Maciek_Cz

Ja ciągle przeżywam w głowie te 2x30s widoczności Słońca z Merkurym, ten kontrast, czerń Merkurego. Zdjęcia nawet w dziesięciu procentach nie oddają widoku z okularu. Cieszę się, że chociaż tyle/aż tyle udało mi się zobaczyć. Przez moment poczułem się jak James Cook obserwujący tranzyt Wenus...

To i ja się pochwalę. Około godziny 12.00 wykonaliśmy z 3 letnim synkiem oprawę filtra. Zaraz po rozpoczęciu tranzytu niebo się trochę przejaśniło. Sam tranzyt był u mnie widoczny dwa razy po pół minuty. Bo mimo rozpogodzenia ciągnęła się przez niebo długa, wąska chmura permanentnie zasłaniająca Słońce. Merkury przy źrenicy 1mm i powiększeniu 55x był smoliście czarną kropką. Piękny widok.

Pooglądaj gwiazdy przed ogniskiem i za ogniskiem, to zobaczysz czy da się jeszcze coś poprawić zmieniając szerokość szczeliny w obiektywie. A masz białe halo dookoła jasnych gwiazd?

Kolejna świetna relacja i fajne eksperymenty z przysłonami (to lubię!). Wczoraj widząc Księżyc pomyślałem, że będzie kolejna Twoja relacja ? Chyba zrobię sobie serię przysłon, w szczególności, że mnie natchnęło ostatnio na obserwacje gwiazd podwójnych. Ciekawi mnie jak Twój zestaw z bino wypadnie na obiektach Messiera. Miałem kiedyś Celestrona 70/700. Teleskop był świetny, tylko montaż AZ2 był słaby. Starego Skyluxa z oryginalnym montażem EQ chętnie bym przytulił, albo i samą tubę.

Kolego @darlf, tak analizuję Twój pierwszy wpis i wydaje mi się, że za dużo oczekujesz i to nie koniecznie od tego teleskopu tylko od teleskopów w ogóle. Nawet zakładając z góry, że obiektyw tego refraktora nie jest do końca spaprany, a zestawowy okular 4mm jest zawsze raczej słabiutki, to przy bardziej sensownych okularach i powiększeniach do 120 a nawet 150x obraz powinien być całkiem przyzwoity. I przy lepszych warunkach położenia planet to na Jowiszu spokojnie Wielką Czerwoną Plamę zobaczysz, przerwę Cassiniego w pierścieniach Saturna, i mnóstwo kraterów, uskoków itp.. na Księżycu i wiele innych. Musisz po prostu popróbować sam. No i nie używaj raczej tego barlowa. Może też wkładasz go w złej konfiguracji, powinno być tak: teleskop, złączka kątowa, barlow, okular. Ale lepiej barlowa sobie daruj. No i się nie zniechęcaj, tylko obserwuj ile się da i co się da. I pamiętaj, że pan Messier za ten teleskop by Cię w rączkę pocałował. Na teraz ja proponuję Ci obserwować Księżyc i gwiazdy podwójne, no i spróbuj złapać obiekty z katalogu Messiera.

I tu zaczyna się ciekawy temat, bo przy bino w odpowiedniej konfiguracji uzyskamy tą samą źrenicę, ale jasność otrzymywanego obrazu per okular będzie o połowę mniejsza, a przy obserwacji dwuocznej wypadkowa jasność względem jednoocznej ale z bino da nam urobek 1,2 - 1,5. Co prowadzi do wniosku, że tracimy na jasności rejestrowanego przez mózg obrazu na średnio 30%? Ale takie rozważania to już dzielenie włosa na czworo i dopóki nie bierzemy się za obiekty na skraju zasięgu tego refraktora nie mają wpływu na odczucia z obserwacji.

W refraktorach f/5 po prostu okulary przez bino bez barlowa nie sięgają ogniska i żeby to zmienić należy ciąć tubus teleskopu. W dodatku w tych refraktorach pomimo dwucalowego wyciągu występuje lekkie winietowanie i po skróceniu tuby rurka wyciągu jeszcze bardziej wchodzi w stożek światła. Ale raczej nie wiąże się to z obcięciem apertury w całym polu widzenia tylko na skraju. Niech się wypowiedzą Ci co mają.

