Przemek_K

7 Autor: Przemysław Kępa Miejsce: Szczecin Data: 12.07.2022 Obiekt: Słońce Montaż: EQ3-2 Teleskop: SW ED80+ND5+barlow GSO 2x ED Detektor: Canon 60D Ekspozycja: 1/800s, ISO100, stack z 25 klatek Obróbka: PIPP, Registax6, RawTherapee Akceptuję regulamin konkursu.

Przygotowałem sobie wczoraj aparat ze statywem przed snem i ustawiłem budzik na 3 rano, Księżyc miał być pod Jowiszem, pogoda wg prognozy też miała być więc szkoda by było przegapić. No i faktycznie, rano przywitał mnie piękny widoczek na niebie. Strzeliłem z okna kilka fotek z Canona uzbrojonego w 50mm obiektyw. Ale Księżyca ostatnio jak na lekarstwo przez te jego ?niskie loty?w dążeniu do pełni, więc trzeba się przestawić na korzystniejsze teraz ustawienia poranne. Zachęcony niezłą pogodą wyrwałem i rozstawiłem raz dwa sprzęt bo strasznie szybko robi się jasno. Szału jednak z warunkami nie było, miotało dość mocno obrazem na kraterach. Standardowa porcja ok. 60 klatek, stack z 21, ED80+barlow 2x, C60D, PIPP, Registax6 i RawTherapee: Można było się przyjrzeć bohaterom ostatnich sesji w zachodzącym świetle, zresztą cała widoczna tarcza wyglądała ciekawie, nie pamiętam kiedy była u mnie chęć i okazja by oglądać w tej fazie Księżyc i go fotografować. Najciekawiej wyglądały kratery Cyrillus i Catharina, połączone cieniem niczym mierząca w nas dwururka ? W tym pierwszym udało się wewnątrz złapać promienie światła na wzniesieniu a w drugim po prawej stronie na krawędzi wyraźnie zaznaczyła się schodząca w dół niczym zjazd do krateru dolinka. Fajny widoczek był też zaraz poniżej Cathariny nieco w lewo, w okolicach kraterów Polybius gdzie padał cień rzucany przez wzniesienia po lewej. Kilka fragmentów ciekawszych miejsc z Plato i okolicami Aristotelesa, wyraźnie zaświeciły krawędzie Lacus Mortis kontrastując z cieniem rzucanym przez wzniesienia po lewej od Rimae Burg. Rzucające cień wzniesienie na zachodniej krawędzi krateru Maurolycus wyglądało w tym świetle niczym usypana rampa ? Sesyjka udana - ciekawe czy za trzy dni pogoda dopisze by zapolować na mleczną poświatę w Plato... ?

Dzisiejsze zdobycze z Canona i statywu, ok. 3 rano: Księżyc z Jowiszem i osobno Mars bo już niestety nie łapał się w 50mm z resztą towarzystwa. C60D+50mm 1.8 STM, 1/5s, f/2.8, ISO400, RawTherapee:

Dzisiejsze przed południem, warto było wystawić sprzęt ? ED80, ND5, barlow 2x, C60D, stack 25 klatek, PIPP, Registax6, RawTherapee:

Miała być wczoraj ambitna sesja, pokazało się okno w chmurach, rozstawiłem sprzęt, okno w chmurach przeszło pięknie nad głową a tam gdzie Księżyc ciągnęły się chmury rechocząc ze mnie w najlepsze... Udało mi się strzelić 20 klatek w trzech małych dziurach, warunki słabe i nieźle gotowało na kraterach. Na pocieszenie udało się uchwycić pierwsze promienie światła na wzniesieniu w kompleksie kraterów Newton na południu. SW80+barlow 2x, C60D, stack 8 klatek z 20, PIPP, Registax6, RawTherapee:

Fajnie, że komuś się udało. Nam zabrakło parę godzin i teraz sobie poczekamy chyba aż do grudnia z tym tematem. Trzeba będzie zapolować w pierwszej kolejności na tą mleczną poświatę przy zachodzie ?

Wracając do sesji z poniedziałku i tego świecącego krateru w ciemnej dolinie - dopiero na mapie LROC znalazłem jego nazwę: to Eudoxus A. https://quickmap.lroc.asu.edu/layers?extent=2.6004644%2C40.954583%2C35.4415338%2C54.1282447&proj=10&layers=NrBsFYBoAZIRnpEBmZcAsjYIHYFcAbAyAbwF8BdC0ypcOKbRFOOZRBXQ48qmqoA

Z tego co widzę po datach i godzinach faz na tej stronie: https://svs.gsfc.nasa.gov/4955 oraz patrząc na te daty w Stellarium to u nas takich dogodnych warunków do obserwacji świtu w Plato długo jeszcze nie będzie... Ciekawe czy przy zachodzie można coś podobnego tam zaobserwować bo to już prędzej się taka okazja trafi o ile pogoda pozwoli. No ale na szczęście innych ciekawych miejsc na Księżycu nie braknie ?

