Ranking użytkowników

Przewietrzyłem drona :) DJI air2, iso 1600, 5x1s.

Dzisiaj mieliśmy komplet księżyców galileuszowych na Jowiszu. Przy przysłonie f/11 Sigma ciekawie zaspajkowała.

No ładnie to wyglądało. Canon 1100d, 400 mm, statyw.

Wrzucę coś od siebie 🙂 Nikon Coolpix B700, B-B, 18:05 😉

Gdzieś tam między drzewami prześwietlone z księżycami 🙂 RC6/Canon RP/GEM45

Dziś drugie podejście ze starą lustrzanką i niezastąpioną 8x42 🙂 Wczoraj oglądałem przez 20x70 - widok super, ale dziś mróz mocno mnie zniechęcił do rozstawiania statywu pośrodku łąk 🙂

Niestety tylko z tel. i jeszcze musiałem z ISO schodzić ostro przez te latarnie... Ale Maczek odkurzony a ja chyba się przeziębiłem i jeszcze te Plejady przez lornetke 😍, warto było 😂

Warunki w Poznaniu dziś wyśmienite Samsung A51 +ED80

Na szczęście pogoda pozwoliła zrobić parę zdjęć dzisiaj. Fajnie ustawiły się księżyce Jowisza 🙂 ED80+C60D i C60D+50mm:

Mam i ja 😋

Parka wspaniale widoczna przez lornetkę 12x50 na dziennym niebie. Około 16.00 separacja wynosiła 40'. Wenus prezentowała się jako ostro świecąca kulka a Jowisz jako 4-krotnie większa, zwiewna kulka która nagle wyłania się w polu widzenia. Przy stałym punkcie odniesienia (gałąź drzewa) Wenus bez problemu jest widoczna gołym okiem. Jowisz widoczny gołym okiem od 17.24, przy Słońcu dotykającym linii horyzontu.

Dziś przed południem udało się zebrać trochę materiału. Pewnie będe wstawiał na bieżąco co uda się obrobić danego dnia. Na początek obszar aktywny 3234. SW72ed + Quark chromo, QHY 174m, CEM26

To może ja zacznę:

Kilka zdjęć ode mnie, standardowo z balkonu akademika AGH 🙂

Pierwsze moje zdjęcie z teleskopu Słonecznego Lunt LS60 THa, + asi 1600mc

Pierwsze podejście do bicolor, łącznie 55x180s HA 3.5nm Antlia i 32x180s OIII 3.5nm Antlia

Trochę na wariata fotka, nowy teleskop, nowy filtr, dawno nie avikowałem, nawet nowe flow wszystko w ASIStudio. Morze Deszczów. SW MAK 180, GEM45, ZWOASI 462MC, Antlia IR685, gain 85, 20% z 5000, ASIStudio + PS

Wysyp na Rozetki ostatnio 😉 Z połączenia ilości mojego wolnego czasu z dobrą pogodą wyszło wczoraj 20x180s materiału, i tak o to zacząłem zbierać materiał na nowy projekt pod tytułem " katowicka Rozeta " Na razie jak wyżej godzina materiału z filtrem HA Antlia 3.5nm 😉

Chyba tylko w jedynce.

Zawsze patrzę na takie koniunkcje jak zahipnotyzowany 🙂

Dzisiejszy Księżyc ustrzelony z edzia (SW 72ed) kamerką QHY 462c z filtrem Ir850. Mozaika z dwóch paneli.

Do maksymalnego zbliżenia (29') dojdzie drugiego marca około 6.00 - niestety wtedy parka będzie ukryta kilkanaście stopni pod horyzonem. Wieczorem jutro i pojutrze po 18. za Sky Safari możemy liczyć na takie widoki: I moje z dzisiejszego wieczoru:

U mnie w pracy robiłeś zdjęcie??

Korzystając z pogodnego czwartkowego nieba udało się coś złapać. Seeing bardzo zmienny od katastrofalnego do momentami dobrego (przewaga złego). Bresser 127s, Quark chromo, QHY174m, CEM26 Obszar 3213 Obszar 3217

@Energetykwszystkiego najlepszego z okazji urodzin. Wiadomo, czystego nieba cały rok ale również dalszej realizacji z zorzami polarnymi na Islandii. Pogody ducha i wspaniałych zdjęć Astro. A wypijemy na zlocie!!! Pozdrawiam,

Kiedy na niebie spotykają się dwie najjaśniejsze planety, to dzieje się... Wielka Koniunkcja! Marzec 2023 startuje od spektakularnego show, jednego z najpiękniejszych w całym roku. Patrzmy - tym bardziej, że niemal przez cały marzec Wenus i Jowisz stanowią malowniczą parę na wieczornym nieboskłonie... Miejmy też oko na Betelgezę - jasną gwiazdę, która znowu "ściemnia" 😉 Z kolei maksimum blasku osiąga planeta karłowata Ceres, akurat w pierwszy dzień kalendarzowej wiosny 🙂 Zapraszam po szczegóły!

