Ranking użytkowników

W koncu sie udalo! 😁 Wczorajsze srebrzyste dały czadu! Mieszkam na północno zachodnich obrzeżach Poznania tak więc północne niebo u mnie zawsze ciemniejsze. Dawno nie widziałem tak wyraźnych i pięknych zarazem obłoków srebrzystych. Z grupą poznaniaków bylismy online co rusz wymieniając się wrażeniami z prowadzonych obserwacji. Seeing wczoraj żyleta. Ponizej kilka moich zdjęć z wczorajszego zjawiska

Scyntylacja przejrzystości. Stephen James O'Meara, astronom amator, był pierwszym, który wizualnie wykrył kometę Halleya podczas jej powrotu w 1986 roku. 24 stycznia 1985 roku, używając 24" teleskopu ,zlokalizowanego na Mauna Kea, poświęcił prawie 1-2godz.na wykrycie komety, która ukazała się jako bardzo słaby obiekt gwiazdowy o wielkości 19,6 mag. Były to najsłabsze wizualne obserwacje komety, jakie kiedykolwiek zarejestrowano. Clark (1994) stwierdził, że obserwacja O'Meary wykazała długookresowe właściwości integracji układu wzrokowego. Bishop i Lane (2004) zmierzyli czasy wizualnego wykrywania obiektów teleskopowych ,przy pełnej adaptacji oka do ciemności. Integracja układu wzrokowego wyniosła od 0.2sekundy do ok .1s.dla obiektów progowych widzenia skotopowego. Poszczególne czasy integracji, od około 200 ms do 1 s, mieszczą się w zakresie wartości zgłaszanych dla widzenia skotopowego w kontrolowanych warunkach laboratoryjnych. Eksperymenty labolatoryjne (Mackworth 1948) wykazały, że długie czasy obserwacji na ogół pogarszają, a nie poprawiają wydajność. Jaki więc mechanizm, oparty na długim czasie obserwacji, daje korzyści dostrzegania DS? Odpowiedź to -zmienność atmosfery,a dokładnie wachania(scyntylacja)przejrzystości. Scyntylacja występuje w wielu skalach czasowych, pod wszystkimi kątami zenitalnymi i może prowadzić do nagłych „błysków” z pojaśnieniem o 1–2 mag. trwającym setną część sekundy lub mniejszym wzrostem przy dłuższych czasach(Ellison & Seddon 1952). Fenomen ten jest spowodowany wiatrami na dużych wysokościach. Dravins et al. (1998) odnotowali wysokie wartości zmierzone na Mauna Kea i Mt.Paranal i zasugerowali, że generalnie większa scyntylacja występuje wzdłuż szerokości geograficznych ±30◦,a minimalna na równiku i biegunach. Przedłużanie czasu obserwacji obiektu, zwiększa prawdopodobieństwo trafienia na taką właśnie "kieszeń", "komórkę" super przejrzystości. Biorąc pod uwagę bardzo krótkie czasy integracji układu wzrokowego, efekt jest znaczny. Scyntylacja zmienia kolor gwiazd (Dravins i in. 1997b) i ma zróżnicowany wpływ na źródła punktowe i rozciągłe (Dravins i in. 1997a). Efekt błysków spowodowanych fluktuacjami przejrzystości, łatwo zauważyć na gwiazdach, pozwala to zobaczyć znacznie słabsze niż wskazywałby na to zasięg dla danego SQM(dla 22MPAS -gwiazdy nawet poniżej 8mag.) Dobrze znana technika tzw. "wyskakiwania" obiektów DS, gdzie kluczowy jest czas obserwacji, skale zerkania, opisujące prawdopodobieństwo wykrycia obiektu w stosunku do poświęconego im czasu ekspozycji, oparte na doświadczeniach wielu znakomitych obserwatorów, to wszystko zasługa scyntylacji przejrzystości. W przypadku obiektów rozciągłych, zjawisko scyntylacji staje się mniej wyraźne, niż dla obiektów punktowych. Wraz ze wzrostem pozornych rozmiarów obiektów rozciągłych( wzrost powiększenia),efekt scyntylacji maleje i na pewnym etapie zacznie zanikać, dla źródeł punktowych(gwiazdy) scyntylacja maleje wraz ze wzrostem apertury teleskopu „efekt integracji” i można przewidzieć, że w przypadku apertur rzędu 100 cali jasność migotania powinna być nieistotna. (Ellison&Seddon 1951).Scyntylacja w obiektach DS(rozciągłych),daje słabsze efekty niż w obiektach punktowych(gwiazdy),ale zdarza się że trafimy na "komórkę ekstremalnej" przejrzystości która pokarze obiekt lub jego szczegóły ponad przeciętne dla danej apertury i jakości nieba. Osobiście w swoim 25 letnim doświadczeniu obserwacyjnym (jak dotąd) zdarzyło sie to raz. Newton 14", okular 7mm(214x),niebo ok. 21.0MPAS,wybrana losowo z planu obserwacji, galaktyka NGC (Dra)-trwało to sekundę może krócej, ilość szczegółów (ramiona spiralne, pojaśnienia nierówności struktury)wywołały wiązankę słowną i opad szczeny, ale wystarczyło że sięgnąłem po szkicownik i czar prysnął a galaktyka przybrała postać jajowatej mocno rozmytej mgiełki z jaśniejszym jądrem. W kolejne noce obserwacyjne, nie udało się powtórzyć fenomenu widoczności. To nie odosobniony przypadek, ramiona spiralne w