Skocz do zawartości

Ranking użytkowników

Popularna zawartość

Treść z najwyższą reputacją w 10.04.2021 uwzględniając wszystkie miejsca

  1. Jasna, piękna, łatwa do odnalezienia - tak w kilku słowach można określić naszą dzisiejszą bohaterkę, galaktykę NGC 2841. Nie skatalogowana przez Messiera, pominięta przez Coldwella, nieobecna w wielu publikacjach dla początkujących. Za to bardzo ładnie opisana w III tomie "Przewodnika Po Wybranych Obiektach Nocnego Nieba": "NGC 2841 to galaktyka spiralna. Okres najlepszej widoczności przypada na całe zimowe noce i drugą połowę jesieni po północy oraz początkiem wiosny przed północą. Najwyżej nad horyzontem wznosi się w dniu 19-tego lutego. Wielkość gwiazdowa wynosi 9,22 mag, a jasność powierzchniowa to około 12,10 mag. Rozmiary galaktyki dla obserwacji wynoszą 8,1x3,5 minut łuku i jest większa rozmiarem rzeczywistym o połowę od naszej Drogi Mlecznej. Odległość jaka dzieli ją od nas została oszacowana na około 50 milionów lat świetlnych. Obiekt znajduje się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy (Ursa Major) i jest nachylony do nas pod kątem 66 stopni." Dodałbym tylko, że NGC 2841 została odkryta 9 marca 1788 roku przez Williama Herschela i jest to jedna z bardziej masywnych galaktyk nam znanych. Należy ona do flocculent spiral galaxies, podobnie jak Słonecznik M63. Takie galaktyki nie mają dobrze zdefiniowanych ramion spiralnych - są po prostu fluffy, czyli kłaczkowate. Poniżej obraz, który to ilustruje: pyłowe pasma, małe, różowe obszary formowania się gwiazd i młode niebieskie gromady gwiazd są osadzone w niejednolitych, ciasno nawiniętych ramionach spiralnych. Źródło: https://apod.nasa.gov/ Obraz ten łączy ekspozycje z orbitującego 2,4-metrowego Kosmicznego Teleskopu Hubble'a i naziemnego 8,2-metrowego Teleskopu Subaru. W Wikipedii możemy przeczytać, że: "Jest to galaktyka z aktywnym jądrem typu LINER". LINER czyli Low-Ionization Nuclear Emission-Line Region. Jednak gdy poczyta się ostatnie publikacje, okaże się, że tego typu galaktyki mają tyle wspólnego z aktywnym jądrem co mgławice planetarne z planetami: Orygoinalna publikacja: https://aasnova.org/2016/01/08/aas-227-day-4/ Polski artykuł, który powstał na jej podstawie: https://www.pulskosmosu.pl/2016/01/11/dowod-na-to-ze-niektore-galaktyki-to-klamcy-liers/ Chyba najwyższy czas przejść od teorii do praktyki. Stephen James O'Meara w swojej książce "Hidden Treasures" ("Ukryte Skarby") tak podsumowuje odnajdywanie naszej bohaterki: "Finding NGC 2841 is more like taking a leisurely stroll to a neighbor's house rather than going on a long treasure hunt" ("Odnalezienie NGC 2841 przypomina raczej spokojny spacer do domu sąsiada niż długie poszukiwanie skarbów") Mag 7 Star Atlas Project Zaczynamy od widocznej gołym okiem gwiazdy ? o jasności 3mag. Następnie jeden i jedną czwartą stopnia na zachód znajdujemy gwiazdę o jasności 6mag (a), potem 40' na południowy zachód znajdziemy kolejne słońce o jasności 6mag (b) z towarzyszem o jasności 8mag oddalonym o 4' na północny wschód. NGC 2841 znajduje się zaledwie 20' na południowy-wschód od tej pary. Stephen James O'Meara "Hidden Treasures" Tydzień temu spróbowałem ją odszukać w zenicie, za pomocą 100mm lornety i nie było to żadnym wyzwaniem. Jestem ciekaw czy ktoś z większą aperturą był w stanie dostrzec charakterystyczne dla kłaczkowatych galaktyk "grudkowatości". Do tej pory w galaktyce zaobserwowano cztery supernowe. Jednak zanim zgłosisz kolejną upewnij się, że nie jest to jedna z dwóch gwiazdek znajdujących się na linii obserwacyjnej samego obiektu. Poniżej szkic z "Hidden Treasures" Stephena Jamesa O'Meara'y wykonany na podstawie obserwacji 4" refraktorem. Trzeba jednak pamiętać, że Stephen James O'Meara prowadzi obserwacje na Hawajach. Stephen James O'Meara "Hidden Treasures" A Ty już miałeś okazję oglądać tą kłaczkowatą galaktykę? Jeśli nie, to spróbuj i daj znać jak poszło.
