Skocz do zawartości

Ranking użytkowników

Popularna zawartość

Treść z najwyższą reputacją w 09.04.2021 uwzględniając wszystkie miejsca

  1. Reflektor Newtona Dane techniczne ? Układ optyczny: reflektor Newtona ? Średnica obiektywu: 254 mm ? Ogniskowa: 1000 mm ? Światłosiła: f/4 ? Zasięg gwiazdowy: 14,7 magnitudo ? Maksymalne użyteczne powiększenie: 500x ? Długość: 970 mm ? Waga: 15,6 kg (wraz z wyciągiem, szukaczem, obejmami, sama tuba: 13,7, obejmy i dovetai: 1,9) monorail (zmodyfikowany wyciąg Crayforda) 2" / 1,25" z mikrofokuserem 10:1 Zastosowania: Księżyc. Planety. Gromady Gwiazd. Mgławice. Astrofotografia Zastosowanie Astrofotografia.
    12 punktów
  2. Baader Ha F2 - 60x300s + 60x120s Antlia 3nm OIII - 29x300s (09-04-2021)
    10 punktów
  3. Gromada TR37 albo IC 1396 w paśmie Ha z warszawskiego balkonu. 30/31/21 - 03/04/21 - 5 godzin TS H6 F2,8 + Baader Ha F2,ASI 294mm, IEQ 45 iOptron
    6 punktów
  4. Dużo ludzi od jakiegoś czasu boi się Virusa ?
    6 punktów
  5. Przedwczoraj trafiły mi się świetne warunki na miejscówce koło Namysłowa. Po północy zapowiadane były opady śniegu, także miałem 3 godzinki na delektowanie się niebem. Co prawda OT zostawiłem sobie na koniec, gdy już zmęczenie i mróz dawały się we znaki, ale coś było widać ? Najlepiej galaktykę pokazał tandem BCO10mm i barlow TMB 1.8x (330x) : prawie gwiazdowe jądro otoczone owalnym halo, z którego wychodzi ramię w stronę gwiazdy 11mag. Drugie ramię trudniejsze, rozmyte o trudno zdefiniowanych granicach. Kilkakrotnie wyskoczyła z tła cieniutki pasek światła, oddzielony od całości i ciągnący się wzdłuż centrum. Piękna galaktyka! Zrobiłem szkic, jakość nie powala, bo zrobione z telefonu.
    3 punkty
  6. Do tej pory nową obserwowałem przez 8 wieczorów przez kilkadziesiąt minut za każdym razem. Poniżej widać krzywą blasku AAVSO z moimi obserwacjami (pomarańczowe krzyżyki) TB/TG na tle uśrednionych obserwacji V (zielona ciągła linia), B (niebieskie gwiazdki) i TB (niebieskie koła z białymi gwiazdkami). Jeszcze dwóch obserwatorów z Polski obserwuje tą nowa lustrzankowo - szczegóły poniżej: Natomiast sporo (aktualnie 7!!!) obserwatorów z Polski obserwuje wizualnie N Cas 2021. Poniżej widać uśrednioną krzywą blasku AAVSO po jasnościach wizualnych na tle obserwacji w dżonsonowskim filtrze astronomicznym "V". Wygląda na to, że Nova Cas 2021 jest znacznie wolniejsza niż ostatnia jasna nowa widoczna u nas w 2013 roku (N Del 2013). W ciągu trzech pierwszych tygodni jasność tej pierwszej spadła o około 1 mag, a tej drugiej aż o około 3 mag. Ilustrują to poniższe krzywe blasku z bazy danych AAVSO. I na koniec przykładowe zbiorcze zdjęcie N Cas 2021 uzyskane z moich obserwacji fotometrycznych w dn. 21 marca 2021r. Pozycję nowej zaznaczono kreskami. Jest to zdjęcie uśrednione na godz. 21:50 (stack - jak niektórzy mówią "stertowane") i złożone z serii 60 zdjęć naświetlanych przez 30 sekund każde do celów fotometrii DSLR (TB, TG,TR). Zdjęcia zostały wykonane zestawem APO F/7 o aperturze 102 mm z lustrzanką Canon 400 na montażu EQ3-2 z napędem. Pole widzenia około 1st50' x 1st12'.
    3 punkty
  7. NGC4565 RGB 3x30x60s, L 180x120s. SCT 8" EdgeHD, QHY163M. Fotka wykonana w Chmielu. Coraz lepiej, coraz lepiej. Jeszcze trochę i będę zadowolony ?
