Ranking użytkowników

Musiało to być w okolicach 2009 roku, z pewnością na Warmii. Kwietniowa noc, podskórna bliskość świtu, szybkie łapanie messierów i wrzucanie ich do worka z trofeami. Wtedy zetknąłem się z Messierem 24 po raz pierwszy i było to spotkanie tak przeraźliwie powierzchowne, jak tylko można sobie wyobrazić. Odhaczona luźna grupa kilkunastu, może dwudziestu paru gwiazd, dziękuję bardzo, mogę pędzić dalej. Czas pokazał, że M 24 nie znosi dwóch rzeczy: pośpiechu i powierzchowności. Proponuję go zatem smakować po kawałku. Na to sens także o tyle, że Messier 24, zwany także Małym Obłokiem Gwiezdnym Strzel

Materiał z 03.05, SC8, projekcja okularowa, iPhone7, Autostakkert, dekonwolucja w imppg. Dopiero zacząłem bawić się w stackowanie, więc obróbka na pewno jest jeszcze do poprawy. Zatoka Tęczy, 25% z 300 klatek Okolice Schillera i Claviusa, 30% z 200 klatek

Ja mam sprzed paru dni. Dopiero udało mi się coś obrobić. Mój pierwszy stack z avi. 50 % klatek z około 1800 Niestety słaba rozdzielczość.

Już pełnia blisko...

Czasami myślałem o tym, kiedy ukaże się ten obiekt tygodnia i czy w ogóle się ukaże, a także o tym, że jeśli tak będzie, chyba napisze go Marek Bardzo lubię M24, szczególnie lornetkowo jest to piękne miejsce. Wraz z kolejnymi powrotami widywałem tam coś nowego i wzbogacałem kadr, przez co stawał się coraz efektowniejszy. Zebrałem trochę swoich obserwacji poniżej:p Czerwiec 2014, lornetka SM 15/70 "Wracam niżej, gdzie leży nieduża gromada otwarta Messier 18. Tuż za nią czai się wielka paszcza. Jakiś czas temu M24 skojarzyła mi się z paszczą starej ropuchy. Tej nocy towarzyszyła m

Taki teraz tłusty na 99% i 365221km od Ustki Canonkiem 550d z kiciakiem z okna.

Dzisiejszej nocy Misiek niespodziewanie przeskoczył do teleskopowego powiększenia 120x i rozpoczął Księżycowo-Wenusowe obserwacje w rzepakowych okolicznościach przyrody. Przelot Starlinków nie wywołał u niego zachwytu...

Wenus ma bardzo wysokie albedo i atmosferę która może silnie rozpraszać światło słoneczne z oświetlonej strony na nieoświetloną...

Łysek z dzisiaj. TS APO 70/420, QHY163M.

Wspomnienie po celebrytce, która nie wytrzymała ciśnienia. Fotki z 26 marca. 184 x 30s.

To coś jak Yeti czy Nessie. Niektórzy rzekomo widzieli, większość w to nie wierzy, a nikt nie jest w stanie udowodnić, że nie istnieje (lub że istnieje).

W miesiącu kwietniu 2020 roku najlepszą astrofotografią w konkursie dla początkujących wybrana została praca nr. 15 - której autorem jest Jacek Goluch - NGC 7000 Autor otrzymuje nagrodę regulaminową - bon rabatowy na zakupy w sklepie teleskopy.pl . Wielkie gratulacje! Miejsce II zajęła fotografia M 81 i M 82 autorstwa Marcina Figuły , a miejsce III zajęła fotografia Antares i okolice autorstwa Łukasza Ostrowskiego Gratulujemy!

Kolejna M51 z podmiejskiego nieba . Zdjęć M51 jest bez liku więc nie rozpisuję się o tej jednej z najatrakcyjniejszych do fotografii galaktyk. 64 x 5 min L 15;15;15 x 5 min RGB SW ED120 EQ-6 Atik 490ex. crop

W trakcie wczorajszych obserwacji teleskopowych miałem nieodparte wrażenie, że przy zapadającej nocy widzę światło popielate Wenus. I nie wydaje mi się, żeby to była siła sugestii albo wady słabego okularu. Nieoświetlony fragment tarczy planety miał wyraźnie inny odcień szarości niż tło nieba. Sprzęt D-K 210 f/17 ; okular ES 30mm/82o; powiększenie 118x ; godzina 21.30-22.00. Czy ktoś z Was miał również nieodparte wrażenie obserwacji światła popielatego Wenus?