No niestety, tym razem się nie uda, jest za wcześnie na Plato a u mnie jeszcze chmury, szkoda...

Pogoda wczoraj pozwoliła na kolejną sesyjkę, Księżyc w okolicach 37%. Ten sam zestaw, stack z 16 klatek: Mogłem się przyjrzeć bohaterowi ostatniej sesji czyli małemu kraterowi poniżej Aristotelesa którego krawędzie tak pięknie świeciły w cieniu doliny. Ta dolina wygląda na płytki/stary krater który tak fajne pozostawał wtedy w mroku, wczoraj już widoczny w całej okazałości: I znowu po całości kolejny festiwal świateł i cieni, długie cienie Montes Caucasus, na lewo od Aristotelesa uwagę zwrócił wyglądający jak pierścień albo mury jakiejś twierdzy Egede. Tam gdzie Mare Serenitatis styka się z górami Caucasus jest taki charakterystyczny rzucający długi cień pojedynczy szczyt. Celowo rozjaśniłem wycięty fragment zdjęcia żeby lepiej było widać cienie: Tak jak poprzednio i tym razem udało się złapać ciekawe zjawisko i to będzie nr jeden tej sesji. Dużo dalej na południe, na lewo od kraterów Goodacre i Gemma Frisius, blisko terminatora jest takie wzniesienie między kraterami które we wczorajszym świetle wyglądało niczym motyl, przepiękny widoczek: I rozjaśniony w powiększeniu: To właśnie dla takich smaczków gdzie światło i cień tworzą ciekawe zjawiska warto obserwować naszego naturalnego satelitę, w każdej fazie i o każdej porze czekają wizualne ciekawostki i niespodzianki. Szkoda, że to wszystko na razie w biegu bo Księżyc ucieka szybko nisko. Na razie trzeba się cieszyć tym co jest a motyl wygrał wczorajszą sesję zdecydowanie ?

Zachęcony fotką kolegi @lukost spróbowałem w nocy "zerknąć" w tym kierunku przy pomocy aparatu w ramach testów. Canon 60D+50mm 1.8 STM posadowiony na szynie i przykręcony do EQ3-2 z napędem. Strzeliłem 6 klatek przy f/2.8, 15s, ISO800. Przy pierwszej zamiast gwiazd wyszły mi kreski nie wiedzieć czemu choć Polarną ustawiłem jak mogłem najlepiej, następne już w miarę ok a nic nie zmieniałem. Takie focenie to temat dla mnie zupełnie nowy i może kiedyś spróbuję z tym powalczyć ale na razie po prostu zżerała mnie ciekawość czy wyjdzie mi to E-tam na niebie czy nie ? Na upartego można powiedzieć, że nawet z jednej klatki (pierwsze zdjęcie, klatki wykrojone) coś tam widać ale dopiero po wrzuceniu 5 klatek do Sequatora a potem kilka suwaków w RawTherapee pozwoliły wyraźniej zobaczyć E ?

Wyskoczyłem wczoraj na szybką sesyjkę żeby złapać Łysego w ok. 28% fazie. Było już po 22 a Księżyc w tym czasie wisiał oczywiście nisko nad wyłożonym papą dachem więc miałem na ekranie aparatu ?rogala na parze? ? Stack z 20 klatek, ED80+barlow 2x, C60D, PIPP, Registax6, RawTherapee: Piękne widoki w tej fazie zapewniła lewa strona Morza Nektaru z kraterami Theophillus i Cyrillus oraz światło padające na ściany blisko terminatora, począwszy od krateru Kant i ciągnące się w dół aż do krateru Piccolomini, na mapie opisana tam jako Rupes Altai. Małe zbliżenie na tą okolicę: Poniżej wyskoczyła fajna niespodzianka, w kraterze Levi pokazały się dwa małe kraterki tworzące wyraźną ósemkę: Taką ciekawą wizualnie niespodziankę można było zauważyć też na północy, poniżej wychodzącego z mroku Aristotelesa. W połowie drogi od niego do Lacus Mortis, ciut niżej jest taka skąpana w cieniu dolinka z kraterem którego nazwy nie widzę na mapie ale jego podświetlone krawędzie wyglądały w tym cieniu wyjątkowo, bardzo ciekawe miejsce i dla mnie numer jeden tej sesji: Aż nagrałem avika i poddałem obróbce w Stakkercie: Ogólnie to po kraterach i dolinach był istny festiwal światła i cienia, mało było czasu by się tym nacieszyć bo Księżyc uciekał coraz niżej za budynki, udało się co nieco na zdjęciach zarejestrować w tych parujących warunkach, na lepsze efekty trzeba poczekać do jesieni i zimy. Ciekawe czy ktoś z Was też obserwował ten świecący krater w ciemnej dolince poniżej Aristotelesa? ?

Fajny obiekt - trzeba będzie kiedyś spróbować chociaż na tym tutaj u mnie niebie to się za wiele nie spodziewam... ?

Przyszedł mi do głowy pomysł by wykonać przeciwwagę na szynę dovetail. Zarówno ED80 z tulejami przedłużającymi i aparatem jak i CC6 który jest kompletnie ciężki tylko z tyłu i trzeba go łapać za sam koniec szyny sprawiają problemy z wyważeniem i ciągną w tył to taka suwana przeciwwaga wydaje się dobrym pomysłem by wspomóc dobre wyważenie na eq3-2, szczególnie jak powiesi się jeszcze lustrzankę z barlowem i nawet złapanie za sam koniec szyny nie pomaga. Wymyśliłem coś takiego: Wymierzona prowadnica na szynę z otworami i miejscem na nakrętki M6 z obu stron oraz otwór 21x44mm na pocięte i przewiercone płaskowniki robiące za ciężarek - akurat walały mi się na warsztacie kawałki płaskownika stalowego 20x4. Po prawie 10h drukowania prowadnica była gotowa. Wcześniej dorobiłem jeszcze pokrętła na śruby M6: Do EDa zamontowałem dłuższą szynę więc wystaje z przodu ponad 10cm, krótką szynę dałem sobie na górę obejm dzięki czemu mogłem do niej przykręcić stopkę szukacza. Przeciwwaga ma 8cm długości, waży ok. 0,7kg. CC6 ma przez cały korpus gładką szynę bez wystających śrub więc przeciwwaga pasuje mu idealnie: W testach wyjdzie dokładnie na ile wspomoże takie rozwiązanie wyważenie ale myślę, że powinno być ok. Te 0,7kg to akurat na przeciwwagę aparatu a jeszcze można tą prowadnicą suwać po szynie i regulować dokładnie wyważenie ?

Eq-5 uciągnie 60s taką rurę z aparatem? Na forach piszą, ze już do EDa 80 to min. HEQ-5 itd. a tu proszę, jak dla kogoś kto chciałby sobie strzelić trochę obiektów na pamiątkę bez spiny i ścigania się w super hiper astrofoto to wyszło to naprawdę fajnie.

Gratuluję zakupu! Ja po kupieniu EDa nie mogłem się doczekać okazji na sesję z Księżycem ?

Dzisiejsze ok. godz. 12 - ED80, ND5, barlow 2x, C60D, stack 21 klatek, PIPP, Registax6, RawTherapee: Próba z avi w trybie kadrowania, 20% z ok. 2400 klatek, PIPP, AutoStakkert, RawTherapee. Na razie ćwiczę ten temat ze Stakkertem, coś jeszcze robię źle bo im dalej od centrum obrazka tym bardziej jakby rozmyte albo widać pasy więc wyciąłem co lepsze ?

Zarąbiste zdjęcie! ?

W takich chwilach człowiek żałuje, że nie ruszył gdzieś na pola z dala od betonów i dachów ale z drugiej strony nie było do końca wiadomo czy będą chmury a te oczywiście zaraz się przywlekły. Ale zdążyłem nacieszyć oko i zrobić na pamiątkę kilka fotek ?

Udało mi się dzisiaj ok. godz. 3 uchwycić Księżyc w towarzystwie Marsa i Jowisza ? Piękny widok, Księżyc w okolicach 40%, Mars po lewej, Jowisz wyżej po prawej. Canon 60D z 50mm 1.8 STM, f/2.8, 1/3s, ISO400: I zbliżenie Księżyca z kompaktu SL1000, manual, 1/100s, ISO400, zoom x40:

2 Autor: Przemysław Kępa Miejsce: Szczecin Data: 11.06.2022 Obiekt: Księżyc i samolot Montaż: EQ3-2 Teleskop: ED80+barlow 2x Detektor: Canon 60D Ekspozycja: 1/100s, ISO200 Obróbka: RawTherapee Akceptuję regulamin konkursu.

Taka mała uwaga - po zakupie sprzętu warto zerknąć jak fabryka przykręciła szynę do obejm bo można się pewnego razu zdziwić jak teleskop odpadnie zostawiając tą nieszczęsną szynę w montażu albo w ręku ? Śruby M6 za krótkie, trzymały może na 2 zwoje: Wolę jak jest tak, dałem dłuższe z nierdzewki:

Dzisiejsze wieczorne klimaty z jerzykami w akcji:

Przy następnej okazji wyceluję tam i nagram parę aviów w trybie kadrowania, może coś się złapie. Tylko kiedy to będzie żeby razem "zagrała" pogoda, warunki, wysokość i faza Księżyca...