piotrfie

To życzę udanych obserwacji. Pozdrowienia z deszczowo-zchmurzonego Roztocza.

To eq2 z Newtonem 130 to słaby pomysł. Ani to do wizuala, ani do fotografii. Jeśli wizual, to Synta 8" lub GSO 8" to takie optymalne połączenie jeszcze mobilnego, a już całkiem sporego lustra. 6" też jest dobre, ale 8" lepsze ? Większe, jeśli mają być mobilne, to już pozostają kratownice, ale tam ceny szybują do góry.

To jeszcze dołożę link do oryginału, bo Google'owe tłumaczenie jest trudne do czytania, a we fragmentach wręcz niezrozumiałe. http://arieotte-binoscopes.nl/Binocular Summation Factor revised 2019.pdf Artykuł sam z siebie jest przglądówką, ale ma ciekawą bibliografię. Część z cytowanych przez niego artykułów to publikacje w sieci (portale astroamatorskie i strony konstruktorów bino-Newtonów). Niestety jedyne naukowe artykuły jakie autor cytuje są bardzo stare (ponad 50 lat). Udało mi się dotrzeć tylko do streszczeń. Są to jednak pracę z zakresu fizjologii widzenia, a nie optyki. np. praca Campbell, F.W., and Green, D.G. 1965. Monocular versus binocular visual acuity. Nature 208: 191- 192 opiera się na badaniach dotyczących zauważania kontrastu w obserwacjach jedno i dwuocznych realizowanego w warunkach laboratoryjnych. Jedno czym mogę podsumować: z punktu widzenia ilości światła łapanego przez dwururkę to, aby złapać tyle samo światła jedną rurą, musi mieć ona średnicę 1,41 raza większą. Tu wątpliwości brak. Dalej tak różowo już nie jest. Co do fizjologii, czyli efektywności wykorzystania tego światła przez oczy, zdania autorów są podzielone. Wahają się pomiędzy poglądem, że oglądanie dwuoczne jest mniej efektywne niż niż jednoroczne (współczynniki mniejsze niż 1,41) do takich, że jest bardziej efektywne (ktoś wskazuje nawet współczynnik na poziomie 1,7). Jednym słowem ilu autorów i ile metod, tyle zdań w tym temacie ?

Może tak skomentuję tę Nicość https://przekroj.pl/kultura/jak-ocalal-swiat-stanislaw-lem

@JSC właśnie się sumuje ? soczewka o średnicy 100 mm ma powierzchnię 7852,5 mm2 (50 do kwadratu razy pi). Jeśli podzielisz to przez dwa (bo lornetka ma 2 obiektywy), a następnie podzielisz przez pi i spierwiastkujesz - czyli odwrócisz poprzedni tok obliczeń - to otrzymasz z grubsza 35 mm - promień, czyli 70 mm średnicy. jednym słowem się sumuje: dwa koła o średnicy 70 mm mają łącznie taką z grubsza powierzchnię jak jedno o średnicy 100 mm. Z powyższych obliczeń można wyprowadzić wzór, iż aby otrzymać średnicę teleskopu zbierającego tyle światła co dana lornetka należy pomnożyć średnicę obiektywu lornetki przez pierwiastek z dwa, czyli 1,41

@kjacek - Można policytować, że dobra lornetka kątowa też nie jest zła, a może lepsza szczególnie jak ma aperturę każdej rury taką, jak ten refraktor ? Nawet taka lornetka wymięka, gdy spojrzy się przez nią na np. M13, a potem rzuci okiem na ten sam obiekt przez nastocalowego Dobsona. Lornetki (nawet takie siedmiokilogramowe), czy refraktory to sprzęt mobilny, "lekki" itp. Ale apertury nie da się zastąpić w wizualu nawet najlepszym małym EDkiem.

Hipoteza Popławskiego jest elegancka i pozbawiona osobliwości, co matematycznie jest fajne, ale na razie, ze względu na brak wystarczająco dokładnych pomiarów nie da się jej poprzeć doświadczalnie.

Nie na takim montażu. Orciaki dają kontrastowy obraz, ale pole jest węższe niż w Plosslach, wiec uciekać będzie jeszcze szybciej. Najpierw zainwestowałbym w montaż z napędem lub choćby mikroruchami. Wtedy można myśleć o powerowaniu nawet okularami o wąskim polu.

