Szarlej

Hehehehe, wiem że trochę wyprzedziłem dogodny czas na oglądanie tego fragmentu nieba. Ale jeżeli dało się początkiem maja po północy, da się i później. No, chyba że ktoś ma kompletnie zasłonięty kierunek wschodni.

Katalog gromad otwartych King zawiera 27 obiektów, z których tylko jeden - King 3 alias NGC 609 - został odkryty wizualnie. Pozostałe wytropiono na kliszach i płytach fotograficznych w latach 1949 - 1966. To przeważnie gromady bogate w słabe gwiazdy i nawet w większych aperturach teleskopów rzadko pokazują pojedyncze składniki. Piękne opracowanie na temat katalogu King zamieścił na swojej stronie Uwe Glahn ( www.deepsky-visuell.de ), gdzie poza wrażeniami obserwacyjnymi każdą gromadę ilustruje zdjęcie z Deep Sky Survey. 11 "kingów" leży w Kasjopei, 4 w Cefeuszu, 3 w Woźnicy, po 2 w Perseuszu i w Orle i po 1 w Żyrafie, Jaszczurce, Małym Psie, Rufie i Lisku. Zbliżają się letnie noce, Cefeusz coraz wyżej wznosi się na wieczornym niebie i właśnie ku tej konstelacji proponuję skierować lornety i teleskopy, by zapolować na jasną i łatwą gromadę King 10. To niewielka gromadka, zajmująca na niebie raptem 4 minuty kątowe średnicy i zawierająca około 40 gwiazd odległych od nas o mniej więcej 11 000 lat świetlnych. Nie udało mi się znaleźć w sieci informacji o jasności wizualnej tej gromady, ale z własnych wrażeń obserwacyjnych dałbym jej ok. 10.0 mag. Poszukiwania na niebie warto rozpocząć od słynnej gwiazdy zmiennej Delta Cephei, która leży w wierzchołku trójkąta dopełnionego przez Epsilon i Zeta Cephei. Na przedłużeniu trójkąta szukamy sześciu dość jasnych gwiazd układających się w powichrowaną linię: Między pierwszą a drugą gwiazdką od prawej w tej linii świeci duża i luźna gromada otwarta NGC 7429 której nie znajdziecie w Stellarium, ale zaznaczona jest w Interstellarum Deep Sky Atlas: W dużej lornecie to luźne, trudne do odróżnienia od tła skupisko gwiazd. Teraz już blisko. Od NGC 7429 schodzimy "w dół" i szukamy fajnego asteryzmu - 5 gwiazd o jasności 8-9 mag układa się w równiutki i duży znak X. Od prawej górnej gwiazdki owego X odchodzi łuk 4 słabych gwiazdek i dalej widzimy kolejny ładny asteryzm - gwiazdki 9-10 mag układają się w kształt przypominający złożony wachlarz, 3 gwiazdki w środku tego wachlarza to taki mini pas Oriona. Gromada King 10 to ta mała, ulotna mgiełka leżąca pomiędzy ostatnią z wspomnianego łuku 4 gwiazd i tym mini pasem Oriona. Tak to wygląda na moim nieudolnym szkicu z obserwacji lornetą 45x141: Tak na szkicu Uwe Glahna z 4" bino (55x pod ciemnym niebem): http://www.deepsky-visuell.de/Zeichnungen/King10.htm - tutaj widać tylko część wspomnianego X, 3 gwiazdki Tak na zdjęciu DSS (tu z kolei nie widać w ogóle X, tylko 2 ostatnie gwiazdki z łuku 4, ale za to King 10 pięknie rozbita na pojedyncze gwiazdki): Na gromadę spoglądałem początkiem maja przez lornetę 45x141 pod przyzwoitym niebem SQM-L 21.19 mag /s2. Gromadka jest bardzo fajna, łatwa do zidentyfikowania, smaczku dodają opisane wyżej asteryzmy. Wybaczcie przepisywane z dziennika obserwacyjnego określenia typu "u góry", "na prawo" i podobne. Obserwuję lornetą, obraz mam nieodwrócony. Jeżeli skierujesz ku Cefeuszowi teleskop Newtona, kierunki się pomieszają. Ale w szukaczu 8x50 bez problemu powinieneś przejść przez proponowany wyżej star-hopping aż do namierzenia asteryzmu X, potem będzie już łatwo upolować Kinga 10 w okularze teleskopu. Przypuszczam, że użycie powiększenia 100x pozwoli rozbić gromadę na pojedyncze gwiazdki. Gromady otwarte to popularne cele obserwacyjne na letnie noce. Szczerze polecam wyjść poza katalogi Messiera i NGC. Gromada King 10 i jej otoczenie to naprawdę piękny kawałek nieba. Więc na najbliższą pogodną i bezksiężycową noc przygotuj sobie mapki, spróbuj i daj znać, jak poszło!

- Co robi knur na zamku? - Penetruje lochy!

Piękne zdjęcie. Pokażę je swojej drugiej połówce i powiem: - Chcę kupić sobie sprzęt aby podobne zdjęcia robić - A ile torebek bym sobie kupiła za kasę, którą wydasz na ten sprzęt? - Jedną (na Piątej Alei) albo cały stragan na bazarze przy Seminaryjskiej w Kielcach! - ???...

13. Izar - epsilon Bootis Proponuję szanownym astrofotografom podjąć próbę zebrania fotonów wysyłanych przez jedną z ciekawszych i trudniejszych do rozdzielenia wizuanie gwiazd podwójnych. Izar świeci wysoko na wiosennym niebie. Chciałbym, żeby zdjęcie pokazało wyraźnie kolory składników i ciemną przerwę między nimi. Cobyśmy wszyscy uwierzyli, że to rzeczywiście gwiazda podwójna 🙂 W moim poprzednim forumowym wcieleniu Izara opisałem cztery lata temu jako OT, więc nie będę się powtarzał. Spróbuj i daj znać.... ups, tym razem nie tak 🙂 Spróbuj i pokaż, co wyszło 🙂

😉

W dużej lornecie ramiona spiralne M101 wyglądają pięknie. Wielokrotnie widywałem je w BR-141, gdy galaktyka była w odpowiednim położeniu na niebie, wysoko, z dala od łun.