Ranking użytkowników
Popularna zawartość
Treść z najwyższą reputacją w 09.04.2021 uwzględniając wszystkie miejsca
-
Reflektor Newtona Dane techniczne ? Układ optyczny: reflektor Newtona ? Średnica obiektywu: 254 mm ? Ogniskowa: 1000 mm ? Światłosiła: f/4 ? Zasięg gwiazdowy: 14,7 magnitudo ? Maksymalne użyteczne powiększenie: 500x ? Długość: 970 mm ? Waga: 15,6 kg (wraz z wyciągiem, szukaczem, obejmami, sama tuba: 13,7, obejmy i dovetai: 1,9) monorail (zmodyfikowany wyciąg Crayforda) 2" / 1,25" z mikrofokuserem 10:1 Zastosowania: Księżyc. Planety. Gromady Gwiazd. Mgławice. Astrofotografia Zastosowanie Astrofotografia.12 punktów
-
10 punktów
-
6 punktów
-
6 punktów
-
Przedwczoraj trafiły mi się świetne warunki na miejscówce koło Namysłowa. Po północy zapowiadane były opady śniegu, także miałem 3 godzinki na delektowanie się niebem. Co prawda OT zostawiłem sobie na koniec, gdy już zmęczenie i mróz dawały się we znaki, ale coś było widać ? Najlepiej galaktykę pokazał tandem BCO10mm i barlow TMB 1.8x (330x) : prawie gwiazdowe jądro otoczone owalnym halo, z którego wychodzi ramię w stronę gwiazdy 11mag. Drugie ramię trudniejsze, rozmyte o trudno zdefiniowanych granicach. Kilkakrotnie wyskoczyła z tła cieniutki pasek światła, oddzielony od całości i ciągnący się wzdłuż centrum. Piękna galaktyka! Zrobiłem szkic, jakość nie powala, bo zrobione z telefonu.3 punkty
-
Do tej pory nową obserwowałem przez 8 wieczorów przez kilkadziesiąt minut za każdym razem. Poniżej widać krzywą blasku AAVSO z moimi obserwacjami (pomarańczowe krzyżyki) TB/TG na tle uśrednionych obserwacji V (zielona ciągła linia), B (niebieskie gwiazdki) i TB (niebieskie koła z białymi gwiazdkami). Jeszcze dwóch obserwatorów z Polski obserwuje tą nowa lustrzankowo - szczegóły poniżej: Natomiast sporo (aktualnie 7!!!) obserwatorów z Polski obserwuje wizualnie N Cas 2021. Poniżej widać uśrednioną krzywą blasku AAVSO po jasnościach wizualnych na tle obserwacji w dżonsonowskim filtrze astronomicznym "V". Wygląda na to, że Nova Cas 2021 jest znacznie wolniejsza niż ostatnia jasna nowa widoczna u nas w 2013 roku (N Del 2013). W ciągu trzech pierwszych tygodni jasność tej pierwszej spadła o około 1 mag, a tej drugiej aż o około 3 mag. Ilustrują to poniższe krzywe blasku z bazy danych AAVSO. I na koniec przykładowe zbiorcze zdjęcie N Cas 2021 uzyskane z moich obserwacji fotometrycznych w dn. 21 marca 2021r. Pozycję nowej zaznaczono kreskami. Jest to zdjęcie uśrednione na godz. 21:50 (stack - jak niektórzy mówią "stertowane") i złożone z serii 60 zdjęć naświetlanych przez 30 sekund każde do celów fotometrii DSLR (TB, TG,TR). Zdjęcia zostały wykonane zestawem APO F/7 o aperturze 102 mm z lustrzanką Canon 400 na montażu EQ3-2 z napędem. Pole widzenia około 1st50' x 1st12'.3 punkty
-
2 punkty
-
2 punkty
-
2 punkty
-
Po ponad pół roku walki ze sprzętem, oprogramowaniem i pogodą. Powstała w końcu fotka którą chyba można pokazać na forum:) Z braku złączek (w produkcji) co za tym idzie korektora komy, gwiazdki trochę jajowate. Użyty sprzęt w stopce + IDAS P2 i guider - OLYMPUS. Lokalizacja jedna z dzielnic Katowic (miłe zaskoczenie, że tak się da). Czas: 15x300s.1 punkt
-
1 punkt
-
Witam, Osoby korzystające z pozostałych dwóch dużych polskich forów astronomicznych pewnie już mnie kojarzą/znają z pasji do filtrów. Pomyślałem, że najwyższy czas i na Forum Astronomicznym podzielić się wynikami moich pomiarów widm przeróżnych filtrów. Niestety nie widzę możliwości zamieszczania tu plików PDF, więc ograniczę się jedynie do zamieszczenia odpowiedniego linku: https://astropolis.pl/topic/68677-obiektywny-test-porównawczy-filtrów/page/5/#comments Znajdziecie tam widma filtrów wraz ze zwięzłym omówieniem i porównaniami.1 punkt
