Ranking użytkowników

Ja też dotarłem po 5,5 h do domu. Było bardzo spoko ??? Niestety więcej nie mam, bo ręce się trzęsły...

Kometa szybko przesuwa się na tle gwiazdozbioru Orła, co jest pewnym wyzwaniem dla fotografujących, ale zaczyna rozwijać warkocz i z dnia na dzień jej jasność rośnie. Kompozycja 30x1min. RASA11" f2.2, ZWO ASI 2600 C Pro. 040217-Color-BIN1-E-060-001_r_ulrg.mp4

Dzięki chłopaki za spotkanie. Było kupa śmiechu ?, no pogoda nie wymarzona ale w jedną noc można było focić. Cały i zdrów w domu już ? Fotki mam nadzieję koledzy wrzucą. Do września ??

Jasna, piękna, łatwa do odnalezienia - tak w kilku słowach można określić naszą dzisiejszą bohaterkę, galaktykę NGC 2841. Nie skatalogowana przez Messiera, pominięta przez Coldwella, nieobecna w wielu publikacjach dla początkujących. Za to bardzo ładnie opisana w III tomie "Przewodnika Po Wybranych Obiektach Nocnego Nieba": "NGC 2841 to galaktyka spiralna. Okres najlepszej widoczności przypada na całe zimowe noce i drugą połowę jesieni po północy oraz początkiem wiosny przed północą. Najwyżej nad horyzontem wznosi się w dniu 19-tego lutego. Wielkość gwiazdowa wynosi 9,22 mag, a jasność powierzchniowa to około 12,10 mag. Rozmiary galaktyki dla obserwacji wynoszą 8,1x3,5 minut łuku i jest większa rozmiarem rzeczywistym o połowę od naszej Drogi Mlecznej. Odległość jaka dzieli ją od nas została oszacowana na około 50 milionów lat świetlnych. Obiekt znajduje się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy (Ursa Major) i jest nachylony do nas pod kątem 66 stopni." Dodałbym tylko, że NGC 2841 została odkryta 9 marca 1788 roku przez Williama Herschela i jest to jedna z bardziej masywnych galaktyk nam znanych. Należy ona do flocculent spiral galaxies, podobnie jak Słonecznik M63. Takie galaktyki nie mają dobrze zdefiniowanych ramion spiralnych - są po prostu fluffy, czyli kłaczkowate. Poniżej obraz, który to ilustruje: pyłowe pasma, małe, różowe obszary formowania się gwiazd i młode niebieskie gromady gwiazd są osadzone w niejednolitych, ciasno nawiniętych ramionach spiralnych. Źródło: https://apod.nasa.gov/ Obraz ten łączy ekspozycje z orbitującego 2,4-metrowego Kosmicznego Teleskopu Hubble'a i naziemnego 8,2-metrowego Teleskopu Subaru. W Wikipedii możemy przeczytać, że: "Jest to galaktyka z aktywnym jądrem typu LINER". LINER czyli Low-Ionization Nuclear Emission-Line Region. Jednak gdy poczyta się ostatnie publikacje, okaże się, że tego typu galaktyki mają tyle wspólnego z aktywnym jądrem co mgławice planetarne z planetami: Orygoinalna publikacja: https://aasnova.org/2016/01/08/aas-227-day-4/ Polski artykuł, który powstał na jej podstawie: https://www.pulskosmosu.pl/2016/01/11/dowod-na-to-ze-niektore-galaktyki-to-klamcy-liers/ Chyba najwyższy czas przejść od teorii do praktyki. Stephen James O'Meara w swojej książce "Hidden Treasures" ("Ukryte Skarby") tak podsumowuje odnajdywanie naszej bohaterki: "Finding NGC 2841 is more like taking a leisurely stroll to a neighbor's house rather than going on a long treasure hunt" ("Odnalezienie NGC 2841 przypomina raczej spokojny spacer do domu sąsiada niż długie poszukiwanie skarbów") Mag 7 Star Atlas Project Zaczynamy od widocznej gołym okiem gwiazdy ? o jasności 3mag. Następnie jeden i jedną czwartą stopnia na zachód znajdujemy gwiazdę o jasności 6mag (a), potem 40' na południowy zachód znajdziemy kolejne słońce o jasności 6mag (b) z towarzyszem o jasności 8mag oddalonym o 4' na północny wschód. NGC 2841 znajduje się zaledwie 20' na południowy-wschód od tej pary. Stephen James O'Meara "Hidden Treasures" Tydzień temu spróbowałem ją odszukać w zenicie, za pomocą 100mm lornety i nie było to żadnym wyzwaniem. Jestem ciekaw czy ktoś z większą aperturą był w stanie dostrzec charakterystyczne dla kłaczkowatych galaktyk "grudkowatości". Do tej pory w galaktyce zaobserwowano cztery supernowe. Jednak zanim zgłosisz kolejną upewnij się, że nie jest to jedna z dwóch gwiazdek znajdujących się na linii obserwacyjnej samego obiektu. Poniżej szkic z "Hidden Treasures" Stephena Jamesa O'Meara'y wykonany na podstawie obserwacji 4" refraktorem. Trzeba jednak pamiętać, że Stephen James O'Meara prowadzi obserwacje na Hawajach. Stephen James O'Meara "Hidden Treasures" A Ty już miałeś okazję oglądać tą kłaczkowatą galaktykę? Jeśli nie, to spróbuj i daj znać jak poszło.

