Skocz do zawartości

Ranking użytkowników

Popularna zawartość

Treść z najwyższą reputacją w 07.02.2021 uwzględniając wszystkie miejsca

  1. Po prawie roku, od kiedy umieściłem na forum moją pierwszą gromadkę, też M44 (https://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/21368-m44-moja-zabawa-z-gromadami-i-walka-z-księżycem/), przeszedłem długą drogę M44 to gromada otwarta w gwiazdozbiorze Raka, mająca kilka popularnych nazw, takich jak Żłobek, Gromada Ul, Pszczółka czy Praesepe. Messier dodał ją do swojego katalogu 4 marca 1769 roku. Jest oddalona od ziemi o ok 577 lat świetlnych a jej średnica wynosi mniej więcej 16 lat świetlnych. Żłobek uznawany jest za młodą gromadę, bo jej wiek szacowany jest na niewiele ponad 700ml lat. W skład gromady wchodzi ok 350 gwiazd z czego jest kilka czerwonych olbrzymów, oraz kilkadziesiąt białych karłów. Dla wielbicieli gwiazd wielokrotnych i zmiennych jest tutaj kilka gwiazd potrójnych oraz przynajmniej kilka gwiazd zmiennych typu Delta Scuti. Mamy tutaj też gwiazdę podwójną, zaćmieniową TX Cancri. Z dodatkowych ciekawostek, to w M44 zaobserwowano pierwsze dwie planety, okrążające gwiazdy podobne do słońca, które znajdują się w gromadzie otwartej. Co ciekawe, obie są tzw. gorącymi Jowiszami. Naukowcy do tej pory nie znają mechanizmu powstawania tego typu planet, wg. teorii, która jest najbardziej prawdopodobna, takie planety powstają dalej od gwiazdy i migrują w kierunku gwiazdy, zgarniając przy okazji po drodze napotkaną materię. Przypuszczenia były jednak takie, że czas, potrzebny na migrację, to ponad 1mld lat. W przypadku M44, wyraźnie widać, że proces ten musi postępować o wiele szybciej. Gdyby ktoś powiedział mi, że gdzieś są w tej gromadzie planety, to pewnie bym szukał przy jakiejś średniej wielkości gwieździe itd. ale tutaj się okazuje, że to nie takie proste W M44 niemal wszystkie najbardziej masywne gwiazdy znajdują się blisko centrum, natomiast gwiazdy podobne do słońca, są od tego centrum oddalone. Położenie wyżej wspomnianych gwiazd , przy których znajdują się znalezione planety, możecie zobaczyć na obrazku poniżej. Gdyby kogoś interesowało, to podpinam link do publikacji naukowej, opublikowanej w "The Astrophysical Journal" na temat ww. planet: https://iopscience.iop.org/article/10.1088/2041-8205/756/2/L33 Dodaje jeszcze widok ze sztucznymi "spajkami" i chciałbym się spytać, czy tak wam się bardziej podoba, oraz negatyw.
    10 punktów
  2. Egzotyczny i mało znany obiekt. Nieoklepany kadr dla koneserów Na forum widziałem go jedynie u @.zombi. w dwóch odsłonach. Wycelowałem w niego moim Kotkiem w najnowszej konfiguracji sprzetowej. Ujęcie bardziej na rozpoznanie, niz finalne ukazanie delikatnych włókien supernowej. Setupik powstał głownie na 2 obiekty - ten oraz inny, równiez mało znany SNR (w lato). QHY695A, WO RedCat, Chroma 5nm Ha, Ioptron CEM60-EC, jedynie ok 40x20min bin1, skala 3,8"/px W planach doplanie o wiele wiecej materiału + tlenik, ale to zapewne do listopad/grudzien. Hej. Tomek ponizej kilka info jak mniej wiecej wyglada moje niebo. N52 21 E 21 16, ASI224 kolor, 25s exp http://astrozdjecia.pl/last/last.html działa jak fotografuje. opis lokalizacja: ciut obok Kapelli w Woźnicy. guiding przez OAG, wszystkie korekty w pixelu
    9 punktów
  3. Z braku pogody podszedłem jeszcze raz do obróbki, udało mi się pozbyć fioletowych kółeczek w centrach gwiazd. @lukost okazało się że te kółeczka były przez Masked Strech, tym razem użyłem Histogram Transformation i IMO jest znacznie lepiej. Dzięki za zwrócenie uwagi ?
