Skocz do zawartości

Ranking użytkowników

Popularna zawartość

Treść z najwyższą reputacją w 13.04.2021 uwzględniając wszystkie miejsca

  1. Ja napiszę z perspektywy admina forum o zupełnie innej tematyce, gdzie pojawiło się to samo zjawisko, tylko wcześniej. Na spadek ruchu miała wpływ coraz większa aktywność facebookowych grup i wiem to bezpośrednio od użytkowników, bo forum jest powiązane ze stowarzyszeniem i omawialiśmy ten problem na corocznym zjeździe. Ludzie mówili wprost że na FB jest im wygodniej, bo tam mają wszystko w jednym miejscu, różnorakie grupy, powiadomienia push, znajomych itd. Nie pomogło tłumaczenie że forum ma dużo lepszą strukturę, że jest przejrzyste, że czyta się jak książkę, że nie ma problemu z odnalezieniem archiwalnych tematów - w przeciwieństwie do FB, gdzie po tygodniu nie można znaleźć niczego. Te argumenty do użytkowników FB nie przemawiały. W 2016r z powodów technicznych "na chwilę" założyliśmy grupę na FB, przed czym bardzo się wzbranialiśmy i to był gwóźdź do trumny. 98% użytkowników forum emigrowało bezpowrotnie, zostali tylko nieliczni, którzy nie mają tam kont, albo nie lubią facebokowego pędu. Dziś cały nasz ruch odbywa się na facebokowej grupie, a forum jest jedynie biblioteką wiedzy zebranej przez 15 lat. Czasem są jakieś przebłyski i coś tam się ożywia, ale zwykle tylko chwilowo. To samo zauważyłem na forum Hondy Accord, gdzie swego czasu przebywało mnóstwo fanów marki, a teraz tylko martwe dusze. Tu na forum, myślę że przy życiu trzymają tematy sprzętowo zakupowe, sam tak się tu znalazłem i nie wiem na ile będę udzielał się poza sprzętowo, bo to kolejny zjadacz czasu. Ludzie dziś spędzają mnóstwo czasu wlepieni w ekrany smartfonów, bo są zalewani potokiem informacji, z FB, MSG, Instagrama, Twittera, Whatsappa, itd. Dwa miliony informacji, lajki itd, nie ma czasu tego wszystkiego czytać, a gdzie jeszcze subskrypcje z YT i innych portali, czas na hobby poza domem itd. Jest tego wszystkiego zwyczajnie za dużo. Tak to moim zdaniem wygląda.
    5 punktów
  2. Bierz tego 102/500. Szybko zmienisz montaż na lepszy jak AZ4. Aberka tylko na jasnych obiektach. N150/750 nie jest duży, jakieś 70cm tuba, 5,5kg. Na AZ4 dobrze się sprawdza. Też może być. Chyba najlepszy i najbardziej uniwersalny wybór. Lub Bresser 102/600 byłby chyba lepszy na początek. Może być refraktor 120/600 pod DSy w kontekście. Ja mam Bressera 102/460 i to był strzał w 10tkę, a bawię się w astronomię już dość długo. Szerokie pola z dobrymi okularami bajka. W tych światłosilnych refraktorach nie osiągniesz dużych powiększeń, za to niebo w szerokich polach, małych i średnich powiększeniach to bajka. Trochę ostrzegę Cię przed tym refraktorem 120/1000. To duże i ciężkie ustrojstwo. Raczej nie na AZ4 a na pewno nie na AZ5. Moim zdaniem lepszy N150/750. EDIT zapewniam Cię, że komfort oglądania N150/750 będzie znacznie większy niż refraktorem 120/1000. Zwłaszcza w okolicach zenitu ?
    3 punkty
  3. Tak jak napisał Kjacek i Asrobong 102 X 500 będzie dobrym wyborem, o montażu nie będę sie wypowiadał, ale lepszy taki niż żąden. Cena za teleskop i montaż wydaje mi się że nie jest wygórowana.