    11 punktów
  2. Witam Wszystkich. Dziś na tapecie ląduje fragment gwiazdozbioru Łabędzia. Niewiele w sieci zdjęć tego obszaru więc nie bardzo miałem się na czym wzorować podczas obróbki. Kadr w swojej centralnej części skrywa gromadę IC1311 i to właśnie ona jest głównym targetem tej fotografii. Dłuższy opis niebawem na blogu a teraz to co najważniejsze czyli fotka i dane o niej. DaneData: marzec/kwiecień 2021Obiekt: IC1311Teleskop: SW 150/750Detektor: ATIK 383l+MonoCzas: Ha 42x600s; RGB 7x300s (na kanał)
    5 punktów
  3. Ja tam lubię artykuły lornetkowe Phila Harringtona. Tutaj w tłumaczeniu jednego z forumowiczów ? : http://astronoce.pl/inne.php?id=19
    4 punkty
  4. Właściciele tego sprzętu zapewne to wiedzą, ale oceniam że chyba nie jest o aż tak powszechna wiedza skoro jest tyle zapytań i opisów problemu na forach międzynarodowych, a i u nas się trafiają. Nie jest to sprzęt popularny, bo też i nie najtańszy, ale jest następnym krokiem po Coronado PST 40 dla poważniej zainteresowanych podglądaniem i uwiecznianiem Słońca. Pierwsza konfuzja- jest informacja od samego producenta, że jest to sprzęt do obserwacji wizualnych i nie jest optymalizowany pod kątem astrofoto, a więc może być różnie z pokryciem pola matrycy. I - to co najgorsze - backfocus LUNTa 50 nie umożliwia montażu kamerki out of the box i fotografowania Słońca. Następna sprawa to helikalny focuser. Być może niektórym to wystarcza, ale dla mnie szarpanie się z pierścieniem małej średnicy i przełamywanie hamowania pokładów smaru, bez których to nie działa, jest upierdliwe. No ale po kolei. Na początek układ zwykły czyli kamerka o backfokusie rzędu 17 mm ( najpopularniejsza to ZWO ASI 178 MM). Wkładam kamerkę z noskiem 1.25 cala do gniazda okularowego - kicha, nie ostrzy. Internet, wujek Google - jest! Można wysunąć nosek filtra blokującego, usunąć tubus okularowy. Ostrzy, ale dalekie wysunięcie noska powoduje, że wszystko chwieje się z wyciągu. Dodatkowo szarpanina z wyciągiem helikalnym nie uprzyjemnia sesji. Lipa. Poniżej zdjęcie z CN użytkownik nickatnight Dalej - można przecież skrócić backfockus i zastąpić tubus okularowy przedłużką T2 długości 20 mm. No nareszcie to jakoś pewniej zadziałało. Ilustracja poniżej to CN użytkownik Descott. Jeśli ktoś chce fotografować pełną tarczę- to na tym poprzestanie. Ale przecież każdego kusi pokazanie bliżej protuberancji albo nawet powierzchni Słońca. No to wkładamy Barlowa - nie ostrzy! Punkt ostrości jest "za głęboko"! Sprawdzam z Barlowem 2x- źle. Barlow 3 x - źle. Znowu wujek Google...Na CN jest coś takiego ( użytkownik APshooter) Ponieważ wyciąg Moonlite zabiera tyle samo backfocusa co oryginalny helikalny - decyduję się na zakup Powermate 2.5x. Faktycznie, konstrukcja tych Barlowów jest inna ( 4 elementy) i przebieg światła układa się nieco