Znajdź zawartość

Cóż, jest kolejna M42... Co tu dużo pisać. Zobaczcie i oceńcie. 24x600s + 30x30s + 20x10s HDR TS APO 80/480 + TSFLAT2 + IDAS LPS D1, ST-2000XCM, AZ-EQ5.

Mgławica M42 w palecie HST. Zdjęcie wykonane z Katowic. Materiał zbierany trzy noce :-). Jak dla mnie trudny obiekt do obróbki szczególnie w tej palecie. Rewelacji nie ma , ale więcej nie wycisnę z tego materiału. SW 150-750 / Atik 314E / Ha 30x600+20x60, OIII 35x360+20x60 , SII 35x600 / MaximDl + PS CS3

Wczoraj na szybko ustawiłem montaż bo była pogoda ( -7*C i siadająca mgła ) spróbowałem M42. robione w mieście nie daleko lamp i jeżdżących samochodów ale chciałem w koncu wypróbować. I wyszło takie coś. Sk 150/750 Eq5 SynScan GoTo, Canon 300D 23 klatki iso 800 czas 90s + 5 darków. Można by było wyciągnąć więcej ale przy rozjaśnieniu wychodzą jakieś punkty jasne.

Jeszcze raz dzisiaj wrzucam tu fotkę. Tym razem obiekt znany wszystkim. Problemu sprawiło mi trochę prowadzenie (duża odległość od gwiazdy Polarnej -> złe ustawienie na biegun oznacza dużo pojechane gwiazdki), ale coś tam wyszło. Drugim problem to gwiazdki, wychodzą plackowate. Też muszę nad tym popracować, ale za bardzo nie wiem jak. Pozdrawiam (podpowiadajcie o obróbce)

Oto mój pierwszy szkic Wilelkiej Mgławicy w Orionie. Podstawowa obróbka w programie PaintShopPro X5. M42 poprawka .bmp

