Skocz do zawartości

Znajdź zawartość

Wyświetlanie wyników dla tagów 'astronomia w poezji starożytnej' .

  • Wyszukaj za pomocą tagów

    Wpisz tagi, oddzielając je przecinkami.
  • Wyszukaj przy użyciu nazwy użytkownika

Typ zawartości


Forum

  • Obserwujemy Wszechświat
    • Astronomia dla początkujących
    • Co obserwujemy?
    • Czym obserwujemy?
  • Utrwalamy Wszechświat
    • Astrofotografia
    • Astroszkice
  • Zaplecze sprzętowe
    • ATM
    • Sprzęt do foto
    • Testy i recenzje
    • Moje domowe obserwatorium
  • Astronomia teoretyczna i badanie kosmosu
    • Astronomia ogólna
    • Astriculus
    • Astronautyka
  • Astrospołeczność
    • Zloty astromiłośnicze
    • Konkursy FA
    • Sprawy techniczne F.A.
    • Astro-giełda
    • Serwisy i media partnerskie

Szukaj wyników w...

Znajdź wyniki, które zawierają...


Data utworzenia

  • Od tej daty

    Do tej daty


Ostatnia aktualizacja

  • Od tej daty

    Do tej daty


Filtruj po ilości...

Dołączył

  • Od tej daty

    Do tej daty


Grupa podstawowa


MSN


Website URL


ICQ


Yahoo


Jabber


Skype


Zamieszkały


Interests


Miejsce zamieszkania

Znaleziono 1 wynik

  1. Fundamentów kultury europejskiej poszukiwać należy w starożytnej Grecji i Rzymie. Wywodząca się stamtąd poezja zawiera szereg odniesień astronomicznych. Homer w Iliadzie tak opisywał tarczę, którą na zamówienie Tetydy wykuł dla Achillesa Hefajstos: Tarczę nasampierw kuł, potężną i wielką, misternie Zdobiąc ją całą i w krąg opasując obręczą potrójną, Co migotliwy blask siała; i rzemień srebrny przytwierdził. Z pięciu zaś płyt składała się tarcza, a na niej Hefajstos Wyrył wiele kunsztownych rzeźb umiejętną swą sztuką. Najpierw ziemię wyrzeźbił, a potem niebiosa i morze, Słońce niezmordowane i księżyc w pełni, a wreszcie Gwiazdozbiory wszelakie, co wieńczą nieba sklepienie, Więc Plejady i Hyady i też potężnego Oriona I Niedźwiedzicę co Wozu Wielkiego ma również nazwanie, Krąży ciągle na miejscu i na Oriona spoziera, Z gwiezdnych zaś gromad jedyna nie nurza się w toń Okeanu. (Homer, Iliada, Pieśń XVIII, przełożył Ignacy Wieniawski; zachowano oryginalną pisownię) Źródło: http://www.epodreczniki.pl/reader/c/131144/v/41/t/student-canon/m/j00000000WB1v47 Tułający się po morzach Hellady Odyseusz, odpływając z wyspy Ogygii mówi o swej żonie Penelopie do nimfy Kalipso jakże współczesnymi słowami: ?...Mimo to tęsknię do niej; tęsknię coraz więcej, Aby się dnia powrotu doczekać najprędzej; Choćby mię bóg znów jaki pogrążył w bałwany, Zniosę mężnie, w cierpieniach jam wypróbowany. Tylem już przebył, takie przechodził katusze Na wojnie i na morzu, że i to znieść muszę!? Po czym: Siadł u steru i biegle przez ciemne odmęty Łódź kierował. Nie przyszła nigdy nań drzemota; W Plejady, w nie śpiącego wciąż patrzał Boota, Toż w Niedźwiadka zwanego Wozem; gwiazda ona Bowiem w miejscu się kręci, patrząc wciąż w Oriona, A w morzu się, jak inne, nigdy nie zanurzy. Nimfa z nim się żegnając, tę gwiazdę w podróży Kazała mieć na oku wciąż po lewej stronie. (Homer, Odyseja, Pieśń V, przełożył Lucjan Siemieński) Nazwą Bootes Homer określa tu nie