inaczej. Najpierw zrobiłem próbę z Barlowem 2x firmy Explore Scientific o identycznej konstrukcji jak PowerMate- nie ostrzy! W tym samym czasie Darek Wiosna raportuje że u niego ostrzy z ES. No to z tego wynika, że oprócz kłopotów z położeniem ogniska mamy jeszcze rozrzut parametrów całości. Pięknie. Dotarł PowerMate - nie ostrzy! Co jest? Aby nie było wesoło - jak widzę ze zdjęcia mój nowiutki PowerMate ma inną konstrukcję niż ten pokazany - tulejka 1.25 cala nie mieści się tubusie okularowym Lunta. Zaczynam szukać rezerw backfokusa - i tu wkracza na scenę Tomek Piwek ( serwisastro.pl). Po kilkunastu minutach rozmowy Tomasz znajduje rozwiązanie - decyduję się na skrócenie wyciągu helikalnego o 9 mm i nagwintowanie jego wylotu gwintem T2. To- oprócz tych 9 mm - daje usunięcie dodatkowych 8 mm bo mogę wkręcić filtr blokujący bezpośrednio w wyciąg. Parę dni oczekiwania - i jest! Pięknie działa z KAŻDYM Barlowem! Konstrukcja wygląda jak poniżej, akurat w wyciągu jest Q-Barlowa Baadera 2.25 x. Ukłony niskie dla Tomka który podjął się ryzykownej operacji toczenia i skracania utwardzanej powierzchniowo tulejki wyciągu! I do tego szybka i pewna komunikacja... Tomek, spotkamy się jeszcze nie raz! Ciąg dalszy nastąpi, bo to niestety nie koniec walki. Teraz pracujemy z Tomkiem nad adaptacja wyciągu Moonlite do pracy Lunta z Barlowem , bo skrócenie wyciągu helikalnego zadziałało w sensie punktu ostrości, ale nie usunęło jego wad.
    3 punkty
  5. Na Astronocach jest kilka wpisów dotyczących tej galaktyki. Wiele lat temu Jarek Leski zrobił jej zdjęcie: http://www.astronoce.pl/galeria.php?mode=info&id=955 http://www.astronoce.pl/galeria/20081227_1230399279_212454387.jpg
    3 punkty
  6. Mam w opisach takie historie: 1. 25/26-12-2017 - Oko Tygrysa w Wielkiej Niedźwiedzicy czyli NGC 2841 w R2D2 (synta flex 8 cali) wyglądała naprawdę dobrze. Widoczne zróżnicowanie w jasności, duże halo, mocne gwiazdowe jądro. Piękny obiekt. Wysokość 720 m.n.p.m. 2. 07-03-2019 - Słabe warunki, słaba lokacja Orion VX6 - brak specjalnych szczegółów. Wysokość 720 m.n.p.m. 3. 23-03-2019 - ATM AstroScope 14 cali - wspaniałe Oko Tygrysa (NGC 2841) widoczne już przez chmury i mając w tle wschodzący Księżyc. Słabe warunki - SQM-L wskazał 21.00 mag/arcsecond?. Wysokość 720 m.n.p.m. 4. 29/30 marca 2019 - ATM AstroScope 14 cali - brak opisu. Dobra lokalizacja, dobre warunki - SQM-L wskazał 21,65 mag/arcsecond?. Wysokość 820 m.n.p.m. 5. 22.04.2020 - ATM 16 cali, NGC 2841 (Tiger?s Eye Galaxy, Galaktyka Oko Tygrysa) bardzo ładna i intensywna galaktyka. Ponownie dobra lokalizacja, dobre warunki - SQM-L wskazał 21,65 mag/arcsecond?. Wysokość 820 m.n.p.m. 6. 11.01.2021 - SkyMaster Pro 20x80 łatwy i jasny cel. Dobra lokalizacja, ale słabe warunki, SQM-L wskazał 21,12 mag/arcsecond?. Wysokość 910 m.n.p.m.
