midimariusz

4. Ustawianie jasnego/ciemnego motywu. Wchodzimy w Star Chart, potem Menu → Settings → Star Chart → Inverse sky

3. Menu główne Program w menu głównym składa się z pięciu pól wyboru. Object Selection – dodajemy obiekty do listy obserwacyjnej Observation Lists – wybieramy jedną z czterech list, wyszukujemy obiekty, importujemy/eksportujemy nasze listy Star Chart - najważniejsza opcja, czyli nasza mapa nieba. Tolls – możemy pobrać dodatkowe narzędzia Settings – ustawienia

2. Możliwości programu - prezentacja gwiazd do jasności 16 mag. - doskonały tryb nocny – lepszy od Sky Safari - bardzo duże możliwości dostosowania wyglądu map nieba, wraz z wtapianiem zdjęć w mapę - możliwość zaimportowania list obserwacyjnych ze Sky Safari - olbrzymia baza danych obiektów DSO - aktualizacja baz danych komet i asteroid - możliwość tworzenia własnych katalogów - możliwość dodawania dodatkowych zdjęć i szkiców do obiektów DSO (tylko wersja PRO) - obsługa zdjęć DSS (nakładane na mapę) - zdjęcia wszystkich obiektów NGC są offline (tylko wersja PRO) - dodatkowe informacje, jak widać danych obiekt DSO przez różne teleskopy (tylko wersja PRO) Skopiowane z oficjalnej strony Krótka lista funkcji • Katalogi gwiazd: USNO UCAC4 (pełne pokrycie gwiazd do 16m, 113 milionów gwiazd - największy katalog gwiazd kiedykolwiek dostępny na platformie Android, wyłącznie w DSO Planner PRO), Tycho-2 (2,5 miliona gwiazdek), Yale bright star catalog (9 000 gwiazdek). • Katalogi obiektów głębokiego nieba: NGC/IC (12 000 obiektów, w tym Messier, Caldwell i Herschel 400 obiektów), SAC (baza danych Saguaro Astronomy Club, 10 000 obiektów), UGC (13 000 obiektów), Lynds Dark and Bright Nebula (3 000 obiektów), Barnard Dark Nebula (350 obiektów), SH2 (300 obiektów), PK (1 500 mgławic planetarnych), Abell Clusters of Galaxies (2 700 obiektów), Hickson Compact Group (100 obiektów), PGC (1 600 000 galaktyk). • Katalog Double Star: Brightest Double Stars (2 300 gwiazdek), Washington Double Star Catalog (120 000 gwiazdek), podwójne gwiazdy z katalogu Yale. Panel szczegółów z PA i separacją dla każdego komponentu. • Jasne komety: elementy orbitalne około 700 obserwowalnych komet; mogą być automatycznie aktualizowane przez Internet. • Mniejsze planety: Baza danych 10 000 najjaśniejszych mniejszych planet. • Słynny Steve Gottlieb Notatki automatycznie dołączane do obiektów NGC/IC zawierają szczegółowe dane. • Niestandardowe katalogi tworzone przez użytkownika: możesz tworzyć lub importować w pełni przeszukiwalne osobiste katalogi dowolnych obiektów niebieskich, które chcesz sporządzić na mapie. • Nazwy obiektów pasujące do krzyżowych baz danych: wyszukiwanie obiektów według ich mniej popularnych nazw. • Obsługa zdjęć DSS (Digital Sky Survey): Pobierz obrazy DSS dowolnego obszaru nieba do pamięci podręcznej offline i pokaż obraz na mapie gwiazd jako wyrównaną nakładkę. • Obrazy obiektów offline: Zintegrowany zestaw obrazów dla większości obiektów z katalogu NGC/IC, dodaj własne obrazy do niestandardowych rekordów bazy danych użytkowników. • Granice konstelacji. • Kontury mgławicy. Kontury słynnych mgławic. • Kontury Drogi Mlecznej. • Kontury zewnętrzne obiektów. • Najlepszy w branży tryb nocny: odcienie głębokiej czerwieni z niestandardową czerwoną klawiaturą, menu i pływającymi przyciskami