lukost

Bo widzisz - człowiek wyjdzie z wizuala, ale wizual z człowieka już nie. 😉 Bardzo miłe to co napisałeś, dokładnie tak chcę żeby było. Do czołówki polskiego astrofoto pewnie nigdy nie dołączę, ale takie focenie bez napinki sprawia mi dużo frajdy. 🙂

a konkretnie nieco ciemnych mgławic wokół Tulipana. To całkiem sympatyczny rejon dla lornetek - mrowie kolorowych gwiazd poznaczone gdzieniegdzie ciemnymi wyrwami wygląda naprawdę dobrze. Fotka to zlepek dwóch paneli zrobionych Askarem FRA 400 i Canonem 6d, czasy sumaryczne na panel po ok. 2,5 h w klatach trzyminutowych.

Moje pożegnanie z kometą - fotka z piątku, zrobiona Canonem 6d i Sigmą Art 50 mm, 20x30s. Mocno już osłabła, choć w lornetce 12x56 wciąż jest efektowna. W trakcie zbieranie klatek z przytupem przeleciały Starlinki - widok świetny, gdy gasły po kolei w okolicy Gwiazdy Polarnej. W prawej części są niestety jakieś artefakty - nie wiem czy to airglow, czy raczej efekt niskiego położenia obiektu i nie do końca ciemnego nieba.

Niestety kometa traci już na jasności, a Łysy w pełni nie pomaga... Słowem - wciąż jest ładna, ale wizualnie bywało lepiej (szczególnie koło niedzieli). Niemniej, Nikon 10x70 nadal daje radę. 😉 Stack 20 klatek po 8 s, C 6d mod, Samyang 135 na f/2.8.

Zaintrygowany pracami kolegów zaprezentowanymi na AP, na których widać antywarkocz troszkę mocniej pociągnąłem wczorajszą fotkę i wychodzi, że chyba też go mam, choć prezentuje się nader ulotnie.

Jest kapitalna, bez trudu widoczna gołym okiem - wraz z długim warkoczem, a w lornetce to już w ogóle bajka. Pojedyncza klatki z C 6d i Samyanga 135 mm, 15 s, minimum obróbki.

z wyjątkowo cieplej i przejrzystej październikowej nocy. Pierwsza fota to klasyczny klasyk, cyknięty w oczekiwaniu aż właściwy cel wzniesie się odpowiednio wysoko nad horyzont, druga - fragment wodorowej chmury wokół lambdy Ori, zwany Pierścieniem Meissy. W kadrze jest klika ciemnot, w tym Barnardy 30/32. Mam w planach palić to dalej, bo obiekt jest tego wart. Oby tylko pogoda znów dopisała, bo jak nie zrobisz Oriona w październiku, to poczekasz do przyszłego sezonu... 😉 Czasy sumaryczne po ok. 3 h na obiekt w klatkach po 3/4 minuty, Askar FRA 400, C6d mod.

Rzadko teraz czytam relacje, a jeszcze rzadziej komentuję, ale dla tej trzeba zrobić wyjątek. 🙂 Dobra robota! Aż mi się dawne czasy przypomniały, gdy Paweł Trybus i Piotrek Guzik wrzucali świetne i inspirujące opisy takich egzotyków. Pasemko nr 1 w Sh 2-91 widywałem w 14 calach z filtrem OIII Lumicona i Asferykiem 30 mm. To słabizna, ale nie ekstremum. Da się. Reszty chyba nawet nie próbowałem. Tulipan z tego co pamiętam najlepiej wyglądał z filtrem UHC; do X1 nawet nie podchodziłem. PS Jak już się jest w tej okolicy to fajnie wygląda mgiełka wokół WR 134 - paczałes może?

To już ostatni moment, by ją złapać w tym roku. Taki tam widoczek z miejscówki położonej kilka km od domu. Jako, że Łysy wschodził wcześnie nie było sensu odpalać bardziej długoczasowej sesji. 😉 C 6d mod, Sigma Art 50 mm, 30x15 s i 15 s na dół. PS Z pozdrowieniami dla Panasa

Podzielam Twoje wrażenie, więc pewnie jeszcze raz podejdę do obróbki. 😉

Dzięki. Czasu mi ostatnio brak na wszystko, co lubię robić. A jak już trafi się wolna chwila, to pogoda nie chce współpracować albo warunki takie sobie. Ot, proza życia.

Trudny to obiekt, delikatne pasma mgławicy giną w mrowiu gwiazd. Bardzo fajnie wyszło, choć w moim subiektywnym odbiorze pociągnąłeś to odrobinę za mocno.

czyli nieco pyłu, szczypta błękitu i dużo czerwieni w Łabędziu. Czas pożegnać się z letnim niebem... Przyznam, że chyba nigdy nie próbowałem obserwować tych malutkich mgławic refleksyjnych. Hmm, a może jednak je obserwowałem? Pomału zapominam, co tam działałem w wizualu... C 6d mod, Askar FRA 400, 60x3 minuty.

mniej lub bardziej oczywistych. Ostatnie noce, choć bezchmurne, przejrzystością nie zachwycały, więc bardziej ambitne cele odpadły. Zresztą ostatnio i tak nie mam czasu na wielogodzinne naświetlanie i obróbkę - w rezultacie postawiłem na astrofoto szybkie i rekreacyjne. Wszystko robione Canonem 6d i Askarem FRA 400, czasy po ok. 2,5 h w klatkach 120s (Gromada Podwójna), 180s (Lisek) i 210s (NGC 147/185 i NGC 752 z Kijem Hokejowym). Warto zwrócić uwagę na ilość galaktyk w tle na fotce NGC 752, choć to wszystko drobnica. PS Na parkę engieców 147/185 warto zapolować większą lornetką. Zwłaszcza ta pierwsza jest dobrym wyznacznikiem jakości nieba i doświadczenia obserwatora. I gratis jeden widoczek późnoletni - raczej rzadko odwiedzany obszar na południe od Wieszaka (Cr399).

Oki, pierwszy post poddany stosownej edycji. 😉 Faktycznie w IC 59 jest sporo niebieskiego, który nie jest tlenem (filtr dual takiej emisji nie uwypuklił).

Czyli ICki 59/63. Zawsze chciałem je mieć w swej kolekcji. Są dostępne wizualnie, oczywiście jedynie z filtrem* i w większym lustrze. Dwie wersje - pierwsza z odrobiną wąskich pasm z dualbanda (25x7 minut), druga to czyste RGB (50x4 minuty). Kadr dobrany tak, by złapać wodorowy "ogon" odchodzący od nich na południe. Reszta jak zwykle - C 6d mod, Askar FRA 400. * nie dotyczy @Damian P. i jego nieprzyzwoicie dobrego nieba

Kompletnie nie miałem pomysłu na kadr, ale gdy skierowałem wzrok ku wznoszącej się coraz wyżej Kasjopei już wiedziałem, że celem będzie jeden z moich bardziej ulubionych obszarów lornetkowych. Jedynie IC 166 może być sporym wyzwaniem, nawet w większej dwururce pokroju 25x100. Cały obszar jest nieco przesłonięty przez wszechobecny pył. Fajna to była nocka, ciepła i pachnąca skoszonym sianem, a wczesne Perseidy już całkiem śmiało przecinały niebo. Askar FRA 400, C 6d mod, 55x3,5 min.

Sobie focę niezobowiązująco w nocy z wtorku na środę tego LDNka no i trafiam na niesamowicie piękną fotkę kolegi @Krzysiek Gaudy (do obejrzenia na AP). Paczam, paczam i myślę - jak żyć? Ale co tam, wrzucę swoją bieda - wersję żeby pokazać jak to wygląda w szerszym kadrze. O obiekcie myślałem już ze dwa lata temu, gdy @jolo pokazał go w swoim autorskim wątku. Trzeba będzie jeszcze sprawdzić, jak prezentuje wizualnie i czy w ogóle widać (@Panasmaras?). Mało toto skontrastowane z tłem, bo DM w tym miejscu jest mocno zgaszona i ledwo się tli- zupełnie inaczej niż choćby pobliska mgławica E (B 142/143). Nawet żałowałem, że nie paliłem dłuższych klatek po 4 czy 5 minut. C 6d, Askar FRA 400, 55x3 min.

Ostatnio nie mam czasu na rzeczy, które lubię robić, a to niedobrze... Niemniej udało się ustrzelić co nieco w Łabędziu, gdzieś wokół η Cyg. Ciemnot tam całe multum, co fajnie widać w lornetce. Taki Nikon 10x70 pokazuje je pięknie, a i gęste płaty Drogi Mlecznej kipiące mrowiem kolorowych gwiazd robią wrażenie. Mam nadzieję, że udało mi się choć po części oddać to na fotce. Askar FRA 400, C 6d mod, 50x180s, czyste RGB.

Kredyt.

Spoko, ale to nie jest żaden tutorial, tylko wprowadzenie do tematu - wskazanie wad, zalet i możliwych do uzyskania wyników w tym aspekcie amatorskiego astro. 😉

Poważnie takie tematy dopuszczasz na forum, było nie było, astronomicznym? Jeśli tak to sztandar wyprowadzić i nie mam więcej pytań...

Wiele podlinkowanych grafik w odcinkach OT diabli wzięli, to se zamieszczę własne foto. 😉 Pojedyncza klatka 150 sekund zrobiona przy okazji oczekiwania na danie główne, Askar 400 i C 6d mod. Przejrzystość dopisała i widziałem gromadę w lornetce 12x56.

Cóż można wiosną wymyślić dla ogniskowej 400 mm? No niewiele. Melotte 111 i Igła w szerszym kadrze są chyba ok. Pokłosie wczorajszej, niezobowiązującej sesyjki przy młodym Księżycu i wypatrywaniu zorzy, która się jednak nie pokazała. C 6d, Askar 400 mm, 55x150 sekund.

Kup albo zleć wydruk obejm. Tu przykład jak to wygląda: https://www.astroshop.pl/obejmy/wega-telescopes-obejmy-rohrschellen-mit-sucherschuh-und-prismenschiene-fuer-samyang-135-mm-f-2-objektiv/p,78123