Czarna dziura to po prostu niwelator energii pierwiastków. Czyli elektron, proton, neutron i cała reszta przestaje się ruszać czyli drgać jest gaszone i zbijane w najmniejszą możliwą postać cząstek elementarnych. Wchłonięcie zbyt dużej ilości masy w tym procesie, oddawana jest w postaci wyrzucania wiązki energii, która nie posiadając masy nie może być podatna na grawitację. Wyrzut energii jest często początkiem tworzenia nowych gwiazd bo przecież energia tworzy masę. Wyrzut promieniowania następuje w monecie wchłaniania zbyt dużej ilości światła czyli największej energii prawie bez masy. Czarna dziura rośnie ponieważ rośnie ilość masy, to tak jak byśmy odbijające się piłeczki pingpongowe zebrali w metalowy pojemnik i wsadzili do pieca. Powstanie garstka mazi stopionej w jedną całość bez możliwości odbijania. Dwie czarne dziury materii lub dwie antymaterii przyciągając się połączą się w jedną większą posiadającą moc przyciągania równą mocy obydwu dziur. Podobnie jak dwa magnesy. Dwie czarne dziury ale o przeciwnych potencjałach czyli materia i antymateria po zderzeniu w wielkim wybuchu z racji raczej różnych mas tworzą znane pierwiastki z połączenia nadmiaru masy i energii.