nawigacyjnymi Androida - odpowiednie do pracy w "czarnych" strefach zanieczyszczenia światłem. • Zaawansowane i praktyczne pomoce w skakaniu po gwiazdach: konfigurowalna zorientowana nakładka Telrad, nakładka FOV okularów z prowadnicami RA/DEC i kompasem, przewodnik kierunkowy, zorientowany znacznik obiektu, blokowanie i centrowanie celu, ręczna kontrola gradientu pogrubienia gwiazd indywidualnie dla każdego poziomu pola widzenia, szybkie odbicie lustrzane i obrót wykresu. • Obsługa techniki wskazywania podobnej do PushTo dla mocowań Dobsona z okręgami ustawień. Wypoziomuj wierzchowca Dobsona i wykonaj wyrównanie jednej gwiazdy. Aplikacja automatycznie przeliczy liczby AZ/Alt, aby łatwo polować na obiekt • Obsługa protokołów szeregowych GoTo dla kontrolerów Meade i Celestron przy użyciu dowolnego klucza sprzętowego Bluetooth. • Obsługa okularów i nakładek CCD FOV (pole widzenia finderscope może być również symulowane). • Narzędzie do planowania nocy: Użyj konkretnej geolokalizacji, warunków na niebie, sprzętu astronomicznego, oczekiwanego zakresu czasu obserwacji, a także obiektów docelowych (typ, wymiary, wielkość, minimalna wysokość, widoczność i wszelkie inne niestandardowe pola danych z własnych katalogów), aby filtrować obiekty dostępne do obserwacji w nocy w ciągu kilku minut. Usuń zduplikowane obiekty podczas wyszukiwania w przecinających się bazach danych. Posortuj listę obserwacji według ustawionego czasu lub podstawowych parametrów obiektów. Utwórz do 4 przełączanych list obserwacji do jednoczesnego użycia. Śledź i dokumentuj postępy w obserwacjach. • Unikalny algorytm obliczania rzeczywistej widoczności, filtrujący listę obiektów z dowolnych obiektów, których jakość widoczności jest poniżej zdefiniowanej przez użytkownika wartości progowej, w oparciu o wybrany sprzęt obserwacyjny i aktualne warunki na niebie. • Narzędzie do importowania danych: Importowanie list obserwacji w formacie natywnym DSO Planner, Sky Safari i Sky Tools. Użyj wstępnie skompilowanych list obserwacyjnych Night Sky Observer's Guide. • Indywidualne notatki z obserwacji: Rób i utrzymuj notatki tekstowe i / lub dźwiękowe dla obserwowanych obiektów w aplikacji. • Elastyczna konfiguracja lokalizacji obserwacji: baza danych użytkownika, poprawka GPS, ręczne wprowadzanie współrzędnych, lista 24 000 miast na całym świecie do wyboru. • Baza danych wyposażenia: Śledź wszystkie teleskopy i okulary (w tym CCD). DSO Planner może ich używać do obliczania rzeczywistej widoczności obiektu i oznaczania mapy gwiazd. Baza danych 500 popularnych okularów umożliwia łatwe wprowadzanie parametrów optycznych okularów. • Samodzielny kalkulator zmierzchu: Łatwy do odczytania arkusz kalkulacyjny wyświetlający okresy maksymalnej ciemności w danej nocy, a także na 30 dni do przodu. • Dwa motywy wizualne interfejsu użytkownika (jasny i ciemny). • Tryb podwójnego ekranu z wykresem bocznym uzupełniającym listy obiektów (świetny dla tabletów, ale działa również na telefonach). • Zaawansowane funkcje udostępniania/eksportowania/importowania dla wszystkich baz danych DSO Planner, list obserwacji i notatek obserwacji. • Ogromne możliwości dostosowywania wyglądu i działania aplikacji poprzez wysoce zorganizowane menu opcji. • Ustawienia użytkownika i niestandardowe możliwości tworzenia kopii zapasowych danych.