    2 punkty
  4. Odwrotnie, krótki refraktor achromatyczny ma sporo aberracji m.in. chromatycznej i sferycznej ? Natomiast do zastosowań, które opisałeś pewnie nie będzie Ci to przeszkadzać. Różnica między 120/600 i 102/500 to tylko apertura i waga, cała reszta zalet i wad będzie taka sama. Jak to pierwszy teleskop to wystarczy Ci mniejszy. Bardzo fajny jest też Bresser 102/600 o którym wspomniał @kjacek masz o takich refraktorach świetny temat kolegi @[email protected] tutaj: EDIT: Co do montażu to AZ3 faktycznie jest słaby, ale też nie tak że nie da się używać ? Może trafi się głowica AZ4 na giełdzie kiedyś używana to sobie wymienisz.
    2 punkty
  5. W tej cenie i do takich zastosowań to rzeczywiście ten 102/500 wydaje się dobrym pomysłem. Do nauki nieba będzie w sam raz, można tu osiągnąć bardzo duże jak na teleskop pole widzenia co ułatwi Ci wyszukiwanie obiektów. Tylko jeśli oczekujesz dobrej jakości obrazów to akcesoria które tam są w zestawie niestety na to nie pozwolą. Bardzo dużo można zyskać lepszymi okularami i 2" nasadką lustrzaną. Z drugiej strony używanego Newtona 150/750 na AZ4 można upolować w niewiele wyższej cenie a taki zestaw pokaże już więcej. Co do jakości nieba to jeśli nie znasz tej mapy to na pewno się przyda: https://www.lightpollutionmap.info/#zoom=4.00&lat=45.8720&lon=14.5470&layers=B0FFFFFFTFFFFFFFFFF
    2 punkty
  6. 11.04.2021 Plan był ambitny, pogoda nienajgorsza, ale coś poszło nie tak. Od dwóch tygodni jest ze mną jakaś zaraza, uczepiła się i nie chce puścić. Takie mikro przeziębienie. W sobotę już myślałem że sobie poszła a w niedziele znów byliśmy razem. Odpuściłem sobie rower, i obserwacje w plenerze też poszły ... gdzieś ? . Zrobiło się ciemno a ja oparty o blat podziwiałem przez okno w kuchni wznoszącego się Arktura. Przypominała mi się relacja, którą ostatnio poczyniła @Ciekawska . Rozłożyłem więc sprzęt i z laptopem pod ręką buszowałem sobie pod Wolarzem. Okno w kuchni jest ustawione centralnie w kierunku wschodnim, ja mieszkam w ostatnim bloku po zachodniej stronie miasta - słabo ale gwiazdy 11 mag migotały w okularze więc ... M 5 Charles Messier odkrył obiekt 23 maja 1764 roku i opisał jako mgławicę pozbawioną gwiazd. W swoim dzienniku pisał : "Piękna mgławica odkryta w pobliżu gwiazdy w Wężu. Jasność 6 mag, nie zawiera żadnej gwiazdy, jest okrągła i bardzo dobrze ją widać na dobrym niebie w zwykłym refraktorze." Messier nie odkrył natury M5. Uczynił to 10 lat później Herschel teleskopem o ogniskowej 40 stóp ( 12 metrów). Dziś wiemy że ta gromada kulista jest jedną z największych ( średnica - 167 ly ) i najstarszych ( około 10 mld lat ) w naszej galaktyce. Ja przez okno w kuchni też nie odkryłem prawdziwej natury M 5. Ale jest to pierwszy obiekt DSO obserwowany przeze mnie w ten sposób. Dlatego dorzucam do kolekcji. W lornetce 10x50 też bez problemów wyłapana. Często wspominam że ciemne niebo jest najważniejsze. Jest tak jeżeli chcemy wykorzystać maksimum możliwości swojego sprzętu i cieszyć się pięknem kosmosu. Czasem niestety nie da się pojechać gdzieś ,gdzie wskaźnik SQM pokaże cyfrę 21,70 . Wtedy pozostają nam nasze, kuchnie, balkony, boiska i przydomowe ogrody, z których też można zachwycać się wszechświatem.
