Znajdź zawartość
Wyświetlanie wyników dla tagów 'planet' .
-
To nie pierwsza taka misja dla obiektów dalszych niż Księżyc ale pierwsza tak poważna i z tak dużą porcją materii, więc zacznijmy od niej. 24 września 2023 roku kapsuła TAGSAM z materią pobraną przez sondę OSIRIS-REx z planetoidy Bennu wpadnie w atmosferę i wyląduje na spadochronach na pustynnym poligonie w stanie Utah. Spodziewany jest "kubek kamieni i pyłu". W przeciwieństwie do materii z meteorytów ta będzie nie nadpalona i bez zanieczyszczeń podłapanych z atmosfery ziemskiej lub gleby. Pozwoli to rozpoznać skład chemiczny obiektów w czasach powstawania naszego układu planetarnego. Ponad połowa zdobytej materii zostanie schowana na dalszy czas aby zbadali ją kiedyś uczeni gdy pojawią się jeszcze lepsze metody badawcze albo analiza tej materii zasugeruje nowe, specyficzne podejście. Reszta zostanie już teraz rozesłana do renomowanych laboratoriów na całym świecie. W szczególności do Kanady i Japonii. Zbadany zostanie nie tylko skład chemiczny, z naciskiem na organiczne związki chemiczne, chociażby aminokwasy (co budują i nasze ciała), ale też przewodzenie ciepła, porowatość, wytrzymałość na rozrywanie oraz udział różnych izotopów, na przykład węgla-12 i węgla-13. To pozwali nawet oszacować w jakiej temperaturze pierwotnie powstały te substancje. Ocenione zostanie też tempo ich "wietrzenia" na skutek kolizji z energetycznymi cząstkami lecącymi ze Słońca oraz z mikrometeoroidami. Skoro tak udanie są wysyłane w kosmos kapsuły z ludźmi - przez Falcony SpaceX to dlaczego jedna nie poleci po delikatny odbiór tej przesyłki? Walizka przejęta przez czułe ręce astronauty i powrót w jego ramionach na Ziemię. Może szybkość i kąt z jakiego nadleci TAGSAM jest zbyt kłopotliwy by napędy kapsuły z astronautami dały radę wyrównać z nią prędkość i kierunek. Przynajmniej w statkach kosmicznych jakie się robi w dobie obecnej. Inspiracja: Świat Nauki 8/2023 Siema Wszystkie wszechświaty są wieczne
-
Witam Wiem że ostatnio nabroiłem pokazałem moją niewiedzę i lenistwo, po ostatnim komentarzu Pana Jacka wszystko przemyślałem i wziąłem się do roboty. Dopiero po czasie zobaczyłem o jakie ja głupoty się wypytywałem i jakie pisałem, chciałbym teraz z góry przeprosić i podziękować za poświęcony mi czas. A teraz chciałbym się zapytać bo myślę nad kupnem ES 6,5 mm wszystkim nam wiadome że ten okular jest przeznaczony do planet i też tylko w to będę mierzył, ale też kiedyś mi napisano że wszystko lepiej widać przez adapter 2 i tu właśnie chciałbym się zapytać czy z planetami też to tak działa że lepiej widać a jeśli tak to jaki byłby dobry okular do tego?
-
W jaki sposób liczy się aktualną pozycję planet względem siebie? Coś jak w tym kalkulatorze: http://www.naukowiec.org/pozycja-planet.html Nie chodzi mi o gotowe programy, ale o przykład liczenia ręcznego, ponieważ chcę zrozumieć na czym to polega i na podstawie tego zrobić prostą symulację komputerową.
-
Od 20 Stycznia do 20 Lutego mamy możliwość podziwiania 5 planet na niebie, ułożonych w jednej linii . Moje dzisiejsze obserwacje i zdjęcia z godziny 5:50 -7:00 przy mrozie -10 stopni. Dane: Canon 40D + Statyw Carl Zeiss , 10x13s Iso 500 ,F 5,6-6.3 , Ogniskowa 18mm Obiektyw Canon IS 18-55 KIT
- 14 odpowiedzi
-
- 11
-
- jowisz
- koniunkcja
- (i 5 więcej)
-
Miejsce wydarzenia: Starogród Nowy koło Kołbieli, 52 15? 01? North, 21 11? 52? East. Data: noc z 6 na 7 lutego 2016 roku Uczestnicy: setup główny OS Veloce RH 200, ATIK ONE 9M na ASA DDM 60 oraz setup planetarny Celestron SCT 8, ASI 120 MC na Takahashi EM-10 Temma, dwa psy i pięćdziesiąt metrów kabla. Grupa docelowa odbiorców: gwiaździste niebo i krowy w oborze. Od rana szykowała się murowana pogoda ? klin wyżowy od Paryża do Kaliningradu, powolne ruchy chmur- marzenie! Nie musiałem nic planować, wiedziałem co i dlaczego mam fotografować. Tym razem postanowiłem także zasadzić się na Merkurego, którego brakuje mi do kolekcji planet Układu Słonecznego. No i zabrałem co nieco do popatrzenia..nie można marnować takiej okazji.. O 17 podjechałem na miejsce. Najpierw rozstawiam główny setup, bo to największy ciężar i najwięcej przy nim roboty. Włączam zasilanie, komputer, grzałki..noc będzie chłodna. Jakoś szybko ustawiam na Polaris. Teraz drugi setup- pięćdziesiąt metrów dalej! I tu staję samochodem, bo kamera planetarna i cały setup pracują na