Skocz do zawartości

Znajdź zawartość

Wyświetlanie wyników dla tagów 'M21' .

  • Wyszukaj za pomocą tagów

    Wpisz tagi, oddzielając je przecinkami.
  • Wyszukaj przy użyciu nazwy użytkownika

Typ zawartości


Forum

  • Obserwujemy Wszechświat
    • Astronomia dla początkujących
    • Co obserwujemy?
    • Czym obserwujemy?
  • Utrwalamy Wszechświat
    • Astrofotografia
    • Astroszkice
  • Zaplecze sprzętowe
    • ATM
    • Sprzęt do foto
    • Testy i recenzje
    • Moje domowe obserwatorium
  • Astronomia teoretyczna i badanie kosmosu
    • Astronomia ogólna
    • Astriculus
    • Astronautyka
  • Astrospołeczność
    • Zloty astromiłośnicze
    • Konkursy FA
    • Sprawy techniczne F.A.
    • Astro-giełda
    • Serwisy i media partnerskie

Szukaj wyników w...

Znajdź wyniki, które zawierają...


Data utworzenia

  • Od tej daty

    Do tej daty


Ostatnia aktualizacja

  • Od tej daty

    Do tej daty


Filtruj po ilości...

Dołączył

  • Od tej daty

    Do tej daty


Grupa podstawowa


MSN


Website URL


ICQ


Yahoo


Jabber


Skype


Zamieszkały


Interests


Miejsce zamieszkania

Znaleziono 2 wyniki

  1. 10.06.2021 (godz. 23:00), Folwark Sulejewo Czerwcowe obserwacje mają swój urok. Pomimo tego, że zaczynają się białe noce jest coś magicznego w spoglądaniu na letnie konstelacje. Przyjemna temperatura, wschodzące gazowe olbrzymy, czy też dźwięki wieczornego lata z szczekającym psem sąsiada w oddali. Te wszystkie elementy tworzą naprawdę klimatyczną kompozycję. Tego dnia do obserwacji zachęciła mnie zachodząca Wenus. Wysoko zlokalizowana tuż po zachodzie słońca dała sygnał niczym latarnia, że to będzie dobra noc. Zaopatrzony w lornetki 10x50 i 15x70 udałem się na miejscowy ?folwark?. Finalnie na miejscu byliśmy w cztery osoby, a cel był jeden - zobaczyć jak najwięcej w konstelacji Skorpiona i Strzelca. Pierwsza do boju została wystawiona lornetka 10x50. Jej priorytetowym zadaniem było rozdzielenie dwóch składników gwiazdy Acrab w górnej części gwiazdozbioru Skorpiona. Stabilizacja statywu miała tu kluczowe znaczenie. Dzięki eliminacji drgań udało się odseparować mniejszy składnik od strony północno-zachodniej. Separacja była jednak na tyle mała, że gdybym o niej nie wiedział to bym ją z pewnością przeoczył. Później lornetka 15x70 tylko potwierdziła widoczność dwóch składników w pełnej klasie. Pozostając przy 10x50 wycelowałem na ślepo w okolice Strzelca. Ku mojemu zdziwieniu w polu widzenia znalazły się od razu dwa bardzo duże i jasne obiekty. Pierwsze co pomyślałem - Mgławica Laguna. Jednak spojrzenie przez bardziej doświadczonego kolegę i analiza sąsiednich gwiazd w aplikacji SkySafari dały jasno do zrozumienia, że mamy tutaj do czynienia z urzekającą Mgławicą Omega nad którą górowała równie jasna Mgławica Orzeł. Obydwa obiekty oznaczone jako M17 i M16 były bardzo dobrze widoczne w jednym polu widzenia. Wyraźne, jasne, charakterystyczne. Detali oczywiście nie można było wydobyć, ale nie to jest celem lornetki o takich parametrach. Nieco niżej dostrzegalna była także gromada otwarta M18. Znając już lokalizację, w której się znalazłem zjechałem nieco niżej na południowy-wschód przecinając dość sporą gromadę M24, aż dotarłem do głównego celu tej nocy. Oczom ukazała się jedyna w swoim rodzaju Mgławica Laguna. Widok, który można śmiało porównać do M42 w Orionie podczas zimowych sesji obserwacyjnych. Mgławica Laguna, czyli M8 to obiekt majestatyczny o sporych rozmiarach. Przy dobrej lokalizacji i warunkach widoczny nieuzbrojonym okiem. Takim obrazem można się delektować przez długi czas. Nieco powyżej, ale cały czas w tym samym polu widzenia zlokalizowana jest kolejna Mgławica, tym razem M20 znana jako Trójlistna Koniczyna, a zaraz obok gromada otwarta M21. Czas na nieco większy kaliber - jako działo załadowałem lornetkę 15x70. Schodząc do gwiazdy Lambda Sagittarii namierzyłem M28. Niewielka, ale dobrze widoczna ?kulka?. Następnie odbiłem do M22 - łatwa do zlokalizowania, będąca zarówno jedną z najjaśniejszych i najbliższych Ziemii gromad kulistych. Gdyby nie jej niskie położenie i niezbyt korzystna widoczność z naszego rodzimego podwórka, byłaby obiektem do obserwacji znacznie lepszym niż M13 w Herkulesie. Na chwilę zawróciłem do Skorpiona, aby potwierdzić widoczność M4, po czym raz jeszcze zajrzałem do mgławic w Strzelcu. Przeczesując kolejno jeden obiekt za drugim strzelałem w emki lornetką 15x70. Tym razem były jeszcze lepiej widoczne i wyraźne, można było wyłuskać pewne subtelne detale. Gwiazdozbiór Strzelca to prawdziwa skarbnica DSów. Niestety ze względu na swoje położenie konieczny jest dostęp do ciemnego, niezaświetlonego nieba z dobrym i niezasłoniętym widokiem na południe. Nawet jeśli wymaga to przejechania dłuższej drogi w celu znalezienia dogodnego miejsca do obserwacji - zapewniam, że naprawdę warto. Ewentualne zmęczenie zostanie wynagrodzone przez niezapomniane widoki, które zapadną w pamięci na wiele lat. Tej nocy spoglądaliśmy także na Mgławicę Welon w Łabędziu, ale o tym już w kolejnej relacji? c.d.n. Do następnego razu! Pozdrawiam, Paweł : - )