    2 punkty
  7. @wampum do samodzielnej kolimacji będziesz potrzebował dwóch masek bahtinowa, śrubokręta płaskiego i schematu kręcenia śrubkami jak poniżej. Można zamiast masek użyć dwóch kontrastowych filtrów 1.25? (np. Czerwony/zielony). Z maskami kolimuje się łatwiej (mózgowi trudniej złożyć obrazy) no i robisz to dla idealnie ustawionej ostrości - co moim zdaniem ma w ba8 duże znaczenie. Dodatkowo okaże się pewnie, że pierścienie ze skalą dioptrii są założone byle jak - u mnie jeden był pomylony o ~1 dioptrię. Po zdjęciu gumek można odkręcić płaskie pierścienie (mors/żabka przez kawałek gumy) i przełożyć skale we właściwej pozycji. Maski zakładasz obrócone o 90* dzięku czemu możesz zidentyfikować, który obraz gwiazdy jest dla której strony lornetki. Gumowe obicie na osłonie pryzmatów jest przyklejone takim ?lepidłem? które łatwo puszcza, a po całej akcji łapie gumę obicia. Jakbym producent przewidział, że będzie grzebane ? Lornetkę ustawiasz na w miarę jasną gwiazdę, ustawiasz ostrość i patrzysz przez okulary. Często pomaga delikatne oddalanie oczu od okularów, na kilka-kilkanaście cm. Po kilku-kilkunastu sekundach wzrok może złożyć sobie nawet takie ?spajkowate? obrazy gwiazd. Trzeba wtedy na około 30s zacząć wpatrywać się w jakiś mocno oddalony obiekt i znowu wrócić wzrokiem do okularów. Powtarzamy ten cykl dal->okulary->dal do skutku. Ja rozbijałem potrzebną korektę na śrubach obu zespołów pryzmatów po połowie.
    2 punkty
  8. Nie ma to jak jechać w Bieszczady pierwszy raz w życiu na spontana i dostać piękną pogodę z 2 nockami jak na wrześniowym zlocie w Zatomiu, w jedną stronę miałem 14h jazdy ale warto było ?.
    2 punkty
  9. Kometa szybko przesuwa się na tle gwiazdozbioru Orła, co jest pewnym wyzwaniem dla fotografujących, ale zaczyna rozwijać warkocz i z dnia na dzień jej jasność rośnie. Kompozycja 30x1min. RASA11" f2.2, ZWO ASI 2600 C Pro. 040217-Color-BIN1-E-060-001_r_ulrg.mp4
    1 punkt
  10. MEADE LX400-ACF 10? - waga (bez opakowania) 40,82 kg Ja chyba nie do końca zrozumiałem o jaką mobilność chodzi. I szukasz czegoś cięższego... ?
    1 punkt
  11. to dobry i dosyć tani okular, z kątówką 45* będzie dawał obrazy ziemskie do krajobrazu na dalekie odległości nadawał sie będzie średnio (za duże będziesz miał powiększenie ) ale do przyrody na bliższe odległości będzie dobry ( czym mniejsza odległość tym obraz będzie lepszy) . Co do kątówki 2" i 2" calowych okularów to ja mam z zestawu od Maka 127 okular RKE 28mm i jest dobrze ,obraz będziesz miał jednak obrócony lewo-prawo.
    1 punkt
  12. @Robert Robert w tym sensie to prawda, bo im większa apertura refraktora achromatycznego tym też aberracja chromatyczna przy tej samej światłosile będzie większa, o ile oczywiście obiektywy są tej samej jakości? Już pewnie było nie raz, ale wrzucę.