gwiazdozbiór, lecz jego najjaśniejszą gwiazdę, współczesnego Arktura. Także w greckiej poezji lirycznej odnajdujemy obrazy nieba, podkreślające uczucia i nastroje. Łagodny głos Safony dotarł do nas w okruchach przez otchłań czasu i chwyta za serce po dwudziestu sześciu wiekach: Jaśniejesz teraz wśród lidyjskich kobiet jak nocą, po zachodzie słońca różanopalce księżycowe światło zaćmiewające gwiazdy, i promienie ślące na gorzkie fale morza i na kwiatami zaścielone łąki... ... gwiazdy dokoła prześlicznej Selene cieniem promienne przesłaniają twarze, gdy ona pełnią srebrzystego blasku świeci nad ziemią. ... Zaszedł już księżyc i zgasły Plejady, północ mija, godziny płyną wolno a ja tu leżę sama. ... Wiem, że nie można zakosztować w życiu wszelkiego dobra. Trzeba raczej wybrać rzecz upragnioną niż tę, którą łatwiej przyjdzie zapomnieć. (Przełożyła Janina Brzostowska) Źródło : Wikipedia Jeśli starannie wczytamy się w ten tekst, zobaczymy, ze poetka znała zjawisko utraty adaptacji wzroku do ciemności po wschodzie Księżyca. Konstanty Ildefons Gałczyński, absolwent filologii klasycznej, też potrafił przemówić do uczuć, nawiązując do Owidiusza i jednocześnie cytując Puszkina: MELANCHOLIJNA PORO, OCZU OCZAROWANIE. W SZKARŁACIE, ZŁOCIE STOI LAS PRZY LESIE. A ja, stojąc przy ścianie, patrzę, jak w szyby okienne winkrustowuje się jesień. Osypuje się kasztan. Lato porzuca ziemię jak Tezeusz Ariadnę na wyspie Naxos. Zanim wzejdzie wieczorna gwiazda... (Konstanty Ildefons Gałczyński, Śmierć Andersena) A oto tekst Owidiusza: Tezeusz wraz z Ariadną do Naksos uchodzi, tam zdradliwie na brzegu samą Ariadnę zostawia. Gdy porzucona skarży się i płacze, Bachus ją w żalu pociesza i za żonę bierze. Diadem zdejmuje jej z czoła i ciska w niebo, by wśród gwiazd jaśniał na wieki. Diadem lekko leci w niebieskie przestworza, a w locie każdy kamień w gwiazdę się zamienia i tak powstał gwiazdozbiór Wieniec Ariadny między Strzelcem klęczącym a trzymającym węża Heraklesem. (Owidiusz, Przemiany, przekład Anny Kamieńskiej) Źródło: http://www.maribert.com/index.php/Korona_polnocna.html Strzelcem Owidiusz nazwał zapewne obecny gwiazdozbiór Herkulesa, na co wskazuje określenie ?klęczący?. Gwiazdozbiór ten nosił wcześniej grecką nazwę Engonasin, zaś u Ptolemeusza Geniculator, czyli właśnie Klęczący. Herkules jak wiadomo był świetnym łucznikiem a jedna z jego strzał (Sagitta) do dziś wisi na nieboskłonie. Z kolei Heraklesem poeta mógł nazwać leżącego dalej na południe potężnego Wężownika ?trzymającego węża?. Przecież Herkules, jeszcze jako niemowlę, udusił dwa nasłane nań przez Herę węże. Poeta mógł też nazwać tak rosłego Wolarza, z wijącą się na kształt węża linią gwiazd ?, ?, ?, ?, 20, ? (Arktur), ?, ? oraz ? Boo w dolnej części gwiazdozbioru. Za tą ostatnią możliwością przemawia usytuowanie Diademu (Korony Północnej) dokładnie między Herkulesem a Wolarzem. Cóż, licentia poetica. Owidiusz nie był przecież astronomem. Nazwy gwiazdozbiorów także przeszły rozmaite koleje od jego czasów do współczesności.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.

© Robert Twarogal * forumastronomiczne.pl * (2010-2023)