Skocz do zawartości

Znajdź zawartość

Wyświetlanie wyników dla tagów 'phobos' .

  • Wyszukaj za pomocą tagów

    Wpisz tagi, oddzielając je przecinkami.
  • Wyszukaj przy użyciu nazwy użytkownika

Typ zawartości


Forum

  • Obserwujemy Wszechświat
    • Astronomia dla początkujących
    • Co obserwujemy?
    • Czym obserwujemy?
  • Utrwalamy Wszechświat
    • Astrofotografia
    • Astroszkice
  • Zaplecze sprzętowe
    • ATM
    • Sprzęt do foto
    • Testy i recenzje
    • Moje domowe obserwatorium
  • Astronomia teoretyczna i badanie kosmosu
    • Astronomia ogólna
    • Astriculus
    • Astronautyka
  • Astrospołeczność
    • Zloty astromiłośnicze
    • Konkursy FA
    • Sprawy techniczne F.A.
    • Astro-giełda
    • Serwisy i media partnerskie

Szukaj wyników w...

Znajdź wyniki, które zawierają...


Data utworzenia

  • Od tej daty

    Do tej daty


Ostatnia aktualizacja

  • Od tej daty

    Do tej daty


Filtruj po ilości...

Dołączył

  • Od tej daty

    Do tej daty


Grupa podstawowa


MSN


Website URL


ICQ


Yahoo


Jabber


Skype


Zamieszkały


Interests


Miejsce zamieszkania

Znaleziono 1 wynik

  1. Długie, płytkie żłobienia powierzchni wyścielającej powierzchnię Fobosa są prawdopodobnie wczesnymi oznakami strukturalnego uszkodzenia, które ostatecznie ten księżyc zniszczy. Orbitując zaledwie 6000 kilometrów nad powierzchnią Marsa, Fobos jest bliżej swojej planety niż jakikolwiek inny księżyc w Układzie Słonecznym. Grawitacja Marsa przyciąga Fobosa, większego z dwóch księżyców, około 2 m na sto lat. Naukowcy oczekują że księżyc będzie rozerwany w ciągu 30 do 50 milionów lat. "Uważamy, że Fobos rozpoczął już dezintegrację, a pierwszym tego objawem jest kształtowanie tych żłobień" powiedział Terry Hurford z Goddard Space Flight Center w Greenbelt, Maryland. Odkrycie Terry Hurford i jego kolegów zostało zaprezentowane 10 listopada 2015, na dorocznym Zgromadzeniu Wydziału Nauk o Planetarnych Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego w National Harbor, w stanie Maryland. Rowki Fobosa dawno już uważano za pęknięcia spowodowane przez uderzenie, które utworzyło krater STICKNEY. To uderzenie było tak silne, że zbliżyło Fobosa do rozbicia. Jednak naukowcy ostatecznie ustalili, że rowki nie promieniują na zewnątrz od samego krateru, ale z centralnego punktu w pobliżu. Niedawno naukowcy zaproponowali, że rowki mogły być wytworzone przez wiele mniejszych uderzeń materiału wyrzuconego z Marsa. Ale nowe modelowanie przez Terry Hurforda i kolegów popiera pogląd, że rowki są bardziej jak "rozstępy", które wystąpiły podczas odkształcania Phobosa przez siły pływowe. Te siły pływowe produkuje przyciąganie grawitacyjne pomiędzy Marsem i Fobosem. Ziemia i nasz księżyc oddziaływują na siebie w ten sam sposób, tworząc pływy w oceanach i kształtują zarówno Ziemię i Księżyc lekko podobne do jaja, a nie idealnie do kuli. To samo wyjaśnienie zostało zaproponowane do wyjaśnienia żłobień w poprzednich dekadach, po tym jak sonda Viking przesłała obrazy Fobosa na Ziemię. W tym czasie, jednak Fobos był uważany za bardziej lub mniej solidny obiekt. Kiedy siły pływowe zostały obliczone naprężenia okazały się zbyt słabe, żeby skruszyć solidny księżyc tej wielkości. Od niedawna wyobrażenie jest jednak takie, że wnętrze Fobosa może być kupą gruzu, ledwo trzymającą się razem, otoczoną warstwą sproszkowanego regolitu około 100 metrów grubości. Wnętrze, takie jak to, można łatwo zniszczyć, ponieważ ma bardzo małą wytrzymałość i zmusza zewnętrzną warstwę do ponownych regulacji. Naukowcy uważają, że zewnętrzna warstwa Fobosa zachowuje się elastycznie i buduje naprężenia, ale jest na tyle słaba, że te naprężenia mogą spowodować jego zniszczenie. Wszystko to oznacza, że siły pływowe działające na Fobosa mogą wyprodukować wystarczająco dużo naprężeń powodujących pękania powierzchni. Pęknięcia przewidywane przez ten model bardzo dobrze pasują z rowkami widocznymi w obrazach Fobosa. Wyjaśnienie pasuje także do obserwacji, że niektóre rowki są młodsze niż inne, co byłoby w przypadku, gdyby proces ten, który je tworzy, był trwały. Ten sam los być może czeka księżyc Neptuna, Trytona, który również powoli spada do wewnątrz i ma podobnie spękaną powierzchnię. Omawiana tutaj praca , według badaczy, ma również znaczenie dla planet pozasłonecznych. "Nie mamy obrazów tych odległych planet, ale praca ta może nam pomóc zrozumieć te systemy, ponieważ każdy rodzaj planety spadającej na jej gwiazdę macierzystą może być rozdarty w ten sam sposób", powiedział Hurford. Nowe modelowanie wskazuje, że żłobienia na księżycu Marsa Fobosie mogą być wytworzone przez siły pływowe - wzajemne przyciąganie planety i księżyca. Początkowo naukowcy myśleli, że rowki zostały stworzone przez ogromne uderzenie, które ukształtowało krater STICKNEY (prawy dolny). Zdjęcie: NASA/JPL-Caltech/University of Arizona Opracowano na podstawie artykułu: Mars? Moon Phobos is Slowly Falling Apart
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.

© Robert Twarogal * forumastronomiczne.pl * (2010-2023)