    1 punkt
  13. Dzięki za podpowiedzi. Trochę mi rozjaśniliście. Zabukowałem już tego 102/500, pojutrze powinien być u mnie - jak mi nie przypasuje, to najwyżej go odsprzedam i spróbuję N150/750, ale myślę że będzie dobrze. @Sebastian Ś.O znikomej aberracji w 102 pisałem w kontekście 120, w której jest jej dużo więcej - takie przynajmniej znalazłem porównanie gdzieś na forum, nie wiem czy tutejszym. Dzięki za polecenie tematu Adriana - bardzo mnie zaciekawił - mam podobne warunki kilka km od domu i na pewno skorzystam z jego porad. Jeżeli możecie podpowiedzieć, jaką nasadkę kątową 2" kupić żeby nie przepłacić, ale żeby była przyzwoita, i jakie okulary 2-calowe na początek, ze dwa rozmiary, ewentualnie propozycje filtrów - filtr paliwa już mam, jakby co ? W zestawie jest nasadka 45st, a oprócz kitowych okularów 10 i 25mm, ma być Barlow2x oraz 66 ultrawide 6mm 1,25", ale jaki konkretnie, nie wiem - pani się nie zna, taki zaproponowali jej do zestawu w sklepie teleskopy.pl. Po wyglądzie wydaje mi się że ten.
    1 punkt
  14. Weź AZ4. Miałem refraktor Synta 90/900 na AZ3 i się mocno trząsł przy większych powiększeniach. AZ4 jest o niebo lepszy (mam wersję na stalowych nogach 1,75").
    1 punkt
  15. Przymocowanie montażu do barierki nie jest dobrym rozwiązaniem by nie powiedzieć kiepskima, a zwłaszcza przy tak długiej ogniskowej, najmniejszy podmuch wiatru zniweczył by ten komfor oglądania.
    1 punkt
  16. Ja ostatnio ćwiczę obserwacje galaktyk w Lwie przez brudne po zimie okno dachowe z N150/750 i noktowizorem. A z filtrem H-Alfa 7nm mgławic wodorowych ? . Jakiś czas temu Rozetę załapałem w całości, przez brudne okno oczywiście. Kalifornia nie mieści się w całości tak jak Serce i Dusza. Obserwacje noktowizorem to w moich warunkach jedyny sposób na zobaczenie takich obiektów. Nie zawsze mogę wyjść na pole więc zostaje tylko takie podglądanie.
    1 punkt
  17. Niestety muszę zakończyć na jakiś czas astrofoto, wyjazd do pracy i brak czasu bierze górę, nawet pomimo tego że sprzęt mam ze sobą. Z trypletem walczyłem i z miasta i ze wsi, choć tylko troszke. Mareriału relatywnie mało, tego wiejskiego, ale coś tam wyszło. W tym roku już nie uda mi się dozbierać klatek, więc pokaże to co wyszło. Heq5, TS150F2,8, Asi533, L-pro, Bortle 7-8 5 godzin w klatkach po 5 minut
    1 punkt
  18. Do tej pory nową obserwowałem przez 8 wieczorów przez kilkadziesiąt minut za każdym razem. Poniżej widać krzywą blasku AAVSO z moimi obserwacjami (pomarańczowe krzyżyki) TB/TG na tle uśrednionych obserwacji V (zielona ciągła linia), B (niebieskie gwiazdki) i TB (niebieskie koła z białymi gwiazdkami). Jeszcze dwóch obserwatorów z Polski obserwuje tą nowa lustrzankowo - szczegóły poniżej: Natomiast sporo (aktualnie 7!!!) obserwatorów z Polski obserwuje wizualnie N Cas 2021. Poniżej widać uśrednioną krzywą blasku AAVSO po jasnościach wizualnych na tle obserwacji w dżonsonowskim filtrze astronomicznym "V". Wygląda na to, że Nova Cas 2021 jest znacznie wolniejsza niż ostatnia jasna nowa widoczna u nas w 2013 roku (N Del 2013). W ciągu trzech pierwszych tygodni jasność tej pierwszej spadła o około 1 mag, a tej drugiej aż o około 3 mag. Ilustrują to poniższe krzywe blasku z bazy danych AAVSO. I na koniec przykładowe zbiorcze zdjęcie N Cas 2021 uzyskane z moich obserwacji fotometrycznych w dn. 21 marca 2021r. Pozycję nowej zaznaczono kreskami. Jest to zdjęcie uśrednione na godz. 21:50 (stack - jak niektórzy mówią "stertowane") i złożone z serii 60 zdjęć naświetlanych przez 30 sekund każde do celów fotometrii DSLR (TB, TG,TR). Zdjęcia zostały wykonane zestawem APO F/7 o aperturze 102 mm z lustrzanką Canon 400 na montażu EQ3-2 z napędem. Pole widzenia około 1st50' x 1st12'.