Od Autora: Zapraszam na ostatnie trzecie spotkanie z brunetem (trylogia bruneta? ;) ) Sesja obserwacyjna z 10 grudnia 2015 po ponad 2 miesiącach postu. Wszystkie źródła zdjęć i map wyszczególniono na końcu relacji. ?Niespotykanie spokojny człowiek? Chmury, deszcz, śnieg, zimno, chmury, chmury, pogoda (pełnia), pogoda (pełnia)?. W polskim klimacie naprawdę łatwo o astronomicznego doła. Co kilka dni bruneta napadały ?samobójcze? myśli w stylu wyprzedaj sprzęt, rzuć to w cholerę ? zacznij wędkować, uprawiać bonsai, grać w szachy, cokolwiek ? byle nie astronomia. Nawet Słońce nie wychodziło w dzień zza grubej zasłony chmur. A zresztą nawet jakby wyszło to co z tego ? brunet wyjeżdżał do pracy w nocy i wracał też w nocy (znaczy po 16). Generalnie dno, muł i wodorosty. To była moja ostatnia relacja w tym roku. Dziękuję za uwagę i poświęcony czas. Dobra żartowałem ;) Jako niespotykanie spokojny człowiek postanowiłem stłamsić instynkty samozachowawcze i powalczyć jeszcze trochę z moim hobby. Po kilkudziesięciu dniach totalnej niepogody wreszcie 8 grudnia ICM pokazał prawdopodobną pogodną noc z 10 na 11 grudnia. Niestety była to czwartkowa noc a następnego dnia rano miałem wyjechać w podróż służbową (prawie 400km) więc postanowiłem obserwować tylko pomiędzy 21 a 23, czy jakoś tak ;) Przygotowałem sobie zatem skromny pakiet obserwacyjny: Czyli: 1) Mgławcię planetarną Jones 1 w Pegazie ? z ciekawości czy i jak widać 2) Mgławicę M42 w Orionie ? oklepany klasyk ku pokrzepieniu serc 3) Płomień i Koń przy Alnitaku (NGC2024 i B33) ? jako rozgrzewkę przed głównym wyzwaniem obserwacyjny 4) Duch Merope ? IC 349 ? danie główne Po doprecyzowaniu planu pozostało tylko czekać na pogodną noc i rozpocząć obserwacje. A było to tak: Zbliżała się 21, brunet wystawił sprzęt na zewnątrz. Podłączył baterię do wiatraczka i zaczął składać kratownicę. Po 10 minut wszystko było gotowe. Brunet zerknął tylko na kolimację i upewniwszy się, że jest bardzo dobra wszedł do domu aby przygotować okulary i filtry. Plan na wieczór był zwięzły, ale w miarę ambitny. Kto z nas nie widział na zdjęciach Końskiego Łba czy tajemniczego poszarpanego welonu przy jednej z najjaśniejszych gwiazd Plejad. Jednak zobaczyć je na własne oczy to zupełnie inne doświadczenie. Brunet skierował szukacz w stronę kwadratu Pegaza, potem wymierzył połowę drogi pomiędzy Alpheraz (? And) i Scheat (? Peg) i skierował teleskop na gwiazdę 72 Peg. W szerokim polu Naglera 22mm szukał charakterystycznego ?L? z gwiazd poniżej którego leży mgławica Jones 1. - Gdzie jesteś ? mruknął do siebie po kilku minutach bezowocnych poszukiwań Niebo było zbyt jasne. Dopiero wtedy brunet zorientował się, że nie przykręcił do Naglera filtra OIII? - Szlag ? przeklął brunet - stracone cenne minuty. Nałożył opaskę na prawe oko i zapalił czerwoną czołówkę po czym dokręcił filtr OIII Baadera na okular. Zerknął ponownie. Tło zrobiło się czarne. Przesunął mgławicę, a w sumie rejon w którym powinna być, z powrotem w pole widzenia. Na początku nic nie zobaczył. Dopiero po kilkunastu sekundach pojawiły się dwa pojaśnienia domykające się w kształt litery ?C?. Brunet wpatrywał się jeszcze kilka minut ale żadne dodatkowe szczegóły się nie pojawiły ? jedynie wnętrze mgławicy wydawało się nieco jaśniejsze od otoczenia. - Wyraźna i oczywista, ale grzywy nie urywa ? ponarzekał brunet i przesunął teleskop w stronę Oriona i widocznej gołym okiem M42. Zimą nigdy nie omijał tego obszaru. Wielka Mgławica Oriona wraz z pięknie rozpościerającymi się ramionami i domkniętym pierścieniem wokół trapezu zawsze urzekała bruneta. Nad nią jaśniała mgławica NGC 1977 (Running Man). Brunet zawsze zachodził w głowę gdzie ktokolwiek widzi tam biegnącego człowieka? W okularze siedział niezawodny Nagler 22mm z filtrem Lumicon UHC. - No to teraz trochę w górę ? mruknął brunet i jednym płynnym ruchem umieścił Alnitaka w polu widzenia Naglera. Płomień przebijał się niemrawo ulegając blaskowi zety Orionis. Brunet przesunął jasną gwiazdę poza pole widzenia aby nie przeszkadzała w obserwacjach. Kiedy to zrobił, Płomień pokazał swoje bardziej atrakcyjne oblicze z pięknym ciemnym pasem pyłowym i poszarpaną strukturą mgławicy. - Dobra, koniec tych wygód. Czas na poważne obserwacje ? powiedział do siebie brunet sięgając po filtr H-Beta ? pogromcę konia, tkacza kokonów i gubernatora Kalifornii. W pole widzenia wsunęła się jasna i oczywista NGC 2023. Dopiero po chwili brunet dostrzegł majaczące pojaśnienie IC434 z ciągnąca się grubszą smugą wodorowego gazu. Gdzieś pośrodku majaczył nieforemny jajowaty cień mgławicy B33 ? Mgławicy Koński Łeb. Pomimo zacięcia i tym razem brunet nie był w stanie zobaczyć kształtu głowy konia. - Może kiedyś, w Bieszczadach, pod lepszym niebem ? rozmarzył się i naciągnąwszy opaskę na oko rozpoczął przygotowania do obserwacji ostatniego obiektu tego wieczoru. IC349 ? mgławica refleksyjna o jasności 13mag leżąca w bezpośrednim, fizycznym sąsiedztwie gwiazdy Merope w Plejadach. Właśnie przez bliskość i blask tej jasnej gwiazdy ta mała mgławica jest tak trudna w obserwacji. Brunet odnalazł Plejady i ustawił Merope w centrum pola widzenia Naglera. Później w wyciągu wylądował ?magiczny? okular Antares Speers Waler Zoom 5-8mm dający powiększenia od 225x do 360x. W centrum pola ciągle widniała jasna gwiazda otoczona sześcioma jasnymi spajkami. Ale ?Ducha Merope? nie było widać. Było już grubo po 23. Brunet przetarł oczy ze zmęczenia. - No to lipa, trzeba odpuścić ? mruknął i postanowił spojrzeć jeszcze raz. Przytknął oko do okularu i zrozumiał. Spajki? a w sumie to jeden ze spajków zasłaniał mgławicę. Jedynym sposobem aby pozbyć się tego problemu było poczekać około godziny do półtorej aż zmienią one swój układ i pozwolą ją dostrzec. Niestety brunet nie miał czasu. - Szlag by to? - cmoknął niezadowolony. - Icek nie zając, nie ucieknie ? pomyślał. Trzeba być cierpliwym i opanowanym. Jutro trzeba stać wcześnie. A pogoda jeszcze się trafi, chyba? W Polsce astronomia uczy pokory. Pokory, cierpliwości i spokoju. Ile to razy pogoda psuła się zaraz po rozstawieniu sprzętu, ile to razy zachmurzyło się nagle po zachodzie Słońca po pięknym słonecznym dniu, ile to razy spadła nam na głowy mgła gęsta jak śmietana, ile to razy? dobra koniec żali, w sumie nie było tak źle. -Szlag by to? >> KONIEC << Źródła: 1) https://www.noao.edu/image_gallery/images/d7/jones1-1500.jpg 2) Treasury Project Team - http://hubblesite.org 3) http://hubblesite.org/newscenter/newsdesk/archive/releases/2000/36/. 4) Mapy nieba - http://www.forumastronomiczne.pl/index.php?/topic/8577-obiekt-tygodnia-19092015-jones-1/ (Jones 1) 5) Mapa obszaru Oriona ? Uranometria 2000.0 6) https://www.eso.org/public/outreach/eduoff/cas/cas2002/cas-projects/italy_pleiades_1/ (zdjęcie M45)