IC 342(Cam) -newton 11", kolorowa M51-newton 16",to tylko niektóre zgłoszenia moich znajomych ,doświadczonych obserwatorów. Swego czasu rozgorzała ostra dyskusja na CN(Cloudy Nights) dotycząca detekcji Cone Nebula. Pojawiło się kilka pozytywnych raportów obserwacyjnych z 11"STC i 20" newton. Część biorących udział w dyskusji ,gratulowało sukcesu, ale było też sporo niedowierzania, zwłaszcza użytkowników 25"-30"netonów,którym się nie udało nawet pod niebem Bortlea 1.Jeden z najsłabszych obiektów DS, jaki dzięki trafieniu w taką ekstremalną komórkę został zaobserwowany (prawie 1h obserwacji), to najjaśniejszy fragment "Pętli Śmierci" wokół galaktyki NGC 5907(Dra) j.powierzchniowa ok 27,4 MPAS (SQM-21.80 MPAS-newton 30").Jak widać ,scyntylacja przejrzystości działa cuda, chociaż może to być tylko ten jeden jedyny raz..... Seeig -scyntylacja atmosfery (turbulencje atmosferyczne) Dziś wiemy, że turbulencje w naszej atmosferze powodują migotanie gwiazd. Gdy ich światło przechodzi przez gazy atmosferyczne naszej planety, napotyka różne kieszenie gorącego i zimnego powietrza. Te wiązki powietrza działają jak soczewki, które nieustannie wyginają światło gwiazd w losowych kierunkach, powodując, że widzimy, jak drży i mruga — podobnie jak obiekty drżą i kołyszą się, gdy są widziane przez ciepło unoszące się z gorącej powierzchni (zjawisko znane jako migotanie ziemskie).Seeing, pełni kluczową rolę w rozdzielczości obiektów i jest priorytetowy w obserwacji US, gwiazd podwójnych i wielokrotnych. Obserwatorzy planet ,jako wyznacznika spokoju atmosferycznego, używają 5-stopniowej skali Antoniadiego, lub 10-stopniwej szczegółowej skali Pickeringa. Duże apertury i powiększenia, są zdecydowanie bardziej podatne na seeing ,niż małe teleskopy i niskie powery. Oczywiście teleskop musi być też odpowiednio wychłodzony. W przypadku DS, słaby seeing, najbardziej daje sie we znaki przy obiektach o małych i średnich rozmiarach kątowych (galaktyki,mgł.planetarne),jak i podczas obserwacji gromad otwartych i kulistych. Już powiększenia 10x ,mogą ujawnić ,mocne scyntylacje atmosfery , co skutkuje utratą szczegółów ,lub brakiem detekcji obiektu DS(rozmycie).Filtry mgławicowe ,częściowo maskują seeing, tym mocniej im węższe ich pasmo przepustowości. Wysoki stopień spokoju atmosfery ,w dużych i średnich aperturach, przy odpowiednim powiększeniu , może ujawnić niesamowitą szczegółowość obiektów rozciągłych. Przykładem może być moja obserwacja M57 ,podczas zapylenia Saharyjskiego, widoczność była kiepska ,ale seeing był super. Przy powiększeniu 576x(newton 14") wyraźnie pokazały się włókna, rozchodzące się promieniście od środka pierścienia, ale sam pierścień został znacznie wygaszony. Ostatecznie zdecydowałem się na kompromis(osłabienie włókien kosztem lepszej widoczności pierścienia),co pokazuje szkic. Nie miałem zielonego pojęcia że są jakieś włókna. Obiekt tak oklepany ,że nie zwracałem w ogóle uwagi na jego zdjęcia, tym bardziej zwiększyło to moje zaskoczenie, kiedy je dostrzegłem. Przy tego typu szczegółach i im podobnych ,dominującą rolę odgrywa seeig, jakość nieba ,wielkość apertury czy przejrzystość, przy jednocześnie słabym seeingu niewiele lub nic nie pomoże. Jeszcze 2 szkice mgł.Kalifornia przy dobrym i słabym seeingu. Turbulencje, scyntylacja atmosferyczna, zależy w dużej mierze od miejsca obserwacji. Na wzniesieniach, w górach, panuje przeważnie lepszy seeing niż w dolinach. Nie bez znaczenia jest też rodzaj gruntu z którego prowadzimy obserwacje, grunty które mocno nagrzewają się przez dzień(np,asfalt,beton,podłoża kamieniste) ,mogą emitować ciepło nocą, znacznie pogarszając seeing. W ogóle do wysokości ok 2 m ,panuje tak zwana turbulencja przygruntowa, niezależna od jego rodzaju. Na otwartych ,zalesionych terenach,łąkach ,polach itp, mamy z reguły lepszy seeing niż w miastach,czy zabudowach zwartych, osiedlach itp. W Polsce dobry seeing ,to rzadkość.Skala zależności i powiązań w tym przypadku ,jest bardziej skomplikowana, i nie sposób, wymienić tutaj wszystkiego, zresztą nie było to moim założeniem,chciałem w przystępny i prosty sposób, przedstawić te dwa zagadnienia. PS. Nawiąże tylko jeszcze krótko do uwarunkowań genetycznych. Za ponadprzeciętne możliwości rozdzielczości, szczegółowości , dopowiada ostrość widzenia, a za kontrast ,czułość na kontrast. Nie można zastąpić jednego drugim ,ponieważ to dwa odrębne uwarunkowania. POZDRAWIAM IREK!