kablach. Ustawiam walizkę z okularami, barlowami..przyszedł się przywitać Bobo ? golden retriever gospodarzy. Po tradycyjnym nasikaniu na koło samochodu stwierdził że póki co nic się tu dla niego ciekawego nie dzieje i poszedł do domu. Kurcze, wał chmur który miał się rozpadać ? rośnie! Zakrywa niebo gdzieś od Gdańska do Katowic, bardzo wolno przesuwa się na wschód. Doszedł i do mnie. Kicha.. O dziewiątej odzywa się na forum Darek z Rawy Mazowieckiej ? zastanawia się czy doczeka pogody- kurde, a co ja mam powiedzieć??? Jestem prawie 100 kilometrów na wschód od niego! No nic, przecież nie będę się zwijał teraz. Nagrzałem auto..oczy mi się kleją ? krótka drzemka?? Rozklejam oko po jedenastej, włączam silnik. Przeciera się! Całkiem spore dziury już są na niebie! O dwunastej przygotowuję sesję na dużym setupie ? przycelowałem w piękną galaktykę NGC 3718. Kiedyś Papatki pokazał fotkę na astro4you i zafascynowała mnie całkowicie. Nietypowy kształt, piękna złota obrączka. Szybciutkie ostrzenie, sprawdzam jeszcze czy kable dobrze się ułożyły, bo sesja zaprogramowana na 6 godzin i montaż wykonuje spory ruch w tym czasie. Wszystko wygląda dobrze, włączam zapis i idę do auta się ogrzać. Co by tu?.no jasne ! Bułka i kiełbaska podhalańska ! Kubek gorącej herbaty i biorę się za oglądactwo. Zakładam okular 25 mm ( chyba Plossl) do SCT. To wychodzi power jakieś 80 ??? No przepiękny widok! Trzy księżyce Galileuszowe po wschodniej stronie jak perełki, Czerwona Plama na środku tarczy- ostre jak brzytwa! Zakładam kamerkę, maska Hartmanna na tubę, ostrzymy? rzuca jak diabłem po święconej wodzie! Nagrywam przez prawie godzinę aviki na ogniskowej 2000 i 4000 mm, kontroluję tylko ostrość i następny, następny! Zbliża się druga w nocy. Mam już prawie 15 klatek NGC 3718. Wschodzi Mars! Jeszcze nisko, ale powoli wznosi się coraz wyżej. Jak jest już na przyzwoitej wysokości to wschodzi Saturn. Piękna para z Antaresem! Wyciągam tajną broń ? Naglera 9 mm. Uff.. Power ponad 200! Układam się jakoś na krześle turystycznym, dobrze że nie wieje? Mars niestety kiepsko ? nadal za nisko. Saturn podobnie. Wracam na Jowisza ? BAJKA! Nawet z Naglerem, chociaż trzęsie się niemiłosiernie. No dobrze, zakładam kamerkę?cholerka, jakieś paprochy wpadły na szybkę. No i co? Czyścić? A gdzież tam, wykręcam filtr i po sprawie. Nagrywam parę avików Saturna, potem Marsa. Zimno..wracam do auta. Herbatka, sałatka domowa z kurczakiem ..tylko z nazwy domowa i tylko z nazwy z kurczakiem. Skład to głównie ziemniaki. Zbliża się kulminacja ? jak to w każdym koncercie! Tą kulminacją jest dla mnie dziś wschód Wenus a zaraz za nią Merkurego. Sprzęt gotowy, montaż prowadzi Wenus jeszcze pod horyzontem. Na razie wkładam Plossla?. Wyciągam lornetkę ? jest ! Wyłazi zza drzew! wracam do Celestrona , kamera do wyciągu, ostrość jest..nisko cholerka nisko! Strasznie rzuca! A tu w lornetce widzę Merkurego i jaśniejące z minuty na minutę niebo! Za nisko, za nisko? nic z tego dzisiaj nie będzie . Ostatnie akordy tego koncertu wybrzmiewają? piękna parada planet, na końcu wąziutki rogalik Księżyca. Pakuję sprzęt, jest siódma rano. Merkuremu nie daruję, jeszcze go dopadnę. Pozostają wspomnienia i poniższa fotka...
-
Posiadam teleskop NexStar 130 SLT 130/650. To mój pierwszy sprzęt. W zestawie dostałem okulary 9mm i 25mm ( pow. 72x i 26x ). Na mniejszym powiększeniu, zdążyłem się dowiedzieć że mogę bez problemu obserwować obiekty głębokiego nieba, niekiedy stosując też większe powiększenie. Na większym powiększeniu mogę obserwować księżyc/ słońce, niekiedy obiekty deep sky. Chciałbym jednak poszerzyć arsenał. Interesuje mnie - jak w tytule, obserwacja planet. Jaki okular powinienem kupić? Proszę o odpowiedź kogoś kto naprawdę się zna. Chodzi mi o to żeby nie kupić za małego, gdzie obraz będzie niesatysfakcjonujący. Tutaj obiekty rozważań TS HR Planetary/4/60 TS HR Planetary/5/60 Wcześniej zastanawiałem się nawet nad 3,2 mm ale ludzie szybko uświadomili mi, że to nie ma sensu. Polecili coś właśnie między 4-5 mm co da mi powiększenia około 130x i 160x. Wczoraj ktoś mi napisał że brać 5 mm bo 4 mm też za mały. Ale w symulatorach teleskopu obraz z 4 mm dla mojego telepa wyglądał ok ( zdaje sobie sprawe, że to tylko symulator ). Chciałbym kupić bezpiecznie, żeby później nie być zawiedzionym jakością obrazu, osiągając jednocześnie jak największe powiększenie. Pozdrawiam.