jutomi

Wenus ciągle przebywa w pobliżu Plejad a ja przedwczoraj wreszcie miałem możliwość wykonać dłuższą ekspozycję z prowadzeniem a nie parosekundową z nieruchomego statywu. Niewiele to pomogło, ponieważ zmrok zapada coraz później gdy Plejady szorują parę stopni nad horyzontem - mgławice się nie zarejestrowały. C6d+S100-300 @100/5,0 1x180s ISO100

Rzeczywiście, w tabelce najjaśniejszych komet na cobs.si są ciągłe przetasowania w czołówce stawki. Ciekawe kiedy C/2020 F8 wysunie się na prowadzenie.

Korzystając ze wspaniałej niedzielno-poniedziałkowej pogody postanowiłem uwiecznić 3 komety na jednej fotografii. Region nieba, przez który przelatują wszystkie komety jest wyjątkowo niesprzyjający do lokalizacji ich położenia - brak jakichkolwiek punktów orientacyjnych w postaci jasnych gwiazd w pobliżu. Użyłem "niekometarnej" ogniskowej 50mm na pełnej klatce. Fotografia to pełny kadr. Jako punkty orientacyjne zaznaczyłem Gwiazdę Polarną oraz Kaskadę Kamble'a. O dziwo najłatwiejszą do lokalizacji na zdjęciu oraz do obserwacji lornetkowych okazała się zwarta C/2019 Y1 ATLAS. Pozostała parka - teoretycznie minimalnie jaśniejsza - ze względu na większe rozmycie była dużo cięższa do identyfikacji i obserwacji.

Niektórzy mają podzielną uwagę ? : Już nie mogę doczekać się poniedziałkowej lub wtorkowej nocy, żeby powtórzyć polowanie pod ciemniejszym niebem. Mam nadzieję, że przez te 5 tygodni komety znacząco pojaśniały i będą wyraźniej widoczne na astrofotkach oraz wizualnie w lornetkach.

Skoro już polecamy "klasyka" ?, to proponowałbym również zastanowić się nad tą:

Na początku nie doczytałem i myślałem, że te miniaturki na końcu to zdjęcia referencyjne z Hubble'a do porównania... ?

Mi wczorajsze zachmurzenie nie pozwoliło sfotografować porannej koniunkcji. Odbiłem to sobie dzisiaj nad ranem. 38-procentowy Księżyc nie prześwietlał już dużego fragmentu kadru a 1,2 stopnia na południowy-wschód od Jowisza pałętał się Pluton. Mars zdecydowanie oddalił się na zachód od planetarnych olbrzymów.

I chyba ostatni akt wyścigu z dzisiejszego świtu. Mars zdecydowanie oddalił się od gazowych olbrzymów a do planetarnego trio dołączył nad ranem Księżyc w fazie 38%.

Myślałem, że dostanę zawału oglądając lądowanie na Flightradar24.com Wg. mapy Mrija nie wyhamował na końcu pasa. ? Na szczęście podgląd lądowania live w TV rozproszył obawy.

Dla podtrzymania wątku na chwilę obecną wystarczyło przejść na ogniskową 100mm. Aldebaran z Hiadami w bonusie. ?

Kolejny Dzień Świstaka. Tylko ogniskową zmniejszyłem na 200mm i inaczej wykadrowałem.

W styczniu 2018 ten rekord został pobity 2.160.000 USD, źródło: https://www.mennica.com.pl/monety-i-numizmaty/najdrozsze-monety

Wczorajsza ekspozycja, dalej z 300mm + FF. Kadr pionowy, skadrowany do kwadratu. Widać, że oba fotografowane obiekty weszły w strefę obrzeża kadru, strefę winietarno-komową. Wenus zaczęła tracić 4 spajki a punktowe do tej pory Plejady zrobiły się eliptyczne. Chyba czas na skrócenie ogniskowej do 200-250mm.

Przydałoby się znać jego trasę dolotową do Warszawy oraz kierunek, w którym będzie odlatywał. Może uda się go uwiecznić na wysokości przelotowej spod domu...

Kawa mogła się zbliżyć do albumu na tak niebezpieczną odległość tylko na kilkanaście sekund, na potrzeby zdjęcia. ? Normalnie wszelkie płyny staram się trzymać od pozycji drukowanych na bezpieczny dystans... Ja również dziękuję @jolo za bardzo sprawną obsługę drukarsko-logistyczną; zresztą już kolejny rok z rzędu.

Lektura jubileuszowego albumu przy porannej kawie - bezcenne. ?

Teraz to już naprawdę ostatni raz. Odległość między Wenus a Plejadami ciągle się zwiększa ale jeszcze cały czas mieszczą się w kadrze obiektywu 300mm z matrycą FF. Parametry fotki identyczne jak wczoraj, skala również. Jedynie kadrowanie z pełnej klatki musiałem skorygować.

A jak udaje Ci się walczyć z nadmierną wilgocią na sprzęcie optycznym? I jak z zachowaniem czujności przy wędkach, gdy ekscytujesz się tym co widzisz w okularze oraz estetyki i bezzapachowości sprzętu optycznego (wiesz: zanęta-wyciąg teleskopu, śluz rybi-lornetka itp.)? Swojego czasu próbowałem połączyć obie pasje, ale mi to nie wychodziło. Teraz, czasami, obserwacje są od zmroku do północy a ryby od świtu do ranka.

Trzy planety dalej kontynuują swój wiosenny wyścig na pograniczu Strzelca i Koziorożca. W ciągu dwóch tygodni Mars zdecydowanie przemieścił się na wschód, zostawiając w tyle Saturna i Jowisza (któremu dzisiaj towarzyszyły dwa widoczne księżyce: Kallisto i Ganimedes).

Przepraszam, wiem że powinienem z tym skończyć. Ale pogoda jest łaskawa, ten widok jest hipnotyzujący a astrofotografia statywowa tych jasnych obiektów lekka, łatwa i przyjemna. Fotografia sprzed pół godziny, parametry zdjęcia te same, co wczoraj.

No to kończę set ostatnią pożegnalną klatką. C6d+S100-300/4 @300/5,0 1x1,6s ISO6400 Kontynuacja wątku nastąpi około 04.04.2028, gdy Wenus będzie mijała Merope w odległości zaledwie o 2 minuty kątowe ... oby do zobaczenia.

Okazuje się, że odkryłem w sobie numizmatycznego tradycjonalistę. Na chwilę obecną najbardziej kręcą mnie monety: denary z X -XIV wieku, XII - wieczne brakteaty i początki okresu groszowego (że o studukatówce Zygmunta III Wazy nie wspomnę).

Odświeżę temat. Od około miesiąca wciągnęła mnie numizmatyka. Na razie jestem na etapie pochłaniania kolejnych pozycji książkowych i określania, co chciałbym zbierać. Osoby bardziej zaawansowane, które miałyby chęć na rozmowę z numizmatycznym świeżakiem, podzielenie się wiedzą (a może i jakimiś monetami ze swoich kolekcji) proszę o kontakt na PW.

Wczorajszej nocy udało mi się nadrobić stracony przedwczoraj (przez całkowite zachmurzenie) moment maksymalnego zbliżenia Wenus do Plejad. Półtorej godziny bezchmurnego nieba po zachodzie słońca pozwoliło na kilka ekspozycji z różnych ogniskowych jak i obserwacje wizualne w lornetce 12x50. Wprawdzie jasność nieba ze środka osiedla doszła jedynie do 18,2mag/arc"2 ale za to Wenus na tle Plejad komponowała się całkiem ciekawie, dużo korzystniej niż dzień wcześniej; nie jak "piąte koło u wozu" ale jak "brylant w diademie". ? Oczywiście fotografując przez otwarte okno musiałem się ograniczyć do fotek statywowych, na szczęście przy tak jasnych obiektach z zupełności wystarczyły ekspozycje sekundowe do osiągnięcia zakresu gwiazdowego około 10mag. 1. C6d+S100-300/4 @300/5,0 1x1,3s ISO3200 godzina 20:41 2. C6d+S100-300/4 @300/5,0 1x1,3s ISO6400 godzina 21:49 3. C6d+S100-300/4 @100/5,0 1x2s ISO3200 (Wenus z Plejadami i Aldebaran z Hiadami) 4. C6d+S50/1,4 @4,0 1x0,25s ISO1600 5. C6d+S50/1,4 @6,3 1x4s ISO1600 (light pillars'y i komety w gratisie)

Nawet na skali, którą cytujesz jest napisane "ZENITH sky brightness". Często różnica między zenitem a horyzontem wynosi ponad 1mag/arc"2.