Najlepszego!

Ciąg dalszy obróbki wczorajszego materiału. Tym razem pełna tarcza, mozaika z 11 paneli SW72ed + Quark chromo, QHY 174m, CEM26

100 lat i zdrówka przy pogodnych nockach.

100lat 😀

Wszystkiego najlepszego, zdrówka i radochy z życia!

Wszystkiego najlepszego, dużo zdrowia, dobrych warunków na niebie 🙂

Uzbrojony w lornetkę i telefon również na chwilę wyskoczyłem 🙂

Na potrzeby usprawiedliwienia zakupu StarXTerminatora (60$) zrobiłem szybkie porównanie z darmowym StarNet2. Oba narzędzia zainstalowane jako pluginy do PixInsight na domyślnych ustawieniach. Każde zestawienie ma 6 zdjęć. Pierwszy wiersz to większy fragment, drugi wiersz to przybliżenie 1:1. Od lewej po kolei - surowy stack, StarXTerminator i StarNet2. Na początek kawałek M31 z WO ED80 i kolorowej QHY247C: Rozetka w pasmie Ha - APO 90mm i QHY268M: Płomień w Ha - APO 90mm i QHY268M: Kijanki RGB przez APO 90mm kamerką QHY268M: Wszystkie powyższe fotki były obrabiane w fazie liniowej, przed jakimkolwiek wyciąganiem. Poniżej jedna potraktowana testowanymi narzędziami już po wyciągnięciu - czasami też tak nam przyjdzie pewnie używać tych narzędzi. Mgławica Lew HSO przez APO 90mm i kamerką QHY268M: Komentarz z mojej strony będzie minimalny. Dużych różnic nie ma. StarNet2 sobie nie poradził z Alnitakiem, ale wystemplować jedną gwiazdkę to nie problem. Również w środku jednej Kijanki została pozostałość po gwiazdce po użyciu StarNet2. Jeśli chodzi o szum, to oba narzędzia nieco go dodają. Pomiar szumu w środku Płomienia dał wynik 4.08 dla surowego stacka, 4.18 dla StarXTerminatora i 4.24 dla StarNet2. Po mocnym wpatrywaniu się różnicę da się zauważyć, ale wg mnie lepiej zainwestować te 60$ w NoiseXTerminatora i używać StarNet2, niż płacić za NoiseX i StarX dwa razy więcej. Acha - jest też spora różnica w szybkości działania. Darmowy StarNet2 jest kilka razy (5-6) szybszy od StarXTerminatora. Ale jeszcze się waham 🙂

Ja mam taki workflow że używam starXterminator i to na liniowym materiale. Daje radę. Warto też zrobić test na wiosennym niebie i zerknąć który program wytnie małe galaktyki typu PGC, a który je rozpozna. Akurat kończę robić swoją M31 spod Warszawy. Co prawda nie mam takiego porównania jak Ty zrobiłeś, ale mogę pokazać efekt StarXterminatora. Dla mnie całkiem ok. Oczywiście zdjęcie jest przeze mnie nieco już obrobione. Ale współpraca ze starXterminatorem układa mi się dobrze 🙂

I jeszcze taka mała zabawa z Kokonem - co tam się kryje, kiedy już pozamiatamy gwiazdy 🙂

Cześć Wszystkim. Ekspozycja nie powala na nogi ale i z takiego materiału można coś wyciągnąć 😅 Ekspozycja 1,45h - 21x300s Obróbka PixInsight. Wstawiam 2 wersje, z adnotacją i bez.

Witam wszystkich forumowiczy. Wczoraj skorzystałem z okienka pogodowego i przetestowałem nowy setup (szczegóły w sygnaturce). Złapałem zaledwie 30 x 300s. Zawsze będę mógł wrócić do materiału i dorobić ile się uda na kolejnych sesjach. Obróbka PixInsight. Czekam na Wasze komentarze co sądzicie o materiale i jego jakości. Jestem otwarty na konstruktywną krytykę 😁

Dodaje jeszcze zdjęcie z adnotacjami. Najdalszy obiekt jaki udało mi się zidentyfikować to: IC 2754 (prawy górny narożnik zdjęcia). Według danych jakie znalazłem na temat jego odległości od ziemi to 971 mln lat świetlnych. Chociaż inne źródła podają 939 mln lat świetlnych. Z jakich Wy korzystacie narzędzi lub stron do identyfikacji obiektów?

08.02.2023, Folwark Sulejewo i Mosina Minął zaledwie tydzień od ostatnich obserwacji i bezchmurne niebo znów ukazało blask gwiazd nad naszymi głowami. Chłopaki wybrali się na Folwark dość wcześnie, bo gdy dojechałem przed godziną 21 mogłem co najwyżej obejrzeć pakowanie sprzętu. Całe szczęście Thomas się nade mną zlitował i wyciągnął jeszcze na chwilę pierwszy lepszy okular, aby pokazać mi kometę C/2022 E3 (ZTF) w swoim GSO 10”. Kometa prezentowała się jako jasna kulka z dobrze widocznym jądrem, które okalało dość spore pojaśnienie. I to by było na tyle jeśli chodzi o Folwark - jako że nie lubię sam siedzieć po ciemku na polu wróciłem na przydomowe podwórko i tam rozpocząłem obserwacje lornetą. Niebo było bardzo przyzwoite, zamontowałem APM 25x100 ED na statyw i wycelowałem od razu w Woźnicę. To tutaj tej nocy wędrowała kometa, która prawie muskała gwiazdę Al Kab. Widok był bardzo podobny jak w 10”, z tą różnicą, że skala obiektu była nieco inna. Jeśli chodzi o jakikolwiek detal - bez większych różnic. Nagle przypomniałem sobie, że dwa dni wcześniej miała miejsce koniunkcja z inną kometą, a dokładniej z C/2022 U2 (Atlas). Jako, że znajdowała się niedaleko postanowiłem ją namierzyć. Odbiłem nieco w górę zaliczając gromadę otwartą NGC 1778, następnie gwiazda Mu Aur i… nic. Ciemność, widzę ciemność. Mogłem przecież zacząć od sprawdzenia jej jasności. Mag 16.3 to raczej wyzwanie nieco innego kalibru… Odbiłem do M36, M37 i M38. Klasyki jak zawsze dobrze się prezentują. Tego wieczoru moim głównym celem były jednak inne obiekty. Dwie niewielkie gromady, które nie dawały mi spokoju po ostatnich obserwacjach. Zupełnie przypadkiem zauważyłem je w atlasie, ale jeszcze nigdy nie miałem okazji ich oglądać. Poor Man's Double Cluster (Podwójna gromada biedaka - kto i dlaczego ją tak nazwał?!), czyli NGC 1807 i NGC 1817. Na zdjęciach niczym miniaturowa wersja Gromady Podwójnej w Perseuszu. Zacząłem od Aldebarana przy okazji spoglądając na Hiady i NGC 1647. Za kolejny punkt odniesiena obrałem Omicrony Oriona. Potem 11 Ori, 15 Ori i są. Dwie charakterystyczne, niewielkie, ale dobrze widoczne gromady otwarte. Jedna swoim kształtem przypominała nawet NGC 457 (Owl Cluster) w Kasjopei - lecący ptak, czy też może ufoludek? W każdym razie w NGC 1807 udało mi się naliczyć około 10 gwiazd. W NGC 1817 już nie było tak „obficie”, ale nadal ciekawie. Widok przypadł mi do gustu, podejrzewam, że przy okazji kolejnych odwiedzin w konstelacji Byka będzie to mój stały punkt wieczoru pod nazwą Mała Gromada Podwójna. Na zakończenie tej krótkiej sesji obserwacyjnej zaliczyłem także Mgławicę Krab M1, Mgławicę Oriona M42 i pobliską M78 razem z NGC 2071. W okolicy Syriusza wpadła M50, M41, M46 i M47 i jak zawsze - Zimowe Albireo. Wisienką na torcie był garbaty Księżyc ukazujący liczne formacje w okolicy terminatora. Po spakowaniu lornety jeszcze przez kilka minut wpatrywałem się w gwieździste niebo nieuzbrojonym okiem, widok jaki uwielbiam i jakiego tej zimy mi często brakowało. Do następnego razu! Pozdrawiam, Paweł

Idąc tym tropem to musiałbym chodzić jak niewidomy skoro obserwuję lornetką 😄

Wczorajszy Księżyc 🙂

Jeszcze jedno podejście do tej samej sesji, nieco szerszy kadr i minimalnie inna obróbka kolorystyczna.