    2 punkty
  8. On stoi prosto tylko perspektywa zakrzywiona ?
    2 punkty
  9. Ooo, trzymajcie się. Jest okienko w chmurach to chociaż sprzęt na Słońce wystawiony. Ale na Słońcu spokojnie, bez plam.
    2 punkty
  10. Po ponad pół roku walki ze sprzętem, oprogramowaniem i pogodą. Powstała w końcu fotka którą chyba można pokazać na forum:) Z braku złączek (w produkcji) co za tym idzie korektora komy, gwiazdki trochę jajowate. Użyty sprzęt w stopce + IDAS P2 i guider - OLYMPUS. Lokalizacja jedna z dzielnic Katowic (miłe zaskoczenie, że tak się da). Czas: 15x300s.
    1 punkt
  11. Virus w Zatomiu ? Rozpoczynam spotkanie. Na razie zanosi się na indywidualną obserwację - jeśli pogoda pozwoli, może jakieś okienko się otworzy do obserwacji?
    1 punkt
  12. Witam, Osoby korzystające z pozostałych dwóch dużych polskich forów astronomicznych pewnie już mnie kojarzą/znają z pasji do filtrów. Pomyślałem, że najwyższy czas i na Forum Astronomicznym podzielić się wynikami moich pomiarów widm przeróżnych filtrów. Niestety nie widzę możliwości zamieszczania tu plików PDF, więc ograniczę się jedynie do zamieszczenia odpowiedniego linku: https://astropolis.pl/topic/68677-obiektywny-test-porównawczy-filtrów/page/5/#comments Znajdziecie tam widma filtrów wraz ze zwięzłym omówieniem i porównaniami.
    1 punkt
  13. Wiem o tym doskonale dokupiłem sobie, co nie, co do teleskopu przed chwilą dzwoniłem i potwierdziłem zamówienie, biorę się za astrofotografię szczególnie mam chrapkę na odkrywanie planetoid, wiecie, jakie mam swojej miejscowości warunki do obserwacji nieba, myślę, że mi się uda osiągnąć swój cel, a na dodatek już się wpraszają znakomici goście by mnie odwiedzić typowi prawdziwi astronomowie chcą, że mną prowadzić obserwacje u mnie, a lepszy większy sprzęt jak mały, myślę, że dam radę ogarniać to wszystko.
    1 punkt
  14. Tak w celu wyprostowania bo chodziło mi to po głowie chcę powiedzieć, że Opticron Adventure T WP to nie to samo co Levenhuk Sherman Pro, tylko to jest Levenhuk Sherman Base. Różnica jest w okularach. Kiedyś pisałem do Opticrona z tym pytaniem i mi potwierdzili, że okulary składają się z 3 soczewek w dwóch grupach tak jak w Sherman Base. A Sherman Pro ma okulary złożone z 5 soczewek w trzech grupach.
    1 punkt
  15. KMroz3(NEG).pdf Rozdział III - wersja bardzo robocza Jak ktoś ma pomysł na tekst pod grafiką o "wielkości kątowej obiektów" proszę pisać ?
    1 punkt
  16. Przede wszystkim kto chce mieć NATURALNE kolory, ten nie używa ŻADNYCH filtrów. Każdy filtr z definicji odfiltrowuje tylko wybrane długości fal (z wyjątkiem filtrów szarych, które przynajmniej teoretycznie mają równo osłabiać wszystkie długości fal). Filtra CLS lub UHC nie zakłada się po to, by mieć naturalne kolory, ale dla wzrostu kontrastu. Kolejna sprawa: wg mnie bzdurą jest to co powyżej napisano, że filtry UHC o szerokości pasma 50 nm są do kosza. To dokładnie tak samo jakby stwierdzić, że samochody kombi są do niczego, a tylko coupe są warte zakupu. Albo tylko newtony są dobre, a refraktory i maki to śmieci. Różne filtry są do różnych celów i producenci to rozumieją. Wspomniany przykład 24 nm kontra 50 nm UHC. Tak, pierwszy da lepszy kontrast mgławicy, lepiej ją uwidoczni, ale kosztem zdecydowanie słabszych, mniej ciekawych i zróżnicowanych gwiazd.
    1 punkt
  17. Otóż to! tak czułem, że to nie to słowo. Nawet sprawdzałem w "guglu" przed napisaniem, ale musiałem trafić na błędny opis bo tam też było o akomodacji ? U mnie trochę ciężko z tym, od kiedy są dzieci to zawsze na korytarzu pali się jowiszowa lampka. Żaróweczka tylko 1,5W , ale wystarczy by mroku nie było w żadnym pokoju (poza astropokojem :) ).