Pierwsze konkretniejsze próby z nową kamerą , IC 410 to mgławica emisyjna znajdująca się w konstelacji Woźnicy w odległości około 12 000 lat świetlnych od Ziemi. Odkrył ją Max Wolf 25 września 1892 roku. Mgławica IC 410 jest powiązana z odkrytą wcześniej przez Johna Herschela młodą gromadą otwartą NGC 1893. Rozciąga się na przestrzeni ponad 100 lat świetlnych. W obszarze IC 410 znajdują się dwa niezwykłe obłoki gazu i pyłu nazwane ?kijankami?. Są one zbudowane z gęstszego i chłodniejszego gazu niż ten w mgławicy, mogą też być obszarami formowania się nowych gwiazd. Ciągną się one na przestrzeni około 10 lat świetlnych rzeźbione przez wiatr gwiazdowy i promieniowanie gromady NGC 1893. Materiał zebrany podczas dwóch nocy niestety przy dużym wietrze i przewijającymi się chmurami w Beskidzie Żywieckim. Kamera QHY294 M Pro, TS APO 65Q, HEQ5 Pro SynScan mod, zdjęcie w technice Bicolor ( H-Alpha Antlia 3.5nm około 2h + OIII Antlia 3.5nm około 2h )

W przypadku naszych teleskopów słonecznych pierścienie Newtona powstają w wyniku interferencji światła przechodzącego przez etalon i odbić w dalszej części optyki, a także interferencji ze strukturą matrycy. Efekt- bardzo wyraźne paski/pierścienie na obrazku Słońca. Można tego uniknąć na cztery sposoby ( może ktoś zna jeszcze inne?): - dobierając odpowiednio zestaw - kamera i teleskop, ale to nie musi już działać na układ kamera- Barlow- teleskop - stosując metodę pochylania kamery - wykonując flaty - usuwając pierścienie Newtona w postprocessingu Metoda pierwsza jest baaaaardzo kosztowna i nawet korzystając z doświadczenia kolegów - tak jak ja zrobiłem- pozwala zaledwie na skompletowanie podstawowego zestawu. Dalszy jego rozwój - np. dodanie Barlowa - to już wielka niewiadoma. Metoda druga - aczkolwiek skuteczna - jest nieco dziwna i może prowadzić do utraty ostrości na brzegach obrazu, winietowania itp. Polega na wstawieniu tiltera w tor optyczny i pochylaniu matrycy kamery aż do zniknięcia PN. Konstrukcja wygląda mniej więcej tak: zdjęcie CN użytkownik arjanb. Jest nawet specjalna konstrukcja "kołyski" do tego celu firmy Moonglow Technologies http://www.moonglowtech.com/products/InterferenceEliminator/Installed.jpg Metoda trzecia - zrobienie flata. Skuteczna , o ile fotografujący wie, jak taki flat zrobić i powstające PN na takim flacie są identyczne z tym na późniejszych obrazach. Trzeba jednak pamiętać , że ruszenie ostrości albo położenia etalonu zmienia położenie PN i flat nie zadziała. Metoda czwarta - usunięcie PN w postprocessingu. Osobiście polecam tą metodę - jest skuteczna i pozwala na sporo swobody w fotografowaniu naszej gwiazdy. Metoda opisana jest tutaj. Zastosowałem ją na pierwszym z brzegu zdjęciu - nie do końca udanym - i pomimo mojego braku dokładności działa super. Artefakty widoczne na ostatecznych wersjach wynikają z zaszumienia oryginału, to było tylko 300 klatek avi. Obrazki "przed" i "po" poniżej. Przed Po