Se dzisiaj przeleciał nad moja głową.

Miałem tak kilkukrotnie. Opisywałem na sąsiednim forum. W tym roku jeszcze tego nie doświadczyłem ale na 100% nie było to złudzenie. Nie wiem co to, nigdy się w to nie zagłębiałem. Wiem, że nie może to być światło popielate. Myślę, że może sama atmosfera jakoś tak rozprasza światło, że o pewnej porze jest ona jaśniejsza od tła nieba. Potem że względu na oślepiająca jasność reszty, zjawisko przestaje być widoczne. Tak to sobie tłumacze 😉

M24 - to jest to co tygryski lubią najbardziej - nawet podczas białych, ciepłych letnich nocy https://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/17266-czy-białe-noce-muszą-oznaczać-przerwę-w-obserwacjach-dsów/&do=findComment&comment=213705 Pamiętam, że jak zawsze patrzę w kierunku M24, to zwracam uwagę również na jej zachodnią stronę tła, gdzie podziwiam, jak by to nazwać łańcuszki gwiezdne, bardzo wyraźne w kleszczach B 304

Za to wielkimi krokami zbliżają się obłoki srebrzyste! 😁

"Urodziła" się wersja 0.20.1

Wspaniały obiekt. Do dziś pamiętam jego widok sprzed kilku lat w 15x70 pod ciemnym niebem w okolicach Zwrotnika. Chociaż nie wiem czy nie wyglądałby lepiej w 10x50...

Coraz później zachodzi, białe nocki wielkimi krokami nad morze nadchodzą

Podziękowania dla Wszystkich za fun i zabawę oraz chęc uczestniczenia w konkursie. Gratki dla Jacka - to juz zdecydowanie poziom głównego konkursu , a przy odrobinie szczescia TOPPIC na AstroBin.

Nr 37 "Strzała"Asteryzm "Strzała" położony jest na terenie gwiazdozbioru Kruka. Ma długość około 2 stopni i składa się z gwiazd od ok. 5,5 do 6,5 mag. W jego pobliżu znajduje się galaktyka Sombrero. Strzała łączy się z asteryzmem Gwiezdne Wrota i sąsiaduje z asteryzmem Szczęki.

Serdecznie gratuluję wszystkim uczestnikom kwietniowej edycji Natomiast Laureata - Kolegę Jacka zapraszam serdecznie z przyszłymi pracami do Konkursu Henia

Ja widzę to zawsze. A "druga" część Księżyca jest oczywista dla mnie zawsze. Choć wyjątkiem jest dzień gdy nasz stalelita nie jest tak jasny (czyżby tu był jakiś trop ?). Moim zdaniem to złudzenie optyczne. Mózg próbuje "dopełnić" tarczę bo wie, że planety mają właśnie taki kształt. Zobaczyć faktycznie światło popielate Wenus jest mało prawdopodobne ze względu na jego jasność. Pisałem już o tej obserwacji na Astromaniaku.

Bardzo dziękuję za oddane głosy! Jacek, świetna fotografia! Czapki z głów!

Witam, Poniżej zmagania ze znanym obiektem, mgławicą refleksyjną Irys, zwaną też NGC 7023. Obiekt dość bliski, bo około 1400 lat świetlnych i jest moim pierwszym podejściem do tego typu mgławic 🙂 Kwarantanna trwa więc z wyjazdami pod ciemne niebo raczej słabo. Jednak obecnie obiekt znajduje się na tyle wysoko, że po godzinie 23 wystaje ponad drzewa oraz domy w mojej okolicy, co umożliwia mi próby uchwycenia go w starym i poczciwym Canonie 450D. Nauczony mym skromnym doświadczeniem usunąłem filtr CLS, który w przypadku mgławic refleksyjnych bardziej szkodzi niż pomaga. Efekt poniżej,

Dokąd idziesz?