Nie było. Moment w potocznym rozumieniu to jakiś "punkt" na linii czasu. Problem w tym, że w pierwszym okresie (niestety to słowo zupełnie nie ma sensu w tym kontekście, ale innego też nie mam) wszechświata czasu (przynajmniej takiego, jaki znamy) też nie było. Oznacza to, że określenia przed i po w odniesieniu do "wtedy" też nie mają sensu. Skoro nie ma następstwa, to znika przyczynowość. Brak czasu miesza przyczynę ze skutkiem. Stąd dywagacje na temat tego skąd wziął się wszechświat i co było "przed" nim nie mają oparcia w nauce. Przynajmniej dotąd. Są obecnie wyłącznie domeną religii.

Dzięki panowie za wczorajsze obserwacje. No @Thomas twardo tak noc w noc balujesz z gwiazdami. Pogoda się szykuje, więc chociaż MAKa na balkon wystawię. Byle nie zasnąć nad okularem ?

No cóż, ja się na wszelki wypadek nie zapowiadam. Może wtedy, jak zwykle, uda mi się wskoczyć do Sulejewa bez zapowiedzi ?

@grzegorzkos - nie ma teleskopu do wszystkiego. Pisałeś o kamerce, sądziłem, że chcesz się brać za planetarne astrofoto i stąd twój pomysł na setup z goto na AZ. Jeśli interesują cię obserwacje wizualne i to m.in. galaktyk, to tak jak napisał @mcmaker - bierz Dobsona 10". Zostaw tylko trochę kasy na jeden czy drugi okular. Zdjęć tym nie zrobisz, ale masz szansę na własne oczy zobaczyć sporo galaktyk. Planety też oczywiście ?

Niestety miałem ten statyw. Używałem do Celestrona 15x70. Głowica jest strasznie kiepska i do tego przymocowana na stałe. Nie da się jej wymienić. Szybkozłączka jest plastykowa i nieco się trzęsie. Od biedy może być, ale nie jest to solidna podstawa.

Ten zestaw z tym konkretnym montażem i kamerką nadaje się do focenia tylko planet i księżyca. Zakładam, że takie byłoby jego przeznaczenie. Jednak tuba to Newton. Do planet lepszy byłby MAK. Ciemniejszy, za to z dłuższą ogniskową Jeśli Celestron to może NexStar 4SE. Do planet lepiej się sprawdzi i montaż ma nieco lepszy.

Burza (właśnie teraz nad Poznaniem)

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym jakie powiększenia warto stosować przy obserwacjach poszczególnych planet, to polecam artykuł z Uranii: https://www.urania.edu.pl/poradnik/obserwacje-planet.html

Wielkość planety obserwowanej w teleskopie w sumie nie zależy od apertury teleskopu, jakby to sugerowały te symulacje, ale przede wszystkim od powiększenia, a to jest ilorazem ogniskowej teleskopu i ogniskowej okularu. W tym samym teleskopie Jowisz będzie 2 razy większy, gdy zamiast np. okularu 20mm użyjesz okularu 10mm. Jednakże, aby nie było zbyt łatwo, nie zawsze wyższe powiększenie jest lepsze. Jeśli jest za duże, to co prawda planeta jest większa, ale obraz jest niewyraźny i ciemny. Maksymalne sensowne powiększenie zależy od wielkości (apertury) teleskopu oraz od warunków obserwacji (tzw. seeing). Normalnie przyjmuje się, że maksymalne sensowne powiększenie to 1,5 do 2 razy średnica teleskopu w mm. Jednak nieczęsto się takiego powiększenia używa, ze względu na warunki atmosferyczne. A czego się spodziewać? Planety obecnie są dość nisko, więc takiej ostrości pasów Jowisza, jak na tych obrazkach się nie spodziewaj. Ale możesz spodziewać się wielkiej frajdy z oglądania ich własnymi oczami, na żywo, a nie na obrazku.

Zanim wybierzesz okular zastanów się po co chcesz zmieniać ten co masz. Czy np. chcesz uzyskać wyższe powiększenie, wtedy musiałbyś szukać okularu o wyraźnie krótszej ogniskowej. Takie okulary są użyteczne do Księżyca, planet oraz małych DS-ów, takich jak np. M57 A może usiłujesz uzyskać szersze pole widzenia przy tym samym powiększeniu? Wtedy potrzebujesz okularu o innej konstrukcji (Plossl ma pole ok. 52 stopnie). Niestety im szersze pole tym wyższa cena ? Zastanów się co chcesz uzyskać zmianą, bo bez tego nikt nie będzie w stanie powiedzieć czy coś jest "lepsze". W przypadku tego okularu można tylko powiedzieć, że jest on prawie taki sam, jak ten co masz.

Nie wiem jak w F/8, ja używam go w F/5 i daje radę. Sądzę więc, że w F/8 powinno też być dobrze (lepiej niż w F/5). Niestety powyżej 30mm niewiele jest konkurencji w rozsądnych cenach. Niektórzy chwalą Scoposa. Jednak, jak na mój gust Scopos jest za ciężki (taki granat obronny ? ). Jedna uwaga: Hyperion 31 asferyk to okular do wyciągów 2". Ma co prawda przejściówkę na 1,25", ale zwęża ona pole z 72 do ok. 60 stopni.

Prorok czy co? ?

Cóż dodać... Palomar, którego wyhaczył Polaris to był Palomar 9. Trzeba go było wyzerkać, ale ewidentnie w okularze Polarisowego Dobsa był i zniknąć nie miał zamiaru ? Szczególnie ciemno nie było, ja poskakałem lornetą 30x100 nieco po galaktykach w okolicy Wielkiej Niedźwiedzicy i Psów Gończych, po czym zabrałem się za Łabędzia, a szczególnie za Veila, który w lornecie z filtrami Ultra Block jest niezwykle urokliwy. Jowisz i Saturn w międzyczasie podeszły na tyle wysoko, że przesiadłem się na planety. Na początek z Ultrablockiem. Efekt jest dość komiczny. Intensywnie zielonkawe planety. Jako, że 30x na planety to mało założyłem do lornety okulary BST ED 5mm co dało powiększenie nieco ponad 100x. Planety duże, ale seeing za słaby na 100x w lornetce, szczegóły już nie tak ładne - przesiadłem się na moje ulubione zoomy Baadera. Przy 8mm pasy na Jowiszu całkiem zacne. Saturn z pięknie prezentującym się pierścieniem. Obok majaczyła Rhea. Po planetach jeszcze parę gromad kulistych, zoom tu się sprawdza doskonale, M13, M92, M3 i zachciało mi się jeszcze dopaść M53, ale się spóźniłem. Zeszła tak nisko, że jej nie dopadłem.

Zależy do czego. Fotki dzienne lustrzanką ok. Lornetkę np. Celestroństwo 15x70 jeszcze powinien utrzymać, tyle, że jest niski jak do lornetki prostej. Nic cięższego bym na to nie wrzucał, bo się będzie trzęsło.

No to masz @Thomas czego żałować ? Wybraliśmy się wczoraj z córką poobserwować nieco przy użyciu lornetki 30x100 w Puszczy Noteckiej, niedaleko Borowego Młyna. Warunki nie były najprzedniejsze, ale jasne klasyki (M51, M81/82, M13, M92) było ślicznie widać. Do M57 trzeba było nieco podnieść powiększenie, ale i tak efekt jest słabszy niż w MAK-u, o dużym Dosonie nie wspominając. Raczej wina doboru sprzętu do tego obiektu niż warunków. Z filtrami Orion UB także Veil prezentował się całkiem ładnie. W trzydziestokrotnym powiększeniu akurat pięknie się komponuje w polu widzenia.

Jest to w tej okolicy, ale nie jestem pewien czy to dokładnie to samo miejsce. Duża prostokątna polana porośnięta twardą wysoka trawą. Wczesną wiosną została skoszona, co bardzo ułatwia wybór miejsca pod teleskop. Byłem tam ostatnio gdzieś w połowie marca, krótko przed koronapandemią. To właśnie tam spotkałem kiedyś myśliwych, co sobie fotkę na tle teleskopu do kroniki koła łowieckigo chcieli zrobić ?