Skocz do zawartości

pmochocki

Użytkownik
  • Liczba zawartości

    1 383
  • Rejestracja

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    27

Zawartość dodana przez pmochocki

  1. Dopisana do listy. Muszę obejrzeć...
  2. W 10x50 to M39 robi ogromne wrażenie a M29 jest po prostu "dostrzegalne". Ale jak się zmieni instrument na 15x70 to nagle M29 zyskuje. Ja w notatkach mam "pudełko z rączkami"...
  3. Czasami w 5" pod średnim niebem jest problem z hamburgerem. A tu proszę... Ojjj chyba w sierpniu spróbuję zrobić sobie maraton Messiera w 15x70...
  4. Dokładnie. I traktuje to jako przykład. Na razie dyskusja jest o konstrukcji i wielkości teleskopu. O konkretnych modelach i potrzebnych okularach itd można porozmawiać oddzielenie.
  5. Czyli Dobson wpasowuje się w to... Dlatego, że nie uczysz się nieba. Nie szukasz obiektów najłatwiejszych, a potem coraz trudniejszych. Tylko wpisujesz obiekt, patrzysz w okular i... o kurcze nie widać. Źle ustawione goto, czy za małe lutro, co ja robię źle? Ale rozumiem, są obawy, że będą problemy ze znalezieniem obiektów. Więc proponuję: kup GSO 10" i jak będą problemy dokup DSC. Możesz kupić gotowe tu na forum, możesz zrobić sam: Czyli zamiast 6" GOTO masz 10" DSC - dla mnie ta druga opcja jest o wiele lepsza.
  6. Trochę jak kupno Fiata 500 Hybrid. Jest hybrydą jest, jest tani jest, że czyli jest to auto dla mnie. Uważam, że goto przez początkujących obserwatorów powinno być używane tylko w wyjątkowych sytuacjach. Zakup teleskopu jest uzależniony od tego co i gdzie chcesz obserwować, ile masz miejsca do przechowywania, środek transportu, wielkość balkonu itd... Duży newton na dobsosnie do DSów, krótki achromat do pół gwiazdowych, ale Ty masz już lornetkę. Czasami warto rozważyć EDka. Jak mało miejsca na balkonie to MAK. Podaj więcej danych i rozmowa nabuerze sesnsu...
  7. Myślę, że to zły pomysł. Napisz czemu go wybierasz, a ja napiszę dlaczego mam takie zdanie.
  8. Konstrukcja okularu typu Plössl ma swoje zalety: jest tania i daje bardzo dobry obraz. Ma też swoje ograniczenia i wady: wąskie pole widzenia i ostęp źrenicy wynoszący około 70-80% ogniskowej okularu. I tak dla 9mm musi on wynosić 6-7mm. Więc jak widzę to: To nie mogę powstrzymać się od smiechu. Ten sam okular w DO: https://deltaoptical.pl/okular-celestron-omni-9-mm-1-25-quot i jest 6mm ER... No to może tak... Zamiast powiększenia 45x proponuję powiększenie 28-30x i zrenicę wyjściową około 2.3-2.5mm kiedy to oko pracuje najefektywniej. Wtedy wybieramy okular typu Plössl o ogniskowej 30-32mm i mamy gwarancję ponad 20mm odstępu od źrenicy. Np: Vixen NPL 30mm lub Baader Classic Plössl 32mm. Drugi okular może mieć 9-10mm bo wtedy zrenica wyjściowa będzie około 0.7-0.8mm. Tylko tu już nie ma taniej konstrukcji. Albo okular że szkłem lantanowym. Np Vixen LV czy NLV lub SLV... Kup używany tu na giełdzie lub na innym forum. Alternatywa to Barlow...
  9. Fajne niebo macie na tej miejscówce. Wydaje się że szczególnie M101 jest wrażliwa na jakość nieba. Jestem ciekaw czy ktoś oglądał tą kuklę w 10x50. Ja raczej kojarzę ją jako obiekt teleskopowy. Fajna relacja i fajny cykl - super się czyta. PS: Widzę że w ekipie jest też duża lorneta kątowa 45*. Jej właściciel udziela się tu na forum?
  10. Chmurki na plaży w Gdyni. Dziś wieczór...
  11. Tak, to jest ta gwiazda. Dodam jeszcze zrzut ekranu z Mobile Observatory 2. Bardzo lubię ten program bo on bardziej odzwierciedla to czego można się spodziewać w okularze. Trzeba powiększyć na maxa, żeby było widać... EDIT: poprawiona wersja
  12. Nie wiem czy dobrze rozumiem komentarz, ale obecny rok jest zawsze odpowiednim kolorem - reszta jest na niebiesko np: Achird. Czy Arrakis
  13. Ja używałem folii ND5 i słońce przez nią było szare. Widzę, że na zajęciach też niektórzy mają słonko szare. Ale czasami jest żółte czy pomarańczowe. Pomijam zdjęcia z Ha itp. Czy one są koloryzowane, czy jest to inny rodzaj folii?
  14. https://www.stelledoppie.it/index2.php?iddoppia=76564
  15. Może PIPP - Planetary Imaging PreProcessor
  16. Tak ogólnie: https://forsal.pl/gospodarka/artykuly/8173972,niedobor-surowcow-na-swiecie-lancuchy-dostaw-na-skraju-wytrzymalosci-inflacja.html W motoryzacji: https://www.auto-swiat.pl/tysiace-nowych-fordow-stoi-bezczynnie-w-usa-bez-tego-elementu-nie-sa-w-stanie-ruszyc/hyxrhbp
  17. Ja musiałem wracać do pracy. W sumie się udało. Nawet chmury za bardzo nie przeszkadzały. Młody był nawet zainteresowany przez całe 15 min.
  18. Super! Troszkę czasu mi zajęło, ale blog już przeczytany.
  19. Tobie ładne wychodzą te trzask-praski więc może warto spróbować w konkursie. Mi najbardziej brakuje Twoich komentarzy do Twoich zdjęć...
  20. Szykując poprzedni OT (https://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/28236-obiekt-tygodnia-30052021-nu-?-draconis-kuma/) w książce "Objects in the Heavens" Petera Birrena znalazłem informację o ?2398. Układ podwójny złożony z dwóch czerwonych karłów - musiałem to zobaczyć! Z ciekawości przeszukałem forum i znalazłem tylko jedną wzmiankę o tym układzie. Kolega @polaris wspominał o nim w 2020 roku i przyznaję, że bardzo żałuję, że przeoczyłem jego wpis. Wydaje się, że ten układ podwójny nie jest zbyt popularny. Ponoć został nawet pominięty w Cambridge Double Star Atlas. Jest to o tyle dziwne, że układ ten jest bardzo ciekawy i to nie tylko ze względu na kolorystykę. Zerknijmy na mapę 3D wszystkich znanych układów gwiazdowych w sąsiedztwie Słońca w promieniu 12,5 lat świetlnych, zaczerpniętą z Europejskiego Obserwatorium Południowego. Na ilustracji ?2398 występuje pod oznaczeniem GJ725: Źródło: https://www.eso.org/ Komentarz: Słońce znajduje się w centrum. Kolor wskazuje na temperaturę i klasę spektralną ? białe gwiazdy to (ciągu głównego) karły A i F; żółte gwiazdy, takie jak Słońce, to karły typu G; pomarańczowe gwiazdy to karły typu K; a czerwone gwiazdy to karły typu M. Niebieskie osie są zorientowane wzdłuż galaktycznego układu współrzędnych, a promienie pierścieni wynoszą odpowiednio 5, 10 i 15 lat świetlnych. Tak! Ta gwiazda podwójna jest odległa tylko 11,6 roku świetlnego od Słońca i należy do najbliższych Ziemi układów podwójnych gwiazd. W tym miejscu chciałbym zrobić małą dygresję, gdyż dla części osób oznaczenia katalogów ? czy GJ mogą być nieznane. Oznaczenia ? czy STF odnoszą się do katalogu "Catalogus novus stellarum duplicium" opublikowanego przez rosyjskiego astronoma Friedricha Georga Wilhelma von Struve w 1827. Umieścił on w nim 3112 gwiazd podwójnych, z czego ok. 75% było wcześniej nieznanych. Fragment "Catalogus novus stellarum duplicium" z opisem układu ?2398 odnaleziony w serwisie https://www.bibliotekacyfrowa.pl W 1837 roku ukazała się następna jego praca: Mikrometryczne pomiary gwiazd podwójnych (łac. Stellarum Duplicium Mensurae Micrometricae), zawierająca rezultaty 13-letnich obserwacji położeń gwiazd. Jest to przełomowe dzieło w tej dziedzinie astronomii. GJ natomiast jest skrótem od katalogu Gliese?Jahreiß, który obejmuje gwiazdy znajdujące się w promieniu 25 parseków od Słońca. Został zestawiony przez niemieckiego astronoma Wilhelma Gliesego w 1957 roku. Od 1979 współautorem jest Hartmut Jahreiß stąd jego oznaczenie. Obie gwiazdy naszego OT to małe czerwone karły typu M, z których każdy ma około jedną trzecią masy i promienia Słońca. Każda z nich wykazuje typ zmienności typowy dla gwiazd rozbłyskowych, a ich aktywne powierzchnie są źródłem emisji promieniowania rentgenowskiego. Według danych z https://www.stelledoppie.it seperacja składników wynosi 11" a ich jasność odpowiednio 9.11mag i 9.96mag. Para jest powiązana grawitacyjnie i charakteryzuje się dużym ruchem własnym wynoszącym ponad 2"/rok. Nasza gwiazda podwójna znajduje się w konstelacji Smok. Jej poszukiwania najlepiej rozpocząć od Omicron Draconis, która będzie naszym drogowskazem, ponieważ jest bardzo charakterystyczna. Jej jasność to 4.6mag i w normalnych warunkach jest widoczna gołym okiem. Chyba, że obserwacje prowadzi się w białe noce z miasta, to należy do niej "doskoczyć" startując od gwiazdy Altais. Gwiazda Omicron Draconis jest układem wielokrotnym. Składnik B typu widmowego K o jasności 8.3mag jest oddalony od składnika A, który jest typu widmowego G, o 38". Różnica jasności sprawia, że przy małym powiększeniu słabszy składnik wydawał się prawie czerwony. Duża separacja sprawia, że drugiego składnika nie da się przeoczyć nawet w małych powiększeniach. Omicron Draconis - opracowanie własne na podstawie Stellarium Do dalszych poszukiwań potrzebny jest dokładny atlas. Polecam "Interstellarum Deep Sky Atlas" lub darmowy "Deep Sky Hunter" (http://www.deepskywatch.com/deepsky-atlas.html). Przy Omicron Draconis odnajdujemy trzy charakterystyczne gwiazdki tworzące łuk (zaznaczone na żółto). Opracowanie własne na podstawie Deep Sky Hunter Prowadząc linię między Omicron Draconis i najciemniejszą z trzech gwiazd odnajdujemy gwiazdę 7mag, która będzie naszym punktem odniesienia. Dokładnie na środku pomiędzy tą gwiazdą i najjaśniejszą z trzech gwiazdek (też 7mag) znajdujemy nasz OT. Opracowanie własne na podstawie Deep Sky Hunter Dwie rubinowo-szare szpileczki były bez problemu widoczne w powiększeniu około 28x, gdy obserwowałem je za pomocą SW ED 120mm i okularu BCP 32mm. Choć najlepiej prezentowały się w BCO 18mm i powiększeniu 50x. Ciekawe czy pod ciemniejszym niebem można dostrzec ten układ w lornetce 15x70? A Ty już widziałeś kiedyś układ podwójny złożony z dwóch czerwonych karłów? Jeśli nie to spróbuj odnaleźć ?2398 i koniecznie daj znać jak poszło... PS - Podczas moich poszukiwań ?2398 przy okazji oglądałem i polecam: Epsilon Dra 4.0mag/6.9mag seperacja 3.2" SW ED 120mm; BCO 6mm i Pentax XW 3.5mm Mu Dra 5.7mag/5.7mag seperacja 2.5" SW ED 120mm; BCO 6mm i Pentax XW 3.5mm 16,17 Dra 5.4mag/6.4magg/5.5mag seperacja 3.1" i 90" SW ED 120mm; BCO 6mm i Pentax XW 3.5mm Omicron Draconis 4.6mag/8.3mag seperacja 38" SW ED 120mm; BCP 32mm i BCO 18mm
  21. Ja myślałem, że syna ze szkoły będę musiał zwalniać, ale ma lekcje krócej.
  22. Większość źródeł podaje 15%. Ciekawe skąd ta rozbieżność, ktoś wie?
  23. Dzisiejsze przygotowania na jutrzejsze obserwacje zaćmienia. Jedna plama na słońcu była i syn ją dostrzegł. Jest więc szansa, że jutrzejsze zaćmienie też zauważy...
  24. Wydaje się, że w artykule były raczej rozważania teoretyczne. I tak: you might want both maximum western and southern librations. These synchronized in September of 2015, and do so again six years later in September of 2021. jest prawdą. Autor chyba nie sprawdził, że w momencie korzystnej libracji, interesująca strona Księżyca była w cieniu w 2015.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.

© Robert Twarogal * forumastronomiczne.pl * (2010-2023)