@lolak89 Świetna relacja, ja też chcę więcej, w szczególności, że sam mam coraz mniej czasu na obserwacje to sobie poczytam Twoje? No zestaw z bino prezentuje się genialnie. Rozbawił mnie ten tekst o niebieskim Księżycu. W nasadce bino są pryzmaty i czasami dzieje się tak, że obiektyw może być niedokorygowany lub przekorygowany na sferochromatyzm a pryzmat będzie dawał efekt w drugą stronę co sumarycznie da piękny obraz (tak przynajmniej czytałem). Podobno też obecność barlowa w bino w połączeniu z szybkim achromatem pomaga na sferochromatyzm, także może dobrze że Ci nie ostrzy bez barlowa. A może być i tak, że masz bardzo dobry egzemplarz refraktora f/5. Ja mam w swoim Bresserze bardzo dużą przerwę powietrzną między soczewkami obiektywu. Tak na oko po gwiazdach rozogniskowanych przed i za ogniskiem wychodzi że jest "overcorrected". Co skutkuje białym halo wokół bardzo jasnych obiektów. Muszę się tym zająć w długie zimowe wieczory. A tu ciekawy link o tym wszystkim: https://www.cloudynights.com/topic/544060-spherical-abberation-correction-and-diagonal-prism-size/ Koniec oftopa ?

Optymalny na obecne warunki czasowe i finansowe? Jakbym miał czekać na wychłodzenie sprzętu to bym się nie doczekał i nigdy bym nic nie mógł obserwować bo zawsze na samym chłodzeniu by się skończyło. Zamiast mówić, że idę na obserwacje mówiłbym, że idę chłodzić...?

Jak wybierałem sprzęt, a miał być "grab and go" to zainspirował mnie ten wątek z CN: https://www.cloudynights.com/topic/562334-es-twighlight-nano-mount/?p=8349072 Muszę jeszcze sobie dorobić dłuższą wajchę do prowadzenia teleskopu i będzie to już optymalny setup.

U mnie przy źrenicy 4,6mm niebo jest dla mnie nieakceptowalne. Stosuję źrenice 3,6mm, 2,7mm i 1,6mm. To i ja wstawię fotę, teleskop w oczekiwaniu na M8, M16 i M17, już po skróceniu tubusu i wymianie wyciągu. Wbrew pozorom montaż AZ Nano dla małych i średnich powiększeń spisuje się idealnie, na dużych powiększeniach nie testowałem bo nie mam okularu a i ten refraktor nie jest do tego stworzony.

Czy da się tutaj dopatrzeć NGC 404 czy mi się tylko wydaje (bo ja ją tu widzę)??

O widzę, że mamy podobny gust. Ja zawsze jak jest widoczna zaczynam obserwacje od Strzały i M71. Lubię też M56. Mam ciut mniejszy refraktor bo 90/500 na montażu AZ Nano. Jedną ręką wynoszę go na balkon, w drugiej trzymam dodatkowe okulary. Wracam się po krzesełko i już mogę obserwować. Przy notorycznym braku czasu/sił taki sprzęt to jak zbawienie. Ja obserwuję z obrzeży Lublina (balkon + ogród). I co do M110 i M76, kiedyś miałem problemy żeby je dostrzec z miasta, ale jak już je złapałem pierwszy raz to zawsze je widzę (M76 bez filtrów). A jeśli chodzi o M57 to nie wiem czy ulegam złudzeniu ale już w powiększeniu 33x widzę, że to lekko eliptyczny pierścień a nie pełne kółeczko oczywiście nie na wprost, a w 55x to i na wprost. Ze względu na wyciąg 1,25'' maksymalne pole jakie mogę wycisnąć to ciut ponad 3*, dlatego ja korzystam z szukacza kątowego 6x30 z polem ok 6*, w którym w lepsze noce widzę spokojnie M27, M51 i kilka innych "emek".

Darku, chyba za bardzo przyzwyczaiłeś się do dużej apertury, w której słabieńkie obiekty po prostu wyskakują jak króliki z kapelusza. Czy jeżeli ktoś na forum tutaj albo na CN opisuje, że w danym sprzęcie i warunkach coś widział to mamy mu nie wierzyć? Jakoś na CN tych obserwacji nikt nie neguje. Chłopaki ślęczą godzinami nad okularem i wypatrują celu, te obserwacje nie polegają na odnalezieniu miejsca gdzie jest dany obiekt i po kilku minutach stwierdzeniu, że nic nie widać albo że "o już od razu widzę". Widzę, że ludzie bardzo przywiązują się do znanej formuły logarytmicznej zależności zasięgu gwiazdowego od apertury. A warto by było dotrzeć do źródeł i przekonać się, że te wzory często były wyprowadzane dla jednej osoby o jakimś tam wzroku i sprzętu, którym w czasie tych badań ta osoba się posługiwała. I nawet sami autorzy tych wzorów zalecają obserwatorom wyznaczenie współczynników indywidualnych dla siebie, swojego sprzętu i warunków w jakich najczęściej obserwujemy. W ten sposób znajdujemy osoby, które pod ciemnym super przejrzystym niebem mają gołym okiem zasięg ponad 8mag. i w małym bardzo dobrej jakości refraktorze Zeissa obserwują gromadę G1 galaktyki w Andromedzie.?

Mają mają i ich używają, tak jak linkuje Karol. I nie wiem czemu niby mieliby tego nie robić.?