Ranking użytkowników

Mars z wczoraj w nocy ok 1:30 nad ranem. Było fajne powietrze nad Krakowem, bardzo mokro między deszczowymi chmurami tworzyły się dziury i atmosfera była mega stabilna, planetka praktycznie nie pływała w kadrze jednak coś w seeingu blokowało detal. Już widać było po księżycu że nie generował żadnej poświaty także powietrze było na prawdę czyste jednak w którejś warstwie atmosfery coś blokowało detal niestety więcej nie byłem w stanie wyciągnąć. Camera=ZWO ASI224MC + ZWO ADC + Barlow 2x Filter=RGB FocalLength=5500mm Duration=109.538s ROI(Offset)=424x352 FPS (avg.)=67 Shutter=14.77ms Gain=151 (25%)

Np r i g. i w jakis sposób je wyrównać ?

99% Munio w odległości 405495 km od nas i Marsik 69113502 km komóreczką z okna mojego ?

Jedno zdanie człek napisał. A że na końcu tegoż zdania był znak zapytania a i treść nie była zbyt... no rozumiem, że można wysnuć różne wnioski z samej treści zapytania. Ale żeby tak zaraz od idiotów to sorry ale wstyd dla tego kto w taki sposób odpowiada jak i dla całego forum. Nie pierwszy raz dochodzi tu do takich sytuacji i nie podoba mi się to. Tyle mam do powiedzenia. Hej.

Fotki z niedzieli, pierwsze dwie z barlowem 2x, słabo wychłodzony teleskop, wiatr i przechodzące chmury skutecznie uniemożliwiły ustawienie ostrości. Wszystkie fotki z MAKa 127, kamera T7C, 20% z około 2000 klatek.

Trudno chyba musi być mono ? Newton 8 i asi 120 mm i barlow 3x

http://astromaniak.pl/viewtopic.php?f=2&t=55243 Przeczytaj temat, przechodziłem już tą chorobę ? Można wszystko spasować ale wymaga to odpowiedniego wyciągu i zestawu pryzmat plus bino.

Kompletna bzdura,Prawidłowa kolimacja teleskopu, to rzecz od której powinno się rozpoczynać,jakiekolwiek obserwacje wizualne.Przy rozkolimowanym teleskopie,nie ustawimy dobrze ostrości(można oczywiście na oko jak komuś nie przeszkadzają komety zamiast punktów) ,zwłaszcza przy dużym powerze,a czym dokładniej wyostrzony obraz tym więcej pokaże.Przy obserwacji planet ,słaba kolimacja tworzy tzw "duszki " nie mówiąc już o ciasnych układach gwiazd podwójnych czy wielokrotnych. Ktoś zapyta ,po co taka kombinacja przy DS ,przecież to obiekty rozciągłe.Oczywiście ,ale rozmawiamy o dużych powiększeniach ,gdzie ostrość DS ,ściśle przekłada się na ostrość gwiazdy na której się ją ustawia,a przy rozkoliwowanym teleskopie ,to życzę powodzenia....

21 października

Sesja paradoksalnie udana . Przyznam że wynik mnie zdziwił ? Nerwowy wiatr , Nie stabilny seeing , Ani razu nie zaobserwowałem dobrego granulatu . SW300/1500 PM Barlowx4 ASI120MM Filtry RGB - GSO 2020-10-25-2049-Mars Wykorzystano 4x kanał R , 1x kanał G i 1 x kanał B Czyli łącznie 6min video.

Mój pierwszy raz z tą konstelacją. Obrobiony na szybko (byłem cholernie ciekaw jak wyjdzie) materiał z dzisiejszej nocki; było naprawdę nieźle - sucho i ciepło jak na koniec października, a mgły udało się zostawić w dole. Ok. 2,5 h materiału w klatkach po 180 sekund. Wreszcie dorobiłem się guidera, więc nic się nie zmarnowało. ? Reszta jak zwykle - 6d mod plus Samyang 135 mm, zawieszone na SWSA. Chyba obleci? Oczywiście zdaję sobie sprawę, że M 42 jest przepalona (powalczę z tym), a godzinka dodatkowego materiału wcale by nie zaszkodziła. wersja nr 2 - po roku z hakiem ?