-
Wiem o tym doskonale dokupiłem sobie, co nie, co do teleskopu przed chwilą dzwoniłem i potwierdziłem zamówienie, biorę się za astrofotografię szczególnie mam chrapkę na odkrywanie planetoid, wiecie, jakie mam swojej miejscowości warunki do obserwacji nieba, myślę, że mi się uda osiągnąć swój cel, a na dodatek już się wpraszają znakomici goście by mnie odwiedzić typowi prawdziwi astronomowie chcą, że mną prowadzić obserwacje u mnie, a lepszy większy sprzęt jak mały, myślę, że dam radę ogarniać to wszystko.1 punkt
-
Tak w celu wyprostowania bo chodziło mi to po głowie chcę powiedzieć, że Opticron Adventure T WP to nie to samo co Levenhuk Sherman Pro, tylko to jest Levenhuk Sherman Base. Różnica jest w okularach. Kiedyś pisałem do Opticrona z tym pytaniem i mi potwierdzili, że okulary składają się z 3 soczewek w dwóch grupach tak jak w Sherman Base. A Sherman Pro ma okulary złożone z 5 soczewek w trzech grupach.1 punkt
-
KMroz3(NEG).pdf Rozdział III - wersja bardzo robocza Jak ktoś ma pomysł na tekst pod grafiką o "wielkości kątowej obiektów" proszę pisać ?1 punkt
-
Przede wszystkim kto chce mieć NATURALNE kolory, ten nie używa ŻADNYCH filtrów. Każdy filtr z definicji odfiltrowuje tylko wybrane długości fal (z wyjątkiem filtrów szarych, które przynajmniej teoretycznie mają równo osłabiać wszystkie długości fal). Filtra CLS lub UHC nie zakłada się po to, by mieć naturalne kolory, ale dla wzrostu kontrastu. Kolejna sprawa: wg mnie bzdurą jest to co powyżej napisano, że filtry UHC o szerokości pasma 50 nm są do kosza. To dokładnie tak samo jakby stwierdzić, że samochody kombi są do niczego, a tylko coupe są warte zakupu. Albo tylko newtony są dobre, a refraktory i maki to śmieci. Różne filtry są do różnych celów i producenci to rozumieją. Wspomniany przykład 24 nm kontra 50 nm UHC. Tak, pierwszy da lepszy kontrast mgławicy, lepiej ją uwidoczni, ale kosztem zdecydowanie słabszych, mniej ciekawych i zróżnicowanych gwiazd.1 punkt
-
Otóż to! tak czułem, że to nie to słowo. Nawet sprawdzałem w "guglu" przed napisaniem, ale musiałem trafić na błędny opis bo tam też było o akomodacji ? U mnie trochę ciężko z tym, od kiedy są dzieci to zawsze na korytarzu pali się jowiszowa lampka. Żaróweczka tylko 1,5W , ale wystarczy by mroku nie było w żadnym pokoju (poza astropokojem :) ).1 punkt
-
1 punkt
-
5 kwietnia 2021, piękna bezksiężycowa noc /sam nie wierzę, że mogłem tak napisać?/. Z relacji na FA widać, że przez wielu wykorzystana. Również i ja próbuję swoim sprzętem z balkonu skorzystać z jej uroków. Poniżej szkic przedstawiający galaktykę soczewkowatą M85 oraz jej "sąsiadkę" galaktykę spiralną z poprzeczką NGC 4394. Na drugim szkicu gromada kulista M53. Pozdrawiam Jarek1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
Prawdopodobnie każdy amator astrofotografii zbierający materiał przez filtry wąskopasmowe musiał kiedyś podjąć ważną decyzję - jak to wszystko połączyć w kolorowy obraz? Możliwości jest wiele, począwszy od klasycznego HST, poprzez kombinacje dające bardziej "naturalny" kolor, a skończywszy na sporej ilości opcji dla posiadaczy ograniczonej ilości filtrów. W tym wpisie chciałbym się skupić na mapowaniu wąskich pasm na ich "naturalne" barwy. Cel taki możemy chcieć osiągnąć, kiedy na przykład łączymy sygnał z klatek naświetlanych przez filtry wąskopasmowe z sygnałem otrzymanym przez filtry RGB. Wąskie pasma naświetlamy zazwyczaj dla mgławic emisyjnych. W zależności od składu