Witajcie, pozwólcie że pochwalę się przeprowadzeniem rewolucji na Astromaniaku. Nie nie - Astromaniak pozostał niebieski, zaś administracja nie została obalona 😉 Ma się dobrze, ale jeszcze lepiej ma się silnik forum, zaktualizowany wreszcie, po wielu, wielu, wielu latach, do najnowszej wersji phpBB 3.3. Nie chcę zanudzać detalami. Powiem tyle, że próbowaliśmy nadgonić lata zapóźnień zarówno jeśli chodzi o funkcjonalność jak i standard interfejsu. Rozważaliśmy różne opcje, z migracją na znacznie bardziej zaawansowany silnik Discourse włącznie. Największym wyzwaniem był sam upgrade z muzealnej już, dotychczasowej wersji. Tu muszę podziękować naszemu adminowi serwera - panu Jarosławowi z krakowskiej firmy BAJT, bez wsparcia którego nie poradziłbym sobie z upgradem. Udało się - i zaczęliśmy od próby postawienia na bazie phpBB możliwie współcześnie działającego i wyglądającego forum. Mimo mojego początkowego sceptycyzmu muszę powiedzieć, że po uzupełnieniu phpBB dodatkowymi rozszerzeniami, efekt jest znacznie lepszy niż się spodziewałem. Na tyle dobry, by nie traktować go z góry jako chwilowy krok przejściowy ku migracji na Discourse. Ta opcja jest na stole, upgrade otworzył nam również taką ścieżkę, ale widzę dość powodów aby przez pewien czas pobawić się tym co mamy i ocenić, na ile zaspokaja to apetyty związane z rozstaniem ze starym silnikiem. Zapraszam zatem wszystkich, którzy zniechęcili się do Astromaniaka z powodu jego siermiężnych technikaliów, ale również tych, którzy mają w pamięci niekończące się awantury regulaminowe i konflikty. Mamy to wszystko za sobą, mamy nowy regulamin i jasne zasady moderacji, dawne spory wygasły i dziś mało kto chyba o nich w ogóle pamięta. A co z technikaliów? Nie ukrywam, że staramy się wzorować na tutejszym forum i Astropolis, które korzystają ze świetnego silnika Invision. Starałem się zbliżyć do tych standardów na tyle, na ile pozwala phpBB: - uzupełniliśmy funkcje phpBB o rozbudowany system reakcji/lajkowania oraz powiadomień - zorganizowaliśmy listing nowości na stronie głównej z prawdziwego zdarzenia - usprawniliśmy znacznie przeglądanie zdjęć i załączników, powiększyliśmy miniatury zdjęć, w pewnym stopniu udało się także usprawnić upload plików - zrewolucjonizowaliśmy upload mediów z zewnętrznych serwerów - wystarczy link aby osadzić filmy, playlisty, rolki, wpisy z mediów społecznościowych itp. - udostępniliśmy do wyboru wersję jasną i ciemną interfejsu - zainstalowaliśmy znacznie uproszczoną wersję czata, który teraz jest bardziej dostępny i przypomina trochę zwykły komunikator, a nie skomplikowaną maszynerię z początków wieku... Oprócz tego wprowadziliśmy dziesiątki drobniejszych poprawek, bardzo uprościliśmy interfejs i lepiej przystosowaliśmy go do urządzeń mobilnych. Po wielu latach jest to prawdziwe nowe otwarcie - na które serdecznie zapraszam! Szczegóły rewolucji Astromaniak 2.0: https://www.astromaniak.pl/viewtopic.php?t=76334

