Ranking użytkowników

Wczoraj po północy rodzinka już dawno spała, a ja właśnie skończyłem nadrabiać zaległości w pracy. Księżyc zachęcająco zajrzał przez okno, więc szybko sprawdziłem pogodę i bezchmurne okienko miało utrzymać się jeszcze z godzinkę. Niewiele myśląc szybko zacząłem przygotowania do obserwacji: mały EDek, kilka okularów, filtr szary, atlas nieba, inne drobiazgi... kurtka, czapka, po drodze z piwnicy statyw Manfrotto MN 117B. Już miałem pakować wszystko i wyruszać na swoją miejscówkę, gdy stwierdziłem, że w sumie to szkoda czasu i mogę sprzed bloku sobie Księżyc poobserwować. To miały być spontaniczne, ale i leniwe obserwacje. Raczej relaks niż test, co da się wypatrzeć tym maleństwem na księżycu. Do wyciągu trafił pryzmat Amiciego, a teleskop podniosłem na wysokość oczu, aby obserwować księżyc bez schylania się i męczenia kręgosłupa. Na początek delektowałem się całym Księżycem w małym 25-krotnym powiększeniu za pomocą BCO 18mm. Szary filtr miło tłumił jego blask. Nadeszła pora wypróbować nowy nabytek ES 6.7mm. Przy 65-krotnym powiększeniu, pole widzenia wynosi 1.3*, wiec księżyc był nadal cały widoczny, ale ilość detali wzrosła diametralnie. Na samochodach przed blokiem powoli pojawiał się szron. Przejrzystość powietrza i seeing były bardzo dobre uwzględniając, że obserwowałem z centrum miasta. Zacząłem wyszukiwać kraterów w Morzu Deszczów, Morzu Wysp i Morzu Chmur. Sprawdzałem je w atlasie, tak jak to zazwyczaj robię bawiąc się z dziećmi. Gdy powoli zaczęło przykuwać moją uwagę zupełnie coś innego - Karpaty. Przy samym termistorze oświetlone promieniami słonecznymi góry kontrastowały z czarną pogrążoną w cieniu częścią księżyca. Wtedy też moja uwagę zwróciła Zatoka Tęcz. Zmieniłem okular na TS HR 4mm, który daje ponad 100-krotne powiększenie w tym teleskopie. Źrenica 0.7mm to takie minimum, przy którym obserwacje są jeszcze przyjemne. Czarna zatoka płynnie przechodziła w zacienioną część księżyca, ale z tego cienia jakby wystawały góry otaczające zatokę na zachodnio-północnym jej brzegu. Góry, które wyglądały jakby pokrywał je śnieg. Przez bardzo długi czas obserwowałem te góry. Następnie oglądałem liczne kratery na południu księżyca, ale te góry Zatoki Tęcz nie dawały mi spokoju. Wracałem do nich kilkukrotnie i nie mogłem się nacieszyć ich widokiem. Po pierwszej stwierdziłem, że pora się zbierać do domu bo dzieci rano jak zawsze zrobią pobudkę przed budzikiem. Po raz kolejny okazało się, że Księżyc, na który tak narzekam, że nie daje pooglądać DSów w ładna pogodę, też może czymś zaskoczyć. Tak samo jak potwierdziło się, że mały EDek, którego nie trzeba chłodzić jest idealny na szybkie i spontaniczne obserwacje.

To jest pełna klatka z takiego zestawu na płaskim terenie

Słonko z wczorajszego przedpołudnia. Według prognoz to chyba moja ostatnia próba z Coronado.

Dwa spojrzenia na moją ulubioną, niepoprawną politycznie zatokę.

Nowa wersja kapliczki zaanonsowanej kilka postów wyżej. W tle Gorce (lekko zaśnieżone, o co pytał @Janko).

Kolory mapowane pod wizualny wygląd planety. Newton Minimo 300/1500. ZWO ASI 178 MM na ASA DDM 60, filtry Baader UV i Astronomik ProPlanet 742.

Spore znaczenie ma też umiejscowienie linii horyzontu. Jeśli jest bliżej centrum kadru tragedii ni ma.

Huraaa... jestem bogaty! W piwnicy znalazłem paczkę maseczek przeciwpyłowych

Kolimator jest zbyt oddalony.

Przeprowadziłem wczoraj jeszcze próbę z robieniem zdjęć z soczewką z barlowa GSO 2x ED - soczewkę wkręciłem w adapter 2"/1,25". Nie wiem jaka to może być ogniskowa z SW120/1000, coś pomiędzy 1500-1800mm? Aparat już nie ostrzył z wysuniętym do końca wyciągiem, musiałem ze 2cm wysunąć adapter. To tak z czystej ciekawości bo ustawienie ostrości bez mikrofocusera w takiej konfiguracji z tak długą rurą na EQ3-2 to już niezła zabawa, za słaby montaż. Wyszło coś takiego, pojedyncza klatka, SW120/1000+soczewka z GSO2xED w adapterze 2"/1,25", 1/100s, ISO400:

No i już na koniec dwie animacje. Pierwsza w mono, chociaż nie potrzebnie. Drugą zrobiłem w kolorze tak jak wyszło z kamery i chyba bardziej mi się podoba Zestaw ten sam co w poście wyżej. Pierwsza animacja to składanka z 35 zdjęć robionych co 2min. Druga to składanka z 12 zdjęć wybranych z tego samego materiału tylko tak by było widać całokształt tej "pękającej bańki" na samym dole kadru z pierwszej animacji. Powiem Wam, że spodobało mi się. I ten widok jak na Słońcu to wszystko się gotuje Nie wiem czy dobrze zrobiłem pożyczając ten teleskop, bo teraz chce mi się coś tego typu

...oraz Montes Jura.Jurę mam za przysłowiowym płotem,niektóre jurajskie krainy zaliczyłem osobiście,tą w Szwajcarii też.To właśnie tą szwajcarską Enst Debes wyróżnił nazywając księżycowe pasmo sąsiadujące z zatoką z fotki. Tej Jury nie odwiedzę osobiście niestety. Dla mnie jeden z najfajniejszych księżycowych rejonów,może nie koniecznie dokładnie tak oświetlony (sinus i montes)

Jeśli chciałbyś obserwować łysego w bardziej usystematyzowany sposób, to polecam listę lunar100:

Cumulusy z dnia 5 marca 2020 r. Ogniskowa: 92mm Ekspozycja: 1/1250 ISO: 100 Przysłona: f/6.3

Z pozdrowieniami dla @Janko Wczesny wieczór, przełęcz nad Łapszanką.

Protuberancja spokojna z wczoraj - rzadki widok ostatnio...

Tak, dokładnie, "WUDKA". Wielotrybowe Urządzenie Do Kręcenia Aparatem Kilka tygodni temu zbudowałem prototyp koziołka który według moich obliczeń powinien zadziałać. Sercem urządzenia jest silnik krokowy ze sterownikiem od montażu Vixen GP który za pomocą śruby M10 dźwiga jedną z trzech płyt tytanowych o grubości 5 mm z prędkością jednego obrotu na 3 minuty. Wczoraj odbyły się testy które pokazały parę wad montażu, jednak wyniki są obiecujące. Na pewno muszę zmienić zwykle zawiasy na łozyskowane i osadzić główne koło zębate w łożysku. Oczekuję prowadzenia na poziomie co najmniej 2 minut dla 200 mm obiektywu Załączam testową fotkę z 55 mm ogniskowej i 70s naświetlania że zgrubnym ustawieniem na biegun północny.

"Wielkość ma znaczenie ",podobno kobiety wiedzą to najlepiej a tak poważnie to te małe szkraby mają świetną zaletę,są odporne na seeing,mała rozdzielczość robi swoje. Zwyczajnie,nie ma co się szufladkować tyklo obserwować,Księżyc jest świetny,trzeba tylko wiedzieć co się chce,liczy się jak wszędzie wiedza i odpowiednie podejście do tematu.Zobacz przy chwili wolnego czasu jak robi to Jerzy Łągiewka,tu nieco archiwalnie http://www.astrocd.pl/forum/viewforum.php?f=29&sid=3c71bde0a2c2c163c3418cb37da6437f na bieżąco fotki i opisy publikuje w odpowiednim dziale na Astropolis. Jest czad,przynajmniej dla mnie.

...oraz Montes Jura. Dokładnie te góry oglądałem przedwczoraj przez mojego małego EDka AT72ED. Łańcuch górski był wtedy cieniu, ale te białe szczyty były widoczne i jakby się z tego cienia wybijały. Dzięki @lulu za super fotkę!

Nawet nie wiesz z jaką chęcią zamieniłbym tę płaską Wielkopolskę na góry w tle i pod nogami. Pochodzę z Wyżyny Lubelskiej, chodzenie po górkach, pagórkach i wąwozach lessowych mam we krwi i ta wielkopolska płaskość czasami jest depresyjna. Całe szczęście, że mam 3 kilometry do najwyższego "szczytu" w okolicach Poznania - Dziewiczej Góry o zawrotnej wysokości 144,9 m.n.p.m. ? Łukasz, od niedawna mam ten sam tandem (C6d + T14/2,8), którego jeszcze nie wypróbowałem w astrofoto. Postaram się wrzucić na dniach jakieś statywowe astrofotki ze swojego zestawu i dopiero wtedy będę się mądrzył.

Ja rozumiem, że tam na Podtatrzu mają pełno pagórków i górek z nachyleniem powyżej 15% i trudno o poziomy kadr, ale z drugiej strony statywy fotograficzne mają libelki, żeby mimo wszystko trzymać poziom... ?

Udało się dzisiaj strzelić trochę zdjęć i nagrać krótki film do prób ze stackowaniem, trzeba będzie nad tym posiedzieć w wolnym czasie. Tu jedna z fotek z dzisiejszej sesji, refraktor SW120/1000, 1/500s, ISO400, EOS60D:

Sprzed chwili. Bresser 127/635, ASI 178mm, filtr zielony. Stack z 4300 klatek. Obróbka AS3!, Registax 5, FastStone Image. Seeing 5/10.

Przed zajęciami z matematyki uchwyciłem księżyc w otoczeniu chmur przed swoją szkołą. Ogniskowa: 110mm Ekspozycja: 1/1250 ISO: 100 Przysłona: f/6.3

Widmo W Ori zarejestrowałem już jakiś czas temu, ale zapomniałem trochę o nim. Załączam poniżej: To dość charakterystyczne dla gwiazd węglowych widmo. Widoczne są pasma absorpcyjne pochodzące od dwuatomowych cząsteczek węgla C2, a także od grup cyjanowych CN. W niebieskiej części widma zarejestrowały się linie pochodzące do cząsteczek węgliku krzemu SiC2 - to tak zwane pasma Merilla Sanforda. Występują w gwiazdach węglowych podtypów C-J oraz wczesnych C-N.

Dzisiejszy urobek - z zaśnieżonego Domańskiego Wierchu. To chyba ostatnie tchnienie zimy. Technika z grubsza opanowana, teraz pora poszukać ciekawych miejsc/kadrów w bliższej i dalszej okolicy. Edyta: i jeszcze nieucięta klatka w nieco innej kolorystyce oraz z krzywym horyzontem, jako moim znakiem rozpoznawczym.

Tak szybko po pracy tuż przed chwilą, rozstawiłem teleskop i żona pstrykła telefonem... Muszę przyznać, że wyszło jej lepiej niż mnie. Mała obróbka telefonem. Niestety już naszły chmury...

Z 27 lutego - Mak90+ Canon 550D - składanka kilku klatek, i światło popielate - 1 klatka:

03,03,20, meade lx 200 8 cali , canon 600D ,zdjecie składane z dwóch fotek

2 marca. kamerka Datyson + soczewka Barlowa.

NGC 2174 znajduje się około 6400 lat świetlnych od Ziemi w gwiazdozbiorze Oriona, odkrył ją Edouard Stephan w 1877 roku. Mgławica ta jest powiązana z otwartą gromadą NGC 2175 NEQ-6 SYN SCAN, TS TRIPLET APO 90/600, TS 80/330, ALccd 5T, ATIK383L+ HST: 26h Ha - 33x1200s OIII - 23x1200s SII - 22x1200s

Kochani! Jak to zwykle u nas - nie było łatwo, ale wieczorem 27 lutego w Toruniu niebiosa otworzyły okna tam, gdzie trzeba A niebieskim szlakiem podążył św. Jakub...

Gdynia dziś rano...

I tak cały czas nad morzem O wietrzychu i deszczychu nie wspomnę.

Luty w tym roku to pogodowe przedwiośnie,ciągłe dynamiczne zmiany pogodowe a co za tym idzie kalejdoskop chmur. Cztery fotki wykonane w przeciągu trzech godzin,trzy Canonem EOS M50 i jedna z Xperii XZ1 Pozdrawiam

Takie ostatnio złapałem:

W ostatnią sobotę wybraliśmy się z Moną na spacer do Parku Solankowego - nie pamiętam żeby w lutym Tężnie Solankowe normalnie pracowały. Pogoda dopisała więc chętnych do spaceru nie brakowało..

Ładnie z tymi wiatraczkami i zielonymi polami wyszło.? A u mnie na balkonie zima zima zimaaa pada pada śnieg ?

Następny krok w mojej nauce fotografowania Słońca- tym razem założyłem Q Barlow Baader 2.25 x, czyli ogniskowa ok. metra. Szkoda że dziś nie widać żadnych protuberancji, bo byoby ciekawiej.

Poniżej fotka tranzytu Merkurego na tle tarczy Słońca z 11.11.2019. Fotografia wykonana z użyciem teleskopu słonecznego Lunt 50, kamera: ASI178MM. HDR dwóch ekspozycji: prześwietlonej dla uwidocznienia protuberancji oraz "normalnej" dla wyeksponowania szczegółów samej tarczy. Stack każdej ekspozycji wykonany z 50% z 1000klatek (AutoStakkert3, Registax6, PS).

Turecka rządówka w drodze za ocean:

Trzy sztuki z tego miesiąca A380-861 Emirates Manchester-Dubai 11,887m 991km/h B777-243 Alitalia Tokyo-Rome 11,575m 863km/h A380-861 Emirates Dubai-New York 10,973m 845km/h

Dwie sztuki z ostatnich dni A380-861 Emirates (United for Wildlife) Dubai - Hamburg 12,192m 756km/h A380-861 Emirates Manchester -Dubai 11,887m 1052km/h