Ranking użytkowników

Dorzucam swojego Panstarrsa C/2017 T2 przechodzącego pomiędzy galaktykami NGC 4485 i 4490. Wyszło tak sobie, ale fotografia przy łysym w fazie 77% to już raczej astrofotografia ekstremalna ?

Dzisiejszej nocy mamy opozycję Marsa więc to chyba dobry moment żeby zaprezentować wyniki mojego wrześniowego projektu :) Pogody ostatnio jak na lekarstwo ? od początku października praktycznie nie udało mi się fotografować. Na szczęście wrzesień dopisał jeśli chodzi o warunki seeingowe i udało mi się skończyć długo planowany projekt pełnej mapy powierzchni (struktur albedo) Marsa. Sesje które złożyły się na finalną mapę zaliczyłem 3, 8, 12, 15, 22 i 28 września. Taki rozstrzał pozwolił zarejestrować całą powierzchnię planety a jednocześnie zapewnił wystarczające ?zakładki? pomiędzy kolejnymi składowymi mapy. Seeing podczas sesji był dobry, bardzo dobry a czasami wręcz idealny. Stąd delikatny rozstrzał jakościowy pomiędzy poszczególnymi partiami planety. Jeśli uda mi się zebrać coś lepszego w październiku lub listopadzie to oczywiście mapę zaktualizuję :) Jak to wygląda od strony technicznej napiszę za chwilę. Mając pełną mapę w projekcji równokątnej możemy odwzorować pełny obrót planety w 3D. Taką możliwość daję nam Winjupos. Efekt zapakowania wspomnianej mapy do Winjuposa poniżej ? pełny obrót planety ? animacja w formie GIFa (niestety sporo waży więc źródło na serwerze zewnętrznym) A poniżej sama mapa: - wersja bez opisów - wersja z częściowym opisem (najbardziej charakterystyczne struktury, resztę będę uzupełniał na spokojnie) - wersja "sauté" - do załadowania do WinJuposa - wtedy będziecie mieli symulację widoku Marsa o danej godzinie w oparciu o najświeższe dane :) No dobra - a jak wygląda proces tworzenia takiej mapy. Nie jest on dość trudny jednak dość czasochłonny. Potrzebujemy oprogramowania WinJupos i serii zdjęć na których sumarycznie znajdzie się cała powierzchnia Marsa. Dobrze mieć te zdjęcia ze sporymi zakładkami - wtedy zdecydowanie ułatwi nam to stworzenie finalnej mapy. Pakujemy wybrane zdjęcie do WinJuposa i dokonujemy jego pomiaru (opcja "Image Measurement"). Tam trzeba podać datę, godzinę a później dobrać obrys planety do zdjęcia. Dzięki temu program będzie wiedział dokładnie co znajduje się na zdjęciu. Zapisujemy powstały plik *.ims i powtarzamy proces dla każdego zdjęcia. Później przechodzimy do zakładki "Analysis/Map Computation". Ładujemy nasz plik z pomiarami w górnej tabeli a w oknie "Map File" podajemy adres pliku z naszym zdjęciem Marsa w oparciu o które dokonywaliśmy pomiaru. Pozostałe parametry macie na screenie poniżej - dbajcie o to, aby dla każdego zdjęcia rozmiar mapy był identyczny (w tym wypadku jest to 1500 pikseli po długości) Klikamy "Compute Map" i program wypluje nam gotową mapę - przykład poniżej. Oczywiście mapa zawiera tylko fragment który był na zdjęciu - rozciągnięty przy użyciu projekcji równokątnej. Kolejnym krokiem jest przygotowanie wszystkich map i sprytne "zszycie" ich w Photoshopie tak żeby nie było widać łączeń. Dlatego istotne jest żeby zakładki były spore i żeby materiał był podobnej jakości :) Jak już finalnie połączymy wszystkie mapy w całość i będziemy zadowoleni z efektu to wycinamy mapę tak żeby była "goła" powierzchnia bez skal po bokach, przechodzimy do zakładki "Tools/Ephemerides" i w podzakładce "options" w polu "texture image" ładujemy naszą mapę. Od tej pory w zakładce "Graphics" będziemy mogli dowolnie oglądać wygenerowaną "kulkę Marsa" w dowolnej wybranej godzinie i dniu :) I to w skrócie tyle, jakby co to pytajcie :) Miłej zabawy!