    1 punkt
  18. Ostatnio myślę o powrocie do wizuala...
    1 punkt
  19. 5 kwietnia 2021, piękna bezksiężycowa noc /sam nie wierzę, że mogłem tak napisać?/. Z relacji na FA widać, że przez wielu wykorzystana. Również i ja próbuję swoim sprzętem z balkonu skorzystać z jej uroków. Poniżej szkic przedstawiający galaktykę soczewkowatą M85 oraz jej "sąsiadkę" galaktykę spiralną z poprzeczką NGC 4394. Na drugim szkicu gromada kulista M53. Pozdrawiam Jarek
    1 punkt
  20. Moje pierwsze HST. Ha, SII, OIII 3x60x120sek. SCT Edge 8" + LEPUS 0,62x, QHY16M.
    1 punkt
  21. Trąba Słonia. Kolorki gwiazd z miasta + 7,5h materiału w wąskim pasmie Ha. SCT EdgeHd 8", QHY163M.
    1 punkt
  22. Fotka wykonana w Dwerniku w średnio/kiepskich warunkach. SCT EdgeHD 8", QHY163M, RGB 3x30x60sec., Ha 90x120sec. M27
    1 punkt
  23. Powadzenie w SCT EdgeHD 8" jakby opanowane, za pomocą OAGa:) Ostrzenie lustrem głównym również bez problemu. Jestem dobrej myśli 2h wodoru, warunki kiepskie.
    1 punkt
  24. M101, Edge 8", QHY 163M, L 210x120s, 90x60s. Katowice
    1 punkt
  25. M82, Edge 8", QHY 163M, LRGB 80x120s, 3x30x60s
    1 punkt
  26. Kolejne mniej lub bardziej udane próby z LRGB z miasta Katowice. M94, Edge 8", QHY 163M, LRGB 40x120, 3x40x60s.
    1 punkt
  27. Nie, że chce. Raczej nie mam wejścia:) Galaktyka Igła z południowej dzielnicy Katowic. Edge 8", QHY 163M, LRGB 30x120, 3x30x60s.
    1 punkt
  28. M8, M20 i kawałek M21. TS71SDQ?, iExos100, QHY163M LRGB 90x60s, 40x60s, 40x60s, 40x60s. Teneryfa, warunki średnie.
    1 punkt
  29. M16: TS71SDQ?, iExos100, QHY163M Ha, RGB 110x120s, 40x60s, 40x60s, 40x60s. Teneryfa, warunki raczej średnie.
    1 punkt
  30. Tym razem fotka przywieziona z Teneryfy. Mgławica Ślimak: TS71SDQ?, iExos100, QHY163M LRGB 40x60s, 40x60s, 20x60s, 40x60s.
    1 punkt
  31. Do powyższego dokładam RGB 3x40x60sec. z pola namiotowego w Bereżkach.
    1 punkt
  32. Kolejny kadr z zestawu TS71SDQ?, iExos100, QHY163M. Ha 50x120sec. Tym razem gwiazdki już trochę lepsze
    1 punkt
  33. IC1318, Katowice 9-10.06.2019, TS71SDQ na iExos100. Ha 135x60s + RGB 3x30x60s Trochę mało materiału, no ale co zrobić
    1 punkt
  34. Abell 1556 Zatom. 6.04.2019 EdgeHD8", Lepus 0.62, QHY163M 3x30x60s RGB
    1 punkt
  35. NGC3628 Zatom. 5-6.04.2019 EdgeHD8", Lepus 0.62, QHY163M 160L x 60s
    1 punkt
  36. Prawdopodobnie każdy amator astrofotografii zbierający materiał przez filtry wąskopasmowe musiał kiedyś podjąć ważną decyzję - jak to wszystko połączyć w kolorowy obraz? Możliwości jest wiele, począwszy od klasycznego HST, poprzez kombinacje dające bardziej "naturalny" kolor, a skończywszy na sporej ilości opcji dla posiadaczy ograniczonej ilości filtrów. W tym wpisie chciałbym się skupić na mapowaniu wąskich pasm na ich "naturalne" barwy. Cel taki możemy chcieć osiągnąć, kiedy na przykład łączymy sygnał z klatek naświetlanych przez filtry wąskopasmowe z sygnałem otrzymanym przez filtry RGB. Wąskie pasma naświetlamy zazwyczaj dla mgławic emisyjnych. W zależności od składu mgławicy w pochodzącym od niej świetle możemy znaleźć linie emisyjne pochodzące od (najczęśćiej) wodoru, tlenu, siarki, azotu i helu, a także dużo słabsze sygnały od innych pierwiastków. Tej najpopularniejsze linie na widmie rozkładają się tak: Na podstawie http://www.atlasoftheuniverse.com/nebulae/ngc3372.html Weźmy na pierwszy ogień wodór. Kiedy rejestrujemy obraz przez filtr H alfa, przepuszczane przez niego światło ma oczywiście kolor czerwony. Ale emisja wodoru występuje również w innych liniach występujących w widzialnym zakresie promieniowania. Przy