1. Wersje Wersja DSO Planner Free została jakiś czas temu.(naruszenie „zasad równej konkurencji”). Jego następca, DSO Planner Lite, jest dostępny jako bezpłatna opcja. Poza tą wersją jest trzy wersje płatne: Basic, Plus i PRO, z czego wersję Basic stanowczo odradzam. Zostają obie wersje godne uwagi Plus i Pro. Mam obie i powiem, że różnica jest na tyle duża, że warto dopłacić do wersji PRO. Wersja PRO bije możliwości programu Sky Safari Pro. Jednak moja wersja DSO Plus to wersja testowa, jakiej nie ma jeszcze w sklepie i nie mam pełnego wglądu w wersję Plus dostępnej w sklepie Google. 1.1 Problem embarga. Firma, która wyprodukowała DSO planner pochodzi z Rosji, dlatego z powodu embarga nie ma aktualnych wersji programu w sklepie Googla. Jest kilka problemów, które już są rozwiązane w programie, ale nie można zaktualizować programu. 1.2 Forum – instrukcja Istnieje oficjalna strona https://www.dsoplanner.com która jednak może się nie otwierać. Czytałem, że jest problem z certyfikatem SSL. Np na Operze się nie otwiera, ale na Edge już tak.

Chciałbym przybliżyć program astronomiczny DSO Planner. Jest to program docelowo przeznaczony do planowania obserwacji astronomicznych, ale ponadto ma dość dobrą mapę nieba wraz z licznymi opisami obiektów, a ponadto umożliwia załadowanie list ze Sky Safari. Będę robił prezentację na podstawie wersji DSO Planner PRO. Ogólnie to będę opisywał jakiś konkretny temat/zagadnienie z osobna. ******************************** SPIS TREŚCI: 1. Wersje 2. Możliwości programu 3. Menu główne 4. Ustawianie jasnego/ciemnego motywu. 5. Tryb nocny 6. Dopasowanie jasności obiektów na mapie. 7. Informacje o obiekcie. 8. Przygotowanie katalogu Messiera 9. Utworzenie własnej bazy danych obiektów. 10. Tworzenie dodatkowych informacji o obiekcie. 11. Dodawanie dodatkowych zdjęć i szkiców. 12. Wczytywanie zdjęć z internetu 13. Konwertowanie list obserwacyjnych ze Sky Safari 14. Zmiana kolorów na mapie nieba.

Mglawic ani galaktyk nie zobaczysz tak w żadnych amatorskim teleskopie. To są zdjęcia z długim czasem naświetlania, a nie obserwacje wizualne. To inna bajka. Poszukaj szkiców zrobionych przez teleskop, one najwierniej oddają to jak widać.

Mi te wady absolutnie nie przeszkadzają i nie zmniejszają wartości relacji. Nie ma co się na siłę czepiać

Super się czyta!

Mega fajna relacja. Zawsze czytam Twoje relecje i opisy. To jedne z niewielu jakie pojawiają się na forum. Więc nie zniechęcaj się. Trzymam kciuki za następne!

Kiedyś chciałem, aby ktoś wykonal dla mnie taki testowy zestaw do Synty 12" z różnymi średnicami otworu na wejściu, tak abym mógł sobie dostosować światlosiłę w w zależności od warunków. Ale nie znalazłem chętnego. Dość ciekawy pomysł w tym owalem. Myślałem, że tylko koła się robi na wlocie.

Bo nie jesteś w jego typie. Może masz za mały sprzęt? (Oczywiście chodzi mi o astro sprzęt,)

Przesyłam skan wiadomości, którą otrzymałem dzisiaj na pw. Czy można jakoś zablokować wysyłanie takich śmieci?

Bardzo fajna relacja. Dobrze się czyta.

Wiec tak. Specjalnie do celów zrobienia zdjecia zwiekszam moc do 100% . Jak ustawię małą moc zdjęcie z komórki po prostu nie wychodzi. Więc nie dam rady zrobić takiego zdjecia smartphone. okular. Dolaczony jest jeden o ogniskowej 32mm. Nie jest to ani średnica 1.25" ani 2". Wiec nie da się stosować innych okularów.