    1 punkt
  19. KMroz3(NEG).pdf Rozdział III - wersja bardzo robocza Jak ktoś ma pomysł na tekst pod grafiką o "wielkości kątowej obiektów" proszę pisać ?
    1 punkt
  20. Mam pewien pomysł. Obecnie żyjemy w czasach pośpiechu i krótkiej skondensowanej wiadomości. Myślę, że powinny powstać dwa długie tasiemcowe wątki przypięte na wierzchu forum. Pierwszy o tym co jutro/dzisiaj planujemy obserwować i co dzisiaj/wczoraj obserwowaliśmy a drugi zawierający krótkie opisy i zdjęcia czym obserwujemy. Szybka, krótka informacja. Niektórzy nie chcą pisać relacji bo trzeba tworzyć nowy wątek. A tak zamieszczą krótki wpis co widzieli przed chwileczką bądź co planują zaraz oglądać.
    1 punkt
  21. Tą specyfiką FA od zawsze były obserwacje wizualne, które u sąsiadów występują w ilościach śladowych. Jak już koledzy wskazali, na AP się foci, a na Maniaku owszem, ogląda, ale sprzęt i jego ceny. ? Jest cień szansy że ten niszowy, bardziej ambitnych wizual nie zniknie, jeśli znajdzie sie kilka osób w miarę regularnie publikujących jakieś tam treści. A z tym giełdowym spamerem czas najwyższy zrobić porządek.
    1 punkt
  22. 31.03.2021 Króciutki wpis sygnalizujący że nie zapominałem o temacie. Tej nocy miały wpaść dwa ostatnie obiekty w potężnym gwiazdozbiorze Hydry, który niejako odcina nas od widoków z drugiej półkuli. Hydra jako paskudna bestia nie pokazała nic M 68 i M 83 pozostały w ukryciu. Trochę to śmieszne ale z odsieczą przybył nie kto inny jak Herkules z dwiema gromadami kulistymi. M 13 Może zawierać prawie milion gwiazd. Nawet w małym teleskopie pokażą się pojedyncze gwiazdy. Geneza powstania gromad kulistych wciąż jest obiektem badań. M13 tworzą głównie stare gwiazdy ,które powstały miliardy lat temu. Jedna z teorii mówi że przez tak długi okres gromada pochłaniała kolejnych maruderów. Tworząc obiekt, który pobudza wyobraźnię. M 92 Zdecydowanie mniejsza ale równie piękna. Jej wiek szacuje się na kilkanaście miliardów lat. Jej rozpiętość w przestrzeni kosmicznej to 100 ly, na niebie daje to 14 minut kątowych. W małym refraktorze zobaczymy ją w nieco pomniejszonej wersji. P.S Tego wieczoru przypominałem sobie położenie wielu Messierów i jeszcze raz cieszyłem się ich widokiem. Dodatkowo złapałem NGC 4565. Zrobiłem mały szkic z dopiskiem ( spiralna , ustawiona bokiem, aktywne jądro ). Po powrocie do domu okazało się że gdybym dopisał - odległość 30 mln ly, rozpiętość 100 000 ly ; miał bym całą wiedzę z wikipedi z niezłym rysunkiem do tego ? . Mały refraktor sporo potrafi. Do następnego...