mgławicy w pochodzącym od niej świetle możemy znaleźć linie emisyjne pochodzące od (najczęśćiej) wodoru, tlenu, siarki, azotu i helu, a także dużo słabsze sygnały od innych pierwiastków. Tej najpopularniejsze linie na widmie rozkładają się tak: Na podstawie http://www.atlasoftheuniverse.com/nebulae/ngc3372.html Weźmy na pierwszy ogień wodór. Kiedy rejestrujemy obraz przez filtr H alfa, przepuszczane przez niego światło ma oczywiście kolor czerwony. Ale emisja wodoru występuje również w innych liniach występujących w widzialnym zakresie promieniowania. Przy długości fali 486 nm znajdziemy linię H beta, której intensywność to około 1/3 intensywności linii H alfa. Wciąż w paśmie widzialnym znajdziemy również linie H gamma (431nm) oraz H delta (410nm), których intensywność jest już jednak bardzo mała. Jeśli teraz chcielibyśmy jedynie na podstawie sygnału H alfa określić kolor mgławicy promieniującej jedynie światło pochodzące od wodoru, należałoby jakoś proporcjonalnie zmiksować barwy pochodzące od poszczególnych linii wodorowych. Najpierw należy określić kolor odpowiadający wybranej długości fali - możemy to zrobić używając różnych kalkulatów online (np https://academo.org/demos/wavelength-to-colour-relationship/) albo w programie MaxIm DL używając funkcji Blend Narrowband Images. A następnie zmieszać w odpowiednich proporcjach wybrane kolory. W przypadku linii H alfa i H beta intensywność tej drugiej to około 1/3 linii H alfa. Uzyskany kolor mgławicy po uwzględnieniu jedynie linii emisyjnych wodoru prezentuje się tak: Dla porównania poniżej obraz tej samej mgławicy uzyskany przez filtry RGB pod ciemnym niebem i skalibrowany na gwiazdę G2V: Łatwo zauważyć, że uzyskany syntetyczny kolor wodoru jest bardzo podobny do barwy uzyskanej na skalibrowanym obrazie RGB. Odcień mgławicy w modelu HSL to w obu przypadkach wartość około 342. Na zdjęciu poniżej pokazano osobno kanały RGB obrazu mgławicy Kalifornia. Możemy zaobserwować, że najwięcej sygnału obecne jest w kanale R - odpowiada za to głównie emisja w linii H alfa. Również w kanale B mamy całkiem sporo sygnału, pochodzi on głównie z linii H beta. Znakomita większość sygnału z Kalifornii umieszczona jest w kanałach R i B, stąd też wynika jej naturalna barwa - nie czysto czerwona, ale wpadająca w fiolet. Sygnał w kanale B mógłby także pochodzić od sygnału Oiii, ale wtedy byłby on również obecny w kanale G (ponieważ sygnał Oiii przepuszczny jest przez zarówno przez niebieski jak i zielony filtr CCD) - a tak nie jest. Sygnał w kanale G jest bardzo słaby, a jego źródłem może być niewielka obecność Oiii w widmie, a może również pochodzić od słabej emisji światła odbitego od mgławicy (jeśli w Kalifornii występują jakieś pyły, to w pewnym stopniu jest ona również mgławicą refleksyjną). Czy stosunek intensywności linii H alfa do H beta zawsze będzie wynosił 3:1? U źródła tak. Natomiast na skutek selektywnego pochłaniania światła przez materię międzygwiazdową, promieniowanie o mniejszej długości fali (niebieskie) będzie osłabione bardziej od czerwonego. Wtedy odcień byłby przesunięty w stronę koloru czerwonego. Ale w przypadku stosunkowo blisko położonej Kalifornii zjawisko to nie wpływa zauważalnie na jej barwę. W następnej części dołożymy sygnał Oiii na przykładzie mgławicy IC1396, gdzie tlenu jest trochę więcej, niż w Kalifornii. Kolor takich mgławic w których obecny jest sygnał Oiii nie będzie już taki "buraczkowy"1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
1 punkt
-
Niestety ja z Beatą nie dojedziemy :((((((((( Od dzisiaj jesteśmy na kwarantannie :(((((((((((0 punktów