Wczoraj wyjechałem w pole celem obserwacji listy H400 vol 2. Niestety na miejscu mocno się zdziwiłem. białe noce, pojaśnione niebo i jakieś wysokie niewidoczne chmury skutecznie przeszkadzały w dostrzeżeniu słabych galaktyk. Po sprawdzeniu, ze nie jestem w stanie wyłuskać galaktyki 11.7 mag. odpuściłem katalog H400. Na początek poszły klasyki, M13, M 92, M 57,galaktyki we Lwie, M 66, M 67, M 95, M 96, potem w Pannie (m.in. cały łańcuch Markaniana), Warkoczu Bereniki. Następnie przerzuciłem się na gromady kuliste, M 5, M 3 , M 10, M 12, M 107 , M 80, M 4 i kilka innych. Potem poszedł w ruch katalog Caldwela i też poszły wiosenne galaktyki i kulki. Potem stwierdziłem, ze zobaczę je wszystkie jeszcze raz , ale przez noktowizor DINVS. We wszystkich przypadkach obraz był lepszy, bardziej wyraźny, jaśniejszy, gromady kuliste, które z okularem ES 14 wydawały się słabe, kaszowate i mleczne, z NT zostały rozbite w drobny mak. Przypadkiem trafiłem na nową miejscówkę, które okazała się lepsza od starej. Teraz mam cały horyzont otwarty z każdej strony. Do domu zebrałem się po północy. Nie była to typowa sesja obserwacyjna.

U mnie zamontowali kilka miesięcy temu lampy LED. Mam teraz jasno na podwórku jak w dzień. Tak jest w całej wiosce. A noktowizorem widzę elegancko niebo pełne gwiazd po sam horyzont, jak na ciemnej pustyni. Jest to jakaś alternatywa.

Jest dużo różnych noktowizorów. Mój znajomy zajmuje się właśnie noktowizorami i ma ich bardzo dużo. Samych gen 3 miał kilkadziesiąt. Faktem jest, że najlepsze są dedykowane do astro w kwotach około 4000 USD. Jednak niektóre tańsze też się nadają.