Im niżej środek ciężkości tym większa sztywność. Tu nie dość że tuba została podniesiona, więc środek ciężkości poszedł w górę. To dodano adapter L czyli dodatkowe ramie, które również powoduje utratę sztywności ? Jak to mówią, najprostsze rozwiązania są najlepsze ? Szyna (najlepiej na dwóch obejmach, bo ta jedna oryginalna też jest wątła) mocowana bezpośrednio w gniazdo montażu daje najlepsze efekty ?

Mgławice Ameryka Północna ( NGC 7000 ) oraz Pelikan ( IC 5070 ) zaliczają się do największych Mgławic letniego nieba. Widoczne obłoki ukazują się jako dwa osobne obiekty ( na zdjęciu widoczny tylko Pelikan ) oddzielone pasem gęstego pyłu. Badania falami w długościach radiowych zwiększyły nasze zrozumienie ukrytej gazowej struktury kompleksu. Żarzące się obłoki i pas pyłu należą do bardziej rozciągniętej ale optycznie niewidocznej, struktury gazowej. Pyłowy składnik obłoku ukrywa masywną gwiazdę typu O, która oświetla mgławicę i powoduje jej fluoroscencję. IC 5067 jest fascynującym obszarem stanowiącym "szyję" mgławicy Pelikan. Masywne gwiazdy ukryte za gęstym pyłem obszaru uwalniają kolosalny zalew intensywnego promieniowania ultrafioletowego, które dokonuje spustoszenia w lokalnym otoczeniu. Promieniowanie jonizuje niektóre obszary obłoku molekularnego, erodując i powodując wyparowywanie innych. Gęstsza materia jest odporna na jonizację i zostaje zachowana jako długie globule pyłu i gazu. Dżety gorącego gazu, wyrzuconego z głów niektórych wydatnych kolumn, wskazują nowopowstałe gwiazdy w obrębie globul. źródło - NIEBO Roberta Gendlera. Fotka to część projektu, który mam nadzieję uda się dokończyć w najbliższym czasie, na razie sam kanał H-alpha, filtr Antlia 3.5nm łącznie 48x180s Kamera-QHY294M Pro Teleskop-TS APO65Q montaż -HEQ5 Pro SynScan mod Miejsce Zwardoń, Beskid Żywiecki

Wersja bicolor

NGC4449 25xL 300s 10xRGB 300s 21-30.3.2021 nie najlepsze warunki

Też się cieszę ze spotkania ? Dużo pozytywnej energii przywiozłem do domu, dzięki ?

Słoneczko z piątku Lunt 50 + ASI178MM Tym razem dla odmiany obróbka w pozytywie. Fotki z barlowem ES 2x: Tu już nie miałem czasu nagrać jeszcze jeden klip dla tarczy. Więc tylko protka z lekkim kolorkiem:

Trochę nieudana ale kolejna M-ka (M3) do kolekcji. Sprzęt tak jak poprzednio.

Ooo, trzymajcie się. Jest okienko w chmurach to chociaż sprzęt na Słońce wystawiony. Ale na Słońcu spokojnie, bez plam.

Gromada Otwarta IC 1311 w tle Mgławicy IC 1318 Czytaj więcej ? Wyświetl pełny artykuł

M51 L 39x300, RGB po 15x300s., Ha 20x300s ja zrobiłem fotkę, a kolega prestoneq ją obrobił

Virus w Zatomiu ? Rozpoczynam spotkanie. Na razie zanosi się na indywidualną obserwację - jeśli pogoda pozwoli, może jakieś okienko się otworzy do obserwacji?