    1 punkt
  23. Na AP i Astromaniaku jest kolega Ekolog, który bardzo szeroko podchodzi do tematu.
    1 punkt
  24. 05.03.2021 Dwa dni po galaktycznym maratonie, mój obserwacyjny apetyt się nie zmniejszył. Ale potrzebowałem trochę wytchnienia. Na miejscu byłem o 21.00. Zapewne wielu z was też patrzyło w gwiazdy i zapamięta tę noc - bo warunki były bardzo dobre. Na cel wziąłem dwie ostatnie galaktyki w Pannie i jeszcze cztery bardzo ciekawe obiekty. W śród nich planetoida Vesta. Pisałem o tym w innym temacie. Jestem mocno przekonany że widać od razu że jej światło jest inne niż sąsiadujących gwiazd. Sprawdźcie to sami bo cały marzec jest dostępna na tle Lwa. I bez trudu złapiecie ją w każdy sprzęt. M 49 Najjaśniejsza z całej grupy galaktyk w Pannie. Zawiera prawie 8 000 gromad kulistych, dla porównania Droga Mleczna ma ich w swoim sąsiedztwie tylko 200 ( 29 zawiera katalog Messiera ) M 61 W tej oddalonej o 50 mln ly galaktyce zaobserwowano osiem super nowych, jest to największa ilość z pośród wszystkich galaktyk katalogu. Ciekawe czy ktoś z nas, patrząc w przyszłości na jakąś z galaktyk będzie miał szczęście zaobserwować to cudowne zjawisko ( wybuch supernowej ). M 102 M 102 - pojaśnienie po prawej. To galaktyka soczewkowata z bardzo jasnym jądrem, bardziej jednak intrygowało mnie to co pojawiało się po prawej. NGC 5906 zaciekawiło mnie swoim kształtem. Nie jest tak oczywista jak M 102 i widzi się ją kątem oka. Ale dwie godziny w ciemności i porzucenie czerwonej latarki pozwoliły cieszyć się jej widokiem. M 104 Galaktyka Sombrero - odległość 30 mln ly, średnica 60 tys ly. Łatwa w odnalezieniu ze względu na bliskość ciekawych asteryzmów. Nie rzuciłem na nią tylko okiem, ale obserwowałem przez ponad dwie godziny. M 102, Vesta, Mgławica w Orionie i Sombrero. Użyłem wszystkich okularów jakie mam. Bardzo mi zależało na detalu. W okularze 12 mm ( źrenica 2 mm ) wyglądało to najlepiej. Dwa spłaszczone pojaśnienia rozdzielone ciemnym pasem pyłu i zimnego gazu. M 42 Mgławica już była ale nieco w innej odsłonie. Wkładając X-Cela 7 mm do wyciągu nie liczyłem na jakieś fajerwerki. Po przyłożeniu oka do okularu byłem zaskoczony. Gwiazdy w trapezie kuły w oczy, na jednym z ramion trzy gwiazdy w rzędzie pięknie się prezentowały. Wypełnione całe 60 stopniowe pole. Coś pięknego. Teraz będzie malutka przerwa. Kolejne obiekty to głównie gromady kuliste, parę gromad otwartych i mgławic. Galaktyka została jedna ( M 83 ). Jest położna bardzo nisko więc czekam na odpowiednią okazję. W tym miejscu można zrobić małe podsumowanie obserwacji galaktyk małym achro. Zaczynając tą zabawę myślałem że będą to tylko szare plamki różnej wielkości. Okazało się że można zobaczyć o wiele więcej. Różnice między galaktykami eliptycznymi a spiralnymi są do wyłapania. Różnorodność kształtów, ułożeń, jasności jądra, ułożenia sąsiednich galaktyk sprawia że warto spojrzeć na każdą choć raz. Większości nie analizowałem tak jak Sombrero, myślę że można dostrzec o wiele więcej. Pamiętajcie tylko że do takich obserwacji potrzebne ciemne niebo !!!