I kolejna panorama z przedostatniego dnia 2022 roku. Ech... był to rok rozstania z Meadziem! Ale również rok, w którym zapoznaliśmy się z Celusiem C8-N. A Celuś - cóż, trzeba to powiedzieć otwarcie, nie obwijając w bawełnę! Otóż Celuś również nie zasypia gruszek w popiele, ale stara się i robi naprawdę fajne zdjęcia. Takie jak to:

Panorama w wykonaniu Celusia C8-N i nowo nabytej kamerki ASI 183 MC. Tak gigantyczna matryca jest jednak wyzwaniem w wypadku teleskopu o kiepsko skorygowanym polu - jak mój njutek. Nawet z 2x soczewką Barlowa krzywizna pola daje się we znaki, manifestując się choćby przy próbie ułożenia mozaiki z kilku zdjęć. Okazuje się, że ich geometria - zwłaszcza w zewnętrznych obszarach kadru - jednak minimalnie się różni, a precyzyjne spasowanie dużych brytów staje się niemożliwe. No ale po co pasować bryty, skoro matryca daje imponujące pole widzenia? Cóż - ta kamera jest wymagająca... Musiałem poświęcić chwilę żeby skolimować njutka na gwieździe, bo stosowanie kolimatora to jednak kompletna fikcja. Po jego wyjęciu i włożeniu ciężkiego Barlowa z kamerką, całą kolimację szlag trafia. Aby walczyć z utratą ostrości na brzegach tej wielkiej matrycy, muszę jednak pilnować kolimacji dość precyzyjnie, a to znaczy: z takim wyposażeniem i w takiej pozycji, w jakiej będzie przeprowadzana obserwacja. Więc ASI 183 to nie jest to sprzęt "bezobsługowy" i kamerka dla początkującego. Poprzedniczkę - ASI 178 MC - mógłbym polecić śmiało każdemu, nawet początkującemu astrofotografowi. Tutaj mamy sprzęt dla tych, którzy chcą uzyskać troszkę więcej - i są gotowi włożyć nieco więcej uwagi i wysiłku.

Kolejne majowe wspomnienie Meadzia i Zatoka Centralna na pierwszym planie...

Cóż pozostaje w taką pogodę, jak nie sięgnąć do starych, nieobrobionych materiałów i sprawdzić wreszcie co tam za skarby się poukrywały. Sięgłem i ja - gdyż, nie miałem co robić! I jakiegoż tam Misia znalazłem? Oczywiście takiego na miarę swoich możliwości. Ale bardzo kochanego, bo to przez Meadzia wykonane jeszcze w maju, zanim się z nim zdradziecko rozstałem. I mam nadzieję, że to nie jest Meadzia ostatnio słowo, bo sięgam odważnie dalej! Zobaczymy czy coś jeszcze wyłuskam z naszych starych z Meadziem zaszłości. Ech - to był jednak wyjątkowy instrument. Co tu gadać - wystarczy spojrzeć...

Północne rejony Morza Deszczów, Morze Zimna i dzielący je pas wyżyn z kraterem Plato i doliną Vallis Alpes na wschodzie oraz Zatoką Tęcz na zachodzie. Tereny niezwykle widowiskowe - i co za tym idzie obfotografowane na tysiące sposobów. Także przeze mnie 🙂 Ale nie mogę się powstrzymać, aby przy każdej okazji nie podejść od nowa do tego tematu. Wyeksponowanie błękitnych tonów materiału wyrzutowego wokół położonego obok Plato krateru Bliss i towarzyszących mu kraterów Plato B, Y i M, albo wydobycie świetlistej srebrzystości terenów okalających Sinus Iridum, jest dla mnie źródłem nieustającej radości...

Morze Chmur - Mare Nubium z uskokiem Rupes Recta na wschodzie i kraterem Bullialdus za zachodzie. Ciąg kraterów Ptolemaeus-Alphonsus-Arzachel powoli wchodzi w strefę cienia, podobnie jak gigantyczny Deslandres i znajdujący się na jego terenie jasny obszar Cassini Bright Spot: