Znajdź zawartość

Cześć, chciałbym się zwrócić z prośbą o pomoc w rozpoznaniu naszej dawnej planety - Plutona. Podjąłem się próby sfotografowania tej planetki przy okazji uwieczniania pozostałych planet podczas koniunkcji. Ilość materiału jest śmiesznie mała - raptem 4 klatki po 30 sek., ale od razu tłumaczę, że nie było to głównym celem porannej sesji. Założyłem, że takie warunki jakie mamy na tej wysokości, pora dnia oraz fakt fotografowania z Krakowa wyklucza znalezienie obiektu tego typu. Tak czy inaczej materiał zestackowałem i wrzuciłem do Pixinsight'a. Plate solver wyznaczył mi gwiazdy w okolicy, natomiast problem pojawił się gdy zacząłem szukać współrzędnych samej planetki karłowatej. Dla Krakowa, 16.04.2020 godz. 4.40 uzyskałem takie współrzędne: 1. Sky Live: RA: 19:47:06.1; DEC: -22:00:21.4 2. Mobile Observatory: RA: 19:47:06; DEC: -22:00:14 3. Sky Safari: RA: 19:48:17; DEC: -21:57:20.8 Zaskoczyła mnie całkowicie aplikacja SS. Nie rozumiem takiej rozbieżności. Proszę o potwierdzenie czy to co próbuję wypatrzeć na zdjęciu może faktycznie być planetą. Dołączam także stacka dla detektywów 🙂 https://drive.google.com/open?id=1HEU5Yo_GugF7yUT73i7pzacfdIx2mw6A Moja analiza: https://astropolis.pl/uploads/monthly_2020_04/01.png.de40b950b4eba73fe2464cf82bf1f397.png

Astronoc z 14 na 15 lipca zaplanowałem spontanicznie po obejrzeniu obiecujących prognoz pogody dla środkowej Wielkopolski. Mój zapał do wypadu gwałtownie wzrósł, gdy przeglądając w smart fonie aplikację SKY SAFARI zauważyłem, że dosłownie w cztery godziny od 21.30 do 1.30 mam szansę na zaobserwowanie i uwiecznienie wszystkich planet Układu Słonecznego oraz Plutona w bonusie. Miejsce obserwacji: parę kilometrów na wschód od Skoków. Jakość nieba: przy braku nocy astronomicznej, maksymalna pomierzona SQM-Lem (średnia z kilku pomiarów) to 21.1mag/arcsek2 (o godz. 0.20). Wiatr: średni, momentami silne porywy. Setup: 1. D-K 210/3540 + trójnóg od EQ6 + montaż az/alt UniStar 2. C60d + C200/2,8 + MN055XPROB + Astrowalker 3. N EII 8x30 Po dotarciu na miejsce i rozłożeniu sprzętu zastałem rozpraszające się malowniczo chmury. Obserwacje i fotografowanie rozpocząłem od zachodzącej parki: Księżyca w fazie 4,1% i Merkurego. Sukces był połowiczny; Merkury przy jasności +0,7mag okazał się za słaby na wyłuskanie go wizualnie w jakimkolwiek sprzęcie a i fotograficznie był jedynie na granicy detekcji. Zachodzący Jowisz w szerszym kadrze i portretowo z ogniskowej 3540mm na montażu azymutalnym (ISO podbite do 6400). Zachodząca Wenus w dwu odsłonach. Saturn w DSowym towarzystwie. Pluton o jasności 14,2mag dwa dni po opozycji. Mars na szeroko i portretowo. Neptun, widoczny w D-K przy 208x jako malutka kuleczka o rozmiarze 2,3arcsek. Uran, widoczny jako wyraźna tarczka o wielkości 3,5 arcsek. Po planetach przyszła kolej na kometkę C/2017 S3, o jasności około 10,0mag czyli chyba jeszcze przed wybuchem i pojaśnieniem. I na koniec dla urozmaicenia skromne obłoki srebrzyste, dla uwiecznienia których ogniskowa 200mm była idealna. Patrząc na pochmurne niebo za oknem cieszę się, że zdecydowałem się na te solowe 5-godzinne planetarne łowy.

Nie wiem czemu u nas nie śledzimy tej misji. No chyba że nie znalazłem tematu. Najnowsze zdjęcie Plutona 2015-07-08 http://www.nasa.gov/feature/nasa-s-new-horizons-a-heart-from-pluto-as-flyby-begins Może ktoś zrobiłby tłumaczenie artykułu? Podesłał by mi na PW i bym wstawił?