Dzisiaj srebrzyste dały czadu. Seeing też dziś stabilny.

Obłoki z 2 lipca, Canon 550D + kit:

Czwartek późny wieczór.

pięknie wczoraj pozowały nad toruńską panoramą też 🙂

Lubin

Do pięciu razy sztuka. Już widziałem w tym roku ładne wysypy - pierwszy raz udało się coś nafocić. Ładne bardzo jasne i niesamowite struktury.

A tu z dzisiaj 20250702_230232.mp4

Za radą Polarisa też już mam w zwyczaju patrzeć na północ przed pójściem spać😁

Dwie impresje z wczoraj:

Mały Obłok Gwiezdny Strzelca znany bardziej jako Messier 24 tak naprawdę jest raczej oknem w strukturze Wielkiej Szczeliny w Drodze Mlecznej , przez które widać dalsze regiony naszej galaktyki. W okolicy M 24 jest wiele innych ciekawych obiektów - ciekawskim polecam rysunek opisowy. Dla mnie celem tej pracy były przepiękne filamenty SNR G 013.3-01.3 widoczne w paśmie tlenu. Zainspirowany zdjęciem Jima Thommesa z ubiegłego roku zarejestrowałem 11 godzin OIII i pewnie przydałoby się więcej, ale położony nisko obszar nieba uciekał już za drzewa. Setup: FSQ 106N, ZWO ASI 2600 MM Pro na Takahashi EM-11 Z Temma 3. Filtry NB : Antlia Edge 4.5 nm, fitry RGB Baader Planetarium. Czasy: Ha: 36x300 sekund ( gain 200), OIII 130x300 sekund ( gain 200), RGB po 12x300 sekund na kolor ( gain 101). Brok nad Bugiem.