    3 punkty
  7. Przedwczoraj trafiły mi się świetne warunki na miejscówce koło Namysłowa. Po północy zapowiadane były opady śniegu, także miałem 3 godzinki na delektowanie się niebem. Co prawda OT zostawiłem sobie na koniec, gdy już zmęczenie i mróz dawały się we znaki, ale coś było widać ? Najlepiej galaktykę pokazał tandem BCO10mm i barlow TMB 1.8x (330x) : prawie gwiazdowe jądro otoczone owalnym halo, z którego wychodzi ramię w stronę gwiazdy 11mag. Drugie ramię trudniejsze, rozmyte o trudno zdefiniowanych granicach. Kilkakrotnie wyskoczyła z tła cieniutki pasek światła, oddzielony od całości i ciągnący się wzdłuż centrum. Piękna galaktyka! Zrobiłem szkic, jakość nie powala, bo zrobione z telefonu.
    3 punkty
  8. Wziąwszy 13-stą emeryturę zaszalałem i zakupiłem montaż AZ-4 do teleskopu 102xs/460 na aluminiowych nogach. Jednak po przykręceniu go do siodełka w osi obrotu wysokości był on w nienaturalnym położeniu. Postanowiłem więc skorzystać z adaptera el który był do tego montażu dołączony. Teleskop można przykręcić do tego adaptera, jednak wtedy pozbawiamy się przesuwu w przód i w tył by go wyważyć. Dodałem więc dodatkowe siodełko (koszt około 100zł), w które wsuwam teleskop i jest git. Wszystko chodzi jak po maśle, zarówno w azymucie jak i w wysokości. Tubus po leciutkim dokręceniu pokrętła hamulca nie opada w żadnym położeniu. Uwaga: ta mala śrubka na końcu el-ki musi opierać się o krążek obrotu w wysokości.
    2 punkty
  9. Gromada Otwarta IC 1311 w tle Mgławicy IC 1318 Czytaj więcej ? Wyświetl pełny artykuł
    2 punkty
  10. Ogólnie mogę polecić stronę Rony'ego jako świetny zbiór obiektów dla lornetek. http://rodelaet.xtreemhost.com/binocular_astronomy.html Zbiór wszystkich obiektów Messiera widzianych w 15x70: http://www.perezmedia.net/beltofvenus/archives/000790.html Zbiór wybranych obiektów Messiera i NGC wraz z opisem i wizualizacjami. http://pollutedskiesstargazing.blogspot.com/p/messier-list.html Wybrane gwiazdy podwójne: https://www.astrovision.pl/index.php?post=770 Trochę inspiracji w Strzelcu: Udanych obserwacji ?
    2 punkty
  11. Po ponad pół roku walki ze sprzętem, oprogramowaniem i pogodą. Powstała w końcu fotka którą chyba można pokazać na forum:) Z braku złączek (w produkcji) co za tym idzie korektora komy, gwiazdki trochę jajowate. Użyty sprzęt w stopce + IDAS P2 i guider - OLYMPUS. Lokalizacja jedna z dzielnic Katowic (miłe zaskoczenie, że tak się da). Czas: 15x300s.