Mars z wczoraj ok 2am, 28% z 12tys klatek. Coś nie mogę dobrać się do detalu oraz kontynentów. Być może źle dobieram parametry dla kamerki ale winę zwalam na pogodę. Zrobiłem chyba 20 avików jednak nie było możliwości złapania ostrości. Camera=ZWO ASI224MC ROI=552x540 ROI(Offset)=376x352 FPS (avg.)=86 Shutter=11.51ms Gain=202 (33%)

Kontynuując temat, dzisiaj dotarł do mnie wspominany wyżej leżak. Jestem zaskoczony pakownością kieszeni. Gdyby wypełnić je pianką spokojnie wejdzie do nich np duża lorneta (na zdjęciu 22x85) + mała lornetka i jeszcze zostanie miejsca. Druga konfiguracja to np. statyw do dużej kieszeni, a lornetka pokroju 8x42 czy 10x50 do małej i można iść na piechotę. Leżak ma 4 pozycje tak jak na zdjęciach. Bardzo lekki i solidny, aluminium oraz drewniane podłokietniki. EDIT: Waga 3.2kg, rurki alu 20mm średnicy i 1,5mm grubości.

Ciekawy kadr ?

Mars z 18.10.2020. Z braku czasu (dziura w chmurach, przed nocką w pracy) - Mak 90 z barlowem 2x + Canon 550D na statywie foto.

18 października 2020: A wczoraj ładnie się wpasował w drzewo ?

Astrofotografowie porównują się do Hublle'a, to i wizualowcy nie gęsi ? Porównanie oczywiście niekorzystne dla Hubble'a, no bo niech by Hubble robił zdjęcia z Jelcza koło świcącej szklarni w Siechnicach. Już o smogu i mgle nie wspomnę. Robiłem co mogłem, żeby dać mu szansę. Ale do rzeczy. Obserwacje prowadziłem 16" na platformie paralaktycznej. W użyciu Delite(370x) i filtr UHC Lumicon-Svotec. Przy takim zaświetleniu i przy co chwilę przejeżdżających autach niezbędna okazała się kapota na głowę odcinająca światła boczne. Co widać? Jak na 20.30mag/arcsec2 całkiem sporo. Obydwie części mgławicy oddzielone ciemną przerwą, z tym, że ten płatek na przeciwko gwiazdy wykazywał pojaśnienie w swej środkowej części.Filtr UHC dodatkowo pokazał (z trudem, wyskakiwała tylko czasami) mgławicowe otoczki widoczne na krawędziach planetarki. Seeing miałem bardzo dobry. Przeglądając po obserwacjach Alladina okazało się, że byłem w stanie dostrzec gwiazdy ok 15.2mag, jednak gwiazdy centralnej nie było widać. Jej jasność podają na 14.5mag-15mag. Podejrzewam, że sytuacja jest podobna jak z gwiazdą centralną w M57, gdzie mgławicowość wewnątrz obniża kontrast. Wkurzony byłem tylko na siebie, bo barlow 1.8x został w domu, a spokojnie można było załadować 670x. A tak się prezentuje na szkicach. Skaner jak zwykle zjadł subtelności, ale na to nic nie poradzę (ta smuga od jasnej gwiazdy to też dzieło skanera) Jakby ktoś pytał, to ten rysunek na dole to z Hubble'a ?

Sam mam pięciolatkę i zastanawiam się na dwoma lornetkami: https://www.astrozakupy.pl/lornetka-3x30-dla-dzieci-junior-rozowa/2451/ https://www.astrozakupy.pl/lornetka-junior-6x21-dla-dzieci-zielona/359/ Jak będzie czas to muszę podjechać do sklepu, ale osobiście nie polecam żadnego teleskopu w tym wieku. Mam i refraktor (lunetę) i newtona i miałem maka i po prostu jeszcze nie pora. Córka spojrzała dwa razy na księżyc i to było wszystko. Natomiast lornetka jak najbardziej tak, i tu też mam różne ale wszystkie są za ciężkie i za duże. Nie dała rady nawet z 8x40 bo po prostu nie potrafiła stabilnie utrzymać jej w rękach. Tak jak radzą koledzy, oko na początek wystarczy + ewentualnie te lornetki co podlinkowałem mogłyby dać radę bo są małe, lekkie i z małym powiększeniem.

podsumowanie w formie animacji z sesji 10.10.2020. 71 klatek

Posiedziałem trochę nad tym nieszczęsnym Irysem i nic lepszego mi nie wychodzi. Kiedyś pewnie wrócę do materiału, ale obecnie mam go serdecznie dosyć.

Przyciągamy się ? 9 października

Kolejny kadr z Zatomia. M81 oraz M82. W trakcie obróbki gdzieś uciekł niebieski.