Łabędź - Abell 78, 13,39mag - 103 min. naświetlania z filtrem, SQM-L zmieniało się od 21 do 21.25mag. W zeszłym roku jesienią obserwowałem ją w 14" pod niebem 20,95 z filtrem OIII 18nm i była tylko bardzo ulotnym pojaśnieniem wokół gwiazdy centralnej na granicy widzialności zerkaniem. W tym roku niebo jest znacznie lepsze, bo pomimo białych nocy udało mi się osiągnąć SQM-L 21,25mag na tej samej miejscówce, i mgławica w 18" z OIII 12nm była znacznie lepiej widoczna - co prawda jako bardzo słabe pojaśnienie ale już zarówno w 23mm i 12,5mm bez zerkania.

Międzyzdroje

Tegoroczne: kwiecień-maj: Lunt 50 + Chameleon2 04.04.2025 01.05.2025 08.05.2025 21.05.2025

Hej. Zdjęcia z 02.07.2025 - jeszcze na bardzo jasnym niebie. SCT C9.25, AS290MM, IR742, AS3!, Registax. Stacki po 20% z 2000 klatek, 10ms. Pozdrawiam

Kochani! Nareszcie... To kluczowe słowo opisujące drogę Sławosza Uznańskiego-Wiśniewskiego w kosmos. Długo czekaliśmy, ale... nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Dzięki znacznemu opóźnieniu misji IGNIS na orbitę, otwiera się przed nami szansa na ujrzenie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej z naszym astronautą na polskim niebie! Polując na ISS nie zapomnijmy o Obłokach Srebrzystych. Całkiem nieoczekiwanie, w tym sezonie dały one już kilka prawdziwych spektakli. Jak to wszystko zobaczyć - radzi nasz filmowy kalendarz astronomiczny. Polecam! 🙂

Dziś seeing po prostu rewelacyjny. Księżyc żyleta, miałem wrażenie, że widziałem pojedyncze komórki seeingowe dodające obrazowi dynamiki. Pobliska Porrima też rozbita w pył.

To ja też wrzucę mój debiut kamerkowy - pierwsze fotony z nowego nabytku 🙂 To na razie próbny, szybki test możliwości mojego zestawu. Wysokość Księżyca nie pomagała (15°) - niziutko, a do tego seeing już mocno przeszkadzał (szybko spadająca temperatura). Teraz sporo nauki przede mną, ale już widzę, że to i owo da się z tego zestawu bez prowadzenia wyciągnąć (sprawdzałem też jego możliwości na M3). Będzie się działo😉 Księżyc (faza 28%) – 30.06.2025, 22:55 SW 200/1000 EQ5 + RA drive + jeszcze ciepła astrokamera ASI 482MC. Stack: 10 s (50% klatek); exp.: 2 ms; gain: 100. Soft: ASI Cap + ASI VideoStack + GIMP. Lokalizacja: Bezrzecze (obrzeża Szczecina), Bortle 5.

Dzisiejszy poranny przelot ISS niecały stopień od Wenus

Pierwsze zdjęcia nowiciusza :D. Wczorajszy księżyc. Było dosyć jasno około godziny 21:30. Sky-watcher 8' dobson + adapter -> aparat.

Obawiam się, że ten balkon może być przeszkodą. Zwróć uwagę jak działa kompas w telefonie przy budynkach. Ja gdy pozycjonuję mój teleskop kompasem (czy to z telefonu, czy ręczny) muszę być jak najdalej od samego teleskopu i przede wszystkim budynku. W przeciwnym wypadku igła usilnie chce mi wskazywać mur (zawierający stal, przewody i inne takie).

Tak zamocowany telefon będzie narażony na odchyłki kierunku przez blachę tuby. Kompas będzie świrował.

Delos 8mm - trochę fasolkuje, za to Delos 14mm Delite 5mm i 11mm ani trochę. Za dnia źrenica oka jest węższa w stosunku do źrenicy wyjściowej i potęguje to efekt fasolkowania. Dobrym przykładem jest tu APM 13mm - fasole za dnia, tak że nie za bardzo chce się obserwować, a przy obserwacjach nocnych ten efekt jest znikomy.