    1 punkt
  12. Reflektor Newtona Dane techniczne ? Układ optyczny: reflektor Newtona ? Średnica obiektywu: 254 mm ? Ogniskowa: 1000 mm ? Światłosiła: f/4 ? Zasięg gwiazdowy: 14,7 magnitudo ? Maksymalne użyteczne powiększenie: 500x ? Długość: 970 mm ? Waga: 15,6 kg (wraz z wyciągiem, szukaczem, obejmami, sama tuba: 13,7, obejmy i dovetai: 1,9) monorail (zmodyfikowany wyciąg Crayforda) 2" / 1,25" z mikrofokuserem 10:1 Zastosowania: Księżyc. Planety. Gromady Gwiazd. Mgławice. Astrofotografia Zastosowanie Astrofotografia.
    1 punkt
  13. Obserwowałem ją jakiś tydzień temu w świetnych warunkach. Szkoda, że szkicu nie zrobiłem, ale co się odwlecze to nie uciecze. W 16" prezentuje się okazale: bardzo jasne jądro otoczone spłaszczonym halo. Na długoczasowych zdjęciach tego nie widać, ale w okularze można dostrzec sporą wyrwę w otoczce. Ma trapezowy kształt i jest zapewne pyłem, którego w tej galaktyce nie brakuje. Bliższe spojrzenie na ten zapylony obszar ujawniło niewielkie poziome pojaśnienia na granicy detekcji. Przyznam się, że tak się skupiłem na tej części galaktyki, że zupełnie zapomniałem o reszcie, także "grutkowatości" o której pisze Piotr nie dostrzegłem.
    1 punkt
  14. O, prawie trafiłem z obserwacjami:) Widziałem ją sześć lat temu swoim teleskopem 12", w noc z 16 na 17 lutego. Niestety zbyt wiele nie mam. Zapisałem, że była dość jasna, z jasnym jądrem i owalnym halo.
    1 punkt
  15. Ja również szukałem sposobu na to by kamerka ostrzyła. Ktoś mądry wymyślił, że zarówno końcówka tulei wyciągu jak i kątówka mają męskie gwinty t2. Wykorzystałem adapter Canon/t2, ponieważ ma żeński gwint t2 idący na wylot. Po dokręceniu okazało się że kątówka ustawiona jest w zupełnie niepasującej mi pozycji. Wydrukowałem sobie pierścień dystansowy (chyba 0,3mm) który rozwiązał problem. W takim połączeniu kamerkę nakręcam na zestawową tuleję kątówki. Barlow ostrzy, ale nie jest tak różowo jak mogłoby się wydawać. By użyć barlowa muszę wstawić go przed blockera. Potrzebny mi był taki pakiet złączek, przedłużek: W takiej konfiguracji winieta jest potężna (mam B500), a i wyciąg mocno się ugina. Pozwala to coś działać w większej skali, jednak użyteczność jest bardzo ograniczona. Najlepsza opcja to barlow przed samą kamerką.
    1 punkt
  16. Najwyższy czas ,przekuć słowa w czyn. NGC 4051, to galaktyka spiralna z poprzeczką i aktywnym jądrem, sklasyfikowana jako galaktyka Seyferta typ I .Należy do najczęściej badanych galaktyk. Dlaczego akurat ten obiekt ? Ano dlatego że jest jasny ,i ma dosyć wyraźną strukturę spiralną. Galaktyka znajduje się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy, ma jasność wizualną 10.0mag. i rozmiary kątowe-5,2' × 3,9' Star hopping ,zaczynamy od jasnej gwiazdy 63 Ursae i kierujemy się w stronę 65 Ursae. Prawie na linii tych gwiazd, pokonując taki sam dystans od 65 Ursae, znajdziemy NGC 4051 Galaktyka jest na tyle jasna że powinna być widoczna w średniej lornetce, może nawet w 20x60,warunkiem jest dobre niebo (SQM przynajmniej 21mag/arc2), problemem może być nieduża wielkość obiektu. 