Ranking użytkowników

Meduza na szeroko. Canon6d, TS71/347, 35x10minut z filtrem L-extreme i pond godzina RGB.

Wczoraj (05.02.2022) korzystając ze znacznego rozpogodzenia i kryształowo czystego nieba, rzuciłem okiem na bohaterkę OT. W mojej lunecie stopięćdziesiątdwa milimetry, przy pow. 26x, wyglądała jak bardzo blada ,mglista gwiazdka i jedynie znajomość jej dokładnego położenia pozwoliła stwierdzić ze to planetarka. Dopiero zwiększenie powera do 90x, pokazało wyraźną ,jajowatą mgiełką pojaśnioną w centrum.Takie maleństwa to jednak najlepiej prezentują się w telepach 14" (lub większych) przy powerach min 300x, oczywiście przy dobrym seeingu.

W miarę jak powiększa się nasza kolekcja okularów ora filtrów (jak ktoś używa), potrzebujemy odpowiedniej torby do ich transportowania oraz bezpiecznego przechowywania. Rynek dba o nasze potrzeby dlatego dostępne są różne rozwiązania ( dla każdego coś miłego ). Kiedy nie zdecydujemy się na gotowe rozwiązanie możemy bez żadnego wysiłku zrobić sobie torbę sami. Zrobić to nieodpowiednie słowo, lepsze będzie "zaadaptować" torbę wyprodukowaną do innych celów na torbę na nasze szkiełka. Ja tak zrobiłem ponad rok temu. Zakupiłem kosmetyczkę XXXL firmy REED (60 zł), dokupiłem piankę poliuretanową wyrywaną typu raster ( 50 zł) i gotowe. Torba- Torba jest porządnie uszyta, wykonana z grubego nieprzemakalnego materiału , dodatkowo usztywniana. Suwaki pracują płynnie a całość wygląda solidnie. w środku znajduje się dodatkowa kieszeń na jakieś ściereczki czy latarkę. Paski są mocne. Torba jest też wyposażona w stopki. Wymiary zewnętrzne to 33x14x26 cm. Oczywiście wybór jest przeogromny, można kupić coś mniejszego, można kupić wykonaną z ABS. Dobrą opcją są też torby dla wędkarzy z nóżkami, mamy wtedy podręczny stolik. Najtańsza opcja to używana torba (kosmetyczka) z OLX czy Vinted. Pianka poliuretanowa - Piankę kupujemy w gotowych arkuszach różnej wysokości ( ja użyłem 72 mm ) oraz różnej gęstości. Gęstość pianki podawana jest w kg/m3. Za pierwszym razem kupiłem piankę o gęstości 23kg/m3, i była ok. Po wymianie okularów przez przypadek kupiłem piankę o gęstości 27kg/m3 i okazało się że znacznie lepiej wpasowuje się w torbę i pewniej trzyma okulary (jest zauważalnie twardsza). Warto też na spód torby położyć jakąś piankę grubości około 5-10 mm, na to arkusz z otworami. Przed wyrywaniem należy dokładnie przeanalizować rozmieszczenie akcesoriów.

Tak samo jak rok temu i wiele razy wcześniej planuję umieścić najlepsze prace konkursu OKA w albumie pamiątkowym. Album podobnie jak ostatnio będzie zamawiany w firmie https://nphoto.com/pl/ (wcześniej pod nazwą najlepszefoto.pl). Produkt Fotoksiążka BASIC, format A4 poziomy 30x20cm. *********************************************************************************************************************************************************** Cena albumu AD 2021 to 52 PLN. Opakowanie i przesyłka paczkomat - plus 15 PLN Opakowanie i przesyłka kurier - plus 19 PLN Nr konta 77 1140 2004 0000 3202 7670 9809 - termin wpłat - do 31 marca - proszę o nick w tytule przelewu Po wysłaniu wpłaty proszę o przesłanie na PW do Łukasza - jolo - danych dla kuriera / paczkomatu, w tym telefonu i adresu email. *********************************************************************************************************************************************************** Okładka albumu 2021 i przykładowe strony: Podgląd okładki https://online-preview-project.com/?linkHash=76BAB4ED-D9E5-4B9A-B7C6-061E3CFBECCD&familyID=20&projectID=4ca58ad1-726f-4fc0-8046-e8cc29dc6b77&creatorID=8&previewMode=1&language=pl&locale=pl-PL#&projectId=4ca58ad1-726f-4fc0-8046-e8cc29dc6b77 Podgląd albumu https://online-preview-project.com/?linkHash=DEFA022F-A820-4937-9EB0-5EB122D702E7&familyID=21&projectID=9fe569b5-51df-4739-b93d-61a84ce4566e&creatorID=8&previewMode=1&language=pl&locale=pl-PL#&projectId=9fe569b5-51df-4739-b93d-61a84ce4566e *********************************************************************************************************************************************************** *********************************************************************************************************************************************************** Tutaj linki do wątków z albumami z poprzednich edycji: https://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/25940-album-konkursowy-2020/ https://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/20569-album-konkursowy-2019/ https://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/16245-album-konkursowy-2018/