Witajcie! Zastanawiałam się trochę czy wrzucać tą fotkę, ale raz się żyje ;) Klasyk zimowego nieba z niemodyfikowanego Canona. Łącznie 24x300s, 15x30s i 15x10x @ ISO800. Było trochę zabawy ze środkiem mgławicy. Jest też trochę błędów w obróbce, jak za czarne tło między Running Manem a M42. Materiał trochę wyciągnięty za uszy, ale chciałem wydobyć z tła jak najwięcej, bo trochę tam w okolicy się dzieje. Setup: Canon 500D, 80ED z korektorem, NEQ6 guide.

Newton 150/750,HEQ5,canon 650d,brak korektora komy.Czasy-30x90s+7 klatek z lekko zaparowanym lw,iso 800,darki ,biasy.

Pierwotnie nie planowałem ale skuszony dobrymi warunkami i perspektywą braku dobrych prognoz postanowiłem przedłużyć sesję o "szybkiego Oriona". Kolor już do Księżyca który wychynął znad horyzontu. Dawno nie odwiedzałem tego rejonu. Materiał wymagający bo trochę mało; całość to ~2.5h LRGB. FSQ/STL11000

W cieniu wspaniałej pracy Mistrza Jacka, prezentuję swoją skromną M42. Niestety zdjęcie zepsułem już na etapie zbierania materiału, gdyż nie dopilnowałem ostrości i w efekcie prawie wszystkie klatki były nie ostre. Jak na razie nie było okazji dorobienia materiału, więc postanowiłem powalczyć w obróbce z tym co mam, efekt poniżej. MT-800, EQ5, Canon 5D mkII niemodyfikowany, 77x60s, ISO 2000

Po ostatniej zaplanowanej krótkiej sesji, strzeliłem sobie kilka fotek M42 na potrzeby doskonalenia warsztatu obróbki. Efekt końcowy przekroczył moje oczekiwania na + 10x10sek + 10x60sek + 8x240sek, 800iso Heq5, sw150/750, eos1100d

Co robi astroamator, gdy nie ma czym uwiecznić obiektu... zaczyna szkicować :) Ja właśnie zaczynam... To jest mój pierwszy (w sumie drugi, tej samej nocy wykonałem szkic Jowisza, akurat był tranzyt Io ;D) szkic, talentu plastycznego, także nie posiadam... ale jak to się mówi " trening, czyni mistrza" ;) Na rysunku widnieje, królowa zimowych nocy, czyli M 42. Zdjęcie zostało wykonane telefonem, przy użyciu negatywu... to tyle :) Teleskop: GSO 10" Okular: GSO 30mm seeing: dobry, 7/10

Ale tak na sztukę raczej mam... materiał zbierałem przez 10 nocy i obrabiałem drugie tyle. W sumie jest tego z 4h (haha :) ). Za każdym razem inny seeing, inne SP, inne gradienty, chmury, mgły a nawet szron :) W następnym sezonie po prostu wezmę akumulator i wyniosę się na jedną pogodną noc za miasto żeby upolować M42. M42 to najbliżej Ziemi położony obszar tworzenia się nowych gwiazd. Mgławica oddalona jest o około 1300 lat świetlnych i jest częścią znacznie większego obszaru zwanego Obłokiem molekularnym w Orionie. Wewnątrz mgławicy położona jest niewielki asteryzm zwany Trapezem. Pięć najjaśniejszych gwiazd tego asteryzmu ma masę około 15-30 mas Słońca i jest w większości odpowiedzialne za oświetlanie mgławicy M42. http://astrojolo.blogspot.com/2014/02/elusive-orion.html

W stosunku do pierwszego zdjęcia m42 tym razem poprawiłem kadr. Niestety zdjęcie robione bez guidingu dlatego czasy są krótkie i sam czas poświęcony na fotografie tego obiektu też za krótki. Kolejne sesje fotograficzne prowadzę już tylko na jednym obiekcie do momentu aż padnie bateria w aparacie ;). Co do tego zdjęcia zrobione było dawno bo 23.12.2013, a dopiero teraz publikuję bo na obróbke zdjęć DS potrzebuję więcej czasu, a tego czasu za wiele nie mam. Dane do zdjęcia: MN190/1000, NEQ6, Canon1100, 38x45s, ISO 800. Fotka składana w DSS i obrabiana w Ps. Tutaj surowy stack https://www.dropbox.com/s/bq9yl23yuk81dvi/stack%20m42%20orion.TIF