Skocz do zawartości

Znajdź zawartość

Wyświetlanie wyników dla tagów 'szkice' .

  • Wyszukaj za pomocą tagów

    Wpisz tagi, oddzielając je przecinkami.
  • Wyszukaj przy użyciu nazwy użytkownika

Typ zawartości


Forum

  • Obserwujemy Wszechświat
    • Astronomia dla początkujących
    • Co obserwujemy?
    • Czym obserwujemy?
  • Utrwalamy Wszechświat
    • Astrofotografia
    • Astroszkice
  • Zaplecze sprzętowe
    • ATM
    • Sprzęt do foto
    • Testy i recenzje
    • Moje domowe obserwatorium
  • Astronomia teoretyczna i badanie kosmosu
    • Astronomia ogólna
    • Astriculus
    • Astronautyka
  • Astrospołeczność
    • Zloty astromiłośnicze
    • Konkursy FA
    • Sprawy techniczne F.A.
    • Astro-giełda
    • Serwisy i media partnerskie

Szukaj wyników w...

Znajdź wyniki, które zawierają...


Data utworzenia

  • Od tej daty

    Do tej daty


Ostatnia aktualizacja

  • Od tej daty

    Do tej daty


Filtruj po ilości...

Dołączył

  • Od tej daty

    Do tej daty


Grupa podstawowa


MSN


Website URL


ICQ


Yahoo


Jabber


Skype


Zamieszkały


Interests


Miejsce zamieszkania

Znaleziono 4 wyniki

  1. NGC 457 W gwiazdozbiorze Kasjopei niedaleko gwiazdy drugiej wielkości Ruchba (delta Cassiopeiae, ? Cas) swoje miejsce ma piękna, otwarta gromada gwiazd NGC 457. eNGieeCka ta na stałe przyswoiła sobie trzy bardzo wymowne nazwy. Częstą zwą ją gromada Ważka, Sowa lub E.T. Wszystkie jej miana odnoszą się do jej wyglądu, tak właśnie większość z nas opisuję tą gromadę podczas obserwacji. Mnie osobiście najbardziej pasuje do niej nazwa Sowa. NGC 457 (skatalogowana też jako Caldwell 13) jest otwartą gromadą gwiazd. Odkrył ją William Herschel 18 października 1787 roku. Oddalona jest od Słońca o 7900 lat świetlnych i zawiera około 150 gwiazd, które charakteryzuje dosyć duża różnica jasności. Jej wiek ocenia się na 21 milionów lat. Poniższy szkic powstał 6 lutego pod bezchmurnym niebem. Do obserwacji służyłem się wtedy zwierciadlanym teleskopem GSO z 20 centymetrowym lustrem. Tak wygląda gromada Sowa (NGC 457) obserwowana przez ośmiocalowy teleskop w 40-krotnym powiększeniu. M97 i M108 Jeśli nakierujesz swój teleskop na okolicę ? Andromedae to już po chwili powinieneś wpaść na dwa piękne obiekty. Mgławica planetarna M97 ma swoje miejsce w naszej Galaktyce (2030 ly od Słońca), tuż obok znajduje się ponad 20 tysięcy razy bardziej oddalona galaktyka M108. Razem stanowią prawdziwe perełki Wielkiej Niedźwiedzicy. Obserwacja tych dwóch pięknych obiektów w powiększeniu pozwalającym na umieszczenie ich w jednym polu widzenia zawsze wywołuje u mnie kołatanie serca. Są takie wyraźne i dosłowne. Oglądana przez teleskop 8-calowy M97 to taka sporych rozmiarów puchata kuleczka posiadająca podobną jasność powierzchniową jak jej sąsiadka. M108 byłaby zapewne jeszcze bardziej okazała gdyby nie jej boczne ustawienie względem naszej Galaktyki. Poniższy szkic również powstał 6 lutego. Do szkicowania użyłem ołówków HB i B3, same mgławice rozmyte zostały fiszorem. Po powrocie do domu zastosowałem standardową obróbkę w Gimpie: desaturacja i inwersja plus mała korekta rozjechanych gwiazd i usunięcie tego co zbędne i przypadkowe. M97 (na górze) i M108 z gwiazdozbioru Wielkiej Niedźwiedzicy obserwowane w jednym polu widzenia. Mgławica planetarna M97 odkryta została 16 lutego 1781 roku przez francuskiego astronoma Pierra Méchaina. William Parsons obserwujący ją w 1848 roku wykonał szkic tejże mgławicy uwidaczniający jej skomplikowane kształty. Na szkicu tym M97 wygląda jak głowa sowy, od tamtej pory znana jest szerzej jako Mgławica Sowa. Jej wiek szacowany jest na około 8000 lat. Mgławica mająca masę około 0,13 mas Słońca składa się z materii odrzuconej przez centralną gwiazdę, biały karzeł znajdujący się obecnie w centrum mgławicy posiada masę wynoszącą 0,7 masy naszej dziennej gwiazdy. Méchainowi przypisuje się także odkrycie galaktyki spiralnej M108 znajdującej się w odległości 50 minut kątowych od M97. Galaktyka M108 należy do grupy galaktyk Wielkiej Niedźwiedzicy (należy do niej także m.in. M109), ta z kolei jest częścią większego zgrupowania galaktyk, które wielu miłośników astronomii zna jako Supergromada Galaktyk w Pannie. Według niektórych źródeł M108 to galaktyka spiralna z poprzeczką (SBc), inne podają, że jej typ to Sc (galaktyka spiralna). Jej całkowita masa to około 125 miliardów mas Słońca. Do galaktyki tej należy także około 290 gromad kulistych. M108 posiada bardzo gęsty dysk galaktyczny, obserwuje się w nim sporą liczbę obszarów powstawania nowych gwiazd (obszary H II) oraz młodych gromad gwiazdowych. Dziękuję i pozdrawiam wszystkich astrozakręconych
  2. Jest mi niezmiernie miło poinformować, że sponsorem naszego konkursu został sklep Astroshop Nagrodami w Konkursie są: I miejsce - Omegon Aparat fotograficzny CCD Solar System Imager II miejsce - Omegon Podręczne planetarium Universe2go III miejsce - Omegon Adapter do smartfona Jest więc o co powalczyć. :) Konkurs szkiców astronomicznych, będzie składał się z 6 etapów trwających po dwa miesiące każdy (począwszy od 1 stycznia 2016 r.). Z każdego etapu, wyłonimy trzech zwycięzców. Praca z pierwszego miejsca zostanie automatycznie zakwalifikowana do konkursu na NAJLEPSZY SZKIC ASTRONOMICZNY 2016 ROKU. Proszę również o dokładne zapoznanie się z REGULAMINEM KONKURSU Jeżeli Ktoś z Państwa będzie chciał wzbogacić pule konkursowych nagród, proszę o kontakt.
  3. http://www.astroshop.pl/ Regulamin Konkursu Szkiców Astronomicznych 2016 1. Pojęcie ?szkicu astronomicznego? obejmuje szkic obiektu lub grupy obiektów astronomicznych, dostępnych amatorskim obserwacjom wizualnym, wykonany podczas konkretnej sesji obserwacyjnej przy instrumencie optycznym (którym mogą być nawet oczy). 2. Szkic może być wykonany w dowolnej technice (ołówek, kredki, pastele itp) i nie może być wyłącznie grafiką komputerową. Dopuszczana jest prosta obróbka na zasadzie poprawienia gwiazd czy też dodaniu opisów, nie ingerując nadmiernie w szkicowany obiekt. 3. Konkurs na najlepszy szkic astronomiczny 2016 roku, będzie składał się z sześciu etapów, trwających po 2 miesiące każdy. 4. Każdy użytkownik forum może zgłosić do konkursu maksymalnie 3 szkice własnego autorstwa. Ten sam szkic można zgłosić tylko 1 raz. Warunkiem udziału w Konkursie jest wykonanie szkicu podczas przeprowadzonej obserwacji i wcześniejsze opublikowanie go na Forum Astronomicznym. Praca konkursowa nie może być starsza niż dwa miesiące od daty jej wykonania. 4.1 Jeżeli autor czuje taką potrzebę, może tylko 1 raz w danym etapie wycofać swój szkic z konkursu, zastępując go innym. 5. Szkice zgłaszamy poprzez umieszczenie ich w formie postu w wyznaczonym wątku konkursowym; o wzięciu udziału w konkursie decyduje data wstawienia szkicu do wątku konkursowego - od pierwszego do ostatniego dnia danego etapu (weryfikuje zegar systemowy Forum Astronomicznego). 6. Każda zgłoszona praca musi zawierać: Imię i nazwisko autora Nazwę i krótki opis obiektu Miejsce obserwacji Datę wykonania szkicu Sprzęt jaki został użyty podczas obserwacji Programy użyte do obróbki Ponadto pod szkicem musi znaleźć się zdanie: "Akceptuję Regulamin Konkursu". 7. Udział w innych konkursach, zarówno organizowanych na Forum Astronomicznym, jak i poza nim, nie stanowi przeszkody do wzięcia udziału w Konkursie. 8. Na szkice astronomiczne głosujemy poprzez ankietę, która zostanie zamieszczona od 1 do 5 dnia miesiąca następującego po zakończeniu danego etapu. Każdy użytkownik forum może oddać głos na dowolną liczbę (jeden lub więcej) szkiców zgłoszonych do konkursu. Zwyciężą trzy prace które zdobędą największą liczbę głosów. 9. Szkice, które zajmą 1 miejsce w poszczególnych etapach, zostaną zakwalifikowane do Konkursu na NAJLEPSZY SZKIC ASTRONOMICZNY 2016 ROKU. Na astronomiczny szkic roku zagłosujemy w dniach 7-13 stycznia 2017 r. 10. Regulamin wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2016 roku. Nagrodami w Konkursie są: I miejsce - Omegon Aparat fotograficzny CCD Solar System Imager II miejsce - Omegon Podręczne planetarium Universe2go III miejsce - Omegon Adapter do smartfona
  4. Szkice astronomiczne nie są niczym innym jak ukazaniem w prosty sposób tego, co widzi swoimi oczami obserwator nieba w okularze teleskopu. Według mnie, szkicować może każdy, niezależnie od tego czy posiada umiejętności do rysowania, czy też nie. Szkicowanie obiektów astronomicznych nie jest wcale takie trudne jak mogło by się wydawać. Dużo zależy od odpowiedniego przygotowania na samym początku. Proces powstawania szkicu pokażę na przykładzie szkicowania gromady kulistej. :) Potrzebne przybory do szkicowania: Papier - wybieramy papier najtańszy, najbardziej gładki. Ja wykorzystuję zwykły, biały blok techniczny w formacie A4. Jest dość sztywny, łatwo się nie mnie, jest też bardziej odporny na ścieranie co ma duże znaczenie przy rozmazywaniu oraz przy wielokrotnym zmazywaniu. Ołówek - podstawowe narzędzie potrzebne do wykonania szkicu. Do szkicowania najlepiej wybrać ołówki dość miękkie. Sam biorę trzy - jeden twardy (zazwyczaj H3), drugi o średniej twardości HB oraz jeden miękki B3. Ołówki muszą być dobrze zaostrzone, co przełoży się na porządne wykonanie szkicu. Gumka - używana do usuwania zbędnych śladów ołówka. Gumka chlebowa - używa się jej do rozjaśniania różnych części szkicu oraz do usuwania grafitu i miękkiego ołówka Wiszer - służy do rozmazywania śladów ołówka, pozwalając na uzyskanie efektu zamglenia lub rozmycia. Do kupienia w sklepach z akcesoriami dla plastyków. Można również, zrobić go samemu w domu, zwijając ciasno w rulon, biała kartkę papieru, lub owijając patyczek watą. Podkładka pod kartkę, najlepiej taka z klipsem. Przystępujemy do pracy. Na początku na kartce rysujemy okrąg, przedstawiający pole widzenia w okularze teleskopu. Wielkość okręgu zależy przede wszystkim od naszego gustu (czy wolimy mieć dużo miejsca na szkic, czy mniej) oraz od pola widzenia okularu. Ja najczęściej rysuję okręgi o średnicy 8-10 cm. W internecie znajdziemy również wiele gotowych szablonów kartek szkicownika z narysowanym już okręgiem, które wystarczy sobie wydrukować. Szkicowany obiekt ustawiamy tak, aby znalazł się na środku pola widzenia okularu teleskopu. Następnie na kartce zaznaczamy ogólny zarys obiektu, w tym wypadku gromady kulistej. Na środek naszego okręgu nanosimy grafit z ołówka i rozmazujemy go przy pomocy wiszera na kształt naszej gromady. Następnie na papier nanosimy poszczególne gwiazdy, znajdujące się wokół szkicowanego obiektu. Zaczynamy od najjaśniejszych gwiazd, które będą naszym punktem odniesienia, przy rysowaniu późniejszych słabszych gwiazd. Jasność gwiazd możemy przedstawić na różne sposoby, np. rysując różne ich wielkości lub zostawiając mocniejsze ślady grafitu. W pierwszym sposobie, im jaśniejsza jest gwiazdy tym większą ją rysujemy. W drugim im jaśniejsza jest gwiazda, tym miększy ołówek musimy użyć i na odwrót, im słabsza gwiazda tym twardszego ołówka użyjemy. Ci którzy obserwują przez teleskopy Newtona, czasem przy jasnych gwiazdach, rysują dodatkowo spajki. Można je uzyskać przy pomocy wykałaczki, którą rozmazujemy naniesiony na gwiazdę grafit. Gdy narysujemy już jasne gwiazdy, zaczynamy rysować te słabsze. Staramy się rysować je na kartce w miarę w takim położeniu, w jakim znajdują się w rzeczywistości. W myślach można podzielić sobie na części obraz, jaki widzimy w okularze teleskopu i tak w częściach przenosić go na kartkę. Dla ułatwienia można również wyobrażać sobie kształty jakie tworzą gwiazdy, co z pewnością pomoże we właściwym ich rozmieszczeniu na kartce. Gdy skończymy nanosić gwiazdy na kartkę, możemy zająć się detalami samej gromady. Szkicujemy szczegóły, których dopatrujemy się po wnikliwej obserwacji obiektu, np. gwiazdy na obrzeżach gromady, jaśniejsze centrum, słabsze, rozmyte brzegi. Taki szkic można uznać za prawie skończony. W domu możemy jeszcze poprawić niedoskonałości, niedociągnięcia, czy też dopracować szczegóły, które zapamiętaliśmy, lecz nie umieściliśmy ich w naszym szkicu podczas obserwacji. I taki gotowy szkic możemy zeskanować i zostawić go w stanie "surowym" lub poddać drobnej obróbce. Najważniejsze jest, aby podczas obróbki nie zmieniać wyglądu szkicowanego obiektu. Powinien on zostać taki, jaki naszkicowaliśmy go podczas obserwacji. Według mnie obróbka powinna ograniczać się jedynie do zeskanowania szkicu, odwrócenia kolorów ( kolor biały staje się czarny a czarny staje się biały) i ostatecznie dodaniu koloru nieba (aby szkic był trochę bardziej realistyczny). ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Z mojej strony to tyle. Chciałem aby tekst był napisany jak najprościej, aby każdy mógł zrozumieć powstawanie szkicu krok po kroku. Jeśli macie jakieś uwagi, propozycje, własne sposoby/techniki tworzenia szkiców, piszcie śmiało tutaj. Wszystko będzie w jednym miejscu. ;) Pozdrawiam Kuba :) Szkice astronomiczne - krótki poradnik.pdf
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.

© Robert Twarogal * forumastronomiczne.pl * (2010-2023)