Lunatyk_101

No coz, najwyrazniej proste to nie jest i prosciej sie juz nie da, jesli chce sie osiagnac odpowiednia dokladnosc. To nie jest objetosc walca, zeby sie przez pi er kwadrat razy h dalo opisac. W Uranii jest rozwiazany przyklad, jesli krok po kroku go powtorzysz, to powinienes to rozgryzc. To chyba jedyna metoda na zrozumienie. Ja ide na latwizne i jesli chce cos policzyc, to korzystam z tego 🙂 : https://heavens-above.com/moon.aspx

W tym numerze Uranii cos jest na ten temat. urania_1985_03.pdf

Kurcze, kiedys na cwiczeniach w OAUJ liczylem zmiane jasnosci konkretnej gwiazdy przy zakryciu przez planetoide o danej jasnosci. Stare dzieje sie przypomnialy. Pluton obecnie w Strzelcu. Tak subtelne zmiany jasnosci dla lornetki to raczej zadanie nie do przejscia. Ale sprawdzac w praktyce, nie sprawdzalem. Moge sie mylic. Tak czy siak wyprawa do Namibii moglaby pomoc. No i mlode oczy, bo moje na pewno by juz nic takiego nie zobaczyly. 🙂

Dzisiejszy zachód. AF-S Nikkor DX 18-105mm & Nikon D3100, ISO 200, 1/500 sec.

No to ładnie. Z jednej strony to tylko się cieszyć, ale z drugiej strony, to dokąd ten świat zmierza? Taki kawał z czasów komuny się przypomina: "Kiedy w Polsce bedziemy mieli 20-ty stopień zasilania? Odp: Wtedy kiedy wszyscy Polacy bedą świecić gołymi dupami." Żeby tylko prądu na naped naszych nocnych zabawek starczyło. 🙁

Here comes the Sun. Dzisiejszy wschód. Walimex Pro 500mm/6.3 & Sony a58, ISO 200, 1/40 sec. Filtr OD 5.0.

Cala ósemka jest raczej budżetowa. Co to oznacza w praktyce? Statywy są mało stabilne. O fotografii możecie zapomnieć. Wizualnie też jest duza szansa, że obraz będzie się trząsł jak galareta. Powiększenia jakiegoś konkretnego z teleskopu 70mm średnicy nie wyciśniecie. To 120/140x podane w specyfikacji to pic na wodę fotomontaż. W zasadzie obserwować nimi można Księżyc (gwarantowane wrażnia dla dziecka), plamy na Słońcu (projekcja na ekranie, NIGDY NIE PATRZEĆ NA SŁOŃCE PRZEZ TELESKOP BO POTEM ZOSTAJE TYLKO BIAŁA LASKA I PIES PRZEWODNIK!!!), Jowisz z księżycami, Saturn z pierścieniami, fazy Wenus, i najjasniejsze mgławice, ale zdecydowanie nie takie jak na zdjęciach w ksiażkach czy internecie (mogą rozczarować i wręcz zniechęcic). Jeśli musiałbym coś wybrać z tej ósemki, to chyba Celestron AC 70/700 Powerseeker 70 AZ, ale cudów bym po nim nie oczekiwał. Może lepiej jednak lepiej posłuchać rady Kolegi DarX86 i zainwestować w jakąś lornetke na statywie. Dodatkowo w obrotową mapę nieba. Dla dziecka to może byc fajna zabawa uczyć sie gdzie czego szukać i przede wszystkim znajdować. 🙂

Czyżbym był pierwszym głosującym? 🙂

No i pokazała się. Nikkor 55-200mm, 1:4-5.6 GII ED & Nikon D3100, ISO 400, 1/3 sec.

Plejady juz za wysoko na ten kadr, a Wenus jeszcze za górą siedzi schowana.

Dzisiejszy staruszek na krótko przed wschodem Słońca. Nikkor 55-200mm, 1:4-5.6 GII ED & Nikon D3100, ISO 400, 1.3 sec.

Plato przyzwoicie wygląda. Czyli jeszcze tak bardzo tarcza się nie gotowała. 🙂

15.06.22. Jakoś o wschodzie Słońca...

Takie piękne spotkanie nad ranem zawsze cieszy oko. U mnie co prawda bez Księżyca, ale za to z Alpami. 🙂

Kurde, przeglądałem swoje zdjęcia tamtej okolicy, żeby się jakoś ustosunkować, i mimo, że sporo ich zdobiłem na przestrzeni paru lat, to zawsze jakoś zdjęcie było cyknięte albo trochę przed, albo odrobine po T zero. Druga sprawa to czy detektor wyłapałby tak subtelną poświatę, kiedy otaczające dno krateru wały świecą już dość konkretnie. 😟