    6 punktów
  4. Mam kilkanaście klatek samego Ha z twojego obiektywu i kamery. Tak dla porównania o ile większy FOV ma FF w porównaniu do małego chipa mojej kamery . Klatki po 10 minut Atik 490 ex
    3 punkty
  5. 61 jurorów zdecydowało, że w styczniowym etapie Otwartego Konkursu Astrofotograficznego im. Heńka Kowalewskiego podium prezentuje się następująco: I miejsce: (7) Słońce w H-alpha - Dariusz Wiosna II miejsce: (4) M57 Mgławica Pierścień - Łukasz Sujka III miejsce: (3) CTB 1 / Abell 85 - Maciej Kapkowski W klasyfikacji dla początkujących podium prezentuje się następująco: I miejsce: (9) Mgławica Serce (IC1805) - Grzegorz Łysik II miejsce: (12) M45 - Jan Loza III miejsce: (5) Rozetka NGC2244 - Marcin Książek Prace z I i II miejsca zakwalifikowały się do finału rocznego Otwartego Konkursu Astrofotograficznego w klasyfikacji generalnej. Praca Mgławica Serce (IC1805) - Grzegorza Łysika zakwalifikowała się do finału rocznego Otwartego Konkursu Astrofotograficznego w klasyfikacji dla początkujących. Wielkie gratulacje! Pogoda nie rozpieszcza ostatnio, ale załóżmy optymistycznie, że mamy teraz już ostatnie podrygi zimy i niedługo aura nam to wszystkim wynagrodzi ? Kolegów Laureatów z miejsc I do III klasyfikacji generalnej prosimy? o wysłanie swoich fotografii w jak najlepszej rozdzielczości do miesięcznika Astronomia. Temat: Astrofotografia stycznia 2021 FA?, na adres: r?edakcja@astronom?ia?.media.pl Zapraszamy do następnego etapu konkursu!
    2 punkty
  6. Hej, moja pierwsza fotka na tym forum Zdjęcie zrobione w nocy 20/21.11.2020 pod Kielcami 51 klatek po 240s, 50 flatów, 50 flat darków, 100 darków ASI 294MC-PRO + Optolong L-Pro + NEQ6 + SW 80ED z reduktorem Stack w DSS, obróbka w Pixie Jestem dosyć zadowolony z wyniku - najlepsza moja praca jak dotąd, ale chętnie wysłucham uwag.
    2 punkty
  7. 23 lipca 2020 ważąca około 5 ton sonda misji Tianwen-1 została wyniesiona poza Ziemię i zaczęła swoją siedmiomiesięczną podróż w kierunku Marsa. Wczoraj z odległości 2.2 mln km wykonała pierwsze zdjęcia swojego celu. Wejście na marsjańską orbitę planowane jest 10 lutego. Krótki filmik https://videos.space.com/m/ZYDkVodS/chinas-tianwen-1-probe-snaps-first-pic-of-mars
    2 punkty
  8. Osoby siedzące nieco głębiej w temacie obserwacji obiektów DS od razu zauważą, że tytuł został ordynarnie zerżnięty wprost od P. Harringtona ("Cosmic Challenge") - lecz nie zamierzam bynajmniej udawać, że to mój własny pomysł obserwacyjny. Temat galaktyczek ukrytych za jasnymi gwiazdami gromady otwartej Żłóbek (tudzież Praesepe, Ul lub Pszczółka, choć z tą ostatnią nazwą stykamy się chyba najrzadziej) chodził za mną już od kilku ładnych lat, ale zawsze coś przeszkadzało. Generalnie, wiadomo - zima to kiepski czas na obserwacje, choć u mnie od niepewnej pogody gorsze jest zaświetlenie, generowane przez liczne na Podhalu stacje narciarskie. Z tego co wiem, pier...a Białka zaczęła już naśnieżanie stoków, więc trzeba było się streszczać. No i się udało - bezksiężycowa, sucha, przejrzysta noc przyszła akurat z soboty na niedzielę. O tej porze roku to prawie jak wygrana w totka. Fakt, koło pierwszej w nocy Messier 44 był jeszcze dość nisko, jednak oczekiwanie na jego górowanie nie miało sensu - sat24 pokazywał nadciągające chyżo od zachodu zachmurzenie. O starhoppingu w kierunku M44 wspominał nie będę, bo gromadkę widać doskonale gołym okiem, tak mniej więcej od starożytności. Zresztą obserwacje gołooczne, względnie w szerokim polu