący się producent chce uszczknąć z takiego tortu jak najwięcej.

Najpierw sprawdzc, czy producent udostepnia takie czesci, a potem dopiero cisnąć dilera. Tak to moze wygladac wg mnie. Bez tego to puste gadanie. Poza tym czesto naprawy wymagaja podejscia ze znajamoscią aobróbki metalu, a chyba nie sadzisz, ze ktos w sklepie bedzie mial np frezarke, torkarke, itp. Jak Ci sie popsuje samochod po gwarancji, to biegniesz to salonu, czy szukasz pomocy u lokalnego mechanika? urawłes to w koncu czy nie ? sorki za offa w temacie

Nie wiem nie znam się ale dla mnie Petarda!!

Serce się kraje, ależ poziom ludzie drodzy, aż głowa boli od wyboru ale poszło

Gratulacje, zacne prace, miło się głosowało.

Materiał zebrany jeszcze w sierpniu 2019 ale na forum nie prezentowałem tej pracy. Mgławica Śmigło (DWB 111) jest to mgławica emisyjna położona w gwiazdozbiorze Łabędzia. Setup: APM107/700x0,79, ASI1600MMC, HEQ5 Ha-45x300s, L-40x60s, RGB-15x10x12x120s

Tak to wyglądało 27 stycznia wieczorem. Olympus E-410, kompilacja dwóch ujęć z krótkim (ISO 100, 1/5s) i dłuższym czasem (ISO 400, 1s) dla uchwycenia światła na ciemnej części tarczy. Powyżej trwała właśnie:

Messier 85 ? galaktyka soczewkowata w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki. Jest najdalej wysuniętym na północ członkiem Gromady w Pannie. Odkrył ją 4 marca 1781 roku Pierre Méchain. 18 marca Charles Messier dodał ją do swojego katalogu razem z sześcioma innymi galaktykami i gromadą kulistą M92. https://pl.wikipedia.org/wiki/Messier_85 NGC 4394 ? galaktyka spiralna z poprzeczką, znajdująca się w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki. Odkrył ją William Herschel 14 marca 1784 roku. Należy do Gromady w Pannie. Jest to galaktyka z aktywnym jądrem typu LINER. https://pl.wikipedia.org/wiki/NGC_4394 2019-04-09T21:06UT, NEQ6, CT8, Atik383L+, L1x300s Mapki położenia.

Wenus. MAK127, 30%z 2000klatek. Filtr IR pass.

Dziś, wieczorową porą...

Latadło to tylko tani chińczyk więc obraz taki sobie, ale chociaż wiem co i jak Mały widok mojej okolicy

Wczorajsza Wenus. Seeing fatalny, ponadto zaparował mi korektor w SCT. Tutaj z ASI 224 + Barlow2x + IR cut: I Chameleon 2 + Barlow2x i filtr czerwony23A Z filtrem metanowym wyszło najlepiej (obraz zrobił się zaskakująco stabilny) - nie jest to filtr do Wenus, ale przynajmniej w podczerwieni. Wersja zwykła i z barlowem 2x I kolejna próba w UV, gorzej niż poprzednio, ze względu na zaparowanie. Tylko wersja zwykła, z barlowem 2x było za ciemno (pewnie przez zaparowanie korektora, trzeba będzie spró)bować jeszcze raz

Ja chciałem poinformować, że zagłosowałem, chociaż wcześniej nie pisałem o tym.

It's alive! Teraz hamulce

Nie ma to jak szykować się niemal dwie godziny, zapakować samochód prawie po sam dach (z przodu, na siedzeniu, leżą jeszcze trzy lornetki), a gdy wszystko gotowe, wyjść z domu i spojrzeć na to cudownie zachmurzone niebo, które chwilę wcześniej wręcz kipiało od nadmiaru gwiazd, przy zachodzącej Wenus.

Créme de la créme

Dawno nie miałem takiego zgryzu - najgorszy jest ten moment, kiedy wybierze się 6-8 perełek i wolno zostawić tylko trzy z nich. Do pupy taki regulamin

Była na blogu teraz do tematu Galaktyka Czarne Oko (również Messier 64, M64 lub NGC 4826) ? galaktyka spiralna znajdująca się w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki w odległości około 17 milionów lat świetlnych od Ziemi. Po raz pierwszy została opisana 23 marca 1779 roku przez Edwarda Pigotta. 12 dni później (4 kwietnia) niezależnie odkrył ją Johann Elert Bode. 1 marca 1780 roku, również niezależnie, odkrył ją Charles Messier i dodał do swego katalogu pod numerem 64. Galaktyka ta ma jasność 8,8m, a rozmiary kątowe 9,3' × 5,4'. M64 należy do galaktyk Seyferta. Ma dobrze rozwinięte ramiona spiralne. Zawiera wielkie ilości pyłu, częściowo przesłaniającego jasne jądro galaktyki. Badania wykazały, że obszar w centrum galaktyki o promieniu około 3000 lat świetlnych obraca się w przeciwnym kierunku niż reszta dysku galaktycznego. Ten nietypowy ruch wewnątrz M64 jest spowodowany najprawdopodobniej zderzeniem z małą galaktyką. Za wiki. https://pl.wikipedia.org/wiki/Galaktyka_Czarne_Oko Dane zdjęcia: 2019-04-09T20:48UT, NEQ6, CT8, Atik383L+, L1x300s Mapka położenia.

Zima nad morzem w pełni Godzinkę temu w nadmorskim lasku