Nie widziałeś nigdy Taurusa? T300 waży 16 kg w całości i będzie lżejszy od większości montaży ze statywem i przeciwwagami pod średnie i duże teleskopy. W pokrowcach przenosisz cały za jednym podejściem wraz z walizką z okularami czego nie dokonasz z trójnogami. Złożenie i gotowość do działania zajmie pewnie mniej czasu niż duże ciężkie eq 5 lub eq 6 z goto. Mi zajmowało 3-5 minut w pojedynkę nie spiesząc się. Pakowanie tego do bagażnika to moment. Przechowujesz zawsze gotowy w pokrowcach. A w samochodzie zajmie mniej miejsca niż wspomniane powyżej montaże wraz z teleskopem. Dodatkowo, w obrazach pobije większość teleskopów powieszonych na wspomnianych wyżej montażach.

Warto tak kombinować, żeby pozbyć się jednej przedłużki?

Oooo.... jest ten nieszczęsny montaż co prądem w nas dawał. ??? (ten większy).

Jasne, to tylko wyselekcjonowany wg ścisłych reguł wybór testowy, raczej zajawka i zachęcenie do własnych poszukiwań. Polecam książeczkę Objects in the Heavens Petera Birrena.

Myślę, że warto wrzucić coś krotszego, mniejszego i łatwego do obsługi, żeby z czasem mógł sam obsługiwać ?Wiadomo Maczek drogi ale do US chyba lepszego wyjścia nie ma. Do tego może AZ Nano? Taki mini AZ4. I cena za nowy mniejsza niż AZ3.

Zawsze jak jest temat o celach dla lornetek i małych teleskopów podpinam linka do forum, gdzie dawno temu zebrałem takie linki i materiały. Zadbałem dawno temu o uporządkowanie najważniejszych rzeczy z ogólnego chaosu w internecie. https://www.astropoludnie.pl/viewtopic.php?f=25&t=949&p=3969#p3969 A tutaj link, w którym każdy wizualiwiec znajdzie dla siebie kopalnię wiedzy i materiałów, podzielone, opisane itd... Już dawno zebrane i w miarę możliwości uporządkowane w 42 tematach... https://www.astropoludnie.pl/viewforum.php?f=25

Na pewno refraktor 102/600 da radę, 120/600 już jest za ciężki i montaż nie daje rady z utrzymaniem pionu. Nie wiem jak refraktor 100/1000, kiedyś miałem 90/900 i już trochę się telepało. Mak 100 a może i 127 też powinny być ok. Albo SCT 6, krótkie to i lekkie ? Co w ogóle młody chce oglądać? Pewnie głównie US?

Kilka relacji z obserwacji 15x70 + "szkice": https://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/search/&tags=szepty kosmosu

Gwiazdy podwójne może nie wypełniają 20-30% pola lornetki ale są piękne i nadają się do obserwacji nawet z miasta. http://www.astronoce.pl/artykuly.php?id=167

Czy można prosić admina o podpięcie tematu na stałe? Brakowało mi takiego spójnego zestawienia z opisami, co konkretnie i jak możemy patrzeć przez lornetkę 15x. (Tudzież 10x i 25x). Wiem, że jest dział "Uczymy się nieba" z tabelą Wimmera i atlasami nieba, ale nowicjusz nadal może mieć dylemat, co tak naprawdę może zobaczyć i czy warto wydać ponad 1000 zł na lornetkę, czy raczej kupić teleskop. To jak widać, jest nawet bardzo kluczowe. Sam osobiście najbardziej lubię jak obiekt wypełnia 20-30% kadru. Zbyt mała plamka gromady kulistej daje duży niedosyt, ale z kolei zbyt powiększona gromada otwarta przestaje być już tak fajna. Akurat to drugie przy 15x grozi tylko Melotte 20, które przepięknie wygląda dla mnie tylko w 8x. BTW. Stellarium i Sky Safari, które używam niestety przekłamują i nie oddają w symulacji rzeczywistego widoku gromad. Na szczęście w realu przez 15x są większe i piękniejsze, niz w programach.

150/1200 na AZ3? ?

SW 150/1200 ? Problemem jest nie nośność czy dragania ale ... odległość między okularem a pokretłem mikroruchów osi pionowej . Mam zbyt krótkie ręce ? Montaż AZ 3 wymaga dwóch małych przeróbek .

Mam wrażenie, że problemem tego montażu nie jest nośność, czy jakość wykonania, a po prostu nietrafiona konstrukcja do używania w celach astro. Miałem ten montaż przez chwilę z tubą 80/400 (czyli chyba nejmniejszym użytecznym teleskopem) i nawet ta tuba potrafiła opadać przy obserwacji obiektów położonych wyżej. Kluczem jest umiejscowienie teleskopu w osi obrotu i do obserwacji astro nieunikniony wydaje mi się montaż typu AZ4 (na alu i z wykręconą gałką obrotu w osi wysokości już nie jest źle z wagą) lub AZT6 (to ultra lekka opcja ale chyba droższa).