    1 punkt
  25. 02.03.2021 cz. 2 Relacja z tej sesji obserwacyjnej jeszcze nieskończona a ja jestem już po kolejnej, bardzo udanej - ale o tym w następnym wpisie. Ważna kwestia, Przyznam się wam że nie jestem zadowolony z kilku pierwszych grafik. Już je poprawiłem i na pewno będą dostępne w przewodniku, nad którym już zaczynam pracować. Nie chodzi o to że pokazałem w nich coś czego nie widziałem, chodzi o proporcje w danym powiększeniu - są przesadzone. Wynikało to z tego że robiłem te wizualizacje inną metodą niż obecnie, i koncentrowałem się żeby jak najlepiej pokazać , zarys obiektu, jego kształt i charakterystyczne elementy. Pominąłem natomiast wielkość widzianą w okularze, która jest bardzo ważna. Od Mgławicy w Orionie jest już przyzwoicie. Najbardziej nieudane są pierwsze gromady otwarte. Chcę wam pokazywać jak najdokładniejsze wizualizacje, co jest niezwykle trudne. Tym bardziej że to co robię zaczyna być podawane jako przykład "co można w małym teleskopie zobaczyć". Poniżej jedna z grafik przed i po. To teraz wracam do relacji z 2.03.2021 i serfowania po galaktykach. M 84, 86 Przesuwałem teleskop powoli w kierunku Lwa. Kolejne galaktyki wpadły zaraz po M 87 i też mieściły się razem w jednym kadrze. M 84 to ta okrągła. To galaktyka soczewkowata czyli typ pomiędzy galaktyką eliptyczną a spiralną. Jak większość galaktyk w Pannie oddalona jest 60 mln ly od nas. M 86 leży w podobnej odległości i jest galaktyką eliptyczną, w jej granicach znajduje się 2260 gromad kulistych. M 88,91 Kolejny niewielki ruch teleskopem i następne galaktyki do kolekcji. Koncentrowałem się tylko na najjaśniejszych, dlatego na grafikach są tylko M-ki. Parę dni później spacerowałem między galaktykami jeszcze raz bez dokładnej analizy widzianych obiektów. Jest tam sporo więcej pojaśnień ,które mój teleskop wyłapuje. M 88 po lewej to jedna z pierwszych galaktyk która została sklasyfikowana jako spiralna. M 91 bez problemu wpadła w oko -chociaż światło ,które do nas dotarło powstało kiedy na Ziemi rozpoczęła się ewolucja koniowatych ? ( taka zagadka ). M 85 M 85 to +/- 400 miliardów gwiazd . Ile układów planetarnych ? Ile cywilizacji obserwowaliśmy ? zdecydowanie za dużo chciałem tej nocy zobaczyć :-) M 98,99 M 98 to najtrudniejszy do zaobserwowania obiekt tej nocy. Nie był oczywisty jak pozostałe, w takich przypadkach koncentruje wzrok na gwiazdach w pobliżu , wtedy kątem oka widać kształt i ułożenie ( w tym przypadku widać było że ta galaktyka spiralna jest ustawiona niemal bokiem ). M 99 - w jej pobliżu znajduje się ciemna galaktyka, która zniekształca jedno z jej ramion. M 100 M 100 to obiekt nr 61 ,który zaobserwowałem od Listopada 2020 roku, Jest to trzydziesta piąta galaktyka z czterdziestu jakie znajdują się w Katalogu Messiera. Sezon na galaktyki trwa więc obserwujcie każdym sprzętem, nie tylko małym achro.
    1 punkt
  26. 02.03.2021 cz.1 Wstyd się przyznać ale nigdy wcześniej nie patrzyłem w kierunku Panny i Warkocza Bereniki. Gdyby nie ten mały achromat pewnie na tapecie znów była by mgławica w Orionie obserwowana nieco większym lustrem z głosem z tyłu głowy " a może 16 cali " . Na duży teleskop jeszcze przyjdzie pora, nie skończyłem Katalogu Messiera a w głowie już kolejne zadania dla cztero-calowego refraktora. Połączenie obserwacji, z ich dokumentowaniem za pomocą grafik i dzieleni się nimi z Wami w postaci tych krótkich wpisów to coś co mnie motywuję i napędza. Wracają do samej obserwacji jest parę ważnych kwestii dla początkujących ,na które należy zwrócić uwagę. - Zagęszczenie galaktyk oraz mała liczba jasnych gwiazd sprawiają że identyfikacja obiektów nie jest prosta. Dobrze jest mieć wydruk tego obszaru najlepiej z takim odwróceniem obrazu jaki pokazuje wasz teleskop. - Teleskop AR 102/600 to według mnie świetny sprzęt ale do takiej zabawy jest potrzebne ciemne miejsce (bardzo ciemne), z niezaświetlonym południowym, południowo-wschodnim niebem. Ja obserwuję 10 kilometrów na wschód od 12 000 miasteczka ( w dziczy ). W kierunku południowym aż do pasma Karkonoszy ( 50-60 km ) nie ma żadnych dużych aglomeracji. - Warunki muszą byś bardzo-dobre, brak wysokich chmur, księżyca. Obserwowałem 2-3.03.2021. Pierwszego dnia obiekty były bardzo oczywiste ( po za M 98 ) wpadały bez zerkania, po prost było je widać, Drugiego dnia niebo wydawało się bezchmurne tylko nad horyzontem dookoła było jakby zamglone. Nie widziałem prawie nic. Za nim ruszyłem na podbój galaktyk rozgrzałem oko na niedokończonych sprawach w Wielkiej Niedźwiedzicy i Lwie. M 40 Pominąłem ten obiekt wcześniej ponieważ obrotowa mapa nieba numeru 40 w katalogu nie uwzględniła ( to już drugi błąd tej mapy ). To jedyna dodana do listy gwiazda podwójna a tak naprawdę optycznie podwójna gdyż nie są one powiązane grawitacyjnie. Bliższa świeci 500 ly a dalsza 1000 ly od nas. M 109 Była już opisywana ale nie byłem pewny obserwacji. Tym razem odcinała się wyraźnie od tła. To pokazuje że nawet przy " idealnie czystym niebie" ( tak mi się wydawało ostatnio ) mały achromat pewnych rzeczy może nie pokazać. M 95,96,105 Również z powodu błędów i niedokładności obrotowej mapy nieba pominięte. M 105 w towarzystwie NGC 3384 też już było w nieco większym powiększeniu. Tym razem postanowiłem wykorzystać najmniejsze jakie mam żeby złapać całą czwórkę. Od lewej M 95 (odległość 38 mln ly), M96 ( 34 mln ly), M 105 (36 ml ly), NGC3384 ( 35 mln ly) M 59,60 Swój międzygalaktyczny spacer rozpocząłem od Panny. Uzbrojony w dokładne rozmieszczenie obiektów poruszałem się powoli w kierunku Lwa. Nie za bardzo analizowałem wygląd galaktyk, koncentrowałem się nad ich rozmieszczeniem i identyfikacją. Wszystkie tej nocy były wyraźnymi pojaśnieniami o różnej jasności i kształcie. M 60 ( większa ) i M 59 to odległość 60 mln ly, obie są galaktykami eliptycznymi czyli galaktykami o regularnych kształtach bez wyraźnych granic. M 58,87,89,90 Przesuwając teleskop tylko odrobinę w prawo kolejne galaktyki wpadły w Luminosa 19 mm ,który tej nocy okazał się idealny do takiej eksploracji. M 87 (lewy górny róg) to najbardziej masywna galaktyka w gromadzie Panny. W jej wnętrzu znajduje się potężna czarna dziura generująca dżet o rozpiętości 5000 ly. M 89 ( centrum ) jej wygląd na grafice najbardziej oddaje wygląd galaktyk eliptycznych w małym achro ( jasny, gwiazdopodobny obiekt zanurzony w jasnym halo ). M 58 ( na dole ) to galaktyka spiralna świecąca z odległości 68 mln ly. ( jak daleko sięgnie nasz mały teleskop ? ). M 90 ( po prawej ) zbliża się w naszym kierunku, ale ma do pokonania 60 000 000 ly.
    1 punkt
  27. Ja akurat stoję pośrodku, praktykuję jedno i drugie, ale uczciwie przyznam, że w obu dziedzinach nie jestem specjalnie zaawansowany. Skoro wspomniałeś o filtrach: zgadnij ile osób na FA zainteresowało się możliwością darmowego pomiaru widm filtrów. Ani jedna.
    0 punktów
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.

© Robert Twarogal * forumastronomiczne.pl * (2010-2023)