Ranking użytkowników

Dla urozmaicenia wątków tym razem trochę prywaty. Parę dni temu mój 6,5-letni Misiek miał swój astronocny debiut obserwacyjny. Oczywiście ze swoją ulubioną lornetką 5x25. Spodobało mu się. Wczoraj podziwiał koniunkcję Księżyca i Wenus w ramach drugiej nocki obserwacyjnej.

Witajcie, Załączam dwie szybkie fotki z wczorajszej randki Księżyca z Wenus. Pierwsza wykonana Samyangiem 135, przy f/11, czas 8 sek. ISO 400. Drobna korekta ekspozycji i wyostrzenie w Camera Raw (poza tym żadnej obróbki i już). Druga fota to już samotny Pan Młody Księżyc. Meade Infinity 102, 10 klatek po 1/125 sek. ISO 400. Czystego nieba!

27 kwietnia. Spomiędzy chmur...

Romansuje, i to bardzo intensywnie. Rozpalił do białości światło popielate i zamiast rogala wygląda jakby był w pełni.

Witam Trzy obiekty na szybko. Irys NGC 7023, 4h mat, TLAPO804, ASI071 Sombrero NGC 104, 2,5h mat, TLAPO804, ASI071, Kocie Oko NGC 6543, 7h mat. TLAPO804, ASI071 Pozdrawiam

C/2019 Y1 ostatnio jest drugą co do jasności kometą, wyprzedzając nieznacznie trzecią w stawce C/2017 T2. Udało mi się uwiecznić wczoraj obie. Ekspozycje o identycznych parametrach. C/2019 Y1 C/2017 T2

zapraszam na moj astrobin https://www.astrobin.com/qnvwiz/ QHY695A, Ioptron CEM60EC, TS APO100Q. Kilkanaście klatek na tlen i podobnie z wodorem. Do wydobycia większego detalu przydałoby sie spędzić tu jakies 40-50h. Obiekt bardziej jako ciekawostka, rzadko fotografowana niż faktyczne udokumentowanie jego pełnego wyglądu. Do kompletu dorzucam opis, chociaż zbyt wiele on nie wnosi do całości. Pozdro. opis z kilkoma klaczkami. Nie ma co sie dziwic, ze mało, poniewaz to przeciez NB

Piąty (!) tranzyt w kwietniu. Co za pogoda... Tym razem podjechałem 7km. 28 kwietnia 2020, 09h27'46.74" rozmiar ISS: 42,02" odległość: 658,88km czas tranzytu: 1,07s 1200mm, Pentax K-3 II, folia Baader ND3.8, filtr żółty GSO #12, ISO100, 1/8000 x 8 (pojedyncze klatki)

To ja poproszę namiary na tę tujkę Ze statywu. Bez prowadzenia. Kwietniowa.

Teraz trochę samolotów będzie

Nie przypadli sobie do gustu, oddalają się

35x120s, ISO 1600, Sigma A 50 mm. Dwie wersje - nieco "podkręcona" i bardziej, hmm, naturalna. Nie jestem do końca zadowolony z efektu, ale na teraz nie mam inszych koncepcji obróbki.

Pierwsze zdjęcia zrobione przez teleskop za mną. Jeszcze nad ostrością muszę popracować, ale jak na pierwsze foto jestem zadowolony Dodane: Balkon w Warszawie. Skywatcher Skymax 127 eq3-2 (bez napędów) + aparat Fuji XT-10 ISO 200; czas 1/4s; 10 zdjęć ; potem PIPP i Autostakkert (obydwa pierwszy raz używane).

Witam Wszystkich, Nauka astrofotografii nie przychodzi lekko, wciąż wielu rzeczy nie wiem no ale tylko przez praktykę można się nauczyć - więc trzeba próbować jak najwięcej ? W kwietniu pogoda dopisywała, więc udało się zebrać trochę materiału. Poniżej chciałbym forumowiczom zaprezentować efekty zmagań z dwoma M-kami. M63 oraz M64, ale głównie to chyba są zmagania ze starym aparatem Canon 450D z którego próbuje wycisnąć jak najwięcej, z różnym efektem. Poniżej to co udało się otrzymać z M63 używając Newtona 203/1000 na SW EQ6: miałem nadzieję na bardziej widoczną otoczkę taj galaktyki, która skrywa takie ciemne "paski" a tu jest to ledwo widoczne. Kształt gwiazdek nie do końca się udał, nie są ładne okrągłe oraz przyznam, że na razie poległem na dekonwolucji? To samo przy większym cropie poniżej. Jedna część jest wyraźnie bardziej nasycona kolorami, ale w innych fotkach można spotkać podobny efekt. co mnie cieszy, to że widać jakiś tam detal, z czym miałem kłopoty przy wcześniejszych fotkach. Drugim obiektem zmagań była M64 - czyli Czarne Oko. Ten obiekt był dla mnie dużo trudniejszy do obróbki. Choć jego jasność to aż 8,5 mag posiada on spore ilości ciemnych pyłów, których po prostu nie udało mi się zarejestrować. Także dziwnie wyszedł mi kolor, ale pewnie efekt używania filtrów CLS do części klatek: Detal wyszedł chyba średnio, troszkę struktur widać tylko w samym środku. Ekspozycja to 91 x 180 sek z CLS 2''+ 177 x 60 sek bez CLS. Wszystkie fotki na ISO 800. pozdrawiam!

Łysek z dzisiaj.

Ostatni materiał z nocy ze środy na czwartek, niecałe półtorej godziny. Trochę szumi, więc przy najbliższej okazji zbiorę ze trzy godzinki i powinno być ok. Wersja ze zredukowanymi gwiazdkami: i "normalna" Sigma Art 50 mm przymknięta do f/2.8, 40x120s, ISO 1600.

Ok, na teraz wyszło cuś takiego; nie jest to z pewnością wersja finalna, ale szczerze powiedziawszy po czwartej z rzędu nieprzespanej nocy mam już z lekka dość. Dwie propozycje podania - z gwiazdkami: i z nieco mniejszą ich ilością: Mam nadzieję, że obie są strawne.

FSQ106, Nikond 810A, 30x2min crop 1:1 Full frame

Mnie także udało się to zjawisko uwiecznić. Wisienką na torcie, jest widoczny przelot ISS pomiędzy nimi, z godziny 19:34 UT ISS.mp4

Właściwie powinienem założyć nowy temat*, bo to nie jest fota z MiniTracka, tylko SkyTrackera (...). Materiału niewiele, bo jedynie 20 klatek po 1,5 minuty (zebranych jako test nowego montażyku), obróbka szybka i jeszcze mało umiejętna (niesunięte gradienty), do tego tani obiektyw 50 mm (dość mocno zniekształcający gwiazdki na krawędzi pola) - ale w sumie jestem zadowolony. Widzę, że coś z tego będzie. * - co też czynię, żeby nikogo nie wprowadzać w błąd.

Dzięki. Balkon w Warszawie. Skywatcher Skymax 127 eq3-2 (bez napędów) + aparat Fuji XT-10 ISO 200; czas 1/4s; 10 zdjęć ; potem PIPP i Autostakkert (obydwa pierwszy raz używane).

Wczoraj udało mi się dzięki Waszej pomocy złapać 2 gromady w Kasjopei (M 103 i C 13), 2 w Perseuszu (h Persei, x Persei) i dwie w Herkulesie - Gromadę Herkulesa (M 13) i M 19. Szczególnie te dwie ostatnie zrobiły na mnie wspaniałe wrażenie

Bardzo dobrym pomysłem jest uszycie Glutkom pirackiej opaski, są wtedy bardziej niezależne. Sprawdzone z moimi i wnukiem

Ja młodszego (5lat) stawiam na taboreciku z IKEA'i i sam zasłaniam mu lewą ręką lewe oko. To mu bardzo pomagało. A szary filtr masz? Jakiś atlas księżyca? Szukanie dużych kraterów i mórz na księżycu to fajna zabawa. Sam ostatnio kupiłem napęd i kamerkę i planowałem coś złapać z dzieciakami....

Co dalej? masz już dobry teleskop , szczególnie do US, przydał by się jednak jakiś krótkoogniskowy refraktor do małych powiększeń i szerokich pól.

Wczorajsze kometarne trio, w 3 minuty, w oku obiektywu 50mm, w trochę większej skali niż ostatnio.

Chyba poznaję tą tujkę. Też czasem fotografuję na tej miejscówce ?

Chodzi o zabawę jaką jest astrofotografia akurat w tym przypadku galaktyk

A to moja koniunkcja. Przepraszam za jakość foty.

Ładny widok dzisiaj na zachodzie, trochę popatrzyłem i pstryknąłem kilka zdjęć. SL1000 z parapetu, manual:

M88 17xl RGBx9 po 300sek 23.4.2020

No tak to jest, nie ma nieba, więc wklejamy nasze zwierzaki Chciałem Wam zrobić zdjęcie komety, na tle gwiazd, niestety nie wyszło, dobrze że choć są rozgwiazdy

To co, pora chyba na kolejną porcję szerokopolowego urobku z drugiej części nocy? Na początek pół godziny Łabędzia z przyległościami, robionego zaraz po północy (czyli gdy był jeszcze dość nisko), w wersji ze zredukowanymi gwiazdami. To była taka rozgrzewka na początek, w oczekiwaniu aż Droga Mleczna wzniesie się wyżej. 13x120s, Sigma 50 mm, f/2.8.

Znane okolice, tuż przed świtem. Canon 100 mm przymknięty do f/3.5, około godzinki materiału w klatkach po 120 s, ISO 1600. Jeszcze nieco za nisko, ale niedługo będzie wyżej.

W tym wątku świat stracił wspaniałego wizualowca. Przechodniu, pochyl głowę.

Ładna pogoda na południu wciąż się utrzymuje więc trzeba korzystać. Tranzyt 10 kilometrów od domu. 18 kwietnia 2020, 09h20'06.56" rozmiar ISS: 38,57" odległość: 722,32km czas tranzytu: 0,57s 1200mm, Pentax K-3 II, folia Baader ND3.8, filtr zagadka, ISO100, 1/3200 x 6 (pojedyncze klatki)

Sprawdź dla jakiej epoki podane są te współrzędne i opis w Pixie. Czy dla 2000 czy może dla aktualnej daty. CdC dla epoki 2000 podaje Średnia J2000 RA: 19h47m06.18s DE:-22°00'21.6" a dla średniej daty rzeczywistej Średnia daty RA: 19h48m43.023s DE:-21°46'35.37" Stąd może różnice w programach.

Dzisiejsza Łapszanka.

Dzięki! Mnie spośród wszystkich klatek najbardziej podoba się ta:

Wczoraj krótko przed północą, warunki były idealne.

Po polowaniu solo kilka dni temu dzisiaj ISS na podwórku przecinał mi tarczę Słońca. Pogoda bez zarzutu więc pierwszy tranzyt w 2020 zaliczony. 04 kwietnia 2020, 15h27'35.37" rozmiar ISS: 38,85" odległość: 709,79km czas tranzytu: 1.31s 1200mm, Pentax K-3 II, folia Baader ND3.8, filtr żółty GSO #12, ISO100, 1/6400 x 11 (pojedyncze klatki) Na drugi nie musiałem długo czekać. Nieco ponad 3h później w nieodległej lokalizacji ISS tym razem "wizytował" Księżyc. Pierwszy dzienny tranzyt zaliczony! 04 kwietnia 2020, 18h43'51.71 " rozmiar ISS: 43,16" odległość: 637,47km czas tranzytu: 1.2s 1200mm, Pentax K-3 II, ISO200, 1/1600 x 13 (pojedyncze klatki)

Delikatna przycinka, ale niewiele. Poniżej pojedyncza klateczka w stanie, w jakim zeszła z aparatu.

Nadmorska koniunkcja

I moja koniunkcja (ta przedwczorajsza), ale fajnie z Księżycem prostopadle pod Wenus:

Cześć, kilka ujęć z wczorajszego wieczoru

Szybki strzał z okna, na pamiątkę SL1000 z parapetu, manual:

I mnie się udało trójkącik złapać choć już chmurwska wyłażą i kaszanka na niebie Canonek 550D z kiciakiem.

12 sierpnia 2019, 17h04'04.45" rozmiar ISS: 33,13" odległość: 834,14km czas tranzytu: 1.26s 1200mm, Pentax K-3 II, folia Baader ND5, filtr żółty GSO #12, ISO200, 1/2000 x 12 (pojedyncze klatki)

No i wreszcie udało się ustrzelić ! SCT 5" , AZ4, SONY NEX , 1/500 sek , 3200 ISO , zbytecznie , korpus przepalony !

Visionking ? dawnych szerokokątnych lornetek czar Postanowiłem kontynuować kolekcjonowanie szeeerokokątnych lornetek o małych powiększeniach. Po lornetkach 2x53 i 3x65 przyszedł czas na lornetkę o powiększeniu 5x. Gdy rozpocząłem poszukiwania okazało się, że na rynku współcześnie produkowanych lornetek 5x25 mamy następujące wyroby: - Visionking (i inne klony) o polu 15-15,8 stopni (AFOV >75 stopni) ? dachówka z dziwnym doszczelniającym szkiełkiem przednim o średnicy 38mm - Bushnell 5x25 o polu 12,5 stopnia (AFOV ~65 stopni) ? odwrócone porro - Foton LZOS 5x25 o polu 12,2 stopnia (AFOV ~61 stopni) ? dachówka i bardzo zbliżona parametrami: Mijauchi 5x32 ? porro o polu 13,2 stopnia Obecnie na giełdach króluje ta pierwsza pod różnymi nazwami (Viskonking, Ibis Optics Horus czy Sightron). Ceny tych współczesnych chińskich cacek w zależności od brandu mogą sięgać nawet 169Euro. Na szczęście przez ostatni rok staniały. Ceny Visionkinga 5x25 spadły ze 100$ do 40Funtów (przy kursie 5PLN za funt), z transportem z Chin gratis, więc postanowiłem przeprowadzić eksperyment na żywym organizmie i zamówiłem pacjenta do sekcji. Lornetka kupiona na eBay'u 23 stycznia dotarła do mnie po dwu tygodniach. Czego można się spodziewać po chińskim produkcie o gigantycznym polu widzenia, kosztującym zaledwie 200zł? Zobaczmy. Komplet fabryczny: Z lornetką otrzymujemy kartonowe pudełko i materiałowe, miękkie etui oraz dwa dekielki na obiektywy (zamocowane w gnieździe adaptera lornetowego), podwójny dekielek na obiektywy i pasek. Waga: 540g ? jak na lornetkę o aperturze 25-milimetrowej dużo, gabarytowo i wagowo niewiele ustępuje Nikonowi 8x30 EII; jest wielkości typowej 36-milimetrowej lornetki dachowej Odstęp źrenicy: 10-12mm ? niezbyt imponujący, dla osób nie obserwujących przez okulary jest na granicy małego i akceptowalnego. Przez ten mały odstęp źrenicy trzeba mocno przytulać się oczami do okularów, żeby objąć całe pole widzenia aż po diafragmę. Diafragma: odcina się ostro, ostatni 1% pola widzenia to granatowo-fioletowa, denerwująca obwódka. Test latarkowy: około 24,5mm ? lornetka korzysta praktycznie z całej apertury Rozmiar okularów i obiektywów: mają prawie identyczną średnicę 24,5-25mm. Dodatkowo przed obiektywem jest dodatkowe szkiełko doszczelniające (?) o średnicy 38 milimetrów i nie do końca znanym przeznaczeniu. Pozorne pole widzenia: w lornetce mamy imponujący AFOV 79 stopni. Patrząc przez lornetkę oceniam to pole jako delikatnie większe niż w Pentaksach XW (72 stopnie) i trochę mniejsze niż w Naglerach (82 stopnie) ? wydaje się, że jest na poziomie 75 stopni. Pomiar źrenicy wyjściowej i rzeczywistego pola widzenia potwierdza te wrażenia: pomierzona źrenica wyjściowa ma około 5,2 milimetra co daje nam rzeczywiste powiększenie około 4,8x i AFOV 74,4 stopnia. Rzeczywiste pole widzenia: Pomierzone na gwiazdach wynosi 15,5 stopnia ? w jednym kadrze mieszczą się Betelgeza, Bellatrix i M42. Muszle okularowe: proste, wykręcane płynnie, bez klik-stopu, ze skokiem około 7mm i korekcją dioptrii w jednym okularze; ogniskowanie centralne, z płynną regulacją, bez ?mlaskania? smaru. Kolor powłok: zarówno na obiektywach jak i na okularach króluje miła dla oka głęboka zieleń. Minimalna odległość ostrego widzenia: 1,9 metra Głębia ostrości: niezbyt duża, pokrętło ustawiania ostrości jest często używane do minimalnych korekt. Chociaż na dalszych dystansach nie jest tak źle, jest ostro od 50 metrów do ?. Wyjście statywowe: Nie wiem, czy to zamierzone działanie, ale po odkręceniu śrubki z zatyczkami obiektywów otrzymujemy gniazdo adaptera statywowego. Niestety głębokość gniazda to zaledwie 4-5 milimetrów i śruba adaptera nie wkręca się do końca. Aberracja chromatyczna: w środku pola widzenia ? minimalna, na brzegu rośnie do poziomu między minimalnym i małym. Na Księżycu, Wenus i jasnych gwiazdach na minimalnym poziomie. Nieostrość brzegowa: to największa bolączka tej ciekawej dachówki. W dzień jest na poziomie 35-40% to obiektywnie dużo, ale patrząc z drugiej strony mamy aż 10 stopni ostrego i poprawnie skorygowanego pola widzenia w centrum. I to wszystko w lornetce za 200zł? Krzywizna pola: jest wyraźna, ale przy przeogniskowaniu obrazu (5 stopni korekty pokrętłem) otrzymujemy pole prawie idealnie ostre na ostatnich 40% pola widzenia, oczywiście kosztem nieostrego środka; taki efekt kilkukrotnie obserwowałem przy używaniu okularów o bardzo dużym polu widzenia jak na swoją budowę (np. Erfle lub hybrydy 84-stopniowe) Dystorsja: w trakcie obserwacji ściany lasu lub architektury jest wyraźnie zauważalna, ale z drugiej strony na poziomie jeszcze nieuciążliwym, przy skanowaniu horyzontu w poziomie występuje minimalny ?efekt kuli?. Koma: rośnie do poziomu znacznego na ostatnich 35% pola widzenia Odblaski: są szczególnie uciążliwe przy obserwacji Księżyca oraz świateł latarni, prawdopodobnie odpowiada za to dziwna przednia szybka. Co ciekawe, gdy Księżyc jest poza kadrem prawie wszystkie duszki znikają Astygmatyzm: w centrum niezauważalny, rośnie do poziomu dużego na ostatnich 35% pola widzenia Asteryzm / ?spajkowanie?: lornetka ma dziwną tendencję do produkcji spajków, co widać już na zdjęciach okularów: W trakcie obserwacji każde jaśniejsze źródło światła (planeta czy lampa) produkuje dwuramienny spajk w jednym okularze oraz symetryczny dwuramienny spajk w drugim. Obserwując jasne obiekty przez lornetkę mamy wrażenie patrzenia przez teleskop Newtona. Wygląda to jak efekt asteryzmu w niektórych minerałach np. rubinach czy szafirach. Czy to zasługa jakiś prostszych, ekonomicznych pryzmatów dachowych ? nie mam pojęcia, to dopiero moja druga dachówka, w pierwszej (DO Forest II 8x42 ) nie pamiętam takiego wyraźnego efektu. Podsumowując, Visionking 5x25 to budżetowa lornetka o imponującym polu widzenia, ciekawym powiększeniu i dobrze skorygowanych 60% pola widzenia w centrum.