długości fali 486 nm znajdziemy linię H beta, której intensywność to około 1/3 intensywności linii H alfa. Wciąż w paśmie widzialnym znajdziemy również linie H gamma (431nm) oraz H delta (410nm), których intensywność jest już jednak bardzo mała. Jeśli teraz chcielibyśmy jedynie na podstawie sygnału H alfa określić kolor mgławicy promieniującej jedynie światło pochodzące od wodoru, należałoby jakoś proporcjonalnie zmiksować barwy pochodzące od poszczególnych linii wodorowych. Najpierw należy określić kolor odpowiadający wybranej długości fali - możemy to zrobić używając różnych kalkulatów online (np https://academo.org/demos/wavelength-to-colour-relationship/) albo w programie MaxIm DL używając funkcji Blend Narrowband Images. A następnie zmieszać w odpowiednich proporcjach wybrane kolory. W przypadku linii H alfa i H beta intensywność tej drugiej to około 1/3 linii H alfa. Uzyskany kolor mgławicy po uwzględnieniu jedynie linii emisyjnych wodoru prezentuje się tak: Dla porównania poniżej obraz tej samej mgławicy uzyskany przez filtry RGB pod ciemnym niebem i skalibrowany na gwiazdę G2V: Łatwo zauważyć, że uzyskany syntetyczny kolor wodoru jest bardzo podobny do barwy uzyskanej na skalibrowanym obrazie RGB. Odcień mgławicy w modelu HSL to w obu przypadkach wartość około 342. Na zdjęciu poniżej pokazano osobno kanały RGB obrazu mgławicy Kalifornia. Możemy zaobserwować, że najwięcej sygnału obecne jest w kanale R - odpowiada za to głównie emisja w linii H alfa. Również w kanale B mamy całkiem sporo sygnału, pochodzi on głównie z linii H beta. Znakomita większość sygnału z Kalifornii umieszczona jest w kanałach R i B, stąd też wynika jej naturalna barwa - nie czysto czerwona, ale wpadająca w fiolet. Sygnał w kanale B mógłby także pochodzić od sygnału Oiii, ale wtedy byłby on również obecny w kanale G (ponieważ sygnał Oiii przepuszczny jest przez zarówno przez niebieski jak i zielony filtr CCD) - a tak nie jest. Sygnał w kanale G jest bardzo słaby, a jego źródłem może być niewielka obecność Oiii w widmie, a może również pochodzić od słabej emisji światła odbitego od mgławicy (jeśli w Kalifornii występują jakieś pyły, to w pewnym stopniu jest ona również mgławicą refleksyjną). Czy stosunek intensywności linii H alfa do H beta zawsze będzie wynosił 3:1? U źródła tak. Natomiast na skutek selektywnego pochłaniania światła przez materię międzygwiazdową, promieniowanie o mniejszej długości fali (niebieskie) będzie osłabione bardziej od czerwonego. Wtedy odcień byłby przesunięty w stronę koloru czerwonego. Ale w przypadku stosunkowo blisko położonej Kalifornii zjawisko to nie wpływa zauważalnie na jej barwę. W następnej części dołożymy sygnał Oiii na przykładzie mgławicy IC1396, gdzie tlenu jest trochę więcej, niż w Kalifornii. Kolor takich mgławic w których obecny jest sygnał Oiii nie będzie już taki "buraczkowy"
    1 punkt
  37. Cygnus. Pierwsza próba z szerokim kadrem. 0,5h wyrwane z pochmurnej sierpniowej nocki w Bieszczadach.
    1 punkt
  38. NGC 7635. 140x300 sec w Ha. Próby z Deconvolve w Maxim DL.
    1 punkt
  39. Tym razem coś z zupełnie innej beczki:) NGC 6888 w Ha. 30x300 s. Fotka wykonana w Wetlinie przy bardzo średniej przejrzystości.
    1 punkt
  40. Crop M51 z tarasu w Katowicach. Ekspozycja 55x300s. Trochę przesadzone z photoshop-em, ale nie umiałem się powstrzymać
    1 punkt
  41. Niestety ja z Beatą nie dojedziemy :((((((((( Od dzisiaj jesteśmy na kwarantannie :(((((((((((
    0 punktów
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.

© Robert Twarogal * forumastronomiczne.pl * (2010-2023)