Na rynku jest mało dobrych noktowizorów odpowiednich do astronomii. Znalazłem właśnie taki i go opiszę. DINVS (Dark Invader Night Vision System) to generator 2 generacji. Był produkowany pod koniec . lat ?80 a konkretnie w 1988 przez firmę B.E.Meyers & Co. Inc w USA. Był wtedy reklamowany, jako pomoc dla służb mundurowych w walce w przestępczością. Była oferowana do niego cała gama różnych dodatków, pozwalająca współpracować tej tubie wraz z obiektywami fotograficznymi, aparatami, kamerami, strzelbami myśliwskimi. Ogólnie chyba ze wszystkim co było wtedy na rynku. To amerykańskie cudo ma nawet pokrętło Gain do ustawiania jasności tła (zmiana mocy przetwornika). Budowa NT jest niewielki, dość lekki, ma smukłą budowę z tworzywa sztucznego. Jest zasilany dwoma bateryjkami LR1 1.5V. Waży 890g, mierzy 13cm długości. Na obudowie znajduje się pokrętło do załączania rządzenia oraz do zmiany mocy, czyli natężenia obrazu. Z jednej strony od oka znajduje się gwint do zamontowania okularu lub tuby stereoskopowej 3D. Z drugiej strony znajduje się gwint, do którego przykręca się tuleję z gwintem do obiektywów M42. Można też dorobić to niego adapter z wyjściem na 1.25? do teleskopu. Sama tuleja od obiektywu mieści się do wyciągu 2? jednak trzeba mocno dokręcić śrubki od wyciągu. Urządzenie ma dwa okulary do wyboru. Jeden do dość duży okular 32mm ER. Bardzo przyjemny dla oka. Przez niego robiłem testy. Drugi to tuba stereoskopowa 3D umożliwiające obserwacje w 3D. Jak zobaczyłem efekt to szczeka mi opadła. Widoka jak w lornetce. Pole mniejsze niż w lornetce, obraz jest też jakby oddalony, ale ogólny efekt 3D miazga! Obserwuje się jak przez lornetkę. Do zestawu jest dołączony obiektyw fotograficzny m42 135mm F2.8. Sprawdza się całkiem fajnie. Urządzenie jest wyposażone także w gwint statywowy. Pokrętłem do regulacji mocy można tak ustawić kolor tła nieba, tak że nie jest ono zielone, tylko szare tak samo jak w okularze. Nie zmniejsza się przez to ilość gwiazdek. Ja tak ustawiłem kolor tła , że było ciemno szare, takie samo jak w okularze teleskopu. W ogóle nie męczy wzroku w przeciwieństwie do P8079HP, który świeci bardzo jasno na zielono i zabija akomodację. Jakość obrazu. Obraz jest bardzo czysty, o dużej rozdzielczości, czasami widoczne jakieś paprochy na okularze, ale to normalne w noktowizorach. Lubi przeczepiać się do nich kurz. Bardzo ważne, że nie ma wady w postaci dystorsji, czyli obraz jest płaski w całym polu widzenia. Gwiazdy prawie do diafragmy ostre. W NT 1 generacji jest to wielką bolączką, bo obraz jest ostry i płaski głównie w centrum, a potem jest efekt rybiego oka i wszystko jest zakrzywione. Arktur Obraz ziemski Wygasanie obrazu. Dużym plusem jest błyskawiczne wygaśnięcie obrazu bezpośrednio po wyłączeniu urządzenia. W NT 1 generacji świeci się jeszcze przez kilka minut i można wtedy go spalić wystawiając go do światła. Porównując go do dziesiątek innych noktowizorów gen 2 i 2+ śmiało można powiedzieć, że jest on generacji +2 (pomimo, że pisze je jest gen 2). Jest tak samo dobry. Wiele urządzeń gen + 2 było gorszych od niego. Obraz jest porównywalny do niektórych wczesnych noktowizorów 3 generacji. Zamontowany jest obiektyw 135mm F2.8 może nie jest on jakoś super jasny, ale obraz jest bardzo dobrej jakości. Można zastosować inne obiektywy M42 jest tego ogrom. Pole urządzenia. Z teleskopem 12?