6" teleskop pokaże już wyraźne punktowe jądro, otoczone delikatną mgiełką. Dużym plusem jest gwiazda 11mag."przylepiona" do dysku, na której ustawimy dokładnie ostrość. Prawdopodobnie ślady struktury spiralnej, wy zerkamy 8" zwierciadłem, raczej samych ramion nie zobaczymy(chociaż??)ale charakterystyczne S-owate" zwichrowanie" .Galaktykę obserwowałem w kwietniu 2000r.(szkic) newtonem UHC 235mm f/4.9 .Niestety, nie robiłem wtedy notatek przy szkicu. W 14" ,widać charakterystyczne punktowe ,gwiazdopodobne jądro, dominujące w dysku . układającym się w literę "S". Poprzeczki nie widać(nawet na zdjęciach ciężko ją wypatrzeć) Nikon NAW 5mm(300x) pokazał zerkaniem, zarys ramion, zwłaszcza ,jedno obok jądra i drugie skierowane w stronę jasnej gwiazdy. Ale dopiero ,zastosowanie okularu" chirurgicznego"(Fujiyama HD ortho 5mm),wyciągnęło piękny detal(szkic),w postaci ramion i pojaśnień w nich. Noc była kryształ(arktyczne powietrze) gwiazdy do 6.5mag w zenicie. Pamiętaj żeby, przed obserwacją poświęcić 90minut( ok 45 min rozszerza się źrenica, drugie tyle trwają procesy chemiczne ,zapewniające max. czułość ) na całkowitą adaptacje oka . Ze względu na rozmiary obiektu ,zalecam zastosowanie okularów o min.śr.wyjściowej 1,7mm -1,2mm. Spróbuj i daj znać ,jak poszło!
    1 punkt
  17. Chodziło mi o sposób rejestracji szkicu, normalnie robię to skanerem.
    1 punkt
  18. Co to dużo pisać, kawał ślepia! Tylko się cieszyć! Ciemnego i czystego nieba, i ...... oby nie dopadło fatum nowozakupowe! Pozdrawiam!!!
    1 punkt
  19. NGC4565 RGB 3x30x60s, L 180x120s. SCT 8" EdgeHD, QHY163M. Fotka wykonana w Chmielu. Coraz lepiej, coraz lepiej. Jeszcze trochę i będę zadowolony ?
    1 punkt
  20. A ja czekam na pierwsze odkryte planetoidy. Bardzo fajny pomysł. Trzymam kciuki i czekam na kolejne relacje.
    1 punkt
  21. Super sprzęt Paweł! Teraz tylko czekać na fotki ?
    1 punkt
  22. Ojjj - Będzie się działo. Gratulacje
    1 punkt
  23. Gratuluję zakupu. Życzę powodzenia w realizacji planu i udanych astro-foto obserwacji. ??
    1 punkt
  24. Gratuluję zakupu porządnego oczka ? Niemniej jak Szarlejek napisał, na tym monciku będzie drgajaco-kolebiacy problem...
    1 punkt
  25. Typowy teleskop na zdjęciach nie wydaje mi się zbyt duży, ale po tym widać już rozmiar i jaka to jest kobyła. Jest co oglądać.
    1 punkt
  26. Może śruby puszczają z montażu jak się ruszają deski na boki. Trudno powiedzieć mało danych.
    1 punkt
  27. Cygnus. Pierwsza próba z szerokim kadrem. 0,5h wyrwane z pochmurnej sierpniowej nocki w Bieszczadach.
    1 punkt
  28. NGC 7635. 140x300 sec w Ha. Próby z Deconvolve w Maxim DL.
    1 punkt
  29. Tym razem coś z zupełnie innej beczki:) NGC 6888 w Ha. 30x300 s. Fotka wykonana w Wetlinie przy bardzo średniej przejrzystości.
    1 punkt
  30. Crop M51 z tarasu w Katowicach. Ekspozycja 55x300s. Trochę przesadzone z photoshop-em, ale nie umiałem się powstrzymać
    1 punkt
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.

© Robert Twarogal * forumastronomiczne.pl * (2010-2023)