NGC2841 obserwowałem 23.03.2020 r. podczas uzupełniania listy H400 w Wielkiej Niedźwiedzicy przez 12". Moja krótka notatka mówi: "średniej wielkości, jasna galaktyka o owalnym kształcie, z wyraśnie jaśniejszym gwiazdopodobnym jądrem." Nie dostrzegłem nierównomierności w jasności dysku galaktycznego, choć wiele wskazuje na to, że nie byłem świadomy że tego powieninem szukać.

Obserwowałem ją jakiś tydzień temu w świetnych warunkach. Szkoda, że szkicu nie zrobiłem, ale co się odwlecze to nie uciecze. W 16" prezentuje się okazale: bardzo jasne jądro otoczone spłaszczonym halo. Na długoczasowych zdjęciach tego nie widać, ale w okularze można dostrzec sporą wyrwę w otoczce. Ma trapezowy kształt i jest zapewne pyłem, którego w tej galaktyce nie brakuje. Bliższe spojrzenie na ten zapylony obszar ujawniło niewielkie poziome pojaśnienia na granicy detekcji. Przyznam się, że tak się skupiłem na tej części galaktyki, że zupełnie zapomniałem o reszcie, także "grutkowatości" o której pisze Piotr nie dostrzegłem.

Mam w opisach takie historie: 1. 25/26-12-2017 - Oko Tygrysa w Wielkiej Niedźwiedzicy czyli NGC 2841 w R2D2 (synta flex 8 cali) wyglądała naprawdę dobrze. Widoczne zróżnicowanie w jasności, duże halo, mocne gwiazdowe jądro. Piękny obiekt. Wysokość 720 m.n.p.m. 2. 07-03-2019 - Słabe warunki, słaba lokacja Orion VX6 - brak specjalnych szczegółów. Wysokość 720 m.n.p.m. 3. 23-03-2019 - ATM AstroScope 14 cali - wspaniałe Oko Tygrysa (NGC 2841) widoczne już przez chmury i mając w tle wschodzący Księżyc. Słabe warunki - SQM-L wskazał 21.00 mag/arcsecond?. Wysokość 720 m.n.p.m. 4. 29/30 marca 2019 - ATM AstroScope 14 cali - brak opisu. Dobra lokalizacja, dobre warunki - SQM-L wskazał 21,65 mag/arcsecond?. Wysokość 820 m.n.p.m. 5. 22.04.2020 - ATM 16 cali, NGC 2841 (Tiger?s Eye Galaxy, Galaktyka Oko Tygrysa) bardzo ładna i intensywna galaktyka. Ponownie dobra lokalizacja, dobre warunki - SQM-L wskazał 21,65 mag/arcsecond?. Wysokość 820 m.n.p.m. 6. 11.01.2021 - SkyMaster Pro 20x80 łatwy i jasny cel. Dobra lokalizacja, ale słabe warunki, SQM-L wskazał 21,12 mag/arcsecond?. Wysokość 910 m.n.p.m.

Ogólnie mogę polecić stronę Rony'ego jako świetny zbiór obiektów dla lornetek. http://rodelaet.xtreemhost.com/binocular_astronomy.html Zbiór wszystkich obiektów Messiera widzianych w 15x70: http://www.perezmedia.net/beltofvenus/archives/000790.html Zbiór wybranych obiektów Messiera i NGC wraz z opisem i wizualizacjami. http://pollutedskiesstargazing.blogspot.com/p/messier-list.html Wybrane gwiazdy podwójne: https://www.astrovision.pl/index.php?post=770 Trochę inspiracji w Strzelcu: Udanych obserwacji ?

Ja się cieszę, że się nie zapisaliśmy (co ja mówię, przecież Ignis wszystko odwołał..) tym bardziej że od Wielkanocy, no Mona od poniedziałku a ja od wtorku jesteśmy oficjalnie Covid=true ile i tak krew mnie zalewa jak patrzę na Wasze zdjęcia - dobrej pogody i udanego spotkania ?

Z 30 marca - Lunt 50 + Chameleon2: