Paweł Sz.

Do 3 razy sztuka, 2 razy nie dojechałem, teraz postanowiłem że zaklepuję miejsce już wcześniej i na wiosnę jadę choćby się waliło i paliło 😄

Kilka (skompresowanych) zdjęć z telefonu z piątkowego wypadu 🙂

Dzięki za wczoraj, było nas naprawdę sporo, mini zlot 🙂 Naliczyłem 7 aut, niebo kryształ, zero wilgoci, zdjęcia i notka wkrótce 🙂

A ktoś będzie miał teleskop w ogóle? 🙂 Bo ja z Maciejem tylko lornetki 🙂

Widzę, że dziś spora ekipa, obyśmy się pomieścili 😄

Tak mi się wydaje, bo ostatnio staliśmy trochę na górce, a za tym rozwidleniem jest więcej miejsca (a na samym rozwidleniu trochę piachu), więc wydaje się lepiej 🙂

A ja proponuję pojechać właśnie jeszcze dalej za rozwidlenie (w lewo) i tam nakręcić auto do wyjazdu, jest tam jeszcze szerzej i sporo miejsca do nawigacji : ) Jeśli nie pojadę do Zatomia to postaram się wpaść na Folwark 🙂

Może uda mi się "gościnnie" dojechać na jedną noc obserwacyjną. Jeśli ta prognoza się potwierdzi, to warunki będą epickie 🙂

Notka z ostatniego piątku 🙂

02.10.2021, Folwark Sulejewo Wyczekiwane pogodne noce w końcu się pojawiły, a razem z nimi nadszedł październik. Tym razem na Folwarku rozstawiliśmy się w głębi pola, a nie jak zazwyczaj przy głównej drodze. Nowa miejscówka położona jest na niewielkim obniżeniu terenu, dzięku czemu udało się wyciąć oślepiające światła z oddali. Dodatkowo zyskaliśmy pełen dostęp do północnej części nieba, co wcześniej stanowiło nie lada wyzwanie ze względu na znajdujące się w pobliżu śródpolne zadrzewienia. W moim odczuciu ta lokalizacja jest znacznie lepsza, nawet pomimo minimalnie gorszego dojazdu. Na obserwacje przyjechałem bez żadnego przygotowania, po prostu chciałem popatrzeć na losowe obiekty, ot tak. Zacząłem od Gromady Dzika Kaczka. Konstelacja Tarczy jest już dość nisko, dlatego M11 specjalnie nie zachwycała. Mimo to w lornetce 15x70 można było dostrzec jej charakterystyczny kształt, była bardzo jasna. Na chwilę odbiłem jeszcze w okolice Wężownika do gromad IC 4665, potem IC 4756 i do mojej ulubionej w tej okolicy NGC 6633 - zawsze urzeka mnie jej nietuzinkowy podłużny kształt. Popatrzyłem jeszcze przez chwilę na okolice gwiazdy Altair i odbiłem na drugą część nieba. Tam ukazały się już dość wysoko Plejady. Powoli zaczyna się sezon na M45, więc chciałem spróbować dostrzec Mgławicę Merope, czyli NGC 1435 w okolicy gwiazdy o tej samej nazwie. Zainspirowany kilkoma postami i doniesieniami na forach, że mgławica jest widoczna nawet w 10x50 postanowiłem na nią zapolować z 15x70. Niestety bezskutecznie. Być może obiekt wciąż jest za nisko? Rok temu również nie udało mi się zobaczyć ani razu mgławicy. Broni nie składam, z pełną adaptacją wzroku będę tu wracać regularnie podczas kolejnych sesji. Skoro Łabędź jeszcze wysoko to wyciągnąłem lornetkę 10x50 z filtrami. Chciałem sprawdzić raz jeszcze, czy aby na pewno widać Trójkąt Pickeringa w Mgławicy Welon. Tym razem obok mnie obserwował Polaris, więc liczyłem rownież na jego potwierdzenie widoczności tej ulotnej mgiełki. Przejrzystość nie była tak dobra jak ostatnio, ale pojaśnienie definitywnie majaczyło w tej lokalizacji. Przy dłuższej adaptacji wzroku wyskakiwał raz po raz nawet podłużny delikatny kształt. Widoczność Trójkąta potwierdził Polaris. Dostrzeżenie tego fragmentu w lornetce 10x50 traktuję jako spore osobiste osiągnięcie w obserwacjach wizualnych niewielką lornetką, gdyż nie oszukujmy się - jest to dość niewielki, a zarazem trudny i wymagający element mgławicy. Dla pewności spojrzałem jeszcze na ten obszar bez filtrów, aby upewnić się czy nie ma tam niczego, co mogłoby zakłócać odbiór - nic z tych rzeczy. Przy okazji wskoczyła mi w pole widzenia dość owalna i charakterystyczna gromada NGC 6940. Potem błąkałem się znów z filtrami, tym razem w okolicy gwiazdy Sadr delektując się jaśniejszymi i ciemniejszymi obszarami, które robiły wyglądały bajkowo. Odbijając do Deneba spojrzałem na Mgławicę Ameryka Północna - ta po raz kolejny prezentowała się jako wyraźnie odcięty od tła obszar. Postanowiłem znów ściągnąć filtry z 10x50. Spojrzałem raz jeszcze w kierunku NGC 7000 i bach! Jest! Delikatny zarys widoczny bez filtrów. Wiedząc czego możemy się spodziewać z filtrami przy tego typu obiektach dość łatwo możemy je dostrzec i bez nich. Choć muszę przyznać, że jeszcze rok temu sprawiało mi to spory kłopot. Na zakończenie sesji spojrzałem jeszcze na Alpha Persei Cluster, Gromadę Podwójną w Persueuszu, Stock 2, czy też przepiękne Hiady, które coraz śmielej wkraczają na nocne niebo zwiastując nadejście chłodniejszych dni. Orion coraz bliżej. Do następnego razu! Pozdrawiam, Paweł : - )

Spoglądając wczoraj podczas obserwacji na SkySafari był to fragment położony w linii prostej do góry od gwiazdy 52 Cyg (Veil zachodni):

Ja wczoraj widziałem bez filtrów pierwszy raz amerykę w 10x50 🙂

Wczoraj było drugie podejście. Warunki nieco gorsze bo coś tliło się na niebie, ale podłużne pojaśnienie majaczyło w tym miejscu. Także widać z filtrami trójkąt 🙂

Będę potwierdzał przy następnej okazji, generalnie bylo tam pojaśnienie, sam byłem w szoku i nie wierzyłem 🙂 Veil był wtedy prawie w zenicie, a niebo bez skazy.

Będziesz pewnie pierwszy, więc zdecyduj 🙂