Gdyby ktoś sprzedawał dom: piękny, w cichej i urokliwej okolicy, dobrze skomunikowany, a jednocześnie leżący nieco na uboczu, i nadający się dla każdego ? kupilibyście go? A gdyby podobny opis dotyczył obiektu na niebie ? mielibyście ochotę na niego zerknąć? Jeśli tak, to poznajcie gromadę otwartą NGC 2194. Znajduje się ona w północno-wschodniej części Oriona, gdzieś w okolicy prawego łokcia Myśliwego. Z odległości 12 320 lat świetlnych świeci nam jasnością 8,5 mag i zajmuje skromne 10 minut kątowych na niebie. Dwa ostatnie parametry mówią nam, że obiekt będzie w zasięgu małych lornetek, ale i obserwacje teleskopowe są jak najbardziej mile widziane. NGC 2194. Źródło: Astrobin Z ciekawostek historycznych: jako pierwszy klaster ten zaobserwował William Herschel w lutym 1784 r., nadając mu numer VI 5 w swoim wydanym dwa lata później Katalogu Tysiąca Nowych Mgławic i Gromad Gwiazd. Kilkadziesiąt lat później (dokładnie w 1864 r.) obiekt pojawił się w Katalogu Generalnym jako GC 1383, a w kolejnej dekadzie jeszcze raz ? jako zdublowany wpis w Suplemencie Katalogu Generalnego, pod numerem 5380 (wskutek przeoczenia Johna Dreyera, który dopisał gromadę jako niedawne odkrycie Heinricha d?Arrest). Pomyłka została ostatecznie skorygowana 10 lat później, w 1888 r. ? w momencie publikacji Nowego Katalogu Generalnego. Tym, co wyróżnia NGC 2194 spośród podobnych gromad, jest niska metaliczność jej gwiazd. Odpowiedzialna za to jest właściwość mówiąca, że im dalej od centrum Galaktyki, tym większa przewaga procentowa wodoru i helu nad pozostałymi pierwiastkami. Ponieważ mamy do czynienia z obiektem powstałym aż 38 tys. lat świetlnych od środka dysku galaktycznego i, dodatkowo, zawieszonym 600 lat świetlnych nad nim, efektem jest gromada, która mimo stosunkowo młodego wieku ? ok. 400 mln lat ? zawiera gwiazdy o niższej metaliczności niż nasze znacznie starsze Słońce. Mapa na podstawie Taki Star Atlas Nalot w niewielkiej lornecie robi się sam. Wystarczy zgrubnie wycelować w prawy łokieć Oriona, wyłapać jednostopniowy łańcuszek 6- i 7-magowych gwiazdek, biegnący ze wschodu na zachód, a gromada znajdzie się w polu widzenia. Gdybym miał być bardziej precyzyjny, proponowałbym odszukać półmetek odległości między Betelgezą a Alheną (? Geminorum), gdzie znajduje się para gwiazd piątej wielkości (73 i 74 Ori). Mając je w polu widzenia, wystarczy odbić 40? na północny zachód (w prawo do góry przy górującej Betelgezie), aby mieć NGC 2194 w centrum pola widzenia. Co lubię w tej gromadce? To, że odkrywa swoje kolejne i kolejne oblicza w zależności od warunków i użytego sprzętu obserwacyjnego. W niewielkiej lornetce NGC 2194 jest delikatnym duszkiem, miękko wtopionym w tło, kapitalnie komponującym się w bogatym kadrze pełnym gwiazd bliższego planu. Średnie lornety zaczynają do tego widoku nieśmiało wprowadzać ziarnistość gromady, ale tutaj dochodzi do głosu wiek naszej bohaterki ? 400 mln lat zawsze zdąży wygasić najbardziej prominentne słońca. Co prawda w NGC 2194 zidentyfikowano około 20 błękitnych maruderów (i podobną liczbę kandydatów na czerwone olbrzymy), jednak żadna z gwiazd nie wybija się tu szczególną jasnością. NGC 2194 w szerokim polu. Zaznaczyłem co ważniejsze obiekty, w tym wspomniany wcześniej łańcuszek gwiazd. Źródło: Aladin Dysponując lornetą 82 mm lub refraktorem 100 mm i mając możliwość zmiany powiększenia, można przyjemnie bawić się tym, co engiecka pokaże. Wraz ze wzrostem powiększenia przychodzi coraz wyraźniejsza ziarnistość i pierwsze oznaki rozbicia, jednak to wszystko dzieje się bardzo płynnie. Kiedy obserwowałem gromadę w powiększeniach 26?32x, miewałem momenty, w których bardzo wiele zależało od kąta zerkania. Byłem w stanie wyłapać pojedyncze słońca raz z jednej, raz z drugiej strony, ale nigdy w całości. Dodatkowo, widzenie peryferyjne zdradzało obecność kolejnych, słabszych gwiazd oraz tworzonych przez nie ramion, przez co gromada zdawała się tu rosnąć, tam kurczyć, a momentami ? przepływać jak gwiezdna ameba. O rozbiciu mogłem mówić dopiero przy powiększeniu 53x, choć wtedy półtoramilimetrowa źrenica odbierała gromadzie sporo uroku. Doniesienia z Krainy Wielkich Luster mówią o NGC 2194 jako o klastrze bogatym w gwiazdy i chętnie reagującym na powiększenia rzędu 100x. Ja oczywiście i tak wiem swoje. Będę więc uparty w lornetkowaniu i powiększeniach jemu właściwych. W końcu niezaprzeczalnym błogosławieństwem dwuocznych jest oglądanie takich obiektów, jak NGC 2194, w szerokim, bogatym polu zimowej Drogi Mlecznej. Orion wciąż wysoko, więc łap okno pogodowe, spróbuj ? i daj znać, jak poszło!

Jak pisałem we wcześniejszym OT, 5 lutego 2022.niebo na kilka godzin zrobiło się kryształowe. Mogłem wycelować sześciocalową lunetę w stronę NGC 2194.Mały power(26x) i duże pole widzenia(3.2*),to jest to. W dużych njutonianach >10"większość gromad ujawnia już swoją ziarnistość (gwiazdki) ,nawet przy niewielkich powiększeniach, jedynie nieliczne Palomar i inne egzotyki o słabej jasności powierzchniowej, ukrywają swoja naturę w postaci mgiełek. Może dlatego bardzo rzadko kierowałem w ich stronę teleskop, lub zaliczałem jedynie ,kiedy niespodziewanie wlazły w pole widzenia. Taki "suplement" DS. Ale wczoraj to było coś zupełnie innego, piękna subtelna ,amorficzna plama światła, w niczym nie zdradzająca ,swojej prawdziwej natury , gdybym trafił ją przypadkowo, pomyślał by że to jakaś mgławica. Nawet nie myślałem o zwiększeniu powera, który by to wszystko zepsuł. Teraz nie dziwię się lornetkowcom że tak lubią gromady, w takiej formie też je bardzo polubiłem....

No to listę robimy: 1. Stiopa 2 szt. 2. OnlyAfc 1 szt. 3. Wessel 2 szt.

Dostałem upomnienie od Rady Reptilian, by szybciej kasować tematy o niedoskonałości ich projekcji na nieboskłonie dysku Ziemii. Reptilianie informują i proszą, o wyrozumiałość. Nibimbru przyleci za 10 lat, do tego czasu muszą pracować na takim warsztacie jaki mają! Pisze Wielki Mistrz Troodon XVI.

Pochwalę się Wam, że obroniłam wczoraj pracę inżynierską ? Teraz powoli wracam do "normalności" i nadrabiania zaległości, m.in. planuję w końcu napisać zaległe relacje