I dzisiaj to samo przed chwileczką, jak Mu się nie znudzi A mewa się grzeje

Nie tylko ja na niego poluję Te samo miejsce i mniej więcej godzina, Canonkiem 550D z kiciakiem ale znów ,,tłuściejszy", 80% już Go jest a 364417 km od nas

NGC 4567 i NGC 4568 to para galaktyk spiralnych z gwiazdozbioru Panny – znanych potocznie jako „galaktyki syjamskie” albo „galaktyka motyl”. Oba obiekty oddziałują ze sobą – jednak nie w tak agresywny sposób jak inne tego typu obiekty znane na przykład z katalogu Arp. Ich spiralne struktury są w minimalnym stopniu tylko zniekształcone. W Polsce galaktyki górują na wysokości około 49 stopni – w okolicach znanego Łańcucha Markariana. Dzięki temu przy dobrych warunkach seeingowych można pokusić się o ich dość detaliczne zobrazowanie. Ich jasność to odpowiednio 12,1 i 11,7 mag a rozmiar k

Witam Wszystkich, Nauka astrofotografii nie przychodzi lekko, wciąż wielu rzeczy nie wiem no ale tylko przez praktykę można się nauczyć - więc trzeba próbować jak najwięcej 🙂 W kwietniu pogoda dopisywała, więc udało się zebrać trochę materiału. Poniżej chciałbym forumowiczom zaprezentować efekty zmagań z dwoma M-kami. M63 oraz M64, ale głównie to chyba są zmagania ze starym aparatem Canon 450D z którego próbuje wycisnąć jak najwięcej, z różnym efektem. Poniżej to co udało się otrzymać z M63 używając Newtona 203/1000 na SW EQ6: miałem nadzieję na bardziej widoczną o

Kochani! Moje drugie podejście do tematu okazało się o wiele bardziej efektywne Dla porównania: zdjęcia z cieniem Wenus i bez (po jej zachodzie) + odblask jej światła na tablicy rejestracyjnej. Nie spodziewałem się, że daje TAKIEGO czadu! Czystego nieba!

Dziękuję za uwagę, którą wziąłem sobie do serca i spróbowałem jeszcze raz, tym razem z większą ilością materiału . A wszystko to dzięki dobrej pogodzie, która nawiedza ostatnio moje strony. Tym razem 45x180 sek + 56 x 300 sek, ISO 800, CLS CCD. Faktycznie z istotnie większą ilością materiału tak jak by lepiej, szczególnie "tło na tle" M100.

Witam, Poniżej moje zmagania ze znanym, dość jasnym, wiosennym obiektem M100 (oraz zmagania z prowadzeniem i kolimacją w tle ). Na zdjęciu widać wyraźnie jeszcze NGC 4312. Reszta ciemniejszych galaktyk w okolicy wyszła dość blado. Jak to Newtonach bywa, gwiazdki idealnie okrągłe nie są, no ale trudno 🙂 Fotka robiona teleskopem Newton 203/1000, Canon 450d mod, ekspozycja : 45 x 180 sek, całość na SW EQ-6. pozdrawiam i czystego nieba!

czyżbym zdążył w ostatniej chwili? noc 5/6IV ok 3,5h w klatkach 90s iso1600

Cześć, to mój pierwszy post na tym forum, chociaż czytam je już od jakiegoś czasu. Chciałbym zaprezentować Wam poradnik jak tanio dodać system DSC do teleskopu z montażem Dobsona. Większość rzeczy z tego poradnika jest pomysłu użytkownika Adun z forum CloudyNights. Publikuję to za jego zgodą, jak również z jego prośbą o opinie i pomysły ulepszeń. Poradnik opieram również na swoich doświadczeniach z robienia tego zestawu do mojego Meade LB 12". Zdjęcia które będę tu wrzucał będą dotyczyły właśnie tego teleskopu. Oryginalny wątek 1. Co to jest DSC? DSC (Digital Setting Circles) to s