lornetki czy krótkoogniskowego teleskopu to w tym przypadku najlepszy pomysł. Przy zwiększeniu powerku klaster traci gdzieś cały swój urok. Szczerze powiedziawszy, spodziewałem się większego wyzwania, ale czternastocalowiec plus Pentax 7 mm (generujący pow. nieco ponad 200x) uczyniły przedsięwzięcie w miarę bezproblemowym. Cała filozofia to usunąć z pola widzenia jasne gwiazdki wchodzące w skład gromady, w czym pomaga zastosowanie okularu o nieco mniejszym FOV. Tak się składa, że Pentax XL ma 65 stopni pola własnego, więc jest w sam raz. Szkła bardziej szerokokątne (takie ESiki w wersji stustopniowej na przykład) już średnio się nadadzą. Spróbowałem z ogniskową 14 mm - w okularze pojawiła się poświata, która skutecznie zabiła subtelny blask galaktycznych mgiełek. Przechodząc do sedna - tak jak radzi Phil, jako punkt odniesienia przyjąłem gwiazdki w centralnej części gromady, ułożone w kształt przypominający nieco serce. Idąc ze wschodu na zachód odhaczyłem kolejno: - NGC 2647 (14.1mag) - mała, owalna, z nieco jaśniejszą częścią centralną, zanurzoną w mglistej otoczce, niezbyt trudna, - NGC 2643 (14.3mag) - położona tuż nad maleńkim asteryzmem przypominającym położoną bokiem literę "Y", mała i dość słaba, najlepiej widoczna zerkaniem, - NGC 2637 (14.7mag) - malutka, przypomina mocno rozmytą gwiazdkę, zerkaniem w miarę oczywista, pod warunkiem wywalenia poza diafragmę okularu pobliskich, mocno przeszkadzających gwiazd, - NGC 2625 (13.9mag) - bardzo mała, zwarta, dość łatwa, bo już poza obszarem największego zagęszczenia jasnych gwiazd, - NGC 2624 - (14.1mag) - nieco większa od poprzedniczki (choć to nadal maleństwo), owalna, dość łatwa. Wszystkie mają rozmiar poniżej jednej minuty łuku. Z położoną odrobinę bardziej na południe UGC 4526 miałem spory problem - coś tam wyskakiwało (takie mocno rozciągłe pojaśnienie), ale konieczna będzie powtórka. To tyle. Są tam jeszcze schowane galaktyczki z katalogu PGC, ale w ich przypadku poczekam na górowanie gromady i lepsze niebo (może uda się wyskoczyć w styczniu w Bieszczady?). Więc jak, poprzestaniemy tylko na "zaliczeniu" Praesepe czy sprawdzamy, co kryje się głębiej? Jeśli zdecydujesz się na drugą opcję, koniecznie spróbuj i daj znać jak poszło! PS dla zainteresowanych wrzucam mapkę (ze wspomnianej na wstępie książki "Cosmic Challenge").
    1 punkt
  9. Zakończył się Konkurs na Astrofotografię roku 2020 , przeprowadzony przez portal Polski APOD a sponsorowany przez firmę Delta Optical oraz pracownię astrography.com. W dniu 8 lutego o godz. 18:00 w Śródmiejskim Domu Kultury w Warszawie odbędzie się wernisaż wystawy prac finałowych połączony z wręczeniem nagrody głównej ufundowanej przez firmę Delta Optical Tomkowi Zwolińskiemu-zwycięzcy Konkursu. Prace pokazywane na wystawie zostały wydrukowane w najwyższej jakości przez pracownię astrography.com. Wystawie zdjęć finałowych towarzyszyć będzie wystawa prac młodej malarki Aleksandry Krzemień o tematyce inspirowanej obrazami Kosmosu . Rejestracja wernisażu i wystawa będzie dostępna on-line ze względu na obowiązujące ograniczenia. Szczegółowe zaproszenie poniżej. Edytowane teraz przez wessel
    1 punkt
  10. Heh, jest takie ryzyko, ale jeśli przegrywać, to z najlepszymi ? Zapomniałem w końcu napisać, że można by było trochę tło przyciemnić. Na Twojej fotce wygląda podobnie jak tło na forum, a to jest wyraźnie szare, a nie czarne. Pipetka mi mówi że masz tam 25, a można zejść na pewno trochę jeszcze i kontrast się poprawi.
    1 punkt
  11. Też oglądam foty M44 pod kątem detekcji galaktyczek w tle. Tu wyszły bardzo ładnie. Ot, takie lekkie zboczenie (byłego?) wizualowca. ?
    1 punkt
  12. Podszedłem raz jeszcze do starego materiału z Mewą. Na tym kończę, lepiej nie umiem. ? Trudno obrobić sensownie ten obszar, mrowie gwiazd przytłacza. Edyta Fotka skończona, poskładana z materiału z dwóch zimowych sesji i obrobiona na nowo.
    1 punkt
  13. Klasyk. Materiał z późnej jesieni, zebrany z pomocą Sigmy A 50 mm, Canona 6d i SkyTrackera. Jakieś dwie godzinki w klatkach po 120 s. Starałem się być łagodny i nie wyciągać nic ponad miarę, ale czy ktoś zrozumie takie nieprzesadzone podejście? ? Swego czasu fajny/inspirujący kadr popełnił Marcin https://astropolis.pl/topic/51928-podniebny-myśliwy/ A jeżeli ktoś chce samo tło, to owszem, też dotarłem do starnet++. Ale jakoś dziwnie to wygląda bez gwiazd....
    1 punkt
  14. Bardzo przyjemna fotka, a postęp spory! Po powiększeniu widać w tle galaktyczki. A jak długo i czym to robiłeś? No i do konkursu OKA zapraszamy ?
    1 punkt
  15. Moja mini współprodukcja o Księżycu;) Milego ogladania;)
    1 punkt
  16. Moje wrażenia z obserwacji achro 102/600 https://www.youtube.com/watch?v=jQc_r-YPGvE P.S. Z przyjemnością czytam i oglądam szkice z obserwacji . Porównuję z tym co sam widzę w podobnym teleskopie
    1 punkt
  17. Zebrałem w nocy z piątku na sobotę 2,5 h dobrego - jak mi się wydaje - materiału w klatkach po 180 s. Słowacja była tym razem wygaszona, a halny wiejący przez kilka dni zdmuchnął cienką pokrywę śnieżną. Próbuję coś z tego wyrzeźbić, ale dość opornie idzie i efektu wow brak. ? Niemniej, na teraz nic lepszego nie wyczaruję. Brakuje filtra h - alfa, l - enhance czy czegoś w ten deseń, co wygasiłoby mrowie gwiazd w tym rejonie Drogi Mlecznej i uwypukliłoby mgławicowość, wyciągając z niej detal. Chyba kupię sobie któryś z nich na gwiazdkę. ? PS pojaśnienie w prawym dolnym rogu to blask Syriusza ?
    1 punkt
  18. Piękna jest! Wczoraj wbrew prognozom, po zmroku chmury rozeszły się pozwalając pierwszy raz zapolować. To moja pierwsza tak jasna kometa którą obserwuję, robi niesamowite wrażenie. Wyszedłem na chwilę, a prawie 2h zleciało nawet nie wiem kiedy Mam nadzieję, że pogoda będzie łaskawa i pozwoli jeszcze powtórzyć obserwacje Canon 6d + Canon 70-200L @ 70mm f/4 iso 1600, 10s A tu to samo body tylko obiektyw 24-105mm
    1 punkt
  19. Kometa C/2020 F3 (NEOWISE) widok Przysietnicy 2020-07-11. Mam i ja mam i ja upolowałem hura, hura, hura. To są dwa zdjęcia powiększone, jedno nie powiększałem. Foto APARAT 20 SAMSUNG NX 300. SMART CAMERA.
    1 punkt
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.

© Robert Twarogal * forumastronomiczne.pl * (2010-2023)