/1500mm oceniłem na 54? co odpowiada okularowi o ogniskowej 17mm i polu 82 stopnie. Niestety nie miałem takiego i porównania robiłem ze standardowym ES 14mm 82 stopnie. Więc to nie będzie porównanie jeden do jednego. W ES 14 obraz jest większy i obiekty są większe. Test nocny. Obserwacje przeprowadzone 21 Maja 2022. Przejrzystość bardzo dobra, zasięg około 5 . W koło lampy LED. M 3 ES 14 ? rozbita , średnio duża. DINVS ? dużo lepiej widoczna, rozbita, gwiazdy jak igiełki. Obraz żyleta, o wiele lepszy niż przez okular. Rozmiarowo M3 mniejsza niż w okularze. M 13 i M 92 ? pięknie rozbite w ES 14mm. W obydwu gromadach obraz jest lepszy w DINVS. M 63 ES 14 ? bardziej mlecza niż w DINVS, słabsza. DINVS ? trochę spłaszczona, jasne jądro, mleczne ramiona. M 51 DINVS ? ładnie widoczne spiralne ramiona, bardziej jasne jądra w oby galaktykach. ES 14 ? słabiej widoczne, ramiona są mleczne i mają wygląd mlecznego ?halo?. M 57 ES 14 - bardzo ładna, jajowata. DINVS ? ładny pierścień o różnych odcieniu w zależności od miejsca na średnicy, wyraźniejszy bardziej ciemnym i wyrazistym środkiem. Jest bardziej oczywista. M 56 ES 14 ? kaszowata, nierozbita. DINVS ? rozbita w drobny mak. M 82 DINVS ? postrzępiona, wyrazista struktura, ciemny pas przecinający galaktykę. Miazga! ES 14 ? mniej wyrazista i wyraźna, bardziej mleczna i stonowana. M 81 Widoczne podobnie w obu urządzeniach. W DINVS dużo jaśniejszy środek. NGC 6229 ES 14 ? nierozbita kulka. DINVS mała, okrągła, rozbita z jasnym jądrem. Porównanie do P8079HP. W obu urządzeniach widać podobnie, mniej więcej tyle samo gwiazd i podobnie DS-y. Nie widziałem więcej gwiazd w jednym w nich niż w drugim. Kolor tła nieba jest bardziej intensywny, jasny i bardziej zielony w P80079HP. Nie ma tutaj regulatora do zmniejszenia natężenia tła i świeci z 100% mocą prosto w oko. Po takim oglądaniu mam czarno przed okiem i traci się akomodację. Sam obraz jest też jakościowo lepszy w DINVS. Zasięg. DINVS tak jak i P8079hp zwiększa zasięg na gwiazdach o około 2.5 mag. Czyli jak obserwujemy w teleskopie gwiazdy do 13 mag, to po zastosowaniu któregoś z tych NT zwiększamy go do około 15.5 mag. Podsumowanie. Tak jak pisałem na początku nie ma zbyt wiele dobrych noktowizorów do astronomii, a do takich właśnie trzeba zaliczyć DINVS. Zostało tutaj poprawione bardzo wiele wad z poprzedniej generacji P8079HP. Obraz ogólnie jest lepszej jakości w DINVS, ale nie tak jasny jak w P0879HP, choć to raczej wada w astronomii niż zaleta. Takie urządzenie można kupić na ebay za 1000 USD., przy czym sprzedawcy z USA z reguły nie sprzedają poza swoim krajem. Jest jeszcze Filmik

Pamiętam te Wasze wpisy . To była kopalnia wiedzy. Ale usunieciu tych wpisów przestałem tam pisać.

Mam wrażenie że odkąd Lukost przeszedl na ciemną stronę astrofoto - wizual tutaj mocno podupadł. A wcześniej Paweł Trybus zaprzestal relacjonowania.

Genialne szkice! Sam szkicuje dość często przy obserwacjach. Ale co prawda odzew jest coraz mniejszy.

Jakby nie było już za późno to masz zgodę także do moich szkiców.

Na razie opracowałem dwa gwiazdozbiory. Do zobaczenia TUTAJ Oto spis opisanych obiektów: Bliźnięta 1. Gwiazdy wielokrotne 2. Gromady Otwarte Collinder 89 IC 2157 NGC 2129 NGC 2158 NGC 2168 NGC 2266 NGC 2304 NGC 2331 NGC 2355 NGC 2395 NGC 2420 3. Asteryzmy Mały Lew 4. Gwiazdy centralne i mgławice planetarne Minkowski 1-7 Abell 21 NGC 2371 Jonckheere 900 NGC 2392 Jednorożec (Mon) 1. Gwiazdy wielokrotne 2. Gromady otwarte Biurakan 9 = Berkeley 30 Collinder 104 Collinder 106 Collinder 107 Collinder 115 Collinder 91 Collinder 96 Collinder 97 NGC 2225 i NGC 2226 NGC 2232 = Cr 93 NGC 2236 = Cr 94 NGC 2244 = NGC 2239 = Cr 99 = Mel 47 NGC 2250 = Cr 100 NGC 2251 = Cr 101 NGC 2252 = Cr 102 NGC 2254 = Cr 103 NGC 2259 = Cr 108 = Mel 48 NGC 2264 = Cr 112 ?Choinka? lub ?Futro z lisa? NGC 2269 = Cr 114 NGC 2286 = Cr 117 NGC 2301 = Cr 119 = Mel 54 NGC 2302 NGC 2309 = Cr 122 = Mel 56 NGC 2335 = Cr 127 = Mel 60 NGC 2343 = Cr 128 NGC 2353 = Cr 130 = Mel 62 NGC 2506 = Cr 170 = Mel 80 NGC 2323 = M 50 = Cr 124 NGC 2324 = Cr 125 = Mel 59 3. Asteryzmy Asteryzm Róg Jednorożca HD 47898 Asteryzm Choinka gw. 15 Mon Asteryzm Gwiezdna broń HD 56821 Potwór z Loch Ness HD 65954 Trójka Pakana HD 50438 4. Gwiazdy centralne i mgławice planetarne NGC 2346 Mgławica Klepsydra

Przygotowałem listę katalogów do zassania dla Sky Safari. To katalogi, które udało mi się znaleźć w bazach danych SS. Do pobrania TUTAJ List of astronomical catalogues Katalogi ogólne (general directories) : Nie umieszczam ich tutaj. Wrzucam wykaz dla zachowania spójności. (I'm not putting them here. I am inserting a list for the sake of consistency.) Katalog Messiera (M) ? 110 obiektów Katalog Caldwella (C) ? 110 obiektów General Catalogue of Nebulae and Clusters (GC) ? 5079 obiektów New General Catalogue (NGC) ? 7840 obiektów Index Catalogue (IC) ? 5386 obiektów (uzupełnienie NGC) Specjalistyczne katalogi (Specialized catalogs): Nietóre katalogi ściągnąłem ze strony producenta. (I downloaded some catalogs from the manufacturer's website.) Na końcu nazwy w pliku jest skrót. Ułatwia on nawigowanie po plikach. (There is an abbreviation at the end of the name in the file. It makes it easier to navigate through the files.) Opracowanie zawiera 105 katalogów. (The study contains 105 catalogs). Grupy katalogów (directory groups): 1. Galaktyki (galaxies) 2. Gromady kuliste (Globular clusters) 3. Gromady otwarte (open clusters) 4. Mgławice planetarne (Planetary nebulae) 5. Mgławice refleksyjne (Reflection nebulae) 6. Mgławice ciemne (Dark nebulae) 7. Mgławice emisyjne, Obszary H II (Emission nebulae, Regions H II) 8. Pozostałości po supernowych (Supernova Remnants) 9. Kwazary (Quasars) 10. Asteryzmy (Asterisms) 11. Inne oraz przewodniki (Others and guides) 12. Filtry (Filters) 1. Galaktyki (galaxies) : ABELL Katalog gromad Abella: 3435 bogatych gromad galaktyk ARP Atlas Osobliwych Galaktyk : 328 obiektów Galaxy Groups, grupy galaktyk : (Setaarius) HICKON Zwarte Grupy Hicksona oraz galaktyki karłowate : 773 galaktyki IRAS galaktyki : 10 000 Maffei GALAXY : 2 in Cas PGC Katalog Głównych Galaktyk : obiekty Principal Galaxies Catalogue 38 800 UGC Uppsala General Catalogue : 10 400 galaktyk UGCA Dodatkowa lista galaktyk, nie należąca do UGC : 418 galaktyk Small Galaxy Groups : (Setaarius) 2. Gromady kuliste (Globular clusters): Arp-Madore (AM): 5 gromady kuliste Houte Provence (HP) : 5 gromad kulistych Palomar And Terzan: 24 gromad kulistych Pismis (Pis) : 24 gromady kuliste 3. Gromady otwarte (open clusters) : Basel (Bas): zawiera 15 gromad otwartych Berkeley (Be): 97 gromad Biurkan (Bi, Biur): 2 gromady Bochum (Bo): 14 gromad Chupin : 5 gromad Collinder (Coll lub Cr): 80 gromad Czernik (Cz): 38 gromad Dolidze (Do): 49 gromad Hafner (Haf): 23 gromad Harvard : 7 gromad Hogg : 23 gromady Iskudarian : 1 Juchert : 11 gromad King (K): 23 gromad Koposov : 9 gromad Kronberger : 28 obiektów Lyng? (L): 14 gromad Melotte (Mel): 13 gromad Mayer : 3 gromady Pfleiderer : 4 gromady Roslund (Ro): 7 gromad Ruprecht (Ru): 173 gromady Sauer : 6 gromad Stephenson : 2 gromady Stock (St): 22 gromady Tombaugh (Tom): 4 gromad otwartych Trumpler (Tr): 34 gromad Waterloo : 6 gromad Westerlud : 2 gromady 4. Mgławice planetarne (Planetary nebulae) : 80 planetaries for Small telescopes 160 planetaries for Medium telescopes (midimariusz) Abell katalog mgławic Abella: 81 mgławic z numerami od 1 do 86 Allen : 12 mgławic Blanco : 20 mgławic Cannon : 7 mgławic Haro : 104 mgławice Humason : 3 mgławice Hartl-Dengel-Weinberger (HWD) : 9 mgławic Ishida-Weinberger (IsWe) : 2 mgławice Jones : 2 mgławice Kazaryan-Parsamyan (KjPm) : 6 mgławic Longmore Tritton : 10 mgławic Menzel : 3 mgławice Minkowski : 204 mgławica Nassau : 2 mgławice Peimbert : 10 mgławic PK Perek-Kohoutek : Katalog wszystkich mgławic planetarnych Drogi Mlecznej znanych do 1964 roku : 1135 mgławic Sanduleak : 513 mgławic Saurer-Weinberger : 4 mgławice Shane : 1 mgławica Terzan (Tr) : 22 mgławice Vandervort : 8 mgławic Vyssotsky : 6 mgławic 5. Mgławice refleksyjne (Reflection nebulae) : Cederblad (Ced): ponad 33 mgławice LBN Lynds: katalog jasnych mgławic, 1125 obiektów van den Bergh-Hagen (vdB-Ha, BH): 39 mgławic refleksyjnych 6. Mgławice ciemne (Dark nebulae) Katalog Barnarda (B): 363 ciemnych mgławic Lynds (LDN) lub (BDN): katalog ciemnych mgławic, 1921 obiekty Reyle-Robin (Ir) : 5 ciemnych mgławic 7. Mgławice emisyjne, Obszary H II (Emission nebulae, Regions H II) : Katalog Sharplessa (Sh2): 313 obiektów Sharpless (ściagnąłem ze strony producenta) sh 2-1 to 2-100 sh 2-101 to 2-235 sh 2-239 to 2-312 Gum Katalog Guma : 7 mgławic 8. Pozostałości po supernowych (Supernova Remnants) : Katalog RCW (RCW): 52 obiekty 9. Kwazary (Quasars): 3C QUASARS : katalog 375 kwazarów 10. Asteryzmy (Asterisms) : Asterism : 24 asteryzmy Allessi : 44 ateryzmy Ferrero Asterism Juchert Ast 11. Inne oraz przewodniki (Others and guides) : carbon Stars , gwiazdy węglowe : 30 Central Stars, gwiazdy centralne w mgławicach : 108 obiektów (Setaarius) Herschel 400 vol I Herschel 400 vol II Niebo na dloni (Heaven at hand): 270 obiektów Objects for P8079HP H-Alfa : 53 obiekty (by midimarisuz) The best 110 NGC : 110 najlepszych obiektów NGC bez Meesierów Wimmer - lista łatwych obiektów : 104 obiekty (Wimmer) (A list of easy objects for beginners.) Przewodnik Lato (summer) (Setaarius) : 52 Przewodnik Jesień (Autumn) (Setaarius) : 36 Przewodnik Zima (winter) (Setaarius) : 53 Przewodnik Wiosna (spring) (Setaarius) : 140 12. Filtry (Filters) : Filtr H-Alfa Objects for P8079HP : 53 obiektów (midimariusz) Filtr H-Beta : 17 obiektów Filtry UHC i OIII Nebulae with filters : 157 obiektów (Setaarius)

Opracowałem jeszcze listę katalogów, które można sobie wyszukać w SS. Jest tego ogrom. Rzućcie okiem na astropołdnie