  2. Nazwa obiektu: M21, NGC 6531 Rodzaj obiektu: gromada otwarta Gwiazdozbiór: Strzelec Jasność: 6,5m Rozmiary kątowe: 13' Odległość od Słońca: 2200 - 4250 lś. Rektascencja: 18h 04m 13,45s Deklinacja: -22° 29' 24,2" Okres najlepszej widoczności: maj - wrzesień Tej samej nocy (5/6 czerwca 1764) ustaliłem pozycję dwóch gromad gwiazd [mowa również o M20 - przyp.MN], które leżą blisko siebie, nieco powyżej ekliptyki, pomiędzy łukiem Strzelca i prawą stopą Wężownika; najbliższą znaną gwiazdą do tychże gromad jest 11-ta konstelacji Strzelca, siódmej wielkości, za katalogiem Flamsteeda. Gwiazdy tych gromad są ósmej do dziewiątej wielkości, otoczone mgławicami. (...) Charles Messier, AD1771 Gromada M21 należy do asocjacji Sagittarius OB1, w skład której wchodzą także M20 (Mgławica Trójlistna Koniczyna) i M8 (Mgławica Laguna). Najjaśniejsze gwiazdy współtworzące M21 mają typ widmowy B0, co pozwala szacować wiek całej gromady na 4-8 milionów lat (najczęściej podawana wartość to 4,6 mln lat). Różnie źródła podają odległość do M21 - szacunki wahają się między 2,2 a 4,25 tyś. lat świetlnych, co odpowiada zewnętrznej krawędzi Ramienia Strzelca, albo obszarowi umiejscowionemu bliżej środka tego ramienia (orientacyjne położenie gromady na grafice poniżej). Grecki astronom, S. Swolopoulos w 1953 roku doliczył się 57 członków gromady (i taka wartość zwykle jest podawana), choć inne źródła mówią o około setce młodych słońc tworzących M21. Wizualnie gromada wydaje się być skupiona wokół lucidy, niebieskiego giganta typu B0 o jasności absolutnej -5,0m i obserwowanej 7,3m. W zasięgu naszych sprzętów są kolejne trzy tuziny gwiazd o jasnościach 8-12mag rozchodzące się dość regularnie i promieniście. Ciekawostką jest, że wg skali Trumplera gromada klasyfikowana jest albo jako I3r albo I3p. Dwa pierwsze parametry są zgodne: "I", czyli silna koncentracja w kierunku centrum, "3" - czyli duże zróżnicowanie w jasności składników i... "r" jak rich (bogata) lub "p" jak poor (uboga). Z naszych szerokości geograficznych gromada nie robi najwspanialszego wrażenia; wydaje się być małym przystankiem bądź wręcz punktem star-hoppingu do pobliskich mgławic - Trójlistnej i Laguny. Jednak Phil Harrington pisze o gromadzie jako o niezrównanym, wspaniałym klejnocie, dodatkowo usytuowanym na nieprzeciętnie pięknym kawałku nieba (okolice centralnego zgrubienia Galaktyki obfitują w gwiezdne obłoki i przesłaniające je kontrastowe ciemne mgławice, więc w szerokim polu dużo się dzieje). Cóż, Phil zapewne obserwował ją wysoko na niebie, może 30°, a może i jeszcze wyżej nad horyzontem - prawdopodobnie miał szansę widzieć gromadę i jej otoczenie nie przyćmione przez estynkcję atmosferyczną. Messier 21 na Pomorzu coś nie kwapi się wzejść powyżej marnych 13° ponad horyzont, do tego nigdy podczas nocy astronomicznej. Koledzy z południa Polski mają zapewne ciekawsze wrażenia z obserwacji tego obiektu. W lornetce zwykle widuję samą lucidę, a zerkaniem wyłapuję blask słabszych składników. Jeśli trafiam na lepsze warunki, parę słabszych składników wychodzi w postaci "ziarna". Jeśli znajdę się gdzieś na południu Europy lub jeszcze "niżej", z pewnością na nią spojrzę - i nie wątpię, że wtedy przestanie być niemrawym pojaśnieniem wokół słabej gwiazdy. Poniżej jeszcze dwa szkice Rony'ego de Laeta - jeden ukazujący gromadę widzianą przez 4-calowy teleskop Maksutowa-Cassegraina, drugi - z szerszym, lornetkowym polem widzenia. M21 znajduje się w okolicach górnej krawędzi pola widzenia, w centrum - M8 (Laguna). A jakie są wasze wrażenia z obcowania z M21? Zapraszam do dzielenia się wrażeniami! ======================================= źródła: Casual Sky Observer's Guide Sky Vistas Touring the Universe through Binoculars http://messier.seds.org/m/m021.html Wikipedia źródła grafik i zdjęć: http://www.astroimages.de/pics/gallery/full/M21-20100810.jpg http://rodelaet.xtreemhost.com/index1.html http://en.wikipedia.org/wiki/File:Artist%27s_impression_of_the_Milky_Way_(updated_-_annotated).jpg
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.

© Robert Twarogal * forumastronomiczne.pl * (2010-2023)