Idąc tropem @Janko pozwolę sobie jeszcze podlinkować tłumaczenia @polaris bo jest to swego rodzaju "biblia" obserwacji lornetkowych 😉 => http://www.astronoce.pl/inne.php?id=19 Oczywiście polecam też wspomniane wyżej szepty kosmosu, gdzie również jest sporo obserwacji lornetkowych + szkice => https://szeptykosmosu.pl/

Nigdy nie miałem teleskopu ani za nim nie tęskniłem. Za to lornetek przepuściłem przez ręce jakieś dwadzieścia. A co widziałem na niebie, to moje (i trochę kolegów z forum, bo opisów nie żałowałem) 🙂.

Wczoraj się nieco przejaśniło i udało mi się złapać młody Księżyc. Warunki słabe, do tego przez otwarte okno połaciowe, więc seeing szalał.

Wczorajsze kadry. CC8" + ASI178MM + CCD x0.67 + UV/IR Cut AS4! -> PS 33% z 3.000 klatek, resize 66%

Shuwar , spróbuję zamontować na GSO telefon do wyciągu okularowego , a nóż widelec będzie działać . Nie zawsze człowiek ma czas jechać w teren dlatego też chcę wykorzystać balkon na ile się da . Spróbowałbym na mojej dwunastce która nie jest z blachy tylko jest z GFK , czy AstroHopper działa tylko balkon ciut za mały

Jak napisał @polaris winą może być blacha. Ja mam telefon przytwierdzony do wyciągu okularowego 1,25" co powoduje, że jest bardziej oddalony od metalowych elementów plus od samej tuby. Spróbuj coś takiego:

Z maja, jak zawsze APO60/360 (cała tarcza), ED 102/714 (zbliżenie na grupę plam), Lunt Cak 6mm i Chameleon 2 01.05.2025 21.05.2025

No i ciemny motyw jest 🙂 Fajnie że forum się rozwija 🙂

Zachęcony zdobyczami kolegów dziś i ja postanowiłem zapolować na srebrzyste. Wyjechałem nawet poza moją wioskę, szukając fajnej miejscówki, a nie jest to łatwe, jak się mieszka na południe od Poznania. Coż mogę powiedzieć... fajny Księżyc (dobrze, że miałem ze sobą lornetkę 15x70). Coś tam zamajaczyło niewryaźnie jakieś 15 stopni nad horyzontem ok. 23.00 i to by było na tyle. Ale i tak pewnie jutro w necie zaroi się od fotek, zrobionych na północy, południu, wschodzie i zachodzie Polski. Może nawet z Poznania, tylko tym razem tuż przed wschodem, a nie po zachodzie słońca...

Przeczytaj wątek kol. @Panasmaras "Pokochaj małe powiększenia" w dziale Czym obsetwujemy, Lornetki, a będziesz wiedział 🙃

SQM 21,44 takie niebo aż się prosi o lornetkę , na pewno będziesz ją używał częściej od teleskopu, chociaż teleskop też się przyda.

Zastanawiałem się z kiedy ten Księżyc, bo w opisie ewidentny błąd 😉 Wczoraj wyglądał inaczej - Arystoteles, Eudoxus i Alexander tworzyły fajne trio.

Zwykle przegrywamy z pogoda , seeingiem ,zmęczeniem... W tym okrutnym czasie astroposuchy gdzie noc nie nadchodzi nigdy zwłaszcza w Zach-pom, do planet jeszcze czas choć Wenus i Saturn można nad ranem atakować, głód wziął górę i mówię a niech to Księżyc wprawdzie nisko (nie widze go z ogrodu , dach domu ,drzewa) Słońce zachodzi późno ale dobra pakuje się popatrzę sobie na luźno na niego chociaż z 2h i udałem się blisko na otwartą przestrzeń , zadowolony z siebie że się zmobilizowałem mimo okoliczności; rozkładam sprzęt i zasiadam , jednak ... Mimo długich rękawów, Mugi extra strong musiałem uznać wyższość tych istot , wymysłu szatana , najbardziej nie potrzebnej zarazie komarowej(tak wiem nietoperze czy jeżyki mają inne zdanie) No maskara , tak wściekłego ataku nie doświadczyłem dawno , nawalały przez odzież , wykorzystywały każda odkryta skórę mimo obfitej aplikacji środka , właziły do oczu uszu ust nawet . Szalone obserwcje trwały może pół godziny, szczęście chociaż sympatyczni państwo z chłopcem 9 lat skorzystali będąc pod niemałym wrażeniem obrazu Mak 150 bino nasadka BCO 18 . I tak oto znów więcej było pakowania rozkładania i składania niż samej treści. No cóż 🤷🏻

Kolega wyżej napisał żebyś pomyślał o lornetce, a ja napiszę Ci jeszcze tak. Miałem ten refraktor SW 90/910 to uzupełnieniem go była lornetka 15/70 Oberwerk , sprzedałem refraktor ,kupiłem Mak127 ,ta lornetka wciąż była dobrym uzupelniemem również dla maka, teraz zostałem z dobsonem 8 a lornetka wciąż ze mną 😃. 15/70 to jeszcze dość lekka lornetka u mnie na statywie foto z dobrą głowicą daje radę, a pod ciemnym niebem pokazuje pięknie rozległe obiekty wgl.wiele Messierow w kontekście bo to tylko 15x ale patrzenie obuoczne i dwa obiektywy robią dobrą robotę. Lornetka to uzupełnienie teleskopu, szczegolnie planetarnego a taka 15/70 jest jeszcze dość lekka nie potrzebuje ciezkiego statywu /żurawia, zbiera już sporo światła, jest podręczna i patrzysz dwojgiem oczu .

Nie dawno oceniłem FF Aql na +5.50 mag! Najlepiej mapki sobie wydrukować,włożyć do przezroczystej okładki przeciw szronu i wilgoci,notes,ołówek,zegarek z podświetloną tarczą oraz latarka czołowa światłem czerwonym LED i niech pojedyncza obserwacja potrwa nie więcej niż pół minuty aby ocenić jakąś badaną gwiazdę V 😉

Kup lornetkę + przyzwoity statyw 🙂 Pod takie niebo to się prosi tylko dobsona i to jak największego. Do 2000 spokojnie kupisz używkę 10". Daj sobie spokój z montażami EQ. Namęczysz się przy obsłudze tego i tylko się zrazisz, to nie jest montaż na początek. Ewentualnie jeżeli zależy Ci na mobilności to jakiś refraktor 120/600 na AZ4 na stalowych nogach. Napisz może jakie masz doświadczenie w obserwacjach i na ile teleskop ma być mobilny (jeżeli jedziesz samochodem na obserwacje to i taki dobson jest mobilny, ale jak go masz znieść do auta z 10 piętra po schodach to już nie koniecznie 😉 ).

Zaległe obłoki srebrzyste z wieczora 23 czerwca, zdjęcia bez szału, bo z Krakowa i to telefonem z ręki (to drugie jeszcze przez oczy wyraka), ale są upamiętnione. To jedyne sreberka, które miałam okazję widzieć w tym sezonie, bo albo zasłaniały je "normalne" chmury, albo akurat byłam parę stopni na południe 🙂

W czwarterk wylazły takie blade i słabiutkie, jakby się miały zaraz przewrócić. Nawet pomyślałem : toć nie one! A jednak.

Dla mnie też.

Dla mnie ta aplikacja jest absolutnie niedokładna, a tym samym bezużyteczna .

Pixele udające gwiazdy 🙂 dawno już nie łapałem Stacji, udało się dwa dni temu przez delikatny cirrus. Przelot pomiędzy Księżycem a Wenus był hipnotyzujący! 22 maja 2023, ISS

Czyli co - jednak nie gruchnie...? Zawracanie gitary z tą Betelgezą...

Dzisiejszy przelot ISS z 17:04, -3,67mag P900 1/400s ISO400 ostrzenie ręczne

Pewnie w polu widzenia.