Skocz do zawartości

Ranking użytkowników

Popularna zawartość

Treść z najwyższą reputacją w 19.09.2024 uwzględniając wszystkie miejsca

  1. Odległości do bliższych gwiazd mierzy się metodą paralaksy. Niestety amatorski sprzęt do pomiaru kątów nie daje możliwości pomiaru z wystarczająca dokładnością, aby z tego cokolwiek wyszło. Był to jeden z powodów, dlaczego wieki duński astronom Tycho Brache nie zaakceptował teorii heliocentrycznej Kopernika. Mierzył w odstępach półrocznych kąty przyrządem skierowanym na konkretną gwiazdę i niestety nie było różnicy. A jeśli Ziemia krąży wokół Słońca to powinna być. Różnica oczywiście jest, ale nawet dla najbliższej gwiazdy jest mniejsza niż jedna sekunda kątowa czyli 1/3600 stopnia. To poniżej dokładności przyrządów Tychona - w jego czasach nie zadawano sobie sprawy jak "kosmiczne" są odległości w kosmosie. Dokładność ta jest także poza zasięgiem przyrządów na jakie można sobie dziś amatorsko pozwolić. Natomiast da się amatorsko zmierzyć (z grubsza) odległość do obiektów bardzo odległych, takich jak np. kwazar 3c273 wykorzystując prawo Hubble'a, czyli mierząc przesunięcie ku czerwieni widma obiektu. Potrzebny jest jednak sprzęt taki jak do astrofotografii, czyli montaż paralaktyczny z napędem, teleskop, kamera i siatka dyfrakcyjna, aby zarejestrować widmo obiektu. Taki zestaw to droga zabawka, znacznie więcej niż sam teleskop, ale amatorsko da się. Z tego co pamiętam swego czasu ktoś na forum opisywał dokonanie takiego pomiaru.
    4 punkty
  2. @Izaa1, witamy na Forum ! Jak się obawiasz Słońca, to używaj teleskopu tylko po jego zachodzie i przed wschodem.
    2 punkty
  3. Canon 5D Mark II, 105mm, f/4, 1/100s, ISO 200. Godzina 5:09.
    2 punkty
  4. Udało się. Niebo bezchmurne. Załączam fotkę z Seestara (pojedyncza klatka) z fazy maksymalnej. Więcej zdjęć wrzucę nieco później jak ogarnę się z pracą. Dołączam kolejne zdjęcia.
    2 punkty
  5. Cześć. Bardzo się namęczyłem przy tym zdjęciu jeśli chodzi o processing. Próbowałem wyciągnąć więcej z tła, niestety nie mogłem uzyskać zadowalającego efektu. Być może za mało czasu naświetlania. Zostałem przy pierwszej nieco ciemniejszej wersji i chyba najmniej zdegradowanej ,,streczingiem,, Obiekt to Sh2-91 stanowiące południowe włókno pozostałości po supernowej G65.2+5.7. Znajduje się w konstelacji Łabędzia w odległości około 2600 lat świetlnych od Ziemi. Jest to mgławica emisyjna silnie polaryzacyjna. Cała mgławica porównywalna wielkością pozorną jest do Pętli Łabędzia. Z resztą nazywana jest ,Cieniem Veila, Bardzo słaba i trudna w obserwacji oraz fotografii. Technikalia: - Wiliam Optics 81 GT IV -Zwo 294 MC Pro z filtrem l'extreme -iOptron cem 26 -Asi Air Plus, EAF Materiał zbierany na wrześniowym zlocie w Zatomiu, kolor na gwiazdy bez filtra w Barczewie w wietrzną noc. - lighty 209x300sec z l'extreme, 122x30 sec bez filtra na gwiazdy -2 razy po 50 flat Master darks i darkflats do kalibracji. Składane i obróbka w Pixie. Szlif w PS. Ze względu na to, że to trudny obiekt, sugestie mile widziane. Pozdrawiam, Stefan P.S. Dla wtajemniczonych, cały czas na zlocie mówiłem, że to sh-2-96, a to z kolei inna część tej rozległej mgławicy 😉
    1 punkt
  6. "Odyseja Kosmiczna 2010" to również genialny film i zawsze bardziej mi się podobał niż 2001, świetnie zrealizowany jak na tamte lata. Wg mnie jeszcze lepszy klimat i emocje, ujęcia i widoki.
    1 punkt
  7. Dla zainteresowanych odgrzebałem na forum ten opis pomiaru przesunięcia ku czerwieni wykonanego w 2018 przez Esku1RES.
    1 punkt
  8. Również nie widziałem tego filmu. 😉 Natomiast "Odyseja kosmiczna 2001" - to genialny film. Miałem okazję w zeszłym roku wreszcie obejrzeć go w kinie przy okazji oldskulowych czwartków w jednym z poznańskich multipleksów. Oglądając go w kinie doświadczyłem niesamowitych wrażeń. Genialna muzyka Johana Straussa w połączeniu z niesamowitymi obrazami tworzy genialny klimat. Polecam obejrzeć go w kinie.
    1 punkt
  9. Krzysztonn, to prześwietlone zdjęcie Księżyca wygląda jak w filmie Odyseja kosmiczna 2010 , jak Monolit pochłaniał Jowisza...
    1 punkt
  10. Ale pikna NGC 891. A ile drobnicy się załapało w kadrze! Jak kupię Seestara, to będę Ci wysyłał materiał do obróbki 😄
    1 punkt
  11. Relacja z naszych (z @Thomas) obserwacji: Częściowe cieniowe zaćmienie Księżyca 17/18.09.2024
    1 punkt
  12. A ja zaliczyłem Nikonem 7200 z obiektywem Sigmy 17-50 takiego "Łysego" Oczywiście jest to crop, bo z tego obiektywu "Łysy" bał bardzo mały
    1 punkt
  13. Gdy tylko pierwszy raz zobaczyłem fotki obiektu skatalogowanego jako CG4 wraz z galaktyką PGC 21338 od razu dodałem go do listy życzeń z Namibii. Z uwagi, że jestem fanem cyklu "Diuny" (bardziej książek niż filmów) to obiekt jednoznacznie kojarzy mi się z kosmicznym czerwem zjadającym galaktykę. Niestety obiekt w Namibii był nisko nad horyzontem i nie chciałem za bardzo marnować na niego czasu. Tym bardziej, że strzelałem do niego na ślepo bo na pojedynczych 300 sekundowych klatkach ledwie majaczył. Ostatecznie zrobiłem około 2h materiału w klatkach po 300s. Sprzęt ten sam co w temacie o Namibii czyli Lacerta 72ED, Qhy183C, Takahashi EM200. Obróbka ciemnych pyłów nie jest moją mocną stroną, więc jak ktoś ma ochotę powalczyć z materiałem i wrzucić swoją wersję to z chęcią udostępnię stacka.
    1 punkt
  14. Arrakis była trzecią planetą Kanopusa, więc przy okazji pobytu w Namibii mogłeś spojrzeć, czy przypadkiem w Kilu nie dostrzeżesz jakiegoś błąkającego się czerwia :)
    1 punkt
  15. Dzisiejsze zaćmienie oglądałem w trochę nietypowych warunkach, a dokładnie 10 km nad ziemią, przez okno w samolocie. Fart chciał, że trafiłem miejsce "po właściwej stronie" i przy oknie 🙂 Pod ręką miałem tylko telefon i lornetkę 8x26, ale i tak jestem zadowolony z tej niespodzianki. Ciekawe doświadczenie 🙂
    1 punkt
  16. Zawsze skromny.a my ciągle podziwiamy Twoje prace.
    1 punkt
  17. Nie gadaj. Mega to wygląda.
    1 punkt
  18. Zależy od oświetlenia, jeśli jest takie samo jak zapamiętane przez aparat to wystarczy go użyć np. słoneczny dzień lub pochmurny. Jeśli nie, to można zrobić pomiar. Moim zdaniem łatwiej jest lekko skorygować balans bieli jeśli będzie taka potrzeba po dokonaniu pomiaru lub wybraniu zapamiętanego przez aparat pomiaru, niż korygować zdjęcie, które jest np. mocno czerwone.
    1 punkt
  19. czyli nieco pyłu, szczypta błękitu i dużo czerwieni w Łabędziu. Czas pożegnać się z letnim niebem... Przyznam, że chyba nigdy nie próbowałem obserwować tych malutkich mgławic refleksyjnych. Hmm, a może jednak je obserwowałem? Pomału zapominam, co tam działałem w wizualu... C 6d mod, Askar FRA 400, 60x3 minuty.
    1 punkt
  20. Po ponad pół roku walki ze sprzętem, oprogramowaniem i pogodą. Powstała w końcu fotka którą chyba można pokazać na forum:) Z braku złączek (w produkcji) co za tym idzie korektora komy, gwiazdki trochę jajowate. Użyty sprzęt w stopce + IDAS P2 i guider - OLYMPUS. Lokalizacja jedna z dzielnic Katowic (miłe zaskoczenie, że tak się da). Czas: 15x300s.
    1 punkt
  21. Crop M51 z tarasu w Katowicach. Ekspozycja 55x300s. Trochę przesadzone z photoshop-em, ale nie umiałem się powstrzymać
    1 punkt
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.