"Kosmos. Możliwe światy" ? pasjonująca podróż przez wszechświat Wygląda zachęcająco i może być ciekawe.

Jak będziesz miał okazję, to spójrz raz na Łysego przez bino, wtedy dopiero zobaczysz efekt 3D ?

Cześć, tak jak obiecałem kilka słów o ostatniej mojej obserwacji ? Udało mi się wsztrzelic w świetną pogodę w Poznaniu wczoraj, w czwartek 29.10. Niebo długimi okresami prawie bezchmurne, Księżyc prawie w pełni i towarzyszący mu blisko Mars. Już gołym okiem wyglądało to fenomenalnie ? Zresztą gwiazdy także nieźle świeciły. Pięknie widoczny Pas Oriona, nad nim bliżej zenitu widoczne Plejady (i rzeczywiście troszkę mogą przypominać maly wóz ale w wersji mikro). Bardzo mnie zaciekawiły, postanowiłem, także je ustrzelić (wcześniej zajmowałem się tylko obiektami US) Rozstawiam sprzęt i przechodzę do meritum. Maczek 127 wychłodzony 2h, na zegarze około 22.00 księżyc świeci pełnym blaskiem a Mars coraz wyżej ? czuje, że to będzie dobra noc. Pierwsze idą SWANy 33mm Wstyd się przyznać ale rzadko z nich korzystam. Od razu przechodziłem do krótszych ogniskowych. To był błąd.. KSIĘŻYC w nich wygląda genialnie! Widać całą kule ze sporym zapasem czerni - co daje wspaniały efekt przestrzeni, 3d. Zdziwiło mnie ze nawet nie razi po oczach. Widać świetnie struktury, linie biegnące z bieguna, cienie podkreślające kratery - jak z jakiegoś postera w gazecie Astro. MARS prezentuje się jako mała jasno pomarańczowa kulka, można już dostrzec minimalne cienie na środku tarczy. Poczekamy na większe przybliżenie mój mały przyjacielu ? No to czas na PLEJADY. Mój pierwszy cel z poza US ever! Gołym okiem nadal dobrze widoczne. Jednak ustrzelnie je szukaczem kątowym przysporzyło mi nie mało problemów.. W końcu się udało. Wyglądają olśniewająco! Dosłownie ? mocne diamenty na tle czarnego nieba i jasnieszych punktów. Nie mieszczą się całe w zasięgu wzroku ale to nic. Delektuje się nimi przez dłuższą chwilę. Pora zmienić okular. GSO SV 15 mm najpierw KSIĘŻYC, widać dokładnie, bliżej. Jak zawsze pięknie. Ten obraz mam już ogarnięty, ale się nie nudzi. MARS także zdecydowanie większą kulka. Cienie na środku tarczy także większe i wyraźniejsze. Szukam czapy polarnej, kurcze nie widzę lub nie potrafię zobaczyć. Małe rozczarowanie, ale w zanadrzu mam jeszcze.. BCO 10 mm MARSik jeszcze większy, może nie wyraźniejszy, ale przybliżenie robi swoje. Obserwuje cieprliwie, ostrzę wzrok, dopracowuję ostrość teleskopu i.. JEST! EUREKA! Widzę biało/szarą kropkę na brzegu tarczy Marsa ? to musi być to! Lód. Jak już go zlokalizowałem i wiedziałem jak powinien wyglądać to nie spuszczałem z oczu przez następne 15 minut. Mega satysfakcja. Jest około 24, pogoda się psuje, na chodzą chmury. Czas kończyć te owocna przygodę. Plan zrealizowany, nowe doświadczenie zebrane - jestem zadodowlony ? Wnioski - więcej cierpliwości przy obserwacjach - do DS chyba przyda się jakiś red dot bo z klasycznym szukaczem się wykończę!

@lolak89, spróbuj wyczyścić cookies i cache przeglądarki. Uwaga: spowoduje to przy okazji wylogowanie ze wszystkich stron na których jesteś zalogowany.

Obal ze dwa tanie wina za garażami i wtedy te boki na pewno nie będą już takie równe.

Tak nie robimy, znaczy możemy robić, jeśli chodzi o zwolenników teorii, że po ciemnej stronie Księżyca istnieje tajna baza nazistów itd. Natomiast po jednym, niejednoznacznie sformułowanym pytaniu nie można jeszcze ocenić z kim mamy do czynienia. Ludzie widzą na niebie różne kształty, tak od starożytności, albo i wcześniej. ?

Wydzieliłem z wątku sprzdażowego -zgodnie z regulaminem nie komentujemy w giełdzie.

Zgadza się...

Przecież polski szlachcic nie będzie mieszkał pod gołym niebem. https://pl.wikipedia.org/wiki/Pan_Twardowski_(postać)

Bo z ruskimi odpowiednikami to jest tak samo jak z większymi lornetkami, ruskie stare śmieci nie umywają się do współczesnych, nawet ekonomicznych bino. Miałem kiedyś okazję porównać to ruskie BGSŻ 2x (czy jakoś tak) z Nikonem 2x53 to ten ruski szmelc miało się ochotę rozbić o beton, żeby nie kalać oczu. Całkiem inna liga obrazu, wygody i pewnie ten Vixen również reprezentuje wysoką półkę. Miałem tego Nikona przez kilka miesięcy ale w moim przypadku stwierdziłem, że do astronomii się nie nadaje, co innego do szwendania się po polach i obserwowaniu zwierzyny itd :) fajny podręczny sprzęt. Edit: Z Nikonkiem masz wrażenie, że nie patrzysz przez lornetkę tylko, że wszczepiono Ci cybernetyczny implant w oczy pozwalający na zoom 2x :) ta sama jasność obrazu, ta sama kolorystyka, ta sama ostrość widzenia, kompletnie nic się nie zmienia, zwyczajnie obrazy pokazują się 2x większe, nic nie musisz ostrzyć, działa akomodacja oka (nie jak w ruskim śmieciu), aż chce się powiedzieć "the future is now old man" :) Sorry za offtop.

Totalnie porąbany pomysł. Dodając barlowa żeby bino ostrzyło z tym 102 mm cudakiem robią się kosmiczne ogniskowe nie dający szansy pobawić się z DS, dodatkowo to jest przecież mocno światłosilny dublet achromatyczny z jakimś szkłem ED, do planet też to nie ma sensu. Zamiast kupowania tego barlowa kupił bym w tej samej cenie używany achromat 90/900 albo dołożył do 100/1000 (skoro kolega planuje kupić dwie parki Hyperionów to kasa chyba nie jest problemem) i miał temat US załatwiony, wystarczy kawałek brzeszczota i wkrętarka z wiertłem pod nowe otwory wyciągu, ukroić tej tubki tyle, żeby bino ostrzyło bez barlowa i nara. Temat US ogarnięty. Druga sprawa to do bino WO parka Hyperionów 24 mm to proszenie się o silną winietę :) sprawdzałem to na przykładzie Panopticów 24 mm, niby środek jest spoko ale po brzegach ciemno i już nie widać diafragmy okularu. Wystarczą plossle 25 mm, nawet Vixeny NPL, za zaoszczędzone pieniądze masz achro 100 F10, które pogoni tego 102 Bresserka aż miło. Bresserka zostaw do tego do czego został stworzony czyli szerokie pole.

?

Wodę! Wodę widzę we w Claviusie! ?

Wczorajszy poranek:

Dzisiaj Księżyc ma towarzystwo, szybki strzał z parapetu z SL1000, manual:

Na początek może być gso redukcja jest w zestawie. Teraz prawie wszystkie nowe kątówki 2 cała mają redukcję na 1.25. https://teleskopy.pl/Nasadka-złączka-kątowa-lustrzana-2-cale-90°-(GSO)-teleskopy-2030.html

Czy ten bresser w ogóle ostrzy z bino? A jeśli tak to z jakim barlowem? Bo jeśli zapakujesz tam plossle 20-25 + barlow x2 to efekt z bino będzie bardzo marny jeśli chodzi o DSy. ps. dziś będę testował bino WO w refraktorze SW 120/600 z morfeuszami, ciekawe czy wyostrzy z barlowem 1,6. Traktuje to raczej jako ciekawostkę, ale nie ukrywam, że mam nadzieję na fajny obrazek.

Jeśli myślisz o achromacie do obserwacji dwuocznej i nie masz wymagań, że poniżej Morpheusa nie schodzisz to może zamiast tego parku okularowego warto rozważyć Hyperion Zoom Mark IV (8-24) oczywiście razy 2. Jakość obrazu jest taka jak w stałoognidskowych Hyperionach, a 2 okulary załatwiają spory zakres ogniskowych. Oczywiście nie ma róży bez kolców, Zoom ma pole 68 stopni przy 8mm, ale przy 24 tylko 50, ale wygoda braku konieczności zmiany okularów w bino jest spora. Używam takich zoomów z lornetą kątową 100mm i w sumie nieczęsto te okulary zmieniam podczas obserwacji na coś innego.

1. Chyba na innym forum, ktoś już Ci napisał, że bino i ten refraktor to taki sobie pomysł - nie wiem, nie używam bino. 2. Montaż Nano AZ nie cieszy się opinią bardzo stabilnego (nie mam, opinie z sieci). Może AZ4 na alu? 3. Kątówka 1.25" moim zdaniem nie ma dużego sensu, również w kontekście Twoich ewentualnych przyszłych zakupów. Moim zdaniem lepiej kup kątówkę 2". 4. Okulary kompletujesz pod bino. Twój wybór, ale patrz pkt 1. oraz weź pod uwagę, że bino i te okulary jakie wymieniasz ograniczają Ci pole. A sprzęt jest wybitnie do szerokich pól... Moim zdaniem nie tędy droga. Nie będzie takich obrazów jak w przyzwoitej lornetce. 5. Bino ma sens do obserwacji Księżyca, może do planet (chociaż ja uważam, że to nie ma sensu, lepszy okular ortho i długi achromat). Powiedz do czego Ci bino w sprzęcie, którym nie uzyskasz dużego powiększenia? Potrzebujesz regulowanego polara do obserwacji Księżyca.

zacytowałem swoje zdjęcie z 22VIII dla łatwiejszego porównania do sesji z 22X gdy do powyższego zestawu dołożyłem jeszcze jednego barlowa (x2)

Dzisiejszy z balkonu ustrzelony? 71,8% tarczy, 394716 km P900 1/100s ISO100

3 września. Humboldt i jego charakterystyczne "centralne pasmo górskie". Na pierwszym planie Vendelinus, Petavius B i Petavius. Ze względu na niekorzystną librację Humboldt widoczny jest w bardzo płaskiej perspektywie, ale ma ona swoje uroki, pozwalając obejrzeć centralne wzniesienia i brzegi krateru z perspektywy niskiej orbity - tak jak mielibyśmy szansę widzieć je na miejscu np. załogi Apollo 15, która miała okazję przelatywać nad tym terenem. To jeden z uroków obserwowania obiektów w pobliżu krawędzi tarczy Księżyca. Krótka refleksja na ten temat okraszona zdjęciami wykonanymi z pokładu Apollo 15 na moim blogu: http://astrostrona.pl/na-niebie/ksiezyc-przewodnik-turystyczny/niskie-loty-nad-kraterem-humboldta/

Mnie wyszło tak, bardziej mdłe ( stąd w większej skali wolę łączyć z IRPass), ale brzegów nie mam takich rozmazanych brzegów

Po sporej przerwie kolejny Marsik - z nocki 22/23 października. SCT 8" z barlowem 2x + ASI 224 na EQ3-2. RGB+IR:

Mars z wczoraj ok godziny 12:30 FireCapture v2.6 Settings ------------------------------------ Camera=ZWO ASI224MC FocalLength=8000mm Duration=87.656s File type=AVI ROI=648x606 FPS (avg.)=99 Shutter=9.761ms Gain=246 (41%) AutoHisto=75 (off) Dołączyłem AVIka jeśli ktoś chciałby się pobawić. Jeszcze nie umiem wszystkich trików a wydaje mi się że avik ma potencjał. Nie wiem jak się pozbyć tej aury dookoła i nie wiem skąd się wzięła. Próbowałem w Astra Image ale bez powodzenia. https://drive.google.com/drive/folders/1gmQ-aQcHF8CopkfhImzzAgdWVnyS4Jmx?usp=sharing

Mars z 18.10.2020. Z braku czasu (dziura w chmurach, przed nocką w pracy) - Mak 90 z barlowem 2x + Canon 550D na statywie foto.

Mars z wczoraj ok 2am, 28% z 12tys klatek. Coś nie mogę dobrać się do detalu oraz kontynentów. Być może źle dobieram parametry dla kamerki ale winę zwalam na pogodę. Zrobiłem chyba 20 avików jednak nie było możliwości złapania ostrości. Camera=ZWO ASI224MC ROI=552x540 ROI(Offset)=376x352 FPS (avg.)=86 Shutter=11.51ms Gain=202 (33%)

9 września 2020 r. Znajdujące się na granicy terminatora Morze Jasności, Morze Spokoju oraz Morze Nektaru i otaczające je klify Rupes Altai. Na zachód od Mare Nectaris i Zatoki Grubiaństwa znajduje się miejsce lądowania misji Apollo 16. Wśród pozostawionych tam gratów do dziś zalega tam teleskop, za pomocą którego przeprowadzono pierwsze obserwacje astronomiczne z ciała niebieskiego innego niż Ziemia. Kilka słów na ten temat: http://astrostrona.pl/na-niebie/ksiezyc-przewodnik-turystyczny/apollo-16-i-teleskop-astronomiczny-ktory-pozostal-na-ksiezycu/

Okolice Mare Nubium - Morza Chmur - robione 9.09.2020. Dopiero dzisiaj miałem chwil żeby przysiąść do materiału.

Kto wie gdzie szukać Mare Smythii? Starzy księżycowi wyjadacze oczywiście wiedzą - to morze słynie w kręgach miłośników obserwowania obiektów na granicy widocznej z Ziemi części Księżyca, ujawnianych czasem bardziej, a czasem mniej, w zależności od kaprysów księżycowej libracji. Na krawędzi tarczy Księżyca to niewielkie morze o ok. 200 km średnicy zaznacza się czasem jako spłaszczony fragment księżycowej okrągłości. 3 września obszar ten znalazł się na granicy terminatora w takim położeniu względem nas, że można było zajrzeć sobie z boku w głąb pogrążającego się właśnie w mroku, tajemniczego basenu Mare Smythii: Jeżeli ktoś nie wie gdzie szukać tego obszaru, albo co gorsza nawet o nim nie słyszał, nie ma powodów do wstydu. Po pierwsze, mówiąc szczerze Mare Smythii nie należy do czołówki księżycowych przebojów turystycznych, a po drugie - z pewnością je znacie, chociaż niekoniecznie o tym wiecie. Kto bowiem nie widział słynnych zdjęć wykonanych przez dzielną załogę statku Apollo 11, pokazujących wschód naszej pięknej Ziemi nad powierzchnią Księżyca? Te zdjęcia wykonano właśnie nad Morzem Smytha: A tak obszar ten wygląda w rzucie z góry - znajdziecie tu bez trudu widoczne na zdjęciu formacje znajdujące się w pobliżu krawędzi Morza Smytha, w tym przede wszystkim kratery Gilbert i Kastner: